Χαραυγή (1881) - Αποσπάσματα...
Η γιατρειά για τον έρωτα εξακολουθεί να είναι στις περισσότερες περιπτώσεις
εκείνο το παλιό δραστικό φάρμακο: η ανταπόδοση αγάπης.
Όποιος τιμωρείται, δεν είναι πια εκείνος που έχει κάνει την πράξη. Είναι πάντα ο
αποδιοπομπαίος τράγος.
Η γυναίκα αυτή είναι όμορφη και έξυπνη: αχ, πόσο εξυπνότερη θα είχε γίνει, αν δεν ήταν
όμορφη!
Ήταν φίλοι, έπαψαν όμως να είναι, και διέκοψαν συγχρόνως τη φιλία τους, ο ένας επειδή
πίστευε ότι είχε παραγνωριστεί πάρα πολύ, ο άλλος επειδή πίστευε ότι είχε
αναγνωριστεί πάρα πολύ – και επ’ αυτού εξαπατήθηκαν και οι δύο! – διότι κανένας
τους δε γνώριζε αρκετά τον εαυτό του.
Δεν αρκεί να αποδεικνύουμε ένα
πράγμα, πρέπει επίσης να παρασύρουμε ή να ανεβάζουμε τους ανθρώπους προς αυτό.
Γι’ αυτό πρέπει να μάθει ο γνώστης να λέει τη σοφία του: και συχνά με τρόπο που
να ηχεί σαν τρέλα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου