Του είμαι ευγνώμων από τα βάθη της ψυχής μου …
Tag Archive
You are currently browsing the tag archive for the ‘Σταματης Δαμαλιτης’ tag.
20 Απριλίου, 2025 in χουντα, Διωξεις δημοσιογραφων, Ιστορια | Tags:
ΚΛΙΚ ΕΔΩ >>>Σταματης Δαμαλιτης, SLAPP Μηνυσεις κατα πολιτων -Κλικ στη συνέχεια
...>>>>
Tag Archive
You are currently browsing the
tag archive for the ‘Σταματης Δαμαλιτης’ tag.
Αυριο ξημερώνει η 21 Απριλίου.Η μέρα που
το καθεστώς κάτω απο τις οδηγίες των επικυρίαρχων της χώρας προσπάθησε να κάνει
μια επανεκίνηση της εξουσίας του πάνω στις εξεγερμένες ομάδες της κοινωνίας. Ο
Μαης του 1968 ενα χρονο μετά που συγκλόνισε τις κοινωνίες σε Ανατολή και
Δύση ειχε ηδη ξεκινήσει δυο χρόνια πριν στην Ελλάδα με την αποστασία και
την λαική εξέγερση ενάντια στο παλάτι και τον πιτσιρικά τοτε, νέο
Βασιλιά που ετοίμαζε την δικιά του δικτατορία με τους στρατηγούς.
Η Χουντα της CIA , προσπαθησε να βάλει
σε νέες βάσεις , να εκσυγχρονίσει την καπιταλιστική εξουσία στην Ελλαδα ,( 20
χρόνια μετα την λήξη του εμφυλίου) και ακολούθησε το μονοπάτι που ειχε χαράξει
τα προηγούμενα χρόνια , το κρατος (και παρακράτος) βιας και νοθειας κυρίως
υπο την Καραμανλική πρωθυπουργια. Εδιωξε τον Γλύξμπουργκ και την δυναστεια που
τοσο διχασμό εφερε στην χωρα και εφτασε πολύ κοντα το 1973 με τον Μαρκεζινη και
το δευτερο δημοψήφισμα, αλλα το Πολυτεχνειο και κυρίως η Κύπρος εμπόδισαν την
ολοκλήρωση των στόχων της.
Την σκυτάλη ξαναπήρε στην
«μεταπολιτευση» ο Εθνάρχης με ολο το παραδοσιακό πολιτικό προσωπικό της
παλαιοκομματικής συντήρησης ανανεωμένο και δυναμικό.Ο μεταπολιτευτικος
Καραμανλής ειχε σαν στόχο την συνέχιση της συμμετοχής στην αναδυόμενη τότε
ΕΕ και αλλαγή πορείας του Ελληνικού καπιταλισμού πάντα μεσα σε συντηρητικα
πλαίσια , αλλα εσπασε τα μούτρα του πανω σε ενα δυναμικο εργατικό λαικό κινημα
που τον εβαλε στην ακρη και εβαλε στην καρέκλα τον σοσιαλιστη Αντρέα.
Αρχές 1980 και μεσα στην Ευρώπη
δυο συστημικές πολιτικές δυνάμεις συγκρούστηκαν για το μοντελο του καπιταλισμού
στα επόμενα χρονια.Οι Κευνσιανοί κοινωνικοι/αριστεροί σοσιαλδημοκρατες
(στους οποιους ενταχθηκε και το ΠΑΣΟΚ) και οι συντηριτικοί με κορυφαίια
φυσιογνωμία την Θατσερ που τελικα νίκησαν. Και νίκησαν κατα κράτος γιατι αργά
αλλά σταθερά οι σοσιαλδημοκράτες (και το ΠΑΣΟΚ)αποδέχθηκαν το συντηρητικό
σχεδιασμό και εγιναν οι αριστερή πτέρυγα των δεξιών που εναλλάσονταν στην
εξουσία με ασήμαντες διαφορές μεχρι που και οι δυο μαζι βουλιαξαν το καραβι.
Ετσι φτάσαμε στο σήμερα , σε μια
χρεωκοπημένη Ελλαδα , σε μια Ευρώπη που διαλύεται.Η κυβέρνηση δεν πείθει
κανέναν πως μπορει να κυβερνήσει και ειναι σε ελευθερη πτώση , αλλα και η
αντιπολιτευση το ιδιο. Κερδισμενη βγαίνει η ακροδεξιά στην Ελλάδα αλλα και σε
ολη την Ευρωπη ,μια οικονομικη Ενωση σε παγκόσμια κρίση , που βλέπει την
διέξοδο στον πόλεμο.Και ποιοι μπορούν καλύτερα να κάνουν πολέμους εκτος απο
τους ακροδεξιούς; Τους Χιτλερ καθε ειδους;
Το κράτος που σχεδίασαν ο Παπαδόπουλος
και ο διαδοχός του Καραμανλής , το Θατσερικό μετα- δημοκρατικό κρατος , ειναι
καθεστώς.Ενα κοινοβούλιο της πλάκας , κόμματα διαλυμένα και άμαζα , συνδικάτα
χωρίς μέλη και δύναμη, ενα κράτος που κατακλέβει τον λαό και μεταφερει
κοινωνικό πλούτο σε ολο και πιο λίγα χέρια , μεγάλη διαφθορα και ατιμωρησία
στους μηχανισμους του κράτους , μια δικαιοσύνη που κανεις δεν εμπιστεύεται ,
δημόσια υγεια και εκπαίδευση υποχρηματοδοτούμενες , οι πολυεθνικές να αλωνίζουν
και ο Δημοσιος πλούτος να περνα σε ξενα χερια , μια οικονομια υποθηκευμένη για
100 χρόνια και νεα μετανάστευση πανω απο μισο εκατομμύριο νεων επιστημόνων αλλα
και εργατών.Ενα φυσικό περιβάλλον σε εξόντωση και μάλιστα «με τον νόμο», ενας
λαός που βυθίζεται στις θρησκευτικες προλήψεις , τον εθνικισμό , τον ρατσισμό ,
τον ατομισμό , την βία και αλληλοεξόντωση , την πολιτιστική παρακμή.
Ομως και μέσα στην
αντικαπιταλιστική αριστερά το 1967 (σε ολο τον πλανήτη και την
Ελλάδα )ειχαν ξεκινησει δεκα χρονια πριν απο το 1956 και το 20 συνεδριο του ΚΚΣΕ μεγάλες
διεργασίες και αντιπαραθεσεις οχι μονο αναμεσα σε Σταλινικους και Τροτσκιστες
(οπως παντα)αλλα και αναμεσα σε Σταλινικους και αντι Σταλινικους
(αναθεωρητες/ανανεωτες/ ευρωκομμουνιστες) , προαγγελος της πτωσης της ΕΣΣΔ 20
χρόνια μετά , αλλα και μιας νεας διάσπασης και του ΚΚΕ σε σοβιετόφιλο και
ευρωκομμουνιστικό (ΚΚΕεσ).
Οι Σταλινικοι παλι χωριστηκαν παγκόσμια
και στην χωρα μας σε Κινεζοφιλους Μαοικους και φιλους
της ΕΣΣΔ (ρεβιζιονιστες)δυο συνασπισμους που εφτασαν ακομα και
σε πολεμο αναμεσα τους.(Στις 5 Ιανουαρίου
1968 έλαβε χώρα το πρώτο αιματηρό περιστατικό στην παραμεθόριο στον ποταμό
Ουσούρι, όταν σοβιετικές δυνάμεις επιτέθηκαν αιφνιδιαστικά εναντίον ενός
κινεζικού αποσπάσματος σε μία από τις διαφιλονικούμενες νησίδες.)
Μην επεκταθώ στην αριστερά του
σήμερα.Υπαρχει πάντα το ΚΚΕ και μετά το χάος .Αλλα αυτό ειναι το θέμα μιας
αλλης αναρτησης.
Οι νεκροι των πρωτων ημερών του πραξικοπήματος
Ο 15χρονος Βασίλειος Πεσλής, κάτοικος Αθηνών, δολοφονήθηκε από λοχία με
ευθεία βολή πυροβόλου όπλου περίπου στις 7.10 π.μ. της 21ης Απριλίου 1967, στην
πλατεία Αττικής
Η 25χρονη Μαρία Καλαβρού, κάτοικος Αθηνών, με καταγωγή από τη Ζαγορά,
δολοφονήθηκε από ριπή πυροβόλου από διερχόμενο τεθωρακισμένο στην οδό Πατησίων,
κοντά στον κινηματογράφο «Ράδιο Σίτυ», λίγο μετά τις 4.00 μ.μ. της 21ης
Απριλίου και ενώ επέστρεφε σπίτι της μαζί με την αδερφή της
Ο Βασίλειος Μπεκροδημήτρης, 63
ετών, με καταγωγή από τον Πειραιά, διέμενε με
την οικογένειά του στη Θεσσαλονίκη, όπου διέθετε εργοστάσιο μαντεμιών. Το
μεσημέρι της 23ης Απριλίου, δυνάμεις της χωροφυλακής πήγαν στο σπίτι της
οικογένειας για να συλλάβουν έναν από τους γιους του, δεν τον βρήκαν και
έφυγαν, επέστρεψαν όμως δύο ώρες αργότερα και συνέλαβαν τον –ασθενή και κλινήρη
εκείνη την ημέρα– Μπεκροδημήτρη. Στη δίκη που ακολούθησε το 1975, ο θάνατος
αποδόθηκε σε οξεία καρδιακή ανεπάρκεια και κρίθηκε ότι οι εγκαλούμενοι
αστυνομικοί δεν είχαν ανάμειξη στη σύλληψη και κράτηση.
Ο Παναγιώτης Ελής, 46 ετών, κάτοικος Αθηνών με καταγωγή από το Κόσμιο
Κομοτηνής, εργαζόταν ως λογιστής και μέτοχος εταιρείας και ήταν ένας από τους
χιλιάδες «γνωστούς κομμουνιστές» που συνελήφθησαν άμεσα.Μετά την παράνομη σύλληψή
του οδηγήθηκε στον Ιππόδρομο Φαλήρου και υπέμεινε τις άθλιες συνθήκες κράτησης
μαζί με τους συγκρατούμενούς του. Εκεί, το απόγευμα της 25ης Απριλίου και ενώ
επέστρεφε συνοδεία από τα αποχωρητήρια, δολοφονήθηκε με δύο σχεδόν εξ επαφής
πυροβολισμούς από τον υπίλαρχο Κώτσαρη, μπροστά σε πολλούς άλλους
συγκρατούμενους.
Και πάμε στον τίτλο Slapp. θεμα για το οποιο εχω γραψει
και τα προηγουμενα τρια χρόνια αλλες εννεα αναρτησεις
Αυτο που συνδεει το ξεκινημα αυτης της
ανάρτησης με την συνέχεια της ειναι τι ειδους Δημοκρατία θελουμε .Δηλαδη
θα υπαρχει φοβος λογοκρισία (η αυτο λογοκρισία) στην κριτικη που πρεπει
να γινεται σε καθε εξουσια η οχι;
Στην Χουντα αυτο το θεμα ηταν
λυμενο.Κριτικη και αποκαλυψεις για το καθεστως , σημαινε ασφαλεια στην καλύτερη
περιπτωση , ΕΑΤ ΕΣΑ στην χειροτερη. Σήμερα δεν σε καλούν «για υποθεσιν σας» στο
αστυνομικο τμήμα πλεον. Σημαίνει αυτο πως η κατασταση εχει βελτιωθει η μήπως
απλά εχει αλλαξει η μέθοδος;
Αναφέρομαι ενδεικτικά στον γείτονα
>>>δημοσιογράφο Σταμάτη Δαμαλίτη.
Το εχω γράψει πολλές φορές .Το θέμα δεν
ειναι αν συμφωνεί κάποιος με τον αγαπητό Σταμάτη σε οσα γράφει η τον τρόπο που
τα γράφει.Το θεμα ειναι πως πολιτικα προσωπα εκλεγμένα σε θεσεις ευθύνης ,
χρησιμοποιουν τις μηνυσεις για να φοβισουν τον ιδιο η και αλλους να
τους κρίνουν.
Οι μηνυσεις επι προσωπικου σαν πολιτικη
αντιμετωπιση των αντιπαλων ειναι μια πρακτικη που ξεκίνησε σαν Δημαρχος ο
Δ Σφυρης και πολλοι πολιτες βρεθηκαμε στο εδωλιο του κατηγορουμενου με διαφορες
κατηγορίες.
Δυστυχως αυτη η λαθος πρακτικη
συνεχίζεται απο τοτε μεχρι και σήμερα και μαλιστα εχει αυξηθει.Οπως θα
διαβασετε πιο κατω η περιπτωση Δαμαλιτη στην Ερμιονιδα δεν ειναι μια εξαιρεση
.Φαινεται πως ειναι μια κεντρικη πολιτικη κατευθυνση της κυβερνωσας παραταξης
Πανελλαδικα.
https://stamdamd.blogspot.com/2025/04/26-2.html Κυριακή 20
Απριλίου 2025
Από τα Πάθη μου … περιμένοντας τη δική
μου Ανάσταση στις 26 Μαΐου και στις 2 Ιουνίου στο Δικαστήριο του Ναυπλίου…… η
εκδίκαση των μηνύσεων εις βάρος μου, από τον Δήμαρχο Ερμιονίδας Γιάννη
Γεωργόπουλο…… και δε υπάρχει τέλος των μηνύσεων αυτού και των ανθρώπων… του
περιβάλλοντός του… Εσείς οι άλλοι εκεί έξω – και «κυρίαρχε Λαέ» της Ερμιονίδας,
απολαύστε τον οβελία σας με τα συνοδευτικά αυτού…
ΣΤΑΜ. ΔΑΜ.
https://www.efsyn.gr/media/469670_agoges-slapp-oplo-ton-ishyron-apenanti-sti-dimosia-kritiki
Αγωγές SLAPP: το όπλο των ισχυρών απέναντι στη δημόσια κριτική
Χαρτογράφηση του φαινομένου των
Στρατηγικών Αγωγών κατά της Δημόσιας Συμμετοχής στη χώρα μας επιχειρούν η
Ελληνική Ενωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και η δημοσιογραφική ομάδα τού
The Manifold ● Πρόκειται για τις γνωστές αγωγές SLAPP που απειλούν την ελεύθερη
έκφραση και πληροφόρηση και τη δημόσια κριτική απέναντι στους ισχυρούς,
αξιώνοντας υπέρογκες χρηματικές αποζημιώσεις – και τα τελευταία χρόνια
πολλαπλασιάζονται στην Ελλάδα
Eνα μαύρο σύννεφο, που διογκώνεται
συνεχώς, πλανάται πάνω και από τη χώρα μας τα τελευταία χρόνια απειλώντας την
ελεύθερη έκφραση και πληροφόρηση και τη δημόσια κριτική απέναντι στους
ισχυρούς. Πρόκειται για τις αγωγές SLAPP (Στρατηγικές Αγωγές κατά της Δημόσιας
Συμμετοχής) που αποτελούν νομικές επιθέσεις που συνήθως αξιώνουν ως αποζημίωση
δυσθεώρητα οικονομικά ποσά.Μια πρώτη, ολοκληρωμένη χαρτογράφηση αυτού του
φαινομένου στη Ελλάδα δίνει η έρευνα που πραγματοποίησαν η Ελληνική Ενωση για
τα Δικαιώματα του Ανθρώπου σε συνεργασία με τη δημοσιογραφική ομάδα τού The
Manifold, καθώς στη χώρα μας οι SLAPP έκαναν συστηματική εμφάνιση μόλις τα
τελευταία χρόνια. Η εμφάνισή τους, όμως, υπήρξε θεαματική, μέσα από
υποθέσεις εξαιρετικά σοβαρές για την ποιότητα της δημοκρατίας και του κράτους
δικαίου στη χώρα – όπως, για παράδειγμα, στην αποκάλυψη του σκανδάλου των
υποκλοπών.
Οι στόχοι
Ας μην ξεχνούμε ότι, στο πλαίσιο αυτής
της υπόθεσης, το 2022, ο γνωστός Γρηγόρης Δημητριάδης «απέσπασε» τον
χαρακτηρισμό «SLAPP Πολιτικός της χρονιάς» στον σατιρικό διαγωνισμό European
SLAPP Contest του συνασπισμού οργανώσεων CASE Coalition. Τα ευρήματα της
έρευνας επιβεβαιώνουν ότι οι SLAPP έχουν καταστεί μια σχεδόν κοινή πρακτική
στην οποία καταφεύγουν οι ισχυροί, προκειμένου να φιμώσουν όσους υπερασπίζονται
το δημόσιο συμφέρον εναντίον τους. Εν ολίγοις, πρόκειται για τα (νομικά)
«χαστούκια» που δίνουν οι ισχυροί σε όσους τους εκθέτουν. Η ευρεία χρήση
του όρου SLAPP στον δημόσιο λόγο στην Ελλάδα ξεκίνησε με τη συζήτηση που άνοιξε
με σχετικές νομοθετικές πρωτοβουλίες σε ευρωπαϊκό επίπεδο, αλλά και με την
έντονη δημοσιότητα σειράς τέτοιων αγωγών που ασκήθηκαν κατά δημοσιογράφων και
των ανεξάρτητων μέσων στα οποία εργάζονταν για τις αποκαλύψεις που έκαναν.
Ενδεικτική υπόθεση-ορόσημο αυτής της
περιόδου ήταν η αγωγή που ασκήθηκε κατά της δημοσιογράφου Σταυρούλας Πουλημένη
και του συνεργατικού ενημερωτικού μέσου Alterthess αξιώνοντας αποζημίωση
100.000 ευρώ για ηθική βλάβη λόγω δυσφήμησης και παραβίασης προσωπικών
δεδομένων, τον Οκτώβριο του 2020, για δικαστικό ρεπορτάζ σχετικά με την
πρωτοβάθμια ποινική καταδίκη δύο στελεχών της εταιρείας «Ελληνικός
Χρυσός».Αντίστοιχα, εξαιρετικά μεγάλη δημοσιότητα πήραν οι νομικές κινήσεις
(εξώδικα και αγωγές) του γενικού γραμματέα του πρωθυπουργού, Γρηγόρη
Δημητριάδη, εναντίον των μέσων και των δημοσιογράφων που αποκάλυψαν το σκάνδαλο
των υποκλοπών και συγκεκριμένα κατά της «Εφημερίδας των Συντακτών» και της
ερευνητικής ομάδας Reporters United, καθώς και κατά τριών δημοσιογράφων το 2022
και κατά των δύο πρώτων το 2024, αξιώνοντας ποσό που ξεπερνούσε συνολικά το
μισό εκατομμύριο ευρώ και συνολικά 3,3 εκατ. ευρώ αντίστοιχα, αναφέρεται στην
έρευνα.
Στην έρευνα συμμετείχαν με συνεντεύξεις
15 στόχοι αγωγών SLAPP, εκ των οποίων οι 10 ήταν δημοσιογράφοι (Φωτεινή
Λαμπρίδη – TVXS, Νικόλας Λεοντόπουλος και Θοδωρής Χονδρόγιαννος – Reporters
United, Άννα Νίνη – Omnia TV, Γιάννα Παπαδάκου, Σταυρούλα Πουλημένη –
Alterthess, Γιάννης Στεβής – Αστραπάρης, Δημήτρης Αγγελίδης, Αρης Χατζηγεωργίου
και Τάσος Σαραντής – «Εφ.Συν.»). Κι ακόμη ένας εκδότης, τρεις ακτιβιστές και
ένας υπερασπιστής ανθρωπίνων δικαιωμάτων.Οπως διαπιστώθηκε, στην πλειονότητα
των περιπτώσεων οι ενάγοντες ήταν επιχειρήσεις ή ισχυροί επιχειρηματίες,
διαθέτοντας σχεδόν απεριόριστους οικονομικούς αλλά και άλλους πόρους, ενώ δεν ήταν
λίγες οι περιπτώσεις που οι
ενάγοντες ήταν πολιτικά πρόσωπα,
διαθέτοντας αφ’ ενός πολιτικό κεφάλαιο και αφ’ ετέρου αυξημένη πρόσβαση. Και
όπως επαληθεύτηκε, οι SLAPP στοχεύουν στην αποτροπή, τον περιορισμό ή την
τιμωρία της συμμετοχής του κοινού – τις περισσότερες φορές έχοντας μάλιστα
στόχο να πετύχουν αυτά τα τρία ταυτόχρονα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι οι SLAPP μοιάζει
να έχουν και έναν επιπρόσθετα «προληπτικό» χαρακτήρα: όσο κανονικοποιούνται ως
νομική πρακτική, το κοινό, έχοντας υπόψη του ότι οι SLAPP είναι μια πιθανή
συνέπεια της συμμετοχής του στον δημόσιο διάλογο, ενδεχομένως αποφεύγει να
συμμετέχει σε αυτόν. Ετσι, καθίστανται ένα εργαλείο γενικευμένης
αυτο-λογοκρισίας.
Ποια είναι η φύση των υποθέσεων που
«δικαιολογεί» τη χρήση τόσων πόρων για να ασκηθούν οι αγωγές SLAPP; Ποιες
συζητήσεις προσπαθούν τα ισχυρά νομικά και φυσικά πρόσωπα να αποκλείσουν από
τον δημόσιο διάλογο;
Η σύντομη απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα
θα ήταν ότι τα ισχυρά νομικά και φυσικά πρόσωπα, μέσω των SLAPP, στην
πλειονότητα των περιπτώσεων, προσπαθούν να παγώσουν τη συζήτηση γύρω από την
πιθανή ή αποδεδειγμένη συμμετοχή τους σε παράνομες ενέργειες ή παραλείψεις, οι
οποίες, σε πολλές περιπτώσεις, συνιστούν μικρά ή μεγαλύτερα σκάνδαλα με άμεσες
ή έμμεσες συνέπειες σε μια μικρότερη ή μεγαλύτερη ομάδα ανθρώπων, ή ακόμα και
συνολικά του πληθυσμού μιας κοινότητας, πόλης ή και ολόκληρης χώρας.
Η πλειονότητα των περιπτώσεων σχετίζεται
με πολιτικά εν τη ευρεία αλλά και τη στενή έννοια σκάνδαλα. Στις μελέτες
περίπτωσης της έρευνας περιλαμβάνεται μια γκάμα τέτοιων σκανδάλων με τα
περισσότερα να έχουν οικονομική φύση: κατασπατάληση δημόσιου χρήματος από
πολιτικά πρόσωπα ή και πρόσωπα της διοίκησης, ανακριβή «πόθεν έσχες» πολιτικών
ή διασυνδεδεμένων με πολιτικούς προσώπων, τοποθέτηση ισχυρών επιχειρηματικών
συμφερόντων σε σχέση με δημόσιους διαγωνισμούς αλλά και υποθέσεις που
σχετίζονται με τη λίστα Λαγκάρντ ή το σκάνδαλο Novartis.
Αλλες υποθέσεις έχουν έντονο το στοιχείο
των παραβιάσεων του κράτους δικαίου -με το σκάνδαλο των υποκλοπών να είναι ίσως
το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τέτοιων υποθέσεων-, αλλά αντίστοιχες μπορούν
να θεωρηθούν και οι κρατικές
διώξεις σε οργανώσεις της κοινωνίας των
πολιτών που εργάζονται, για παράδειγμα, στο μεταναστευτικό-προσφυγικό.
Η δεύτερη κατηγορία υποθέσεων που
εντοπίστηκαν στην έρευνα και έχουν έναν αξιοσημείωτο όγκο (σχεδόν το ⅓ των υποθέσεων) θα μπορούσαν να ονομαστούν Eco-SLAPP. Ουσιαστικά, πρόκειται για υποθέσεις οι οποίες έχουν στον πυρήνα τους την επιβάρυνση του περιβάλλοντος,
συχνά με την ταυτόχρονη παραβίαση και των σχετικών νομοθεσιών. Ενα ιδιαίτερο
χαρακτηριστικό τους είναι και ο τοπικός χαρακτήρας των υποθέσεων αυτών.
Τέτοιες υπήρξαν στην Τήνο, στη Σύρο, στη
Χαλκιδική, στη Μονεμβασιά και στον Βόλο. Ενα δεύτερο μοτίβο που προκύπτει είναι
ο ιδιαίτερα μαζικός χαρακτήρας των αγωγών που κατατίθενται, με την έννοια ότι
στρέφονται κατά ιδιαίτερα πολλών προσώπων. Εξάλλου, οι αγωγές συχνά στρέφονται
όχι (αποκλειστικά) κατά δημοσιογράφων, αλλά (και) κατά κινημάτων, τοπικών
συλλόγων, αιρετών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ακτιβιστών αλλά και απλών πολιτών.
Οι SLAPP ως «νομικές επιθέσεις»
αποτελούν αγωγές αποζημίωσης οι οποίες εδράζονται σε, κατά βάση, αστήρικτες
κατηγορίες που αποδίδονται, με την πιο συχνή να είναι αυτή της συκοφαντικής
δυσφήμησης, αλλά και κατηγορίες σε σχέση με εξύβριση, διαφυγόντα κέρδη, αλλά
και παράνομη επεξεργασία προσωπικών δεδομένων. Επιπλέον, οι αγωγές SLAPP
αξιώνουν δυσθεώρητα ποσά ως αποζημίωση από τους εναγόμενους, από 30.000 ευρώ
έως και 3 ή και 3,5 εκατομμύρια, σύμφωνα με τους συμμετέχοντες στην έρευνα.
Συχνά, ενδέχεται να εκφεύγουν από το
αυστηρά αστικό τους σκέλος και πέραν των οικονομικών αξιώσεων των αγωγών, αυτές
μπορεί να συνοδεύονται από τη βάσανο των ποινικών δικαστηρίων, αλλά και από
άλλες εξωδικαστικές, ακόμη και
παράνομες ενέργειες που έχουν κύριο
σκοπό τον εκφοβισμό των θυμάτων-στόχων.
Το πώς αντιμετωπίζει η Δικαιοσύνη τις
καταχρηστικές αγωγές αποτελεί έναν εξαιρετικά κομβικό παράγοντα για την εξέλιξη
του φαινομένου στη χώρα μας. Σε κάποιες περιπτώσεις οι εναγόμενοι δικαιώνονται
πλήρως, ενώ σε άλλες τα δικαστήρια επιδικάζουν αποζημιώσεις, σημαντικά
μικρότερες από αυτές που αρχικώς αξιώνονταν. Αν και το δείγμα της έρευνας είναι
μικρό, στατιστικά, η δικαίωση των θυμάτων με την απόρριψη των καταχρηστικών
αγωγών και των αξιώσεών τους είναι ελαφρώς πιο συχνή από την καταδίκη τους.
Δεδομένου ότι η δικαστική κουλτούρα στη
χώρα μας φαίνεται να μη δίνει τόσο μεγάλη προτεραιότητα στην ελευθερία της
έκφρασης (τουλάχιστον σε τέτοιου είδους
υποθέσεις), γίνεται σαφές ότι τόσο η ύπαρξη ενός λεπτομερούς κανονιστικού
πλαισίου, αλλά και η σχετική ευαισθητοποίηση των δικαστικών λειτουργών
επείγουν, επισημαίνεται στην έρευνα.
Δεν είναι καθόλου εύκολο να απαντηθεί το
εάν οι SLAPP πετυχαίνουν τον στόχο τους – έχοντας υπόψη ότι ο στόχος τους δεν
είναι να κερδηθούν στο δικαστήριο, αλλά να αποτρέψουν, να περιορίσουν ή να
τιμωρήσουν τη συμμετοχή του κοινού ή, όπως λέγεται συχνά, να φιμώσουν την
ελευθερία της έκφρασης και τον δημόσιο διάλογο πάνω σε ένα συγκεκριμένο ζήτημα.
Η σύντομη απάντηση σε αυτό το ερώτημα
είναι και ναι και όχι.Με βάση τις υποθέσεις που εξετάστηκαν στην έρευνα, οι
στόχοι των SLAPP επέδειξαν εξαιρετική δύναμη και αντοχή απέναντι στα ισχυρά
νομικά και φυσικά πρόσωπα που άσκησαν εις βάρος τους καταχρηστικές αγωγές,
συχνά κινητοποιώντας παράλληλα εναντίον τους και ποινικές διαδικασίες.
Οι στόχοι των SLAPP αντιστάθηκαν στις
νομικές επιθέσεις, αντιμετωπίζοντας το ζήτημα δικαστικά και πετυχαίνοντας
σχεδόν σε όλες τις υποθέσεις πολύ καλά αποτελέσματα, ακόμη και σε αυτές που
υπήρξε καταδίκη τους.
Η αλληλεγγύη
Σε ελάχιστες περιπτώσεις συμβιβάστηκαν
με τους ενάγοντες και αυτό μοιάζει να ήταν το αποτέλεσμα, όχι της αναγνώρισης
των επιχειρημάτων των εναγόντων ή της μερικής δικαίωσής τους από τις δικαστικές
αποφάσεις, αλλά της οικονομικής και ψυχικής εξουθένωσης που εύλογα επιφέρουν οι
SLAPP στα θύματά τους.Εξάλλου, η δημοσιότητα αυτών των υποθέσεων αφ’ ενός μεν
κινητοποιεί την αλληλεγγύη η οποία ενδυναμώνει τα θύματα-στόχους και τα
τροφοδοτεί στις πολύχρονες δικαστικές διαμάχες, αλλά αφ’ ετέρου πετυχαίνει και
κάτι ίσως ακόμη πιο σημαντικό: επαναφέρει, εμπλουτίζει και πυκνώνει τον δημόσιο
διάλογο σχετικά με το θέμα που αρχικά η αγωγή SLAPP προσπαθούσε να αφαιρέσει
από τον δημόσιο διάλογο. Εν ολίγοις, οι SLAPP που βρίσκουν ένα τείχος
δημοσιότητας απέναντί τους, μοιάζει να μην πετυχαίνουν τον σκοπό τους.
Ευρωπαϊκό πλαίσιο
προστασίας αλλά μόνο διεθνώς
Τον Απρίλιο του 2024 το Ευρωπαϊκό
Κοινοβούλιο εξέδωσε την Οδηγία 2024/1069 για την προστασία των προσώπων που
προβαίνουν σε ενέργειες συμμετοχής του κοινού από προδήλως αβάσιμες αγωγές ή
καταχρηστικές δικαστικές διαδικασίες. Η συγκεκριμένη Οδηγία, την οποία τα
κράτη-μέλη οφείλουν να έχουν ενσωματώσει στην εθνική τους νομοθεσία μέχρι τον
Μάιο του 2026, είναι προς το παρόν το μοναδικό πλέγμα προστασίας από τις SLAPP
σε επίπεδο νομοθεσίας στην Ευρώπη.Ωστόσο, καθώς η Οδηγία έχει εφαρμογή
αποκλειστικά σε υποθέσεις με διασυνοριακές επιπτώσεις, η ενσωμάτωσή της στο
εθνικό δίκαιο δεν θα βοηθήσει στην αντιμετώπιση των SLAPP που οι διάδικοι έχουν
την κατοικία τους στο ίδιο κράτος-μέλος με αυτό της έδρας του επιληφθέντος
δικαστηρίου, δηλαδή στην πλειονότητα των υποθέσεων. Γι’ αυτό είναι απαραίτητες
η ενσωμάτωση της Οδηγίας, αλλά και η υιοθέτηση των προτεινόμενων στη σύσταση
μέτρων, διαφορετικά οι εναγόμενοι σε εγχώριες υποθέσεις θα απολαμβάνουν
λιγότερη προστασία σε σχέση με αυτούς σε υποθέσεις με διασυνοριακό χαρακτήρα,
δεδομένου ότι η υιοθέτηση της σύστασης δεν είναι υποχρεωτική.
Σημειώνεται πως, σύμφωνα με αναφορές,
είναι εν εξελίξει η συγκρότηση νομοπαρασκευαστικής επιτροπής που πρόκειται να
εργαστεί για την ενσωμάτωση της Οδηγίας 2024/1069.
● Η έρευνα πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του έργου «SLAPP Proof: Συνηγορία για την Ελευθερία Εκφρασης και Πληροφόρησης».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου