Nομίζω το διαδίκτυο ενδείκνυται σε αυτή την περίπτωση όχι για μια διαπροσωπική αλλά για μια δημόσια συζήτηση. Θεωρώ το μέσω κοινωνικής δικτύωσης που είμαστε τώρα να χρησιμοποιηθεί σαν ένα δημοκρατικό βήμα για δημόσιες συζητήσεις (πράγμα το οποίο γίνεται καθημερινά). Προτειμω και εγώ τον δημόσιο λόγο και όχι λόγο που γίνετε σε καφενεία ή γραφεία. Προτιμότερο κάποια πράγματα να λέγονται δημόσια. Βέβαια αυτό εμένα προσωπικά μου έχει στοιχίσει.
Απάντηση7 ώρ.
Σπύρο Πασσαλάρη -> Αυτό ήταν το όνειρό μου από το 2008 που λειτούργησα το blog -να γινόταν ένα μεγάλο τραπέζι δημοκρατικού διαλόγου. Δυστυχώς όμως, για αλλού κινήσαμε και αλλού η ζωή και τα θλιβερά γεγονότα μας πάνε!!
Ωστόσο, για να μην είμαι απόλυτος, μικρά βηματάκια
προς αυτή την κατεύθυνση έχουν γίνει, αλλά αυτό δεν φτάνει.
Αυτό όμως που με προβληματίζει βαθιά, είναι ότι, δεν
υπάρχει (και δεν διαφαίνεται!) καθόλου συμμετοχή από τους νέους μας, που είναι
η Ελπίδες μας...
Και να φανταστείς, πως αυτά τα γράφω πηγαίνοντας για
αιμοκάθαρσή!...
Σε Χαιρετώ, χάρηκα πολύ για την παρέμβαση και να ανταμώνουμε...
ΥΓ. Δεν ξέρω πόσο σας έχει κοστίσει (και το είδος του κόστου) ο δημόσιος λόγος σας, ελπίζω όμως, να είναι πολύ μικρότερο από αυτό που έχει κοστίσει σε εμένα... ΣΤΑΜ. ΔΑΜ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου