Του Σταμάτη Δαμαλίτη
Σήμερα όλοι οι πολίτες που
προβληματίζονται για την πορεία και την εξέλιξη των κοινωνιών, πρέπει να
γνωρίζουν ότι η λαϊκή μουσική παράδοση και το τραγούδι είναι το απόρθητο κάστρο
της ανθρώπινης ψυχής.
Δημιουργείται μέσα από τα βιώματά μας και εκφράζεται από τους δημιουργούς
και τους ερμηνευτές, για να γαλουχήσει και στη συνέχεια να δονήσει, τα τρίσβαθα
των λαϊκών ψυχών και προπάντων των νέων, έτσι που να γίνουν το ποτιστήρι που θα
ποτίσουν τις ρίζες του αιώνιου δέντρου της φυλής μας, αλλά και κάθε φυλής του
πλανήτη μας.
Η λαϊκή μουσική σε όλους τους λαούς της γης είναι έκφραση ψυχής και το
λαϊκό τραγούδι είναι λόγια που βγαίνουν καυτά απ’ τα εσώβαθα μας και καίνε τα
αρρωστημένα πνεύματα των ισχυρών της γης και τη νοσηρή απληστία τους!
Γι’ αυτό το λόγο τα διεθνή κέντρα αποφάσεων φρόντισαν και σ’ αυτό το τομέα
των απάνθρωπων προγραμμάτων τους.... να δημιουργήσουν και βιομηχανοποιημένη
ψυχρή μουσική και τραγούδι μέσα απ’ τους εγκεφάλους των κομπιούτερς των και όχι
μέσα απ’ τη ψυχή τους - γιατί ψυχή δεν έχουν, για να ντοπάρουν τους νέους μας
«τα βλαστάρια του καρποφόρου δέντρου του ανθρώπινου γένους»
Έτσι δεν είναι τυχαία η δημιουργία των διεθνών μεγάλων συγκροτημάτων και οι
μουσικές και οι στοίχοι των τραγουδιών τους. Ακούστε τα, αναλύστε την έννοια
των λέξεων και των φράσεων τους και θα καταλάβετε τη σκοπιμότητά τους και τα
μηνύματα που μεταφέρουν...
Εμείς σαν παράδειγμα θα παραθέσουμε δυο στίχους από τραγούδι του λαϊκού
μουσικού μας συνθέτη Βασίλη Τσιτσάνη και άλλους δύο στίχους απο τραγούδι του
διεθνούς φήμης αείμνηστο μουσικοσυνθέτη και τραγουδιστή του θρυλικού
συγκροτήματος "Μπίτλς" Τζο Λένον, που ακόμα δε ξέρουμε τους λόγους
και ποιοι τον δολοφόνησαν!!
Βασίλης Τσιτσάνης στο τραγούδι
« Συννεφιασμένη Κυριακή»
Συννεφιασμένη Κυριακή, μοιάζεις με την
καρδιά μου,
που έχει πάντα συννεφιά, Χριστέ και
Παναγιά μου.
Είσαι μια μέρα σαν κι’ αυτή, που έχασα
τη χαρά μου,
Συννεφιασμένη Κυριακή, ματώνεις την
καρδιά μου.
Μέσα από αυτά τα λόγια, πόσα ατόφια συναισθήματα βγαίνουν απ’ την ανθρώπινη
ψυχή, που είναι συνυφασμένα με τη χριστιανική μας πίστη και τα προβλήματα της
ζωής μας, που υπαγορεύονται απ’ τους κτύπους της καρδιάς, των απλών ανθρώπων.
Αντίθετα, στους παρακάτω στίχους του άλλου τραγουδιού εκφράζεται σκόπιμα
μια ρομαντική ουτοπία, που έρχεται σε αντίθεση με την ανθρώπινη ιστορία και τη
ψυχοσύνθεση των λαών της γης.
“ Imagine” (Φαντάσου).
Φαντάσου, πως δεν υπάρχουν κράτη,
ιδιοκτησία, ούτε ανάγκη
για απληστία ή για πείνα, μια
αδερφότητα ανθρώπων...
Φαντάσου, όλοι οι άνθρωποι να
μοιράζονται όλο τον κόσμο,
ελπίζω μια μέρα να έλθεις μαζί μας και ο κόσμος θα
γίνει ένας...
Εκτός των άλλων, οι παραπάνω στίχοι θεωρούνται απ’ τους μελετητές «παγίδα»
για τους νέους μας. Αυτό το τραγούδι γράφτηκε στο πλαίσιο του κρυφού σχεδίου
των ισχυρών της γης, για τη μία Κυβέρνηση... Ποιοι όμως θα μας κυβερνάνε
και προς ποια κατεύθυνση;
Πολλά χρόνια πριν, οι αόρατοι κυβερνήτες του πλανήτη μας ετοίμαζαν να μας
προσφέρουν το καινούργιο φρούτο, την «Παγκοσμιοποίηση», αφού ο Τζο Λένον που
έχει τραγουδήσει αυτό το τραγούδι, έχει δολοφονηθεί τόσα χρόνια πριν.
Να γιατί οι ισχυροί του πλανήτη μάς κατευθύνουν με το δικό τους τρόπο και
για τα δικά τους συμφέροντα και δε θέλουν να παίρνουμε εμείς οι απλοί άνθρωποι
καμιά εντολή απ’ τη ψυχή μας και απ’ τις παραδόσεις μας, που είναι οι ρίζες
κάθε υγιούς κοινωνίας.
Μια από αυτές, είναι το δημοτικό και το λαϊκό μας τραγούδι.
Δημοσιεύτηκε στην
καθημερινή εφημερίδα «ΑΡΓΟΛΙΔΑ»
την Πέμπτη 16 Μαΐου 2002
