Επιλογές από το αρχείο μας για να ξεχαστούμε, αλλά όχι να λησμονήσουμε για ό,τι μας περιβάλλει...
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Γιάννης Σπετσιώτης – Τζένη Ντεστάκου
- για το «Παρθεναγωγείο» κ.α. στην εκπαίδευση των παιδιών της Ερμιόνης μετά το
1850!
Η εκπαίδευση των κοριτσιών στην Ερμιόνη κατά τον 19ο αιώνα
(Ιστορική αναδρομή)
Γιάννης Σπετσιώτης – Τζένη Ντεστάκου
Ο νόμος 6/18-2-1834
«Περί Δημοτικών Σχολείων» προέβλεπε (άρθρο 58) τη σύσταση σε κάθε Δήμο ενός
Δημοτικού Σχολείου, στο οποίο θα φοιτούσαν από κοινού αγόρια και κορίτσια. Στην
περίπτωση που οι μαθήτριες ήσαν περισσότερες από 15 και ο Δήμος διέθετε τους
ανάλογους οικονομικούς πόρους, μπορούσε να ιδρυθεί ξεχωριστό σχολείο θηλέων.
Με αυτόν τον
τρόπο το Κράτος αναγνωρίζοντας τη σπουδαιότητα της εκπαίδευσης προσπάθησε να
περιορίσει τον αποκλεισμό των μαθητριών. Παράλληλα ευνοούσε την ίδρυση σχολείων
αποκλειστικά «θηλέων», στα οποία θα δίδασκαν «διδασκάλισσες».
Βέβαια, τα
προαναφερόμενα δεν ήταν εύκολο να υλοποιηθούν, ιδιαίτερα σε μικρούς τόπους,
καθώς οι τοπικές κοινωνίες αντιδρούσαν για πολλούς λόγους, ηθικούς και
κοινωνικούς. Έτσι τα αποτελέσματα ήσαν πενιχρά.
Αρωγός του
κράτους, το 1836, υπήρξε η «Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία», η οποία
πρωτοστάτησε στην ίδρυση σχολείων για τη μόρφωση των κοριτσιών, των γνωστών «Αρσακείων». Και
οι μαθήτριες είχαν πλέον τη δυνατότητα να συνεχίσουν τις σπουδές τους στα
σχολεία αυτά, που αναδεικνύονταν έτσι σε Διδασκαλεία, και να πάρουν το πτυχίο
της «διδασκάλισσας».
Μέχρι το 1860
στα σωζόμενα αρχεία της Ερμιόνης δεν σημειώνεται καμιά εγγραφή μαθήτριας. Οι
πρώτες ομαδικές εγγραφές μαθητριών εμφανίζονται στον «Έλεγχον των θερινών
εξετάσεων του Δημοτικού Σχολείου Ερμιόνης του έτους 1866», όπου σε σύνολο 120
εγγεγραμμένων μαθητών τα κορίτσια, που φοιτούσαν σε τρία διαφορετικά τμήματα,
ήσαν 23. Σύμφωνα με την κατάσταση που ακολουθεί, το πρώτο κορίτσι της Ερμιόνης,
που φοίτησε στο Δημοτικό Σχολείο του τόπου μας, ήταν η μαθήτρια Μαρίνα
Π. Βόντα, 10 ετών, με πατέρα εμποροπλοίαρχο και έτος κατάταξης (πρώτη
χρονιά φοίτησης) το 1860.
- Διαβάστε ενδιαφέρουσες αναφορές στη συνέχεια >>>
