«Μάλιστα κύριε»…

 

Χθες το δειλινό στο μνημείο των Ηρώων μας στην Ερμιόνη, μια ομάδα μικρών παιδιών έπαιζε αμέριμνα στην  πλακόστρωτη πλατειούλα του μνημείου. Μου τράβηξαν την προσοχή και σκέφτηκα, πως καλό θα ήταν να τα πλησίαζα  και να έκανα μια μικρή συζήτηση μαζί τους, εάν ξέρανε κάτι για το χώρο τον οποίο παίζανε. 

Πράγματι, τα παιδιά ανταποκριθήκανε στο κάλεσμα μου και μαζευτήκαν τριγύρω. Τους ρώτησα:  - τι είναι αυτό παιδιά  που ξεχωρίζει μπροστά  σας;. 

 - ένα άγαλμα κύριε, μου είπε μια μικρούλα. 

–Ναι, αλλά όχι ακριβώς της απάντησα.  - Προσέξτε πως πάνω στην μαρμάρινη στήλη, είναι γραμμένα ονόματα και μάλιστα, με χρυσά γράμματα-  ποιοι είναι αυτοί;;  

 - είναι ήρωες του 1821, απάντησε  ένα άλλο μεγαλύτερο κοριτσάκι. 

– Ναι, είναι ήρωες,  αλλά όχι του 1821, μα των  νεότερων πολέμων της ελληνικής ιστορίας που χύσανε το αίμα τους και δώσανε τη ζωή τους στις πολεμικές μάχες για την Ελευθερία της πατρίδας μας - της Ελλάδας μας. Όπως καταλαβαίνετε, ο χώρος αυτός είναι ιερός και με τον ανάλογο σεβασμό πρέπει να είναι και το παιχνίδι σας.

Τα παιδιά έκπληκτα από τη κουβέντα που είχαμε, ακούγανε με προσοχή τα όσα τους είπα  και το μικρότερο παιδί της παρέας μου είπε στο τέλος της συζήτησης,  - «Μάλιστα κύριε»…

Υστερόγραφο: Σκέπτεστε μήπως πρέπει η συμπεριφορά των μικρών παιδιών πρέπει να μας παραδειγματίσει και να συνετίσει και εμάς τους μεγάλους;;;

STAM.DAM.D.

Εφιστούμε την προσοχή και την παρέμβαση κάθε αρμόδιας αρχής του Δήμου Ερμιονίδας …

1)      Προς Δημοτική αρχή Δήμου Ερμιονίδας

2)      Προς το Δ. Σ. του Ν.Π. του Λιμενικού Ταμείου Ερμιονίδας

3)      Προς Λιμενική Αρχή Ερμιόνης

Δια του παρόντος δημοσιεύματος, σας ενημερώνουμε και σας μεταφέρουμε, την αγωνία των λουόμενων στην μικρή παραλία (μπανιέρα) «Συκιά» βορειοδυτικά και δίπλα στην παραλία «Μαδέρι» όταν μεγάλος βράχος πάνω από την εν λόγω παραλία στέκεται απειλητικά ΦΩΤΟ 1)  και ανά πάσα στιγμή μπορεί να αποκολληθεί και να θρηνήσουμε θύματα με ανυποψίαστους πολίτες ακόμα και μικρά παιδιά  έως μωρά που απολαμβάνουν τα καλοκαιρινά μπάνια! 

Το μόνο που έχει απομείνει δωρεάν στη ζωή μας τουλάχιστον στην Ερμιόνη.

Εάν υποχωρήσουν οι δυο μικροί βράχοι από κάτω που λειτουργούν σαν σφήνες στήριξης,
 -> έφυγε! - αποκολλήθηκε και ο θεόρατος βράχος!! ... 

>

Μετά από αυτή την ενημέρωση σας καθιστούμε υπευθύνους 

για ό,τι συμβεί στον εν λόγω χώρο! _ 

Προς τούτο παρακαλούμε πράξτε τα δέοντα,

 προτού να είναι πολύ αργά

…

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΔΑΜΑΛΊΤΗΣ

Ιδιοκτήτης & Διαχειριστής του ιστολογίου  

Κείμενα - > Στοχαζόμενοι την ιστορία μας κάθε πρωί στην αγκαλιά της γαλάζιας Θεάς στη Ερμιόνη ....

 «Σκέψεις και συναισθήματα, κάθε πρωί στην αγκαλιά της!»

Θα προσπαθήσουμε να περιγράψουμε τις σκέψεις και τα συναισθήματα των λιγοστών, αλλά κυρίως τα δικά μας, που συνεχίζουμε έως και αργά το φθινόπωρο, κάθε πρωί ανελλιπώς στην νοτιοανατολική πλευρά της Ερμιόνης, να βουτάμε στην απέραντη αγκαλιά, της «γαλάζιας θεάς».

 

Κάθε μέρα, την ίδια ώρα που ο ήλιος ανατέλλει, προσθέτει το δικό του χρυσόχρωμα πάνω στην επιφάνεια της θάλασσας του ερμιονικού κόλπου,- δημιουργώντας μια ασυναγώνιστη τρίπτυχη παραλλαγή -  αυτό του γαλάζιου και του πράσινου που δημιουργεί το σμαραγδένιο!! 

Τότε, καθημερινώς, "κάποιες ψυχές" πιστές στο ραντεβού τους, βρίσκονται εκεί, στο ίδιο μέρος, στα ίδια βράχια...

Άλλοι από εσωτερικές εντολές… και άλλοι ίσως από λόγους άγνωστους για εμάς, έρχονται εδώ, «για μια - ιερή θα λέγαμε- συνάντηση με το θεοποιημένο στοιχειό, να κάνουν τη δική τους προσευχή,  το δικό τους τάμα, να αναπολήσουν!»

Έρχονται εδώ, πιστεύουμε, από την ενστικτώδη παρόρμηση και την έλξη της καταγωγής τους…

Το σώμα τους με μια αέναη κίνηση «μέσα στο κόλπο της» σε συνδυασμό με το πνεύμα και τη ψυχή τους, «ένα αρμονικό τρίγωνο, - έρμαια των στοχασμών, της πλημμυρίδας των συναισθημάτων τους και της αλμύρας της».

Η σκέψη και η φαντασία τους γεφυρωμένη, με ένα ατελείωτο πήγαινε έλα απ’ το παρόν στο παρελθόν, χιλιάδες χρόνια πριν και ξανά στο σήμερα...

Διασχίζοντας «το κορμί της», φέρνουν στη φαντασία τους και νοερά ζωγραφίζουν με το χρωστήρα τους, τις σκέψεις τους: -> «Τις αρχαίες τριήρεις των Ερμιονέων, να σέρνουν τα πανιά τους στον άνεμο και  κωπηλατώντας με την άπνοια, στη ρώτα τους για τη ναυμαχία της Σαλαμίνας».

Πότε με απλωτές και πότε ύπτια κολυμπώντας, νομίζουν ότι συναγωνίζονται τους πρωτοπόρους Ερμιονείς στους αρχαίους κολυμβητικούς αγώνες στο ίδιο μέρος το γνωστό… Και εκεί, αφημένοι τρισευτυχισμένοι - στην αγκαλιά της, γυρίζοντας τη ματιά τους πότε στο βαθύ γαλάζιο του ερμιονικού κόλπου και πότε στα απομεινάρια του αρχαίου κάστρου, βλέπουν με τα μάτια της φαντασίας τους, εχθρούς, της ίδιας φυλής… να έρχονται με φουσκωμένα τα πανιά τους και τους αρχαίους Ερμιονείς πίσω από τις πολεμίστρες του κάστρου, έτοιμους να υπερασπίζονται τα ιερά και τα όσια της πατρίδας τους...
Βάζουν το χέρι αντήλιο και αγναντεύουν … Φράγκους και Βενετσιάνους κατακτητές, να κατακτούν το κάστρο της Θερμησίας και της Ερμιόνης...

Φέρνουν νοητά στη μνήμη τους κυνηγημένους εγκληματίες φυγόδικους κουρσάρους πειρατές, να φτιάχνουν τον αρχαίο οικισμό και το κάστρο τους, στις απόκρημνες πλαγιές απέναντι στην ερημόνησο σήμερα «Δοκό»

Ακολουθούν τη γραφίδα του ιστορικού και φανταστικά φέρνουν στη σκέψη τους τις υδραίικες μπρατσέρες και γολέτες να περνούν το στενό «Μουζάκι», για να κολλήσουν τα μπουρλότα τους στον τουρκικό στόλο...

Θυμούνται διηγήσεις των γονέων τους και των παππούδων τους από τον «πόλεμο του 40» με τα γερμανικά αεροπλάνα να προσπαθούν και τελικά να βυθίζουν το φορτηγό πλοίο «ΟΛΑΝΔΙΑ» στην απέναντι ακτή, με όλα τα πολεμικά και άλλα εφόδια με προορισμό, τη μάχη της Κρήτης...

Έρχονται στη μνήμη τους γλυκές αναμνήσεις… από τις δεκαετίες του (50) και του (60) με το φωτογράφο της Ερμιονίδας Στέφο Αλεξανδρίδη, να απαθανατίζει αξέχαστες σκηνές από τον περίπατο του «νυφοπάζαρου» στον πευκώνα του «Μπίστι»...

Βλέπουν αναπολώντας χορταριασμένο τώρα, το άλλοτε χιλιοπατημένο «μονοπάτι της αγάπης» στο κέντρο του πευκώνα, από τα ζευγαράκια των ερωτευμένων στο νυκτερινό ραντεβού τους στην «πλατεία» (δάπεδο του αρχαίου ναού της θεάς Αθηνάς...

Σκέπτονται με αγωνία τα νέα βλαστάρια του Ν.Ο.ΕΡ. αν θα συνεχίσουν την αρχαία παράδοση και να μην είναι αυτό το ξεκίνημα ένας παροδικός ρομαντισμός, με ό,τι αυτό σημαίνει για την κοινωνία μας...

Ονειρεύονται αυτό τον τόπο, να ξαναζήσει ημέρες δόξας και πολιτισμού, όπως αυτές των αρχαίων χρόνων και να βγει από το τέλμα, που νοσηροί φιλόδοξοι εξουσιαστές τον οδήγησαν και τον βούλιαξαν στον «πυθμένα» του, με την ανοχή των περισσοτέρων αδιαφορούντων και σκοπίμως εθελοτυφλούντων…

Παρακαλούν το θεό να τους έχει καλά,  «να ερωτοτροπούν, να ονειρεύονται και να ελπίζουν, στα νερά της γαλανομάτας μάγισσας, της αιώνιας Κίρκης»…

Τέλος, πιστεύουν, πως μέσα στο γαλάζιο της αγκαλιάζουν όλη τη ζωή, τους έρωτες και τις χαρές της και το μόνο που ζητούν τώρα από τις ανώτερες δυνάμεις είναι, κάθε φορά που ξημερώνει και ο ήλιος φωτίζει τη Γη, να μπορούν να ελπίζουν, ατενίζοντας την απεραντοσύνη και την ομορφιά της...

Σ.Σ. Αγαπητοί αναγνώστες συγχωρήστε μου τον υπερβολικό λυρισμό. 

Όμως, όταν έχεις γεννηθεί και γαλουχηθεί μέσα στη θάλασσα και γνωρίζεις την ιστορία του τόπου σου, δεν είναι δυνατόν να αισθάνεσαι διαφορετικά. Ανεξάρτητα αν κάποιοι άνθρωποι για λόγους δικούς τους, αυτό δεν μπορούν να το εκφράσουν.

Το κείμενο αυτό δημοσιεύτηκε στην καθημερινή εφημερίδα «ΑΡΓΟΛΙΔΑ» την Τρίτη 11 Οκτωβρίου 2005

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ

Κι' όλο εγώ περίμενα να σ' έφερνε ένα πλοίο ... -> Τραγούδι αφιερωμένο εξαιρετικά σ' αυτούς που κάτι περιμένουν στο διάβα της ζωής τους...

Αποτελέσματα αναζήτησης

Εικόνες

ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΘΕΟΔΟΣΗΣ κι ολο εγω περίμενα - YouTube

Αναδημοσίευση ρεπορτάζ μας(αρχές Οκτωβρίου 2011) με αφορμή την κιτς παρέμβαση από τη δημοτική αρχή σήμερα στον ίδιο χώρο....

 Φέτος το Πάσχα στήσανε Σταυρούς με κόκκινα πανιά, τώρα ολοκληρώνουν τη δική τους αισθητική, με χαρμπίλια, δέντρα και άλλα διακοσμητικά.... 

Δεν ξέρουμε και τι ακόμα...

Ωστόσο, θέλουμε να ξέρουμε, από που παίρνουν ερεθίσματα και ιδέες για τέτοιες πρωτοβουλίες! – Δεν έχουν ταξιδέψει στο εσωτερικό και το εξωτερικό της χώρας να δουν εικόνες για το πως είναι οργανωμένοι οι κόμβοι και οι νησίδες;;;

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ

Φυτεύτηκαν τα παρτέρια (το κυκλικό και οι νησίδες) του κεντρικού κόμβου της Ερμιονίδας στη βόρεια είσοδο του Κρανιδίου 

.

.

Οι εθελοντές της ομάδας «Φροντίδα Οικισμών» του Δήμου Ερμιονίδας αλλά και προσωπικό επιχειρηματιών – των φυτώριων της περιοχής έδωσαν ευγενικά το εθελοντικό παρόν τους!!! 

Σήμερα το πρωί οι εθελοντές της Ερμιονίδας γεμάτη αγωνία για την εξέλιξη του καιρού με τα επικίνδυνα καιρικά φαινόμενα (καταιγίδες κτλ) που εξέδιδαν τα μετεωρολογικά δελτία της ΕΜΥ προσήλθαν στο χώρο που είχαν αναγγελθεί οι εργασίες.

Ωστόσο ο καιρός συμμάχησε μαζί μας και παρά την βραδινή κακοκαιρία με βροχή είχαμε μια μικρή προσωρινή βελτίωση του καιρού.

«Τα ευλογημένα χέρια…»μακριά από «τα καταραμένα στόματα...» και αυτή τη φορά άρχισαν το έργο και σε λίγες ώρες το τοπίο άλλαξε εικόνα!

Αυτή βέβαια είναι η πρώτη φάση του έργου στη συνέχεια σας έχουμε και άλλες εκπλήξεις.

Χιλιάδες φυτά φυτεύτηκαν και θα φυτευθούν στη συνέχεια και όλα αυτά προσφορά επιχειρηματιών που διατηρούν φυτώρια στην περιοχή και επιδίδονται στον καλλωπισμό διαφόρων χώρων.

Στην πρόσκληση της πιο πάνω εθελοντικής ομάδας από τους πολλούς που προσκλήθηκαν – συλλογικούς φορείς, μαθητιώσα νεολαία, αιρετοί και άλλοι πολίτες, προσήλθαν οι ίδιοι οι γνωστοί… Παρήγορη ήταν η συμμετοχή μικρών παιδιών, ικανοποιητική συγκριτικά με τους μεγάλους τα οποία παιδιά εργάστηκαν με κέφι και μεράκι.

Από τους αιρετούς παραβρέθηκαν ο δήμαρχος που ήταν έκδηλη η υπερηφάνεια του για τους εθελοντές δημότες του, οι αντιδήμαρχοι Σταύρος Κούστας και Παντελής Κολυμπάδης, οι πρόεδροι των Κοινοτήτων Κρανιδίου και Πορτοχελίου κα Δ. Μονά και Κ. Κόκκαλης και  o κ.σ. Κοινότητας  Ερμιόνης Μιχάλης Δρουγκάνης.

Τα ονόματα των εθελοντών δεν τα αναφέρουμε κατόπιν επιθυμία τους. Αρκετά έχουν ακούσει από τα «καταραμένα στόματα...» δεν θέλουνε άλλα σχόλια μας είπαν...

ΣΤΑΜ.  ΔΑΜ.  

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

«Hμουν και εγώ εκεί...»

.

Δεν είναι τόσο το αποτέλεσμα σκεφτόμαστε εχθές φυτεύοντας τα παρτέρια του κόμβου στην βόρεια είσοδο του Κρανιδίου.
Θα μπορούσαμε να πληρώναμε και εργάτες να έκαναν αυτή τη δουλειά, εάν είχαμε χρήματα…

Όμως, αυτές οι εικόνες που έχουμε δει σε άλλες εθελοντικές εξορμήσεις και είδαν και χθες τα μάτια μας κυρίως με τα μικρά παιδιά, είναι συγκλονιστικές!

Τα αισθήματα που δημιουργούνται μέσα μας και αντικατοπτρίζονται στα μάτια των παιδιών με το παράδειγμα και την καθοδήγηση των μεγάλων όταν δουλεύουμε όλοι μαζί,  πιστεύουμε δεν πληρώνονται και δεν αντικαθιστώνται με όλο το χρυσάφι του κόσμου… Είναι αυτά τα γλυκά αισθήματα που δημιουργούνται με τον  εθελοντισμό  και θα τα  ακολουθούν σε όλο το διάβα της ζωής τους!! Θα   αναδύονται γλυκά από μέσα τους  όταν περνούν  από αυτούς τους χώρους, με εικόνες που  θα  έρχονται στη θύμησή τους    από αυτά τα χρόνια και θα λένε, «ήμουν και εγώ εκεί...»

Τι λέτε αγαπητοί γονείς αυτό το μεγαλείο του εθελοντισμού μπορεί να το αντικαταστήσετε στα παιδιά σας με κάτι άλλο;;…

ΣΤΑΜ. ΔΑΜ. 

Εθελοντισμός στο Δήμο Ερμιονίδας 

«ήμουν και εγώ εκεί»….

.

Ένα ανεξήγητο συναίσθημα πριν λίγο με έκανε να επισκεφτώ τα ιστολόγια των εθελοντικών ομάδων της Ερμιονίδας. Για να είμαι ειλικρινής το πρώτο που επισκέφτηκα ήταν αυτό της ομάδας που ανήκω.- «Εθελοντική Ομάδα Φροντίδα Οικισμών» Εκεί διάβασα λες και ήταν για πρώτη φορά... διάφορες αναφορές και κυρίως είδα πολλές φωτογραφίες με εικόνες από πρόσωπα και πράγματα που αφορούσαν τις δράσεις των ομάδων.

Δεν έχει σημασία το ποια ομάδα ήταν πιο δραστήρια ή ποιοι πρωτοστατήσανε και ποιοι όχι και γιατί. Αυτό που έχει σημασία είναι να αισθανθείς το αίσθημα του εθελοντισμού στην τοπική ή ευρύτερη κοινωνία σου και όταν επισκέπτεσαι διαδικτυακούς ή άλλους αρχειακούς χώρους με αναφορές στον εθελοντισμό στον τόπο σου να μπορείς να αναπολείς και να βιώνεις αυτό το παράξενο συναίσθημα που σε κάνει τόσο ευτυχισμένο και να λες στους άλλους και κυρίως στους απογόνους σου – «ήμουν και εγώ εκεί»...

Ωστόσο αυτό που βλέπω προς μεγάλη λύπη μου είναι, ότι η τελευταία αναφορά δράσης στο ιστολόγιο της «Εθελοντικής Ομάδας Φροντίδα Οικισμών» είναι προς το τέλος του Μαΐου και αφορά την ενημερωτική καμπάνια των πολιτών της Ερμιονίδας από σπίτι σε σπίτι, σχετικά με την καθαριότητα και κυρίως αυτήν της ανακύκλωσης των διαφόρων υλικών. Μάλιστα το Δ.Σ.,  έχει αποδεχθεί ομόφωνα αίτηση της ομάδας για τη συμμετοχή όλων των δημοτικών συμβούλων ανά κοινότητα του δήμου μαζί με τα Τοπικά Συμβούλια για την εκστρατεία αυτής της ενημέρωσης.

Έκτοτε σιωπή και αυτό είναι το θλιβερό………

Κάντε κλικ εδώ, Εθελοντική Ομάδα Φροντίδα Οικισμών και διαβάστε όλες τις αναφορές σχετικά με τις δράσεις.

Ήταν η εποχή που ο δήμος δεν είχε το δικαίωμα από τον περιβόητο... Καλλικρατικό νόμο να προσλάβει προσωπικό καθαριότητας, δεν μπορούσε να ψηφίσει δικό του προϋπολογισμό, δεν είχε χρήματα παρά μόνο  χρέη και χρέη, εκ κληρονομίας από τους προηγούμενους δήμους Ερμιόνης και Κρανιδίου εκατομμυρίων ευρώ, και τα διάφορα υλικά που χρειαζόμαστε για καθαρισμό, βαψίματα κτλ. τα αγόραζε ο δήμος επί πιστώσει από τους διαφόρους προμηθευτές.

Θα σταματήσω εδώ,  για να μη πικράνω,  να δηλητηριάσω θα έλεγα, αυτό το γλυκό συναίσθημα που αισθάνομαι αυτή τη στιγμή...

Ωστόσο,  δεν χαλάω και κανένα χατίρι στους κακοπροαίρετους!!!

STAM.DAM.D.

Αναβάθμιση του Δημοκρατικού Πολιτεύματος: Όνειρο Θερινής Νυκτός!..

  

Γράφει ο Καθηγητής Γιώργος Πιπερόπουλος

     Θα ξεκινήσω δηλώνοντας ότι όπως διαπιστώνουν εξειδικευμένοι φίλοι γιατροί της παρέας μου χαίρω άκρας σωματικής, ψυχικής και πνευματικής υγείας, παρά την ηλικία μου, και το σημερινό μου άρθρο ΔΕΝ είναι αποτέλεσμα θερμοπληξίας μήνα Αύγουστο του 2021...

     Ζούμε μια χρονιά όπου την συνεχιζόμενη καταστροφική πανδημία covid-19 την επιβάρυναν ακόμη περισσότερο ο παρατεταμένος καύσωνας και οι καταστροφικές πυρκαγιές στην Αττική και άλλα μέρη της τόσο ταλαιπωρημένης Πατρίδας και των ταλαιπωρημένων Ελλήνων!..

     Επέλεξα, στο σημερινό μου άρθρο που φιλοξενεί το αγαπημένο blog να χρησιμοποιήσω  στο δεύτερο συνθετικό του τίτλου μου τον τίτλο της γνωστής και εντυπωσιακά επιτυχημένης στο πέρασμα των αιώνων κωμωδίας του Σαίξπηρ η οποία όπως θυμούνται όσοι διάβασαν το βιβλίο ή παρακολούθησαν μια θεατρική παράσταση εξελίσσεται στην Αρχαία Αθήνα...

     Φυσικά και το πρώτο συνθετικό του τίτλου μου, όπως γνωρίζουμε εμείς οι Έλληνες και μαζί μας ολάκερη η ανθρωπότητα, έχει επίκεντρό του την Αθήνα όπου γεννήθηκε η Δημοκρατία και εφαρμόσθηκε για πρώτη φορά πρίν 26 αιώνες...

   Το Δημοκρατικό πολίτευμα, από τον πέμπτο π.Χ. αιώνα μέχρι και σήμερα, είναι αυτό στο οποίο η εξουσία:

πηγάζει από τον λαό,

ασκείται από τον λαό, και

υπηρετεί τα συμφέροντα του λαού!     

 Ο χαρακτηριστικά καθοριστικός πυρήνας της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ είναι η λήψη αποφάσεων με την ψήφο ΟΛΩΝ των πολιτών και το συγκεκριμένο πολίτευμα θεσπίστηκε για πρώτη φορά από τον Κλεισθένη το 508 π. Χ. και εδραιώθηκε από τον Περικλή την περίοδο από 461-429 π.Χ. στο διάστημα που αυτός διοίκησε την Αθηναϊκή Δημοκρατία (εποχή που έμεινε στην ιστορία της Ανθρωπότητας γνωστή ως «ο Χρυσός Αιώνας» του Περικλή).

     Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη, η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ είναι το πολίτευμα στο οποίο επικρατούν οι απόψεις της πλειοψηφίας, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι οι πολίτες της μειοψηφίας δεν έχουν και αυτοί τα ίδια δικαιώματα.

     Στο γνήσιο δημοκρατικό πολίτευμα εξυπακούεται ότι οι ενέργειες όλων των πολιτών περιορίζονται μέσα σε ορισμένα όρια τα οποία δεν πρέπει να τα υπερβαίνει κανείς επειδή η υπέρμετρη δραστηριότητα του ενός περιορίζει την ελευθερία του άλλου.

     Ολοκληρώνω την αναφορά στο πρώτο συνθετικό του τίτλου μου μνημονεύοντας το κλασικό απόφθεγμα-συμβουλή του Αγάθωνα (450-400 π.Χ.) σε εν ενεργεία και επίδοξους πολιτικούς «Άρχοντες»: 

     «Τον άρχοντα τριών δει μέμνησθαι: Πρώτον ότι ανθρώπων άρχει, Δεύτερον ότι κατά νόμους άρχει, Τρίτον ότι ουκ αεί άρχει.» 

     Ή, πιό απλά, « Ο άρχων πρέπει να έχει κατά νουν τρία πράγματα:

πρώτον, ότι διοικεί ανθρώπους,

δεύτερον, ότι διοικεί σύμφωνα με τους υφιστάμενους νόμους της πολιτείας, και,

τρίτον, ότι δεν είναι αιώνιος άρχων.»

     Βέβαια όπως εύκολα διαπιστώνουμε τόσο στα Ελληνικά όσο και στα παγκόσμια πολιτικά δρώμενα και δεδομένα ελάχιστοι «Άρχοντες» δείχνουν να έχουν κατανοήσει και να έχουν ενσωματώσει στην ψυχοσύνθεση και στις συμπεριφορές τους τις συμβουλές του Αγάθωνα... >>>>