Η διαφοροποίηση της σεξουαλικής μας «ταυτότητας»....

 

       Γράφει ο Καθηγητής Γιώργος Πιπερόπουλος

     Οκτώβρης του 2020, ο covid-19 συνεχίζει το «βιολί» του διεθνώς και στην Πατρίδα μας, με οφθαλμοφανή επιβεβαίωση του κλασικού γνωστού εθνικού μας ‘ωχαδερφισμού’, συνεχίζουν να γεμίζουν οι πλατείες με μεγάλες παρέες.

     Σήμερα καλώ την προσοχή σας στο διαχρονικά σημαντικό θέμα των διαδικασιών προσδιορισμού της σεξουαλικής μας «ταυτότητας» που διαφοροποιούν ευκρινώς το ανδρικό και το γυναικείο φύλο.

     Από την αρχαιότητα 2 ήταν τα «φύλα» με βάση τη σωματική και οργανική μας ταυτότητα και τις επιλογές σεξουαλικών συντρόφων.

     Από τότε μέχρι και σήμερα υπήρχαν και συνεχίζουν να υπάρχουν με σωματικά και οργανικά κριτήρια «άνδρες» και «γυναίκες» τα οποία επιλέγοντας για σεξουαλικές συνευρέσεις και συναισθηματικούς δεσμούς με κριτήρια τις ψυχό-συναισθηματικές τους προτιμήσεις άτομα του ίδιου φύλου δημιουργούσαν την ανάγκη αναφοράς σε «τρίτο φύλο».

     Πολλά άλλαξαν στο πέρασμα του χρόνου, και στην «ταυτότητα» που διαφοροποιούσε όπως είπαμε ανέκαθεν τα δύο ευδιάκριτα φύλα προστέθηκε τελικά και εξαιτίας μεγάλου αριθμού ατόμων, των δυναμικών τους απαιτήσεων για αναγνώριση και των γνωστών διεθνώς όπως και στην Ελλάδα «παρελάσεων» (gay parades) και η αποκαλούμενη «τρίτη» ταυτότητα.

     Με τη σεξουαλική μας «ταυτότητα»  σχετίζεται ο ρόλος που θα διαδραματίσουμε στο κοινωνικό σύστημα μέσα στο οποίο συμβιώνουμε και επιβιώνουμε και στηρίζεται, μεταξύ άλλων, και στην υποκειμενική εκτίμηση που όλοι έχουμε για το σύνολο τόσο της σωματικής μας διάπλασης όσο και των ψυχοκοινωνικών χαρακτηριστικών της προσωπικότητάς μας.

     Ο Βρετανός σεξολόγος Dr Havelock Ellis έγραψε τον περασμένο αιώνα ότι «οι πανίσχυρες διαδικασίες του σεξ είναι συνυφασμένες με την υπαρξιακή οντότητα κάθε άνδρα και κάθε γυναίκας, καθώς αποτελούν θεμελιακές σωματικές, οργανικές μας λειτουργίες, που είναι ίσως συνώνυμες και με την ίδια ακόμη τη διαδικασία της ζωής». Αυτό δεν σημαίνει ότι ο άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει δίχως σεξ, ενώ σίγουρα ο άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει χωρίς νερό, οξυγόνο ή τροφή.

     Κάθε παιδί μαθαίνει να ξεχωρίζει τα δύο φύλα γύρω στα 2 με 3 χρόνια της ζωής του, όπως ακριβώς μαθαίνει, π.χ., ότι το λαστιχένιο στρογγυλό αντικείμενο που χοροπηδά όταν το χτυπάμε το λέμε… μπάλα. Καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν, προσθέτουν στην αρχική τους αντίληψη και κατανόηση της διαφοράς των δύο φύλων πέρα από τα σωματικά και άλλα ψυχοκοινωνικά χαρακτηριστικά. Συνειδητοποιούν, δηλαδή, με το πέρασμα του χρόνου και με οπτικοακουστικές αντιλήψεις ότι οι άνδρες είναι «σκληροί», ενώ οι γυναίκες είναι «ευαίσθητες».

Ως Μνημόσυνο για το φευγιό του μεγάλου δασκάλου και επί πολλά χρόνια Προέδρου του "Ερμιονικού Συνδέσμου "......

 Από το προσωπικό μας αρχείο - 30 Οκτωβρίου 2013

--------------------------------------------------------------------------------------------

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Θ. ΓΚΑΤΣΟΣ: «Απόσταγμα ενός αναπότρεπτου χωρισμού»

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Γράφει o Γιάννης Μ. Σπετσιώτης

Πρόεδρος «Ερμιονικού Συνδέσμου»

Πλήρης ημερών, ξεπερνώντας έναν αιώνα ζωής, έφυγε «ο Πατριάρχης» των απανταχού Ερμιονιτών, ο μεγάλος δάσκαλος και άνθρωπος της αρετής, Απόστολος Θ. Γκάτσος.

Κόσμος πολύς βρέθηκε «κοντά του» στον Ιερό Ναό των Αγίων Θεοδώρων του Α΄ Νεκροταφείου Αθηνών, όπου εψάλη η εξόδιος ακολουθία. Στη συνέχεια «τον ακολούθησε» στη Μονή των Αγίων Αναργύρων Ερμιόνης, όπου τελέσθηκε τρισάγιο και τέλος παρίστατο στην ανάπαυσή του στο κοιμητήριο του Αγίου Βλασσίου, όπως επιθυμούσε.

Το πέρασμά του στην αιωνιότητα έγινε απλά, συγκινητικά, αθόρυβα… Σε όλες τις τελετές που ήταν σεμνές, διακριτικές, χαμηλόφωνες επικρατούσε βαθιά θλίψη και απέραντος σεβασμός. Οι επικήδειοι λόγοι που ακούστηκαν, ήσαν βγαλμένοι από τις καρδιές των ομιλητών, χωρίς τις υπερβολές που συχνά συναντάμε. Ο Απόστολος Γκάτσος, είχε επιβάλει, ακόμα και με την απουσία του, για τελευταία φορά, το ήθος του.

Ο «κυρ-Απόστολος», ως άνθρωπος, ήταν σεμνός, πράος, γεμάτος αγάπη και καλοσύνη. Αγαθόεργος και φιλάνθρωπος, δωρητής και ευεργέτης. Στην πόλη μας δώρισε την πλούσια προσωπική βιβλιοθήκη του. Σε αναγνώριση της προσφοράς του ο τ. Δήμος Ερμιόνης έδωσε το όνομά του στη Δημοτική Βιβλιοθήκη.

Ως επιστήμονας, ήταν δεινός φιλόλογος, εραστής της αρχαιοελληνικής και χριστιανικής γραμματείας. Σπουδαίος ερμηνευτής των κειμένων αλλά και πιστός τηρητής των διδαγμάτων τους στη ζωή του.

Ως εκπαιδευτικός, Διευθυντής του Κολλεγίου Αθηνών ήταν χαρισματικός! Μια παρουσία γοητευτική μέσα και έξω από την τάξη και πρότυπο ψυχοπαιδαγωγού για πολλούς και πολλά.

Ως συγγραφέας, συνέταξε το «Γλωσσάριο του Αρχείου της Κοινότητας Ύδρας (1779-1832)», έκδοση του Δήμου Ύδρας, 2000. Συμμετείχε στη συγγραφή του βιβλίου «Το προσκύνημα της Ερμιονίδος» με τους Προκοπίου Γεώργιο και Γκερέκο Ιωάννη, γράφοντας το κεφάλαιο της ιστορίας της Ι. Μ. των Αγίων Αναργύρων. Δημοσίευσε σε διάφορα περιοδικά άρθρα ιστορικού, γλωσσικού, λαογραφικού περιεχομένου και έδωσε πλήθος διαλέξεων με ανάλογο περιεχόμενο.

Θα σταθώ, ιδιαίτερα, στην απαιτητική, κοπιώδη και χρονοβόρα εργασία, της μελέτης και χρονολογικής ταξινόμησης των εγγράφων της οικογένειας Εμμανουήλ Γ. Βούλγαρη και της Ιεράς Μονής των Αγίων Αναργύρων, με αποτέλεσμα τη δημιουργία δύο σπουδαίων αρχείων για την ιστορία του τόπου μας. Επιπροσθέτως για την ταχύτερη και ευκολότερη μελέτη των εγγράφων αυτών, συνέταξε για το κάθε ένα και σύντομη περίληψη. Οι φάκελοι των δύο αρχείων, 18 και 26 αντίστοιχα, φυλάσσονται στη Βιβλιοθήκη της Μονής.

Εκεί που η αγάπη του, ωστόσο, υψώθηκε ως τ’ αστέρια κι ακόμη παραπάνω ήταν για την Ερμιόνη, την Καστοριά του Νότου, όπως την αποκαλούσε και τον Ερμιονικό Σύνδεσμο, το δεύτερο παιδί του. Διετέλεσε επί 40 χρόνια Πρόεδρός του και με το έργο του έγινε ο Θεματοφύλακας της Ιστορίας, της Παράδοσης, της Πολιτιστικής Κληρονομιάς και του Φυσικού Κάλλους της Πατρίδας μας. Στο όραμά του αυτό έκανε κι εμάς «συνενόχους» και συνεχιστές.

Ο Απόστολος Γκάτσος με το έργο του νίκησε το θάνατο. «Έφυγε» μόνο το σώμα του, αφήνοντας πίσω του ένα πελώριο, ολοζώντανο, αρμονικό «σώμα» λόγων και πράξεων! Έτσι η φράση του Γεωργίου Παπανδρέου «είναι κοινός ανθρώπινος κλήρος ο θάνατος, αλλά είναι προνόμιον η ευθανασία», ταιριάζει απόλυτα στο πρόσωπο του μεταστάντα.

Άνθρωποι του Πνεύματος στη σημερινή ζωή μας…

Πολλές φορές μέσα στο βαθύ προβληματισμό μας, τίθεται  το αγωνιώδες ερώτημα ειδικά στις μέρες μας με τους δύσκολους χαλεπούς καιρούς που διανύουμε σαν κοινωνία και σαν λαός,  οι άνθρωποι του Πνεύματος γιατί σιωπούν και δε μιλούν. Γιατί δε σηκώνονται από τα γραφεία τους αφήνοντας τη μελέτη των βιβλίων τους και τη γραφίδα τους και με το φωτισμένο λόγο τους να ξεσηκώσουν τις λαϊκές μάζες και να τις οδηγήσουν σε μια υγιή  επανάσταση.  Επανάσταση εναντίων όλων εκείνων των ανδρείκελων – υπηρετών της ολιγαρχίας του Μεγάλου Κεφαλαίου - εκπροσώπων της ανθρώπινης απληστίας, αυτής της φοβερής ψυχικής νόσου!!

