Αφιερωμένο εξαιρετικά σε όσους/σες γιορτάζουν σήμερα - των Αγίων Αναργύρων - Κοσμά & Δαμιανού και της μητρός αυτών Θεοδότη...

 Κυρίως στο γιο μου Δαμιανό με τις καλύτερες και πιο θερμές ευχές μου ...

Χόρεψαν τ΄ άσπρα πουλιά ---- Γιοβάννα - YouTube

Επετειακές εκδηλώσεις στη Δημοτική Κοινότητα Ερμιόνης εν όψει της εθνικής μας εορτής...

 - ο  εορτασμός  των 80 χρόνων της 28ης Οκτωβρίου 1940 

1 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2020

 ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ

DK ERMIONIS

Η Κοινότητα Ερμιόνης με αίσθημα ιστορικής ευθύνης και πατριωτικού ενθουσιασμού, παρούσα όπως  ο θεσμικός της ρόλος επιτάσσει και προσπαθώντας να μεταλαμπαδεύσει την ιστορική μνήμη στις επόμενες γενεές, όπως μας παραδόθηκε από τους προγόνους μας  τέλεσε τις επετειακές εκδηλώσεις των 80 χρόνων για την επέτειο του έπους της 28ης Οκτωβρίου 1940  και της εθνικής Αντίστασης 1941-1944 .

Τα πάντα τελέσθηκαν σύμφωνα με τις  οδηγίες του Υπουργείου Εσωτερικών – Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας και Ιονίου  – Αρχιερατικές οδηγίες και Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων και στο πλαίσιο των  έκτακτων   μέτρων  που έχουν ληφθεί για την αντιμετώπιση του κινδύνου διασποράς του κορωνοϊού COVID-19, σύμφωνα με τις ισχύουσες υγειονομικές διατάξεις και με περιορισμένο αριθμό ατόμων για λόγους δημόσιας υγείας

Ευχαριστούμε τους Σεβαστούς Πατέρες και τους ιεροψάλτες για την τελετή της Δοξολογίας , την Δέηση στο Μνημείο Ηρώων  και την φωταγώγηση των ενοριών και της  εκκλησίας της Ζωοδόχου Πηγής

Ευχαριστούμε τον Δήμο Ερμιονίδας  και τον Πρόεδρο του Ν.Π. Πολιτισμού και Παιδείας για την φωταγώγηση  των  κτιρίων του Πνευματικού Κέντρου Ερμιόνης και της  Δημοτικής Βιβλιοθήκης “Απόστολος Γκάτσος” καθώς και την κάλυψη  των δαπανών  της  ηχητικής κάλυψης  και των στεφάνων . όπως σε τέτοιες μέρες επιβάλλεται.

Επίσης  ευχαριστούμε το Μουσείο Παραδοσιακών Παιγνιδιών για τον σημαιοστολισμό και την φωταγώγηση του κτιρίου του.

Ευχαριστούμε το Λιμεναρχείο Ερμιόνης για την τήρηση της τάξης. Ευχαριστούμε  τους εκπαιδευτικούς και    μαθητές όσων σχολικών μονάδων τίμησαν τις εκδηλώσεις , με ιδιαίτερη επισήμανση στην αντιπροσωπεία των μαθητών του Γυμνασίου Ερμιόνης οι οποίοι παρά την απουσία εκπαιδευτικών και της Σημαίας του Σχολείου τους δανείστηκαν το Εθνικό μας Σύμβολο από παρακείμενη κατοικία και συμμετείχαν αξιοπρεπώς στην Δέηση στο Μνημείο των Ηρώων

Επισημαίνουμε την υποχρέωση όλων μας που εκπροσωπούμε θεσμούς Νομικά Πρόσωπα, Σχολικές Μονάδες, Ιστορικά Μουσεία -Συλλόγους σε προσεχείς προσκλήσεις τέτοιων μεγάλων επετειακών και ιστορικών εκδηλώσεων να ευαισθητοποιούμεθα με ιδιαίτερη προσοχή ως προς τις φωταγωγήσεις,  σημαιοστολισμούς και καθαριότητα των κτιρίων που εκπροσωπούμε   και να ακολουθούμε το πρωτόκολλο των εκδηλώσεων που αρχίζει  από την ώρα έναρξης της Δοξολογίας και τελειώνει με υπόκρουση του  Εθνικού  Ύμνου …

Ακολουθεί η εκφώνηση του πανηγυρικού της ημέρας από 

τον Πρόεδρο της Κοινότητας κ. Ιωσήφ Γανώση

O ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΚΙΟΛΑΣ ΣΥΣΤΡΑΤΕΥΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ΤΟΥ τ. ΔΗΜΟΥ ΑΣΙΝΗΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΠΥΡΗΝΕΛΑΙΟΥΡΓΙΟΥ ΣΤΟ ΛΥΚΟΤΡΟΥΠΙ.

 

ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΚΙΟΛΑΣ

ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ    ΣΥΡΙΖΑ  ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ

ΑΣΚΛΗΠΙΟΥ    1      ΝΑΥΠΛΙΟ

ΤΗΛ - FΑΧ   27520-99454

Email    yiannispolitiko@hotmail.com                                                       1-11 -2020

 

                                                                  ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

                O ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΚΙΟΛΑΣ ΣΥΣΤΡΑΤΕΥΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ΤΟΥ τ. ΔΗΜΟΥ ΑΣΙΝΗΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΠΥΡΗΝΕΛΑΙΟΥΡΓΙΟΥ ΣΤΟ ΛΥΚΟΤΡΟΥΠΙ.

   Ο βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Γιάννης Γκιόλας συναντήθηκε το Σάββατο 30 Οκτωβρίου στο Τολό με εκπροσώπους της Συντονιστικής Επιτροπής Φορέων κατά της λειτουργίας πυρηνελαιουργείου στην περιοχή του τέως Δήμου Ασίνης.

  Έγινε λεπτομερής και εμπεριστατωμένη εξιστόρηση και αναφορά του θέματος που προέκυψε πρόσφατα αλλά εκκρεμεί από ετών και επακολούθησε εκτεταμένος και γόνιμος διάλογος.

  Ο κ. Γκιόλας εξέθεσε σαφώς και με κατηγορηματικό τρόπο την άποψή του  αναφέροντας ότι τόσο τα δύο υπάρχοντα πυρηνελαιουργεία στο μυχό του Αργολικού κόλπου, πλησίον του Ναυπλίου όσο και η επιδιωκώμενη μετεγκατάσταση τμημάτων μιας εκ των δύο μονάδων, δλδ ξηραντηρίου  ή και δεξαμενής λυμάτων, αποτελούν ή θα προκαλέσουν εμφανέστατες ρυπογόνες και ιδιαίτερα οχλούσες πηγές εκπομπής που μολύνουν το φυσικό περιβάλλον.

  Οι υπάρχουσες μονάδες στην παραλιακή περιοχή από Ναύπλιο προς Νέα Κίο με τη λειτουργία τους προκαλούν συνεχώς τις ανωτέρω περιγραφείσες δυσμενείς έως αφόρητες συνέπειες, που παρά τις όποιες αντιδράσεις πολιτών και φορέων της πόλης και μεταξύ αυτών και δύο ερωτήσεων Κοινοβουλευτικού ελέγχου εκ μέρους μου, δεν έχουν μειωθεί ούτε κατ’ ελάχιστον.

  Αντίστοιχα ιδιαίτερα οχληρή και ρυπαντική αναμένεται να εξελιχθεί τυχόν μετεγκατάσταση τμημάτων ή μονάδας των υπαρχουσών σήμερα μονάδων στην περιοχή του Λυκοτρουπίου (Άγ. Αντώνη).

  Τούτο δε διότι: >>>

Αληθινές ιστορίες που γράφει η ζωή !! ...

e-mail  στο blog ...

 
ΣΤΑ ΤΕΛΗ ΤΟΥ 18 ου ΑΙΏΝΑ ΣΤΗΝ ΙΡΛΑΝΔΊΑ ΕΝΑΣ ΑΓΡΟΤΗΣ ΟΝΟΜΑΤΙ FLEMING ΕΝΩ ΔΟΥΛΕΥΕ ΣΤΟ ΧΩΡΆΦΙ ΤΟΥ ΑΚΟΥΣΕ ΠΑΙΔΙΚΗ ΚΡΑΥΓΗ ΑΠΟ ΔΙΠΛΑΝΟ ΒΑΛΤΟ. ΕΤΡΕΞΕ ΚΑΙ ΕΙΔΕ ΕΝΑ ΑΓΟΡΑΚΙ ΝΑ ΒΟΥΛΙΑΖΕΙ ΣΤΗ ΛΑΣΠΗ.ΑΜΕΣΩΣ ΒΟΥΤΗΞΕ ΚΑΙ ΜΕ ΚΙΝΔΥΝΟ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ ΤΟΥ ΖΩΗΣ, ΕΣΩΣΕ ΤΟΝ ΜΙΚΡΟ.ΟΤΑΝ ΣΥΝΗΛΘΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΡΟΜΟ ΤΟΝ ΡΩΤΗΣΕ ΠΩΣ ΤΟΝ ΛΕΝΕ, ΟΥΙΣΤΟΝ ΑΠΑΝΤΗΣΕ Ο ΜΙΚΡΟΣ ΚΑΙ ΑΦΟΥ ΣΤΕΓΝΩΣΕ ΤΟΥ ΣΥΝΕΣΤΗΣΕ ΝΑ ΓΥΡΙΣΕΙ ΣΠΙΤΙ.

ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΚΑΙ ΕΝΩ Ο ΑΓΡΟΤΗΣ ΕΚΟΒΕ ΞΥΛΑ ΣΤΗΝ ΑΥΛΗ ΤΟΥ ΞΕΠΡΟΒΑΛΕ ΜΙΑ ΛΙΜΟΥΖΙΝΑ ΕΠΟΧΗΣ ΚΑΙ ΒΓΗΚΕ ΕΝΑΣ ΚΟΥΣΤΟΥΜΑΡΙΣΜΕΝΟΣ ΚΥΡΙΟΣ ΚΑΙ ΑΦΟΥ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΘΗΚΕ TSORTSIL, ΕΙΠΕ ΣΤΟΝ ΑΓΡΟΤΗ ΗΡΘΑ ΝΑ ΣΕ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΩ ΠΟΥ ΕΣΩΣΕΣ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ.-

- ΜΑ ΕΓΩ ΤΟ ΕΚΑΝΑ ΑΥΘΟΡΜΗΤΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΙΑ ΛΕΦΤΑ. ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΒΓΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ Ο 17ΧΡΟΝΟΣ ΓΙΟΣ ΤΟΥ ΑΓΡΟΤΗ ΚΑΙ Ο ΠΛΟΥΣΙΟΣ ΤΟΝ ΡΩΤΗΣΕ ΠΩΣ ΤΟΝ ΛΕΝΕ ΚΑΙ ΤΙ ΣΠΟΥΔΑΖΕΙ.  - ALEXANTER KYΡΙΕ ΚΑΙ ΦΕΤΟΣ ΤΕΛΕΙΩΝΩ ΤΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ. 

-ΕΠΕΝΕΒΗ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ: ΣΤΟ ΧΩΡΑΦΙ ΚΥΡΙΕ, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΓΙΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ

- Ο ΠΛΟΥΣΙΟΣ ΕΠΕΜΕΝΕ ΤΙ ΘΑ ΗΘΕΛΕΣ ΝΑ ΣΠΟΥΔΑΣΕΙΣ; 

ΧΗΜΙΚΌΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕ. 

- ΕΓΩ ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ ΤΙΣ ΣΠΟΥΔΕΣ ΣΟΥ, ΚΑΙ ΕΦΥΓΕ. 

-Ο ΜΙΚΡΟΣ ΟΥΙΣΤΟΝ (ΤΣΩΡΤΣΙΛ) ΣΤΑ 40 ΠΡΟΣΕΒΛΗΘΗ ΑΠΟ ΦΥΜΑΤΙΩΣΗ. ΔΙΕΚΟΜΙΣΤΗΚΕ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΚΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΝΙΚΙΛΙΝΗ ΠΟΥ ΠΡΟ ΛΙΓΩΝ ΧΡΟΝΩΝ AΝΑΚΑΛΥΨΕ Ο ALEXANTER FLEMIGK, ΚΑΙ ΝΑ ΑΞΙΩΘΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΡΟΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΤΗΣ Μ.ΒΡΕΤΤΑΝΙΑΣ.

Φωτο - ο Αλεξάντερ Φλέμινγκ στο εργαστήριό του  με τους πειραματισμούς και τις έρευνές του!! ...

(σ.σ. ο μικρός γιος του αγρότη...)

 Στη συνέχεια, ο  αγαπητός φίλος και  blogger Μάκης Κατσαΐτης  μας απέστειλε με e-mail σχετική αναφορά στο διαδίκτυο >>> https://el.wikipedia.org/wiki/.... που ανατρέπει την πιο πάνω ιστορία.

Άραγε σε ποια εκδοχή να βρίσκεται η αλήθεια;;

Πάντως τον ευχαριστούμε

Προσωπικές ιστορίες

Η διήγηση (βλ. π.χ. Philadelphia Enquirer, 17 Ιουλίου 1945: Brown, Penicillin Man, σημ. 43 στο Κεφ.2) ότι ο Λόρδος Ράντολφ Τσώρτσιλ, πατέρας του Ουίνστον Τσώρτσιλ, πλήρωσε για την εκπαίδευση του Αλεξάντερ Φλέμινγκ όταν ο πατέρας του Φλέμινγκ έσωσε τη ζωή του νεαρού Ουίνστον, είναι ένας μύθος. Σύμφωνα με τη βιογραφία Penicillin Man: Alexander Fleming and the Antibiotic Revolution του Kevin Brown, ο Αλεξάντερ Φλέμινγκ, σε ένα γράμμα (14 Νοεμβρίου 1945 - British Library Additional Manuscripts 56115) στον φίλο και συνάδελφό του Andre Gratia περιέγραψε την ιστορία αυτή ως "a wondrous fable" («ένα αξιοθαύμαστο παραμύθι»). Μία άλλη ιστορία είναι ότι ο ίδιος ο Αλεξάντερ έσωσε τον Ουίνστον Τσώρτσιλ κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο θεραπεύοντάς τον. Ο Τσώρτσιλ, όταν αρρώστησε στην Καρχηδόνα της Τυνησίας το 1943, σώθηκε από τον Λόρδο Μόραν, ο οποίος του χορήγησε σουλφοναμίδη, αφού δεν είχε εμπειρία με την πενικιλλίνη. Οι εφημερίδες Daily Telegraph και Morning Post έγραψαν στις 21 Δεκεμβρίου 1943 ότι είχε σωθεί από την πενικιλλίνη. Στην πραγματικότητα,τον είχε σώσει ένα νέο φάρμακο που ανήκε στις σουλφοναμίδες, συγκεκριμένα η σουλφαπυριδίνη, γνωστή τότε με τον ερευνητικό κωδικό M&B 693, που ανακαλύφθηκε και παράχθηκε από την εταιρεία May & Baker Ltd του Έσσεξ (θυγατρική της γαλλικής Rhône-Poulenc. Σε μεταγενέστερη ραδιοφωνική εκπομπή ο Τσώρτσιλ αναφέρθηκε στο νέο αυτό φάρμακο ως «αυτό το αξιοθαύμαστο M&B»

Σήμερα 1η του μηνός Νοεμβρίου γιορτάζει η Εκκλησία μας τη μνήμη των Αγίων Αναργύρων - Κοσμά και Δαμιανού και της μητρός αυτών Θεοδότη, στο ομώνυμο μοναστήρι στην Ερμιόνη...

 Ο Θείος Λόγος του Ιεροκήρυκα πατέρα Νικοδήμου Αεράκη κατά την πανήγυρη των Αγίων Αναργύρων στην ομώνυμη Ι.Μ. στην Ερμιόνη - 1 Νοεμβρίου 2018 ...

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ

  

«Ουκ έχομεν ώδε μένουσαν πόλιν, αλλά την μέλλουσαν επιζητούμεν»

Σεβασμιότατε δέσποτα. Θα δει κανείς στις μέρες μας τα εξής τρία φαινόμενα. Το πρώτο, υπήρξε μια αύξηση  των υλικών αγαθών,  μια προσκόλληση σ’ αυτά εμπιστοσύνη στη δύναμή της, ουσιαστικά υπήρξε μια λατρεία της ύλης.

Ξεχάσαμε τότε, τα λόγια του Χριστού μας.«Ου δύνασθε Θεώ δουλεύειν και μαμωνά»

Αυτό ήταν το πρώτο μεγάλο γνώρισμα της εποχής μας
πριν από την κατάρρευση της οικονομίας μας.

Το δεύτερο στοιχείο: Βλέπει κανείς σ’ αυτήν τη φάση, μια κατάρρευση της ηθικής, πνευματικής και εκκλησιαστικής σχέσεώς μας  με την πραγματική Πατρική μας δωρεά. Και διαπιστώνει κανείς, μια αποστασία του κόσμου, από τον θεϊκό  Λόγο του Θεού μας. Μια ανταρσία προς το θέλημά Του. Μια απαξίωση όλων των παραδόσεών μας. Μια κατάλυση της οικογενειακής ευλογίας που είχε η πατρίδα μας.

Επληθύνθησαν τα διαζύγια. Διελύθη η ομορφιά, το κύτταρο, η κατ’ οίκον Εκκλησία – η οικογένεια.

Κι’ έπειτα ήρθε το τρίτο: Η κατάρρευσης της οικονομίας, που οδηγεί την πατρίδα, όχι για λίγο καιρό, – ανθρωπίνως- αλλά  για πολλές γενεές μια οικονομική υποδούλωση, σε όλους  εκείνους, οι οποίοι παριστάνουν τους προστάτες μας. Ποια είναι η πραγματικότητα μέσα σε αυτά όλα τα γεγονότα. Οι πνευματικοί Νόμοι αδελφοί μου πάντοτε εργάζονται  για τη σωτηρία μας.

Όταν ο άνθρωπος κολλήσει στη γη, ο Θεός προσπαθεί να τον ξεκολλήσει, για να του χαρίσει τον ουρανό.

Όταν ο άνθρωπος πιστέψει στη σάρκα και στις ηδονές, προσπαθεί ο Θεός να του δώσει ουράνιες πραγματικές, γεμάτες από πληρότητα ηδονές πνευματικές.

Κι’ όταν ο άνθρωπος, παρά ταύτα συνεχίζει την αποστασία του, ο Θεός επιτρέπει δοκιμασίες, όχι προς τιμωρία, αλλά από αγάπη για να μας επαναφέρει εκεί ακριβώς, εκεί που είναι η θέση μας. Εκεί που τη θέση αυτή ετοίμασε ο Χριστός με τη σάρκωσή Του, τη σταύρωσή Του, την ανάστασή Του, την ανάληψή  Του.  Και τοποθέτησε την ανθρώπινη φύση στα δεξιά της Θεότητος. Εκεί είναι η θέση μας. 

Τιμάμε σήμερα τους δύο θαυμαστούς Αγίους Αναργύρους Κοσμά και Δαμιανό, τα  τέκνα της ευλογημένης, της Αγίας, της θαυμαστής μητέρας τους Θεοδότης. Πόσο διαφέρουν από εμάς. Ενώ εμείς περιφρονούμε ό,τι  αγαπούσαν εκείνοι, βλέπουμε την ψυχή μας να ελκύετε από αυτούς, να προσκαλείται από αυτούς, να καταφεύγει σ’ αυτούς.

Γιατί πέτυχαν εκείνοι αυτή την τιμή και τη δόξα στον ουρανό και στη γη;
Γιατί κατόρθωσαν να περιφρονήσουν τα υλικά αγαθά;
Γιατί μπόρεσαν να κρατήσουν τον εαυτό τους καθαρό από τον κόσμο;
Γιατί έζησαν μόνο για το Θεό και τη Δόξα Του;

Ένας είναι αδελφοί μου ο λόγος: Ακούγοντας από τη μάνα την Αγία για την πατρίδα την αληθινή, τον ουρανό, τον αγάπησαν και τον πόθησαν. Διαβάζοντας το Ευαγγέλιο κατάλαβαν τα λόγια του Χριστού: «Ζητείται πρώτον, τη βασιλεία του Θεού και την Δικαιοσύνην Αυτού».Γι’ αυτό βάλανε σαν στόχο και σκοπό τη Βασιλεία των Ουρανών και τη δικαιοσύνη που είναι η σωτηρία της ψυχής, η  σωτηρία του ανθρώπου ως εικόνα Θεού. 
Κι’ έπειτα πρόσεξαν τα λόγια του Παύλου. «Ουκ έχομεν ώδε μένουσαν πόλιν αλλά τη μέλλουσαν επιζητούμεν» - Δεν έχουμε εδώ πατρίδα παντοτινή. Περαστικοί είμαστε. Εφήμεροι είμεθα. Ήρθαμε για να φύγουμε, δεν ήρθαμε για να μείνουμε. Και φεύγουμε, όχι για να χαθούμε, αλλά φεύγουμε για να ζήσουμε, για να ισχύσει και για εμάς ο Λόγος του Χριστού, ότι μεταβαίνουμε με το θάνατο εκ του θανάτου στη ζωή.

Οι Άγιοι κατάλαβαν τα λόγια του Παύλου καθαρά. 

Δεν έχουμε εδώ πατρίδα. Η πατρίδα μας, είναι ο ουρανός.

Ποιος εξόριστος δεν θέλει να  γυρίσει στην πατρίδα του;

Ποιος που στερήθηκε την ομορφιά και τη γλυκύτητα της πατρίδας 

δεν ζει με τον πόθο αυτής της ευφροσύνης,  να την ξαναπολαύσει.

Εξόριστοι στη γη από την αμαρτία των πρωτοπλάστων!

Μας έδωσε όμως ο Θεός μας με την Ανάσταση και τη Λύτρωση της σταυρικής του  προσφοράς, σε όλους τους ανθρώπους τη δυνατότητα να επανέλθουμε στην πατρίδα. Έτσι εξηγείται αδελφοί μου, γιατί μπόρεσαν να αφήσουν τα γήινα που παρέρχονται και να κυνηγούν τα ουράνια που μένουν.  Να σταθούνε αρνητικοί  μπροστά στις απολαύσεις της σαρκός για να έχουνε την αιώνια απόλαυση της τρυφής και της γλυκύτητας  του Παραδείσου.

Κατάλαβαν  πως τα πρόσκαιρα φεύγουν ανεπιστρεπτί,  κι’ ο άνθρωπος πρέπει να κυνηγάει τα αιώνια. Βεβαιώθηκαν μαζί με τον Σολομώντα που έζησε τη ζωή του και είπε στο τέλος όταν τον ρώτησαν να πει το συμπέρασμά της ζωής του και είπε: «Ματαιότης ματαιοτήτων, τα πάντα ματαιότης» 
Και οι Άγιοι Κοσμάς και Δαμιανός ακολουθώντας της μάνας τ’αχνάρια, παίρνοντας το βηματισμό της, βλέπουν τα αιώνια και σβήνει από μπροστά τους  ο  κόσμος της ματαιότητας! 
Έτσι, κατόρθωσαν να δώσουν τη γη και να πάρουν τον ουρανό! Να δώσουν απολαύσεις ψεύτικες και να κερδίσουν παραδείσια τρυφή και αιώνια ζωή! 
Να χωριστούνε από τα κοσμικά και να κερδίσουν τα ουράνια και την μετά των αγγέλων αναστροφή και τη συμβίωση με όλους τους Αγίους στον Παράδεισο. Αδελφοί μου αν μπορέσουμε να καταλάβουμε  στην αρχή αυτές τις θέσεις των Αγίων μας. 
Κι’ αν μπορούσαμε να αποδεχθούμε στη ζωή μας, ότι η ζωή τους ήταν τέλεια και πέρασαν εδώ βιώνοντας παραδείσια πραγματικότητα, κατά το Λόγο της Γραφής η Βασιλεία του Θεού εντός  ημών εστί, ήταν μέσα τους ο  Παράδεισος εκεί όταν βρισκόντουσαν και να καταλάβουμε ότι ζούνε τώρα αιώνια στον παράδεισο – θα μπορούσαμε όχι μόνοι μας γιατί είμαστε αδύναμοι αλλά με τη χάρη του Θεού μας και τα μυστήρια της Εκκλησίας μας, με την  παρουσία του Αγίου Πνεύματος  μέσα μας, να κάνουμε μεταστροφή και μια αλλαγή, να αφήσουμε όχι τα ανθρώπινα, αλλά τα αμαρτωλά. Όχι τα εγκόσμια, αλλά εκείνα τα οποία  χωρίζουν από τον Θεό. Και τότε, θα ήταν δυνατόν να γίνει η πραγματικότητα η σκληρή που ζούμε αναστρέψιμη και να ξανάρθει η χαρά η πνευματική μέσα μας. Αλλά και η χαρά της ζωής να είναι, δώρημα και απόλαυσης από τον Πατέρα των Φώτων, που απ’ αυτόν κάθε δώρημα κατεβαίνει στις καρδιές μας. 
 – Ευχηθείτε, Σεβασμιότατε, να καταλάβουμε ότι είμαστε περαστικοί στη γη. Ταξιδεύουμε στο σκάφος της ζωής αυτής, αλλά το λιμάνι μας δεν είναι εδώ στη γη, είναι στον ουρανό. 
-  Ευχηθείτε- να καταλήξει η ζωή μας στη θέση των Αγίων στο λιμάνι του Παραδείσου. 
Αμήν. 

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Σημείωση: Το κείμενο της ομιλίας του Ιεροκήρυκος

απομαγνητοφωνήθηκε από τον διαχειριστή του blog 

προς τιμή και δόξα των Αγίων 

και στην μακροημέρευση με Υγεία του πατέρα Νικοδήμου Αεράκη

1 Νοεμβρίου 2018

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ

Κείμενα, αναφορές και γεγονότα που δεν ξεθωριάζουν, μένουν στο διηνεκές, όσο υπάρχουν άνθρωποι!!...

 

Λόγια αγάπης και αλληλεγγύης! ...

Επιλογές από το προσωπικό μας  αρχείο - 13 Φεβρουαρίου 2010

Διαβάζεται τώρα ...

Δείξτε την ανθρωπιά σας και προβληματιστείτε…

Όλοι έχετε δει αυτές τις εικόνες με τους μαύρους αλλοδαπούς που βρίσκονται και κυκλοφορούν εδώ στην Ερμιόνη (οι περισσότεροι από παραμονές των εορτών του 2008).

Μερικοί από αυτούς βρίσκουν κάποια δουλειά που και που, για να μπορέσουν τουλάχιστον να αγοράσουν κάτι να φάνε να μην πεθάνουν απ’ την πίνα! Οι άλλοι, μένουν νηστικοί !!! 

Συνήθως περιμένουν έξω από το Σούπερ Μάρκετ και ζητιανεύουν. Πριν δύο τρεις μέρες ο φακός μας απαθανάτισε μια σκηνή (από μακριά βέβαια για λόγους λεπτότητας )πουν δεν πιστεύανε τα μάτια μας.
Ψάχνανε στους κάδους των απορριμμάτων της παραλίας να βρούνε κάτι φαγώσιμο. 

Ο ένας βρήκε, καθάρισε το μέρος που θεωρούσε ότι μπορεί να το φάει, το έβαλε στο στόμα του και το υπόλοιπο το πέταξε πάλι στο κάδο. Εν τω μεταξύ, μας είχαν δει ότι φωτογραφίζαμε.

Στο δεύτερο γεγονός που θα αναφερθώ έχει συμβεί αρκετές φορές σε μένα και το κοινοποιώ (πιστέψτε με…) μόνο και μόνο, για να σας ευαισθητοποιήσω . Σήμερα το πρωί έξω από του Σούπερ Μάρκετ με πλησιάζει ένας απ’ αυτούς τους συνανθρώπου μας και μου ζήτησε σε πολύ σπαστά Αγγλικά χρήματα.
Εγώ προτίμησα να του δώσω τροφή. Παρακολουθώ ως παρατηρητής, πως τους αρέσει πολύ το ρύζι. Όπως και άλλες φορές, τον κάλεσα να έρθει μαζί μου μέσα στο κατάστημα, του είπα να διαλέξει τι είδος ρυζιού του αρέσει και να γεμίσει μια σακούλα. Μαζί με τα δικά μου ψώνια πλήρωσα και γι’ αυτόν.

Όσο στοιχίζει ένας καφές στην καφετερία πλήρωσα, αλλά αυτό που ένιωσα με αυτή την πράξη μου (τουλάχιστον όπως το αισθάνθηκα εγώ) δεν αξίζει, όλο το χρυσαφί του κόσμου.

Βέβαια, το θέμα είναι πολύ μεγάλο και οι αιτίες που το δημιουργούν πάρα πολλές και θα μπορούσαμε να γράφαμε πολλές σελίδες, αναφερόμενοι σε όλες τις παραμέτρους που το δημιουργούν…

Εμείς ας κάνουμε προς το παρόν αυτό που όσοι από εμάς μπορούμε και για όλα τα υπόλοιπα,
«ο δρόμος είναι μακρύς και δύσβατος…»

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ

Δημήτρης Καμιζής - Ποιος Αισχύλος, ποιος Σοφοκλής και Ευριπίδης να περιγράψουν την τραγικότητα της φυλής μας; ...

 ...Γι' αυτό λέμε διαβάστε την ιστορία μας την ελληνική! - 

Καλό θα μας κάνει. - Θα βοηθήσει και κατά  της ένδειας των ελληνικών  που μιλάμε... 

- της κατά τ' άλλα πλούσιας  γλώσσας μας!! ...

Σ.Δ. 

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Facebook

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΜΙΖΗΣ

28 Οκτωβρίου στις 1:58 μ.μ.  · 

28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940!!!

ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ ΜΑΣ!!!

ΚΑΠΟΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΗΜΕΡΑ

Τέτοια μέρα πάντα η σκέψη μου πηγαίνει στον πατέρα μου, που ήταν μεταξύ αυτών των ηρωϊκών Ελλήνων που βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή του μετώπου στον Ελληνοϊταλικό πόλεμο, στα βουνά της Αλβανίας. Στην κήρυξη του πολέμου επιστρατεύτηκε ως έφεδρος και υπηρέτησε σαν μηχανουργός πυροβολικού. Οι διηγήσεις του για τον πόλεμο , τον ηρωισμό και την αντρειοσύνη των συμπολεμιστών του , τη ζωή που παιζόταν κάθε στιγμή και τον θάνατο που καραδοκούσε, την πείνα, το κρύο, τα κρυοπαγήματα και τις ψείρες, ήταν μέρος σχεδόν της καθημερινής του ζωής, μέχρι τον θάνατό του, στα 80 του χρόνια το 1991. Αυτά τα φοβερά βιώματα , ιδιαίτερα προς το τέλος της ζωής του μετατράπηκαν σχεδόν σε παραληρρήματα. Ήταν φορές που εκστασιαζόταν τόσο που φαίνονταν ότι ξαναζούσε τον πόλεμο και τις μάχες. Ο ίδιος πίστευε βαθιά πως τη ζωή του προστάτεψε τότε ο Θεός κι ένα φυλακτό που είχε πάντα μαζί του, που ισχυριζόταν ότι περιείχε και ίχνος από Τίμιο Ξύλο. 'Ισως και να μην είχε και άδικο.Επέστρεψε με κάποια κρυοπαγήματα και με ένα θραύσμα οβίδας στην πλάτη του.

Έμεινε πάντα αχώριστος στις μάχες , στην περιπέτεια της επιστροφής αλλά και στα χρόνια της ειρήνης με τον καλύτερο σύντροφό του, τον Κίτσο, το άλογό του που το φρόντιζε μέχρι που πέθανε από γεράματα . (Είχε άλογο για να μετακινείται γρήγορα από πυροβολαρχία σε πυροβολαρχία όπου τον καλούσαν.)

Κι ύστερα σαν να μην έφτανε μόνο ο πόλεμος και η καταστροφή, από τρεις συγχρόνως επιδρομείς και κατακτητές, Ιταλούς , Γερμανούς και Βουλγάρους ,σαν να μην έφταναν οι θηριωδίες και τα εγκλήματα , οι 600.000 νεκροί, οι τραυματίες και οι αιχμάλωτοι, φιλοδωρηθήκαμε ευθύς αμέσως μετά την λήξη της γερμανικής κατοχής κι από έναν εμφύλιο πόλεμο και τις βαθιές και βαριές συνέπειές του, που ακόμη και σήμερα μας βαραίνουν.

Και το τραγικότερο από όλα, 10 χρόνια περίπου μετά την γερμανική κατοχή , γίναμε και σύμμαχοι με τα θηρία που κατασπάραξαν το τόπο μας, με τη δημιουργία του ΝΑΤΟ και την ένταξη και της Γερμανίας το 1955. Θύτες και θύματα μαζί. Σύμμαχοι με τους Ιταλούς και τους Γερμανούς που σκότωσαν, ρήμαξαν, λεηλάτησαν και κατέστρεψαν την πατρίδα μας. Και κάτι άλλο... χειρότερο απ όλα, η "κατεστραμμένη" και "ηττημένη" από τους συμμάχους Γερμανία "φιλοξένησε" μόλις 15 χρόνια μετά τον πόνο και την καταστροφή που έσπειρε στην πατρίδα μας, 1,5 εκατομμύριο Ελληνες εργάτες - μετανάστες από τις αρχές του 1960. Ποιος Αισχύλος, ποιος Σοφοκλής και Ευριπίδης να περιγράψουν την τραγικότητα της φυλής μας;