Κεραυνός εν αιθρία ! - > Η αποστομωτική απάντηση της Αντεισαγγελέα Πρωτοδικών Ναυπλίου ! ...

Κεραυνός εν αιθρία ! - > Η αποστομωτική απάντηση της Αντεισαγγελέα Πρωτοδικών Ναυπλίου ! ...
ΚΛΙΚ ΣΤΗ ΦΩΤΟ -> Κεραυνός εν αιθρία ! - > Η αποστομωτική απάντηση της Αντεισαγγελέα Πρωτοδικών Ναυπλίου ! ...

Δευτέρα 6 Δεκεμβρίου 2021

Οι Δρύοπες - πρώτοι κάτοικοι της Αργολίδας & Ερμιονίδας μετά τους κατοίκους προϊστορικής εποχής στο σπήλαιο "Φράγχθι" της Κοιλάδας ...

 

Evangelos AlexandrisΣταμάτης Δαμαλίτης

 

Ο Όμηρος της αφιερώνει δυο μόνο λέξεις: «Ασίνην τε» («και την Ασίνη») στον νεών κατάλογο (Ιλιάδα, Β 560) όπου γράφει:

(στίχοι 559 - 560): «Οι δ’ Άργος τ’ είχον Τίρυνθά τε τειχιόεσσαν, / Ερμιόνην Ασίνην τε, βαθύν κόλπον εχούσας...» («και εκείνοι που είχαν το Άργος και την περιτειχισμένη Τίρυνθα, / την Ερμιόνη και την Ασίνη, που έχουν βαθύ κόλπο...»). Η αναφορά γίνεται για να δηλωθούν ποιοι υπήκοοι του Άργους μετείχαν στον Τρωικό πόλεμο υπό τον γενικό αρχηγό Διομήδη με τα 80 «μαύρα καράβια του».

Οι Δρύοπες ίδρυσαν στο νοτιοανατολικό μέρος της Αργολίδας, καθώς και στα γύρω εκεί νησιά, κατά τον 14ο π.Χ αιώνα, τρία κρατίδια, δρυοπικού καθαρά πληθυσμιακού στοιχείου τα οποία και αναπτύχθηκαν ως ένα ορισμένο βαθμό υπό την επικυριαρχία του Μυκηναϊκού βασιλείου του Άργους, αυτά τα κρατίδια ήταν η Έρμιων (Ερμιόνη), ο Μάσης (στην κοιλάδα του Μάσητος) και των Ηιόνων (ξεχωριστός Δολοπικός πληθυσμός που κατοικούσε στα παράλια της ευρύτερης περιοχής του Αργοσαρωνικού, με έδρα την νησίδα Λιοντάρι ανατολικά του Πόρου, όπου και βρισκόταν και το κοινό ιερό τους). >>>>>

Κατά τη μυθολογία και πάλι, όσοι Δρύοπες κατέφυγαν στην Πελοπόννησο προσέπεσαν ως ικέτες στον βασιλιά Ευρυσθέα, ο οποίος ως αντίπαλος του Ηρακλή τους έδωσε την αργολική πόλη Ασίνη. Οι ίδιοι οι Δρύοπες ίδρυσαν από μόνοι τους και τη Νεμέα. Ο Παυσανίας στα «Μεσσηνιακά» (τόμος Β, λδ΄, 9) μας πληροφορεί ότι αυτή η μετανάστευση έλαβε χώρα κατά την «τρίτη γενεά», όταν βασιλιάς των Δρυόπων ήταν ο Φύλας. Αντιμετωπίζοντας και εκεί διωγμούς ως σύμμαχοι των Σπαρτιατών, έφυγαν όταν οι Σπαρτιάτες τους επέτρεψαν να εγκατασταθούν σε μία πόλη της Μεσσηνίας την οποία οι Δρύοπες μετονόμασαν επίσης σε «Ασίνη».

Οι ίδιοι οι Δρύοπες θεωρούσαν ότι ο Δρύωψ ήταν ο μυθικός γενάρχης τους και πρώτος τους βασιλιάς στην Οίτη. Για να τον τιμήσουν, οι Δρύοπες είχαν ιδρύσει ένα ιερό με το άγαλμά του στην Ασίνη της Αργολίδας και κάθε δύο χρόνια τελούσαν προς τιμή του μία μυστικιστική εορτή, ενώ παράλληλα τιμούσαν και τη θυγατέρα του, τη νύμφη Δρυόπη, μία από τις Αμαδρυάδες.

Το μαγευτικό βίντεο μας ταξιδεύει στον 5ο αιώνα π.Χ. και στην βυθισμένη αρχαία πόλη των Αλιέων, την «Πόλη της Πορφύρας», δίνοντας μας την ευκαιρία να απολαύσουμε μια πτήση με drone πάνω από τα τείχη, τις οδούς και τα οικήματα της άλλοτε ένδοξης πόλης που βρίσκεται κοντά στο σημερινό Πόρτο Χέλι.

Η πόλη χτίστηκε το 468 π.Χ. όταν οι Αργείοι κατέστρεψαν την Τίρυνθα και οι κάτοικοι της ζήτησαν καταφύγιο στην Ερμιονίδα και στους συγγενείς φυλετικά Δρύοπες, οι οποίοι τους παραχώρησαν την περιοχή των Αλιέων για να εγκατασταθούν. Οι δύο πληθυσμοί κατάφεραν να συμβιώσουν για ενάμισι περίπου αιώνα, ωστόσο το 303 π.Χ. ο Δημήτριος ο Πολιορκητής την κατέστρεψε ολοσχερώς, βοηθούμενος από τους παλαιούς κατοίκους Δρύοπες.

Το όνομα της πόλης οφειλόταν στην κύρια δραστηριότητα των κατοίκων, που ήταν η αλιεία και η συλλογή κοχυλιών πορφύρας, η οποία ήταν περιζήτητη την εποχή εκείνη και αποτέλεσε εξαγώγιμο προϊόν που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ακμή της πόλης. Η πορφύρα, γνωστή σαν βασιλική βαφή, ήταν η ωραιό­τερη και ακριβότερη βαφή της αρχαιότητας.

Η αρχαία πόλη των Αλιέων περιβαλλόταν από τείχος, τμήμα του οποίου διακρίνεται και σήμερα. Ερείπια της βρίσκονται κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας, σε μικρό βάθος και είναι ορατά από την ακτή.

https://www.facebook.com/evangelos.alexandris/posts/2310796895627661

 

Σημείωση του blog: Την αλιεία και την τέχνη της επεξεργασίας την πορφύρας για την παραγωγή του πορφυρούν χρώματος την έμαθαν από τους αλιείς και επεξεργαστές της πόλις των Ερμιονέων ....

 


Πόρτο Χέλι Αρχαία Πόλη Αλιέων ΕΝΑΤΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια: