Πολύ
σημαντικό άρθρο του Γιάννη Σπετσιώτη -> σύμβουλος και οδηγός στη ζωή μας, για μικρούς και μεγάλους …
=========================================================================================================================
Περιμένοντας τα
αποτελέσματα…
Η δεύτερη ευκαιρία
του Γιάννη Μ. Σπετσιώτη
Μια ευρηματική όσο και
ελκυστική ιστορία που βρίσκουμε στο Ταλμούδ, το ιερό βιβλίο των ραβίνων του
Μεσαίωνα, θα ήθελα να σας παρουσιάσω διασκευασμένη, με αφορμή τα πολλά και
δυνατά μηνύματα που εμπεριέχει.
Σε μια εκκλησία, λοιπόν,
εργαζόταν ως νεωκόρος, ένας άνδρας εντελώς αγράμματος. Είχε «κληρονομήσει» τη
δουλειά από τον πατέρα του που κι αυτός δεν ήξερε να διαβάζει και να γράφει.
Μερικά χρόνια αργότερα ο ιερεύς του ναού άλλαξε και ο καινούργιος ζητούσε ο νεωκόρος
να έχει απολυτήριο δημοτικού σχολείου. Μιας και δεν μπορούσε ο «καημένος» να
ανταποκριθεί σ’ αυτή την απαίτηση, ο ιερέας τον απέλυσε δίνοντάς του μια μικρή
αποζημίωση.
Από τις πρώτες κιόλας
μέρες που έμεινε άνεργος ο νεωκόρος σκεφτόταν πώς θα μπορούσε να αξιοποιήσει
καλύτερα τον ελεύθερο χρόνο του. Έβλεπε γύρω στο σπίτι του ένα σωρό πράγματα
που από καιρό είχαν χαλάσει. Οι βρύσες έσταζαν, οι πόρτες έτριζαν, οι
κλειδαριές ήσαν χαλασμένες, ο κήπος με τα λιγοστά δέντρα χορταριασμένος και
απεριποίητος. Ολόκληρο το σπίτι, μέσα – έξω, ήθελε βάψιμο. Ξαφνικά, μια
απροσδιόριστη εσωτερική δύναμη σαν έμπνευση και παρόρμηση κινητοποίησε το μυαλό
του.
- Θα
πάω στη γειτονική πόλη, θ’ αγοράσω εργαλεία και θα ξεκινήσω τις επισκευές και
την ανακαίνιση του σπιτιού μου! Ο δρόμος προς την πόλη ήταν μακρύς και
κουραστικός. Χρειαζόταν τρεις μέρες! Όταν επέστρεψε, με τα
καινούργια εργαλεία που είχε αγοράσει, έβαλε μπρος το σχέδιό του.
Τον βλέπει ο γείτονας με
τα ολοκαίνουργια εργαλεία και του ζητάει να του πουλήσει κάποια απ’ αυτά, γιατί
ο ίδιος δεν έχει χρόνο για ένα τέτοιο ταξίδι. Ο νεωκόρος του τα πούλησε, ενώ
τον χρέωσε και το ταξίδι των τριών ημερών κερδίζοντας έτσι και κάποια παραπάνω
χρήματα. Μέσα σε μερικά χρόνια ο φτωχός καντηλανάφτης έγινε ένας πετυχημένος έμπορος
ειδών κιγκαλερίας!
Τα χρόνια περνούσαν, η επιχείρηση προόδευε και αυτός
έγινε ένας σπουδαίος βιομήχανος, που κατασκεύαζε εργαλεία για κάθε χρήση. Η
οικονομική του επιφάνεια ήταν μεγάλη, εξίσου όμως μεγάλες ήταν και οι
ευεργεσίες του στην κοινότητα. Μάλιστα χρηματοδότησε και τη δημιουργία στον
τόπο του μιας τεχνικής και επαγγελματικής σχολής. Την ημέρα των εγκαινίων της
σχολής, όλο το χωριό ήταν συγκεντρωμένο, για να δείξει την ευγνωμοσύνη στον
ευεργέτη του. Έκοψαν την κορδέλα, ο κοινοτάρχης του παρέδωσε το κλειδί της
πόλης και του είπε:
- Θα είναι μεγάλη τιμή για μας να βάλετε
την υπογραφή σας στην πρώτη σελίδα του βιβλίου των πρακτικών της Σχολής.
- Μεγάλη η τιμή που μου κάνετε μα ….δεν
μπορώ…
- Γιατί; ρωτά ο κοινοτάρχης.
- Δεν ξέρω ούτε να διαβάζω ούτε να
γράφω, είμαι αναλφάβητος!
- Εσείς; απόρησε ο κοινοτάρχης. Πως
είναι δυνατόν; Μένω άφωνος και αναρωτιέμαι. Εσείς που δημιουργήσατε μια
ολόκληρη αυτοκρατορία, τι θα μπορούσατε να κάνατε αν ξέρατε γράμματα!
- Αν ήξερα γράμματα, γραφή και ανάγνωση,
θα ήμουν ακόμα καντηλανάφτης, απάντησε στωικά εκείνος!
Τα μηνύματα της ιστορίας
είναι πολλά. Δεν θα σταθώ όμως ούτε στην ατυχία του νεωκόρου να μείνει
αναλφάβητος, ούτε στη μετέπειτα γενναιοδωρία του. Δεν θα σχολιάσω την αντοχή του,
ούτε την δύναμή του να αλλάξει τη ζωή του. Θα σταθώ στην αποφασιστικότητά του,
την πίστη στις δυνατότητές του, το νέο προσανατολισμό που επέλεξε, τη δεύτερη
ευκαιρία που έδωσε στον εαυτό του! Τελειώνοντας θα ήθελα να απευθυνθώ στις
χιλιάδες των νέων ανθρώπων που αγωνίζονται, ιδιαίτερα αυτή την εποχή, για το
μέλλον του και να τους πω:
Αν αποτύχατε ή γευτήκατε
μισή τη χαρά της επιτυχίας, μην απογοητεύεστε. Πάντα υπάρχει η δεύτερη
ευκαιρία! Αξιολογείστε σωστά και σε βάθος τον εαυτό σας (αυτογνωσία), δείτε τα
προτερήματα και τα μειονεκτήματά του (αυτεπίγνωση), ισορροπείστε τα θέλω και τα
μπορώ και βάλτε τον νέο σας στόχο χωρίς αναβολή!
Από τα κλασικά παραμύθια
του Χόρχε Μπουκάι «Για να μάθεις ποιος είσαι».
.jpg)
.jpg)