Όσο για εμάς, μας απάλλαξαν «οι αρχιερείς» να κουβαλάμε το Σταυρό του μαρτυρίου και θα πάμε «πεζή» για τη Σταύρωση! - Έτσι, θα φτάσουμε... νωρίτερα...
Κεραυνός εν αιθρία ! - > Η αποστομωτική απάντηση της Αντεισαγγελέα Πρωτοδικών Ναυπλίου ! ...
ΚΛΙΚ ΣΤΗ ΦΩΤΟ -> Κεραυνός εν αιθρία ! - > Η αποστομωτική απάντηση της Αντεισαγγελέα Πρωτοδικών Ναυπλίου ! ...
Σάββατο 24 Απριλίου 2021
Οι τάφοι του Αγίου Λαζάρου σε Βηθανία και Λάρνακα. Ο μοναδικός άνθρωπος με δύο τάφους!!! ...
Ο Ιερός Ναός του Αγίου Λαζάρου στη Βιθυνία
Ο τάφος του Λαζάρου
Ο τάφος του Λαζάρου βρίσκεται στο βάθος του μνημείου και έχει τη μορφή ταφικού δωματίου. Ο χώρος της σπηλιάς έχει διαμορφωθεί κατάλληλα για να δεχτεί το νεκρό σώμα.
 |
| Ο Ιερός Ναός του Αγίου Λαζάρου στη Λάρνακα Κύπρου |
Ο ναός του Λαζάρου στη Λάρνακα
Ο Αγιος Λάζαρος μετά την ανάστασή του κατέφυγε στην Κύπρο όπου βαπτίσθηκε από τους Αποστόλους και χειροτονήθηκε επίσκοπος Κιτίου (Λάρνακας). Εκεί έζησε 30 χρόνια ακόμα μέχρι τον θάνατο του το 63 μ.Χ. Είναι ο μοναδικός άνθρωπος που έχει δύο τάφους!
Ο ναός είναι εξ ολοκλήρου κτισμένος από πέτρα και έχει τρεις τρούλους στο μεσαίο κλίτος. Οι τρούλοι όμως είναι κομμένοι από πάνω. Η αρχική εκδοχή ήταν ότι αφαιρέθηκαν κατά την περίοδο της τουρκοκρατίας. Μελετητές αναφέρουν ότι υπάρχει μεγάλη πιθανότητα η καταστροφή τους να οφείλεται σε ισχυρό σεισμό. που συνέβη τον Δεκέμβριο του 1718 με επίκεντρο την Μεσαορία.
Αν και η ζωή και ο θάνατός του αποτελεί ένα μυστήριο, καθώς δεν υπάρχουν ιστορικές πηγές που να δίνουν λεπτομέρειες για τη ζωή του, λέγεται πως τα λείψανά του πρωτοανακαλύφθηκαν το 890 μ.Χ, μέσα στον μικρό ναό που υπήρχε τότε, μέσα σε μαρμάρινη λάρνακα στην οποία ήταν χαραγμένα (όχι όμως στα ελληνικά) : «Λάζαρος ο τετραήμερος και φίλος του Χριστού». Όπως συνηθιζόταν στο Βυζάντιο, ο τότε αυτοκράτορας, μετέφερε τα λείψανα του Αγίου στην Κωνσταντινούπολη και με την αποστολή χρηματικού ποσού ανεγέρθη η εκκλησία που βλέπουμε σήμερα.
Η μαρμάρινη αυτή λάρνακα φιλοξένησε για αιώνες λείψανα του Αγίου Λαζάρου
Στις 23 Νοεμβρίου 1972, επιστάτης του τμήματος Αρχαιοτήτων που εργαζόταν για αναπαλαίωση του ναού του Αγίου Λαζάρου στη Λάρνακα, βρήκε μια σαρκοφάγο με οστά, κάτω από την κολόνα που στήριζε την πλάκα της Αγίας Τράπεζας. Τα οστά ήταν σε ένα κιβώτιο ξύλινο, τοποθετημένα στη σαρκοφάγο, που στην πλευρά της είχε χαραγμένη τη λέξη ΦΙΛΙΟΥ (από το Φίλιος, που σημαίνει ο προερχόμενος από φίλο). Το εύρημα αυτό φαίνεται να επιβεβαιώνει την παράδοση ότι οι Κιτιείς δεν είχαν παραδώσει όλο το λείψανο του Λαζάρου στους βασιλικούς απεσταλμένους, αλλά μόνο μέρος του.
Οι ανασκαφές αποκάλυψαν μαρμάρινες σαρκοφάγους και κιβωτιόσχημους τάφους μέσα στην κρύπτη της εκκλησίας. Το γεγονός αυτό δικαιολογεί και την προέλευση της ονομασίας της πόλης. Λάρνακα, σημαίνει πέτρινη σαρκοφάγος. Τα δύο δωμάτια του Τάφου είναι στη μορφή παλαιοχριστιανικής εκκλησίας, που φαίνεται να λειτουργούσε κατά την περίοδο των διωγμών από τους Ρωμαίους.
Πηγή: choratouaxoritou.gr
Παρασκευή 23 Απριλίου 2021
Ως μνημόσυνο στο φίλο δημοσιογράφο Γιώργο Αντωνίου που μας έφυγε πολύ νωρίς ....
 |
| Φώτο αρχείου -> 6/12/2009 στο δεματοποιητή των Διδύμων ο Γιώργος Αντωνίου βιντεοσκοπεί το κακό που έμελλε να μας βρει... |
Με τον Γιώργο Αντωνίου γνωριζόμαστε από
το 1999 όταν έκανα τα πρώτα μου βήματα (μπουσουλούσα θα έλεγα) σ’ αυτόν τον
ωραίο, μαγικό, αλλά και βρώμικο χώρο της δημοσιογραφίας. Ήταν, από τους
λίγους δημοσιογράφους και συμπολίτες μου, αν όχι ο μοναδικός, που είχε
διακρίνει με το έμπειρο δημοσιογραφικό του μάτι αλλά και τα καλά του αισθήματα,
το πάθος, την αγάπη, αλλά και την ικανότητά μου, να ανταποκριθώ επάξια σ’
αυτό το λειτούργημα, πόσο μάλλον εθελοντικά,-προσφορά στην κοινωνία μου. Ωστόσο, σαν κεραυνός εν αιθρία αισθανθήκαμε τη
θλιβερή είδηση, για το φευγιό του αγαπημένου μας δημοσιογράφου και φίλου
Γιώργου Αντωνίου, ο οποίος εντελώς αναπάντεχα για εμάς, έφυγε από
τον μάταιο τούτο κόσμο σε ηλικία 62 χρονών.
Ήταν και αυτός εραστής της
δημοσιογραφίας με έμφυτο ταλέντο, χωρίς σχολές και πατροναρίσματα από ανθρώπους
του δημοσιογραφικού κύκλου και άλλων θεσμικών παραγόντων... με τη μονή
διαφορά, πως δραστηριοποιούταν στο χώρο και για λόγους επιβίωσης.
Η πρώτη μας συνεργασία ήταν περίπου το
2000 όταν μου ζήτησε να τον συνοδεύσω στις στοές και τις
εγκαταστάσεις των παλιών μεταλλείων της Ερμιόνης - Ρο- ρο, Αγία
Βαρβάρα στο Ηλιόκαστρο, στην παραλία της Ντάρδιζας κτλ., για να κάνουμε
δημοσιογραφική έρευνα πάνω στο θέμα. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τις στιγμές, όταν ανεβήκαμε
στις πλάγιες του Ρο-ρο με τις φωτογραφικές μηχανές μας και ο Γιώργος με το
τρίποδο στην πλάτη και την κάμερά του που μόλις είχε αγοράσει, μπήκαμε
στις πρώτες στοές, που ήταν γεμάτες νερά που τρέχανε από την
οροφή. Βγάλαμε τα παπούτσια μας (χειμώνας...)
και ξυπόλητοι προχωρήσαμε μέσα για φωτογραφίες, βιντεοσκόπηση
κ.α. Τα συναισθήματα χαράς και ιδιαίτερης ικανοποίησης
αντανακλούσαν και απεικονίζονταν στο πρόσωπό του και μετά, βγήκε από τα χείλη
του η φράση:«Σταμάτη, βρήκαμε χρυσό»!!!
Στη συνέχεια είχαμε συνεργαστεί με
μικρές συνεντεύξεις μου στη Ναυπλιακή ραδιοφωνία που δούλευε τότε για τα
διάφορα δρώμενα στην Ερμιονίδα.
Άλλη μια φορά με είχε προσκαλέσει σε εκδήλωση του Δήμου Κρανιδίου στην οποία παρουσιάστηκε έκθεση φωτογραφίας για τις παλιές επιγραφές του Κρανιδίου από το βιβλίο του -λεύκωμα "Οι παλιές επιγραφές της Αργολίδας" για να κάνω το σχετικό ρεπορτάζ το οποίο δημοσίευσα στη γνωστή καθημερινή εφημερίδα" ΑΡΓΟΛΙΔΑ" και άλλες πολλές συνεργασίες, που ίσως αναφερθούμε μια άλλη φορά.
Ο Γιώργος Αντωνίου είχε ένα σπάνιο
χάρισμα σαν δημοσιογράφος. Ήταν διεισδυτικός και την ίδια στιγμή
ευγενικός. Ωστόσο όταν έπρεπε, «σε έσφαζε με βαμβάκι» Σ’ αυτό βοηθούσε
πάρα πολύ και η φυσική του παρουσία...
Ό,τι και να γράψω για το Γιώργο θα είναι
λίγο, παρ’ όλο που μπορώ να πω πάρα πολλά για την 14χρονη γνωριμία
μας.
Η τελευταία φορά που συναντηθήκαμε ήταν
εδώ στην Ερμιόνη στα πλαίσια της εκδήλωσης του Συλλόγου Γονέων & Κηδεμόνων
του Δ. Σχολείου με θέμα τα σκιάχτρα για το οποία ο
Γιώργος Αντ. είχε γράψει το ομώνυμο και βραβευμένο βιβλίο του.
Ωστόσο, η ειμαρμένη αποφάσισε να
τον πάρει από αυτή τη ζωή πολύ νωρίς, στα καλύτερα δημιουργικά
του χρόνια!!
Γιατί όπως λέει και ο στιχουργός – >
«...Έτσι είναι πάντα στη ζωή, έτσι συμβαίνει, μια ιστορία που γίνεται συχνά, κάθε ωραίο που γεννιέται να πεθαίνει και εγώ, να μένω μόνος και έρημος στα στενά»...
Θα σε θυμάμαι Γιώργο
ΣΤΑΜ. ΔΑΜ.
Ψάχνοντας το αρχείο μου, αναλογίζομαι πολλά...
Μια επιστολή προς εμένα, ωστόσο με
πολλούς αποδέκτες, από την πρόεδρο του Ι.Λ.Μ.Ε. κα Ήρα Φραγκούλη - Βελλέ, επίκαιρη και στις μέρες μας, μετά τα τελευταία
γεγονότα εις βάρος μου...
Ακολουθεί το ρεπορτάζ από την εκδήλωση
της "Σχολής Γονέων της ενορίας Ι.Ν. Κοιμήσεως Θεοτόκου" που
έγινε την προηγούμενη ημέρα - Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2006 μέσα στην
Εκκλησία.
Την άλλη μέρα Κυριακή έγινε στους
προσκεκλημένους η ξενάγηση στο Ι.Λ.Μ.Ε. όπως αναφέρεται στην ευχαριστήρια
επιστολή της πιο πάνω η κα Ήρα Φραγκούλη Βελλέ.
Και φυσικά, σ' αυτή την ξενάγηση
υπάρχουν παραλειπόμενα με τον τέως Δήμαρχο Ερμιόνης, όταν ήρθε για να
συναντήσει τους ξένους προσκεκλημένους, για τα οποία ίσως αναφερθούμε μια άλλη
φορά...
Όλες αυτές τις εκδηλώσεις με ομιλίες από
ειδικούς με σκοπό την ενημέρωση των γονέων στο δύσκολο έργο τους για την
ανατροφή και την παιδεία των παιδιών τους τις παρακολουθήσαμε και σχετικά
ρεπορτάζ σαν αυτό, δημοσιεύσαμε στον έντυπο παραδοσιακό Τύπο. Δεν γνωρίζουμε,
εάν υπάρχει μια τέτοια συνέχεια από τον εφημέριο του Ι.Ν. Κοιμήσεως Θεοτόκου
στην Ερμιόνη. Άλλωστε και σ' αυτές τις εκδηλώσεις που παρακολουθήσαμε εμείς, η
προσέλευση των γονέων ήταν απογοητευτική!! Περισσότεροι ήσαν οι παππούδες και
οι γιαγιάδες...
ΣΤΑΜ. ΔΑΜ.
Νοσηρότητες και αδιέξοδα στις σύγχρονες Δημοκρατίες;
Γράφει ο Καθηγητής Γιώργος Πιπερόπουλος
Ολοκληρώνω την ερώτηση του τίτλου προσθέτοντας και τις ακόλουθες: Υπάρχουν οι απαραίτητες δικλείδες ασφαλείας έτσι ώστε στο Δημοκρατικό Πολίτευμα να επιβάλλεται η απόφαση της πλειοψηφίας ενώ ταυτόχρονα να διατηρείται το δικαίωμα της μειοψηφίας να ελέγχει την εξουσία και τις αποφάσεις της για το κοινό καλό, και όχι απλά και μόνο για να κατακτήσει την Εξουσία; Και υπάρχουν ως ψηφοφόροι όλων των ιδεολογικών αποχρώσεων καλά ενημερωμένοι πολίτες που διαθέτουν σε επαρκές επίπεδο και τις απαραίτητες ικανότητες ευθυκρισίας;
Δυστυχώς οι απαντήσεις στα παραπάνω
ερωτήματα δεν εντοπίζονται εύκολα όχι μόνο στην αγαπημένη μας Πατρίδα Ελλάδα
αλλά και σε άλλες Πατρίδες από άκρη σε άκρη του Πλανήτη μας…
Οι πολιτικοί, άνδρες και γυναίκες, στην Ελλάδα και σε
άλλες Δημοκρατίες της Γης ίσως θα έπρεπε να θεσμοθετήσουν κάποιο ορόσημο «υποχρεωτικής απόσυρσής» τους από την
ενεργό συμμετοχή στην πολιτική αρένα και να επιλέγουν να επιστρέψουν, εάν
φυσικά έχουν, στις επαγγελματικές τους ασχολίες όπως έκανε ο Ρωμαίος Στρατηγός
Κιγκινάτος επιστρέφοντας στα χωράφια του.
Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για εκείνους και
εκείνες που κατά καιρούς εξαπολύουν μύδρους κατά των εν ενεργεία Αρχηγών τους
και των «κύκλων» που τους περιβάλλουν αλλά…παραμένουν στην ενεργό Κομματική
ζωή, ίσως επειδή αυτάρεσκα πιστεύουν ότι χωρίς αυτούς το ΣΥΣΤΗΜΑ θα μπορούσε να
καταρρεύσει!
Η αλήθεια είναι ότι από την ώρα που κάποιος ή κάποια
εκλέγεται ή διορίζεται στους χρυσούς θώκους της εξουσίας, όπως σχολιάζει ο λαός
μας μάλλον «γλυκαίνεται» και ενώ βλέπουν τα στραβά δεν αποχωρούν πείθοντας τους
εαυτούς τους ότι εφόσον μένω μέσα στο παιχνίδι μπορούν να ασκήσουν «δημιουργική
κριτική» που θα επαναφέρει το Κόμμα τους στο σωστό δρόμο…
Εβίβα,
συμπατριώτες, καλά κρασιά!….
Προσωπικά, έστω και αν η θέση μου παρεξηγηθεί, χωρίς να
γίνομαι προσβλητικός, επειδή γνώρισα και γνωρίζω πολλούς πολιτικούς, θεωρώ ότι
πολλοί εκ των πολιτικών μας ανδρών και γυναικών ασχολούνται με την πολιτική για
προσωπικό όφελος (συμβολικό και σε κάποιες, όχι λίγες, περιπτώσεις ακόμη και
οικονομικό) που συνήθως κρύβουν πίσω από βαρύγδουπες διακηρύξεις για «προσφορά,
ανιδιοτέλεια και αγάπη για τα κοινά»…
Ζητώ συγνώμη αλλά θα σημειώσω ότι διεθνώς
ΜΟΝΟ η πολιτική είναι ο τομέας δραστηριότητας όπου μπορεί να μπει κάποιος ‘ξυπόλητος και ρακένδυτος’ και να βγει
ως μικρομέτοχος ή μεγαλομέτοχος ακόμη και ιδιοκτήτης εργοστασίου κατασκευής
υποδημάτων ή ενδυμάτων!
Πριν είκοσι πέντε αιώνες σύμφωνα με τον Πλάτωνα, ο
Σωκράτης λέει στον Γλαύκο, ότι η Ουτοπική νέα ΠΟΛΙΤΕΙΑ θα ευδοκιμήσει μόνο
εφόσον οι Φιλόσοφοι γίνουν Άρχοντες ή αυτοί που διοικούν γίνουν
περισσότερο…φιλόσοφοι!
Κανείς δεν έχει το δικαίωμα, και φυσικά ούτε εγώ, να εγκαλέσει τις καλές προθέσεις κανενός υποψηφίου για κοινό αιρετό αξίωμα. Αλλά κάποιοι από εμάς θα έπρεπε να ρωτάμε : >>>>>
Μεγάλε Δάσκαλε Χρήστο Γιανναρά – Κράτα γερά! …
Λόγια του καθηγητή φιλοσοφίας Χρήστου Γιανναρά σε συνέντευξή
του …
[...]Ο τρόπος της ζωής μας είναι ατομοκεντρικός. Όλα τα
χειριζόμαστε με τη λογική της ατομικότητας και όχι με τη λογική της κοινωνίας
των σχέσεων, τη λογική του συνέρχεσθαι. Γι΄αυτό αυτοί που μας κυβερνούν μας χειρίζονται ως άτομα, ως μονάδα! …
(σ.σ. και αυτό δημιουργεί τα δεινά στη σημερινή ζωή μας!!)
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Πως αλλιώς να μας τα πει ο κ. καθηγητής για να καταλάβουμε σε τι «βάλτο έχουμε πέσει» Άποψή μας είναι πως από τον covid 19 κάποτε θα βγούμε στο ξέφωτο… Αλλά από αυτή τη «νόσο» του ατομοκεντρισμού και της ατομικότητας πολύ δύσκολα. Τουλάχιστον οι άνθρωποί της ηλικίας μου δεν θα προλάβουμε να δούμε την αλλαγή. – το χάος είναι δισθεώρητο! Κι’ αυτό, διότι αυτά τα 10 χρόνια της οικονομικής κρίσης με αποκορύφωμα την πανδημική, δεν φάνηκε ούτε καν σημάδι επιστροφής σ’ αυτή την κοινωνία των σχέσεων και της αλληλεγγύης!!...
Για τη μεταφορά στο blog
ΣΤΑΜ. ΔΑΜ.
