Κεραυνός εν αιθρία ! - > Η αποστομωτική απάντηση της Αντεισαγγελέα Πρωτοδικών Ναυπλίου ! ...

Κεραυνός εν αιθρία ! - > Η αποστομωτική απάντηση της Αντεισαγγελέα Πρωτοδικών Ναυπλίου ! ...
ΚΛΙΚ ΣΤΗ ΦΩΤΟ -> Κεραυνός εν αιθρία ! - > Η αποστομωτική απάντηση της Αντεισαγγελέα Πρωτοδικών Ναυπλίου ! ...

Δευτέρα 30 Μαρτίου 2020

Το τελευταίο αντίο από το blog στo ιστορικό στέλεχος και αγωνιστή της Αριστεράς Μανώλη Γλέζο.

http://athina984.gr/

«Έφυγε» από Τη Ζωή ο Μανώλης Γλέζος

«Έφυγε» από τη ζωή σε ηλικία 98 ετών, το ιστορικό στέλεχος

 και αγωνιστής της Αριστεράς, Μανώλης Γλέζος.



Ο Μανώλης Γλέζος άφησε την τελευταία του πνοή σήμερα στις 13.15 στο νοσοκομείο Ερρίκος Ντυνάν, όπου νοσηλεύονταν από τις 18 Μαρτίου, λόγω καρδιακής ανεπάρκειας.
Όπως αναφέρει το Ιατρικό Ανακοινωθέν του Νοσοκομείου Ερρίκος Ντυνάν με βαθύτατη θλίψη, ανακοινώνουμε την απώλεια του Μανώλη Γλέζου. Ο αγωνιστής της Δημοκρατίας και σύμβολο της Εθνικής Αντίστασης εξέπνευσε σήμερα 30 Μαρτίου 2020 και ώρα 13.15’, σε ηλικία 98 ετών, από καρδιακή ανεπάρκεια. Στο Ερρίκος Ντυνάν Hospital Center νοσηλευόταν από τις 18 Μαρτίου και παρά την εντατική θεραπευτική αγωγή, ο οργανισμός του δεν ανταποκρίθηκε.
Πανελλήνια >>> θλίψη για τον θάνατο του μεγάλου αγωνιστή Μανώλη Γλέζου.


Ο Μανώλης Γλέζος γεννήθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου του 1922 στο Απείρανθο της Νάξου. Ήταν Έλληνας πολιτικός της Αριστεράς, ήρωας της Εθνικής Αντίστασης, δημοσιογράφος και συγγραφέας. Μαζί με τον Λάκη Σάντα υπήρξαν οι πρωταγωνιστές μίας εκ των πρώτων αντιστασιακών πράξεων στην κατεχόμενη Ελλάδα την περίοδο του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, κατεβάζοντας τη νύχτα της 30ής προς 31ης Μαΐου 1941 τη σημαία της Ναζιστικής Γερμανίας από τον ιστό του βράχου της Ακρόπολης, στην Αθήνα.
Μετά τον πόλεμο εργάστηκε ως δημοσιογράφος, αναλαμβάνοντας αρχισυντάκτης της εφημερίδας Ριζοσπάστης, ενώ αργότερα υπήρξε διευθυντής και της εφημερίδας Αυγής. Ωστόσο, γρήγορα συνελήφθη για τις πολιτικές τους πεποιθήσεις, φτάνοντας μάλιστα να καταδικαστεί σε θάνατο τρεις φορές. Οι συνεχείς δικαστικές του περιπέτειες μέχρι την οριστική του απαλλαγή με τη γενική αμνηστία του 1971 προκάλεσαν συχνά την αντίδραση της Ελληνικής και της διεθνούς κοινής γνώμης.
Ο Γλέζος ασχολήθηκε ενεργά με την πολιτική. Υπήρξε βουλευτής και πρόεδρος της Ενιαίας Δημοκρατικής Αριστεράς (ΕΔΑ) και αργότερα Bουλευτής και ευρωβουλευτής του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος (ΠΑΣΟΚ), Bουλευτής του Συνασπισμού της Αριστεράς, των Κινημάτων και της Οικολογίας (ΣΥΝ) και του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ). Από το 2014 έως το 2015 διετέλεσε Eυρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, ερχόμενος, μάλιστα, πρώτος σε ψήφους στη χώρα στις Ευρωεκλογές του Μαΐου του 2014. Ήταν επίσης επικεφαλής του ψηφοδελτίου επικρατείας της ΛΑ.Ε στις εκλογές του Σεπτέμβρη του 2015, αλλά δεν κατάφερε να εκλεγεί.
Ο Μανώλης Γλέζος βραβεύτηκε το 1962 από την ΕΣΣΔ με το Διεθνές Βραβείο Ειρήνης Λένιν. Ο Σαρλ ντε Γκωλ, την περίοδο των πρώτων δικαστικών του περιπετειών, τον χαρακτήρισε ως τον «πρώτο παρτιζάνο της Ευρώπης».
Δημοσία δαπάνη η κηδεία του Μανώλη Γλέζου
Με Κοινή Υπουργική Απόφαση των υπουργών Εσωτερικών κ. Τάκη Θεοδωρικάκου και Οικονομικών κ. Χρ. Σταϊκούρα, ύστερα από πρόταση του Προέδρου της Βουλής κ. Κώστα Τασούλα, η κηδεία του Μανώλη Γλέζου θα γίνει δημοσία δαπάνη.
Έλενα Μπρέγιαννη

Εικόνες μαγικές στη θάλασσα του Ερμιονικού κόλπου που μας ταξιδεύουν νοσταλγικά σε χρόνους αλαργινούς...

 9 Μαΐου 2017


Ένας δροσερός Δ.Β.Δ. άνεμος (πουνεντομαΐστρος) στη θάλασσα του ερμιονικού κόλπου με εκείνο το απαράμιλλο γαλάζιο της, για κάθε ξένο είναι ασυνήθιστο και συναρπαστικό. Και αυτό το λέμε, αφού εμείς οι ίδιοι μεγαλωμένοι από μικρά παιδιά μέσα στις ελληνικές θάλασσες, πόσον μάλλον σ' αυτή τη δική μας, που τη βλέπουμε καθημερινά  μέσα από το σπίτι μας, (όπου και  οι Φώτο), δεν μπορούμε να τη συνηθίσουμε! …


Κάθε φορά όπως και σήμερα μας ξαφνιάζει, λες και τη βλέπουμε για πρώτη φόρα!.. Αυτό άλλωστε - εκτός των άλλων- είναι και ο ορισμός του ωραίου,  που προϋποθέτει  αγάπη και έρωτα για πρόσωπα και πράγματα!! ...
ΣΤΑΜ. ΔΑΜ.


Κυριακή 29 Μαρτίου 2020

Άρθρο που ενδιαφέρει όλους μας ...

Πέντε πράγματα που δεν θα σας πει ποτέ ο οδοντίατρός σας
Posted by IGOR στο Ιουνίου 17, 2018


Κανείς δεν συμπαθεί τον οδοντίατρο. Για τους περισσότερους είναι η προσωποποίηση του πόνου: εξαγωγές, απονευρώσεις, τροχίσματα, σιδεράκια. Μιλάμε για έναν κλάδο της Ιατρικής που «ενοχλεί» σχεδόν όλες μας τις αισθήσεις. Κι όμως, ο οδοντίατρος όχι απλώς είναι ο πιο παρεξηγημένος γιατρός, αλλά και εκείνος που βλέπει πέρα από τα δόντια μας και τα παθήματά τους, εντοπίζει πράγματα και αθόρυβα ή ξεκάθαρα μας καθοδηγεί προς μία κατεύθυνση, κοινώς ξέρει περισσότερα απ’ όσα η ειδικότητα του του επιτρέπει να μας αποκαλύψει εξαρχής.

Για παράδειγμα να μερικά μυστικά του/της οδοντίατρου σας που δεν μάθετε παρά μόνο όταν θεωρήσει αναγκαίο να σας αποκαλύψει:
>>>>>>>>>>> 

Η αίσθηση εγκλωβισμού και η αδυναμία διαφυγής....

Απόψεις από ψαγμένους φίλους και αναγνώστες, με αφορμή 
τα πρωτόγνωρα για την εποχή μας γεγονότα… 

Ωστόσο, εμείς λέμε, «η ιστορία επαναλαμβάνεται»!...
Ανθρώπινο ίδιον άλλωστε, όπως και να ερμηνεύσουμε τα επαναλαμβανόμενα…
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
email στο blog ....
Η αίσθηση εγκλωβισμού και η αδυναμία διαφυγής
αποτυπωμένη στους προφητικούς στίχους 
του διαχρονικού Κωνσταντίνου Καβάφη... 
Καλό απόγευμα!
Τ.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ΤΕΛΕΙΩΜΕΝΑ
kavafis (1)
Κωνσταντίνος Καβάφης
Μέσα στον φόβο και στες υποψίες,
με ταραγμένο νου και τρομαγμένα μάτια,
λυώνουμε και σχεδιάζουμε το πώς να κάμουμε
για ν’ αποφύγουμε τον βέβαιο
τον κίνδυνο που έτσι φρικτά μας απειλεί.
Κι όμως λανθάνουμε, δεν είν’ αυτός στον δρόμο·
ψεύτικα ήσαν τα μηνύματα
(ή δεν τ’ ακούσαμε, ή δεν τα νιώσαμε καλά).
Άλλη καταστροφή, που δεν τη φανταζόμεθαν,
εξαφνική, ραγδαία πέφτει επάνω μας,
κι ανέτοιμους, που πια καιρός, μας συνεπαίρνει.
(1910-1911)

Επιλογές από το προσωπικό μας αρχείο - 5 Μαΐου 2017...

Μόνο σ’ αυτό το blog



Ένα αιθέριο πλάσμα, ξανθός άγγελος χωρίς φτερά στην κυριολεξία,  σήμερα το ηλιοβασίλεμα, ολομόναχη αλλά με παρέα την ομορφιά της!... δειπνούσε στην ταβέρνα «Ο ΚΑΒΟΣ»


 Ήταν η Τάνια Κραΰλοβα από τη Μόσχα όπως μας συστήθηκε
 και κάνει τις διακοπές της με σκάφος αναψυχής στην Ελλάδα! 


Και τι δεν μας θυμίζουν τέτοιες εικόνες, που μας πηγαίνουν μάταια… 
πίσω σε άλλα χρόνια, χωρίς γυρισμό….

...ήρθε αργά μεσ'  τη ζωή μας ...

Ό,τι και να γράψουμε γι’ αυτή την απρόσμενη συνάντηση μαζί της,
  νομίζουμε, θα αδικήσουμε τις εικόνες που σας δίνουνε! 
Μόνο αυτό  θέλουμε να πούμε: Θεωρούμε, πως είναι η τέλεια ομορφιά και αρμονία της  φύσης,  
όταν μέσα στο μαγικό φόντο τη θάλασσας του ερμιονικού  κόλπου  και ό,τι τον περιβάλλει, 
προβάλλει στο κέντρο ένα τέτοιο πλάσμα...  που μας θυμίζει την γοργόνα του γνωστού θρύλου! ... 
Πολύ περισσότερο, όταν βλέπουν τα αχόρταγα μάτια μας… 
το μυρωδάτο θαλασσινό αγέρι, να τις χαϊδεύει γλυκά τα ξανθά μαλλιά της! 


«Το μερδικό του απ’ τη χαρά», πήρε και 
ο ιδιοκτήτης της κοσμικής ταβέρνας Αντώνης Μίζης 
– παλιό καμάκι…   

Φωτό - ρεπορτάζ 
STAM.DAM. D.

Ελπίζω να μην είναι αργά για δάκρυα…Δύση!





     
Γράφει ο καθηγητής Γιώργος Πιπερόπουλος

Μέχρι στιγμής ΔΕΝ γνωρίζουμε, και δηλώνω βέβαιος όπως υποθέτω και εσείς ότι ΔΕΝ πρόκειται να γνωρίσουμε ποτέ, πόθεν προήλθε ο νέος και απροσδόκητος «σμπάρος» (που χτύπησε πολλά περισσότερα από τα παροιμιακά δύο τρυγόνια) που λέγεται ‘κορονοϊός’ και  ο οποίος τη στιγμή που γράφω αυτές τις γραμμές έχει ήδη προκαλέσει σε παγκόσμια κλίμακα      601,5368 κρούσματα και 27,441 νεκρούς!.
     Γνωρίζουμε, όμως, και αυτό δεν συνιστά υποχρεωτικά ‘ενοχοποιητικό’ στοιχείο ότι έκανε την εμφάνισή του στην πόλη Wuhan της Κίνας στις αρχές του Δεκεμβρίου 2019.
     Δυστυχώς,  κατά την προσφιλή τους τακτική, οι Κινεζικές Αρχές και το αποσιώπησαν και ‘κυνήγησαν’ τους επιστήμονες που τον εντόπισαν (είχαν κάνει το ίδιο και με τον ιό SARS) και εικάζεται ότι αυτό το γεγονός ίσως κόστισε χρόνο για την υπόλοιπη ανθρωπότητα πέραν της Κίνας και του 1,3 δισεκατομμυρίων Κινέζων.
     Η Κομμουνιστική Κίνα, μετά την έστω καθυστερημένη αλλά ασφυκτική αστυνόμευση, ήδη δηλώνει στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας ότι ελέγχει πλήρως την κατάσταση έχοντας πετύχει τον μηδενισμό νέων κρουσμάτων και νέων θανάτων…
     Ο σεβασμός στην ατομική ελευθερία είναι το τίμημα της Δημοκρατίας, η ‘ειδοποιός διαφορά’ ανάμεσα στα Δημοκρατικά και τα Αυταρχικά Κομμουνιστικά Καθεστώτα… 
     Πολλές δημοκρατικές χώρες όπως και η Ελλάδα πριν εφαρμόσουν ‘μέτρα περιορισμού κίνησης’ είχαν σχεδόν «παρακαλέσει» τους πολίτες να κλεισθούν στα σπίτια τους για απροσδιόριστο χρονικό διάστημα (στη διάρκεια του περιορισμού επιτρέπεται η έξοδος μόνο για αγορά αναγκαίων αγαθών από σουπερμάρκετ και φαρμακεία).
     Και όταν διασταυρώνεται η πορεία μας με άλλα πρόσωπα απαιτείται απόσταση 2 μέτρων!
     ΟΧΙ πλέον χειραψίες, αγκαλιές και φιλιά αλλά ‘κοινωνική απομόνωση’ για το ανθρώπινο γένος που χρειάζεται αυτού του είδους τις συμπεριφορές από τα γεννοφάσκια μέχρι την Τρίτη ηλικία…
     ΣΗΜΕΙΩΝΩ ότι ενδεχομένως στον γειτονικό μας Λαό, τους  Ιταλούς, αυτού του είδους οι συμπεριφορές να ευθύνονται για τα πολλά θύματα καθώς ΑΡΓΗΣΕ η αναγνώριση του κινδύνου από τον ‘κορονοϊό’ και ΔΕΝ τέθηκε έγκαιρα φραγμός και απόσταση στις θερμές σχέσεις συγγενών και φίλων.
     Φυσικά και οι Ισπανοί έχουν τις ίδιες ψυχοκοινωνικές συνήθειες όπως και εμείς ως Μεσογειακοί Λαοί...
      Κανονικά προέχει η προστασία της Υγείας και έπεται η προστασία της Οικονομίας σε προσωπικό, Εθνικό και Παγκόσμιο επίπεδο…
     Με την ανακήρυξη της «Πανδημίας» άρχισαν να κατρακυλούν τα Διεθνή Χρηματιστήρια σε ένα ξέφρενο πτωτικό ρυθμό!
     «Ουαί υμίν γραμματείς και Φαρισαίοι Υποκριτές…»
     Αφού έχασαν τρισεκατομμύρια δολαρίων τα Διεθνή Χρηματιστήρια ξαφνικά με τις ανακοινώσεις τις τελευταίες μέρες για κολοσσιαία ποσά που έρχονται από την Ομάδα των G-20 (5 τρις δολάρια) ενώ οι ΗΠΑ εφαρμόζουν πρόγραμμα βοήθειας σε ανέργους και επιχειρήσεις ύψους 2,2 τρισεκατομμυρίων δολαρίων για ενίσχυση της Οικονομίας, φρέναραν τα Διεθνή χρηματιστήρια την πτώση τους και μάλιστα άρχισε μια εντυπωσιακή ανάκαμψη…
   Παρακολουθούμε απίστευτες εικόνες που θυμίζουν Χολιγουντιανά θρίλερ  με έρημο το Μιλάνο και έρημη τη Ρώμη, (οι νεκροί στην Ιταλία είναι 9,134), έρημη τη Μαδρίτη και τη Βαρκελώνη, (οι νεκροί στην Ισπανία είναι 4,934).
     Κρατηθείτε!...
>>>>>

