Αυτό θέλει να μας πει η κ. Μαρία Στάπα, πως είναι αντιδήμαρχος εθελοντισμού κ.α… ...

 

 ... και  ότι το έργο έγινε με εθελοντές και αρχίζει τα κηρύγματα με δήθεν νουθεσίες μηνύματα κ.α.  ...

Αποκρύβει σκόπιμα, πως υπάρχει και ευεργέτης – δωρητής στο έργο και φυσικά χρήματα από το δημοτικό κορβανά ….

Ωστόσο, εμείς θα τις θυμίσουμε, πως λίγο πριν την υποψηφιότητά της στις τελευταίες δημοτικές εκλογές,  προηγήθηκε από τη δημοτική αρχή αγορά σκυλοτροφών από το κατάστημα της και συνεχίζεται το αλισβερίσι με τη δημοτική αρχή  και τώρα που είναι αντιδήμαρχος…

Επομένως - > «ο καυγάς γίνεται για το πάπλωμα»…

Λίγο σεβασμός στη νοημοσύνη των συμπολιτών σας κυρία αντιδήμαρχε  δεν βλάπτει και σταματήστε  όλοι σας εκεί στο δημαρχείο την γκεμπελική μέθοδο -> «πες – πες, κάτι μένει»… - Γιατί στις ανθρώπινες κοινωνίες ενίοτε, χάνεται η υπομονή και αρχίζουν οι εξεγέρσεις!!! και τότε, που θα πάτε να κρυφτείτε....

ΣΤΑΜ. ΔΑΜ.  

=========================================================================================================================================================  

 

Maria Stapa

28 Σεπτεμβρίου στις 4:01 μ.μ.  · 

Αγαπητοί συμπολίτες,

Με ιδιαίτερη χαρά σας ενημερώνουμε ότι ολοκληρώθηκε η επιχείρηση καθαρισμού από τα σκουπίδια σε σημαντικά σημεία της περιοχής μας. Πιο συγκεκριμένα, καθαρίστηκαν:

- Ο κεντρικός δρόμος της Κοιλάδας μέχρι τη διασταύρωση

- Η διαδρομή από τη διασταύρωση μέχρι τον κόμβο

- Ο περιφερειακός δρόμος του Κρανιδίου μέχρι τον κόμβο προς Πόρτοχελι

- Η μισή διαδρομή της επαρχιακής οδού Κρανιδίου - Πορτοχελίου

Η προσπάθεια αυτή στοχεύει στην ολοκληρωτική αποκατάσταση και διατήρηση της καθαριότητας σε όλη την περιοχή μας. Είναι καθήκον μας να φροντίζουμε τους δημόσιους χώρους, ώστε να παραμένουν καθαροί και ασφαλείς για όλους.

Ωστόσο, για να διατηρήσουμε τα θετικά αποτελέσματα αυτής της προσπάθειας, χρειαζόμαστε τη δική σας συμμετοχή και υπευθυνότητα. Σας καλούμε να μην πετάτε σκουπίδια στους δρόμους, τα πεζοδρόμια ή άλλους δημόσιους χώρους. Η προστασία και φροντίδα του περιβάλλοντος είναι ευθύνη όλων μας και καθρέφτης του πολιτισμού μας. Ο σεβασμός στους κοινόχρηστους χώρους δείχνει τον σεβασμό που έχουμε ο ένας προς τον άλλον και προς τη φύση που μας περιβάλλει.

Η καθαριότητα δεν είναι απλώς μια πρακτική ανάγκη· είναι δείγμα πολιτισμού. Ένας καθαρός δρόμος, ένα καθαρό χωριό ή πόλη, είναι ένδειξη σεβασμού προς την κοινωνία μας, τους επισκέπτες μας και τις μελλοντικές γενιές. Μαζί, μπορούμε να διατηρήσουμε την περιοχή μας όμορφη και καθαρή.

Σας ευχαριστούμε για τη συνεργασία και την κατανόησή σας. Η προσπάθειά μας θα συνεχιστεί αδιάκοπα, με στόχο την προστασία του περιβάλλοντος και τη διατήρηση της καθαριότητας σε κάθε γωνιά του Δήμου μας.

