Έχω ένα φόβο ...

 Κείμενο δημοσιευμένο 11 χρόνια πριν (Αύγουστος 2010 - προεκλογική περίοδος)  στις δημοτικές εκλογές  7/11/2010 και δεν έχει αλλάξει τίποτα μέχρι στις μέρες μας μάλλον  προς το χειρότερο βαδίζουμε! ....

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Έχω ένα φόβο ...

Έχω ένα φόβο, που τον δημιουργεί η υποκρισία των ανθρώπων, η αγνωμοσύνη, η απληστία, η αλαζονεία, η νοσηρή φιλοδοξία, η άπατρις συνείδηση και αλλά, που έχω βιώσει στην περιπετειώδη ζωή μου…

Σε ότι αφορά τους δημοτικούς μας άρχοντες, είναι ο φόβος που μου δημιουργούν δοκιμασμένοι συμπολίτες μου στην τοπική αυτοδιοίκηση και στην ευρύτερη πολιτική ζωή της πατρίδας μου, που όταν βγάζουν «τα μαχαίρια να αλληλοσφαχθούνε» καταθέτουν στοιχεία ο ένας για τον άλλο, η μια πλευρά για την άλλη και αναδύεται στην επιφάνεια όλη η μπόχα από τον οχετό του βρώμικου πολιτικού τους βίου… Και αυτό είναι το λιγότερο...

Δεν θέλω πια να είμαι ρομαντικός, δεν θέλω να ζω με ψευδαισθήσεις, δεν μπορώ να ελπίζω σε δοκιμασμένους πολίτες, (ή σε άλλους γνωστούς για τον βίο και την πολιτεία τους…) πως αυτή τη φορά θα σεβαστούν τον όρκο που θα δώσουν ενώπιον Θεού και ανθρώπων και ότι πραγματικά έχουν τύψεις για τα πρότερα λάθη, τις παρανομίες και τις αδικίες τους, αν τα έκαναν συνειδητά… Πόσο μάλλον, το αντίθετο!!!

Έτσι, αυτό που φοβάμαι είναι πως από την άλλη μέρα που θα αναλάβουν την εξουσία οι ίδιοι ανακυκλωμένοι τοπικοί εξουσιαστές μας, θα είμαι εκεί, δίπλα τους και είμαι βέβαιος για τις ευκαιρίες που θα μου δώσουν για να ασκήσω τον έλεγχο και την κριτική μου, σύμφωνα με το συνταγματικό δικαίωμα που έχω σαν δημότης και Έλληνας πολίτης.

Όμως, αυτό που εύχομαι την επόμενη φορά είναι, να έχει αλλάξει η κοινωνία μας, να λειτουργεί διαφορετικά η Δημόσια Διοίκηση και να δικαιωθώ από τα όργανα του νόμου, για να μην είμαι ο παρεξηγημένος ανάμεσα σε τόσους «πολιτισμένους και πολιτικοποιημένους συμπολίτες μου!»

Γι’ αυτό, σ’ αυτή την περίοδο, ναι (!) θα κρατήσω ίσες αποστάσεις, πλην των γνωστών... ακραίων ποταπών και προδοτικών περιπτώσεων, από άθλιες  «προσωπικότητες», που τις έχω πετάξει στον Καιάδα... της Ερμιονίδας.

Και όλα αυτά, γιατί δεν θέλω να έχω ψεύτικες ελπίδες και να αισθάνομαι ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ…

Το κείμενο αυτό γράφτηκε μετά από αφορμές που μου δόθηκαν…

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ

Η ΠΟΛΙΤΙΚΉ ΜΑΣ ΠΡΟΤΑΣΗ -> ΕΠΕΝ του 1989, Ν.Δ. του 2021

 https://www.efsyn.gr/themata/fantasma-tis-istorias/

Το προεκλογικό φυλλάδιο της ΕΠΕΝ το 1989.
Λες και διαβάζουμε προγραμματικές διακηρύξεις της σημερινής Ν.Δ. –
 με μόνη εξαίρεση, φυσικά, τον παρεξηγημένο εθνοσωτήρα...

