Ήταν 15 χρονών όταν τον επισκέφθηκα στο σπίτι του και του είπα, -> θέλω να γράψω για εσένα. Ο πατέρας του ο Γιώργος ήθελε, όμως σήκωσαν παντιέρα η μητέρα του και η θεία του. Τελικά τον παρουσίασα δημοσιογραφικά στην καθημερινή εφημερίδα "ΑΡΓΟΛΙΔΑ" - Του άρεσε το δημοσίευμα και μετά είχαμε συνέχεια...
STAMDAMD.BLOGSPOT. COM -> «Ερμιονίδα μας αρέσει, δεν μας αρέσει»
Κωνσταντίνος ΡουσόπουλοςΕάν εννοείς εμένα, εγώ ήμουνα ιδρυτικό μέλος, αλλά για πολύ λίγο, γιατί με τη διορατική ματιά μου όταν είδα πως παρεισφρέουν λαμόγια μέσα στις οργανώσεις αποστασιοποιήθηκα ... Εμείς οι αγνοί και καθαροί ιδεολόγοι που είχαμε ρουφήξει! τα μηνύματα της Διακήρυξης -> της 3ης του Σεπτέμβρη - Για Δημοκρατία με Αξιοκρατία, Λαϊκή Συμμετοχή και Κυριαρχία και άλλα πολλά, κατάλαβα πως προκαταβολικά είχαμε προδοθεί! - Τι δεν καταλαβαίνεις...
Όταν παρουσίασα το ταλέντο του και τη δουλειά του 20 χρόνια περίπου πριν στην καθημερινή εφημερίδα "Αργολιδα", έγραφα μεταξύ άλλων: -> ...το ταλέντο είναι σαν το αφηνιασμένο άλογο, σαν το σολομό που ταξιδεύει κόντρα στο ρεύμα του Μεξικό και των ποταμών, να διανύσει πολύ μεγάλες αποστάσεις για να γεννήσει τα αυγά του, όπως ορίζει η φύση του...
Θυμηθείτε
για λίγο όσοι το είδατε, έτσι νοερά, το γνωστό σενάριο του φιλμ που αναφέρω
στον τίτλο μου...
Ο
καλός σερίφης (που κάποτε, λένε, ήταν πολύ "κακός" ώσπου άλλαξε
πλευρές και αποφάσισε να υπηρετήσει πιστά τον Νόμο) και απέναντί του ο
"κακός" κάου-μπόϋ (που κάποτε, λένε, ήταν καλός αλλά του ήρθαν του
ανθρώπου απανωτές αναποδιές και άλλαξε πλευρές απέναντι στο Νόμο...)
Ενεννήντα
λεπτά έργου, ατέλειωτη η αγωνία, φοβερές οι εναλλαγές φάσεων, δεκάδες οι
κομπάρσοι και «αντιμέτωπους τους πολίτες γύρω του» ο καλός σερίφης και ο κακός
κάου-μπόυ...
Στέκεται
αγέρωχος ο πρώτος, ανιχνεύει με το το βλέμα τους πολίτες γύρω του, απέναντι
πονηρά στημένος με ελαφρρά γυρτό το» κορμί ο άλλος χαϊδεύει τα δυό εξάσφαιρα
του...
Ακούγονται
οι εκπυρσοκροτήσεις και... «Πρόκριση!»
«Πρόκριση;»
Δύσκολοι
καιροί οικονομικά, κολλημένα εκατομμύρια μάτια στις τηλεοράσεις (ήταν ήδη
μετρημένα τα θερινά σινεμά, μας τα στέρησε η πανδημία και λιγόστεψαν σαν τις
αλάνες όπου κάποτε παίζαμε κλωτσοσκούφι) αλλά όχι και «Πρόκριση» στο κλασικό
καουμπόϊκο «Μονομαχία στο Ελ Πάσο!..»
Ίσως
σκεφθείτε καλοπροαίρετα, έ, άνθρωπος είναι και ο συγγραφέας αυτού του άρθρου,
αφόρητος αυτές τις μέρες ο ξαφνικός καύσωνας, κάπου τα μπέρδεψε τα πράγματα!..
...
Επιμένω σ' αυτή τη φωτογράφιση, γιατί η έξοδος και είσοδος του λιμανιού, μου θυμίζει τα
παιδικά μου χρόνια, τότε που 6χρονο
παιδί ξεκίνησα το πρώτο μου ταξίδι στο άγνωστο για εμένα, με ψαρόβαρκα -> με πανιά και κουπιά, για να
πάρω το βάπτισμα στο υγρό στοιχείο και στα ψαρέματα!
Κι' ύστερα αμέτρητα τα ταξίδια αυτά, στο έβγα και το έμπα του λιμανιού.
Μακάρι να μπορούσα να σας περιγράψω τα συναισθήματα του φευγιού και του γυρισμού...
Κι' όλα αυτά, με απώτερο
σκοπό... Τώρα, αυτές οι χιλιάδες θύμισες θολώνουν τη σκέψη μου και υγραίνουν τα μάτια
μου! αλλά και γεφυρώνουν το άλλοτε με το τώρα…
Γι' αυτό το λόγο η ζωή μου, ήταν ένα ατέλειωτο ταξίδι με πολλές - πάρα πολλές περιπέτειες, γλυκές... και πικρές...
Και μάλιστα, με πολύ προσβλητικούς χαρακτηρισμούς!!...
Το αγωνιώδες ερώτημα υπάρχει: Έχουμε αντιπολίτευση στο Δ.Σ. ή όχι;; ...
Εδώ είμαστε και σας περιμένουμε, απαξάπαντες ...
Στην ανακοίνωση του κ. Δημάρχου -> ΕΔΩ ως απάντηση προς εμένα -> αφού μόνο εγώ είχα σχολιάσει το θέμα των ημερών που αφορά τον συνεχή διορισμό δικηγόρων για υποθέσεις του Δήμου - το παραδέχεται / χονται, ότι στον Οργανισμό Εσωτερικής Υπηρεσίας (Ο.Ε.Υ.) του Δήμου υπάρχει κενή θέση δικηγόρου με έμμισθη εντολή, αλλά δεν έχει κάνει το κράτος μέσω του ΑΣΕΠ τις ενέργειες που χρειάζονται.
Όμως, δυστυχώς για τον κ. Δήμαρχο, σύμφωνα με το νόμο 4194/2013 άρθρο 43 το ΑΣΕΠ δεν έχει καμία εμπλοκή. Το αρμόδιο όργανο για να ζητήσει την πρόσληψη είναι το Δημοτικό συμβούλιο ώστε να ζητήσει την έκδοση της υπουργικής απόφασης για να γίνει από μέρους του δήμου η προκήρυξη και να οριστεί η πενταμελής επιτροπή που αποτελείται από εκπρόσωπο του Νομικού Συμβουλίου του κράτους που θα είναι πρόεδρος τρεις εκπροσώπους του δικηγορικού συλλόγου Ναυπλίου και έναν εκπρόσωπο του Δήμου που θα εξετάσουν τις αιτήσεις και θα αποφασίσουν ποιος θα προσληφθεί.
Το ερώτημα είναι, έχει πάρει τέτοια απόφαση το Δημοτικό Συμβούλιο;;;
Κύριε Δήμαρχε σε αναμονή της απαντήσεως σας, αλλά πρώτα σε εμένα, και κατόπιν όπου εσείς θέλετε, γιατί διαφορετικά, θα δημιουργηθεί πρόβλημα σοβαρό …
«αιρετικόν άνθρωπον μετά μίαν και δευτέραν νουθεσίαν παραιτού»
Νομίζω αγαπητοί φίλοι, ότι μετά από αυτή την εκστρατεία ενημέρωσης εδώ και
ενάμισυ χρόνο, από τις υπεύθυνες Επιστημονικές και Πολιτικές Αρχές όλου του
Πλανήτη συμπεριλαμβανομένης και της χώρας μας, μετά τις εκατόμβες των θυμάτων,
δεν υπάρχει ούτε και ο τελευταίος ερημίτης που να μην ξέρει, που να μην
γνωρίζει σχετικά με τον κορωναϊό, το τι προκαλεί ,πως μεταδίδεται, τα μέτρα
προστασίας και την χρησιμότητα και αναγκαιότητα του ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟΥ.
Όποιος πείσθηκε, πείσθηκε και "ο
σώζων εαυτόν σωθήτω " πλέον.
Ούτε ειδικά κίνητρα χρειάζονται και μάλιστα
οικονομικά σε βάρος κιόλας των πεπεισμένων, ούτε και αναγκαστικά για όσους δεν
επείσθησαν.
Η Επιστήμη και η οργανωμένη Πολιτεία έχουν εξαντλήσει τις
δυνατότητες τους. Είναι η ώρα από εδώ και εμπρός της προσωπικής ευθύνης του
καθενός μας. Αν τηρεί τα γνωστά σε όλους πια μέτρα ατομικής προστασίας, αν
κάνει το εμβόλιο, ποιους θα συναναστρέφεται, σε ποια καταστήματα και πως θα πηγαίνει, κλπ , τι άλλο να κάνουμε πλέον...
Τραγούδι αφιερωμένο εξαιρετικά στη δική μας γενιά, αλλά και στα
παιδιά μας, που τα αφήσαμε να τα κατασπαράξουν τα κοράκια που κράζουν ανάμεσά
μας ...
Χωρίς συνθήματα ...
Πολύ μας κούρασε αυτή η πόλη, φωνές, συνθήματα και “ζήτω όλοι”, κι εγώ που ξέρω μοναχά να σ’ αγαπώ δεν βρίσκω τρόπο ό,τι νιώθω να σ’το πω
Πάμε να βρούμε μια γωνιά χωρίς συνθήματα, χρόνια η δική μας η γενιά έχει προβλήματα. Προτού μας βρει η παγωνιά και πριν χαθούμε, πάμε να βρούμε μια γωνιά ν’ αγαπηθούμε.
Ο Χρήστος Γιανναράς γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στα Πανεπιστήμια της Αθήνας, της Βόννης και της Σορβόννης. Επιφυλλιδογραφεί σε εφημερίδες παρεμβαίνοντας στην πολιτική και κοινωνική επικαιρότητα.
Την Κυριακή 20 Ιουνίου, στις 9 το
βράδυ, η ΕΡΤ2, στα πλαίσια εορτασμού των διακοσίων χρόνων από την εξέγερση των
Ελλήνων για την αποτίναξη του τουρκικού ζυγού, παρουσίασε μιαν εκπομπή με
τίτλο: «Γιατί το 21; Δώδεκα ερωτήματα». Μετά την παρακολούθησή της, ο έστω και
στοιχειωδώς μελετημένος τηλεθεατής θα την τιτλοφορούσε ακριβέστερα: «1821 – ο θρίαμβος των ξένων
πρεσβειών», ή «Σύγχρονη Ελλάδα – ένα τυπικό προϊόν της αποικιοκρατίας» ή «Πώς
εξαγοράζεται στον Τρίτο Κόσμο ανεπαισθήτως η ιστοριογραφία».
Βέβαια, μια επιφυλλίδα δεν είναι ο
χώρος όπου μπορεί να συμπυκνωθεί η αναίρεση μιας τόσο καλοστημένης,
χρυσοπληρωμένης κιβδηλίας. Το μόνο που μπορεί να πετύχει η επιφυλλίδα (με
ελάχιστες τις πιθανότητες ευστοχίας), είναι να ενθαρρύνει το ερευνητικό
ενδιαφέρον των ολίγιστων που γρηγορούν και ακόμα οδυνώνται για το εμπόριο της
εξαπάτησης.
Αλλά και η «ενθάρρυνση» της
τιμιότητας στη σπουδή της Ιστορίας είναι μάλλον ουτοπικό σύνδρομο αφέλειας – η
πολιτική «γραμμή», στην οποία πειθαρχούσε αυστηρά η εκπομπή της ΕΡΤ, δεν άφηνε
περιθώρια να ξεμυτίσει ερευνητικό ενδιαφέρον, να τεθούν ερωτήματα. Παρέθετε, με
κομπασμό αυθεντίας το κρατικό (δημόσιο υποτίθεται) κανάλι, την ισοπεδωτική
προπαγάνδα των «προοδευτικών δυνάμεων», της χώρας, την κυρίαρχη πια ιδεολογία
που εμπεδώνεται με τα σχολικά βιβλία και την πλημμυρίδα εξαγορασμένων
ραδιοτηλεοπτικών μέσων.
Προϋπέθετε η εκπομπή της κρατικής
τηλεόρασης, σαν στόχο της εξέγερσης των Ελλήνων το 1821, την κοινή και ομόθυμη
βούλησή τους να γίνει ο Ελληνισμός (όσος οι Ευρωπαίοι θα επέτρεπαν να
αποσπασθεί από τους Τούρκους) ένα «μοδέρνο» έθνος-κράτος νεωτερικού ευρωπαϊκού
τύπου. Ούτε οράματα «να πάρουμε την Πόλη και την Αγια-Σοφιά» ούτε απηχήματα,
έστω αμυδρά, της άλλοτε πολυεθνικής και πολυφυλετικής αυτοκρατορίας που έσωζε
τη συνείδηση των στόχων πόλεως – εκκλησίας του δήμου ή των πιστών. Δηλαδή έναν
άλλο πολιτισμό, κοινωνιοκεντρικό στους αντίποδες του βαρβαρικού
ατομοκεντρισμού.
Η εκπομπή αποσιωπούσε, προκλητικά,
«χωρίς αιδώ ή λύπην», το πώς κατανοούσαν τον ελεύθερο Ελληνισμό ο Κολοκοτρώνης
και ο Μακρυγιάννης, ο Σολωμός και ο Παπαδιαμάντης, ο Καβάφης και ο Σεφέρης, ο
Παπαλουκάς, ο Κων. Καραβίδας, ο Πικιώνης, ο Ελύτης, ο Τσαρούχης, ο Μάνος
Χατζιδάκις. Ας επαναληφθεί εδώ, έστω για μυριοστή φορά, ότι ο Ελληνισμός είναι
εξ ορισμού κοσμοπολίτης, αφορά στην πανανθρώπινη κλίμακα, δεν μπορεί να έχει
ούτε την ελάχιστη σχέση με τον θρησκευτικό εθνοφυλετισμό των Εβραίων ούτε με
την αξίωση βιολογικής υπεροχής των γερμανικών φύλων – Φράγκων και Αγγλοσαξόνων.
Ακόμα και ως διαφορά πολιτισμού
(τρόπου ύπαρξης και συνύπαρξης) η ελληνικότητα δεν προσφέρει ερείσματα για να
χαρακτηριστεί επιθετική ή υπεροπτική – χαρακτηριστικό της ελληνικότητας ήταν
πάντοτε η ετοιμότητα να προσλάβει και αφομοιώσει καινούργια στοιχεία θετικού
εμπλουτισμού της από οπουδήποτε. Να αφομοιώσει το καινούργιο, όχι να υποταχθεί
στο φανταχτερό.
Αποφασιστική ήταν η συνάντηση του
Ελληνισμού με τον Χριστιανισμό, η εκπληκτική αμοιβαία ετοιμότητα γι’ αυτή τη
συνάντηση. Οι Έλληνες προσέλαβαν τον Χριστιανισμό συνεχίζοντας οργανικά τον
τρόπο της αλήθειας, που ήταν όχι η ατομική κατανόηση, αλλά η μετοχή στο «κοινόν
άθλημα αληθείας»: στην εκκλησία του δήμου ή των πιστών. Το κίνητρο της
Επανάστασης του 1821: «για του Χριστού την πίστη την αγία και της πατρίδος την
ελευθερία», η εκπομπή της ΕΡΤ ούτε καν το ανέφερε, για τον απλούστατο λόγο ότι
δεν το καταλάβαινε η «παρέα» που την οργάνωσε. Αγνοούσαν, ολοφάνερα και
ομολογημένα, οι περιώνυμοι συντελεστές της εκπομπής, πως όταν οι Έλληνες έλεγαν
«πίστη», εννοούσαν «εμπιστοσύνη» δοκιμασμένη μέσα στους αιώνες, όχι «πεποιθήσεις»
ατομικών προτιμήσεων. Όταν έλεγαν «πατρίδα», αναφέρονταν σε γη πανάρχαιων
προγόνων, με βωμούς και ιερά, όχι συμπτωματικό «τόπο γεννήσεως». Και όταν
έλεγαν «ελευθερία», εννοούσαν σέβας και κατασφάλιση της ανυπέρβλητης γλώσσας
τους, της «πόλεως» ή «αυτοδιαχειριζόμενης κοινότητας» – την ελευθερία ως άθλημα
αυθυπέρβασης, όχι σαν «δικαίωμα» να λανσάρει ο καθείς το καπρίτσιο του.
Η ζημιά που έχει γίνει στην
ελληνώνυμη συλλογικότητα της ντροπής σήμερα, είναι σαφέστατα ανεπανόρθωτη –
κατάληξη που μόνο θλίψη και αηδία γεννάει. Και επειδή η αδιάντροπη θρασύτητα,
πάντοτε, υπερ-αναπληρώνει (Overcompensation ο ψυχολογικός όρος) την κραυγαλέα
συλλογική χρεοκοπία, συνεχίζει να ισχύει σαν ευχή – προσδοκία η ρήση
Κωνσταντίνου Καραμανλή: «Να γίνουμε Ευρωπαίοι, για να γίνουμε επιτέλους
άνθρωποι»! Με αυτή τη λογική της ανιστόρητης και τυφλής ξιπασιάς, αναθέτουμε
την ευθύνη πανηγυρισμού δύο αιώνων προδοτικού εξευτελισμού μας από τους
«συμμάχους» μας, στη συγγραφέα βιβλίου που τιτλοφορείται «Γιάννα».
Η κυβέρνηση Κυριάκου Μητσοτάκη
υποχρέωσε τον κάθε Έλληνα να παραδεχθεί ότι και η λεγόμενη «φιλελεύθερη»
πολιτική παράταξη στην Ελλάδα δεν πιστεύει σε τίποτα, στοχεύει αποκλειστικά
στις εντυπώσεις. Ωμός «νεορεαλισμός», απερίσκεπτος μηδενισμός, ακριβώς όπως και
στην «Αριστερά» του εξηλιθιωτικού ατομοκεντρισμού και της ξιπασμένης «προόδου».
Όποιος αμφιβάλλει, ας ξαναδεί την
εκπομπή: «Γιατί 21»
Περίπου 15 μήνες μετά
το ξεκίνημά της, η πανδημία Covid-19 συνεχίζει να αναζωπυρώνεται εκεί που οι
υγειονομικές Αρχές νόμιζαν ότι ξεμπέρδεψαν λίγο-πολύ μαζί της. Η αιτία είναι οι
αναδυόμενες συνεχώς νέες μεταλλάξεις και παραλλαγές
του κορωνοϊού
Η σύγκρουση ανάμεσα
στα εμβόλια και στα πιο μεταδοτικά στελέχη του κορωνοϊού SARS-CoV-2 θα
καθορίσει το τι θα συμβεί μέσα στους επόμενους μήνες σε όλο τον κόσμο - και
στην Ελλάδα. Το διεθνούς κύρους αμερικανικό περιοδικό "Atlantic"
αναδεικνύει τρεις απλές βασικές αρχές που ισχύουν σχετικά με την αλληλεπίδραση
μεταξύ εμβολίων και παραλλαγών του ιού. Είναι σημαντικό οι πάντες να τις
κατανοήσουν και να τις χρησιμοποιήσουν ως οδηγό για το μέλλον.
1. Τα εμβόλια νικάνε
ακόμη όλες τις παραλλαγές Ανέκαθεν τα εμβόλια είχαν να αντιμετωπίσουν
παραλλαγές του κορωνοϊού. Η «βρετανική» 'Αλφα είχε ήδη αρχίσει να εξαπλώνεται
διεθνώς, όταν άρχισαν οι πρώτοι εμβολιασμοί. Τα στοιχεία έως τώρα δείχνουν ότι
τα εμβόλια είναι σε γενικές γραμμές αποτελεσματικά κατά των παραλλαγών,
μειώνοντας πάνω από 90% τον κίνδυνο των εμβολιασμένων να αρρωστήσουν με
συμπτώματα, αλλά επίσης κατά τουλάχιστον 50% την πιθανότητα μετάδοσης του ιού
σε άλλους. Στις πολύ σπάνιες περιπτώσεις που ένας εμβολιασμένος αρρωσταίνει με
Covid-19, η λοίμωξη είναι συντομότερη, ηπιότερη και με μικρότερο ιικό φορτίο,
άρα λιγότερο μεταδοτική.
Μπορεί η «ινδική»
παραλλαγή Δέλτα -που είναι κατά 35% έως 60% πιο μεταδοτική από την 'Αλφα, η
οποία ήταν ήδη 43% έως 90% πιο μεταδοτική από τον αρχικό κορωνοϊό της Κίνας- να
αλλάξει αυτή την εικόνα; Τα στοιχεία δείχνουν ότι και κατά της Δέλτα ο πλήρης
εμβολιασμός αποδεικνύεται αποτελεσματικός.
Ενδεικτικά, σύμφωνα
με στοιχεία από τη Βρετανία, δύο δόσεις του εμβολίου της Pfizer είναι κατά 88%
αποτελεσματικές στην αποτροπή λοίμωξης με οποιαδήποτε συμπτώματα από τη Δέλτα
και κατά 95% στην αποφυγή νοσηλείας. Όμως η μία μόνο δόση έχει
αποτελεσματικότητα μόνο 33% στην πρόληψη της συμπτωματικής λοίμωξης. Στο
Ισραήλ, με το υψηλό ποσοστό εμβολιασμένων (γύρω στο 85% των ενηλίκων),
παρατηρείται μια μικρή αύξηση στα νέα κρούσματα από Δέλτα (περίπου το 30% σε
πλήρως εμβολιασμένους), αλλά μέχρι στιγμής κανένα κρούσμα σε εμβολιασμένο δεν
έχει οδηγήσει σε βαριά Covid-19, με άλλα λόγια τα εμβόλια πράγματι
προφυλάσσουν.>>>>