Εκ των υστερών για τον Ακάθιστο Ύμνο - Τῇ ὑπερμάχῳ στρατηγῷ τὰ νικητήρια, ὡς λυτρωθεῖσα τῶν δεινῶν εὐχαριστήρια....
Ο ύμνος αυτός
ονομάζεται «Ακάθιστος» από την όρθια στάση,[1] που
τηρούσαν οι πιστοί κατά τη διάρκεια της ψαλμωδίας της. Ολοι οι πιστοί έψαλαν
τον Ακάθιστο ύμνο όρθιοι, υπό τις συνθήκες που θεωρείται ότι εψάλη για πρώτη
φορά, ενώ το εκκλησίασμα παρακολουθούσε όρθιο και την ακολουθία της εορτής
του Ευαγγελισμού, με την οποία συνδέθηκε ο
ύμνος.[2]
Φορητή εικόνα της Παναγίας της Βλαχερνιώτισσας, που μετέφεραν οι Σταυροφόροι
στον Άγιο Μάρκο της Βενετίας το 1204
Ιστορία |
Το έτος 626, και ενώ ο
Αυτοκράτορας Ηράκλειος ηγείτο εκστρατείας του βυζαντινού στρατού κατά
των Περσών, η Κωνσταντινούπολη πολιορκήθηκε αιφνιδίως
από τους Αβάρους.[3] Γνωρίζοντας
την απουσία του στρατού, οι Άβαροι απέρριψαν κάθε πρόταση εκεχειρίας και την 6η
Αυγούστου κατέλαβαν την Παναγία των Βλαχερνών. Σε συνεργασία με τους
Πέρσες, τη νύχτα της 7ης προς 8η Αυγούστου, ετοιμάζονταν για την τελική
επίθεση, ενώ ο Πατριάρχης Σέργιος περιέτρεχε τα τείχη της
Πόλης με την εικόνα της Παναγίας της Βλαχερνίτισσας και ενεθάρρυνε το λαό στην
αντίσταση. Τη νύχτα εκείνη, φοβερός ανεμοστρόβιλος, που αποδόθηκε σε θεϊκή
αρωγή, δημιούργησε τρικυμία και κατέστρεψε τον εχθρικό στόλο, ενώ αντεπίθεση
των αμυνόμενων προξένησε τεράστιες απώλειες στους Αβάρους και τους Πέρσες, οι
οποίοι αναγκάστηκαν να λύσουν την πολιορκία και να αποχωρήσουν άπρακτοι.
|
«Τῇ ὑπερμάχῳ στρατηγῷ
τὰ νικητήρια, ὡς λυτρωθεῖσα τῶν δεινῶν εὐχαριστήρια, ἀναγράφω σοι ἡ Πόλις σου Θεοτόκε. Ἀλλ' ὡς ἔχουσα τὸ κράτος ἀπροσμάχητον, ἐκ παντοίων με κινδύνων ἐλευθέρωσον, ἵνα κράζω σοι· Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε».
|
Την 8η Αυγούστου, η Πόλη είχε σωθεί από τη μεγαλύτερη ως τότε
απειλή της ιστορίας της. Ο λαός, θέλοντας να πανηγυρίσει τη σωτηρία του, την
οποία απέδιδε σε συνδρομή της Θεοτόκου, συγκεντρώθηκε στο Ναό της Παναγίας των
Βλαχερνών. Τότε, κατά την παράδοση, όρθιο το πλήθος έψαλε τον από τότε λεγόμενο
«Ακάθιστο Ύμνο» στην Παναγία, αποδίδοντας τα «νικητήρια» και την ευγνωμοσύνη
του «τῇ ὑπερμάχῳ στρατηγῷ».
Κατά την επικρατέστερη
άποψη, δεν ήταν δυνατό να συνετέθη ο ύμνος σε μία νύκτα. Άρα, μάλλον είχε
συντεθεί νωρίτερα και μάλιστα θεωρείται ότι ψαλλόταν στο συγκεκριμένο ναό στην
αγρυπνία της 15ης Αυγούστου κάθε έτους. Απλώς, εκείνη την ημέρα ο ύμνος εψάλη «ὀρθοστάδην», ενώ αντικαταστάθηκε το ως τότε προοίμιο («Τὸ προσταχθὲν
μυστικῶς λαβὼν ἐν γνώσει») με το ως σήμερα χρησιμοποιούμενο «Τῇ ὑπερμάχῳ
στρατηγῷ τὰ νικητήρια», το οποίο έδωσε τον δοξολογικό και εγκωμιαστικό τόνο στον ως τότε
διηγηματικό και δογματικό ύμνο.
Σύμφωνα όμως με άλλες
ιστορικές πηγές, ο Ακάθιστος Ύμνος συνδέεται και με άλλα παρόμοια γεγονότα,
όπως τις πολιορκίες και την σωτηρία της Κωνσταντινούπολης επί των
Αυτοκρατόρων Κωνσταντίνου του Πωγωνάτου (673), Λέοντος του Ισαύρου (717-718) και Μιχαήλ Γ΄ (860).
Δεδομένων των τότε ιστορικών συνθηκών (εικονομαχική έριδα, κλπ.), δε θεωρείται απίθανο η Παράδοση να
έχει αλλοιώσει την ιστορική πραγματικότητα, με αποτέλεσμα να καθίσταται πολύ
δύσκολο να λεχθεί μετά βεβαιότητος ποιο ήταν το ιστορικό περιβάλλον της
δημιουργίας του Ύμνου.
ZΩΝΤΑΝΟ ΓΚΑΛΟΠ ΣΤΗ ΛΑΙΚΗ ΑΓΟΡΑ ΤΗΣ ΕΡΜΙΟΝΗΣ: «ΟΧΙ ΣΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΛΑΙΚΕΣ»
ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΚΙΟΛΑΣ
ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ
ΣΥΡΙΖΑ ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ
ΑΣΚΛΗΠΙΟΥ 1 ΝΑΥΠΛΙΟ
ΤΗΛ - FΑΧ 27520-99454
Email yiannispolitiko@hotmail.com 22-4- 2021
ΚΟΙΝΟ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΓΙΑΝΝΗ
ΓΚΙΟΛΑ- Ο.Μ. ΕΡΜΙΟΝΙΔΑΣ
ZΩΝΤΑΝΟ ΓΚΑΛΟΠ ΣΤΗ ΛΑΙΚΗ ΑΓΟΡΑ ΤΗΣ
ΕΡΜΙΟΝΗΣ: «ΟΧΙ ΣΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΛΑΙΚΕΣ»
Κλιμάκιο στελεχών της Ο.Μ. Ερμιονίδας του ΣΥΡΙΖΑ συνοδευόμενο
από τον βουλευτή Αργολίδας Γιάννη Γκιόλα μετέβη σήμερα Πέμπτη 22/4 στη Λαϊκή
αγορά της Ερμιόνης όπου πέρασε από τους πάγκους των παραγωγών και εμπόρων,
μοίρασε φυλλάδια της Τοπικής Οργάνωσης και συνομίλησε μαζί τους ακολουθώντας κατά
την περιήγηση τα επιβαλλόμενα υγειονομικά μέτρα.
Το ενδιαφέρον ήταν έκδηλο και ο διάλογος
ζωντανός, πρόδιδε δε τη γνώση των περισσότερων για τις επιζήμιες και
καταστρεπτικές επιπτώσεις στους ίδιους αλλά και στους καταναλωτές.
Οι άνθρωποι των λαϊκών εκδήλωσαν την
δυσαρέσκειά τους σε σοβαρές διατάξεις, όπως η διαδικασία προκήρυξης με
δημοπρασία των θέσεων σαν να πρόκειται περί εμπορικών επιχειρήσεων.
