Ρεπορτάζ όπου βρεθούμε με το μάτι του Παρατηρητή...

 Επιλογές από το προσωπικό μας αρχείο - Μάρτιος 2013

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ιστορικά αρχαιολογικά μνημεία στη δίνη της αναλγησίας και της εγκατάλειψης στο κέντρο του Πειραιά...!!!

Δίπλα και στη νότια πλευρά της πλατείας  Τερψιθέας  στον Πειραιά κατά το πέρασμά μας από εκεί, μας προξένησε αλγεινή εντύπωση  η εικόνα της εγκατάλειψης και της ασέβειας αρχαιολογικού χώρου  που  βγήκε στην επιφάνεια κατόπιν εκσκαφών που έχουν γίνει. Την ίδια στιγμή,  ήρθε στη μνήμη μας η παρέμβαση που έκανε ο Δήμος Ερμιονίδας με την Κοινότητα Πορτοχελίου και οι δημότες εθελοντές, για τον καθαρισμό και το νοικοκυριό στον αρχαιολογικό χώρο της πόλις των Αλιέων νοτιοανατολικά του οικισμού. 

Στον Δήμο Πειραιά προφανώς οι συνθήκες που διαμορφώνουν Δημοτική αρχή, συλλογικοί φορείς και δημότες είναι διαφορετικές... 

Και αυτό το μαρτυρούν οι εικόνες που σας δίνουμε. Για την περιβόητη αρχαιολογική υπηρεσία τι να πούμε;; Που ήσαν οι αυστηρότατοι  σε άλλες περιπτώσεις αρχαιολόγοι μας  όταν ο ΟΤΕ  και η ΕΥΔΑΠ ή ο Δήμος έσκαψαν εκεί και έκαναν υπόγειο έργο  και τοποθέτησαν σωληνώσεις πάνω στον αρχαιολογικό χώρο;; ή μήπως πήραν εντολές άνωθεν να μη δουν τίποτα!! 

Ψάξαμε να βρούμε μέσα ή έξω από τον αρχαιολογικό χώρο κάποια πινακίδα που να ενημερώνει τους πολίτες για την ιστορία του χώρου και τη χρήση του στους αρχαίους χρόνους  αλλά εις μάτην... 

Αντίθετα υπάρχει εκεί μια παλιά σκουριασμένη πινακίδα  στην οποία αναγράφεται: - Οικόπεδο   ΟΣΚ για τη στέγαση της ΡΑΛΛΕΙΟΥ ΣΧΟΛΗΣ. 

 Ακόμα, μια  πινακίδα με διπλό θέμα... ενός υδραυλικού - ηλεκτρολόγου  με τα τηλέφωνό του και τις υπηρεσίες που προσφέρει και πάνω σ' αυτήν μια άλλη, - μεσιτικού γραφείου ακινήτων.

Επίσης,  ένας στύλος μέσα από την σκουριασμένη περίφραξη του αρχαιολογικού χώρου, που στην κορφή του βρίσκεται  φωτεινή και παραδοσιακή πινακίδα κέντρου εστίασης!!!

Η είσοδος στον αρχαιολογικό χώρο  παρουσιάζει μια άθλια εικόνα! 

Ούτε στα μαντριά των κτηνοτρόφων δεν βλέπουμε κάτι παρόμοιο...

Και όλα αυτά, λίγα μέτρα από το Δημαρχείο της πόλης, στο κέντρο του Πειραιά.

Τα υπόλοιπα, τα συμπληρώνουν ανάγλυφα, οι εικόνες που σας δίνουμε...

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Υστερόγραφο -> το ρεπορτάζ έγινε  περνώντας από εκεί, 

μετά από εξιτήριο που είχα πάρει από το "Τζάνειο ' νοσοκομείο!

Φώτο – Ρεπορτάζ

ΣΤΑΜΑΤΗΣ  ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ  

Ευχές από τον φίλο μου Θοδωρή Καραβά, συνοδεία αποσπάσματος από τα διηγήματά του....

 

 

Σταμάτη στο αφιερώνω ως δώρο για τη πρωτοχρονιά και να είσαι γερός δυνατός  "σοφός" και αδιάφθορος όπως ήσουν και είσαι!

=======================================================================================================================

Θοδωρή σ' ευχαριστώ  πολύ για τις ευχές και τα  καλά σου λόγια,  αλλά με το διήγημά σου (φαντάζομαι πως είναι ερέθισμα από τις νεανικές σου αναμνήσεις) με πήγες νοερά σε χρόνους γλυκούς, αλαργινούς και  περασμένους,  και με αναστάτωσες ανεπιτυχώς...

S.D.D.

===========================================================================================================================

[...] Τη δεύτερη νύχτα δύο ή ώρα στο δωμάτιο της Ντομινίκ εισβάλει ένας ίσκιος...έχοντας στο στόμα κομμάτια σοκολάτας, αθόρυβα τη πλησιάζει, αυτή κοιμάται, σκύβει και με σοκολάτα πασαλείβει τα χείλη της και σιγά κατεβαίνοντας το ίδιο κάνει με τις ρόγες των βυζιών της ταυτόχρονα ένα μπουκαλάκι ρούμι από τη τσέπη του βγάζει και αρχίζει να τη ραντίζει στο πρόσωπο και στο κορμί της και σκύβει και τις ρόγες γλύφει και να τις πιπιλάει και πιο κάτω προχωράει...αυτή χάνει τη κυριαρχία της τον αγκαλιάζει σφικτά πονάει δεν το δείχνει, ο άντρας της απέναντι τη σκηνή που βλέπει δεν τη πιστεύει, αυτός συνεχίζει να τη κουνάει απαλά αυτή τον φιλάει, τον δαγκώνει, τον κοιτάει εκστασιασμένη… Σ’ αγαπώ, να έλθεις και αύριο, σ’ αγκαλιάζω είναι αλήθεια; αγόρι μου τρελό γλυκό  σ’ αγαπάω.

Αυτός σοκολάτα της χώνει στο στόμα της με τη γλώσσα του και με τη γλώσσα της τη λειώνει, έπειτα σηκώνεται από πάνω της και φεύγει αθόρυβα όπως ήλθε…

Θοδωρής Καραβάς το έγραψε

Ο απολογισμός της Βιβής Σκούρτη για τον χρόνο πού έφυγε ...

 Μέρες του 2023

Όταν τελειώνει ένας χρόνος, πάντα φέρνει στιγμές περισυλλογής, αναστοχασμού με προβληματισμούς, απογοητεύσεις αλλά κι ελπίδες.

Το 2023 ήταν μια πολύ δύσκολη χρονιά για τη χώρα, τον τόπο μας κι ολόκληρο τον κόσμο. Διαπιστώνεις ότι στην κοινωνία έχει διαρραγεί ο ιστός της συνοχής, με τα χαρακτηριστικά της αλληλεγγύης, της αδελφοσύνης, της συμπερίληψης να δοκιμάζονται και σε κάποιες περιπτώσεις να είναι εντελώς δυσδιάκριτα.

Απουσιάζει ο ορθός, και αληθινός λόγος, τα επιχειρήματα των απόψεων, η ανεκτικότητα στην «άλλη» άποψη και ταυτόχρονα, ένας διάχυτος φόβος ανασφάλειας πλανάται επάνω από τα κεφάλια των ανθρώπων.

Το επικίνδυνο για την κοινωνία μας είναι ότι διαμορφώνονται κοινωνικά στρώματα χαμηλών προσδοκιών από τη ζωή.

Όσες συλλογικότητες έχουν απομείνει μοιάζουν και φαντάζουν ως γραφικές.

Το αυγό του φιδιού καλά ζεσταίνεται, στη δική μας κοινωνία προς τα εκεί τραβά και σε πολλές χώρες έχει ήδη «σκάσει», με μια κοινωνία που δεν αντιδρά, δεν διεκδικεί ή κι αν διεκδικεί είναι μόνο για 9 μέρες όσες και τα θαύματα.

          Το 2023 σφραγίστηκε από την τραγωδία των Τεμπών και για το χαμό τόσων νέων ανθρώπων φταίει μόνον ο Σταθμάρχης, που σύμφωνα με τα κριτήρια αξιολόγησης των «αρίστων» είχε αξιολογηθεί κι αυτός με «άριστα»!

          Χιλιάδες άνθρωποι από τις καταστροφικές πλημμύρες στη Θεσσαλία και αλλού έχασαν το βιός τους και κάποιοι άλλοι τη ζωή τους, με υπεύθυνο ένα ανίκανο, ξεχαρβαλωμένο κράτος, άχρηστων αιρετών της Τ.Α. Β΄ βαθμού και της κεντρικής Διοίκησης να συνεχίζει να σφυρίξει αμέριμνα.

          Η πολυθρύλητη ασφάλεια  των πολιτών που έταξε ο αρχικοριός του Μαξίμου, οδήγησε σε τραγωδίες τόσο Αστυνομικών, όσο και πολιτών, ενώ το σκληρό, οργανωμένο έγκλημα καλά κρατεί.

          Η εξαθλίωση μεγάλου μέρους του λαού μας επιταχύνεται από την ακρίβεια στα βασικά προϊόντα διατροφής και την αισχροκέρδεια στην ενέργεια και στα καύσιμα. Φτάσαμε δε στο σημείο η Ελληνική φέτα να πωλείται φθηνότερα στο Βερολίνο απ’ ότι στην ιδιαίτερη πατρίδα μας την Ερμιόνη.

          Για τα κανάλια του Μη Μιλάς Εσύ, Μιλάω Μόνο Εγώ, σήμερα ο ήλιος βγήκε από την ανατολή, με την αποχαύνωση να συνεχίζεται και το χρυσόψαρο να είναι ακόμα στη γυάλα.

  Στη χώρα μας,  ο Πρωθυπουργός της, διαμέσου της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, παρακολουθεί τον Αρχηγό των Ενόπλων Δυνάμεων, τη μισή Κυβέρνηση και ο μόνος που γλύτωσε, μάλλον από του Θεού το χέρι, ήταν ο Αρχιεπίσκοπος.

          Α! ναι, στη χώρα μας είχαμε πολλούς πυραύλους, μας περίσσευαν και αποφασίσαμε να στείλουμε μερικούς στην Ουκρανία. Αυτό το πληροφορηθήκαμε φυσικά όχι εσωτερικά, αλλά από το ευχαριστήριο του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας της Ουκρανίας!

          Με το κλείσιμο δε της χρονιάς κάναμε και μία στρατιωτική άσκηση σε συνεργασία με άλλες Βαλκανικές χώρες και με τίτλο «Χρυσόμαλλο Δέρας». Απ’ ότι φαίνεται σκοπεύουμε να φθάσουμε στον Εύξεινο Πόντο που ίσως να μας άφησε κάτι ο Ιάσονας και πρέπει να πάρουμε.

          Στον Δήμο μας; Οι μηνύσεις από τον κ. Δήμαρχο προς τους πολίτες που ασκούν ενημέρωση και κριτική των θεμάτων της περιοχής, όσο πάνε και αυγατίζουν.

Εάν ζούσε ο Θουκυδίδης και αντίκριζε τα όσα συμβαίνουν στη Γάζα, θα ξανάγραφε εκείνο που έγραψε για το χαμό των Αθηναίων στα λατομεία των Συρακουσών, ότι δηλ. ο πόλεμος πάντα αποκτηνώνει τον άνθρωπο.

                   Ας κάνουμε λοιπόν μια ευχή για το 2024 κι ας ελπίσουμε ν’ αλλάξει συμπεριφορά το ανθρώπινο γένος, γιατί όπως έλεγε κι ένας μεγάλος φιλόσοφος,  διαφορετικά τείνει προς την καταστροφή.

Καλή χρονιά!

                           

Στο κατώφλι του σπιτιού μας, για τον ερχομό του Νέου Χρόνου – 2024 ευχόμαστε…

 

... "Να γεμίσει το σπιτικό μας, με ΥΓΕΙΑ, Αγάπη, Αλληλοκατανόηση, Αλληλεγγύη!" 

... " Κυρίως, ΕΙΡΗΝΗ στους Λαούς της Γης!!" ....

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ 

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ

 

Ο Θοδωρής Καραβάς τώρα στο γέρμα του, σε ένα ξέσπασμα συναισθημάτων και νεανικών αναμνήσεων ...

 Και εμείς λέμε, δεν έχει σημασία τι λες και τι γράφεις, αλλά πως το λες κι’ αν αυτό βγαίνει από τα εσώτατά σου… 

S.D.D.

=============================================================================================================

ΣΤΑΜΑΤΗ, έχεις όλες τις ευχές του κόσμου και το Θεό μαζί σου!!!

Κι αν είναι πολλά τα άσχημα, κι αν είναι τα άδεια αφέντες, φτάνει μια σκέψη μια ψυχή να δώσει νόημα στων πολλών την ύπαρξη, φτάνει ένας . Σταμάτη Δαμαλίτη εσύ. 

Θοδωρής Καραβάς.

==========================================================================================================================

Σταμάτη ότι έγραψα και γράφω για το Δαμαλίτη είναι αυτά που αισθάνεται η καρδιά μου και το πνεύμα μου, και σκέψου ότι είμαι ένα παιδί του Πειραιά, που περπάτησε στα μαγικά στενά της Τρούμπας, στης Δραπετσώνας στις παράγκες και στις γειτονιές της Κοκκινιάς και στα Μανιάτικα. 

Είχα την ευχή λόγω του ποδοσφαίρου να με θαυμάζει πολύ κόσμος και ένα πλουσιόπαιδο που νόμιζε ότι είμαι ο Λίντχολμ (μεγάλος Σουηδός χαφ της Μίλαν) ερχόταν και με έπαιρνε πολλές φορές και με πήγαινε στα μπουζούκια σε πολυτελείας μαγαζιά αλλά και σε σκυλέ… όπως και σε αριστοκρατικά καμπαρέ των Αθηνών. 

Και να φανταστείς ήμουν μαθητής γυμνασίου μόλις είχα φύγει από το Κρανίδι. 

Ακόμα να σου πω, πως και οι  πιο σκληροί μάγκες αυτής της εποχής  του Πειραιά με σέβονταν,  γιατί στην Αστυνομία που με ρώτησαν αστυνομικοί γι’ αυτούς,  δεν μίλησα και αυτοί το έμαθαν. Έκτοτε, ο σεβασμός που μου έδειχναν ήταν συνεχής και ο θαυμασμός τους μεγάλος, κατάλαβες λοιπόν τι εννοώ.

 

Αναδημοσίευση, μέρες που είναι, για να αποκτούν συνείδηση, οι μάταιοι άνθρωποι ...

 e-mail στο blog  - Τζένη Ντεστάκου  

"Κανένας δεν αφήνει την πατρίδα του, εκτός αν πατρίδα είναι το στόμα ενός καρχαρία [..]

Κανένας δεν βάζει τα παιδιά του σε μια βάρκα, εκτός αν το νερό είναι πιο ασφαλές από την ξηρά"

Εις μνήμην των 35 νεκρών και των 45 αγνοουμένων που χάθηκαν στα τρία ναυάγια μέσα σε τρεις μέρες στα παγωμένα νερά του Αιγαίου...

Από το ποίημα της Ουαρσάν Σάιρ για τους πρόσφυγες. 

O πίνακας «Πρόσφυγες» είναι της φοιτήτριας Ομάν Ιμάν αλ Χαταρί

Πηγή: ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ - WORLD LITERATURE

Επιλογές από το προσωπικό μας αρχείο - Δεκέμβριος 2016

Θέματα των ημέρων ...

Ευχές με καλά λόγια για εμάς και τη δημοσιογραφική μου πορεία …

...από τον «υμνητή» του Κρανιδίου και ευρύτερα της Ερμιονίδας Θοδωρή Καραβά, στο βιβλίο του “Ψυχή βαθειά”  ο οποίος συνεχίζει με τη συγγραφή και άλλων κειμένων για  την πόλη και τους κατοίκους της που την ερωτεύτηκε θα λέγαμε, στα αχνά εφηβικά του χρόνια!!…

Σ’ ευχαριστώ Θοδωρή και εύχομαι να’ σαι καλά. 

Ακόμα, να συνεχίζεις  να γράφεις, με αυτή την αύρα 

των ειλικρινών και αυθόρμητων συναισθημάτων σου,  

που είναι και το ζητούμενο στις ανθρώπινες κοινωνίες, 

ειδικά στις μέρες μας...

Ωστόσο, θεωρώ,   πως αναφέρεσαι   με υπερβολή στο πρόσωπό μου. 

Παρά ταύτα, στα άδυτα της ψυχής του κάθε ανθρώπου υποκλίνομαι με σεβασμό!!

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ

ΣΤΑΜ. ΔΑΜ.

Το μήνυμα και η ευχή των ημερών από τον διαχειριστή του blog …

 ΥΓΕΙΑ!!!

 Δύο εικόνες χίλιες λέξεις -  χωρίς άλλα σχόλια…

Όπου κι' αν βρεθώ ρεπορτάζ -> ακόμα και στο κρεβάτι του νοσοκομείου εγχειρισμένος!

Αφιερωμένο εξαιρετικά στους μηνυτές  μου,  - στους γνωστούς σε εσάς  -  με μια ευχή, να συνέλθουν μέρες που είναι… 

======================================================================================================================

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ 

...Από το αρχείο της "πίσω πόρτας"...

=========================================================================================================================

1/6/2017

Πιστοί στον όρκο του Ιπποκράτη, επιτελούν με ευσυνειδησία τα καθήκοντά τους!!

... οι ιατροί του Γ.Ν.Α. «Η ΕΛΠΙΣ» είναι αυτοί που το κρατούν όρθιο, υπερήφανο και αντάξιο της ιστορίας του! …

Την περασμένη εβδομάδα που έλειπα  από το blog  μια μικρή περιπέτεια με την Υγεία μου  με πήγε στο Γ.Ν.Α. «Η ΕΛΠΙΣ». Κατά την είσοδό μου  εκεί με εντυπωσίασε η αρχιτεκτονική των παλιών νεοκλασικών κτηρίων του νοσοκομειακού ιδρύματος και στη συνέχεια, αισθάνθηκα την πρώτη γλυκιά συγκίνηση, όταν εκεί στο γραφείο κίνησης ασθενών  σε περίοπτη θέση ήταν στημένη η προτομή του παλιού Δημάρχου Αθηναίων και Ιατρού, Δ/ντη του Νοσοκομείου Σπυρίδωνος Μερκούρη, ερμιονίτικης καταγωγής. Κατόπιν συνέχισα τη διαδικασία της εισαγωγής μου  ως ασθενής στο νοσοκομείο – εξετάσεις κ.α. στην ουρολογική κλινική του ιδρύματος. 

Στους χώρους της κλινικής «δέσποζε» η  μορφή του Δ/ντη ουρολόγου ιατρού Δημήτρη Καραναστάση. Μια μορφή δωρική και αυτή του σεμνού και ανεπιτήδευτου ανθρώπου. Ήταν εκεί και κινούσε τα νήματα για την άψογη λειτουργία του χώρου, (ανάλογα με τις συνθήκες…) της νοσηλείας των ασθενών και στη συνέχεια στο χώρο των χειρουργείων. 

Όλα έδειχναν να λειτουργούν συντονισμένα, αρμονικά, σαν καλοκουρντισμένο  ρολόι. Και αυτό, γιατί ο επικεφαλής και διευθύνων έδινε το καλό παράδειγμα! Μερικές φορές αμίλητος με μια ευγενική σοβαρότητα, προς όλους τους υφισταμένους. Ωστόσο, αυτό που με κάνει  να αισθάνομαι και να εκφράζομαι έτσι, είναι, ότι στη συνέχεια της παραμονής μου εκεί, γνώρισα πολλούς  συμπολίτες μας ασθενείς και συγγενείς αυτών και αυτό που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση κάποιοι είχαν έρθει να χειρουργηθούν εκεί από τον Πειραιά, το Πέραμα, τη Νίκαια  και από όλο του λεκανοπέδιο της πρωτευούσης. Κάποιοι άλλοι είχαν έρθει από την Εύβοια. Μια ηλικιωμένη κυρία επισκέπτρια  που γνώρισα εκεί μου είπε, «ξέρεις πόσους έχω «κουβαλήσει» από το Μαρμάρι της Ευβοίας στον Δημήτρη Κ.»… 

Την τελευταία ημέρα που ήμουν εκεί ήρθαν για χειρουργείο ασθενείς, από την Ικαρία, την Τρίπολη, την Κορινθία και αλλού. Ο διάδρομος έξω από το γραφείο του  δ/ντη ήταν  ασφυκτικά γεμάτος. Όλοι τους μιλούσαν με λόγια αγάπης, σεβασμού  και εκτίμησης προς  στο όνομά του και αυτό το δείχνουν, με το  να χρησιμοποιούν το μικρό του όνομα – ο Δημήτρης! ... 

Η Φώτο τραβήχτηκε κατά το επισκεπτήριο των ιατρών στο δωμάτιό μου  και καλύτερα να μην αναφερθώ με ποιες συνθήκες...

Οι ουρολόγοι Ιατροί της κλινικής

Καραναστάσης Δημήτρης (Διευθυντής) 

Μανώλης ( Υποδιευθυντής) 

Μαργαριτοπούλου  Άννα 

Τόμπρος Γεώργιος 

Κολλαΐτης Γεράσιμος 

Βαλάρη Γεωργία (προϊσταμένη).

Ειδικευόμενοι 

Θεοδωρόπουλος  Γρηγόριος 
Δρίβαλος Γεώργιος 
Φραγκούλης Γρηγόριος 
Κατσακιώρης Χρήστος 
Βουρίκης Παναγιώτης 
Χρηστοδουλίδης Ιωάννης 

Σκέφτηκα μετά από  αυτά τα λίγα και ενδεικτικά που αναφέρομαι, πως, έτσι οι άνθρωποι καταξιώνονται στη ζωή τους. Με το έργο τους... Πολύ περισσότερο, όταν  αυτό  το έργο, είναι «θεϊκό»! Για λόγους ευνόητους, δεν θέλω να πλατειάσω  αυτή την αναφορά μου, αν και το θέμα προσφέρεται… 

 

Ωστόσο, από τη θέση αυτή, θέλω να απευθυνθώ στην ηγεσία του Υπουργείου Υγείας και να  πω στους υπουργούς μας, πως στην Ουρολογική Κλινική του Γ.Ν.Α. «Η ΕΛΠΙΣ» παράγεται έργο επιστημονικό, κοινωνικό, ανθρώπινο. Παρά ταύτα, αυτό το έργο για να πάρει τις διαστάσεις που θα το λάμπρυναν περισσότερο, πρέπει,  η κλινική να οργανωθεί περαιτέρω, με όσα εφόδια και νοσοκομειακό ιατρικό εξοπλισμό, για να μπορούν οι επιστήμονες ιατροί να κάνουν απρόσκοπτα το έργο τους, που αφορά ανθρώπινες ζωές!!...

Φώτο - ρεπορτάζ 

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ 
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ
6/5/2018

Δημήτρης Καραναστάσης Δ/ντης της Ουρολογικής Κλινικής του Γ.Ν.Α. «ΕΛΠΙΣ»

…« η δουλειά μας είναι, να κάνουμε καλά τους ανθρώπους

 δωρεάν στα κρατικά νοσοκομεία»…

…και ο κόσμος, απλοί άνθρωποι του μόχθου και της καθημερινότητας, χαμηλόμισθοι, χαμηλοσυνταξιούχοι, ανασφάλιστοι, αλλά και ευκατάστατοι που γνωρίζουν την καλή φήμη του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού της κλινικής, - που στην ουσία στο δικό τους φιλότιμο «κρατιέται στη ζωή»  -   συρρέουν εκεί, όπως συνέρρεαν χιλιάδες χρόνια πριν (κατά την παράδοση) στην Κολυμβήθρα  του Σιλωάμ.

Και ενώ όλα αυτά, τα μεγάλα και ανθρώπινα  που συμβαίνουν εκεί, και όλη η ουρολογική κλινική λειτουργεί σαν καλοκουρντισμένο ρολόι! -  η εκάστοτε κυβέρνηση με τους Υπουργούς Υγείας που  έχουν βαλθεί να μας πεθάνουν, περί άλλων τυρβάζουν!!! 

Ο  λαλίστατος Αναπληρωτής Υπουργός Υγείας Παύλος Πολλάκης ασχολείται περισσότερο με την έρευνα οικονομικών και άλλων  σκανδάλων των προηγούμενών του .. παρά με  θέματα που άπτονται στην Υγεία και στην οργάνωση των κρατικών μας νοσοκομείων.

ΣΤΑΜ. ΔΑΜ.