Από τη σελίδα της - Κοινωνική δικτύωση (facebook) ...
Πέμπτη 7 Ιανουαρίου 2021
Βιβή Σκούρτη - Κάθε τόπος έχει τον δικό του "μικρό Τραμπ". Εμείς; Δεν μπορούσαμε να μην έχουμε εκπρόσωπο του τραμπισμού-φασισμού....
Το Εικονοθκόπιο νιούζι από «το ιντερνετικό διάστημα στέλνει ευχές»... στον Δήμαρχο Ερμιονίδας….
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΣΤΟΝ ΔΗΜΑΡΧΟ ΕΡΜΙΟΝΙΔΑΣ ΓΙΑΝΝΗ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟ !
Διαβάζεται καθημερινώς (και σημέρα) το θέμα με την απάτη στο μύλο του Κρόθι στην Ερμιόνη και όλα τα παρεπόμενα...
... Θα έχει γούστο να φτάσει το θέμα στα πέρατα του κόσμου - λόγω ίντερνετ - και να γραφτεί στο «Βιβλίο Γκίνες»! ή, να πάρει Βραβείο Πούλιτζερ!
- Εμείς μια σκέψη κάναμε...
- Στο χέρι σας είναι ...
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
«Κροκοδείλια δάκρυα για το μύλο της απάτης στο
Κρόθι»…
Διαβάστε τη συνέχεια ...
Έτσι στήθηκε η απάτη της δήθεν αναστήλωσης του μύλου στο Κρόθι Ερμιόνης
- εφ' όλης της ύλης ...
Φώτο αφιερωμένη εξαιρετικά, σε ένα καλό φίλο που γιορτάζει....
Ανατολή του ηλίου σήμερα στην
Ερμιόνη, στην πόλη του φωτός, που έχει και αυτό το προνόμιο - λόγω γεωγραφικής
θέσης, να βλέπουν πρώτοι οι κάτοικοί της, τον φωτοδότη ήλιο να ανατέλλει!
...
Σήμερα γιορτάζει ένας καλός φίλος και συμμαθητής μου - ο Γιάννης Μιχ. Σπετσιώτης.
Θέλω και από αυτό το βήμα να εκφράσω τις πιο θερμές ευχές μου, με πρώτη,
να έχει ΥΓΕΙΑ, για να συνεχίσει το δημιουργικό ανιδιοτελές έργο στο
γέρμα της ζωής του που τον κάνει ευτυχισμένο, - αυτό της έρευνας στα διάφορα ιστορικά αρχεία και όχι
μόνο... Είναι ένα έργο προσφορά στην κοινωνία της Ερμιόνης και της Ερμιονίδας ως συνέχεια, της μεγάλης
δημιουργικής και επιστημονικής του δράσης, όπως επίσης με αυτήν, να υμνεί το Θεό ως
πρωτοψάλτης, σε όλο το διάβα της ζωής του.
Και πάλι
Χρόνια Πολλά φίλε στη γιορτή σου, για να σε χαίρονται αυτοί που σε αγαπούν...
ΣΤΑΜΑΤΗΣ
ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ
Σήμερα η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη του Αγίου Ιωάννη του Πρόδρομου και βαπτιστή , που βάπτισε και τον Χριστό στον Ιορδάνη ποταμό...
Οι εορτάζοντες σήμερα την ονομαστική τους εορτή είναι πολλοί.
Το blog σε όλους εύχεται - Χρόνια Πολλά με ΥΓΕΙΑ στη γιορτή τους...
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Ιωάννης ο Βαπτιστής (Ιωάννης ο
Βαπτίζων), αποκαλούμενος και Ιωάννης ο Πρόδρομος είναι
Άγιος και προφήτης του Χριστιανισμού. Ήταν
σύγχρονος-συνομήλικος τού Ιησού Χριστού και
θεωρείται ότι με τη διδασκαλία του προετοίμασε τον κόσμο να υποδεχθεί τον
Μεσσία Ιησού[1] (Λουκ. 1,76), εξ ου και ο
χαρακτηρισμός "Πρόδρομος", τον οποίο και βάπτισε.[2]
Η διδασκαλία του υπήρξε δηκτική,
ζητώντας από κάθε άνθρωπο να σταματήσει την ανηθικότητά του, βαπτίζοντας όσους
έπαιρναν μια τέτοια απόφαση. Σύμφωνα με το Ευαγγέλιο του Λουκά,
αποδοκίμασε ανοικτά τη σχέση του τότε τετράρχη της Γαλιλαίας Ηρώδη Αντίπα με
την Ηρωδιάδα, την γυναίκα του αδελφού του. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τη φυλάκιση[3] και στη συνέχεια τον
αποκεφαλισμό του Ιωάννη.
Ως βιβλικό πρόσωπο
θεωρείται ότι βρίσκεται στο μεταίχμιο μεταξύ της Παλαιάς και
της Καινής Διαθήκης.
Στην Παλαιά θεωρείται ως «Προφήτης» και αγγελιοφόρος του Θεού[4] (Μαλαχίας 3,1) και στην Καινή
ως "Πρόδρομος". Ο Ιωάννης αναφέρεται και από τους τέσσερεις Ευαγγελιστές.
Τετάρτη 6 Ιανουαρίου 2021
«Του κάτω κόσμου τα πουλιά και τα παγώνια…» - λυγίσανε τον Νταλάρα…
Δείτε το περιστατικό (στο βίντεο) και αναλογιστείτε την «τρικυμία της ψυχής» κάποιων ανθρώπων, σε ορισμένες στιγμές, όταν υποκειμενικές βιωματικές θύμισες, αναδύονται από το υποσυνείδητο…
Γιώργος Νταλάρας - «Του κάτω κόσμου τα πουλιά και τα παγώνια…»
Στίχοι
Φαρμακωμένος ο καιρός παραμονεύειμες τα στενά του κάτω κόσμου να σε βρεικαι δεκατρείς αιώνες άνεργος γυρεύειτην κιβωτό σου και το αίμα να σου πιειΣε καρτερούν μαστιγωτές και συμπληγάδεςμες τα μαλάματα μια νύφη ξαγρυπνάκι έχει στ' αυτιά της κρεμασμένες τις Κυκλάδεςκι ειν' το κρεβάτι της λημέρι του φονιάΚρυφά τα λόγια τα πικρά μες το κοχύλικρυφά της θάλασσας τα μάγια στο βοριάθα σβήσει κάποτε στο σπίτι το καντήλικαι μήτε πόρτα θα 'βρεις μήτε κλειδαριάΤου κάτω κόσμου τα πουλιά και τα παγώνιαμε φως και νύχτα σου κεντούν μια φορεσιάάνθρωποι τρίζουν κι ακονίζουν τα σαγόνιαπηδούν και τρέχουν και σε φτάνουν στα μισά Πηγή: Musixmatch
Γιάννης Γκιόλας - Αφιέρωμα, ως μνημόσυνο στον Αντώνη Μπαλωμενάκη, - τον σκεπτόμενο, συνεπή αγωνιστή της Αριστεράς, τον γλυκό καλλιεργημένο άνθρωπο και πολύτιμο φίλο! ...
ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΚΙΟΛΑΣ
ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΣΥΡΙΖΑ ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ
ΑΣΚΛΗΠΙΟΥ 1 ΝΑΥΠΛΙΟ
ΤΗΛ- FΑΧ 27520-99454
e-mail - yiannispolitiko@hotmail.com
6-1-2021
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΚΙΟΛΑΣ:«O AΝΤΩΝΗΣ ΜΠΑΛΩΜΕΝΑΚΗΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΕ ΕΝΑ ΦΩΤΕΙΝΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
ΑΠΛΟΥ, ΣΕΜΝΟΥ ΚΑΙ ΒΙΩΜΑΤΙΚΑ ΑΡΙΣΤΕΡΟΥ»
Απλός και ευπροσήγορος στην συναναστροφή του με όλους τους ανθρώπους διαλεγόταν πάντα με ηπιότητα και ευγένεια. Διέθετε βαθιά κριτική και αναλυτική σκέψη. Ήταν ευέλικτος αλλά ουσιαστικά αμετακίνητος στις αρχές και τα πιστεύω του. Ένας βιωματικά αριστερός άνθρωπος.
Ελάχιστο φόρο τιμής στον Αντώνη
Μπαλωμενάκη, τον σκεπτόμενο, συνεπή αγωνιστή της Αριστεράς, τον γλυκό
καλλιεργημένο άνθρωπο, τον πολύτιμο φίλο, που πέθανε πριν από ένα χρόνο,
κατέθεσε σήμερα «Στο Κόκκινο» , στην εκπομπή της Ευγενίας Λουπάκη ο βουλευτής
ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ Γιάννης Γκιόλας.
Στην ίδια εκπομπή μίλησαν οι
φίλοι, συμπατριώτες και συναγωνιστές του Ιωάννα Καρυστιάνη, Γιάννης
Δραγασάκης και Κώστας Χαλβατζάκης.
Ακούστε τι λέει και πως
χαρακτηρίζει ο Γιάννης Γκιόλας τον Αντώνη
Μπαλωμενάκη σχετικό ηχητικό απόσπασμα:>>> https://youtu.be/xtQi_F0luus
Μπορείτε επίσης και αξίζει να ακούσετε
ολόκληρο το συγκινητικό αφιέρωμα της εκπομπής της Ευγενίας Λουπάκη, με όλους
τους συνομιλητές: >>> https://youtu.be/_EENhkJ6rPM
Σαν σήμερα -Θεοφανίων το 1963 στην Ερμιόνη - η γενιά με τα φτερά της τ' ανοιχτά ... οργάνωσε μόνη της το έθιμο!...
...Κοινοτική αρχή και λοιποί παράγοντες ήσαν απλοί θεατές πάνω στην εξέδρα...
Τα τελευταία χρόνια μετά από αλλεπάλληλες αντιδράσεις της Εκκλησίας και αφού κατάλαβαν πως το έθιμο πουλάει...ανέλαβε το έθιμο να το διοργανώνει η δημοτική αρχή ...
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Στη δεύτερη φωτογραφία φαίνεται και ένα άλλος της παρέας - ο Μιχάλης Παπακωνσταντίνου - δίπλα σε εμένα... |
Τρίτη 5 Ιανουαρίου 2021
Η πρόεδρος του ΙΛΜΕ κα Τίνα Αντωνοπούλου - Δημαράκη παρατηρεί αυστηρά(!) τον Πρόεδρο της Δημοτική Κοινότητας Ερμιόνης Ιωσήφ Γανώση...
...στο Εικονοθκόπιο Μπλόγκι που την προβάλλει...
ΕΔΩ >>> Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΕΡΜΙΟΝΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΕΡΜΙΟΝΗΣ ΙΩΣΗΦ ΓΑΝΩΣΗ
Ωστόσο, κα Τίνα Δημαράκη και εσείς δεν στείλατε την έντυπη κάρτα του ΙΛΜΕ σε εμένα για να προβάλλω στο λαοφιλές blog μου, τα εορταστικά και ιστορικά μηνύματα, καθώς έχω δουλέψει εκατοντάδες ώρες με εθελοντική και ανιδιοτελή δημοσιογραφία τόσο στον έντυπο Τύπο όσο και στον ηλεκτρονικό, για την προβολή και το έργο του δ.σ του μουσείου.
Ενδεικτικά ρεπορτάζ μας με αναφορές στις δραστηριότητες του Ι.Λ.Μ.Ε. αφιερωμένα εξαιρετικά…
Και έχω την απορία, κα πρόεδρος του Ι.Λ.Μ.Ε. άραγε, το ξέρουν τα μέλη του δ.σ. ότι δεν μου στείλατε την εορταστική κάρτα κι' αν ναι, συμφωνούν με την πράξη σας αυτή;; ...
Προφανώς κα Δημαράκη να διακατέχεστε από αρνητικά
συναισθήματα στο πρόσωπό μου, επειδή,
ίσως, ελάχιστες φορές έχω ασκήσει αρνητική κριτική στο έργο και στις πράξεις σας, με την ιδιώτητά σας ως πρόεδρος του ΙΛΜΕ....
Κι' ακόμα, γιατί στείλατε τις παρατηρήσεις σας στο Εικονοθκόπιο blog που δεν είχε αναρτήσει τις ευχές και τις ευχαριστίες του προέδρου Ιωσήφ Γανώση και όχι στο δικό μου blog που πιθανώς διαβάσετε;; ...
Φυσικά το ΙΛΜΕ το οποίο είναι δημιούργημα του «Ερμιονικού Συνδέσμου» έχει προσφέρει στην προβολή της ιστορίας και της λαογραφίας της Ερμιόνης, αλλά θα ήθελα να μου πείτε κα Δημαράκη τη δική σας σημαντική προσφορά από τότε που αναλάβατε πρόεδρος του Μουσείου.
Εγώ θα σας πω αυτά που δεν μπορείτε να μου πείτε εσείς – για λόγους ευνόητους...
- α) Χαλάσατε τις σχέσεις σας με μέλη του δ.σ.
β) Αλληλογραφήσατε απρεπώς με τον αείμνηστο Δήμαρχο
Ερμιονίδας Δημήτρη Σφυρή.
γ) Ήρθατε σε προστριβή με τον Πρόεδρο του «Ερμιονικού
Συνδέσμου»
Και τώρα, παρατηρείτε τον Πρόεδρο της Δημοτικής Κοινότητας Ερμιόνης, για κάποια παράλειψή του, όπως διατείνεστε στο σχόλιό σας...
...ή μήπως
υπάρχει κάποιος άλλος λόγος, που πρέπει να μάθουμε…
Στο δια ταύτα κα Τίνα Δημαράκη θα αναφερθώ στη γνωστή λαϊκή ρήση:
– «Στο σπίτι του κρεμασμένου, μη μιλάτε για σχοινί»…
ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΔΑΜΑΛΊΤΗΣ
Παραμονή και ανήμερα των Θεοφανίων στην Ερμιόνη το 2004
Ακολουθώντας τα βήματα... του «γιάλα-
γιάλα»
Από το προσωπικό μας
αρχείο καθώς το έθιμο φέτος δεν θα πραγματοποιηθεί, λόγω το αυστηρού
εγκλεισμού εξ αιτίας της πανδημίας που μαστίζει και τη χώρα μας! ...
Ωστόσο, στην βόρεια
παραλία της Ερμιόνης η κοινοτική αρχή έχει λάβει πρόνοια (όπως και σε όλες
τις γιορτές με ανάλογες μουσικές) και από σήμερα το πρωί ακούγονται τραγούδια
του μοναδικού εθίμου - «γιάλα - γιάλα», που
μας μεταφέρουν νοερά εικόνες από την παραμονή και αύριο ημέρα των Θεοφανίων με
την κατάδυση του Σταυρού και της εικόνας της βάπτισης στη θάλασσα! …
..Θα σας δώσουμε μερικές εικόνες να σας ταξιδέψουμε γλυκά, νοσταλγικά πίσω στο χρόνο, από την παραμονή και ανήμερα των Θεοφανίων στο βόρειο λιμάνι της Ερμιόνης, το έτος 2004
.
Οι δύο πρώτες εικόνες: Ο παπά–Δημήτρης Αμπελάς αγιάζει τις βάρκες που στολίζουν
(ντύνουν έλεγαν τα παλιά χρόνια θα θυμόνται οι παλιότεροι…) οι νέοι απ’ τις
οποίες θα πέσουν στη θάλασσα να πιάσουν τον Σταυρό και την εικόνα της βαπτίσεως
του Χριστού σύμφωνα με το έθιμο.
.
Σ’ αυτή τη διαδικασία βοηθούν και κάποιοι
μεγαλύτεροι που είναι έμπειροι όπως στην φωτογραφία (2)
Παραμονή Θεοφανίων το βράδι - τα
παιδιά του «γιάλα- γιάλα» τραγουδούν τα παραδοσιακά τραγούδια του εθίμου
στους δρόμους της Ερμιόνης ... |
Έθιμο που παραμένει ατόφιο στο πέρασμα του χρόνου, διότι περιλαμβάνει πολλά δυνατά στοιχεία από τον ψυχισμό των νέων, όπως είναι αυτό της ευγενούς άμιλλας, της λεβεντιάς, της χριστιανικής μας πίστης, της ιστορίας του υγρού στοιχειού που είναι δεμένη η Ερμιονίτικη κοινωνία από τους αρχαίους χρόνους και αν θέλετε και αυτού του νεανικού έρωτα που καίει... τις καρδιές των νέων – ειδικά αυτής της ηλικίας.
Απόδειξη για την τελευταία πτυχή του εθίμου, μερικές στροφές από τα τραγούδια που τραγουδούν τα παιδιά του Σταυρού (έτσι τα αποκαλούμε) από την παραμονή το βράδυ στους δρόμους της Ερμιόνης, μέχρι την άλλη μέρα λίγο πριν την κατάδυση του Σταυρού και της εικόνας στη θάλασσα, μέσα από τα σκάφη.
«Στη θάλασσα θα πέσω καλέ,
βαθιά στα κύματα,
να πιάσω την ποδιά σου με τα κεντήματα»
«Εσύ είσαι ένας ήλιος φεγγάρι λαμπερό, μου θάμπωσες το φως μου
και δεν μπορώ να δω»
.
«Δυό ήλιοι δυο φεγγάρια βγήκανε σήμερα,
τα δυό στο πρόσωπό σου,
τ’ άλλα στα σύννεφα»
ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ
Σαν σήμερα στον νέο - ενιαίο Δήμο Ερμιονίδας!
Δημήτρης Καμιζής - ο πρώτος Δήμαρχος Ερμιονίδας ενήργησε όπως ο ηγέτης,
...αλλά δυστυχώς, ο Δήμος (οι δημότες), είχαν «καθίσει σε ύφαλο» και μέχρι σήμερα βρίσκονται εκεί κολλημένοι…
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Από το έντυπο αρχείο μας …
... εγώ ο «αυτοαποκαλούμενος δημοσιογράφος ή, κατά δήλωση μου»,
- όπως με αποκαλεί στις μέρες μας στα δικόγραφα εις βάρος μου,
ο Δήμαρχος Ερμιονίδας Γιάννης Γεωργόπουλος.
Για να διαβάσετε καλύτερα το ρεπορτάζ -> κάντε δεξί κλικ στο κάτω δημοσίευμα και στην κάρτα που θα βγει – κλικ στη θέση – άνοιγμα συνδέσμου σε νέο παράθυρο.
Κατόπιν με το συν + να ανοίξει σε όλο το εύρος της οθόνης και να διαβάσετε με άνεση, αποσπάσματα από την πολύ καλή ομιλία του κ. Καμιζή προς τους υπαλλήλους του Δήμου …
Αρχαία Αθήνα - ρήτορες και ομιλητές στην «Πνύκα» - στο λόφο που γεννήθηκε και εδραιώθηκε η Δημοκρατία!! .....
Στην αρχαιότητα, στο βήμα της Πνύκας αγόρευσαν σπουδαίοι πολιτικοί όπως ο Δημοσθένης, ο Θεμιστοκλής, ο Αισχίνης και ο Περικλής, ο οποίος εκφώνησε το 430 π.Χ. τον Επιτάφιο για τους πρώτους νεκρούς του Πελοποννησιακού Πολέμου. Ο λόγος του ήταν ένας ύμνος στη Δημοκρατία, όπου έδινε συμβουλές στους Αθηναίους. Αναφέρθηκε στην πόλη των Αθηνών και την αγάπη τους για την ελευθερία. Όπως ανέφερε: «Το εύδαιμον το ελεύθερον, το δ’ ελεύθερον το εύψυχον» που σήμαινε: «ευτυχισμένοι είναι οι ελεύθεροι και ελεύθεροι είναι οι γενναίοι».. ΔΙΑΒΑΣΤΕ >>> ΕΔΩ...
Δευτέρα 4 Ιανουαρίου 2021
Χρήστος Γιανναράς καθηγητής φιλοσοφίας - για τον εορτασμό των 200 χρόνων από την επανάσταση κι' όχι μόνο ....
[...] Θα γίνουν εορτασμοί, με κατασκευασμένο το «εόρτιο» κλίμα από διάσημους, χρυσοπληρωμένους τεχνουργούς του εντυπωσιασμού – το πόπολο, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ, κυρίως χωρίς περίσκεψιν, θα καταναλώνει «εθνική περηφάνια»...
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Christos Yiannaras
Ο Χρήστος Γιανναράς γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στα Πανεπιστήμια της Αθήνας, της Βόννης και της Σορβόννης. Επιφυλλιδογραφεί σε εφημερίδες παρεμβαίνοντας στην πολιτική και κοινωνική επικαιρότητα.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
«Τι θα πη πατρίδα, τι θα ειπή φιλοτιμία, αρετή, τιμιότη»
Christos
Yiannaras | 04 Jan 2021
Μάλλον θα συμφωνούσαμε όλοι με την
απλοϊκή διαπίστωση ότι «θα είναι κρίσιμη η καινούργια χρονιά». Η γενίκευση
γίνεται εύκολα παραδεκτή, ο καθένας μας έχει στον νου του και μια διαφορετική
πιστοποίηση κρισιμότητας. Δυσκατάποτος είναι ο ρεαλισμός του συγκεκριμένου και
η ιεράρχηση προτεραιοτήτων.
Πρέπει να γίνεται όλο και
περισσότερο φανερό ότι έχουν μεταλλαχθεί οι όροι (προϋποθέσεις) και οι τρόποι
(θεσμικές λειτουργίες) του ανθρώπινου βίου. Κάποτε η ανθρώπινη ύπαρξη
λειτουργούσε στο πεδίο των σχέσεων (οικογένεια, κοινότητα, πόλις, πατρίδα),
σήμερα επιβιώνει, πρωταρχικά, με θωράκιση του εγώ (χαλαρή έως ανύπαρκτη
οικογενειακή συνοχή, χρηστική εκδοχή του σχολείου και της μάθησης, απρόσωπη
συνύπαρξη σε πολυκατοικίες και μεγαλουπόλεις, κράτος που εξυπηρετεί πρωτίστως
συμφέροντα εξουσιαστικής ολιγαρχίας).
Αυτονόητη και με ακαταμάχητη
δυναμική η προτεραιότητα του ατομοκεντρισμού, ως καθολικευμένου τρόπου του
βίου. Οι άλλοτε κοινωνίες μεταλλάσσονται σε μάζες, οι λειτουργίες συνοχής
αλλοτριώνονται σε θωρακισμένες με «δικαιώματα» αλλοπρόσαλλες συμπεριφορές. Η
άλλοτε αστυνομία έχει μετασχηματιστεί σε στράτευμα ενδοαστικό και με εχθρό
εντόπιο, νεολαίο συμπολίτη, με νυχθήμερο το πείσμα του για φονικό.
Θα έλεγε κανείς ότι ζούμε,
διασωληνωμένοι όλοι, στην «κάψουλα» της εγωτικής, απρόσωπα συλλογικής
αυτοάμυνας, έρμαια του ακοινώνητου φόβου, θύματα κάθε παρανοϊκής διαστροφής των
«δικαιωμάτων του ατόμου». Και αγωνιώδες το ερώτημα: Υπάρχει δυνατότητα να
αντισταθούμε, περιθώριο άμυνας στην καθολικευμένη πια αυτοκαταστροφική υστερία;
Οι γενικολογίες είναι άγονες, τόσο
ως διαπιστώσεις όσο και ως υποδείξεις. Να εστιάσουμε λοιπόν την αναζήτηση
ελπίδας στη δική μας χώρα, στις δυνατότητες και προοπτικές της.
Ρεαλιστικό δεδομένο της ελλαδικής
πραγματικότητας, η ιδιαιτερότητά της: Διακόσια χρόνια τώρα, παλεύει απεγνωσμένα
να γίνει κάτι άλλο από αυτό που είναι, και δεν τα καταφέρνει, βυθίζεται όλο και
πιο βαθιά στη σύγχυση, στην παραλυτική ανημπόρια, στην ντροπή της ανικανότητας.
Γιατί και πού μπερδευόμαστε, πού «μπλοκάρουμε»;
Οι επαναστάτες του 1821 μοιάζει να ήξεραν πολύ καλά ποιοι είναι και τι θέλουν: >>>