Από το προσωπικό μας αρχείο - 30 Οκτωβρίου 2013
--------------------------------------------------------------------------------------------
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Θ. ΓΚΑΤΣΟΣ: «Απόσταγμα ενός αναπότρεπτου χωρισμού»
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Γράφει o Γιάννης Μ.
Σπετσιώτης
Πρόεδρος «Ερμιονικού
Συνδέσμου»
Πλήρης ημερών,
ξεπερνώντας έναν αιώνα ζωής, έφυγε «ο Πατριάρχης» των
απανταχού Ερμιονιτών, ο μεγάλος δάσκαλος και άνθρωπος της αρετής, Απόστολος Θ.
Γκάτσος.
Κόσμος πολύς βρέθηκε
«κοντά του» στον Ιερό Ναό των Αγίων Θεοδώρων του Α΄ Νεκροταφείου Αθηνών, όπου
εψάλη η εξόδιος ακολουθία. Στη συνέχεια «τον ακολούθησε» στη Μονή των Αγίων
Αναργύρων Ερμιόνης, όπου τελέσθηκε τρισάγιο και τέλος παρίστατο στην ανάπαυσή του
στο κοιμητήριο του Αγίου Βλασσίου, όπως επιθυμούσε.
Το πέρασμά του στην
αιωνιότητα έγινε απλά, συγκινητικά, αθόρυβα… Σε όλες τις τελετές που ήταν
σεμνές, διακριτικές, χαμηλόφωνες επικρατούσε βαθιά θλίψη και απέραντος
σεβασμός. Οι επικήδειοι λόγοι που ακούστηκαν, ήσαν βγαλμένοι από τις καρδιές
των ομιλητών, χωρίς τις υπερβολές που συχνά συναντάμε. Ο Απόστολος Γκάτσος,
είχε επιβάλει, ακόμα και με την απουσία του, για τελευταία φορά, το ήθος του.
Ο
«κυρ-Απόστολος», ως άνθρωπος, ήταν σεμνός, πράος, γεμάτος αγάπη
και καλοσύνη. Αγαθόεργος και φιλάνθρωπος, δωρητής και ευεργέτης. Στην πόλη μας
δώρισε την πλούσια προσωπική βιβλιοθήκη του. Σε αναγνώριση της προσφοράς του ο
τ. Δήμος Ερμιόνης έδωσε το όνομά του στη Δημοτική Βιβλιοθήκη.
Ως επιστήμονας, ήταν δεινός
φιλόλογος, εραστής της αρχαιοελληνικής και χριστιανικής γραμματείας. Σπουδαίος
ερμηνευτής των κειμένων αλλά και πιστός τηρητής των διδαγμάτων τους στη ζωή
του.
Ως εκπαιδευτικός, Διευθυντής του
Κολλεγίου Αθηνών ήταν χαρισματικός! Μια παρουσία γοητευτική μέσα και έξω από
την τάξη και πρότυπο ψυχοπαιδαγωγού για πολλούς και πολλά.
Ως συγγραφέας, συνέταξε το
«Γλωσσάριο του Αρχείου της Κοινότητας Ύδρας (1779-1832)», έκδοση του Δήμου
Ύδρας, 2000. Συμμετείχε στη συγγραφή του βιβλίου «Το προσκύνημα της Ερμιονίδος»
με τους Προκοπίου Γεώργιο και Γκερέκο Ιωάννη, γράφοντας το κεφάλαιο της
ιστορίας της Ι. Μ. των Αγίων Αναργύρων. Δημοσίευσε σε διάφορα περιοδικά άρθρα
ιστορικού, γλωσσικού, λαογραφικού περιεχομένου και έδωσε πλήθος διαλέξεων με
ανάλογο περιεχόμενο.
Θα σταθώ, ιδιαίτερα,
στην απαιτητική, κοπιώδη και χρονοβόρα εργασία, της μελέτης και χρονολογικής
ταξινόμησης των εγγράφων της οικογένειας Εμμανουήλ Γ. Βούλγαρη και της Ιεράς
Μονής των Αγίων Αναργύρων, με αποτέλεσμα τη δημιουργία δύο σπουδαίων αρχείων
για την ιστορία του τόπου μας. Επιπροσθέτως για την ταχύτερη και ευκολότερη
μελέτη των εγγράφων αυτών, συνέταξε για το κάθε ένα και σύντομη περίληψη. Οι
φάκελοι των δύο αρχείων, 18 και 26 αντίστοιχα, φυλάσσονται στη Βιβλιοθήκη της
Μονής.
Εκεί που η αγάπη του,
ωστόσο, υψώθηκε ως τ’ αστέρια κι ακόμη παραπάνω ήταν για την Ερμιόνη, την
Καστοριά του Νότου, όπως την αποκαλούσε και τον Ερμιονικό Σύνδεσμο, το δεύτερο
παιδί του. Διετέλεσε επί 40 χρόνια Πρόεδρός του και με το έργο του έγινε ο
Θεματοφύλακας της Ιστορίας, της Παράδοσης, της Πολιτιστικής Κληρονομιάς και του
Φυσικού Κάλλους της Πατρίδας μας. Στο όραμά του αυτό έκανε κι εμάς «συνενόχους»
και συνεχιστές.
Ο Απόστολος Γκάτσος με το έργο του νίκησε το θάνατο. «Έφυγε» μόνο το σώμα του, αφήνοντας πίσω του ένα πελώριο, ολοζώντανο, αρμονικό «σώμα» λόγων και πράξεων! Έτσι η φράση του Γεωργίου Παπανδρέου «είναι κοινός ανθρώπινος κλήρος ο θάνατος, αλλά είναι προνόμιον η ευθανασία», ταιριάζει απόλυτα στο πρόσωπο του μεταστάντα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου