Οι εκπαιδευτικοί Γιάννης Μ. Σπετσιώτης & Τζένη Δ. Ντεστάκου - > στα άδυτα της γλώσσας μας - της ελληνικής - και στην κοινωνική, αρμονική μας συνύπαρξη…

Κάθε άρθρο τους και μια πολύτιμη διαμαντόπετρα!!!…

Τους ευχαριστούμε …

=========================================================

Η συμπερίληψη και οι …ευθύνες της

Γιάννης Σπετσιώτης – Τζένη Ντεστάκου

Τα τελευταία χρόνια γίνεται, κατά τη γνώμη μας, κατάχρηση της έννοιας «συμπερίληψη». Το ότι θα φτάναμε, βέβαια, στο σημείο να θεωρούμε τη συμπερίληψη «υπεύθυνη» και για τις ανθρώπινες τραγωδίες, ξεπερνά και την πλέον νοσηρή φαντασία!

Για τον νεοεκλεγέντα Πρόεδρο της Αμερικής, Ντόναλντ Τραμπ, το πρόσφατο αεροπορικό δυστύχημα που στοίχισε τη ζωή σε 67 ανθρώπους, οφείλεται στα προγράμματα συμπερίληψης, στα οποία έδωσαν προτεραιότητα οι προηγούμενοι Πρόεδροι, Ομπάμα και Μπάιντεν. Αυτοί, κατά την άποψή του, αντί να φροντίσουν για την αεροπορική ασφάλεια με την τοποθέτηση μόνο «ικανών» ανθρώπων σε καίριες θέσεις, εστίασαν στην προώθηση της συμπερίληψης στο εργασιακό περιβάλλον! Για αυτό και αποφάσισε εν μία νυκτί να διακόψει τα προγράμματα της συμπερίληψης και της πολυπολιτισμικότητας στις δημόσιες υπηρεσίες!

Σε αντίθεση με τις παραπάνω δηλώσεις του Προέδρου Τραμπ και τις συγκλίνουσες απόψεις των στενών συνεργατών του, οι λαοί της Ευρώπης, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, θεωρούν απαραίτητη την ομαλή συνύπαρξη όλων των ατόμων στο κοινωνικό σύνολο, χωρίς διακρίσεις φύλου, φυλής, θρησκεύματος, σεξουαλικού προσανατολισμού κ.λπ. Επιπλέον η συμπερίληψη είναι απαραίτητη ως ηθική επιταγή με βασική επιδίωξη την ανάδειξη της ισότητας, της κοινωνικής δικαιοσύνης και τη δημιουργία ενός πολιτισμού, ο οποίος θα αποδέχεται όλες τις κοινωνικές ομάδες χωρίς αποκλεισμούς και ανώφελες διακρίσεις. Είναι γεγονός, βέβαια, πως για να επιτευχθεί η αποδοχή και η ειρηνική συνύπαρξη των πάντων, χρειάζεται ακόμη πολλή δουλειά, καθώς τόσο στον Δυτικό κόσμο όσο και στην Ελλάδα πολλοί παράγοντες εμποδίζουν την εδραίωση της συμπερίληψης. Σ’ ένα δε μεγάλο μέρος της παγκόσμιας κοινότητας μορφές διαφορετικότητας όχι μόνο δεν είναι αποδεκτές αλλά κρίνονται και καταδικαστέες!

Ως έννοια και διαδικασία η συμπερίληψη εισέβαλε και στον χώρο της Εκπαίδευσης με τον όρο Συμπεριληπτική Εκπαίδευση. Ήρθε, κατά την άποψή μας, να αντικαταστήσει τους παλαιότερους όρους της ένταξης, ενσωμάτωσης, ενισχυτικής διδασκαλίας, συνεκπαίδευσης κ.λπ. αλλάζοντας τις συνθήκες και τα μέσα εργασίας στα σχολεία, ώστε η διδασκαλία να είναι αποτελεσματική και υποστηρικτική για όλους ανεξαιρέτως τους μαθητές. Όπως δε σημειώνεται από το Ι.Ε.Π. η Συμπεριληπτική Εκπαίδευση είναι μια συνεχής διαδικασία βελτίωσης του σχολικού κλίματος στο επίπεδο αναβάθμισης της ποιότητας της μάθησης αλλά και στη θετική ανάπτυξη και εξέλιξη των διαπροσωπικών σχέσεων. Σ’ αυτή τη νέα και κοπιώδη προσπάθεια με τη συμμετοχή μαθητών, γονέων και εκπαιδευτικών, όλοι θα απολαμβάνουν, χωρίς αποκλεισμούς, αυθαιρεσίες και αθέμιτους ανταγωνισμούς, δημοκρατικά και ισότιμα το δικαίωμα της εκπαίδευσης. Στον σχεδιασμό αυτό η Συμπεριληπτική Εκπαίδευση θα συνεπικουρείται στο μαθησιακό επίπεδο από τον «ψηφιακό βοηθό τεχνητής νοημοσύνης», ο οποίος θα εντοπίζει τα μαθησιακά κενά κάθε μαθητή, χωρίς το πρόσθετο κόστος της φροντιστηριακής διδασκαλίας. Ως προς το δεύτερο επίπεδο των διαπροσωπικών σχέσεων, που αποτελεί κατά την άποψή μας και τον πυρήνα της εκπαιδευτικής διαδικασίας, η σχέση εκπαιδευτικού και μαθητή θα είναι, όπως πάντα, καθοριστική.

Στον αντίποδα των προαναφερθέντων στις Η.Π.Α., τη χώρα όπου «η ελευθερία του λόγου και της έκφρασης αποτελεί συνταγματικό δικαίωμα», εν μέσω μιας ευρύτερης προσπάθειας να αποτραπεί η διδασκαλία πρακτικών πολυμορφίας, ισότητας και ενσωμάτωσης, απαγορεύτηκε, μεταξύ άλλων, από τα σχολεία το παιδικό βιβλίο με τίτλο: «Για ένα κορίτσι με φακίδες». Πρόκειται για το «Freckleface Strawberry», της βραβευμένης με OSKAR Αμερικανίδας ηθοποιού, Julianne Moore, με θέμα «ένα επτάχρονο κορίτσι που αντιπαθεί τις φακίδες του, αλλά τελικά μαθαίνει να ζει με αυτές, συνειδητοποιώντας ότι είναι διαφορετικό, όπως και όλοι οι άλλοι».

Αναρωτιέστε, γιατί απαγορεύτηκε αυτό το βιβλίο; >>>>

Σύμφωνα με τον Guardian, πριν από μερικές μέρες διανεμήθηκε υπόμνημα στους γονείς, το οποίο τους ενημέρωνε ότι το Υπουργείο διενεργεί έλεγχο στα βιβλία των σχολικών βιβλιοθηκών, που «ενδεχομένως σχετίζονται με θέματα ιδεολογίας φύλου ή ιδεολογίας για την ισότητα που εισάγουν διακρίσεις». 

Όσα βιβλία θεωρηθεί ότι παραβιάζουν τα εκτελεστικά διατάγματα του Προέδρου Τραμπ σχετικά με τα διεμφυλικά άτομα ή τη «ριζοσπαστική κατήχηση», θα αποσυρθούν από τα ράφια των βιβλιοθηκών. Σε αυτό το πλαίσιο το ημι-αυτοβιογραφικό βιβλίο της Τζούλιαν Μουρ προστέθηκε στη λίστα των …απαγορευμένων βιβλίων!!! Άραγε τι άλλο μας επιφυλάσσει το μέλλον;

ΣΗΜ. Η λέξη «συμπερίληψη» είναι παράγωγη του ρήματος συμπεριλαμβάνω (περιλαμβάνω ή εμπερικλείω κάποιον ή κάτι σε ένα σύνολο) και έχει σχέση με την ενέργεια και το αποτέλεσμα του συμπεριλαμβάνω. Οι γλωσσολόγοι υποστηρίζουν πως η εμφάνιση της λέξης τοποθετείται τον 18^ο αιώνα. Εμείς την εντοπίσαμε μελετώντας την «Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως» του Σπυρίδωνα Τρικούπη, ο οποίος σημειώνει: «…διότι, ως προαναφέραμεν, το ζήτημα του καιρού του που ήταν η εις τον συμβιβασμόν συμπερίληψις ή μη της Στερεάς Ελλάδος» (κεφ. Ξστ΄/66, Α΄ τόμος). Βέβαια ο όρος απέκτησε το ειδικό νοηματικό του βάρος τα τελευταία χρόνια, όταν δημιουργήθηκαν καινούργιες ή αξιοποιήθηκαν παλαιότερες λέξεις για να περιγράψουν τις νέες καταστάσεις και τις νέες τάσεις στην κοινωνία.