Θεατρική παράσταση «Νεφέλες» του Αριστοφάνη! ...

Από τα παιδιά του προγράμματος της «ελληνικής αγωγής» 

στην Ερμιονίδα.

(Ιούνιος 2009 από το προσωπικό μας αρχείο)

Η θεατρική παράσταση "Νεφέλες" του Αριστοφάνη πραγματοποιήθηκε στις 6/6/2009 στην αίθουσα εκδηλώσεων του Ενιαίου Λυκείου Κρανιδίου από τα παιδιά του προγράμματος της "ελληνικής αγωγής "το οποίο εδώ και πέντε χρόνια διδάσκει η φιλόλογος κ.Μαρία Σκλαβούνου υπεύθυνη του φροντιστηρίου "εναυσμα" στο Κρανίδι.

Την παράσταση παρακολούθησαν ο δήμαρχος Κρανιδίου κ. Δ. Σφυρής, ο πρόεδρος της θεατρικής ομάδας Ερμιονίδας κ. Δ. Σίδερης, πολλοί εκπαιδευτικοί, γονείς και περισσότερο παιδιά. Η παιδική αυτή θεατρική ομάδα αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα ενός προγράμματος που απευθύνεται σε παιδιά ηλικίας 6-12 ετών, τα οποία μαθαίνουν τον αρχαίο ελληνικό κόσμο κάνοντας μία συναρπαστική πτήση ανάμεσα στους αιώνες καθώς προσφέρεται για ποικίλες δραστηριότητες. Κάθε παιδί δραστηριοποιείται και μαθαίνει, πλουτίζει την φαντασία του, κατανοεί την ανθρώπινη εξέλιξη, καλλιεργεί τις αισθήσεις του και γίνεται ο ίδιος δημιουργός.

Έτσι στη θεατρική παράσταση ''Νεφέλες" ο Στρεψιάδης (Θ. Αντωνόπουλος, 11 ετών)κατάλαβε την απόγνωση του πατέρα, τον προβληματισμό του για τις αξίες που έδινε στο παιδί του και πόσο επικίνδυνες είναι οι εύκολες λύσεις. Ο Σωκράτης (Ν. Παπαδημητρίου, 10 ετών), φαινόταν η "σανίδα σωτηρίας " του Στρεψιαδη που γρήγορα όμως τον βούλιαξε. Ο Φειδιππίδης (Έκτορας Σαλογιάννης, 12 ετών) όπως κάθε σημερινός νέος μεγαλώνει και ανατρέφεται με τις αξίες που του δίνουν οι γονείς του. Κάπου όμως έγινε το λάθος και ο νεοπλουτισμός της μητέρας καταστρέφει την αγωγή του παιδιού... Άδικα ο χορός (Νεφέλες, κορίτσια 6-9 ετών) έκρουε τον κώδωνα του κινδύνου στον Στρεψιαδη για την απάτη του άδικου που μπορεί να τον οδηγήσει στην καταστροφή.

Ο Αριστοφάνης καθρεφτίζει μια στιγμή της τότε Αθηναϊκής κοινωνίας: ποιες αξίες δίνουμε στα παιδιά; Πού μπορεί να οδηγήσει ο άδικος λόγος; Μήπως και σήμερα δεν παρασυρόμαστε από μεγάλες υποσχέσεις;

Αυτό είναι και το μήνυμα που έδωσαν τα παιδιά στο τέλος της παράστασης με το τραγούδι τους: «να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας τη τύχη και το αίμα μας να μην το παίζουν άλλοι, να βρούμε ένα όνειρο καινούριο για να αρχίσουμε και πάλι….».

Πρέπει λοιπόν να καλλιεργήσουμε τα παιδιά μας, να έχουν αξίες, ιδανικά και ΣΤΟΧΟΥΣ και η καλλιέργεια αυτή της παιδείας όπως έλεγε και ο Πλάτων, αρχίζει από πολλή μικρή ηλικία.

Φώτο - ρεπορτάζ 

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