Σάββατο 28 Μαρτίου 2020

Εξαρθρώθηκε εγκληματική ομάδα - 4 συλλήψεις για ληστείες και κλοπές



ΣΤΗΝ ΑΡΓΟΛΙΔΑ
Εξαρθρώθηκε εγκληματική ομάδα - 4 συλλήψεις για ληστείες και κλοπές
Εξιχνιάστηκαν, ύστερα από μεθοδική έρευνα του Τμήματος Ασφαλείας Ναυπλίου, τρεις (3) περιπτώσεις ληστειών σε βάρος ημεδαπών και εννέα (9) περιπτώσεις κλοπών και αποπειρών κλοπών, στην Ερμιόνη και σε τοπικές κοινότητες του Δήμου Ερμιονίδας.
Για τις υποθέσεις αυτές, συνελήφθησαν, χθες (27.3.2020) και πρώτες πρωινές ώρες, στην Ερμιόνη Αργολίδας, από αστυνομικούς του Τμήματος Ασφαλείας Ναυπλίου, σε συνεργασία με αστυνομικούς του Αστυνομικού Τμήματος Ερμιονίδας και της Ομάδας Πρόληψης και Καταστολής του Εγκλήματος (Ο.Π.Κ.Ε.) Αργολίδας, τέσσερις (4) αλλοδαποί, ηλικίας 25, 28, 33 και 41 ετών, αντίστοιχα.
Σε βάρος τους σχηματίστηκε δικογραφία κακουργηματικού χαρακτήρα για σύσταση εγκληματικής ομάδας, ληστείες, αρπαγή και διακεκριμένες περιπτώσεις κλοπών και αποπειρών αυτών.
>>>>>>>>

Επιλογές από το προσωπικό μας αρχείο - συνέχεια...

Τετάρτη, 20 Μαρτίου 2019

Λόγια Σοφών & Μεγάλων Ανδρών που τ' ακούσαμε, τα διαβάσαμε 

και τα σημειώσαμε ανοικτά στο πέλαγος......



Μικρά αποσπάσματα από τις περίφημες επιστολές του Κρανιδιώτη Εμμανουήλ Ρέπουλη, στενού συνεργάτη του Εθνάρχη Ελευθέριου Βενιζέλου..
Αντιγραφή από το βιβλίο - ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΡΕΠΟΥΛΗΣ 
"ΚΕΙΜΕΝΑ" ( Επιστολές, Άρθρα, Ομιλίες) -, που έκδωσε ο Δήμος Κρανιδίου το 2001 επί Δημάρχου Δημήτρη Καμιζή..
Kάνουμε τη μεταφορά από το σημειωματάριό μας, στο οποίο καταχωρούμε από τις αναγνώσεις μας «πολύτιμα γλωσσικά πετράδια», μεγάλων ανδρών και φιλοσόφων…


ΥΓ. Στην εποχή του έλεγαν πως - "τα ελληνικά του Ρέπουλη τα μιλούσαν μόνο οι αρχαίοι Θεοί στον Όλυμπο"!! ......................................................................................


[…]« Είναι η πολυτιμότερη όλων των ανθρώπινων φιλιών – η φιλία της συνειδήσεως -.

[…]« Είναι ο άριστος των φίλων η συνείδησης, όταν γνωρίζει κανείς να την σέβεται εις την εκτέλεση των καθηκόντων του»
.
[…]« Ιστορία δε σημαίνει απλή αναγραφή και κατάταξη γεγονότων. Αυτή λέγεται απλή χρονογραφία, επιβλαβέστατη δε, όταν επιχειρεί όχι να αφηγείται μόνο και να εξηγεί τα πράγματα αλλά και να δικαιολογεί τα αδικαιολόγητα, φόβω μήπως πικράνην την εθνική φιλοτιμίαν.