Την προτίμηση σε νομικά πρόσωπα που θα
αποκλείσουν το δικαίωμα μικρών παραγωγών.
Την υποχρεωτικότητα καταχώρησης στο πληροφοριακό σύστημα των τιμών εκκίνησης των
προϊόντων, κάτι που δεν επιβάλλεται ούτε σε μεγάλα souper markets.
Την άρνησή τους να επιτρέπεται η μετατροπή της
άδειας των παραγωγών σε εμπορική, γεγονός που θα συντελέσει στο να διαταραχθεί
η ποσόστωση των θέσεων που υπάρχει σήμερα με 50% παραγωγούς και 50%
επαγγελματίες πωλητές οπωρολαχανικών και Βιομηχανικών ειδών.
Διατύπωσαν δε και θετικές προτάσεις, όπως τη
συγκρότηση Νομικών Προσώπων για τη εποπτεία και διαχείριση των λαϊκών αγορών με
εκπροσώπηση των Ομοσπονδιών στις Περιφέρειες όλης της χώρας και τη σύσταση
5μελών Επιτροπών βελτίωσης του συστήματος απόδοσης θέσεων.
Και ως επιστέγασμα τη δυνατότητα έκδοσης
αδείας παραγωγού Λαϊκών Αγορών με τα απαραίτητα πιστοποιητικά ΟΣΔΕ στο Δήμο που
κατοικοεδρεύει με ισχύ για όλη την Επικράτεια, σθεναρά όμως εξέφρασαν την
άρνησή τους στις Προκηρύξεις και τους Διαγωνισμούς που θα ευνοήσουν τους
μεγαλεμπόρους και τις αντίστοιχες επιχειρήσεις και θα αποκλείσουν τους
παραγωγούς.
Υπεραμύνθηκαν του θεσμού των Λαϊκών Αγορών με
το ποιόν, το χαρακτήρα και την προσφορά που επιτελεί επί 100 και πλέον χρόνια στην Ελλάδα,
προσφέροντας στους παραγωγούς και μικρεμπόρους τη δυνατότητα να διαθέσουν τα
προϊόντα τους μη ξεπουλώντας τα στους εμπόρους σε εξευτελιστικές τιμές και
στους καταναλωτές να εφοδιάζονται με φρέσκα, ντόπια και κυρίως φτηνά προϊόντα
προσιτά στις λαϊκές οικογένειες.
Εκδήλωσαν τέλος τους φόβους τους για την καταστροφή
τους εάν ψηφισθεί το απαράδεκτο και εξοντωτικό Νομοσχέδιο.
Για την αποφυγή λοιπόν του εκτρωματικού
αυτού Νομοσχεδίου συστρατεύονται και
ενώνουν τις δυνάμεις τους για αγώνες που προετοιμάζουν όλες οι Ομοσπονδίες τους
Πανελλαδικά, ζητούν δε από το ΣΥΡΙΖΑ να συνδράμει και να υποστηρίξει τις
προσπάθειές τους.
Η απάντηση των μελών του ΣΥΡΙΖΑ ήταν ότι ο
αγώνας είναι κοινός και θα δοθεί δυνατά και αποφασιστικά, μέσα και έξω από τη
Βουλή.
Πέμπτη 22 Απριλίου 2021
Μας άρεσε το σκίτσο του Φιλικού Νικόλαου Γαλάτη που δολοφονήθηκε στην Ερμιόνη ...
Στο άρθρο της φιλολόγου κας Τίνας Αντωνοπούλου που διαβάσαμε στο ιστολόγιο των "Ενεργών Κυριών Ερμιόνης" http://www.enpoermionis.com/2021/04/6-vid.html μας άρεσε το σκίτσο του Φιλικού Νικόλαου Γαλάτη, που δολοφονήθηκε στην Ερμιόνη.
Άραγε που να το βρήκε η πρόεδρος του Ι.Λ.Μ.Ε.;;; ....
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)