Τάσος Κωστόπουλος

   

Το ξανακοίταγμα παλιών προεκλογικών υλικών είναι ίσως ο καλύτερος τρόπος για να συνειδητοποιήσει κανείς τις τεκτονικές μετατοπίσεις που έχουν σημειωθεί στην εγχώρια πολιτική σκηνή (και, πάνω απ’ όλα, στην εγχώρια Δεξιά) από την εποχή, εκεί γύρω στο 1990-1992, που μας άφησε χρόνους η ύστερη Μεταπολίτευση. Αφότου, δηλαδή, το ηγεμονικό πρόταγμα της πρώτης μεταδικτατορικής δεκαπενταετίας για περισσότερη δημοκρατία και κοινωνική ισότητα αντικαταστάθηκε από την επικέντρωση σε μια απολίτικη σκανδαλολογία κι εθνικιστική πλειοδοσία.

Ενα χαρακτηριστικό τέτοιο τεκμήριο είναι και το προεκλογικό φυλλάδιο της Εθνικής Πολιτικής Ενωσης (ΕΠΕΝ) που παρουσιάζουμε εδώ από τις εκλογές της 18ης Ιουνίου 1989. Υπενθυμίζουμε πως η ΕΠΕΝ ήταν το κόμμα που ίδρυσε το 1984 δι’ αντιπροσώπων ο ισοβίτης δικτάτορας Γεώργιος Παπαδόπουλος και στις ευρωεκλογές εκείνης της χρονιάς κατάφερε ν’ αποσπάσει 136.642 ψήφους (2,29%) και να βγάλει ευρωβουλευτή – αρχικά τον Χρύσανθο Δημητριάδη, τον οποίο διαδέχθηκαν το 1988-1989 από ένα εξάμηνο ο Αριστείδης Δημόπουλος κι ο Σπύρος Ζουρνατζής.

Το 1989, όμως, με το αίτημα ανατροπής του ΠΑΣΟΚ να συσπειρώνει τον κόσμο (και) της Ακροδεξιάς γύρω από τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, τα ποσοστά της βούλιαξαν και το 1990 μετεξελίχθηκε στο περιθωριακό «Εθνικόν Κόμμα» (Δημήτρης Ψαρράς, «Η κληρονομιά ενός δικτάτορα», βιβλίο που διένειμε η «Εφ.Συν.» το 2017, σ. 120-7).

Πατρίς, Στρατός, Αστυνομία >>>>

Άλλες εποχές με άλλα ήθη και διαφορετική κοινωνική κουλτούρα!!...

 -> Έτσι προχωρούσαν οι νέες γενιές, με  αυτά τα ιδανικά, που  απεμπολήσαμε!...

--------------------------------------------------------------------------------------------------

Φωτογραφίες στο συρτάρι από το αρχείο της Βιβής Σκούρτη

Ήταν μήνας Μάης και με πρωτοβουλία της καθηγήτριας των Αγγλικών Πατρινέλη και τη συναίνεση των καθηγητών του Γυμνασίου Κρανιδίου στο οποίο φοιτούσαμε, αποφασίστηκε να βαπτίσουμε ένα νεογέννητο μωρό.

Δεν ξέρω αν επρόκειτο για κάποιο Πρόγραμμα από αυτά που σήμερα ονομάζουμε Εκπαιδευτικά, αλλά οι καθηγήτριές μας σκέφτηκαν το σχολείο μας να τελέσει το μυστήριο της βάπτισης, βαπτίζοντας ένα μωρό φτωχής οικογένειας. Μας ανέθεσαν λοιπόν να ψάξουμε στα χωριά μας.

Επιστρέφοντας από το σχολείο και στη διάρκεια του μεσημεριανού φαγητού κουβέντιασα με τη μητέρα μου το θέμα κι εκείνη αμέσως θυμήθηκε ότι πρόσφατα είχε γεννήσει το δεύτερο κοριτσάκι της η συμμαθήτριά της Κική Κοκκοβίλη. Με ένα τηλεφώνημα είχαμε τη συγκατάθεσή της και τη μεγάλη της χαρά, αφού δεν είχε τάξει σε κάποιον την κουμπαριά.

Το ανακοίνωσα στο σχολείο, μαζέψαμε όλα τα τμήματα χρήματα, αγοράστηκαν τα βαπτιστικά, οι λαμπάδες, τα μαρτυρικά, ο χρυσός σταυρός κ.λ.π. μπήκαν όλα τα ονόματα των μαθητών σε κλήρους και σύμφωνα με τον παπά θα έπρεπε να είμαστε το ανώτερο πέντε οι νονές.

Η τελετή έγινε στον Ταξιάρχη με καλεσμένους όλους τους μαθητές. Οι γονείς της μικρούλας ήσαν περιχαρείς, αλλά και όλοι εμείς που εκτός από τη χαρά της τελετής του μυστηρίου γευτήκαμε και τους χειροποίητους κουραμπιέδες με το φρέσκο μυρωδάτο βούτυρο και το καβουρδισμένο  αμύγδαλο από τα χέρια της μητέρας Κικής και της αδελφής της Ευγενίας Κοτταρά, που ήταν και γειτόνισσες αχώριστες, αγαπημένες, υποστηρικτικές ως το τέλος τους.

            Εμείς οι μαθητριούλες του έτους 1967 δώσαμε μύρα κι ευωδιά στην νεοφώτιστη Κατερίνα Κοκκοβίλη και εγώ στέλνω φρέσκες ευχές της φιλιότσας μου, να είναι πάντα καλά, γερή κι ευτυχισμένη.

Παραθέτω μία αναμνηστική φωτογραφία από τη βάπτιση στο προαύλιο της εκκλησίας και μία έξω από το σπίτι της οικογένειας.

 Βιβή Σκούρτη

Εικόνες από την ειδυλλιακή Ερμιόνη! ...

Ανατολή του ηλίου σήμερα,  που δεν έμοιαζε καλοκαιρινή! 

Αλλάζουν και τα φυσικά φαινόμενα ανεξαρτήτου εποχής, 

όπως τα συναισθήματα των ανθρώπων ανάλογα με τις περιστάσεις...

Χαρακτηριστικό γενικά  της ΦΥΣΗΣ  ανάλογα με τις περιπτώσεις και τα ερεθίσματα που τα δημιουργούν , - > σκεπτόμαστε, αν η σκέψη μας είναι σωστή...   

Φωτο 2 -> Χθες δειλινό στην νότια παραλία με  νεαρούς,

 σε ρομαντικό θαλάσσιο σεργιάνι πάνω  στα κανό τους!...

 

Φώτο - σχόλιο

 ΣΤΑΜ. ΔΑΜ.

Ως μνημόσυνο στον ανιψιό μου Δαμιανό Μιχ. Δαμαλίτη

Συχνά πυκνά έρχεται στο μυαλό μου, αλλά σήμερα είχα ισχυρό ερέθισμα - περιστατικό!... 

- γι ' αυτό και η αναφορά μου ...

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

3 Ιουλίου 2018

…«Και αυτοί που μείνανε κουνούσαν μαντίλια»...

Το τελευταίο αντίο στον Δαμιανό Δαμαλίτη

Παλικάρι  μου, είχες τις χάρες όλες, γι’ αυτό σε ζήλεψαν οι μοίρες και σε πήρανε γρήγορα κοντά τους, δημιουργώντας  πολύ πόνο, πολύ καημό σ’ αυτούς που μένουνε...

Πολύς κόσμος μαζεύτηκε σήμερα στον Ι.Ν. Ταξιαρχών στην Ερμιόνη να παρακολουθήσει την εξόδιο ακολουθία και να πει το τελευταίο αντίο στον Δαμιανό από τα βάθη της ψυχής και από  μέσα του και  με λόγια παρηγοριάς στους δικούς του. Τραγικές φιγούρες οι γονείς του και η σύζυγος του. 

Μου φάνηκε, μέσα  στην παραζάλη και το παραμιλητό μου - για το φευγιό του ανιψιού μου, πως όλος αυτός ο κόσμος των συμπολιτών κι’ όχι μόνο,   του κουνούσε μαντίλια και του έλεγε καλό ταξίδι.

Μόνο που αυτό το ταξίδι, ήταν το τελευταίο! Ένα ταξίδι αλίμονο με κατευόδιο, όμως,  χωρίς καλωσόρισες. δίχως  γυρισμό!!  Ένα ταξίδι που γρήγορα ή αργά κάνουμε όλοι μας...

Όμως, η διαφορά γι’ αυτούς που μένουν, (την οικογένειά του) είναι,  ότι ο πόνος είναι δυσβάστακτος, οδυνηρός, όταν αυτόν τον πηγαιμό τον κάνεις σε ηλικία 38 χρονών και κάτω από τραγικές συνθήκες, αφήνοντας πίσω σου μια γυναίκα και δύο μικρά παιδιά. 

Άντε στο καλό Δαμιανέ και να’σαι βέβαιος πως θα συναντηθούμε…

Ο θείος σου

ΣΤΑΜ. ΔΑΜ.

Γιώργος Νοταράς στα 88 του χρόνια(!) στο blog του ->… «μια στο καρφί και μια στο πέταλο»….

 

http://oalivanistos.blogspot.com/

ΩΣ ΔΗΜΟΣ ΕΞΩ ΠΑΜΕ ΚΑΛΑ...

Το 2010 επισκέφθηκε την Ερμιόνη, ο τότε Υποψήφιος Δήμαρχος Ερμιονίδας και πρώην Δήμαρχος Κρανιδίου κος Δημήτριος Καμιζής, προκειμένου να μας εξηγήσει το  σχέδιο Καλλικράτης που θα εφαρμοζόταν στους  ΟΤΑ που θα προέκυπταν από την  συνένωση των δήμων Κρανιδίου και Ερμιόνης. 

 Η συγκέντρωση έλαβε χώρα στην καφετέρια <Ερωδιός> όπου και έγινε η ενημέρωση, όσων από τους Ερμιονίτες παρευρέθησαν. Στο τέλος της ομιλίας ο κ, Καμιζής, ρώτησε τους παριστάμενους, εάν υπήρχε καμιά απορία.

Πρώτος έλαβε το λόγο  ο κος  Τζανής και κατόπιν εδόθη ο λόγος σε μένα και απευθυνόμενος στον κο Καμιζή του είπα:  < Κ, Δήμαρχε φοβάμαι ότι η Ερμιόνη σε λίγο καιρό, θα γίνει προάστιο του Κρανιδίου> για να λάβω την απάντηση:  <<Σας διαβεβαιώνω κ. Νοταρά ότι και ο τελευταίος κάτοικος της Αδέρας, στα όρια του Δήμου, θα έχει τα ίδια δικαιώματα όπως ο κάτοικος Κρανιδίου> .

10 χρόνια μετά και ύστερα από τις τελευταίες εξελίξεις ο κ Καμιζής δικαιώθηκε, αφού ο κ Δήμαρχος όχι μόνο  παρέστη σε εορταστικές εκδηλώσεις στα όρια του Δήμου, αλλά και εκτός αυτού.

Όσο για την Κοινότητα Ερμιόνης αρμόδιος να απάντηση είναι ο Κοινοτάρχης, αφού και τον εορταστικό στολισμό της πόλεως τον επιμελείται ο κ. Δήμαρχος.

Εγώ εκ προσωπικής εμπειρίας διαπιστώνω ότι ο κ, Δήμαρχος, διαχειρίζεται τις αιτήσεις των Δημοτών, ως υπηρεσία Ποστ Ρεσταντ, αφού τις παραλαμβάνει τις στέλνει στην Κοινότητα και περιμένει απάντηση, ο δε ίδιος επιμελείται του..... νιπτήρος το νερό να είναι καθαρό!!! 

Νοταράς Γεώργιος

ΝΕΑ ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΗ ΤΟΥ ΠΑΠΑΡΣΕΝΗ

 

Με αιφνιδίασε ευχάριστα η καλή μου φίλη Μαρίκα Κανέλλη - Τουτουντζή, φανατική συλλέκτρια ιστορικών τεκμηρίων και παραδοσιακών κειμηλίων, όταν μου έστειλε μια νέα, άγνωστη προσωπογραφία του Κρανιδιώτη ιερωμένου πολέμαρχου Αρσένιου Κρέστα, έργο αγνώστου ζωγράφου.

Την είχε βρει, όπως μου είπε, στην εφημερίδα «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» αρκετά χρόνια πριν και την είχε φυλαγμένη και ξεχασμένη, όπως συχνά συμβαίνει.

Σε αυτή απεικονίζεται ο Παπαρσένης με ύφος αγέρωχο και αποφασιστικό φορώντας πολεμική στολή, ζωσμένος τα όπλα και έχοντας περασμένο στον ώμο του το καριοφίλι.

Πραγματικά, μόλις είδα τη μοναδική αυτή απεικόνιση του ήρωα, θυμήθηκα το παρακάτω περιστατικό, που διασώθηκε από την τοπική μας παράδοση. Κάποιος Κρανιδιώτης βλέποντας τον Παπαρσένη, μετά το πέρας της Λειτουργίας στον ναό «Επιλόχεια της Θεοτόκου – Πάνω Παναγιά», χωρίς τα ράσα, να φορά την πολεμική του στολή, αναφώνησε με έκπληξη και θαυμασμό, προμηνύοντας τα γεγονότα που θα ακολουθούσαν: Ντο πρίσσετε κόσμι! Δηλαδή θα καταστραφεί/θα διαλυθεί ο κόσμος!

Γιάννης Σπετσιώτης

------------------------------------------------------------------------------=--------------------------------------------------------------------------

Σημείωση του blog: Και εμάς μας εκπλήσσει και μας ξαφνιάζει γλυκά, ο αγαπητός συμπατριώτης και φίλος με αυτή την παθιασμένη έρευνά του, που κάθε φορά έχει να μας πει, - έτσι σεμνά - μέσα από τα ιστορικά και άλλα ντοκουμέντα πολλά που δεν γνωρίζουμε και  αφορούν, εμάς και τον τόπο μας ...  

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΜΙΖΗΣ

Κι όμως η απεικόνιση αυτή φαίνεται ότι είναι πιο κοντά στην πραγματικότητα όχι μόνο γιατί μοιάζει περισσότερο με αυτήν της προσωπογραφίας που την εντόπισα στα "παλιά" του Δημαρχείου Κρανιδίου και την είχα αναρτήσει στην αίθουσα τελετών του Δημαρχείου όπου βρίσκεται ακόμα, αλλά και γιατί μοιάζει πολύ με τα χαρακτηριστικά των σημερινών απογόνων των Κρεστέων στο Κρανίδι και στο Πορτοχέλι οι οποίοι είναι όλοι ψηλοί λιγνοί και ξερακιανοί στην όψη! 

Οι απεικονίσεις που έχουν παρουσιαστεί να τον παρουσιάζουν στρογγυλοπρόσωπο και ευτραφή και μάλιστα την εποχή αυτή τότε το 1821, νομίζω απέχουν εντελώς από την πραγματικότητα. 

Όσον αφορά στον φίλο και συμπατριώτη Γιάννη Σπετσιώτη δεν νομίζω πλέον ότι μας εκπλήσσει διότι ασχολείται χρόνια τώρα συστηματικά με την ανάδειξη της ιστορίας του τόπου μας και είναι πλέον σύνηθες να κοινωνούμε των αποτελεσμάτων της έρευνάς του. Τον θεωρώ τον πιο αξιόπιστο νεότερο ερευνητή της ιστορίας του τόπου μας. Μπράβο και πάλι Γιάννη!!!

• 
  

• Ενεργός

  Σταμάτης Δαμαλίτης

  ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΜΙΖΗΣ ο κ. Καμιζής - ο Δήμαρχός μας, ΄->'έτσι τον φωνάζω εγώ - πάντα είναι εκεί στ' αχνάρια της ιστορίας μας! Τον ευχαριστούμε, γιατί πρόσθεσε μια ακόμα ψηφίδα στο κάδρο της τοπικής μας ιστορίας. Και με την ευκαιρία να πω, πως όποιος δεν γνωρίζει την ιστορία, δεν δικαιούται να συμμετέχει στο παρόν και στο μέλλον...

Φωτο - ρεπορτάζ από το Εκλογοδικείο κατά τη συζήτηση της ένστασης που είχε υποβάλλει για το αποτέλεσμα των εκλογών της 7/11/2010 ο υποψήφιος δήμαρχος + Δημήτρης Σφυρής....

 

Ιστορική νίκη στις δημοτικές εκλογές με τη βούλα (!) του Λαού της Ερμιονίδας και της Δικαιοσύνης!

Στο ακροατήριο o πρώτος Δήμαρχος του ενιαίου Δήμου Ερμιονίδας  Δημήτριος Καμιζής με τους δ.σ. του και ο Δ. Σφυρής μόνος…

Ακολουθεί όλο το εκτενές ρεπορτάζ του Σταμάτη Δαμαλίτη

«Ιστορική δίκη για τους Ερμιονιδείς και το νέο Δήμο Ερμιονίδας», αυτή που εξελίχθηκε χθες στο Εκλογοδικείο Ναυπλίου

 

Κατ’ αρχή να σας πούμε, πως πριν αρχίσει η διαδικασία  χθες στο Εκλογοδικείο του Ναυπλίου (έχουμε αναφερθεί σχετικά ) απευθυνθήκαμε στην Πρόεδρο του Δικαστηρίου που συνεδρίαζε στην αίθουσα του Κακουργιοδικείου και της ζητήσαμε την άδεια να τραβήξουμε φωτογραφίες κατά την διαδικασία της δίκης με το δικαιολογητικό που αναφέρουμε ως τίτλο: «Ιστορική δίκη για τους Ερμιονιδείς και το νέο Δήμο Ερμιονίδας»  Η κ. πρόεδρος εξέλαβε θετικά το αίτημά μας και μας έδωσε την άδεια.

Η διαδικασία άρχισε με ανάγνωση του περιεχομένου της ενστάσεως του κ. Σφυρή από την Πρόεδρο του Δικαστηρίου και στη συνέχεια της αντενστάσεως του κ. Καμιζή.

Το λόγο πήρε πρώτος ο συνήγορος του κ. Σφυρή κ. Λάμπρος Γεωργακόπουλος (που συνοδευόταν από την δικηγόρο κα Αθηνά Παπαγιαννάκη η οποία δεν πήρε το λόγο) και ανέπτυξε τις θέσεις και τις απόψεις του για την υπό κρίση ένσταση όπως και γι’ αυτή της αντενστάσεως, και στη συνέχεια το λόγο πήραν οι συνήγοροι της πλευράς του ανακηρυγμένου Δημάρχου Ερμιονίδας κ. Δ. Καμιζή οι κύριοι Παναγιώτης Ζυγούρης εξ Αθηνών και ο δικός μας από την Ερμιονίδα Μιχαήλ Καρατζάς.

Από την αρχή της διαδικασίας άποψή μας είναι, πως άρχισε να διαμορφώνεται ένα κλίμα θετικό υπέρ της «Προοδευτικής Πατριωτικής Συμπαράταξης Ερμιονίδας» και του ανακηρυγμένου Δήμαρχου κ. Καμιζή, κλίμα το οποίο κορυφωνόταν στη συνέχεια. Ωστόσο, τίποτα δεν είναι βέβαιο μέχρι την έκδοση της απόφασης του Δικαστηρίου.

Πρέπει να σας πούμε ακόμα, πως ο κ. Σφυρής είχε υποβάλλει ένσταση κατά της απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ναυπλίου που επικύρωσε της δημοτικές εκλογές, όπως και κατά του κ. Καμιζή και όλων των εκλεγμένων δημοτικών και κοινοτικών συμβούλων της παράταξής του. Ενώ ο κ. Καμιζής με την αναγκαστική... πλέον αντένστασή του, μόνο κατά του κ. Σφυρή.

Συμφωνήθηκε μεταξύ του προεδρείου και των συνηγόρων τη Δευτέρα 3 Ιανουαρίου 2010 να προσκομίσουν στο Δικαστήριο τα υπομνήματά τους και από εκεί αφού εξετασθούν προφανώς σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα θα εκδοθεί η απόφαση.

Τέλος να σχολιάσουμε, πως αλγεινή εντύπωση μας προκάλεσε το γεγονός ότι ο κ. Σφυρής προσήλθε μόνος του στο Δικαστήριο χωρίς κάποιος τουλάχιστον στενός συνεργάτης της παράταξής του να τον συνοδεύει,  για λόγους ηθικής στήριξης. 

Ωστόσο, όπως προαναφερθήκαμε στο ισόγειο του Δικαστικού Μεγάρου στο χώρο του καφενείου που λειτουργεί εκεί, συναντήσαμε τον απερχόμενο Δήμαρχο Ερμιόνης κ. Λεμπέση και τον αντιδήμαρχο κ. Αϊβαλιώτη οποίος ήταν υποψήφιος στην παράταξη του κ. Σφυρή, αλλά φυσικά δεν εξελέγει…

 Φώτο -ρεπορτάζ

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ 

ΥΓ. Αρχές Φεβρουαρίου 2011 ο ζυγός της Δικαιοσύνης έγειρε και δικαίωσε την εκλογή του Δήμαρχου Ερμιονίδας Δημήτρη Καμιζή όπου και διοίκησε το Δήμο έως στις 31/8/2014

Δήμαρχε Ερμιονίδας Γιάννη Γεωργόπουλε τι έγινε η μήνυση -> με διαδικασία του αυτοφώρου! - που θα υποβάλλετε στον δημοτικό υπάλληλο;;;...

...ή μήπως και αυτό ήταν στο πλαίσιο του εντυπωσιασμού;;; ...

---------------------------------------------------------------------------

Εμπρός παιδιά της Ερμιονίδας στο δρόμο που χάραξε ο κ. δήμαρχος! - > Μηνύσεις - Μηνύσεις - Μηνύσεις! - > για να λυθούν τα προβλήματα....

Δήμος Ερμιονίδας -> εσπευσμένα διορισμός δικηγόρου για τους λόγους που αναφέρονται στο έγγραφο...

Περίεργα γεγονότα συμβαίνουν στο Δήμο μας!!...

...Αναφορά - καταγγελία υπαλλήλου του Δήμου (συνδικαλιστικό όργανο) κατά του Αντιδημάρχου καθαριότητας -> και άσκηση αντίστροφης μήνυσης του Αντιδημάρχου κατά του υπαλλήλου...

Το πιο πιθανόν - για εμάς - να ανακληθούν οι μηνύσεις, αλλά η δικηγόρος του Δήμου πρέπει να πληρωθεί!!

Όμως κ. δήμαρχε ->  «Ποιος θα πληρώσει το μάρμαρο;;;!! … 

ΣΤΑΜ. ΔΑΜ.

Διαδικτυακή πολιτικάντικη σκόνη και βρωμιά στην Ερμιόνη και ευρύτερα στο Δήμο μας όπως αυτή που έρχεται από την Αφρική και χειρότερη - > που δεν υπάρχει εμβόλιο! ...

 ΑΥΤΗ Η ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΑ! - ΘΑ ΑΝΑΡΤΆΤΑΙ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΕΠΙ 40 ΜΕΡΕΣ,ΟΣΟ ΘΑ ΥΜΝΟΥΜΕ, ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΑΣ!

ΒΡΟΜΕΡΟΙ ΚΑΙ ΤΡΙΣΆΘΛΙΟΙ – ΧΩΡΙΣ ΟΝΟΜΑ ΚΑΙ ΕΠΩΝΥΜΟ!!!-> ΤΟΥ BLOG «ΚΟΠΡΟ ΤΟΥ ΑΥΓΕΙΑ»

 - > ΕΔΩ ΕΙΜΑΙ – ή ΟΠΟΥ ΑΛΛΟΥ ΕΣΕΙΣ ΘΈΛΕΤΕ ΝΑ ΜΕ ΚΑΤΑΓΓΕΙΛΛΕΤΕ – ΚΑΙ ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΩ…

Για όλα αυτά πρέπει να ενημερωθεί η  κα Μαριάννα Βαρδινογιάννη που έχει στην υπηρεσία της τον διαχειριστή αυτoύ του βρομοblog, για να ξέρει πως ενεργεί και τι αναρτήσεις κάνει σ' αυτό το blog, πως  διαβάλλει και  προσβάλλει ποικιλοτρόπως, πρόσωπα και σε κάποιες περιπτώσεις οικογένειες αυτών!!...

 

------------------------------------------------------------------------------------------

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Και αφού εσείς ελεεινοί δεν μιλάτε για τις δικές σας καταδίκες θα μιλήσω εγώ!

 -> Η πρώτη καταδίκη διαχειριστή του «Εικονοσκοπίου» είναι αυτή του «άρχοντα» - μάνατζερ και συμβούλου σου - τελεσιδίκως στο πενταμελές Εφετείο για υπόθεση του Δήμου Ερμιόνης! 

Και η δική σου καταδίκη   στην υπόθεση του Διδύμου….  (για αναφορά στο βρομοblog σας) και μάλιστα χωρίς να έχεις το δικαίωμα έφεσης. 

Αν έχετε μούτρα μιλήστε πάλι με κομπασμό για καθαρό - λευκό ποινικό μητρώο και καθαρό κούτελο, που σπάει καβο-κολώνες κατά την προσφιλή χαβαλετζίδικη φράση σας ... 

Εν τω μεταξύ ενημερώστε και το δικηγόρο σας (όνομα δεν λέω) για να μην βρεθεί προ εκπλήξεως….

ΥΓ. 2) Και αυτό θα αναρτάται κάθε μέρα για να μάθουν οι συμπολίτες μας ποιος/ποιοι, είναι οι Φουρθιότηδες της Ερμιονιδας...

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ

ΣΤΑΜ. ΔΑΜ.

Το τελευταίο αντίο στον Ησαΐα Κουβαρά -> από τη Βιβή Σκούρτη

 

Φτωχότερη η ψαράδικη οικογένεια της Ερμιόνης μέσα  στης φτώχειας της ζωής και του υγρού στοιχείου...

-------------------------------------------------------------------------------------------------------

    

Ησαΐας Κουβαράς, ένας εργάτης της θάλασσας

Ένα ακόμα «στοιχειό» του αλμυρού νερού, από τους τελευταίους παλιούς ψαράδες του τόπου μας, ένα «στοιχειό» της δουλειάς, «στοιχειό» του λιμανιού σήμερα έφυγε από κοντά μας. Από μικρό παιδί στη θάλασσα ο Ησαΐας, την ταξίδεψε, την τρύγησε και παρά τις κινητικές δυσκολίες που είχε, μπαινόβγαινε με λαχτάρα στο πλεούμενό του ως τα τελευταία του. Η σύνταξη του περιοδικού μας «ΣΤΗΝ ΕΡΜΙΟΝΗ ΑΛΛΟΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ» τιμώντας την αξιοσύνη του, έχει αφιερώσει σχετικό άρθρο.

Αποχαιρετώντας τον, παραθέτω αποσπάσματα από παλαιότερες διηγήσεις για τη ζωή του και τη δουλειά του:

«Ο θείος μου Παναγιώτης Κουβαράς αδελφός του πατέρα μου Κώστα Κουβαρά, είχε παντρευτεί τη Φανιώ του Λακούτση, έμενε στα Μαντράκια και είχε την τράτα «ΣΟΦΙΑ», που αργότερα την πούλησε στον Σπύρο Ταρούση∙ εκείνος της έκανε μετατροπές, του την έκοψε ο Κοκκωνάκης στη μέση και κουβαλούσε τους επιβάτες από τα καράβια τότε που δεν έπιαναν λιμάνι γιατί δεν υπήρχε ο μόλος και καθόντουσαν αρόδο.

Μας είπε λοιπόν ο θείος Παναγιώτης: «ελάτε εδώ ρε να δουλέψουμε μαζί». Πήραμε πρώτα ένα δίχτυ και μετά από ένα σίδερο και δουλεύαμε μαζί με τον πατέρα μου στην τράτα του. Το 1953 αγοράσαμε ένα καΐκι από την Αίγινα και κουβαλούσαμε ντομάτες στον Πειραιά.

Αργότερα φτιάξαμε στην Κοιλάδα τη δική μας γκαγκάβα τη «ΦΡΟΣΩ». Η δουλειά μας στα τέλη του Μάη σταματούσε γιατί το καλοκαίρι κρύβονται τα σφουγγάρια.

Η γκαγκάβα είναι συρόμενο εργαλείο και είναι δουλειά μόνο της ημέρας. Σ’ ένα από τα ταξίδια μας ξεκινήσαμε από το λιμάνι και είμαστε σε 23 ½ ώρες ασταμάτητες στη Μυτιλήνη. Άναψε η μηχανή μας γιατί τότε οι μηχανές ήταν με καμινέτο, με πορσίτη. Ταξιδεύαμε παντού, από Ραφήνα μέχρι Καβάλα και Θάσο και Επτάνησα, από Λαγονήσι ή Ανάβυσσο μέχρι την Ελαφόνησο.

Η δική μας η δουλειά άρχιζε και έστρωνε μετά από τις φουρτούνες, μετά τα Θεοφάνεια ή μετά τις Αποκριές, όταν η θάλασσα καθάριζε από το φύκιο, όταν δηλαδή έπιανε φουρτούνα και η θάλασσα ξερίζωνε το σάπιο φύκιο και το έβγαζε με το κύμα έξω στη στεριά.

Συνήθως φεύγαμε το βράδυ του Αγιαννιού, προς Ανάβυσσο, Βάρκιζα, Ραφήνα για να φτάσουμε ως τις μέρες του Πάσχα στα Επτάνησα. Στο Λαγονήσι κάναμε τρεις καλάδες τη μέρα και αλλού ίσως και πέντε, αν το μέρος δεν ήταν «χτυπημένο», δουλεμένο δηλαδή, βγάζαμε πέντε οκάδες την ημέρα. Τότε είχε οκτώ κατοστάρικα η οκά, ενώ ο τόνος του πετρελαίου είχε 750 δραχμές και περνούσαμε ένα μήνα και κάτι. Από το 1986 και μετά τα σουγγάρια χαθήκανε.

Θυμάμαι ένα ταξίδι μου με τον Ηλία Αγγέλη, αν δεν κάνω λάθος θα πρέπει να ήταν το 1986 αρχές Οκτώβρη, είχε ρίξει κάτι τρελές βροχές που από το Κρόθι έτρεχαν εφτά ποτάμια.

Πιάσαμε τότε με το συρόμενο από Κρόθι, Κουταβά, Ντάρδιζα, Ποτόκια, Δοκό 16 οκάδες σουγγάρια. Στη συνέχεια χαθήκανε και χαλάσανε, ούτε ρουκούτα* δε βρίσκαμε».

Συλλυπητήρια στην οικογένειά του.

Καλό σου ταξίδι καπετάνιε στο μακρινό σου προορισμό, για ‘κει που έβαλες ρότα.

*ρουκούτα: το σφουγγάρι που χρησιμοποιούσαν για το πλύσιμο των πιάτων

Βιβή Σκούρτη