Εμείς εκφράζουμε και δημόσια την άποψή μας πάνω σ’ αυτό το ερώτημα.

Ίσως, αυτά  τα φωτεινά μυαλά να έχουν λιγοστέψει στις μέρες μας.  Γι’ αυτό πιθανών οι ισχυροί της γης, εκτός των άλλων  να φρόντισαν να διαβρώσουν με τις πανούργες πρακτικές τους και αυτούς τους φωτισμένους ανθρώπους! Κατόπιν, διάβρωσαν τους νέους μας και την επαναστατική τους νεανική ορμή. Και πολύ εύκολα στη συνέχεια, τις λαϊκές μάζες. Όμως, άξιοι εκπρόσωποι της φωτεινής ανθρώπινης προσωπικότητας υπάρχουν και στις μέρες μας, αλλά φαίνεται, ίσως είναι λίγοι και η φωνή τους δε φτάνει να ανατρέψει αυτή τη νοσηρή κατάσταση, που φρόντισαν οι πιο πάνω υπεύθυνοι να δημιουργηθεί και στη δική μας ελληνική κοινωνία.

Αυτές τις σκέψεις κάναμε ακούγοντας  ομιλία του καθηγητή της φιλοσοφίας  Χρήστου Γιανναρά - για το τι εστί,    Επαναστατική ορμή…

Σας μεταφέρουμε ένα πολύ μικρό δείγμα  (απόσπασμα) από την ομιλία του κ. Γιανναρά που προφανώς απευθύνεται κυρίως στους νέους ανθρώπους – στα παιδιά μας, 

Αφιερωμένο εξαιρετικά στα παιδιά και στους νέους μας - που κρατάνε στα χέρια τους τις Ελπίδες μας ...

----------------------------------------------------------------------------------------------------

[…]  είναι ανάγκη να περισώσουμε κριτήρια για το τι είναι επαναστατική ορμή.

Η επαναστατική ορμή είναι πολύ ζωτικό στοιχείο για τη ζωή του ανθρώπου, αλλά η επανάσταση δε σημαίνει, να καταστρέφω για την ηδονή της καταστροφής!

Επανάσταση σημαίνει,  την τόλμη για το καινούργιο, την τόλμη για το διαφορετικό!!

Σημαίνει την ετοιμότητα να θυσιάσω πράγματα που έχω εθιστεί, προκειμένου να συντελεστεί κάτι που να είναι ένα βήμα παραπέρα. … Όλη στη ζωή μας περάσαμε από μια φάση αμφισβήτησης. Αυτό είναι υγιές πράγμα…

O Kώστας Παπαδάκης στο ert.gr για τη δίκη της Χρυσής Αυγής 4 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2020

Στην αντίστροφη μέτρηση για την ανακοίνωση της απόφασης του δικαστηρίου στη δίκη της Χρυσής Αυγής και το ενδιαφέρον κορυφώνεται.

Μιλώντας στο ert.gr ο Κώστας Παπαδάκης συνήγορος Πολιτικής Αγωγής στη δίκη της Χρυσής Αυγής, τόνισε πως: «Η δίκη της Χρυσής Αυγής επιτέλους τελειώνει. Μετά από τέσσεράμιση σχεδόν χρόνια (έναρξη 20/4/2015 και 453 συνεδριάσεις) στις 7/10/2020 θα ανακοινωθεί η απόφαση.

Τότε θα κριθεί αν τα συνεκδικαζόμενα αξιόποινα περιστατικά και δεκάδες άλλα αποτελούν τυχαία και ασύνδετα μεταξύ τους συμβάντα, όπως υποστηρίζει η Χ.Α. και η εισαγγελική πρόταση ή εκπορεύονται από τους σκοπούς της εγκληματικής οργάνωσης, υλοποιούνται μέσα στο πλαίσιο αυτών και από μέλη, που διαπαιδαγωγούνται για να διαπράττουν αξιόποινες πράξεις. Τότε θα κριθεί εάν οι ποινικές ευθύνες για μία ακόμη φορά θα εξαντληθούν στα εκτελεστικά όργανα ή επιτέλους θα διαπεράσουν όλο το φάσμα της ιεραρχίας. Και ας αναλογιστούμε ποιες θα είναι οι συνέπειες μίας πολιτικής, νομικής και ηθικής δικαίωσης της Χρυσής Αυγής.

Οι συνήγοροι πολιτικής αγωγής έχουμε ολοκληρώσει το θεσμικό μας ρόλο στην δίκη. Θα επισημάνω για μία φορά ακόμα, ότι αν η απόφαση είναι αθωωτική δεν μπορεί να προσβληθεί από την πολιτική αγωγή. Πλέον είναι η ώρα του λαού, του αντιφασιστικού κινήματος, των φορέων, των συνδικάτων, των εργαζομένων, της νεολαίας, των μεταναστών, των αντιφασιστών, των δημοκρατών.

Το αναμφισβήτητο γεγονός, ότι ο φασισμός δεν αντιμετωπίζεται με δικαστικές αποφάσεις, αλλά με λαϊκούς αγώνες δεν πρέπει να οδηγήσει σε υποβάθμιση της σημασίας του αποτελέσματος της δίκης. Ακόμα και αν η Χρυσή Αυγή δεν κατάφερε να αναδειχθεί ξανά ως κοινοβουλευτική δύναμη, ακόμα και αν τριχοτομήθηκε, ακόμα και αν η πολιτική της φαίνεται να βρίσκει φιλοξενία σε όμορα πολιτικά κόμματα, η λαϊκή απαίτηση για καταδίκη της ναζιστικής εγκληματικής βίας πρέπει να παραμείνει ανυποχώρητη»!! ....

Για όλο το εκτενές ρεπορτάζ - κλικ >>> ΕΔΩ...

Θηριωδίες με φονικά άμαχου πληθυσμού κ.α. των Δυνάμεων κατοχής στην Κρήτη…

 Χωρίς γνώση και μνήμη της Ιστορίας δεν υπάρχει μέλλον σε ένα λαό!! ...

------------------------------------------------------------------------------------

«Όπλα εμείς δεν έχουμε και άνδρες δεν μαρτυρούμε

 και να μας εσκοτώσετε τίποτα δεν θα πούμε»

4 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2020

Ήταν 4 Οκτωβρίου του 1943 όταν στην Κρήτη στις πλαγιές του Τσιλίβδικα, γερμανοϊταλικό απόσπασμα μέτρησε 17 νεκρούς και το διερμηνέα στις απώλειές του, μετά από συμπλοκή με αντάρτες.

Μετά από δύο ημέρες, στις 6 Οκτωβρίου 1943 οι κατοχικές δυνάμεις προχώρησαν σε αντίποινα στο χωριό Καλή Συκιά, όπου οι χιτλερικοί έκαψαν ζωντανές τις γυναίκες που αρνήθηκαν να προδώσουν τις θέσεις των ανταρτών.

Πέρασαν χρόνια και το 2018 στην περιοχή  φτιάχτηκε μνημείο, για να θυμίζει ότι η Καλή Συκιά, βρέθηκε στο στόχαστρο του Γ’ Ράιχ αμέσως μετά το Ολοκαύτωμα της Βιάννου.

Σε παλαιότερη ανακοίνωσή του ο Κοινωνικός Εκπολιτιστικός Σύλλογος Καλής Συκιάς «Ο Τσιλίβδικας», αναφέρει μεταξύ άλλων για το ιστορικό των γεγονότων:

«Στις 6 Οκτωβρίου 1943, φάλαγγες του γερμανικού τακτικού στρατού και του δολοφονικού αποσπάσματος του αιμοσταγούς σφαγέα Σούμπερτ περικύκλωσαν το χωριό. Λεηλάτησαν τα σπίτια, άρπαξαν τα πάντα. Συγκέντρωσαν τις γυναίκες και τα παιδιά στην πλατεία και με απειλές και βιαιότητες ζητούσαν επίμονα πληροφορίες που κρύβονται οι άνδρες του χωριού και οι αντάρτες. Όμως, καμιά γυναίκα δεν λιγοψύχησε, όλες αντιστάθηκαν με απαράμιλλο θάρρος.

Στις φοβερές απειλές των βασανιστών τους οι ατρόμητες γυναίκες απάντησαν:

ΟΠΛΑ ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΝΔΡΕΣ ΔΕΝ ΜΑΡΤΥΡΟΥΜΕ,

ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΕΣΚΟΤΩΣΕΤΕ, ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΠΟΥΜΕ!

Οι ναζί έριξαν τις γυναίκες ζωντανές στις φλόγες των καιόμενων σπιτιών. Μετά από λίγο οι Γερμανοί και οι θλιβεροί συνεργάτες τους αποχώρησαν από το χωριό, περήφανοι για το αποτρόπαιο έργο τους, αφήνοντας πίσω τους αποκαΐδια, καμένες ανθρώπινες σάρκες, τρόμο, ορφανά, αβάστακτο ανθρώπινο πόνο. Οι γυναίκες της Καλής Συκιάς και του Ροδάκινου δεν λύγισαν, δεν προσκύνησαν το φασισμό. Παρέμειναν ανυπότακτες έως το τέλος. Η Θυσία τους συμβολίζει τη μεγαλειώδη Αντίσταση και Θυσία της Ελλάδας, που πρόσφερε τα πάντα στον αγώνα για τη συντριβή του Χίτλερ και των ομοίων του!

Για το φοβερό Ολοκαύτωμα της Καλής Συκιάς δεν αποδόθηκε Δικαιοσύνη! Οι θύτες δεν δικάστηκαν, τα θύματα δεν αποζημιώθηκαν. Το Γ’ Ράιχ διέπραξε στη χώρα μας αναρίθμητα φρικώδη εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, εξολόθρευσε εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες, ισοπέδωσε τη χώρα μας, άρπαξε και λεηλάτησε τον πλούτο μας. Δεν σεβάστηκε ούτε τα ιστορικά μνημεία, τις αρχαιότητες και όλους τους πολιτιστικούς θησαυρούς, που είτε τους κατέστρεψε είτε τους φυγάδευσε εκτός Ελλάδας. Ξεκλήρισε το λαό μας και κατέστρεψε το μέλλον μας!».

Για την ανυπότακτη στάση της η Κρήτη κατέβαλλε βαρύτατο φόρο αίματος, με χιλιάδες θύματα. Αποτροπιασμό προκαλούν οι θηριωδίες της ναζιστικής Γερμανίας εις βάρος του άμαχου πληθυσμού. Γυναίκες, παιδιά, ανάπηροι και υπέργηροι ήταν θύματα της κτηνωδίας και της ανανδρίας του γερμανικού στρατού κατοχής.

Μοιράσου το άρθρο:

https://www.ert.gr/eidiseis

Ο Μάκης Κατσαΐτης στο blog του - [...] Οι φορείς, οι οργανώσεις, οι Δήμοι, τα πολιτικά κόμματα, - καταθέτουν την δικιά τους συμβολή στην αντιμετώπιση του νεοναζισμού!!!... - Ο δικός μας Δήμος;;; !! ....

Για όλη την αναφορά - Κλικ εδώ >>> Μετα τον Δημο Αθηναιων και ο Δημος Χιου για την καταδικη της Χρυσης Αυγης. Εμεις;

[...] Ο δικός μας Δήμος το 2013 είχε κοινοποιήσει 

>>> αποφαση καταδικης της εγκληματικης οργανωσης.

 Η σβαστικα ποτε δεν ηταν και ποτε δεν θα γινει συμβολο εκφρασης της συντριπτικης πλειοψηφιας των Ελληνων. Το μισος, η βια, ο ρατσισμος κατα των ανθρωπων, δεν ειναι γνωρισματα της  πλειοψηφιας των Ελληνων.

Σημερα λιγες μερες πριν την αποφαση τι θεση θα παρει το Δημοτικο Συμβουλιο ;

Δεν εχω καμμια αμφιβολια για τις δημοκρατικες αποψεις των επικεφαλης  των δημοτικων παραταξεων. Το θεμα ομως ειναι οι αποψεις αυτες να καταγραφουν στην ιστορια της Ερμιονιδας σαν αποφαση, ΟΜΟΦΩΝΗ αποφαση του Δημοτικου Συμβουλιου. 

Γιατί οι ηγέτες δεν εκφράζουν μόνο την κοινωνία...

...Την καθοδηγούν κιόλας!!...

Κι’ όμως Δήμαρχε Ερμιονίδας οι εκλεκτοί (κατά το δικό σας χαρακτηρισμό) στην ιστορική επιτροπή για τον πανελλήνιο εορτασμό των 200 χρόνων από την Επανάσταση των Ελλήνων το 1821 – μέλη της έπρεπε να είναι…

ΟΙ αιρετοί Επικεφαλής της Αντιπολίτευσης, οι Πρόεδροι των Κοινοτήτων του Δήμου, ορισμένοι δημοτικοί σύμβουλοι και κατόπιν όσους εκλεκτούς άλλους θέλατε στη λίστα που διαβάζουμε... -> Όπως, ο συντάκτης του Εικονοσκοπίου blog   - εξ Άργους, που μαζί με τον ανώνυμο ή  ψευδώνυμο γνωστό διαχειριστή του,  υπογράφουν... τα δολερά ρυπογραφήματά τους! όχι με το ονοματεπώνυμό τους, αλλά με την επωνυμία του blog -ΕΙΚΟΝΟΣΚΌΠΙΟ -, προς τέρψη και απόλαυση των κάθε λογής μπανιστηριτζήδων  …

Τέτοιες λογικές και πρακτικές κ. δήμαρχε δεν ευνοούν την Ενότητα και την Κοινωνική Συνοχή, ειδικά, γι' αυτόν τον εορτασμό...

Με εκτίμηση

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ

Φίλοι και αναγνώστες του blog μας έστειλαν δύο φωτογραφίες…

Την εικόνα με το χθεσινό (επίμαχο) φωτισμό στο Κρόθι –  ώρα 7.56  -

- Μας αρέσει …

ΥΓ. Κύριε δήμαρχε, ο τεχνικός - ηλεκτρολόγος του φωτισμού στο Κρόθι που σας έδωσε (15 ημέρες αργότερα) την απόδειξη για να την προσαρτήσετε στην Αγωγή Εναντίον μου, δίνει κάποια εξήγηση για τα χρώματα του φωτισμού, όπως τον βλέπουν τα μάτια τα δικά μας και των συμπολιτών μας, καθώς και ο φωτογραφικός φακός μας/τους;;; ...

Και η άλλη φωτογραφία, με την προχθεσινή ανατολή της πανσελήνου …

Η έρευνα των εκπαιδευτικών Γιάννη Σπετσιώτη & Τζένης Ντεστάκου αφιέρωμα στην εκπαίδευση της Ερμιονιδας τον περτασμενο αιώνα - συνεχίζεται !! ...

...Πρόκειται για ένα πολύ κοπιαστικό έργο, που τους δίνει  μεγάλη χαρά και ικανοποίηση το αποτέλεσμα... - επιτρέψτε μας να γνωρίζουμε ...

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Η λειτουργία των 1^ου και 2^ου Δημοτικών Σχολείων Αρρένων Κρανιδίου κατά την πρώτη 15/ετία του 20^ου αιώνα (1900 - 1915)

Γιάννης Σπετσιώτης – Τζένη Ντεστάκου

Εισαγωγή

Η αρχή του 20^ου αιώνα βρίσκει το Κρανίδι να έχει δύο Δημοτικά Σχολεία για τα αγόρια ένα πλήρες (τετρατάξιο) και ένα κοινό (διτάξιο), ενώ η πόλη είχε τότε τρεις χιλιάδες τετρακοσίους εξήντα οκτώ (3.468) κατοίκους. Έτσι το σύνολο των μαθητών (άρρενες) και των δύο σχολείων ήταν το 10% και πλέον του πληθυσμού της πόλης.

Ø 1^ο (πλήρες) Δημοτικό Σχολείο Αρρένων

Οι δημοδιδάσκαλοι

·      Ιωάννης Στρίγκος, πρωτοβάθμιος δημοδιδάσκαλος με πρώτο διορισμό στο Κρανίδι στις 7 Σεπτεμβρίου 1886. Η απόλυσή του δημοσιεύτηκε στο Φ.Ε.Κ. 297/12 Δεκεμβρίου 1914.

·      Δ. Τσαμαδός, πρωτοβάθμιος με διορισμό από το Δημοτικό Συμβούλιο στις 20 Οκτωβρίου 1901, ενώ λίγο αργότερα απεβίωσε.

·      Γεώργιος Παπαπροκοπίου, πρωτοβάθμιος, με μετάθεση από το Δημοτικό Σχολείο Διδύμων «εις το εν Κρανιδίω πλήρες Δημοτικό Σχολείο Αρρένων προς το συμφέρον της εκπαιδεύσεως και τη συγκατεθέσει του αρμοδίου Δημοτικού Συμβουλίου». Φ.Ε.Κ.234/29 Ιουλίου (ή Σεπτεμβρίου) 1900/Πράξη Υπουργού 17272/29 Ιουλίου 1900.

Με τη συμπλήρωση δύο χρόνων από την τοποθέτησή του το Εποπτικό Συμβούλιο στη νθ’ (59) πράξη της 28^ης Σεπτεμβρίου 1902 εξετάζει την αναφορά του Διευθυντή του Σχολείου Κρανιδίου Ιωάννη Στρίγκου, ο οποίος περιέγραψε τη γενική εικόνα και συμπεριφορά του εριστικού και απρόσεχτου δημοδιδασκάλου Γεωργίου Παπαπροκοπίου. Έτσι ο ανωτέρω με την Υπουργική Πράξη 2179/4 Δεκεμβρίου 1902 που δημοσιεύτηκε στο Φ.Ε.Κ.299/5 Δεκεμβρίου 1902 απολύεται από το Δημοτικό Σχολείο Κρανιδίου καθώς «ανωμαλίας περί τα οικονομικά του ιδιωτικού του βίου και το γόητρον αυτού εν Κρανιδίω κατέρριψαν και εις διάστασιν αυτόν προς τους συναδέλφους του περιήγαγον και εις ασέβειαν προς τας προϊσταμένας του αρχάς ώθησαν».

·      Βασίλειος Σκλιας, δευτεροβάθμιος. Με την υπ’ αριθμ. λζ΄(37) πράξη της 6^ης Σεπτεμβρίου 1900 παρ.3 το Εποπτικό Συμβούλιο αποφάσισε τη μετάθεση του δημοδιδασκάλου από το πλήρες Δημοτικό Σχολείο Αρρένων Κρανιδίου «εις το κοινό» Δημοτικό Σχολείο Αρρένων Κρανιδίου. Η μετάθεση δημοσιεύτηκε στο Φ.Ε.Κ.227/22 Σεπτεμβρίου 1900 και η σχετική με αρ. 16563 Υπουργική απόφαση τού κοινοποιήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 1900.

·      Ανδρέας Αδαμόπουλος, πρωτοβάθμιος. Μετάθεση από το πλήρες Δημοτικό Σχολείο Αρρένων Κρανιδίου στο κοινό Δημοτικό Σχολείο Αρρένων Κρανιδίου (Φ.Ε.Κ.276/18 Νοεμβρίου 1900). Η νέα μετάθεση από το 2^ο (κοινό) Δημοτικό Σχολείο Αρρένων στο 1^ο (πλήρες) μετά από πρόταση του Επιθεωρητή, δημοσιεύτηκε στο Φ.Ε.Κ.140/23 Ιουνίου 1912 κα του κοινοποιήθηκε με την υπ’αριθμ.17264 Υπουργική απόφαση, που υπέγραφε ο αντιβασιλεύς Κωνσταντίνος.

·      Σ. Γεωργακόπουλος, δευτεροβάθμιος. Διορισμός από το Υπουργείο στις 17 Φεβρουαρίου 1898 με προϋπηρεσία 6 έτη, 7 μήνες, 11 ημέρες. Μέχρι το 1913 υπηρετεί το σχολείο.

·      Δ. Αντωνόπουλος, δευτεροβάθμιος. Διορισμός από το Δημοτικό Συμβούλιο στις 29 Ιανουαρίου 1903. Είχε τότε προϋπηρεσία 1 έτος, 6 μήνες, 3 ημέρες.

·      Ιωάννης Παπούλιας. Διορίστηκε από το Υπουργείο στις 27 Ιανουαρίου 1914 και παραιτήθηκε με την υπ’αριθμ.22284 Υπουργική Πράξη στις 11 Σεπτεμβρίου 1916.

·      Αθανάσιος Βήχος, τριτοβάθμιος. Διορίστηκε από τη Νομαρχία με την υπ’αριθμ.1990 πράξη του Νομάρχη στις 6 Φεβρουαρίου 1915 και η παραίτησή του δημοσιεύτηκε στο Φ.Ε.Κ 165/29 Αυγούστου 1917.

·      ; Γερασίμου, πρωτοβάθμια. Διορίστηκε από τη Νομαρχία με την υπ’ αριθμ. 19003 πράξη στις 30 Νοεμβρίου 1915 και η απόλυσή της δημοσιεύτηκε στο Φ.Ε.Κ. 247/5 Νοεμβρίου 1916. Η Γερασίμου, καθώς φαίνεται, ήταν η πρώτη γυναίκα εκπαιδευτικός που διορίστηκε στο 1^ο Δημοτικό Σχολείο Αρρένων Κρανιδίου.

Ιωάννης Αντ. Στρίγκος

Τον ανωτέρω δημοδιδάσκαλο θα μπορούσαμε να τον χαρακτηρίσουμε ως το κεντρικό πρόσωπο της εκπαιδευτικής ζωής του Κρανιδίου εκείνων των χρόνων. Ήταν το πρώτο από τα εννέα παιδιά, πέντε αγόρια (Γιάννης, Γιώργος, Ανδρέας, Νίκος, Παναγιώτης και τέσσερα κορίτσια (οι δίδυμες Βενετσιάνα - Σταματίνα, Μαρίκα, Μαρία) του ιερέα και διδασκάλου Αντωνίου Ιωαν. Στρίγκου και της Αικατερίνης, το γένος Πουλή.

Γεννήθηκε στο Κρανίδι τη 10/ετία του 1860 και για δυόμιση χρόνια φοίτησε στην Ιατρική Σχολή. Η μητέρα, όμως, πάντα του έλεγε ότι τα χρόνια είναι πολλά και έπρεπε να δουλέψει, για να βοηθήσει την πολυμελή οικογένεια. Έτσι αναγκάστηκε να αφήσει την ιατρική και να γίνει δάσκαλος. Διορίστηκε στις 7 Σεπτεμβρίου 1886 στο 1^ο Δημοτικό Σχολείο Αρρένων Κρανιδίου, όπου υπηρετούσε ο πατέρας του. Το 1892 με την υπ’ αριθμ. 23556/20 Οκτωβρίου 1892 Υπουργική Πράξη του ανατέθηκε η διεύθυνση του Σχολείου. Απολύθηκε μετά από 28 χρόνια υπηρεσίας κατόπιν εισήγησης του Εποπτικού Συμβουλίου (Πρακτικό 5^ο/18 Οκτωβρίου 1914, Πράξη 3), επειδή ασθένησε σοβαρά και έπαιρνε συχνές άδειες. Τη σχετική γνωμάτευση «ότι πάσχει εκ χρονίας βρογχίτιδος και λαρυγγίτιδος… με σωματική εξάντλησιν» υπογράφουν οι γιατροί Κρανιδίου Π. Δέδες και Δ. Τσαμαδός. Έτσι απολύθηκε από την υπηρεσία και η απόλυσή του δημοσιεύτηκε στο Φ.Ε.Κ.297/12 Δεκεμβρίου 1914. Παλαιοί Κρανιδιώτες ομολογούν πως ο εκπαιδευτικός αυτός «ανέστησε» και διαπαιδαγώγησε γενεές ολόκληρες παιδιών του Κρανιδίου. Για τον λόγο αυτό όλη η πόλη γνώριζε «τον Γιάννη το δάσκαλο» και ιδιαίτερα τον σέβονταν και τον αγαπούσαν, αλλά και ο ίδιος με κάθε τρόπο και μέσο που διέθετε εκδήλωνε την αγάπη και το ενδιαφέρον προς τους συμπολίτες του. Τη γυναίκα του τη φώναζαν «δασκαλίνα» και ήταν φίλη της γιαγιάς του παπα - Γκίκα. Είχαν ένα γιο τον Αντώνη που απεβίωσε το 1979. Το σπίτι τους ήταν εκεί που σήμερα βρίσκεται η Εθνική Τράπεζα. Και μία τελευταία λεπτομέρεια: Ο Γιάννης Στρίγκος ήταν πρώτος ξάδελφος της μητέρας του δασκάλου Μιχαήλ Παπαβασιλείου.

Οι μαθητές (ενδεικτικά):

Ø Σχολικό έτος: 1904-1905

Mε ένα λουλούδι γιόρτασαν την Παγκόσμια Ημέρα Τρίτης Ηλικίας!! ...

...Άνθη και φυτά μεταφέρθηκαν από το Δημοτικό Φυτώριο και «προσγειώθηκαν» με ασφάλεια στα σπίτια και αυτή ήταν μόνο η αρχή! ...

Με πρωτοβουλία του δημοτικού φυτωρίου Νίκαιας Αγίου Ιωάννη Ρέντη και με ένα λουλούδι φυτεμένο σε γλάστρα, γιόρτασαν τα ΚΑΠΗ Δήμου την Παγκόσμια Ημέρα Τρίτης Ηλικίας.

Όπως αναφέρει Δήμος σε ανακοίνωσή του: Η Διεύθυνση Τρίτης Ηλικίας-Ισότητας σε συνεργασία με τη Διεύθυνση Πρασίνου, γέμισαν τις αυλές των μελών των ΚΑΠΗ με χρώμα και φως.

Άνθη και φυτά μεταφέρθηκαν από το Δημοτικό Φυτώριο και «προσγειώθηκαν» με ασφάλεια στα σπίτια και αυτή ήταν μόνο η αρχή.

Οι εργαζόμενοι των διευθύνσεων έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους και ήδη μοιράστηκαν τα πρώτα 500 φυτά.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η δράση θα συνεχιστεί κατά τη διάρκεια του χρόνου όπου θα διανεμηθούν και τα υπόλοιπα, εφαρμόζοντας όλα τα μέτρα προστασίας και ασφάλειας».

 https://www.ert.gr/

Δελτίο Τύπου της ΝΕΔΥΠΕΡ για τον εορτασμό από το Δήμο μας των 200 ετών απο την Ελληνική Επανάσταση που θα εορτασθεί πανελληνίως....

... Αφού το τόσο σημαντικό θέμα δεν συζητήθηκε στο Δημοτικό Συμβούλιο - κορυφαίο όργανο του Δήμου - έχουμε τη γνώμη, πως  κάτι γίνεται λάθος και θα το βρούμε μπροστά μας... 

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ 

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΩΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΟ ΕΡΜΙΟΝΙΔΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΟΡΤΑΣΜΟ ΤΩΝ 200 ΕΤΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

[...] Σωτηρία θα πει να λυτρωθείς απ’ όλους τους σωτήρες· αυτή 'ναι η ανώτατη λευτεριά, η πιο αψηλή, όπου με δυσκολία αναπνέει ο άνθρωπος. Αντέχεις;;; ...

 Νίκος Καζαντζάκης, Αναφορά στον Γκρέκο, κεφάλαιο ΚΔ'

«Πώς μπορεί να 'ναι λεύτερη μια ψυχή που ελπίζει;»

 Βιβλία, Διδακτικές ιστορίες και μύθοι 

—  Δεν καταλαβαίνω, Δάσκαλε, είπε ο Σαριπούτο· πάλι μας μιλάς με παραβολές.

—  Θα καταλάβεις στο γυρισμό, Σαριπούτο. Τώρα, σας είπα, είναι πολλά νωρίς. Χρόνια ζω τη ζωή και τον πόνο του ανθρώπου, χρόνια μεστώνω· ποτέ δεν είχα φτάσει, σύντροφοι, σε τόση ελευτερία. Γιατί; Γιατί πήρα μια μεγάλη απόφαση.

Μια μεγάλη απόφαση, Δάσκαλε; Έκαμε ο Άναντα κι ανασήκωσε το κεφάλι, έσκυψε, φίλησε το άγιο πόδι του Βούδα· ποια απόφαση;

—  Δε θέλω να πουλήσω την ψυχή μου στο Θεό, σε αυτό που λέτε εσείς Θεό· δε θέλω να πουλήσω την ψυχή μου στον Πειρασμό, σε αυτό που λέτε εσείς πειρασμό· δε θέλω να πουληθώ σε κανένα. Είμαι λεύτερος! Χαρά σε αυτόν που ξεφεύγει από τα νύχια του Θεού και του Πειρασμού, αυτός, αυτός μονάχα λυτρώνεται.....

—  Λυτρώνεται από τι; έκαμε ο Σαριπούτο κι ο ιδρώτας έτρεχε από το μέτωπό του· λυτρώνεται από τι; Ένας λόγος απόμεινε στα χείλια σου, Δάσκαλε, και σε καίει.

—  Δε με καίει, Σαριπούτο, με δροσίζει· δεν ξέρω, συμπαθάτε με, αν αντέχετε, αν μπορείτε να τον ακούσετε χωρίς να σας κυριέψει τρόμος.

—  Δάσκαλε, είπε ο Σαριπούτο, πάμε στον πόλεμο, μπορεί να μη γυρίσουμε· μπορεί να μη σε ξαναδούμε· φανέρωσέ μας το στερνό ετούτο λόγο, το στερνό σου· λυτρώνεται από τι;

Αργά, βαριά, σαν κορμί στην άβυσσο, έπεσε από τα σφιγμένα χείλια του Βούδα ο λόγος:

—  Από τη λύτρωση.

— Από τη λύτρωση; Λυτρώνεται από τη λύτρωση; ξεφώνισε ο Σαριπούτο. Δάσκαλέ μου, δεν καταλαβαίνω!

—  Καλύτερα, Σαριπούτο, καλύτερα· αν καταλάβαινες, θα τρόμαζες. Όμως, μάθετέ το, σύντροφοι, ετούτη είναι η λευτεριά η δικιά μου· λυτρώθηκα από τη λύτρωση!

Σώπασε· μα δεν μπορούσε πια να κρατηθεί:

—  Κάθε άλλη λευτεριά, μάθετέ το, είναι σκλαβιά· αν ήταν να ξαναγεννιόμουν, για τη μεγάλη ετούτη λευτεριά θα πολεμούσα: για τη λύτρωση από τη λύτρωση… Μα φτάνει· πρώιμα είναι ακόμα να μιλούμε· θα τα πούμε σαν γυρίσετε από τον πόλεμο, αν γυρίσετε· έχετε γεια!