 

Με εκτίμηση,

Μαρία Στάπα

Αντιδήμαρχος Αλληλεγγύης και Εθελοντισμού Δήμου Ερμιονίδας

 

Πολύ σημαντικό βίντεο με θέματα κοινωνικού και πολιτικού περιεχόμενου -> Σας το συνιστούμε να το ακούσετε …

Ο χορός των ευρώ από το ταμείο των δημοτών στο Δήμο Ερμιονιδας !! - >> συνέχεια…

   …«πάρ’τα Λίζα και κάντα κορνίζα»…

Εμείς σας ενημερώνουμε και εσείς θα μας πείτε τι ελλείψεις  παρουσιάζει ο Δήμος για τους δημότες που είναι σε πρώτη προτεραιότητα για τις ζωτικές του ανάγκες και η δημοτική αρχή ξοδεύει τα χρήματά μας για πανηγυράκια, που τα αποκαλεί -> πολιτιστικές εκδηλώσεις… 

Γιατί για τους άρχοντες και το περιβάλλον τους «αυτό  πουλάει» για το φαίνεσται, το χαβαλέ και τις φωτογραφήσεις τους… 

- Όχι να φυλάξουν τις φωτογραφίες τους στο προσωπικό και οικογενειακό τους άλμπουμ ως ενθύμιο,  αλλά για να τις αναρτήσουν στα Μ.Κ.Δ. να τους βλέπει ο κόσμος και ο ντουνιάς και «να δακρύζει από συγκίνηση»...

ΣΤΑΜ. ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ

Διηγήματα του Γ.Ν.Μ. -> … έβλεπαν άγγελους και αγγελάκια …

 e-mail στο blog ...

Σεισμός μέσα στη… θάλασσα

Ήταν κάπου στα μέσα της δεκαετίας του ’80. Η παρέα, εκείνο το βράδυ, αποτελούμενη από καμιά δεκαριά παραγωγούς εσπεριδοειδών και επαγγελματίες, νοικοκυραίους του κάμπου γενικώς, το διασκέδαζε σε κέντρο της παραλιακής λεωφόρου Ναυπλίου – Νέας Κίου.

Αφού άκουσαν τα σχετικά λαϊκά άσματα του τύπου «Κάν’ τονε Σταύρο κάν’ τονε, βάλ’ του φωτιά και κάφ’ τονε» με ζεϊμπεκιές στην πίστα και άφθονη κατανάλωση οινοπευματωδών ποτών και τσιγάρων γεμιστών, απ’ αυτά που τα λένε «Αμερικάνικα», με συνοδεία τρυφερών υπάρξεων, ήρθε η ώρα να κλείσει το μαγαζί. Αυτοί, όμως, αχόρταγοι όντες, ένιωσαν πως θα ήταν αμαρτία να τελειώσει τόσο… νωρίς η βραδιά. Έτσι, όταν ο «σκαφάτος» της παρέας έριξε την ιδέα: «Να σας κάνω, ρε μάγκες, μια τσάρκα με το κότερο, να πάρουμε τον αέρα μας και να το… φουντώσουμε αρόδου;» συμφώνησαν ομοθυμαδόν.

Πήραν το λοιπόν τ’ αμάξια τους και βουρ για το λιμάνι του Ναυπλίου. Μπήκαν, υποβασταζόμενοι αλλήλοις, στο κότερο, ο καπετάνιος έλυσε τους κάβους, βάζοντας μπρος τη μηχανή και ξανοίχτηκαν σιγά – σιγά στη θάλασσα, ανοιχτά από τον βράχο της Ακροναυπλίας με κατεύθυνση προς την Καραθώνα. Μόλις φθάσανε κάτω από το ξωκλήσι του Άγιο Νικόλα του Κρασόκτιστου σταμάτησε η μηχανή και μπήκανε σε λειτουργία οι… ναργιλέδες. Ειδικοί άπαντες περί το αντικείμενο, τους φόρτωσαν πράμα καλό, καϊνάρι, και τους φούντωσαν. Αραχτή η παρέα, τ’ ανάσκελα, απολάμβανε σε στιγμές απόλυτης γαλήνης το θέαμα του έναστρου ουρανού, ψάχνοντας να εντοπίσουν τους αστερισμούς. «Σκέτη μεταμεσονύκτια λιτανεία, αδερφέ μου!» μού περιέγραφε τη σκηνή ένας από τους συμμετέχοντες.

Έλα, όμως, που η θάλασσα, ενώ μέχρι εκείνη την ώρα ήτανε λάδι, λόγω μπουνάτσας, το γύρισε καθώς πήρε ν’ αλλάζει ο καιρός… Και το αεράκι που άρχισε να φυσά σήκωσε ένα κυματάκι, που κούναγε πέρα – δώθε το πλεούμενο, φέρνοντάς το όλο και πιο κοντά στα βράχια. Γιατί πάνω στη φούρια τους ν’ ανάψουν τους λουλάδες, οι μακαντάσηδες είχανε ξεχάσει να ρίξουνε την άγκυρά! Έτσι, όπως ήταν φυσικά αναμενόμενο, κάποια στιγμή ακούστηκαν κανά δυό «γκουπ» καθώς βρήκε το κότερο στη στεριά. Τραντάχτηκαν γερά, σε σημείο που κάποιος από την ομήγυρη, μέσα στη ρέκλα του αναφώνησε με τρόμο:

«Παιδιά, γίνεται σεισμός!».

Οι αποχαυνωμένοι από τους καπνούς των ναργιλέδων συνταράχτηκαν, δεύτερη σκέψη ήταν δύσκολο να υπάρξει εκείνη τη στιγμή, οπότε πέντε – έξι απ’ αυτούς όρμηξαν στην κουπαστή και βρέθηκαν με τη μια στη θάλασσα, για να… γλιτώσουν!

Γιώργος Ν. Μουσταΐρας

Η ύψιστη εντολή της ελληνικής σοφίας, στο μέτρο, είναι κι’ αυτό ένα άθλημα! - > κατά τον αείμνηστο φιλόσοφο Χρήστο Γιανναρά …

… Το ερώτημά μας είναι, ποιος στις μέρες μας αθλείται σ’ αυτό το άθλημα, για να έχουμε σαν κοινωνία και σαν Δήμος, αυτό το αποτέλεσμα …

ΣΤΑΜ. ΔΑΜ.  

==========================================================================================================

e-mail στο blog 

https://giannismargetas.com/

Η αρχή του μέτρου

Δημοτικό Σχολείο Κοιλάδας. Γυμναστικές επιδείξεις.

Μπορεί να ξεπεράσει και κάθε κίνδυνο… αν ο καθένας μας, αλλά και όλοι μαζί, υποταχθούμε στην ύψιστη εντολή της ελληνικής σοφίας, στο μέτρο. 

Σε ό,τι σκεφτόμαστε, σε ό,τι πράττομε, να πειθαρχούμε στην αρχή του μέτρου.

Το μέτρο και μόνο αυτό- δίνει στον άνθρωπο ανθρωπιά...

Κακά είναι η υπερβολή, η αμετροέπεια, η οξύτητα, η αρνητικότητα, η υποκατάσταση της πειθούς που κατορθώνεται με τη λογική από τη διέγερση των παθών που κατορθώνεται με τη δημαγωγική συκοφαντία.

«Και ου πολλώ χρόνο ύστερον μετέμελε τοις Αθηναίοις»  Ξενοφών.

Χαμός από αντιδράσεις και σχόλια στη σελίδα F/B του κ. Τάσου Βενετσιάνου για τα περιστατικό εις βάρος του με τα αδέσποτα σκυλιά....

 Διαβάστε τα σχόλια και  τα συμπεράσματα δικά σας... 

