... Επιμένω σ' αυτή τη φωτογράφιση, γιατί η έξοδος και είσοδος του λιμανιού, μου θυμίζει τα παιδικά μου χρόνια, τότε που 6χρονο παιδί ξεκίνησα το πρώτο μου ταξίδι στο άγνωστο για εμένα, με ψαρόβαρκα -> με πανιά και κουπιά, για να πάρω το βάπτισμα στο υγρό στοιχείο και στα ψαρέματα!
Κι' ύστερα αμέτρητα τα ταξίδια αυτά, στο έβγα και το έμπα του λιμανιού.
Μακάρι να μπορούσα να σας περιγράψω τα συναισθήματα του φευγιού και του γυρισμού...
Κι' όλα αυτά, με απώτερο
σκοπό... Τώρα, αυτές οι χιλιάδες θύμισες θολώνουν τη σκέψη μου και υγραίνουν τα μάτια
μου! αλλά και γεφυρώνουν το άλλοτε με το τώρα…
Γι' αυτό το λόγο η ζωή μου, ήταν ένα ατέλειωτο ταξίδι με πολλές - πάρα πολλές περιπέτειες, γλυκές... και πικρές...
ΣΤΑΜ. ΔΑΜ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου