Το facebook σήμερα σε εμένα για ανάρτησή μου για το περίφημο ποίημά του Ραντγυαρντ. Κίμπλινγκ με τίτλο «ΑΝ»

  …Αν μπορείς να κρατιέσαι νηφάλιος, όταν γύρω σου όλοι τα έχουν χαμένα και φταίχτη σε κράζουν για τούτο…

για όλη την αναφορά μας - κλικ -> ΕΔΩ

Οι αναμνήσεις σας στο Facebook

Σταμάτης, νοιαζόμαστε για εσάς και για τις αναμνήσεις που μοιράζεστε εδώ. Σκεφτήκαμε ότι θα σας άρεσε να ξαναδείτε σήμερα αυτή τη δημοσίευση που κάνατε πριν από 4 χρόνια.

Πριν από 4 χρόνια

Το facebook σε εμένα σήμερα ... -> γεγονότα αναρτημένα στο blog που σας ταξιδεύει στον τόπο και στον χρόνο ...

 

Οι αναμνήσεις σας στο Facebook

Σταμάτης, νοιαζόμαστε για εσάς και για τις αναμνήσεις που μοιράζεστε εδώ. Σκεφτήκαμε ότι θα σας άρεσε να ξαναδείτε σήμερα αυτή τη δημοσίευση που κάνατε πριν από 4 χρόνια.

Πριν από 4 χρόνια

Δείτε τις αναμνήσεις σας

Σταμάτης Δαμαλίτης

16 Μαρτίου 2021

 

Κοινοποιήθηκε στους εξής: Οι φίλοι σας

Αφιέρωμα του blog σε όλους τους ιατρούς και νοσηλευτές, που σηκώσανε στους ώμους τους το βαρύ φορτίο του θανατηφόρου ιού!! ....

Πιστοί στον όρκο του Ιπποκράτη, επιτελούν με ευσυνειδησία τα καθήκοντά τους!! ...

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ .

->Από το αρχείο της "πίσω πόρτας" λόγω χάκερ...

1/6/2017

... Οι ιατροί του Γ.Ν.Α. «Η ΕΛΠΙΣ» είναι αυτοί που το κρατούν όρθιο, υπερήφανο και αντάξιο της ιστορίας του! …

ΥΓ. Η φωτογραφία με τους Ιατρούς είναι από το επισκεπτήριο στο δωμάτιό μου .΄Όταν με είδαν που σηκώθηκα από το κρεβάτι μου (εγχειρισμένος στα νεφρά) με τα σωληνάκια των ορών, καθετήρων κ.α να τους φωτογραφίζω , -> έμειναν <<κάγκελο!>> ....

Με αυτές τις θύμισες σκέπτομαι, πως τη ζωή μου την έζησα, δεν με έζησε...

Για όλο το ιστορικό ρεπορτάζ κλικ στο σύνδεσμο >>>https://stamdamd.blogspot.com/2021/03/blolg.html

«Πάει χάλασες και εσύ»… μου λένε «οι αναγνώστες της κλειδαρότρυπας και συνδημότες μου»…

Τις τελευταίες ημέρες με συναντούν στο δρόμο και τι δεν μου λένε… 

Με θέλουν «να οργώνω» όλη την Ερμιονίδα να καταγράφω τα κακώς κείμενα όπως έκανα κάποτε και αυτοί ξένοιαστοι και ασφαλείς να ενημερώνονται και να λένε, -> 

-> δεν τα λέμε εμείς ο Δαμαλίτης τα γράφει …

Και ύστερα μιλάνε για τα δικαιώματά τους ως πολίτες και δημότες….

Ένας στην λαϊκή αγορά της Ερμιόνης  μου είπε σχεδόν οργισμένος ότι -> «δεν γράφεις τίποτε, για το λουκέτο που έχει βάλλει ο παπάς στην είσοδο του αύλιου χώρου της εκκλησίας του Αγ. Γερασίμου στο Κρόθι και δεν μπορούμε να απολαύσουμε την  πανέμορφη θέα!!. 

Ο ίδιος μου είπε, γιατί δεν έγραψα,  που άλλος παπάς γκρέμισε το υπόστεγο στο εκκλησάκι του  Αγ. Γιάννη στο Μπίστι και, ότι εμείς το καλοκαίρι θα πάμε να βάλουμε ομπρέλες, για να κάνουμε τα μπάνια μας …

Άλλοι μου λένε, γιατί δεν γράφω για την κατάσταση που έχει δημιουργήσει η Αρχαιολογία στον Ι. Ν. Ταξιαρχών και έχει βάλει λουκέτο στη μισή ιστορική εκκλησία…

Έχουν διαφορετική  άποψη – μου λένε – πως ο εφημέριος του Ι.Ν.  την ημέρα της επετείου για την Γ΄ Εθνοσυνέλευση στην Ερμιόνη,  αντί να διαμαρτυρηθεί στους πολιτικούς εκπροσώπους για τα προβλήματα της εκκλησίας μας  που είχαν παραβρεθεί για την καθιερωμένη δοξολογία εις μνήμη του ιστορικού γεγονότος , ο ιερέας από την Ωραία Πύλη της εκκλησίας αναφέρθηκε στο πρόβλημα που έχουμε με το νερό, θέμα που συζητιέται σε χώρους που παίρνονται πολιτικές και δημοτικές αποφάσεις…

Και εγώ άναυδος(!) μπροστά σ’ αυτές τις λογικές και συμπεριφορές τους λέω: ->>>παιδιά της Ερμιόνης και της Ερμιονιδας, αυτά που ξέρατε τελειώσανε «τα πάτησε το τρένο του Δήμου μας»… γιατί με νίκησε το σύστημα… 

Εγώ δεν υπήρξα ποτέ στη ζωή μου συστημικός και το πληρώνω αυτό με κάθε τρόπο, τώρα στο γέρμα μου …

Αντί για καλημέρα

ΣΤΑΜ. ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ   

- Συνεχίζουμε όσοι χάκερς και κουκουλοφόροι κρυφοί και φανεροί κι' αν παρέμβουν και με όποιες έμμεσες ή άμεσες απειλές και εκβιασμούς ...

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ - ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2018

Το ρεπορτάζ, μάς το υπέδειξε σήμερα το facebook ως δημοφιλή και πολυδιαβασμένη  ανάρτηση… 

Για να δείτε όλο το ρεπορταζ - κλικ >>>ΕΔΩ

Έκθεση ζωγραφικής (μικρών και μεγάλων μαθητών) συνοδεία χορογραφιών από το καλλιτεχνικό εργαστήρι "ENERGY ART" της καλλιτέχνιδας Καλλιόπης Μπινιάρη στην Ερμιόνη ...

Σήμερα με το δειλινό στο βόρειο λιμάνι στην πλατεία Ηρώων «η ζωγραφική βγήκε σεργιάνι»… μαζί με αυτήν και οι καλλιτεχνικές δημιουργίες των παιδιών μας και οι γονείς γεμάτοι υπερηφάνεια και καμάρι!!...

- Μια φωτεινή ηλιαχτίδα στη μίζερη και ζοφερή ζωή μας!...

Και λέμε, τίποτα δεν τέλειωσε, υπάρχει Ελπίδα…

Πίσω από τα έργα ζωγραφικής (και άλλων τεχνοτροπιών...) στέκονται μπροστά στο φακό μας οι μεγάλοι και οι μικροί -έως πολύ μικροί- δημιουργοί!!.

ΣΤΑΜ. ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ

Από το 35ο τεύχος του περιοδικού «Στην Ερμιόνη άλλοτε και τώρα» -> εισαγωγικό σημείωμα…

Ό,τι αρχίζει ωραίο, τελειώνει με πόνο! – οι πικραμένες καρδιές το ξέρουνε μόνο …

Τραγούδι αφιερωμένο εξαιρετικά σ’ αυτούς που θέλουν να επικοινωνήσουν με τους συνανθρώπους,  τους νταλκάδες και τους καημούς  της ψυχής τους ...

Τραγουδιόταν τα παλια χρόνια - τ’ αλλιώτικα, που είμαστε έφηβοι ή νέοι…

…Τότε που στην κοινωνία μας αφουγκραζόταν ο  ένας του άλλου   τις στεναχώριες και τα προβλήματα και η αλληλεγγύη, η συμπαράσταση και κάθε δυνατή βοήθεια, προσφερόταν  αυθόρμητα, χωρίς άλλες σκέψεις και ανταλλάγματα...

ΣΤΑΜ. ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ 

=====================================================================================================================

'' Ότι αρχίζει ωραίο '' (1966) 

ΜΠΑΜΠΗΣ ΤΣΕΤΙΝΗΣ και ΛΙΤΣΑ ΔΙΑΜΑΝΤΗ 

Στίχοι : Λένα Νταϊνά - Μουσική : Σπύρος Σκορδίλης LP –

Ό,τι αρχίζει ωραίο τελειώνει με πόνο οι πικραμένες καρδιές το ξέρουνε μόνο

Είναι κακό στην άμμο να χτίζεις παλάτια 

ο βοριάς θα τα κάνει συντρίμμια, κομμάτια

Στη ζωή ξεκινάμε με όνειρα χίλια τα γκρεμίζει ο πόνος, 

η φτώχεια κι η ζήλεια

Είναι κακό στην άμμο να χτίζεις παλάτια 

ο βοριάς θα τα κάνει συντρίμμια, κομμάτια

Πικραμένοι κι οι δυό κλαίμε τη συμφορά μας 

τη χαμένη αγάπη, την πρώτη χαρά μας

Είναι κακό στην άμμο να χτίζεις παλάτια 

ο βοριάς θα τα κάνει συντρίμμια, κομμάτια

Γιάννης Μιχ. Σπετσιώτης -> ο χαλκέντερος ερευνητής της ιστορίας μας κι’ όχι μόνο …