Με αυτό τον τρόπο νομίζουν οι σχολιαττές... πως τέλειωσε η υποχρέωση συμπαράστασης στον συμπολίτη μας και σε όποιον άλλον παθόντα….

Και έτσι εξηγούνται όλα…

Δικαιώνεται και ο κ Γεωργόπουλος που μαζί με την παρέα του … διατυμπανίζουν ότι μας ψήφισε ο λαός …

Άραγε κυκλοφορούν στους οικισμούς του Δήμου για να δουν πόσοι τους χαιρετούν ειλικρινά, εκτός από τους βολεμένους, που εμείς δεν θα θέλαμε να είμαστε ποτέ, παρ' ότι μας έγιναν προτάσεις να τους προσφέρουμε τις υπηρεσίες μας ...;;; 

ΣΤΑΜ. ΔΑΜ. 

==================================================================================================================================================

- > https://www.facebook.com/tasos.venetsianos.3 

Όλες οι αντιδράσεις:

79 Εσείς, Πάνος Αποστόλου, Mixalis Mikaelis Gidopoulos και 76 ακόμη

26 σχόλια >>>>

Με αφορμή την χθεσινή αναφορά του απόστρατου αξιωματικού αστυνομικού κ. Αναστάσιου Βενετσιάνου περί επίθεσης αδέσποτων σκύλων!!...

Κύριε Βενετσιάνε διαβάσαμε με σεβασμό και με μεγάλο προβληματισμό το σημείωμά σας στη σελίδα σας στο  facebook - > https://www.facebook.com/tasos.venetsianos.3 

το οποίο αναδημοσιεύσαμε με σχετικό σχόλιο στο  blog και στο  f/b. - >ΕΔΩ

Από χθες, συνεχώς στροβιλίζει στη σκέψη μας το πρόβλημα της κοινωνίας μας με τα αδέσποτα ζώα και για τα οποία η δημοτική αρχή όπως από το Νόμο είναι υποχρεωμένη και σχετικές επιδοτήσεις εισπράττει... αδιαφορεί ασύστολα να επιλύσει!! ...

Κύριε Βενετσιάνε εάν εσάς σας επιτέθηκαν τα αδέσποτα σκυλιά στις 8 Αυγούστου ώρα 07.30 – όπως αναφέρεστε- που ο ήλιος έχει ανατείλει, υπάρχουν και συμπολίτες μας που κυκλοφορούν νύκτα για να πάνε στις δουλειές τους και έχουν δεχθεί επίθεση από τα ίδια σκυλιά και στο ίδιο μέρος και έχουν μείνει στο δρόμο αβοήθητοι!!

Και σας ρωτάμε κ. Βενετσιάνε εάν εσείς είσαστε Διοικητής στο Α.Τ. Κρανιδίου και σας κάνανε πολίτες αυτή την καταγγελία και μάλιστα στο χρόνο που προβλέπεται η διαδικασία του αυτοφώρου τι θα κάνατε;;; -> Θα λέγατε στον πολίτη ή στους πολίτες κάντε μήνυση;;;

Περιμένουμε με ενδιαφέρον την απάντησή σας , όπως την περιμένουν και πολλοί συμπολίτες μας...

ΣΤΑΜ. ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ

Όχι κ. Δήμαρχε και αρμόδιε αντιδήμαρχε οι ευγενείς και συνειδητοποιημένοι ΠΟΛΙΤΕΣ δεν υποβάλλουν μηνύσεις κατά της δημοτικής αρχής…

 Προσπαθούν να αντιπαρατεθούν στα κακώς κείμενα… των δημοτικών μας αρχόντων με δημόσιο τεκμηριωμένο λόγο…

Κύριε Ι. Γεωργόπουλε  και Ι. Τσαμαδέ, -> «ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα»…

Έχω προηγηθεί με ανάρτηση στο ίδιο θέμα, στον ίδιο χώρο και με την ίδια αγέλη σκύλων …

Φ.Δ.

ΚΛΙΚ ΕΔΩ >>> Μικρή αγέλη σκύλων φόβος και τρόμος (!) στο κεντρικό δρόμο εισόδου στην πόλη της Ερμιόνης αλλά και βορείως στον παράπλευρο…

Όχι δεν θα απευθυνθούμε στον κ. Εισαγγελέα, θα σας αφήσουμε 

στην κρίση του «κυριάρχου λαού» αν έχει κρίση…

Εσείς χωρίς καμία ΝΤΡΟΠΗ συνεχίστε τις μηνύσεις εις βάρος μου, με μάρτυρες της ίδιας παρέας...

ΣΤΑΜ. ΔΑΜ.   

======================================================================================================================

 

Tasos Venetsianos

5 ώρ.  · 

Καλημερα, καλή εβδομάδα.

Φιλες και φίλοι με την σημερινή μου ανάρτηση θέλω, έστω και καθυστερημένα να εκφράσω τις θερμές μου ευχαριστίες προς το πλήρωμα του απορριμματοφορου του Δήμου Ερμιονίδας, που εκτελούσε υπηρεσία την Πέμπτη,08/08/2024 στην Ερμιονη,το οποίο την 07.30 ώρα της ίδιας ως άνω ημερομηνίας, με περισυνελεξε και μου προσέφερε τις πρώτες βοήθειες, όταν κατα την διάρκεια πρωινου μου περιπατου, ύστερα από επίθεση αγέλης αδεσποτων σκύλων που δέχθηκα στην είσοδο της πόλης της Ερμιονης, στους κάδους των απορριμμάτων, βρέθηκα πεσμένος στην άσφαλτο, με αποτέλεσμα να υποστώ κάταγμα στον αντίχειρα του δεξιου μου χεριού.

Παραλληλα θα ήθελα να εκφράσω την λύπη μου για το γεγονός ότι παρά του ότι ο ίδιος ενημέρωσα τους αρμόδιους, αυτοί μέχρι σήμερα όχι μόνο δεν εκδήλωσαν κανένα ενδιαφέρον, αλλά εξακολουθούν να μην λαμβάνουν κανένα μέτρο για την περισυλλογή των αδέσποτων σκύλων και επιπλέον εξακολουθούν να κρατούν, τουλάχιστον κατά τις πρωινές ώρες το δημοτικό γυμναστηριο κλειστό.

Σε ότι αφορά την συμπεριφορά τους προς το πρόσωπό μου, αυτή δεν με εκπλήσσει, ούτε τους κρατώ κακία, αντίθετα τους εύχομαι να είναι καλά με τις οικογένειες τους, μαθαίνω όμως ότι την προηγούμενη εβδομάδα, στο ίδιο σημείο μια συμπολιτισσα μας, έπεσε και αυτή θύμα της απαθειας και της αδιαφορίας τους. 

Ελεος πια, πότε θα συγκινηθείτε?

Περιμένετε να έχουμε νεκρό?

ΥΓ. Την ανάρτηση μου αυτή την κάνω αφού παρηλθε η προθεσμία του δικαιώματος μου υποβολής μηνυσης,ώστε να μην κιδυνευω εκτός από μιζερος,καιροσκοπος, πικραμένος και με ότι άλλο κοσμητικο επίθετο με χαρακτηριζουν διάφοροι,να χαρακτηριστω εμπαθής η και εκβιαστής.

Αναρτήσεις στο blog με γεγονότα πανελλήνιου και διεθνούς χαρακτήρα!...

Βραβευμένα κείμενα στο συρτάρι του Κέντρου Ξένων Ναταλίας Κασάτκινα – Δαμαλίτη στην Ερμιόνη...

Και κατακλύζουν το μέσα τους οι νοσταλγικές θύμισες δασκάλας και μαθητών τόσα χρόνια πριν…

Κάποια από αυτά τα παιδιά έχουν κάνει επιστημονική καριέρα ίσως και οικογένεια...

Κάποια άλλα έχουν γίνει δασκάλες/ λοι της αγγλικής γλώσσας όταν το πρώτο πτυχίο το πήραν από αυτό το Κέντρο Ξένων Γλωσσών...

Και κάποια άλλα παιδιά θα θυμούνται  νοερά τις εμπειρίες τους που απόκτησαν εκεί και τις αναμνήσεις από τα πιο τρυφερά χρόνια της ζωής τους …

Γιατί πάντα κάπως έτσι συμβαίνει στη ζωή μας …

====================================================================================================================================================

Το θέμα για πρώτη φορά δημοσιεύτηκε από τον γράφοντα στην καθημερινή εφημερίδα«ΑΡΓΟΛΙΔΑ» ημέρα Πέμπτη 2 Ιουνίου 2005.

Εμπροσθόφυλλο
--------------------

«Ελπίδα: το όνειρο του ξύπνιου»

(Αριστοτέλης ο αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος)

Σ’ αυτή την αναφορά μας θα μιλήσουμε για βραβευμένα κείμενα στην Αγγλική γλώσσα (φυλαγμένα στο συρτάρι), γραμμένα από μαθητές με τη βοήθεια της δασκάλας τους κας Ναταλίας Κασάτκινα – Δαμαλίτη καθηγήτρια Αγγλικής Φιλολογίας, του ομώνυμου Κέντρου Ξένων Γλωσσών στην Ερμιόνη.

Πρόκειται για το βραβευμένο εικονογραφημένο περιοδικό με τίτλο HOPE (ΕΛΠΙΔΑ) με αναφορές στο φυσικό μας περιβάλλον και την προστασία του.

Γράφτηκε και επιμελήθηκε από ομάδα μαθητών του πιο πάνω φροντιστηρίου σε συνεργασία με τη δασκάλα τους το 1997 και βραβεύτηκε τον Ιούνιο του ιδίου χρόνου, στο πλαίσιο της συμμετοχής τους σε Πανελλήνιο διαγωνισμό που διοργάνωσαν με θέμα - «Το φυσικό μας περιβάλλον», οι διεθνείς οργανισμοί:

α) Ο Ξενόγλωσσος Εκδοτικός Οίκος LONGMAN 
β) η γνωστή Περιβαλλοντική Οργάνωση WWF.

Στο διαγωνισμό αυτό συμμετείχαν περισσότερο από 1200 Φροντιστήρια Αγγλικής Γλώσσας στην Ελλάδα και πήραν μέρος πάνω από 10.000 χιλ. μαθητές. 

Το εν λόγω περιοδικό απέσπασε το δεύτερο βραβείο του διαγωνισμού, επισφραγίζοντας τις επιτυχίες του Φροντιστηρίου μέχρι αυτή τη χρονιά – γιατί συνεχίζει, εκτός των άλλων και σε θέματα παιδείας και γενικότερης κουλτούρας! 

Μερικές σελίδες από το βραβευμένο εικονογραφημένο περιοδικό

Οπισθόφυλλο

Το πιστοποιητικό βραβεύσεως

Τα κείμενα και οι εικόνες του εν λόγω περιοδικού είναι καρπός μιας επίμοχθης προσπάθειας ομάδας μαθητών και της δασκάλας τους, καθώς τα κείμενα και οι περισσότερες εικόνες του (ζωγραφιές έγχρωμες) είναι γραμμένα και φτιαγμένα στο χέρι και βασισμένα στα μαθήματα που διδάσκονται οι μαθητές του Φροντιστηρίου από επιλεγμένα βοηθητικά βιβλία της Αγγλικής γλώσσας, σε συνδυασμό με την αισθητική, τη διδακτική εμπειρία και την κουλτούρα των δασκάλων τους.

Οι εικόνες που σας δίνουμε προβάλλουν ανάγλυφα τα προβλήματα που έχουμε δημιουργήσει   ασσυλόγιστα στο φυσικό μας περιβάλλον και παράλληλα με έξυπνο τρόπο ξεπετάγονται μηνύματα για το τι πρέπει να κάνουμε να το προστατεύουμε!...

Φώτο:

1) Το εξώφυλλο του περιοδικού.
2)Η ομάδα των μαθητών του Φροντιστηρίου που συνεργάσθηκαν για την έκδοση του περιοδικού, στη μέση η δασκάλα τους, αριστερά η εκπρόσωπος του WWF Greece στην παρουσίαση του περιοδικού από το Φροντιστήριο στο «Καποδιστριακό σχολείο» Ερμιόνης τον Ιούνιο 1997.

7) Το βραβείο που υπογράφουν οι εκπρόσωποι του WWF στην Ελλάδα και ο τότε πρέσβης της Αγγλίας Michael Liewllyn Smith

3)4)5)6) εικόνες από το περιοδικό.

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ

Περιμένουν… να πεθάνω, για να συνεχίσουν τις παρανομίες τους στο μύλο του Κρόθι και όπου αλλού…

  ...Έτσι με ενημέρωσαν και κυκλοφορεί ευρέως στην Ερμιονιδα…

Με αφορμή αυτή την πληροφορία – αληθινή ή ψεύτικη – ήρθε στη σκέψη μου το  πιο κάτω ρεπορτάζ όταν βρισκόμουνα στο κρεβάτι του πόνου, - φρεσκοεγχειρισμένος   στα νεφρά - και «καλωδιωμένος» 

σε όλο μου το σώμα!! 

-> Τα συμπεράσματα δικά σας…

========================================================================================================================================

Πιστοί στον όρκο του Ιπποκράτη, επιτελούν με ευσυνειδησία τα καθήκοντά τους!!

 ...ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ 

...Από το αρχείο της "πίσω πόρτας"...

1/6/2017

---------------------------------------------------

... οι ιατροί του Γ.Ν.Α. «Η ΕΛΠΙΣ» είναι αυτοί που το κρατούν όρθιο, υπερήφανο και αντάξιο της ιστορίας του! …

Για να διαβάσετε όλο το ρεπορταζ 

κλικ εδώ -> https://stamdamd.blogspot.com/

Τραγούδι αφιερωμένο νοσταλγικά στα εφηβικά μας χρόνια και στη θάλασσα που μας γαλούχησε…

  Το χορεύαμε χασάπικο στην ταβέρνα του Παντελή Μενεξή στην επάνω Ερμιόνη με την παρέα μου - 16χρονα παιδιά...

Όσο για εμένα καθώς γυρίζω συχνα τη σκέψη μου στην περιπετειώδη ζωή μου στη θάλασσα, αλλά και σε όλα  τα ψαροπαίδια αυτής της εποχής - στις μέρες μας δεν υπάρχουν τέτοια παιδιά- ήταν τραγούδι πίστης και προσευχής, γιατί τα λόγια του άγγιζαν τα τρίσβαθα της ψυχής μας… στο βαθμό να βουρκώνανε τα μάτια μας!!

Νησί μου ασπρογάλαζο σαν τ΄ αφρισμένο κύμα στο αγαπημένο χώμα σου εγώ δε θάχω μνήμα...

Ποιός ξέρει σε ποια πέλαγα, σε ποιόν ωκεανό θα φάει το κορμάκι μου το αρμυρό νερό…

Η θάλασσα μ’ ανάθρεψε με έκανε παλικάρι κι’ θάλασσα μανούλα μου μια νύκτα θα με πάρει…  

Δεν θα’χει ο τάφος μου σταυρό, καντήλι δεν θα καίει, μόνο το κύμα θα’ρχεται επάνω μου να κλαίει…

Ψάχνοντας να βρω το βίντεο και το ιστορικό των στίχων που έγραψε ο αείμνηστος στιχουργός Κώστας Βίρβος, διάβασα και τους λόγους που του δώαανε το ερέθισμα να το γράψει.. 

Τους αντέγραψα και τους δίνω αυτούσια  ->

Η ιστορία του τραγουδιού

Ένα σπάνιο τραγούδι με το Γρηγόρη Μπιθικώτση, σε μουσική Θεόδωρου Δερβενιώτη και στίχους Κώστα Βίρβου.

Κυκλοφόρησε σε 45ρι, το 1962 και δεν μπήκε ποτέ σε δίσκο 33 στροφών.

Πρόκειται για κοινωνικό, αλλά και τραγικό θα έλεγε κανείς τραγούδι, καθώς αναφέρεται στους πολιτικούς εξόριστους, - οι καημένοι αριστεροί, - που πάλευαν για να ανήκει η Ελλάδα στους Έλληνες.

 Οι "Φιλοπάτριδες", τους έπαιρναν με καράβια και τους πήγαιναν στα ξερονήσια και δεν ήταν λίγες οι φορές, που πριν τους αποβιβάσουν, νύχτα τους πέταγαν στη θάλασσα και τους εξαφάνιζαν, ή αυτό μπορούσε να συμβεί και στην παραμονή τους στο νησί της εξορίας.

Το τραγικό αυτό γεγονός, αναφέρεται στο τελευταίο μέρος του στίχου, όπως περίτρανα διαφαίνεται - σε όλον το στίχο - και η αγωνία του εξόριστου, για την τύχη της ζωής του, αλλά και η απογοήτευση του, ότι δε θα ξαναγυρίσει στον τόπο του.

Κι όμως ποτέ δεν υπόγραφε χαρτί μετάνοιας..

.—via http://stixos.eu

Κείμενο - παρουσίαση 

ΣΤΑΜ. ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ 

Τελικά μας διαβάζουν και μας ακούνε και έβαλαν στη σωστή θέση την πινακίδα του Κ.Ε.Π. Ερμιόνης…

Ο διαχειριστής του blog με την κριτική και το σχόλιό του τους άνοιξε τα μάτια ή ο ήρωας του 21 παπαΑρσένης Κρέστας έδιωξε την πινακίδα του Κ.ΕΠ. Ερμιόνης από διπλά του που την είχαν τοποθετήσει;;;

Διαβάστε και δείτε εικόνες

 - κλικ εδώ >>> Χωρίς ίχνος αισθητικής -> είναι να τραβάμε τα μαλλιά μας!...

Μα τόσο πολύ δεν έχουν αισθητική και γούστο οι αιρετοί μας άρχοντες ;;

Μάλλον, το μυαλό και η σκέψη τους είναι στο δημοτικό ταμείο, για να πάρουν το μισθό τους...

Μια απέραντη μελαγχολία μας κατακλύζει εξ αιτίας τους…

 Πως θα περάσουν 5 χρόνια   με αυτούς τους «εκλεχτούς μας» αμαλογιζόμαστε…

ΣΤΑΜ.ΔΑΜ.

Ούτε μήνυμα ούτε γράμμα από τον λαλίστατο Δήμαρχο Ερμιονιδας Γιάννη Γεωργόπουλου και τον πρόεδρο της ΔΕΥΑΕΡ Αριστείδη Μπίμπα ...

 ...για την πολύ σοβαρή καταγγελία με το πρόβλημα της  ύδρευσης στην Δημοτική Κοινότητα Ηλιοκάστρου…

Και να σκεφθεί κανείς, πως οι δημότες Ηλιοκάστρου στην πλειοψηφία τους ψήφισαν για δήμαρχο Γιάννη Γεωργόπουλου με την πατρωνία του Νάργου Λ. -> όπως μου έλεγε μια μέρα στο λιμάνι της Ερμιόνης.... 

Αυτό είναι το τίμημα, σε όσους, οι άρχοντες τους έχουν σίγουρους και δεδομένους… 

Γι’ αυτό τώρα,  δεν βγάζουν τσιμουδιά…

ΣΤΑΜ.ΔΑΜ.

=====================================================================================================================================

Καταγγελία δημότη - πρώην Κοινοτάρχη Ηλιοκάστρου

Κύριε δήμαρχε τα αναφερόμενα στο κείμενο διαμαρτυρίας και μάλιστα για το πολύτιμο κοινωνικό αγαθό που είναι το νερό, 

μιλούν από μόνα τους!! ...

========================================================================================================================================================

e-mail στο blog...

Το ποτήρι ξεχείλισε!

>>>ΚΛΙΚ ΕΔΩ ...