[…]« Η αληθή ιστορία εκθέτει τα γεγονότα δια να τα μελετά και να φέρει τα διδακτικά της συμπεράσματα. Είναι η ψυχολογική ανατομία των αιτιών των θριάμβων και των συμφορών. Και ποτέ δεν διδάσκεται ένας Λαός από τας εθνικάς περιπετείας, αν δεν μαθαίνει ειλικρινώς και τας αιτίας αυτών. Τοιουτοτρόπως μόνον ημπορεί να γνωρίσει και τον εαυτό του.
.

ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΡΕΠΟΥΛΗΣ

--------------------------------------------------------------------------------------------------------
Από τις σημειώσεις μας - συνέχεια...
.
Λόγια σοφών ανθρώπων, για τη γλώσσα….«Υποτάξου πρώτα στη γλώσσα του λαού, κι’ αν είσαι αρκετός, κυρίεψε την…»
Διονύσιος Σολωμός
..
«Η γλώσσα δεν είναι μονάχα όργανο διακίνησης ιδεών και νοημάτων. Είναι η πιο βαθειά έκφραση του ανθρώπου, που παλεύει να γνωρίσει, να βάλει σε τάξη και να εκφράσει τον εσωτερικό και τον εξωτερικό κόσμο…»
Παντελής Πρεβελάκης

«Η γλώσσα ελευθερώνει, εξευγενίζει και εξισορροπεί τον άνθρωπο.
Γι’ αυτό αποτελεί την πιο ζωντανή φανέρωση της ατομικής και εθνικής ψυχής. «Έθιμον των εθίμων» την έχει αποκαλέσει ο Τερτσέτης»
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

. .Σωκράτης ο Σοφός
Αθήνα 470-399 π.Χ

[…] « Δεν μπορούμε να είμαστε βέβαιοι για τη δική μας αλήθεια, πριν τη φέρουμε αντιμέτωπη με τις αλήθειες των άλλων.
Έτσι κοντά στο δικαίωμα του καθενός να υποστηρίζει τη δική του άποψη, γεννιέται και το καθήκον να καταλαβαίνει τις απόψεις των άλλων»
.
Εκείνο το καθήκον της εξετάσεως, της συζητήσεως, του διαλόγου, ο Σωκράτης εξετέλεσε σε σε όλη τη ζωή του και το θεωρούσε υπέρτατο καθήκον του ανθρώπου και ταυτόχρονα ύψιστο αγαθό…
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Κορονοϊός - Ευκαιρίες που αρμόζουν στους ίδιους και τους όμοιους σε περιόδους... κρίσης, όχι στους ασθενείς και τα Λαϊκά στρώματα στις μέρες μας....



ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΚΙΟΛΑΣ
ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ    ΣΥΡΙΖΑ  ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ
ΑΣΚΛΗΠΙΟΥ    1      ΝΑΥΠΛΙΟ
ΤΗΛ - FΑΧ   27520-99454
Email    yiannispolitiko@hotmail.com                                 28-3-2020   
        
         ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΓΚΙΟΛΑ

“ΣΤΗΝ ΑΝΑΜΠΟΥΜΠΟΥΛΑ Ο ΛΥΚΟΣ ΧΑΙΡΕΤΑΙ»

  Ακούγεται λίγο παλιομοδίτικη αυτή η λαική παροιμία. Θα ήταν ίσως πιο εύηχο και κομψό να χρησιμοποιήσω ως  τίτλο την διεθνούς εμβέλειας φράση «η κρίση γεννά ευκαιρίες», που ακούγεται πολύ εσχάτως.
  Όπου κρίση η γνωστή πανδημία από τον κορωνοιό. Ευκαιρίες όμως όχι για τους ασθενείς, τους ευάλωτους, τους εργαζόμενους, τους μικρομεσαίους και τα λαικά στρώματα.
  Οι ευκαιρίες αρμόζουν στους μεγαλοεπιχειρηματίες, τους μεγαλέμπορους, τους επιχειρηματίες ιδιωτικών νοσηλευτικών μονάδων, τα μεγάλα Super Market και πάει λέγοντας.
  Ο αντίλογος της άλλης πλευράς: Μα αυτοί είναι που επενδύουν, ασκούν το «επιχειρείν» και ρισκάρουν τα χρήματά τους.
  Όταν όμως το ρίσκο που παίρνουν δεν τους βγαίνει, εκεί έρχονται αρωγοί οι Υπουργοί της Κυβέρνησης του κ. Μητσοτάκη να τους ενισχύσουν στο ακόρεστο κυνήγι της κερδοφορίας.
  Με το πρόσχημα λοιπόν της λεγόμενης κρίσης, έρχονται τα λεγόμενα μέτρα προστασίας της εργασίας, που με Π.Ν.Π. θεσμοθετεί ο Υπουργός Εργασίας κ. Βρούτσης και με το εμπνευσμένο σύστημα της εκ περιτροπής εργασίας, ουσιαστικά εισάγει την fast track διαδικασία μαζικών απολύσεων επί ένα εξάμηνο και για ποσοστό 50% έως και 100% του προσωπικού, ακόμη κι αν η επιχείρηση λειτουργεί με κερδοφορία.
  Νάτην λοιπόν η ευκαιρία. Ποιος καλοπροαίρετος εργοδότης δεν θα κάνει χρήση αυτής της διάταξης απολύοντας τους υψηλόμισθους μισθωτούς και προσλαμβάνοντας, όταν και αν θελήσει νέους εργαζόμενους με τον κατώτερο μισθό ή μεροκάματο;
 Αυτά θα μου πείτε ότι τα γνωρίζετε, όπως και γαλαντόμα αύξηση της αποζημίωσης  κλινών ΜΕΘ ιδιωτικών νοσηλευτηρίων από 800 σε 1600 ευρώ.!
 Όπως, επίσης, γνωρίζετε ότι ο αρμόδιος Υπουργός Ανάπτυξης φροντίζοντας μόνο για την ανάπτυξη των επιχειρηματιών του κλάδου, δεν σκέφτηκε να θέσει υπό διατίμηση το βασικό και αναγκαίο υλικό της εποχής, μάσκες και αντισηπτικά μέσα. Τι είναι, τοστ και καφέδες πωλούμενα στα καράβια και τους σταθμούς; Εδώ λειτουργεί άτεγκτος ο νόμος της προσφοράς και της ζήτησης, για ποιον κοινωνικό παρεμβατισμό μιλάμε;
 Εκείνο όμως, που δεν έχει γίνει ακόμη αντιληπτό από πολλούς, είναι άλλη μια μεγάλη προσφορά, ευκαιρία ήθελα να πω, που ο ομνύων, κατά τα άλλα, στην ελεύθερη αγορά και το εμπόριο , ο ίδιος ο Υπουργός Ανάπτυξης κ. Γεωργιάδης προσέφερε στους μεγαλεμπόρους των αγροτικών προιόντων και τους ιδιοκτήτες των μεγάλων Υπεραγορών, απαγορεύοντας στους αγρότες μικροπαραγωγούς να διαθέτουν τα ευπαθή προιόντα τους από κοντινούς νομούς, προς τις μεγαλουπόλεις. (Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα κ.α.)
  Κι εδώ ως πρόφαση χρησιμοποιήθηκε ο κίνδυνος μετάδοσης του ιού Covid 19, χωρίς εν τούτοις να υπάρξουν ασφαλείς αναλύσεις και μετρήσεις, έστω και αν οι λαικές αγορές με τους ντόπιους αγρότες εξακολουθούν να λειτουργούν, με τις απαραίτητες εγγυήσεις ασφαλείας (μισός αριθμός παραγωγών, ικανές αποστάσεις μεταξύ των πάγκων, χρήση μάσκας και γαντιών από τους παραγωγούς).  Ας καταστραφούν λοιπόν, οι ευάλωτοι παραγωγοί των λαικών αγορών, που έχουν κάνει τόσα  καλλιεργητικά έξοδα συν  την εργασία που κατέβαλαν οι ίδιοι και οι εργάτες γης.
  Αποτέλεσμα: Το πορτοκάλι ήδη από 50-60 λεπτά το κιλό που πωλείτο  από τους «λαικατζήδες», έφτασε σχεδόν σε διπλάσια τιμή, από τους εμπόρους των λαικών και τα Super market. Αντίστοιχα, στο ανεξέλεγκτο κυνήγι του κέρδους, ανάλογες αυξήσεις έγιναν και σε άλλα  αγροτικά προιόντα που αποτελούν βασικά διατροφικά είδη  (πατάτες, λαχανικά , κηπευτικά κ.α.) αναγκάζοντας τον καταναλωτή να τα αγοράσει και αυτά σε σχεδόν διπλάσια τιμή .
  Ηθικό δίδαγμα:  Τσοπάνηδες.. Μην ταίζετε τους λύκους. Τα «πρόβατα» ξύπνησαν..!!!


Ο Αφορισμός της ηρωίδας του 21 Λασκαρίνας Μπουμπουλίνας από τον Πατριάρχη...


Ο αφορισμός της ηρωίδας Λασκαρίνας Μπουμπουλίνας, από τον Πατριάρχη Γρηγόριο τον Ε', έλαβε χώρα τον Οκτώβριο του 1820. Επίσημη αφορμή για την πράξη αυτή φέρεται μία κληρονομικής φύσεως οικογενειακή διαφορά μεταξύ των δύο γιών του δευτέρου συζύγου της Μπουμπουλίνας και προγονών της, Γιάννη και Παντελή Μπούμπουλη, με την ίδια. Το Πατριαρχείο αντί άλλης μεσολαβητικής ενέργειας επέβαλε σφοδρό επιτίμιο στη Σπετσιώτισσα καπετάνισσα και αγωνίστρια. Η αυστηρότητα αυτής της απόφασης, που καθίσταται πρόδηλη και από τη λεκτική της διατύπωση, υπεμφαίνει, ότι τα βαθύτερα αίτια που την προκάλεσαν θα πρέπει να αποδοθούν στις πολιτικές συνεργασίες του Φαναρίου με την Υψηλή Πύλη.
Πέρα από τα όσα εμπεριέχονται στον συνοδικό αυτόν λίβελλο, θα πρέπει να ληφθούν υπ' όψιν κάποιες ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις, και ιστορικά στοιχεία που συνδέονται άμεσα με το γεγονός του αφορισμού της Μπουμπουλίνας. Κατά πρώτον προκαλεί εύλογη απορία -και γιατί όχι, υποψία- το γεγονός ότι οι αδελφοί Μπούμπουλη απευθύνθηκαν, όχι στην τοπική εκκλησιαστική αρχή, αλλά στον ίδιον τον πατριάρχη. Αξίζει να σημειωθεί, ότι στην Επανάσταση, τα δυο αδέλφια δεν ακολούθησαν τα χνάρια του αγωνιστή πατέρα τους και ούτε βέβαια έλαβαν ποτέ μέρος στις πολεμικές επιχειρήσεις της μητριάς τους, σε μία από τις οποίες μάλιστα, έπεσε μαχόμενος ο μεγαλύτερος γιος της Μπουμπουλίνας, ο Γιάννος Γιάννουζας. 


Δέον επίσης ν' αναφερθεί, ότι τον καιρό κατά τον οποίον αφορίσθηκε η Μπουμπουλίνα, προετοίμαζε μεθοδικά την συγκρότηση ικανού στόλου με την προοπτική πολέμου στη θάλασσα. Με το επιχειρηματικό της δαιμόνιο, κατόρθωνε, όχι μόνο να διαχειρίζεται χρηστά και να αυξάνει την οικογενειακή περιουσία, αλλά και να αντεπεξέρχεται στα έξοδα που απαιτούσε η ναυπήγηση, η συντήρηση των πλοίων, η μισθοδοσία και τροφοδοσία των πληρωμάτων.

Η Υψηλή Πύλη, που είχε ως έναν βαθμό γνώση των δραστηριοτήτων τής Μπουμπουλίνας (για τη ναυπήγηση του «Αγαμέμνονα» καταγγέλθηκε στην Υψηλή Πύλη, ότι προετοιμάζει πολεμικό πλοίο), προσπάθησε κατ' επανάληψιν να τις ανασχέσει με δημευτικές αποφάσεις και αποστολές επιθεωρητών για έλεγχο. Η Μπουμπουλίνα, κατάφερε να προστατέψει τα πλοία της, με την βοήθεια και των Ρώσων, επικαλούμενη το γεγονός ότι τα πλοία της έφεραν ρωσική σημαία, αλλά και το ότι ο σύζυγός της είχε προσφέρει υπηρεσίες στον ρωσικό στόλο. Δεδομένης λοιπόν της καταστάσεως αυτής, ένας αφορισμός ήταν το πλέον κατάλληλο όπλο για την αντιμετώπιση του κινδύνου που οι Οθωμανοί διέβλεπαν.

 Οι συγκεκριμένοι πρακτικοί σκοποί που θα εξυπηρετούσε αυτός ο αφορισμός, ήταν αφ' ενός ο εκφοβισμός της ίδιας της Μπουμπουλίνας κι αφ' ετέρου η ηθική και οικονομική της εκγύμνωση. Χαρακτηριστικό είναι επίσης το γεγονός, ότι ουδέποτε έγινε άρση του αφορισμού αυτού, ούτε ακόμη κι όταν η Μπουμπουλίνα, κατόπιν αυτού, εξέθεσε δημόσια την περιουσιακή της κατάσταση την 15η Οκτωβρίου 1820 ενώπιον των προεστών των Σπετσών, αφήνοντας ανοικτό το ενδεχόμενο διευθέτησης των οικογενειακών της εκκρεμοτήτων. Η εξαγωγή συμπερασμάτων επαφίεται στην κρίση του καθενός ...;
Το κείμενο του αφορισμού, όπως δημοσιεύθηκε από τον Ηλία Παπαθανασόπουλο στο περιοδικό «Ιστορία» (Ιούνιος 1973), συνοπτικά έχει ως εξής:
>>>>>>>>>>>>>>>>>>

Παρασκευή 27 Μαρτίου 2020

Περί προδοσίας και προδοτών...


Άραγε πόσους προδότες έχουμε στην ελληνική κοινωνία 
από τους αρχαίους χρόνους μέχρι στις μέρες μας- αναλογιζόμαστε .... 

Έτσι γεννήθηκε το αριστούργημα του «ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ» στην ψυχή και το πνεύμα του Οδυσσέα Ελύτη!! ...

Να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι! - 
Γιατί χωρίς γνώση της ιστορίας, δεν υπάρχει μέλλον σ΄ένα λαό...
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Victor Wolfvoet II – Hercules and Minerva Expelling Mars
Ο Οδυσσέας Ελύτης εξηγεί πως έγραψε το Άξιον Εστί:
«Όσο κι αν μπορεί να φανεί παράξενο, την αρχική αφορμή να γράψω το ποίημά μου την έδωσε η διαμονή μου στην Ευρώπη τα χρόνια του ’48 με ’51. Ήταν τα φοβερά χρόνια όπου όλα τα δεινά μαζί – πόλεμος, κατοχή, κίνημα, εμφύλιος – δεν είχανε αφήσει πέτρα πάνω στη πέτρα. Θυμάμαι την μέρα που κατέβαινα να μπω στο αεροπλάνο, ένα τσούρμο παιδιά που παίζανε σε ένα ανοιχτό οικόπεδο. Το αυτοκίνητό μας αναγκάστηκε να σταματήσει για μια στιγμή και βάλθηκα να τα παρατηρώ. Ήτανε κυριολεκτικά μες τα κουρέλια.
Χλωμά, βρώμικα, σκελετωμένα με γόνατα παραμορφωμένα, με ρουφηγμένα πρόσωπα. Τριγύριζαν μέσα στις τσουκνίδες του οικοπέδου ανάμεσα σε τρύπιες λεκάνες και σωρούς σκουπιδιών. Αυτή ήταν η τελευταία εικόνα που έπαιρνα από την Ελλάδα. Και αυτή, σκεπτόμουν, ήταν η μοίρα του Γένους που ακολούθησε το δρόμο της Αρετής και πάλεψε αιώνες για να υπάρξει.
Πριν περάσουν 24 ώρες περιδιάβαινα στο Ουσί της Λωζάννης, στο μικρό δάσος πλάι στη λίμνη. Και ξαφνικά άκουσα καλπασμούς και χαρούμενες φωνές. Ήταν τα Ελβετόπαιδα που έβγαιναν να κάνουν την καθημερινή τους ιππασία. Αυτά που από πέντε γενεές και πλέον, δεν ήξεραν τι θα πει αγώνας, πείνα, θυσία. Ροδοκόκκινα, γελαστά, ντυμένα σαν πριγκηπόπουλα, με συνοδούς που φορούσαν στολές με χρυσά κουμπιά, περάσανε από μπροστά μου και μ” άφησαν σε μια κατάσταση που ξεπερνούσε την αγανάκτηση.
Ήτανε δέος μπροστά στην τρομακτική αντίθεση, συντριβή μπροστά στην τόση αδικία, μια διάθεση να κλάψεις και να προσευχηθείς περισσότερο, παρά να διαμαρτυρηθείς και να φωνάξεις. Ήτανε η δεύτερη φορά στη ζωή μου – η πρώτη ήτανε στην Αλβανία – που έβγαινα από το άτομό μου, και αισθανόμουν όχι απλά και μόνο αλληλέγγυος, αλλά ταυτισμένος κυριολεκτικά με τη φυλή μου. Και το σύμπλεγμα κατωτερότητας που ένιωθα, μεγάλωσε φτάνοντας στο Παρίσι.
Δεν είχε περάσει πολύς καιρός από το τέλος του πολέμου και τα πράγματα ήταν ακόμη μουδιασμένα. Όμως τι πλούτος και τι καλοπέραση μπροστά σε μας! Και τι μετρημένα δεινά επιτέλους μπροστά στα ατελείωτα τα δικά μας! Δυσαρεστημένοι ακόμα οι Γάλλοι που δεν μπορούσαν να “χουν κάθε μέρα το μπιφτέκι και το φρέσκο τους βούτυρο, δυσανασχετούσαν. Υπάλληλοι, σωφέρ, γκαρσόνια, με κοιτάζανε βλοσυρά και μου λέγανε: εμείς περάσαμε πόλεμο Κύριε! Κι όταν καμιά φορά τολμούσα να ψιθυρίσω ότι ήμουν Έλληνας κι ότι περάσαμε κι εμείς πόλεμο με κοιτάζανε παράξενα: α, κι εσείς έ; Καταλάβαινα ότι ήμασταν αγνοημένοι από παντού και τοποθετημένοι στην άκρη-άκρη ενός χάρτη απίθανου. Το σύμπλεγμα κατωτερότητας και η δεητική διάθεση με κυρίευαν πάλι. Ξυπνημένες μέσα παλαιές ενστικτώδεις διαθέσεις άρχισαν να αναδεύονται και να ξεκαθαρίζουν.
Η παραμονή μου στην Ευρώπη με έκανε να βλέπω πιο καθαρά το δράμα του τόπου μας. Εκεί αναπηδούσε πιο ανάγλυφο το άδικο που κατάτρεχε τον ποιητή. Σιγά-σιγά αυτά τα δύο ταυτίστηκαν μέσα μου. Το επαναλαμβάνω, μπορεί να φαίνεται παράξενο, αλλά έβλεπα καθαρά ότι η μοίρα της Ελλάδας ανάμεσα στα άλλα έθνη ήταν ότι και η μοίρα του ποιητή ανάμεσα στους άλλους ανθρώπους – και βέβαια εννοώ τους ανθρώπους του χρήματος και της εξουσίας. Αυτό ήταν ο πρώτος σπινθήρας, ήταν το πρώτο εύρημα. Και η ανάγκη που ένιωθα για μια δέηση, μου “δωσε ένα δεύτερο εύρημα. Να δώσω, δηλαδή, σ” αυτή τη διαμαρτυρία μου για το άδικο τη μορφή μιας εκκλησιαστικής λειτουργίας.
Κι έτσι γεννήθηκε το «Άξιον Εστί».