Θεωρούμε, πως το Ι.Λ.Μ.Ε. πρέπει να συλλέγει τέτοια πολύτιμα ιστορικά ντοκουμέντα, γιατί αυτά μένουν…

Τ’ άλλα… σκορπούν στον άνεμο, της λήθης και της λησμονιάς!! …

================================================================================================================= 

                                                                                                               

 

 Όταν η Γεωγραφία παράγει Ιστορία

Λεσίνι – Παλαιοκατούνα: 

Δύο τοπωνύμια σε έγγραφα της Γ΄ Εθνοσυνέλευσης της Ερμιόνης με σημαντικό ενδιαφέρον!

του Γιάννη Μ. Σπετσιώτη

Στην Θ΄(9^η) συνεδρίαση της Γ΄ Εθνοσυνέλευσης της Ερμιόνης (25^η Φεβρουαρίου 1827) αποφασίστηκε να σταλεί προς τον στρατηγό Ιωάννη Ράγκο επαινετικό έγγραφο για τον άγρυπνο πατριωτισμό του αλλά και για τους συνεχείς αγώνες του για τη λευτεριά της Πατρίδας. Μάλιστα στο έγγραφο αυτό, με ημερομηνία 26 Φεβρουαρίου 1827, η Συνέλευση εκφράζει και τη μεγάλη της χαρά προς τον Στρατηγό, γιατί κυρίευσε το Λεσίνι ευχόμενη να έχει τις ίδιες επιτυχίες και στο Μεσολόγγι. 

Ωστόσο του ανωτέρω εγγράφου είχε προηγηθεί η από 6 Φεβρουαρίου 1827 αναφορά των οπλαρχηγών της Δυτικής Ελλάδας από τη Σκάλα Κατοχής προς τη Διοίκηση, με την οποία, μεταξύ άλλων, ενημέρωναν ότι το Λεσίνι, που είναι πολύ χρήσιμο για τις επιχειρήσεις τους, πρέπει να εφοδιασθεί και να ενισχυθεί με τα απαραίτητα πολεμοφόδια, τα οποία εκείνοι δεν διέθεταν. Επίσης πληροφορούσαν την Εθνοσυνέλευση ότι ο ελληνικός στρατός έχει αναπτυχθεί από την Κατοχή ως την Παλαιοκατούνα και το Λεσίνι και βαδίζει μπροστά.

Αλλά και στη διάρκεια της Ιστ’ (16^ης) συνεδρίασης της Εθνοσυνέλευσης (14 Μαρτίου 1827) εστάλη έγγραφο «δια του Προέδρου της» προς τη Διοικητική Επιτροπή της Ελλάδος, πληροφορώντας την ότι «οι γενναίοι οπλαρχηγοί της Δυτικής Χέρσου Ελλάδος συγκεντρώσαντες στρατόν αξιόμαχον κατά (κοντά) το Λεσίνι προοδεύουν άριστα, την Δυτικήν Ελλάδα…».

Ποιο όμως είναι το Λεσίνι; Ζήτησα από τον αγαπητό φίλο και συνάδελφο Διονύση Μπερερή, Σχολικό Σύμβουλο Π.Ε. και φιλόλογο, που κατάγεται από εκείνα τα μέρη, να μου δώσει σχετικές πληροφορίες, τις οποίες και περιληπτικά παραθέτω:

Το Λεσίνι, μου είπε, είναι το προτελευταίο χωριό, από τις εκβολές του Αχελώου στο Ιόνιο της Ακαρνανικής Παραχελωίτιδος. Το τελευταίο είναι η Κατοχή (αναφέρεται και αυτή στα παραπάνω κείμενα). Σήμερα έχει εξακόσιους εβδομήντα έναν (671) κατοίκους (απογραφή 2021) και απέχει από το Μεσολόγγι 26,5 χλμ. Είναι κτισμένο «στα ριζά μικροβούνων» και δέχεται πρώτο τις πρωινές ακτίνες του ήλιου. Έχει εκκλησία του 13^ου αιώνα αφιερωμένη στα Εισόδια της Θεοτόκου ενώ το δάσος του Άραξου που βρίσκεται εκεί, ανακηρύχτηκε από το 1985 διατηρητέο Μνημείο της Φύσης. Δίπλα του επεκτείνεται το κτήμα Λεσινίου, εξήντα οκτώ χιλιάδων (68.000) στρεμμάτων, που ως το 1934 που αποξηράνθηκε ήταν λίμνη και στη θέση της ιδρύθηκε η Γεωργική εταιρεία Λεσινίου. Το χωριό ονομαζόταν Παλαιοκατούνα, που σημαίνει τόπος στρατοπέδευσης σύμφωνα με βυζαντινή ετυμολογία. Το 1967 πήρε το όνομα Λεσίνι, προφανώς από το κτήμα που ήδη αναφέραμε. Η λέξη Λεσίνι, λέγεται ότι προέρχεται από την τούρκικη λέξη «λέσι», που θα πει ψοφίμι. Για τη μετονομασία μεταξύ των ντόπιων ειδικών υπήρξε έντονη διαμάχη. Ο φιλόλογος, διακεκριμένος λαογράφος και ιστοριοδίφης Κ. Σ. Κώνστας από τη Γουριά (χωριό της περιοχής) μίλησε για όργιο μετονομασιών που αντικατέστησαν το ελληνικό όνομα Κατούνα με το τούρκικο Λεσίνι. Ο Λεσινιώτης, όμως, Διονύσιος Μυτάκης, ιστορικός και κοινωνιολόγος, που ήταν και ο εισηγητής της μετονομασίας, ισχυρίζεται ότι η λέξη Λεσίνι προέρχεται από την ελώδη λίμνη της περιοχής δίπλα στην αρχαία λίμνη Μελίτη που λεγόταν Κυνία και οι ξένοι την έλεγαν Lecynia. Έτσι επικράτησε να ονομάζεται Λεκυνία →Λεσινία.

Σε απόσταση 4 - 5 χλμ από το χωριό Λεσίνι προς το κτήμα Λεσινίου υπάρχει το μοναστήρι της Παναγίας της Λεσινιώτισσας, που γιορτάζει στις 23 Αυγούστου. Η Μονή, κατά τους χρόνους της Επανάστασης και κυρίως μετά την πτώση του Μεσολογγίου, υπήρξε προπύργιο ελευθερίας με φρούραρχο, ήδη από το 1823, τον Δήμο Τσέλιο. Εκεί φιλοξενούνταν τα γυναικόπαιδα της περιοχής. Λέγεται, ότι κάποτε το πολιόρκησε πολυάριθμος τουρκικός στρατός και όταν τα βόλια των υπερασπιστών σώθηκαν ο ηγούμενος μάζεψε τα γυναικόπαιδα που προσεύχονταν όλη τη νύχτα, για να ανατιναχτούν, όπως ο Καψάλης στο Μεσολόγγι. Τότε έπιασε καταρρακτώδης βροχή με αποτέλεσμα οι Τούρκοι να καταποντιστούν βουλιάζοντας στον διπλανό βάλτο. Σε μικρή απόσταση από το Μοναστήρι υπάρχει το μνημείο του Δημοτσέλιου (1785 -1854), που καταγόταν από το Μεγανήσι της Λευκάδας. Το πραγματικό του όνομα ήταν Δήμος Φερεντίνος. Γι’ αυτόν ο Αριστοτέλης Βαλαωρίτης έγραψε το ποίημα «Ο Δήμος και το καρυοφύλλι του», που αρχίζει με τον γνωστό στίχο «εγέρασα μωρέ παιδιά σαράντα χρόνους κλέφτης». 

Στο μνημείο του Δήμου Τσέλιου είναι γραμμένοι οι στίχοι:

«Οκτακόσια είκοσι επτά μετά την έξοδο

και του Στρατάρχη τη θανή

επήλθε αδιέξοδο.

Όλη η Ρούμελη αλί ξανά τουρκοπατήθη

μα το Λεσίνι απάτητο

από βαρβάρων πλήθη.

Μονάχα τούτο το μικρό το ταπεινό το κάστρο

λαμπύριζε ελεύθερο σαν επουράνιο άστρο.

Όπου ο Τσέλιος με πυρσό

λευτεροφόρα δάδα

εφώτισε αναστάσιμα

τη Στερεά Ελλάδα».

Λέγεται πως από το σημερινό Λεσίνι (παλαιότερα Παλαιοκατούνα) πέρασε ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός και οι κάτοικοι δεν του έδωσαν καμία σημασία. Ο Άγιος ενοχλήθηκε και είπε: «Δεκατρία σπίτια είσαστε, τόσα και να παραμείνετε».

Επιχειρήσαμε μια σύντομη αλλά απαραίτητη τοπογεωγραφική και ιστορική προσέγγιση του χωριού Λεσίνι και της ομώνυμης περιοχής. Θεωρούμε πως κάνοντας εικόνα τα όσα καταγράψαμε, είναι ευκολότερο να κατανοήσουμε τα όσα αναφέρονται για το Λεσίνι (περιοχή) στη διάρκεια της Εθνοσυνέλευσης αλλά και στα έγγραφα των οπλαρχηγών της Δυτικής Ελλάδα.