Γράφει ο Καθηγητής Γιώργος Πιπερόπουλος
Παίρνω, λοιπόν, θάρρος και εκστομίζω,
«βροντοφωνάζω» είναι η πιο ορθή έκφραση, με το σημερινό κείμενό μου:
Να σταματήσουμε επιτέλους την απαξίωση του
Καραγκιόζη!...
Να
σταματήσουμε να χαρακτηρίζουμε «Καραγκιόζηδες» τον τέως συμφοιτητή και την
συμφοιτήτρια που ήταν στην απέναντι από τη δική μας ιδεολογική θέση και
Κομματική ταυτότητα, αλλά με δύο-τρεις εντυπωσιακές κυβιστήσεις (ο Λαός
μας απλοϊκά αλλά σοφά τις αποκαλεί «κωλοτούμπες») όχι μόνο βρέθηκαν στο δικό
μας χώρο αλλά τους έχουν παραχωρηθεί προνομιακές θέσεις που εμείς ακόμη τις
βλέπουμε με τηλεσκόπιο!...
Να
σταματήσουμε να χαρακτηρίζουμε ως «Καραγκιόζηδες» εκείνους τους πολιτικούς
(άνδρες και γυναίκες) που η συμπεριφορά τους μας προσβάλει και μας
αναστατώνει...
Να σταματήσουμε να χαρακτηρίζουμε ως
«Καραγκιόζηδες» εκείνα τα αποκαλούμενα «Δημόσια πρόσωπα» που τα βλέπουμε στις
τηλεοράσεις κάθε λίγο και λιγάκι εκφράζοντας απόψεις και δημοσιοποιώντας θέσεις
οι οποίες μας προξενούν κάποιες μέρες θυμηδία, κάποιες μέρες έντονο θυμό,
κάποιες στιγμές απέχθεια και ενίοτε την επιθυμία (ευτυχώς όχι αδήριτη) να τους
τιμωρήσουμε «σπάζοντας» την τηλεόρασή μας.
Να σταματήσουμε να αποκαλούμε
«Καραγκιόζηδες» εκείνα τα πρόσωπα της χλιδής, της φιγούρας και της απάθειας του
«οικονομικού κατεστημένου» που παραμένουν επιδεικτικά ανάλγητα στα πάθη του
Λαού μας.
Να σταματήσουμε να αποκαλούμε
«Καραγκιόζηδες» εκείνους τους επιστήμονες (άνδρες και γυναίκες» που ενστικτωδώς
αντιλαμβανόμαστε ότι δεν μας τα λένε καλά ή, για να γίνω πιό άκομψα ειλικρινής,
άλλαξαν (προφανώς με αντίστοιχα ανταλλάγματα) την ακαδημαϊκή τους τήβεννο με
«Κομματικούς μανδύες» αντιπαρατασσόμενοι με σφοδρότητα και ένταση σε τηλεοπτικά
πάνελ ώστε να «πείσουν» τους «εντολείς» τους ότι εκτελούν ορθά το έργο που τους
έχει ανατεθεί «ένθεν-κακείθεν» του πολιτικού φάσματος και των πτερύγων της
Βουλής.
Να σταματήσουμε να αποκαλούμε
«Καραγκιόζηδες» τους επιβήτορες μοτοσακό και μοτοσυκλετών που καβαλούν τα
πεζοδρόμια όπου περπατούμε ως πεζοί κρατώντας το χέρι ενός παιδιού ή του συντρόφου μας.
Σίγουρα θα αντιπαρατάξουν κάποιοι φίλοι
και κάποιες φίλες αναγνώστες το εύλογο ερώτημα:
«Δηλαδή πώς να τους χαρακτηρίζουμε
εφεξής κ Πιπερόπουλε;»
Απαντώ υπενθυμίζοντας ότι στο κλασικό θέατρο σκιών ο «Καραγκιόζης» ήταν
η δεσπόζουσα φιγούρα αλλά πλαισιωνόταν και από άλλες «προσωπικότητας και
χαρακτήρες» που είχαν και έχουν όνομα και είναι οι Χατζηαβάτης,
Μπαρμπα-Γιώργος, Δερβέναγας ή Βεληγκέκας, Βεζύρης, Πασάς, Νιόνιος ή
Σιορ-Διονύσιος, Εβραίος, Σταύρακας, Μορφονιός, Κολλητήρης, Καραγκιόζαινα ή
Αγλαΐα και Βεζυροπούλα.
Κυκλοφορούν δεκάδες βιβλία με θέμα τον Καραγκιόζη και το
Θέατρο Σκιών αλλά καλώ την προσοχή σας στο βιβλίο με τίτλο «Οι σκιές του
Καραγκιόζη σκιές της ιστορίας μας» που δημιουργήθηκε με την συμμετοχή των
μαθητών της Α και Β Τάξης του 2ου Γυμνασίου Νίκαιας στη διάρκεια του
σχολικού έτους 2002-2003 και μπορείτε να το διαβάσετε δωρεάν στο διαδίκτυο στον
παρακάτω σύνδεσμο:
https://skieskaragiozi.blogspot.com/p/3.html
Από το συγκεκριμένο βιβλίο δανείζομαι και παραθέτω επιλεκτικά μερικές περιγραφές χαρακτήρων: