[...] Η διαταγή των χριστιανών βυζαντινών αυτοκρατόρων ήταν ρητή: "ες έδαφος φέρειν"
κι από τότε (4ο αι.) και για πολλούς αιώνες μανιασμένα πλήθη ρασοφόρων ισοπέδωναν ο,τιδήποτε θύμιζε τον ωραιότερο πολιτισμό, που γεννήθηκε ποτέ στη Γη.
Βασικός τους στόχος ήταν η Ελλάδα και οι ναοί της....
ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ
ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΕΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ
ΕΠΑΝΩ ΣΕ ΑΡΧΑΙΟΥΣ
ΕΛΛΗΝΙΚΟΥΣ ΝΑΟΥΣ
Η διαταγή των
χριστιανών βυζαντινών αυτοκρατόρων ήταν ρητή: "ες έδαφος φέρειν" κι
από τότε (4ο αι.) και για πολλούς αιώνες μανιασμένα πλήθη ρασοφόρων ισοπέδωναν
ο,τιδήποτε θύμιζε τον ωραιότερο πολιτισμό, που γεννήθηκε ποτέ στη Γη.
Η Θεσσαλονίκη έχει ΕΘΝΙΚΙΑ ΜΝΗΜΕΙΑ,
ΕΛΛΗΝΙΚΑ, ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΑ! τα οποία πρέπει ν΄ αναδειχθούν! Όπως είναι το Πάνθειον
(Ροτόντα) και ο πέριξ αυτής χώρος, ο Ναός της Αφροδίτης εις Πλατείαν
Αντιγονιδών κ.ά.
Το "χαμάμ παραδείσου" (Πλατεία
Αριστοτέλους) είναι κτισμένο επί τού Ναού των Πολιούχων μας Κάστορος και
Πολυδεύκους, των Διοσκούρων!
Τό "Άλκαζάρ", είναι κτισμένο
διά τού υλικού και επί των θεμελίων τού Ναού τού Ηρακλέους!!!
Το διαβόητο «Αλατζα Ίμαρέτ» είναι
κτισμένο έκ τού ύλικού καί έπί τών θεμελίων τού Ναού τών Εστιάδων!!!
Ο καλούμενος ναός της
"Αχειροποιήτου" είναι κτισμένος διά του υλικού και επί των θεμελίων
τού Ναού τού Διονύσου!!!
Ο καλούμενος ναός του αγίου
Δημητρίου είναι κτισμένος διά τού ύλικού και των θεμελίων τού Ναού της Θεάς
Δήμητρος!! !
Ή καλουμένη μονή των Λαζαριστών-
"καθολικών" είναι κτισμένη διά τού υλικού και επί των θεμελίων τού
Μεγάλου Ναού, έπίσης της Θεάς Μητρός Δήμητρος, όπου και εντός του τεμένους
αυτής ετελούντο τα περώνυμα "ΔΗΜΗΤΡΙΑ", με θρησκευτικές τελετές και
πανηγύρεις των Μακεδόνων της Μυγδονίας!!!
Οι Κήποι του Πασά, στην
Θεσσαλονίκη είναι και αυτοί χτισμένοι στα Αρχαία ερείπια του ιερού της
Αφροδίτης.
Η Εκκλησία της Αγίας Σοφίας
(Θεσσαλονίκη) πάνω στον Ναός της Θεάς Αθηνάς. Η “χαλκέων” στου Ηφαίστου.
Με λίγη προσοχή, ο καθένας μπορεί
να παρατηρήσει, αρχαιοελληνικά σπαράγματα, στο προαύλιο κάθε βυζαντινού ναού
στην Θεσσαλονίκη.
Χριστιανική αντιμετώπιση είχε και το
Τροφώνιο μαντείο, καθώς χρειάστηκαν δύο εκκλησίες για να «καλύψουν» την
αρχαιοελληνκή εμβέλεια του χώρου. Σήμερα θα δούμε μία διώροφη εκκλησία εκεί. Ο
πρώτος όροφος που βρίσκεται και στην επιφάνεια είναι ο ναός της Αγίας Σοφίας.
Η δεύτερη εκκλησία βρίσκεται στο υπόγειο
της πρώτης, δηλαδή μέσα στο σπήλαιο που από το έδαφος μπορούσε να κατέβει ο
χρηστηριαζόμενος. Η υπόγεια αυτή εκκλησία είναι της Αγ. Βαρβάρας.
Στο μαντείο του Αχέροντα έχει
ιδρυθεί βυζαντινός ναός και χριστιανικό νεκροταφείο, για να μολυνθεί η περιοχή,
το οποίο όμως μεταφέρθηκε κατά τις ανασκαφές, ενώ η μονή και η εκκλησία
διατηρήθηκαν.
Στο Νεκρομαντείο Ταινάρου, θα δούμε
σήμερα τον ναό του Ασωμάτου. Αν παρατηρήσουμε καλύτερα θα δούμε πως είναι
χτισμένος με τα οικοδομικά υλικά κάποιου Αρχαίου κτίσματος, τα οποία σαφώς
προδίδουν την ύπαρξη Ιερού Αρχαίου, που δεν ήταν άλλος από τον ναό του
Ποσειδώνα, όπως μας λένε και οι πηγές.
Η κρήνη της Κασταλίας, στους Δελφούς,
είχε μετατραπεί και αυτή σε ένα μικρό εκκλησάκι, που όμως προς έκπληξη των
ευσεβών χριστιανών, χρειάστηκε να γκρεμιστεί από την αρχαιολογική σκαπάνη.
Ο παλαιός ναός του Αγ. Ανδρέα
προστάτη της Πάτρας, είναι χτισμένος επάνω σε ολόκληρο το μαντείο της Δήμητρας
και της θεάς Γης. Το νερό της πηγής στα τότε χρόνια θεωρούνταν αλάθητο στην
διάγνωση των νόσων, σήμερα θεωρείται «αγίασμα».
Στο μαντείο Δειραδιώτου Απόλλωνος, είχε
και εκεί ο βωμός καλυφθεί με χριστιανική εκκλησία, της οποίας υπάρχουν ερείπια
σήμερα.
Στο μαντείο Διδύμων ή αλλιώς
Μαντείο των Βραγχιδών, κοντά στη Μίλητο, υπάρχει η χριστιανική εκκλησία στο
όνομα του Ιωάννη του Θεολόγου.
Δίπλα στο μαντείο Πτώου Απόλλωνος, έχει
χτιστεί η χριστιανική Μονή της Οσίας Πελαγίας.
Τον χώρο του μαντείου Ισμηνίου
Απόλλωνος, μολύνει σήμερα το κοιμητήριο του Αγ. Λουκά.
Το ίδιο συμβαίνει και στο Μαντείο
Αμφικλείας από το παρακείμενο κοιμητήριο.
Στην γενέτειρα πατρίδα του Πυθαγόρα,
στην Σάμο και κοντά στο Πυθαγόρειο υπάρχει ένα σπήλαιο που πριν ακόμα από την
εποχή του φιλόσοφου λειτουργούσε ως Μαντείο από την βαθύτατη Αρχαιότητα. Η
ιέρεια που χρησμοδοτούσε ταυτίζεται με την Ιεροφίλη των Δελφών. Σήμερα στον
χώρο αυτόν υπάρχει η εκκλησία Παναγία η Σπηλιανή, η Καληαρμένισσα, ενώ έξω από
το σπήλαιο και κολλητά στην είσοδό του υπάρχει μία ακόμα εκκλησία του Αγ.
Γεωργίου, λες και υπήρχε ιδιαίτερος λόγος να εξασφαλιστεί με δύο χριστιανικούς
ναούς ο «εξαγνισμός» του χώρου. Και η καταγραφή των εκκλησιών που έχουν χτιστεί
επάνω σε μαντεία, Αρχαίους ναούς και Ιερά δεν τελειώνει.
Η διαταγή των χριστιανών βυζαντινών
αυτοκρατόρων ήταν ρητή: "ες έδαφος φέρειν" κι από τότε (4ο αι.) και
για πολλούς αιώνες μανιασμένα πλήθη ρασοφόρων ισοπέδωναν ο,τιδήποτε θύμιζε τον
ωραιώτερο πολιτισμό, που γεννήθηκε ποτέ στη Γη. Βασικός τους στόχος ήταν η
Ελλάδα και οι ναοί της. Γκρέμισαν κι ισοπέδωσαν όσους Ελληνικούς ναούς τους
επέτρεπαν οι ελάχιστες μεσαιωνικές τεχνικές τους γνώσεις και στη θέση τους
έκτισαν χριστιανικούς. Ολόκληρες πόλεις έχασαν την Ελληνική φυσιογνωμία τους κι
απέκτησαν μορφή βυζαντινότροπη.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η επί
χιλιετίες κατοικούμενη Θεσσαλονίκη, στην οποία δεν υπάρχει ούτε για δείγμα
κατάλοιπο κάποιου Αρχαίου Ελληνικού ναού αντιθέτως όμως, υπάρχουν πάμπολλοι
χριστιανικοί ναοί.
Για όσους ναούς δεν είχαν τις
δυνατότητες να γκρεμίσουν, τους κατέστρεφαν μερικώς -όσο μπορούσαν- και τους
μετέτρεπαν σε χριστιανικούς.
Ούτε ο Παρθενώνας διέφυγε του μίσους
τους, ο οποίος μετετράπη σε... Παναγία Αθηνιώτισσα.
Το παρακάτω βιβλίο, περιέχει εκατοντάδες
έγχρωμες φωτογραφίες από ένα μεγάλο μέρος της Ελλάδας, αποτελεί ένα φωτογραφικό
οδοιπορικό των θλιβερών καταστροφών των Ελληνικών ναών από τους χριστιανούς.
Σκοπό έχει την αφύπνιση των σε πνευματική αφασία κι εθνικό κώμα ευρισκομένων
νεοελλήνων. Το βιβλίο το προσφέρει ο συγγραφέας του Γιάννης Λάζαρης.
