Τρίτη 14 Φεβρουαρίου 2023
Όσοι έχουν κάνει έργο στο Δήμο μας το δείχνουν! - > Οι άλλοι μας δείχνουν τις καρναβαλίστικες φιγούρες -> Τι τους λές ...
Χρήστος Γιανναράς καθηγητής φιλοσοφίας -> [...] Θέλει πολύ κουράγιο για να συντηρείται ελπίδα ιστορικής επιβίωσης του Ελληνισμού.! ...
Ακόμα δεν γίναμε κράτος
Christos Yiannaras | 13
Feb 2023
Τι σημαίνει και τι αντιπροσωπεύει
για την εμπειρία του Νεοέλληνα ο όρος «δημόσιος τομέας», είναι γνωστό. Στην
πρωταρχική του χρήση ο όρος σηματοδοτεί μέγιστη κοινωνική κατάκτηση: Τη
δυνατότητα μιας κοινωνίας να οργανώνει και να θεσμοποιεί λειτουργίες κοινής
ωφέλειας, διακονίας των αναγκών κάθε πολίτη, προσφοράς υπηρεσιών σε κάθε
πολίτη. Να βεβαιώνει έμπρακτα την προτεραιότητα των σχέσεων κοινωνίας έναντι
της ατομικής ιδιοτέλειας, της αυθαίρετης ανισότητας στη χρήση των κοινωνικών
αγαθών, της εγωκεντρικής απληστίας του κέρδους. Η δημοκρατία δεν απαγορεύει
στον ιδιώτη να εμπορευθεί ελεύθερα ακόμα και κοινωνικές λειτουργίες, όπως η
παιδεία, η υγειονομική περίθαλψη, οι συγκοινωνίες, η πληροφόρηση. Όμως είναι
κατάκτηση μιας κοινωνίας να οργανώνει θεσμούς αντίστασης στην εμπορία των
ανθρώπινων αναγκών, στην εκμετάλλευσή τους από ιδιοτελή συμφέροντα.
Γι’ αυτό και όσο ευρύτερος είναι ο
δημόσιος τομέας τόσο σαφέστερη η ανάπτυξη της κατά κεφαλήν καλλιέργειας σε μια
κοινωνία, ο περιορισμός του πρωτογονισμού της εγωτικής αυτοσυντήρησης και
επιθετικότητας. Όταν ο διευρυμένος δημόσιος τομέας είναι κοινωνική κατάκτηση
(όχι στανική επιβολή μιας ιδεολογίας), τότε ο δημόσιος υπάλληλος είναι
πραγματικά κοινωνικός λειτουργός. Έχει συνειδητά αποφασίσει ότι επιλέγει να
υπηρετήσει στον βίο του πρώτα το κοινό και ύστερα το ιδιωτικό του συμφέρον.
Στο πλαίσιο του πολιτισμού της νεωτερικότητας, θεμελιωμένου στην ατομοκρατία και φυσιοκρατία της φιλοσοφίας του Διαφωτισμού, τα περιθώρια των κοινωνιοκεντρικών προτεραιοτήτων ήταν εξ ορισμού υπονομευμένα. Το όραμα της «κοινωνίας των πολιτών», του «κράτους πρόνοιας» ή, ακόμα, και της «αταξικής κοινωνίας» αιωρήθηκε από την αρχή σε ένα πελώριο ανθρωπολογικό κενό, σε τρομακτικό έλλειμμα «νοήματος» των σχέσεων κοινωνίας. Μπήκαμε στον 21ο αιώνα και οι μηχανιστικές «κοινωνιοκεντρικές» επιδιώξεις αποδείχνονται χιμαιρική ουτοπία, σαρώνονται από την καταιγιστική υστερία της «ιδιωτικοποίησης» των πάντων, τον ασύδοτο θρίαμβο του οικονομικού «φιλελευθερισμού», της απολυτοποιημένης ατομοκρατίας. >>>>>>
«ΌΧΙ -> Δεν κτυπάμε αλυσοδεμένους»…
Τελικά, βλέπουμε να αλλάζουν τα συναισθήματά μας, μέσα στη γενική μουγγαμάρα του εκλογικού σώματος, που σε λίγο καιρό θα κληθεί αρχικά να κάνει τις επιλογές του για το ποιοι θα κυβερνήσουν τη χώρα μας και λίγους μήνες μετά, να επιλέξει τους τοπικούς άρχοντες για την Περιφέρεια και τους Δήμους και μας κατακλύζει μια απέραντη θλίψη και απογοήτευση!
Σκεπτόμαστε,
δεν είναι δυνατόν ένας λαός που σιωπά γιατί φοβάται ή περισσότερο γιατί δεν είναι
ενημερωμένος για τις δημόσιες υποθέσεις, να κάνει σωστές επιλογές όταν αφήνεται
να τον παρασύρουν οι επιτήδειοι θεσμικοί ή οι κλακαδόροι και τα παπαγαλάκια αυτών….
Από την άλλη πλευρά, τι μπορούμε να πούμε γι’ αυτούς που μας διοικούν
σε τοπικό επίπεδο που μέσα στη δίνη και
την οδύνη των καιρών, κρύβονται από τα όσα τεκμηριωμένα τους κατηγορούν για τις πράξεις
τους εις βάρος των δημοτικών μας συμφερόντων!!!
Μετά λύπης μας βλέπουμε, πως αν και κάποια φορά «βγαίνουν από την
τρύπα τους που είναι κρυμμένοι αυτοί οι άρχοντες» για να αναπνεύσουν στο ξέφωτο, ούτε ψέματα
δεν ξέρουν να πούνε και μόλις το τολμούν αποκαλύπτονται και πάλι «εισέρχονται
στην τρύπα τους»...
Άλλη εκτόνωσή τους και παρηγοριά που θα αυξάνεται στη συνέχεια όσο θα μπαίνουμε στην καρδιά της προεκλογικής περιόδου, είναι οι φωτογραφίσεις τους με τους νέους υποψηφίους των παρατάξεών τους, που χωρίς κανένα εσωτερικό φραγμό και ΝΤΡΟΠΗ τις αναρτούνε με καμάρι(!) στο διαδίκτυο…
Και εμείς, έκπληκτοι μέσα σ’ αυτόν τον ορυμαγδό , τον ξεπεσμό και την κατάντια, αναλογιζόμαστε:
-> «Δεν μπορούμε να κτυπάμε αλυσοδεμένους - ΌΧΙ»…
ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ
Τοπικός δημοσιογράφος
«Σαν τα σαλιγκάρια μετά τη βροχή» …
Διαβάζουν το
blog μας και αποκτούν αντιπολιτευτική μαχητική
διάθεση …
=====================================================================================================================
Τρίτη 14
Φεβρουαρίου 2023
ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟ ΚΑΙ ΣΤΑ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΑ: ΠΟΙΟΣ ΚΥΒΕΡΝΑ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΟΠΟ
Εμείς θεσμικά
είχαμε επισημάνει από καιρό ότι κρίσιμες επιλογές για τον Δήμο Ερμιονίδας δεν
ήταν αποτέλεσμα δημοκρατικής διαβούλευσης και επιλογής των εκλεγμένων οργάνων
της τοπικής Αυτοδιοίκησης αλλά επιβολής από ένα εξωθεσμικό πολιτικό κέντρο με
ταυτότητα και συγκεκριμένα χαρακτηριστικά.
Αυτή η «αόρατη» αρχή, επέβαλε στον Δήμαρχο Γιάννη Γεωργόπουλο τις αποφάσεις τους, τις
επιλογές τους, και η Διοίκηση του Δήμου μας πειθήνια ακολουθούσε....
Μας επέβαλε τον
ίδιο εξωτερικό συνεργάτη -λογιστή που
ευτυχώς μετά την παρέμβαση μας τον έδιωξαν μετά από 1,5 χρόνο!!
Ήθελε να μας
φορτώσει ένα τεράστιο δάνειο για το Δημοτικό φωτισμό, οι δημοτικοί σύμβουλοι
της αντιπολίτευσης αντισταθήκαμε, δεν
πέρασε, μετά ήρθε το πάγωμα και αυτό ξεχάστηκε.
Μας επέβαλε το
ευέλικτο ωράριο στο τομέα της καθαριότητας καταστρατηγώντας τα πάγια εργατικά
δικαιώματα, το οποίο θα ανατραπεί με αποφάσεις της δικαιοσύνης ή με
την βούληση και τις επιλογές των Δημοτών μας.
Μας πρότεινε να
είχαμε συμμετοχή σε πολλά προγράμματα, οι οποίοι οι φάκελοι προετοιμασίας τους
επιμελήθηκαν από εταιρίες συγκεκριμένων συμφερόντων!!
Το κρίσιμο ερώτημα
περί νομίμου και ηθικού είναι κυρίαρχο, εμείς δεν μπορούμε να αμφισβητήσουμε
την τεχνογνωσία κανενός, την ικανότητα του, τα προσόντα του όμως όταν κάποιος
αξιοποιεί ένα σύστημα τοπικής διακυβέρνησης για να δημιουργηθούν κλειστά
οικονομικά κυκλώματα που διαχειρίζονται τον Δημοτικό προυπολογισμό κάθε Δήμου
εμείς είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι.
Η διοίκηση Δήμου
μας ποτέ δεν έπραξε το αυτονόητο να έρθει στο Δημοτικό συμβούλιο και να
αιτιολογήσει την αναγκαιότητα η μη κάποιων συνεργασιών, πάντα όλα στα κρυφά
,πάντα όλα κάτω από το χαλί.
Όποιος κρύβεται
φοβάται, δεν έχει το θάρρος να διοικήσει, άρα δεν κυβερνά, ακολουθούν οι
αποκαλύψεις, το «τσουνάμι» είναι εδώ και έρχεται η αρνητική δημοσιότητα σε
πανελλήνια εμβέλεια.
ΟΙ ΔΗΜΟΤΙΚΟΙ
ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ
ΤΑΣΟΣ ΛΑΜΠΡΟΥ ΤΑΣΟΣ ΤΟΚΑΣ
Αυτός είναι ο ορισμός του ωραίου: «να βλέπεις κάτι συνεχώς και κάθε που το κοιτάς να σε ξαφνιάζει, σαν να το βλέπεις για πρώτη φορά »! …
Σήμερα η γιορτή των ερωτευμένων και εμείς αφιερώνουμε κείμενο στην μεγάλη ερωμένη την Ερμιόνη μας -> «τη μίτρα που μας γέννησε»!!
- Την όμορφη και παράξενη πατρίδα…
Επίσης, η αφιέρωση αφορά και τον μεγάλο έρωτα που έχουμε με τη
δημοσιογραφική μας ενασχόληση, που κύριο σκοπό έχει την προβολή του τόπου μας και
των ανθρώπων που τον αγαπούν και νοιάζονται εμπράκτως γι’ αυτόν…
STAM.DAM.D.
Δύση του ηλίου σήμερα με άλλα χρώματα και αρώματα.... |
Το τελευταίο αντίο στη Σταματίτσα Νοτταρά – Λοϊζίδου
Πριν λίγες μέρες αναχώρησε για το ουρανοπόρο ταξίδι της η συμπατριώτισσα γνωστή σε όλους μας Σταματίτσα Ν. Ήταν κόρη του Κοσμά Νοταρά και της Ζωής Μερτύρη γνωστές οικογένειες της ερμιονίτικης κοινωνίας. Αδελφός της ο άλλος εκλιπόντας Γιώργος Νοταράς, εκλεχτά παιδιά της τοπικής μας κοινωνίας.
Η Σταματίτσα ονειροπόλα, από πολύ νέα ακολούθησε τα βήματα της μοίρας της, αυτή που πάντα καθορίζει τη ζωή μας.
Έτσι, κοπελούδα εδώ κοντά στη γειτονιά μας γνωρίστηκε με ένα νέο και όμορφο Κύπριο που σπούδαζε στο Πανεπιστήμιο στο τμήμα φιλολογίας και ένα καλοκαίρι φιλοξενείτο στην Ερμιόνη σε άλλη συμπατριώτισσά του. Οι δύο νέοι γεμάτοι από έρωτα και αγάπη για τη ζωή, δεν άργησαν να ενώσουν τη ζωές τους. Ο έρωτας φλογερός, κεραυνοβόλος τους μαγνήτισε, τους έκανε αχώριστους και η Σταματίτσα ακολούθησε τον αγαπημένο της στην Κύπρο. - Εκεί φτιάξανε τη ζωή τους, κάνανε οικογένεια ένα αγόρι και δύο κορίτσια και στη συνέχεια και εγγόνια.
ΦΩΤΟ ΑΡΧΕΊΟΥ - Δεξιά η Σταματίτσα - στον Εσπερινό της γιορτής του Αγίου Φανουρίου στον Άγιο Νικόλα στο Μπίστι - Αύγουστος 2019 |
Ωστόσο, τη Σταματίτσα δεν την άφησαν ποτέ η αγάπη και οι θύμισες για την ιδιαιτέρα της πατρίδα! Έτσι, ο νόστος την έφερνε τακτικά εδώ στο πατρογονικό της σπίτι, όπου συναντιόντουσαν με τον αγαπημένο της αδερφό Γιώργο και τις οικογένειες τους.
Εδώ θέλω να σταθώ για λίγο και να πω, πως και τα δύο αδέρφια τα διέκρινε μεγάλη αγάπη για την ιδιαιτέρα τους πατρίδα και αυτό το είχαν περάσει και στα παιδιά τους!
Όμως, έτσι είναι πάντα στη ζωή μας, έτσι συμβαίνει, ό,τι
ωραίο που γεννιέται να πεθαίνει και αυτοί που μένουν προς το παρόν, γιατί
περαστικοί είμαστε από αυτοί τη ζωή, να ζούνε
με τις θύμισες...
Ευχόμαστε, να είναι καλό το τελευταίο ταξίδι της εκλιπούσας και οι απόγονοι της να την τιμούν όπως πρέπει,
σύμφωνα με τις παραδόσεις μας …
ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ
Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2023
Λόγια - συμβουλές, που'χουν σαν στάμπα την ψυχή μου σημαδέψει!! ...
Οι ιστορίες σας πριν από ένα χρόνο.
Ανατρέξτε ξανά σε αυτές τις στιγμές από το αρχείο ιστοριών σας.
Κλικ στα κείμενα για να τα διαβάσετε...