Κάθε άρθρο τους και μια πολύτιμη διαμαντόπετρα!!!…
Τους ευχαριστούμε …
=========================================================
Η συμπερίληψη και οι …ευθύνες της
Γιάννης Σπετσιώτης – Τζένη
Ντεστάκου
Τα τελευταία
χρόνια γίνεται, κατά τη γνώμη μας, κατάχρηση της έννοιας «συμπερίληψη». Το ότι
θα φτάναμε, βέβαια, στο σημείο να θεωρούμε τη συμπερίληψη «υπεύθυνη» και για
τις ανθρώπινες τραγωδίες, ξεπερνά και την πλέον νοσηρή φαντασία!
Για τον νεοεκλεγέντα Πρόεδρο της Αμερικής, Ντόναλντ
Τραμπ, το πρόσφατο αεροπορικό δυστύχημα που στοίχισε τη ζωή σε 67 ανθρώπους,
οφείλεται στα προγράμματα συμπερίληψης, στα οποία έδωσαν προτεραιότητα οι προηγούμενοι
Πρόεδροι, Ομπάμα και Μπάιντεν. Αυτοί, κατά την άποψή του, αντί να φροντίσουν
για την αεροπορική ασφάλεια με την τοποθέτηση μόνο «ικανών» ανθρώπων σε καίριες
θέσεις, εστίασαν στην προώθηση της συμπερίληψης στο εργασιακό περιβάλλον! Για
αυτό και αποφάσισε εν μία νυκτί να διακόψει τα προγράμματα της συμπερίληψης και
της πολυπολιτισμικότητας στις δημόσιες υπηρεσίες!
Σε αντίθεση με τις παραπάνω δηλώσεις του Προέδρου Τραμπ
και τις συγκλίνουσες απόψεις των στενών συνεργατών του, οι λαοί της Ευρώπης,
μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, θεωρούν απαραίτητη την ομαλή συνύπαρξη όλων των
ατόμων στο κοινωνικό σύνολο, χωρίς διακρίσεις φύλου, φυλής, θρησκεύματος,
σεξουαλικού προσανατολισμού κ.λπ. Επιπλέον η συμπερίληψη είναι απαραίτητη ως ηθική επιταγή με βασική
επιδίωξη την ανάδειξη της ισότητας, της κοινωνικής δικαιοσύνης και τη
δημιουργία ενός πολιτισμού, ο οποίος θα αποδέχεται όλες τις κοινωνικές ομάδες
χωρίς αποκλεισμούς και ανώφελες διακρίσεις. Είναι γεγονός, βέβαια, πως για να
επιτευχθεί η αποδοχή και η ειρηνική συνύπαρξη των πάντων, χρειάζεται ακόμη
πολλή δουλειά, καθώς τόσο στον Δυτικό κόσμο όσο και στην Ελλάδα πολλοί
παράγοντες εμποδίζουν την εδραίωση της συμπερίληψης. Σ’ ένα δε μεγάλο μέρος της
παγκόσμιας κοινότητας μορφές διαφορετικότητας όχι μόνο δεν είναι αποδεκτές αλλά
κρίνονται και καταδικαστέες!
Ως έννοια και διαδικασία η συμπερίληψη εισέβαλε και στον
χώρο της Εκπαίδευσης με τον όρο Συμπεριληπτική Εκπαίδευση. Ήρθε, κατά την άποψή
μας, να αντικαταστήσει τους παλαιότερους όρους της ένταξης, ενσωμάτωσης, ενισχυτικής
διδασκαλίας, συνεκπαίδευσης κ.λπ. αλλάζοντας τις συνθήκες και τα μέσα εργασίας
στα σχολεία, ώστε η διδασκαλία να είναι αποτελεσματική και υποστηρικτική για
όλους ανεξαιρέτως τους μαθητές. Όπως δε σημειώνεται από το Ι.Ε.Π. η Συμπεριληπτική Εκπαίδευση είναι μια
συνεχής διαδικασία βελτίωσης του σχολικού κλίματος στο επίπεδο αναβάθμισης της
ποιότητας της μάθησης αλλά και στη θετική ανάπτυξη και εξέλιξη των
διαπροσωπικών σχέσεων. Σ’ αυτή τη νέα και κοπιώδη προσπάθεια με τη
συμμετοχή μαθητών, γονέων και εκπαιδευτικών, όλοι θα απολαμβάνουν, χωρίς
αποκλεισμούς, αυθαιρεσίες και αθέμιτους ανταγωνισμούς, δημοκρατικά και ισότιμα
το δικαίωμα της εκπαίδευσης. Στον σχεδιασμό αυτό η Συμπεριληπτική Εκπαίδευση θα
συνεπικουρείται στο μαθησιακό επίπεδο από τον «ψηφιακό βοηθό τεχνητής
νοημοσύνης», ο οποίος θα εντοπίζει τα μαθησιακά κενά κάθε μαθητή, χωρίς το
πρόσθετο κόστος της φροντιστηριακής διδασκαλίας. Ως προς το δεύτερο επίπεδο των
διαπροσωπικών σχέσεων, που αποτελεί κατά την άποψή μας και τον πυρήνα της
εκπαιδευτικής διαδικασίας, η σχέση εκπαιδευτικού και μαθητή θα είναι, όπως
πάντα, καθοριστική.
Στον αντίποδα των προαναφερθέντων στις Η.Π.Α., τη χώρα
όπου «η ελευθερία του λόγου και της
έκφρασης αποτελεί συνταγματικό δικαίωμα», εν μέσω μιας ευρύτερης προσπάθειας
να αποτραπεί η διδασκαλία πρακτικών πολυμορφίας, ισότητας και ενσωμάτωσης,
απαγορεύτηκε, μεταξύ άλλων, από τα σχολεία το παιδικό βιβλίο με τίτλο: «Για ένα
κορίτσι με φακίδες». Πρόκειται για το «Freckleface Strawberry», της βραβευμένης
με OSKAR Αμερικανίδας
ηθοποιού, Julianne Moore, με θέμα «ένα
επτάχρονο κορίτσι που αντιπαθεί τις φακίδες του, αλλά τελικά μαθαίνει να ζει με
αυτές, συνειδητοποιώντας ότι είναι διαφορετικό, όπως και όλοι οι άλλοι».
Αναρωτιέστε, γιατί απαγορεύτηκε αυτό το βιβλίο; >>>>