Δάρδιζα σήμερα !!!Μεγάλες ζημιές !!!
Όλες οι αντιδράσεις:
54λενα φαφουτη, θωμαις Μερτυρη και 52 ακόμη6 σχόλια
1 κοινοποίηση
Πολλά εξ αυτών έμειναν αγκυροβολημένα αρόδο …
Τα ισχυρά μελτέμια στο νησιωτικό σύμπλεγμα των Κυκλάδων, χαρά
των λιμανιών του Αργοσαρωνικού, κυρίως αυτό της Ερμιόνης με τους άπλετους
χώρους του…
Και φυσικά χαρούμενοι οι καταστηματάρχες εστίασης για να
βγάλουν τις υποχρεώσεις τους και κυρίως αυτές προς το Δήμο και μετά να κάνουν
το μερδικό τους …
STAM.DAM.D.
Αυτός ο
λόγος βγαίνει ατόφιος από τους ανθρώπους και δη από πολιτικούς... μόνο, εάν υπάρχουν μέσα μας
τα ανάλογα συναισθήματα…
ΣΤΑΜ. ΔΑΜ.
=======================================
Σαμαράς για Χατζιδάκι:
«Ο Μάνος είναι εδώ, τριγυρίζει,
μας μαλώνει, μας αγαπά»
https://www.tharrosnews.gr/2024/06
15/06/2024 13:37
Σήμερα 15 Ιουνίου, συμπληρώνονται 30 χρόνια από τον θάνατο του μοναδικού
δημιουργού Μάνου Χατζιδάκι, του συνθέτη, ποιητή, διανοούμενου και πάνω απ’ όλα
ελεύθερου πνεύματος, που με το έργο και τη δημόσια παρουσία του σφράγισε την
μεταπολεμική Ελλάδα, αλλά και την πρώτη 20ετία της Μεταπολίτευσης.
Ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, ένα από τα πρόσωπα που έχουν συνδεθεί
με τον Χατζηδάκι και το έργο του, έγραψε άρθρο στην ειδική έκδοση των Νησίδων
της «Εφημερίδας των Συντακτών» με τίτλο «Ο Μάνος είναι εδώ, τριγυρίζει, μας
μαλώνει, μας αγαπά»
Συγκεκριμένα αναφέρει: >>>>
Η κα Μουσταΐρα ήταν ως
τώρα Α' Αντιπρόεδρος.
Από το 1950 που
ιδρύθηκε η διεθνής αυτή Ένωση, είναι η πρώτη φορά που εκλέγεται γυναίκα
Πρόεδρος.
Για την εκλογή της η
κα Μουσταΐρα δήλωσε:
«Είναι μεγάλη μου τιμή
και ευθύνη, να διαδέχομαι τον εξαιρετικό
Ολλανδό συνάδελφο Sjef van Erp.
Εύχομαι να πάνε όλα καλά».
=======================================================================
Εμείς της ευχόμαστε να συνεχίσει να
διαπρέπει και από αυτή την θέση ευθύνης
Ξεχάσατε κ. δήμαρχε τα θλιβερά επεισόδια, τα ρεζιλίκια και την παρέμβαση των αστυνομικών οργάνων, όταν κατέβηκε στην Ερμιονιδα ο ίδιος ο πρόεδρος της ΠΟΕ – ΟΤΑ για να υποστηρίξει τα συμφέροντα των εργαζομένων;;;
Τώρα επειδή πιεστήκατε και συμμορφωθήκατε προς τας υποδείξεις... και το Νόμο, θριαμβολογείτε με το βαρύγδουπο(!) τίτλο στην ανακοίνωση της ΠΟΕ- ΟΤΑ «… πρότυπο ο Δήμος μας;;;; …»
STAM.DAM.D.
===========================================================================================================
ΠΕΡΙ
ΑΤΟΜΙΚΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ
του Γιάννη Μ. Σπετσιώτη
«Ν΄ αγαπάς την ευθύνη.
Να λες:
Εγώ, εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γης.
Αν δε σωθεί, εγώ φταίω!»
Νίκος Καζαντζάκης - «Ασκητική»
==================================================================
Κάποτε
ένας Ινδός ρώτησε τον αρχηγό της φυλής του γιατί ο ίδιος άνθρωπος άλλοτε είναι
τρικυμισμένη θάλασσα, εγωιστής, νευρικός, ψεύτης και άλλοτε πράος, γλυκός,
συνεργάσιμος. Ο σοφός αρχηγός φάνηκε πως είχε έτοιμη την απάντηση και αμέσως
του έλυσε την απορία.
Κάθε
άνθρωπος, του είπε, έχει μέσα του δύο λύκους έναν καλό και έναν κακό. Εξαρτάται
λοιπόν ποιο λύκο ταΐζει περισσότερο. Μου θύμισαν τα λόγια του εκείνα του
Γεωργίου Καραϊσκάκη, όταν σε ανάλογη ερώτηση που του έθεσαν απάντησε:
- Όποτε θέλω γίνομαι άγγελος και όποτε θέλω γίνομαι
διάβολος!
Τηρουμένων,
λοιπόν, των δεδομένων, ας δούμε τον παγκόσμιο χάρτη. Εξοντωτικοί πόλεμοι
παντού, δίχως έλεος και ελπίδα κατάπαυσης. Τρομοκρατικές ενέργειες με θύματα
αθώους ανθρώπους. Η αξία της ανθρώπινης ζωής μηδενική. Ποιος φταίει; Μα ο
…άλλος, είναι η απάντηση.
Να
και ο δικός μας ελληνικός χάρτης! Εγκλήματα, γυναικοκτονίες, παιδοφιλία,
κακοποιήσεις, σχολική βία και εκφοβισμός, ατομικές και ομαδικές επιθέσεις που
προβληματίζουν και σοκάρουν. Μια ασύλληπτη παραβατικότητα παντού. Στην
οικογένεια, στο σχολείο, στις παρέες, στην κοινωνία.
Ποιος
φταίει; Μα ο εγκλεισμός, οι γονείς, οι εκπαιδευτικοί, η αστυνομία και πάει
λέγοντας… ο εαυτός μας ποτέ! Πάντοτε ο άλλος, οι άλλοι∙ τις περισσότερες φορές
έτσι, απρόσωπα, αόριστα, ακαθόριστα. Το εγώ σε συνάρτηση με το εμείς, δεν το
σκεφτόμαστε ποτέ. Τον εαυτό μας πάντοτε τον απαλλάσσουμε. Εκείνον που τον
συνηθίσαμε να τον ταΐζουμε με τις σάρκες και αθώο αίμα. Που τον μάθαμε στην
υποκρισία, τη δολιότητα, το ψέμα. Που τον εξοικειώσαμε με την παρανομία, το
άνομο κέρδος, την ασχήμια, το συμφέρον. Εκείνον που ποτέ δεν του δείξαμε τη
λεπτότητα που είναι αναγκαίο να προσεγγίζουμε πρόσωπα και πράγματα, που δεν του
μιλήσαμε για την ομορφιά, πώς να την σκεφτόμαστε, να την βλέπουμε, να την κατανοούμε
και να την απολαμβάνουμε. Που ποτέ δεν του δώσαμε την ευκαιρία να καταλάβει ότι
το θέμα δεν είναι τι λένε και τι κάνουν οι άλλοι αλλά τι λέω και τι κάνω ΕΓΩ.
Που ποτέ δεν του εξηγήσαμε τι σημαίνει ευθύνη και δεοντολογία. Που δεν
τολμήσαμε να τον καθίσουμε στο σκαμνί και ξεκάθαρα να του πούμε: Κοίταξε, αν
δεν αλλάξεις εσύ, τίποτε δεν πρόκειται να αλλάξει, γιατί όλοι είναι σαν κι
εσένα!
Λάθη ασφαλώς θα γίνονται. Τα λάθη όμως είναι χρήσιμα αν θέλουμε να γνωρίσουμε καλλίτερα τον εαυτό μας και να προσπαθήσουμε να τον αλλάξουμε. Γιατί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο εγώ είμαι ο κύριος υπεύθυνος των θλιβερών γεγονότων και ο εαυτός μας είναι ο αρνητικός πρωταγωνιστής των καταστάσεων.
Τέλος, όπως
φροντίζουμε το σώμα μας με θρεπτικές τροφές για να έχει ευεξία, υγεία και
δύναμη έτσι πρέπει να ταΐζουμε ολημερίς τον «καλό λύκο» που κρύβουμε μέσα μας,
για να έχουμε ισορροπία και καλή ψυχική υγεία.
Αν θέλετε να είσαστε περισσότερο δημιουργικοί και πρωτότυποι, μπορείτε μαζί
με τις ευχές να συμπεριλάβετε και ένα ποίημα ή ένα απόφθεγμα που θα εκφράζει
εντονότερα όλα όσα θέλετε να πείτε και να ευχηθείτε. Μερικά από τα πιο γλυκά
ποιήματα και πεζά που είναι αφιερωμένα στον πατέρα, είναι τα εξής:
• Υποτίθεται πως κάθε άντρας μπορεί να γίνει πατέρας. Χρειάζεται όμως κάτι
παραπάνω για να γίνει “μπαμπάς”.
• Οι καλοί μπαμπάδες δίνουν στα παιδιά τους ρίζες και φτερά. Ρίζες για να
νιώθουν πού είναι το σπίτι τους και φτερά για να πετάξουν μακριά ελεύθερα.
• Ο μπαμπάς δεν είναι ούτε η άγκυρα που θα μας κρατήσει σ’ ένα σημείο ούτε
το πανί που θα μας πάει μπροστά. Είναι ο φάρος που θα μας δείξει το δρόμο.
• Οι μπαμπάδες είναι κανονικοί άνθρωποι που η αγάπη τους μεταμορφώνει σε ήρωες, παραμυθάδες και τραγουδιστές.
Γράφει ο Μυργιώτης Παναγιώτης - Μαθηματικός
Μητέρα, μάνα, μαμά,
μάδερ (για τους προχωρημένους!). Όπως και αν την πεις μια είναι η λέξη Μάνα.
Μάνα ο νιός, μάνα ο γέρος, μάνα ακούς σε κάθε μέρος. Μάνα, λέξη γλυκιά. Τη λες
και ρίγη συγκίνησης σε κατέχουν. Γιατί άραγε;; Τι κρύβει αυτή η μικρή λεξούλα
με τα 4 μόνο γράμματα και όλους μας μας συγκλονίζει;; Κάτι βαθύ, κάτι Ιερό και
θείο έχει μέσα της η λεξούλα αυτή. Φέρνει εις την ζωή μια νέα
ζωή, μια τρυφερή ύπαρξη με ψυχή αθάνατη και μεγάλη αθωότητα και
τρυφερά καρδιά. O ευλογημένος καρπός από
τον Θεό της σαρκικής ένωσης άνδρα και γυναικός, αφού προηγήθηκε ο θείος δεσμός
με τις ευλογίες της Αγίας μας Εκκλησίας με τον ιερό θεσμό του γάμου. Η μάνα και
το κυοφορούμενο βρέφος για εννέα μήνες ο ένας βιώνει τα
συναισθήματα του άλλου.
Για το υπέροχο αυτό
πλάσμα του κόσμου ορίστηκε μια μέρα τού χρόνου για να εορτάζεται και να τιμάται
παγκοσμίως. Τι αδικία !! Η μάνα γιορτάζει κάθε μέρα, διότι καθημερινά πρέπει να
τιμάται η προσφορά της από τον καθένα μας. Αναρωτηθήκαμε πως θα ήταν ο πλανήτης
γη ή ο καθένας μας αν δεν υπήρχε η μάνα;; Η φωτοδότρα της ζωής;; Θα υπήρχε ζωή
ή θα υπήρχε χάος;;
Όσα και αν γράψει κανείς για το σεπτό αυτό πρόσωπο λίγα θα είναι εις τον περιορισμένο χώρο ενός άρθρου. Την αποθανατίσανε ζωγράφοι, σμίλευσαν τη μορφή της γλύπτες και αγαλματοποιοί, τραγούδησαν ποιητές, δόξασε η Λαϊκή μούσα. Συνδέθηκε πολύ στενά με την παράδοση και την Λαϊκή ποίηση, το δημοτικό τραγούδι. >>>>>>>
Σήμερα ένα αλλιώτικο δειλινό στο λιμάνι και στα «Μαντράκια» Ερμιόνης με το φεστιβάλ χορού και γλεντιού με διοργάνωση από τη Χ.Ο.Ε.Ρ. που στο αποκορύφωμα με την παρέλαση, έδωσε άλλα χρώματα και αρώματα στο ήσυχο περιβάλλον και των δύο παραλιών…
Παράλληλα, μπορεί να εκληφθεί και ως καλωσόρισμα του καλοκαιρού…
Συμμετείχαν οι σύλλογοι και οι μουσικοί,
όπως αναφέρονται στην ανακοίνωση.
ΦΩΤΟ - ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ
STAM. DAM.D.
Την κα Θεόνη
Γκιώνη από την Καλλονή Τροιζηνίας που καλλιεργεί και πουλάει λουλούδια, την
γνωρίζω πολλά χρόνια, καθώς κάθε Πέμπτη ανελλιπώς βρίσκεται στη λαϊκή
αγορά της Ερμιόνης πουλώντας την πραμάτια της.
Μερικές φορές έρχεται και ο σύζυγός της αλλά σαν «βοηθός»… - έτσι τον βλέπουμε…
Η κα Θεόνη αεικίνητη
στις συναλλαγές με τους πελάτες της, προωθεί το προϊόν της με ένα τρόπο
μοναδικό. Κοιτάει τον πελάτη στα μάτια όταν αυτός κοιτάει τα λουλούδια, γιατί
αυτή ξέρει τι πουλάει… και με την κοφτερή ματιά και τη γλώσσα της παρεμβαίνει
και έχει πάντα αποτέλεσμα…
Κοιταγόμασττε και εμείς
και νομίζω ότι επικοινωνούμε...
Είναι μια αξία γυναίκα
με όλα τα χαρακτηριστικά της αγρότισσας και νομίζω πως δεν έχει καμία σχέση με
κάποιες κυρίες που έρχονται στην λαϊκή με το αυτοκίνητό τους φορώντας τα καλά
τους, - ντυμένες στο γκράντ, για να κάνουν τα ψώνια τους…
Είναι μια γυναίκα -
κυρία(!) για όλες τις εποχές…
Φώτο - ρεπορτάζ
ΣΤΑΜ. ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