Κεραυνός εν αιθρία ! - > Η αποστομωτική απάντηση της Αντεισαγγελέα Πρωτοδικών Ναυπλίου ! ...

Κεραυνός εν αιθρία ! - > Η αποστομωτική απάντηση της Αντεισαγγελέα Πρωτοδικών Ναυπλίου ! ...
ΚΛΙΚ ΣΤΗ ΦΩΤΟ -> Κεραυνός εν αιθρία ! - > Η αποστομωτική απάντηση της Αντεισαγγελέα Πρωτοδικών Ναυπλίου ! ...

Παρασκευή 27 Σεπτεμβρίου 2019

Γιάννης Γκιόλας - Ένας νέος άνθρωπος έχασε τη ζωή του!! ...



ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΚΙΟΛΑΣ
ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ    ΣΥΡΙΖΑ  ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ
ΑΣΚΛΗΠΙΟΥ    1      ΝΑΥΠΛΙΟ
ΤΗΛ - FΑΧ   27520-99454
Email    yiannispolitiko@hotmail.com                                                       27-9 -2019

  ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ




«Ένας νέος άνθρωπος έχασε τη ζωή του απασχολούμενος σε μια δύσκολη, επίπονη και εξαιρετικά επικίνδυνη εργασία. Εκφράζουμε την οδύνη μας, πιστεύοντας ότι διερμηνεύουμε τα αισθήματα όλων των συνεργατών του αλλά και του συνόλου των εργαζομένων της περιοχής. 
    Πιστεύουμε ότι σύντομα θα διερευνηθούν οι συνθήκες υπό τις οποίες έλαβε χώρα το τόσο θλιβερό περιστατικό  με συνέπεια την απώλεια ενός νέου ανθρώπου.
  Εκφράζω τα ειλικρινή και βαθιά μου συλλυπητήρια στην οικογένειά του».

            ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΚΙΟΛΑΣ
            ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΣΥΡΙΖΑ ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ

Καθαρή απάντηση του Δημαρχου Ερμιονίδας στο πρωινό σχόλιό μας...


Διαβάστε πρώτα >>>ΕΔΩ....
----------------------------------------------------------------------------------------------

Κρανίδι 27/09/2019
Άρθρο 163
Ειδικοί Σύμβουλοι - Επιστημονικοί Συνεργάτες - Ειδικοί Συνεργάτες των Ο.Τ.Α.

9. Η σύμβαση εργασίας των Ειδικών Συμβούλων, των Επιστημονικών Συνεργατών και των Ειδικών Συνεργατών λύεται με τον θάνατο, την έκπτωση, την παραίτηση και την καταγγελία της, ή την πάροδο πέντε (5) ημερών από την αποχώρηση του δημάρχου ή του προέδρου του Συνδέσμου, εφόσον οι αντικαταστάτες τους δεν εκδηλώσουν με πράξη τους τη συγκατάθεσή τους για τη διατήρησή τους.
Η Απόλυση λόγω καταγγελίας της σύμβασης εργασίας ή η αποδοχή της Παραίτησης ενεργείται με απόφαση του Δημάρχου ή του Προέδρου του Συνδέσμου, που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Η απόφαση κοινοποιείται στον ενδιαφερόμενο μέσα σε είκοσι (20) ημέρες από τη δημοσίευση της.
Η λύση της εργασιακής σύμβασης επέρχεται με την κοινοποίηση στον ενδιαφερόμενο της κατά τα ανωτέρω αποφάσεως ή με την παρέλευση άπρακτης της 20ήμερης προθεσμίας, γίνεται δε αζημίως για τον οικείο φορέα.
Στην περίπτωση της Έκπτωσης του Συμβούλου ή Συνεργάτη ή της αποχώρησης του Δημάρχου ή του Προέδρου του Συνδέσμου, η λύση της εργασιακής σχέσης επέρχεται αυτοδικαίως και αζημίως για το φορέα, η δε σχετική πράξη έχει διαπιστωτικό χαρακτήρα.
Κατά την αληθή έννοια της παραγράφου αυτής, στους αντικαταστάτες δημάρχων και προέδρων συνδέσμων περιλαμβάνονται και όσοι εκλέγονται σε νέα δημοτική περίοδο
.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Γιάννης ΓεωργόπουλοςΚύριε Δαμαλίτη σχετικά με τη σημερινή ανάρτηση στο blog «Ερμιονίδα μας αρέσει – Δε μας αρέσει» σας ενημερώνω ότι η κυρία Θεοδότη Σκλαβούνου ειδική σύμβουλος του τέως Δημάρχου Δημήτρη Σφυρή στις 30/08/2019 έλαβε κανονική άδεια 5 ημερών από 02 - 06/09/2019, την όποια προφανώς δε φρόντισε να λάβει πριν λήξει η σύμβασή της, δηλαδή μέχρι 31/08/2019. Σύμφωνα με το παραπάνω άρθρο που σας έχουμε επισυνάψει, αναγκαστικά, υπέγραψα την απόλυσή της στις 06/09/2019 χωρίς φυσικά να έχει προσφέρει πραγματική εργασία στο Δήμο επί της δικής μας δημοτικής θητείας.
Επίσης είναι εύκολο να διαπιστώσετε ότι ο νόμος 4555/2018, γνωστός και ως «Κλεισθένης» δεν προβλέπει για τους Προέδρους των Κοινοτήτων, ιδιαίτερες γραμματείς ή συμβούλους.
Στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε πληροφορία ή διευκρίνιση.
Γιάννης Γεωργόπουλος 
Δήμαρχος Ερμιονίδας
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Σχόλιο blogger: Σας λέει κάτι γιατί η κα Σκλαβούνου δεν φρόντισε να πάρει την άδεια της πριν τη λήξη της σύμβασής της αλλά την πήρε μετά;;...
Πρέπει να έχουμε μεγάλο στομάχι για να  χωρέσουν όλα  αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, και αφορούν τα κοινά μας προβλήματα και το δημοτικό χρήμα! ...
Πάντως, εμείς, δεν πρόκειται να "ξεχειλώσουμε το στομάχι μας" για το χατήρι αυτών...  με ό,τι υπονοούμε...
ΣΤΑΜ. ΔΑΜ. 

Αφιέρωμα ως μνημόσυνο στο δημιουργικό γειτονόπουλο Κωστή Νικ. Κουτούβαλη που έφυγε πολύ νέος από κοντά μας! ...


Με αφορμή επίσκεψη στο έντυπο δημοσιογραφικό μου αρχείο...
Ρεπορτάζ από τα χρόνια που μπουσουλούσα στη δημοσιογραφία...



--------------------------------------------------------------------------------------------------------
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


Χωρίς ιστορική μνήμη δεν υπάρχει μέλλον σε ένα λαό!- συνέχεια...

Ανάρτηση εκ των υστέρων, αλλά η ιστορία είναι πάντα επίκαιρη,
κυρίως για να ενημερώνονται οι νέες γενιές...
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Είμαστε η μοναδική χώρα στο κόσμο 
που δεν γιορτάζει την Απελευθέρωσή της!


Από τον Γιώργο Μουργή
Η Αθήνα απελευθερώνεται στις 12 Οκτώβρη του 1944 και οι ναζιστικές δυνάμεις κατοχής χρειάζονται λίγες μέρες ακόμα ώσπου να εγκαταλείψουν οριστικά ολόκληρη τη χώρα.
Ακόμα και την υστάτη ώρα της αποχώρησης τους, σε διάφορες περιοχές εξακολούθησαν να διαπράττουν εγκλήματα εναντίων του άμαχου λάου ως μισαλλόδοξη αντεκδίκηση όπως και δολιοφθορές σε υποδομές του τόπου.
Το οριστικό τέλος το Β΄ Παγκοσμίου πολέμου δίνεται τον Μάιο του 1945.
Ο λαός της Αθηνάς στο άκουσμα της αποχώρησης των ναζιστικών στρατευμάτων κατοχής, μεταδίδει στόμα με στόμα την είδηση, χωρίς να αργεί η στιγμή σε ολόκληρη την πόλη από άκρη σε άκρη, να ξεκινήσει η γιορτή της Απελευθέρωσης.
Τα κινηματογραφικά, ιστορικά πλέον, ντοκουμέντα εκείνης τη μέρας αποτυπώνουν χαρακτηριστικά αυτή τη τεράστια γιορτή, που στήθηκε με πλήθος κόσμου σε όλους τους δρόμους.
Ένας λαός ενωμένος αγκαλιασμένος, τραγουδάει, πανηγυρίζει, γιορτάζει, υψώνει σημαίες, γαλανόλευκες, κόκκινες, αμερικάνικες, αγγλικές, σημαίες με σφυροδρέπανα καθώς ανταμώνεται κουβαλώντας το χαμόγελο ανακούφισης της λευτεριάς.
Παρόλα αυτά όμως η χώρα μας δεν γιορτάζει τη μέρα Απελευθέρωσης της ως επίσημο γεγονός.
Το μετεμφυλιακό καθεστώς επέλεξε να εξακολουθήσει να γιορτάζεται η έναρξη του πολέμου στις 28 Οκτώβρη και όχι η Απελευθέρωση.

Είμαστε η μοναδική χώρα στο κόσμο που δεν γιορτάζει την Απελευθέρωση της…
Η μοναδική χώρα που κάποιοι επέλεξαν να θάψουν την ιστορική μνήμη της μέρας που οι Γερμανοί κατακτητές άφηναν πίσω τη στάχτη των νεκρών και τα κατάμαυρα χρόνια που βίωσε ο λαός μας.
Μέρες πείνας, θανάτου, βαρβαρότητας, απανθρωπιάς, στυγνών εγκλημάτων αλλά και γνήσιας λαϊκής εθνικής αντίστασης.
Αυτή η μέρα αντί να αποτελεί λαϊκό προσκύνημα, τιμή του αντιστασιακού αγώνα και των θυμάτων του, ένα αυθεντικό λαϊκό πανηγύρι ενάντια στο ναζισμό και το φασισμό, παραδόξως κάποιοι αποφάσισαν να την εγκιβωτίσουν στο κουτί της ιστορικής λήθης και αμνησίας.
Πολλοί ισχυρίζονται ότι ίσως  αποτελεί ανάγκη να μην θέλουμε να θυμόμαστε την Απελευθέρωση για να παραμένει ξεχασμένος ο εμφύλιος που ακολούθησε.
Το ηθικό βάρος της υπογραφής της Βάρκιζας, η αποχή του ΚΚΕ – ΕΑΜ στις εκλογές του 1946 (το επίσημο ποσοστό αποχής ήταν 51,5% και αποτυπώνει την δύναμη και την επιρροή, όσο και το μέγεθος της λαθεμένης απόφασης), ο εμφύλιος, που δεν θα αποφευχθεί τελικά, αποτελούν πραγματικό τραύμα.
Επιβάλλεται όχι μόνο να το αγγίξουμε άλλα να το διαχειριστούμε ένθεν κακείθεν, σήμερα και μετά από τόσα χρόνια με ψυχραιμία και ιστορική σύνεση.
Η πληγή για να γιατρευτεί οριστικά δεν χρειάζεται ιστορικό «επίθεμα», καθιστώντας την μόνο αόρατη.
Στο βιβλίο της η Αντιστασιακή αγωνίστρια Μαρία Μπέικου, «Αφού με ρωτάτε, να θυμηθώ…» που επιμελήθηκε η ιστορικός Τασούλα Βερβενιώτη, γράφει:
[…]
«Παρά την αντίθεση των γονιών μου, κατατάσσομαι στον ΕΛΑΣ. Λαχταρώ να πολεμήσω με το όπλο στο χέρι. Η πρώτη μου μάχη είναι στο Καρπενήσι.
Ξέρω ότι αμύνομαι, δεν θέλω να κάνω κακό σε κανέναν, απέναντί μου όμως είναι ο εχθρός.
Σημαδεύω και πυροβολώ. Φοβάμαι. Καταλαβαίνω στο πρόσωπο του διπλανού μου τι σημαίνει σύντροφος.
Κόβω την κοτσίδα μου για να παρελάσω στην απελευθέρωση. Παραδίδω το όπλο μου στη Βάρκιζα.
Παντρεύομαι τον Γεωργούλα Μπέικο.
Ξαναπιάνω το ντουφέκι για να αμυνθώ, δεύτερη φορά, με τον Δημοκρατικό Στρατό. Το αφήνω, ηττημένη πια, στα αλβανικά σύνορα και φεύγω περνώντας στο άγνωστο. Τρομάζω.
Ζω είκοσι επτά χρόνια στη Σοβιετική Ένωση. Φοιτήτρια στο Ινστιτούτο Κινηματογραφίας της Μόσχας, στην τάξη του Μιχαήλ Ρομ, με το συμφοιτητή και πολύ καλό φίλο μου Αντρέι Ταρκόφσκι.

Δουλεύω ως εκφωνήτρια στον Ραδιοφωνικό Σταθμό της Μόσχας.
Είκοσι επτά χρόνια χωρίς ιθαγένεια.
Ψάχνω κάποιον ν’ ακούσει την ιστορία μου. Τη λέω παντού.

Η επιστροφή.

Επιστρέφω στην Ελλάδα με την τέφρα του Γεωργούλα, σαν την Ηλέκτρα. Η Ελλάδα. Στα όνειρά μου βλέπω ακόμα ότι τρέχω στα βουνά.
Πατρίδα μου είναι όλα αυτά.»…
Και συνεχίζει σε άλλο σημείο:
«Τα παιδιά πρέπει να μάθουν την ιστορία μας και να μάθουν να αγωνίζονται.
Γιατί, εκτός του ότι δεν γνωρίζουν πως ήταν πανελλαδική η αντίσταση ενάντια στους κατακτητές δεν γνωρίζουν ότι απελευθερωθήκαμε ουσιαστικά μόνοι μας.
Η βοήθεια, απ’ έξω, ήταν μηδαμινή»…
[…]
Αντί επιλόγου:
«Τα παιδιά πρέπει να μάθουν την ιστορία μας και να μάθουν να αγωνίζονται»…μαζί με ολόκληρο τον λαό μας.
Αυτή η γνώση των ιστορικών γεγονότων της κατοχής, της Εθνικής Αντίστασης, της Απελευθέρωσης, του «πολιτικού μετά», αποτελεί τον αναγκαίο πυρήνα για να κατανοήσουμε το μέγεθος και τα σημαινόμενα, χωρίς να τίθεται καμιά μνήμη στις μυλόπετρες της λήθης του ιστορικού γίγνεσθαι.
Αν γνωρίζεις ποιο παρελθόν έχεις κληρονομήσει, τι κουβαλάς, μαθαίνεις πώς να αντιστέκεσαι σε κάθε μορφή εξουσίας που αφαιρεί την λαϊκή κυριαρχία, περιορίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα, κατασπαράζει λαϊκές ελευθερίες, υποδαυλίζει μίση και πάθη για το δικό της συμφέρον.
Η Αθήνα και η χώρα είναι λευτερωμένη, τουλάχιστον από τα δεινά του φασισμού και του ναζισμού και η γιορτή αυτή δεν μπορεί  ούτε να κρύβεται, ούτε να γιορτάζεται αποσπασματικά στις εκατόμβες και τα μνημεία ηρώων και θυμάτων.
Χορτάσαμε από παρελάσεις, χορτάσαμε με τις παράτες και τους εθνικιστικούς συμβολισμούς.
Αντίσταση, Αγώνας και Αλληλεγγύη είναι το μεγάλο μήνυμα της μέρας και το μήνυμα αυτό ειδικά τώρα είναι σπουδαιότερο, σημαντικότερο, όπως το αφηγείται σε μια συνέντευξη της η Τασούλα Βερβενιώτη στην Κρυσταλία Πατούλη για το tvxs.gr:
«Ξέρεις, όμως, τι μου είπε σήμερα μια γειτόνισσα μου, η κυρία Νίνα; ”Εγώ πέρασα και Κατοχή και Εμφύλιο.
Τώρα είναι χειρότερα κορίτσι μου”.
Της λέω ”Γιατί είναι χειρότερα;” και μου απαντά ”Γιατί τότε λέγαμε θα τελειώσει ο πόλεμος.
Τώρα τι θα πούμε;..”».

Εύλογη ερώτηση -.προς τον Δήμαρχο Ερμιονίδας Γιάννη Γεωργόπουλο...


Καλημέρα κ. Δήμαρχε με μια διευκρινιστική ερώτηση προς εσάς…

Στο πρόγραμμα ΔΙΑΥΓΕΙΑ του Δήμου είναι αναρτημένη η εκκαθάριση αποδοχών για το μήνα Σεπτέμβριο της πρώην ειδικής συνεργάτιδας (ειδική σύμβουλος) Θεοδότης Σκλαβουνου  του τέως Δήμαρχου Ερμιονίδας Δημήτρη Σφυρή. 
Απ’ ό,τι γνωρίζουμε κ. δήμαρχε η εν λόγω κυρία τώρα  είναι ιδιαίτερη γραμματέας ή σύμβουλος του προέδρου της Κοινότητας Ερμιόνης Ιωσήφ Γανώση- δεν γνωρίζουμε με ποιες διαδικασίες…

Κύριε δήμαρχε δεν μας ενοχλούν οι κάθε είδους «κολοτούμπες» - δηλαδή να μεταφέρονται από τη μια παράταξη στην άλλη οι δήθεν… Έχουμε συνηθίσει πλέον τέτοιες πολιτικάντικες αδιανόητες συμπεριφορές!!! 
Ωστόσο  κ. δήμαρχε,  το  ερώτημά μας   είναι,  αυτές οι αποδοχές του μηνός Σεπτεμβρίου τι είναι;;; Συνεχίζει να πληρώνεται η κα Σκλαβούνου ή είναι παλαιότερες αποδοχές;; 
Διότι από παλαιότερη ανάρτηση που είχαμε κάνει στο blog πάλι από τη Διαύγεια, η ειδική σύμβουλος του Δημάρχου  (επειδή σας καλύπτει ο Νόμος) στοίχιζε στο Δήμο (δηλαδή σε εμάς του δημότες)  1700 και πλέον ευρώ μαζί με την ασφάλεια της…
ΣΤΑΜ. ΔΑΜ. 







Πέμπτη 26 Σεπτεμβρίου 2019

20 χρόνια στη δημοσιογραφία κάθε χρόνο κάνουμε αυτό το ρεπορτάζ στον Τύπο και στο διαδίκτυο..



Επιλογές από το προσωπικό μας αρχείο – 3 Νοεμβρίου 2015


ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ
«Το τελευταίο αντίο» για κάθε τουριστική σεζόν, των ξένων τουριστών 
με σκάφη αναψυχής στον Αργοσαρωνικό… 

Γέμισε λευκά πανιά αρμενίζοντας και αγωνιζόμενα τα πληρώματα των σκαφών τους! η θάλασσα του  καταγάλανου ερμιονικού κόλπου, 
υπό τη σκέπη του επίσης γαλάζιου και ηλιόλουστου ουρανού της...


Η φετινή προσέγγιση (3 Νοεμβρίου 2016) των 49 σκαφών αναψυχής αυτής της διοργάνωσης έγινε χθες το μεσημέρι και στα  δύο λιμάνια της Ερμιόνης. 


Είναι μια εκδήλωση αποχαιρετισμού θα λέγαμε της κάθε τουριστικής σαιζόν τουλάχιστον για τον Αργοσαρωνικό...

Με 49 σκάφη αναψυχής και φέτος όπως κάθε χρόνο η Vernicos Yachts – Βερνίκος Κόττερα Α.Ε.  διοργάνωσε το αποχαιρετιστήριο ταξίδι των πελατών της – ξένων τουριστών με θαλάσσια σκάφη αναψυχής με ιστιοπλοϊκούς αγώνες. 



Τα σκάφη με τους ταξιδιώτες ξεκίνησαν της Κυριακή από την μαρίνα του Αλίμου με πρώτο λιμάνι προσέγγισης της Επιδαύρου. 

Χθες κατέπλευσαν στον Πόρο και σήμερα πριν λίγο τα πρώτα σκάφη κατέπλευσαν στο βόρειο λιμάνι της Ερμιόνης. 


Η εκδήλωση με την τελετή της απονομής των νικητών των σημερινών αγώνων ιστιοπλοΐας θα γίνει το βράδυ (όπως κάθε χρόνο αυτές τις μέρες) στο «ΓΑΝΩΣΗΣ» ρεστοράν όπου θα ακολουθήσει  διασκέδαση κ.α. …
Φώτο - ρεπορτάζ 
ΣΤΑΜ. ΔΑΜ. 

«Παράγοντες» της Ερμιονίδας προσπαθούν «να νεκραναστήσουν το blog με τα βοθρολύματα» … με τους πληρωμένους(!) ανώνυμους λακέδες τους…

                                                                                                                               
Εικονοσκόπιο News

…«Τους φτύνουνε και λένε πως βρέχει…»

Να ξέρουν αυτοί οι  «παράγοντες» πως δεν με πτοούν και δεν με τρομάζουν  
οι χυδαίες και ντροπιαστικές μαφιόζικες απειλές τους! ...

...Θα φτάσω μέχρι το τέλος, - εκεί που ο καημός  δεν φτάνει…
 - αν δεν επανέρθουν «στην τάξη», όπως επιβάλλουν οι θεσμοί 
και η υποχρέωσή μας για τις  κοινές  υποθέσεις…
Αντί για καλημέρα
ΣΤΑΜ. ΔΑΜ.

...Υποχρέωση όλων μας να έχουμε συλλογική μνήμη και να τη σεβόμαστε!

26η ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ
Ημέρα μνήμης για την Ερμιόνη (2ο)

Γιάννης Σπετσιώτης – Τζένη Ντεστάκου

Ημέρα μνήμης για όλους τους Ερμιονίτες η σημερινή! Πριν από 76 χρόνια, στις 26 Σεπτεμβρίου 1943, βυθίστηκε από τις βόμβες των γερμανικών αεροπλάνων το θρυλικό αντιτορπιλικό «Βασίλισσα Όλγα», στο Πόρτο Λακκί της Λέρου. Μεταξύ των 70 μελών του ηρωικού πληρώματος, που βρήκαν «υγρό τάφο» στο βυθό του Αιγαίου, ήταν και «ο δικός μας» ήρωας, ο Αργύρης Ιωαν. Στεργίου.
Όταν το θλιβερό μαντάτο έφτασε στο σπίτι του Αργύρη, στα Μαντράκια, οι σκηνές που εκτυλίχθηκαν ήσαν συγκλονιστικές, βγαλμένες, θαρρείς, από αρχαία τραγωδία. Η καλή μου φίλη, Ελένη Στεργίου, κόρη του αείμνηστου Διονύση Στεργίου, αδελφού του Αργύρη, ξεδίπλωσε με ιδιαίτερη συγκίνηση τις τραγικές αυτές στιγμές, όπως τις θυμόταν από τις διηγήσεις των δικών της ανθρώπων.






Μόλις το έμαθε η γιαγιά, μου είπε, που έχω και τ’ όνομά της, μέσα σε λίγα λεπτά κατέρρευσε,  έφτασε στα όρια της τρέλας, όπως λέμε. Ο πόνος της μάνας, όταν αποχωρίζεται παντοτινά το σπλάχνο της, είναι ασύλληπτος, αβάσταχτος. Το σπίτι δεν τη χωρούσε. Με το κεφάλι σκυφτό, τα μάτια χαμηλωμένα -βρύσες που γρήγορα στέρεψαν, με λόγια λιγοστά, φαρμακωμένα, χαμένη στις σκέψεις της, περνούσε ώρες πολλές αγκαλιά με τη φωτογραφία του γιου της, «μη μένει το παιδί μου μόνο», καθώς μονολογούσε. Δεν ήθελε να βλέπει κανέναν και τίποτε απ’ αυτά που της θύμιζαν τον Αργύρη της και της έδιναν χαρά. Πόνος αβάσταχτος, οδύνη, κενό… Το σπίτι της, με τα σκαλιστά ταβάνια και τους ζωγραφιστούς τοίχους, βάφτηκε ολόκληρο, μαύρο και γκρι, ευθύς σαν «έφυγε» ο Αργύρης.
Θυμάμαι κι εγώ, μέχρι τελευταία, την πίσω πόρτα του σπιτιού τους, απέναντι απ’ του κυρ-Απόστολου, με τη μαύρη φάσα -ένδειξη πένθους... Πολύ γρήγορα η χαροκαμένη μάνα, μη μπορώντας να αντέξει το χαμό του παιδιού της, έφυγε από την Ερμιόνη και εγκαταστάθηκε στην Αθήνα.

Φίλοι μας,
Χρέος των εκπαιδευτικών, που υπηρετούν στα σχολεία της Ερμιόνης και ιδιαίτερα των ντόπιων Ερμιονιτών, κάθε χρόνο τέτοια μέρα να «ανασύρουν από τον βυθό του Αιγαίου» αυτό το ένδοξο και συγκινητικό κεφάλαιο της νεότερης τοπικής μας Ιστορίας. Να το παρουσιάζουν με τον σεβασμό που αρμόζει αλλά και με τον προσφορότερο τρόπο στους μαθητές τους αξιοποιώντας κάθε στοιχείο και μέσο. Κρίνεται σκόπιμη η επίσκεψη των μαθητών στο Ηρώον της πόλης μας και ο εντοπισμός του ονόματος του Αργύρη Ιωαν. Στεργίουανάμεσα σε εκείνα των πεσόντων «υπέρ πατρίδος».Υποχρέωση όλων μας να έχουμε συλλογική μνήμη και να τη σεβόμαστε! 

Σχετικές αναρτήσεις
ü «Φθινόπωρο ήταν και τότε. Σεπτέμβρης μήνας… Ένας ήρωας…», 26 Σεπτεμβρίου 2012
ü «26η ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ, Ημέρα μνήμης για την Ερμιόνη», 26 Σεπτεμβρίου 2013 (1ο)
ΣΗΜ. Οι φωτο είναι από το μνημείο πεσόντων στο Λακκί της Λέρου.

Τετάρτη 25 Σεπτεμβρίου 2019

«Μετά τη θύελλα η γαλήνη»…




Ο Πρόεδρος της Κοινότητας Ερμιόνης Ιωσήφ Αν. Γανώσης μετά την χθεσινή  μαφιόζικη επίθεση (και με προεκτάσεις..) εις βάρος μου από θεσμικό  «παράγοντα» της Ερμιόνης 
βάζει τα πράγματα στη θέση τους…

Από αυτή τη θέση θέλω να τον συγχαρώ και να τον ευχαριστήσω δημοσία,
 διότι στην κρίσιμη συγκυρία ξεπέρασε τον εαυτό του…
Θέλω από αυτόν ως πρόεδρος να προχωράει βελτιούμενος  γενικά 
στις νέες εμπειρίες που θα αποκτήσει και πρωτίστως αλληλοσεβασμό...
Ευελπιστώντας ότι θα ευοδωθούν οι προσδοκίες μου ... 
ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ
--------------------------------------------------------------------------------------------------
Διαβάστε το κείμενο του που μας απέστειλε και πιστεύω 
πως θα συμφωνήσετε μαζί μου με τα πιο πάνω…
-------------------------------------------------------------------------------------------------------

Αγαπητέ Μάκη,
ως συμπολίτης αλλά και ως Πρόεδρος της πόλης μας, παρακολουθώ την ιστοσελίδα σου και ειδικά αυτή την περίοδο περισσότερο, διότι είμαι υποχρεωμένος να ενημερώνομαι για όλες τις απόψεις των συμπολιτών μας.
Άσχετα με το εάν διαφωνώ ή συμφωνώ με πολλές από τις θέσεις και απόψεις σου, εγώ είχα την υποχρέωση να σε προσκαλέσω ιδιαιτέρως στην πρώτη συνεδρίαση για εγκατάσταση της νέας Κοινοτικής Αρχής που έγινε την 1η Σεπτεμβρίου 2019 στο Κοινοτικό μας Κατάστημα, την οποία εσύ τίμησες και πρόβαλες με τον καλύτερο τρόπο, αλλά και εμείς σε τιμήσαμε με την προσφώνηση μας, ως οφείλαμε.
Στην πανηγυρική μου  ομιλία -  την οποία δημοσίευσες- θα θυμάσαι ότι έκλεισα με μία πρόσκληση προς όλους που κληθήκαμε να υπηρετήσουμε τον θεσμό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, είτε  ως Δήμαρχος, είτε ως Αντιδήμαρχοι, είτε ως Πρόεδροι Κοινοτήτων «πάνω από όλα να προστατεύσουμε τον θεσμό και να δώσουμε την λάμψη που του ανήκει»  καταλήγοντας με την φράση «τώρα που γίναμε αυτό που θαυμάζαμε, πόσοι άραγε θαυμάζουν αυτό που γίναμε;»
Πρέπει λοιπόν όλοι μας να σεβαστούμε και να προστατεύσουμε τον θεσμό που υπηρετούμε και ειδικά τώρα που ο θεσμός του Προέδρου της Κοινότητας δεν έχει εκ του Νόμου τις απαραίτητες αρμοδιότητες.
Παραμένει όμως στην συνείδηση της κάθε μικρής κοινωνίας όπως της πόλης μας, κορυφαίος τοπικός θεσμός.
Ο θεσμός αυτός καταξιώνεται από αυτούς που τον υπηρετούν, αλλά και από την στήριξη της κοινωνίας και των ανθρώπων που ασχολούνται με την δημοσιογραφία, όπως εσύ.

Παρότι λοιπόν έχεις τη δυνατότητα να επισκεφθείς και το Κοινοτικό Κατάστημα, αλλά και τους χώρους της  προσωπικής μου δραστηριότητας για να αντλήσεις την ενημέρωση σου έγκυρα και έγκαιρα, ώστε να βγάλεις τα συμπεράσματα σου, όλο το μήνα Σεπτέμβριο προσπαθείς με αιχμές και σπόντες  -επικαλούμενος παπαγαλάκια- , για τα οποία συμφωνώ ότι υπάρχουν σε πολλά σοκάκια με ονοματεπώνυμο …. να βγάλεις παραπολιτικές ειδήσεις.
Και βέβαια τα παραπολιτικά πάντα προκαλούν το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης, αλλά ποτίζουν τον λαϊκισμό, δεν προστατεύουν και δεν καταξιώνουν τους θεσμούς για τους οποίους πιστεύω ότι μάχεσαι.
Θα σου πρότεινα  λοιπόν να στηρίξεις με την ενημέρωση των πολιτών και την καθαρή άποψη σου τον θεσμό της Κοινότητας μας, γιατί καθημερινά τα προβλήματα της πόλης μας είναι αυτά που τρέχουν και χρειάζονται λύσεις.
Όσο για τις διάφορες αψιμαχίες και ασυμφωνίες είναι λογικό να συμβαίνουν σε έναν ζωντανό οργανισμό, όπως είναι η Κοινότητα μας και ο Δήμος μας.
Βασικός όμως στόχος μας παραμένει  η συνεργασία για την λύση των προβλημάτων.
Για την ενημέρωση σου πάντα στην διάθεση σου

Ο  ΠΡΟΕΔΡΟΣ
της ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ  ΕΡΜΙΟΝΗΣ
ΙΩΣΗΦ ΓΑΝΩΣΗΣ  


Χρήστος Γιανναράς καθηγη΄της φιλοσοφίας - Ο αναλφαβητισμός των παιδιών μας και οι συνέπειες στη ζωής τους και στην κοινωνία! ......





---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Αναλφαβητισμός, δηλαδή αυτοχειρία
Christos Yiannaras | 23 Sep 2019
Η «Κ» δημοσίευσε, στις 13.09.2019, την έκθεση της Ανεξάρτητης Αρχής Διασφάλισης της Ποιότητας στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση (ΑΔΙΠΠΔΕ), για το 2019. Ο δημοσιογράφος που παρουσίασε την έκθεση, κ. Απόστολος Λακασάς, συνόψισε εισαγωγικά το συμπέρασμα των δραματικών πιστοποιήσεών της:
 «Μεγάλη μερίδα μαθητών κινδυνεύει να ολοκληρώσει τη σχολική εκπαίδευση, Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια, παραμένοντας λειτουργικώς αναλφάβητη». 
Συζητάμε στις συντροφιές, αν η γενική κατάσταση της χώρας είναι «καλύτερη» με την κυβέρνηση Κυριάκου Μητσοτάκη, προτιμότερη από τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ
αδολεσχία, όταν οι στατιστικές μετρήσεις Ανεξάρτητης Αρχής βεβαιώνουν ότι η πλειονότητα των Ελληνωνύμων σήμερα μπαίνουν στη δημιουργική (και ευθυνών) φάση της ζωής τους λειτουργικώς αναλφάβητοι. Που σημαίνει: ανίκανοι να κατανοήσουν - κρίνουν - ελέγξουν τις πληροφορίες που δέχονται, επομένως ανίκανοι να αντιληφθούν τι πραγματικά συμβαίνει γύρω τους. Αδύνατο να μορφώσουν σε νόημα (λεκτικό σχήμα) την ανάγκη, επιθυμία, προτίμησή τους. 
«Λειτουργικώς αναλφάβητος» θα πει: δεν ξέρει να σκεφτεί και να κρίνει, ξέρει μόνο να προσλαμβάνει εικόνες – αποκόβεται από την πραγματικότητα και ζει στον τεχνητό κόσμο των εντυπώσεων. Ο κοινός βίος στη σημερινή Ελλάδα, σε κάθε παραμικρή πτυχή του (μάθησης, σπουδής, επιλογής επαγγέλματος και βιοπορισμού, πολιτικής ευθύνης, ενδιαφερόντων και ψυχαγωγίας) έχει μοναδική αφετηρία και μοναδικό στόχο τις ευάρεστες «εντυπώσεις». Παρακάμπτεται αυθόρμητα η σκέψη, η κρίση, η σύγκριση, η εγκυρότητα της πληροφόρησης, η αξιοπιστία του πληροφοριοδότη, ο έλεγχος ρεαλισμού της ανάγκης, η κριτική αξιολόγηση του στόχου. 
 «Γιατί είσαι Παναθηναϊκός; Γιατί ψηφίζεις ΠΑΣΟΚ; Γιατί ψωνίζεις από το Lidl; Γιατί σπουδάζεις τη Νομική;» – η ρεαλιστικότερη και αυθεντικότερη απάντηση σε τέτοιου είδους ερωτήσεις θα ήταν: «γιατί έτσι μου αρέσει». Τυχαία και συμπτωματικά, συνέπεσε, οι πρώτες εντυπώσεις μου για τον Παναθηναϊκό, το ΠΑΣΟΚ, το Lidl, τα Νομικά να είναι ευάρεστες, να κολακεύουν (ασυνείδητα) τo εγώ μου. Αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά οι κατασκευαστές εντυπώσεων και οι έμποροι εντυπώσεων. Γι’ αυτό ηγεμονεύουν σε όλα τα πεδία: της πληροφόρησης, της «ψυχαγωγίας», της αγοράς, των ιδεολογιών, της τεχνοκρισίας και βιβλιοκρισίας, της εξουσίας.
Στο ερώτημα, λοιπόν, αν είναι «καλύτερη» η κατάσταση με την κυβέρνηση Μητσοτάκη, οι απαντήσεις συνεχίζουν να διαμορφώνονται και να κρίνονται από την αυθαιρεσία των ατομικών εντυπώσεων. Δηλαδή, συντηρείται ακόμα το καθεστώς αυθαιρεσίας (δικτατορίας) των εντυπώσεων.
 Οι εντυπώσεις μάς χειραγωγούν να «αισθανόμαστε» ότι αποκαταστάθηκε κάποια «ευπρέπεια» σε δύο πτυχές του δημόσιου βίου: στην εμφανή προστατευτική αστυνόμευση και στη μηχανοργάνωση επικοινωνίας μεταξύ αλληλοεπικαλυπτόμενων πλοκάμων του κυβερνητικού Λεβιάθαν. 
Κάποιες στιγμές φωτίζεται, με διάρκεια πυροτεχνήματος, ένα από τα θανατηφόρα (στην κυριολεξία) κοινωνικά αδιέξοδα, χωρίς την παραμικρή συνέπεια πολιτικής αφύπνισης και επέμβασης. Πιστοποιεί, λ.χ., η ΑΔΙΠΠΔΕ ότι Δημοτικό και Γυμνάσιο στέλνουν στο Λύκειο κυρίως λειτουργικά αναλφάβητους, παιδιά που τα κατέστησε ανάπηρα το σχολείο, όμως η Κυρία Κεραμέως, παρά το βαρύ οικογενειακό της όνομα, ασχολείται με τις εντυπώσεις που θα μας πείσουν ότι οι ελλείψεις σε δασκάλους και καθηγητές, επί των ημερών της, είναι λιγότερες και οι χώροι διδασκαλίας επαρκέστεροι. Ανίατη η φτηνή εντυπωσιοθηρία. 
Η χειροπιαστή και μετρητή πραγματικότητα της χώρας μας βοά (όχι δίνει την εντύπωση) πως δεν χρειάζεται έναν ευφυή, χαμογελαστό και τσαχπίνη πολιτικό ηγέτη που να κερδίζει τις εντυπώσεις, χρειάζεται έναν κοινωνικό αναμορφωτή. Που σημαίνει: χρειάζεται η χώρα όχι διαχείριση εντυπωσιακών «λύσεων» των προβλημάτων της, αλλά τολμηρές θεσμικές μεταρρυθμίσεις που θα γεννήσουν λύσεις των προβλημάτων. Οι βιώσιμες και αποτελεσματικές λύσεις γεννώνται, δεν επιβάλλονται.
Πώς να στηθούν και να λειτουργήσουν υπηρεσίες και οργανισμοί του Δημοσίου, όταν «προοδευτικοί» χαρακτηρίζονται στην Ελλάδα οι πολιτικοί ενσαρκωτές του μηδενισμού και αμοραλισμού; Μηδενισμός και αμοραλισμός είναι τα τυπικά προϊόντα της πολιτικής καταξίωσης του ατομοκεντρισμού, υποκατάστασης του κοινωνικού αθλήματος από τον πρωτογονισμό προτεραιότητας του εγωτικού συμφέροντος. 
Τέτοιες μικρονοϊκές αρνήσεις της κοινωνικής συνοχής, περιφρόνηση της πλουτισμένης από διαδρομή αιώνων γλώσσας, ατίμωση της αρχοντιάς των αγώνων για την ελευθερία, απαξίωση του κάλλους και της σοφίας που συγκεφαλαιώνει η λαϊκή παράδοση, δεν αντιμετωπίζονται, βέβαια, με αστυνομικές απαγορεύσεις ή με προπαγάνδα.
Ο πνιγερός απελπισμός για το μέλλον του Ελληνισμού γεννιέται, κυρίως, από το γεγονός της ανυπαρξίας αντιστάσεων στον πανίσχυρο ολοκληρωτισμό της απολυταρχίας των εντυπώσεων. Δεν υπάρχει ένα ελάχιστο έστω κόμμα, που να πιστεύει σε ριζικές κοινωνικές μεταρρυθμίσεις
Στην απόλυτη προτεραιότητα της αλλαγής του σχολειού – από το νηπιαγωγείο ώς το πανεπιστήμιο. Της επιστροφής στην αυτοδιαχειριζόμενη κοινότητα. Στην ανάκτηση αξιοπρέπειας και ραχοκοκαλιάς στην άσκηση της εξωτερικής πολιτικής
«Ολα τα θηρία τρώγουν από μας» επειδή είμαστε το «μπαίγνιο» της Ευρώπης. Ακόμα σήμερα, ύστερα από τόση πείρα της συμπεριφοράς των Ευρωπαίων, περιμένουμε τους «συμμάχους» να διώξουν τους Τούρκους από τις γεωτρήσεις στις θάλασσές μας. Μωροί και τυφλοί. 
Ξεχνάμε ότι η «Ευρώπη» χάρισε τη Μικρασία, τον Πόντο και την Ανατολική Θράκη στον Κεμάλ, τη μισή Κύπρο στους διαδόχους του, τη Βόρεια Ηπειρο στους Αλβανούς, την Ανατολική Ρωμυλία στους Βουλγάρους, τη Μακεδονία στους αργοφτασμένους Σκοπιανούς. Θέλει την Ελλάδα εδαφικά ελάχιστη, γραφικό προτεκτοράτο, αρχαιολογικού ντιλεταντισμού. 
Ποια η κατανόηση της λέξης «εθελοδουλεία»;

Ο Δήμαρχος Ερμιονίδας Γιάννης Γεωργόπουλος στον πρωτοποριακό Δήμο Τρικκαίων…


Γιάννης ΓεωργόπουλοςΌπως μας ενημέρωσε ο κ. δήμαρχος  χθες στη συνάντηση που είχαμε εδώ στο Κοινοτικό κατάστημα Ερμιόνης, αύριο Πέμπτη θα ταξιδέψει για τα Τρίκαλα,  όπου θα έχει ενημέρωση  από την οικεία δημοτική αρχή, για ένα μηχανικό σύστημα  - που έχει εγκαταστήσει ο δήμος το οποίο  επεξεργάζεται το νερό της δημοτικής ύδρευσης και το κάνει πόσιμο.

Μακάρι να μας φέρει καλά μαντάτα ο κ. δήμαρχος μήπως και ο δήμος μας απαλλαγεί από αυτό το σοβαρό πρόβλημα με το ακατάλληλο νερό που παρέχει στους κατοίκους αλλά και να μας γλυτώσει από αυτό το έξοδο με την αγορά του εμφιαλωμένου νερού….

ΣΤΑΜ. ΔΑΜ.