 |
| ΚΑ.ΠΑ.ΡΗ. |
Μόνο μια δασκάλα και δημιουργός -
καλλιτέχνης και ποιήτρια, μπορεί να βάλλει τη δράση και τις δημιουργίες
της ζωής της σε ένα λιτό κείμενο ...
Νά’σαι καλά Κατερίνα … -> Stam.Dam.D.
=======================================================================================================================
Από το διήμερο αφιέρωμα στη ζωή και το έργο της που παρουσιάσαμε εδώ στο blog ...
ΕΠΙΛΟΓΟΣ ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΟΣ
Αγαπητοί συμπατριώτες, σεβαστέ πάτερ
Δημήτριε αξιότιμοι κύριοι δημοτικοί. σύμβουλοι που σας
συγχαίρω για την εκλογή σας, εκπρόσωποι άλλων φορέων και προσφιλείς
παριστάμενοι, σας ευχαριστώ για την παρουσία σας. Ιδιαίτερα ευχαριστώ την
Εταιρεία Μελετών Ερμιονίδας για την έμπνευση και διάθεση
αυτής της τιμητικής εκδήλωσης και όσους βοήθησαν σ’αυτή.
Χαρά και συγκίνηση νοιώθω που τα
γεννήματά μου μετά από τόσα χρόνια καλλιτεχνικής δημιουργίας αξιώνονται
ανάδειξης στη γενέτειρά μου. Παρά την αναφορά της κυρίας Σκούρτη στο βιογραφικό
μου, για επάρκεια, ίσως χρειάζονται κάποιες συμπληρώσεις. Πώς άλλωστε να
καλύψει επαρκώς μια δύσκολη με εκτεταμένη και πολυκύμαντη πορεία με
εναλλαγές στο χρόνο αλλά και με τις παράλληλες δράσεις;
Εδώ θα αναφέρω ένα παλιό μου ποίημα για
τον πολυμερισμό μου <απολογισμός> (παραλείφθηκε οικονομία χρόνου).
Και τι να πρωτοειπωθεί για ενός αιώνα
πολύπλευρη δράση;. Ποίηση απ’ τα εφηβικά χρόνια αισθηματική στα νεανικά
χρονοντουλαπιασμένη, υποτονική στην παντρειά και φουντωμένη ως συνταξιούχος με
έκδοση 7 ποιητικων βιβλίων και 2 πεζών και δημοσιεύσεις σε περιοδικά και
εφημερίδες.
Άλλη πλευρά η ζωγραφική που αρχίζει από
τα μαθητικά μου χρόνια με συμβουλές καθηγητών να πάω σχολή καλών τεχνών,που
στην αντίδραση των οικείων κατέφυγα στην Ακαδημία τη Ράλλειο και βγήκα
αριστούχος.
Την πρώτη χρονιά κοινοτική στο σχολείο
Ερμιόνης, ακολούθως 2-3 χρόνια ιδιωτικά σε Αθήνα, Πειραιά, μετά
Σαμπάριζα, Ερμιόνη όπου απέδωσα μια δουλεμένη τάξη με μέθοδο
Ντεκρολύ κουραστική για τον απαιτητικό δάσκαλο που έβγαλε πολλούς επιστήμονες
αυτή η φουρνιά..
Επόμενη χρονιά παίρνοντας οριστικό διορισμό
στο Κολιάκι απομονωμένο τότε χωριό αποφασίζω να παντρευτώ και να παραιτηθώ.
Επανήλθα μετά 22 χρόνια στην εκπαίδευση και με υπηρεσία 18 χρόνια,
συνταξιοδοτήθηκα με 115€ σήμερα. Όλα αυτά τα χρόνια ζωγράφίζα και έκανα αρκετές
εκθέσεις.
Με ατύχημα του συζύγου σταμάτησα για 22
χρόνια δεν έπιασα πινέλο και ξανάρχισα πέρυσι δοκιμαστικά.
Αποτέλεσμα ένας ωραιότατος πίνακας που
με ενθουσίασε να συνεχίσω για 70 πίνακες του 2022 και 2023-που παρατίθενται εδώ
σήμερα.
Πρέπον όμως να αναφέρω τα πιστεύω
μου στις δημιουργίες μου.
Η μεν ποιητική αντλείται θεματικά από
την καθημερινή ζωή μας βασισμένη στα βιώματά μας σε υπαρκτά και αληθή
αντικείμενα μακριά από φανταστικά ή συγκεχυμένα, υποσυνειδησιακά η νηπιακά στην
ομπρέλα του συγχρονισμού. Εγώ δηλώνω κλασική, παραδοσιακή ,διαχρονική.
Πλείστα εκπέμπουν μηνύματα όπως τα
απαιτούσαν οι αρχαίοι μας ποιητές. Άλλωστε δάσκαλοι είμαστε..
Όσο για τη φόρμα των ποιημάτων δ.δ. τη
μορφή επί το πλείστον γράφω με ρίμα και γενικά με μέτρο για μουσικό άκουσμα.
Δείγμα του μέτρου, ένα απ’τα 1800
ποιήματα δημοσιευμένα.(παραλείφθηκε οικονομία χρόνου). Εις δε τη
ζωγραφική επικρατεί το ίδιο πνεύμα της σαφήνειας με υπαρκτά θέματα
σε έντεχνη απόδοση .. Τέχνη είναι αυτό που δεν μπορούν οι πολλοί να φτιάξουν.
Όμως κάποια εξωπραγματικά μεν θέματα
αλλά με φαντασία δύσκολα για τον καθένα σε απαιτητική δουλειά, είναι
αξιοθαύμαστα..
Ακολουθώ τη Φύση γιατί αυτή είναι η
μεγαλύτερη καλλιτέχνης και ας υποστηρίζουν κάποιοι ότι μοιάζουν με φωτογραφίες
ξεφεύγουν από τη ζωγραφική και παραδέχονται ως έργα τέχνης δυο γραμμές και δυο
τελείες ή δυο τετράγωνα σε πελώρια τελάρα άδεια περιεχομένου.
Ακολουθώ μικρές επιφάνειες
μεστές από θέμα. Ουκ εν τω πολλώ το ευ.
Σ’ένα ιατρικό σαλόνι κοιτούσα τελάρο ένα
μισό τ.μ.με δύο τετράγωνα ζωγραφιά και ρώτησα το γνωστό μου γιατρό. - Ο γιός
σου(νήπιο) το ζωγράφισε; Γελάσαμε.
Όχι, μου το χάρισαν είπε.
Ποιο είναι το θέμα;
Μου είπαν γεφύρι.
Βάλαμε όση φαντασία διαθέταμε, δεν το
διακρίναμε.
Και τώρα μία συμβουλή. ζυγίζοντας ένα
πίνακα πιστέψετε τα μάτια σας και το συναίσθημά σας, όχι τα αυτιά, που σας
μεταφέρουν τις φανφάρες των αυτοκαλούμενων κριτικών και ατάλαντων ζωγράφων.
Δεν υπάρχουν σπουδές πτυχιούχων
κριτικών. Κριτικοί είμαστε όλοι.
Κλείνοντας ευχαριστώ για την τιμή με την
παρουσία σας και την υπομονή σας. Καλή νύχτα!
=====================================================================================================================
Δείγματα έντεχνης ποίησης >>>>>
Με μέτρο και
ομοιοκατάληκτο;
ΧΟΖΟΒΙΩΤΙΣΣΑ
Χοζοβιώτισσα Κυρά μου,
Του πελάγου Παναγιά μου,
μ’ έναν πόθο στη καρδιά μου
θα ‘ρθω να σε συναντήσω
ένα όνειρο να ζήσω.
Ν’ ανεβώ τα σκαλοπάτια
και τα άγιά σου μάτια
σαν κοιτώ να γαληνέψω
την ευχή σου να γυρέψω.
Την καρδιά μου να σ’ανοίξω
ουρανό και γη να σμίξω
και στην άγιά σου χάρη
να ψελίσω ένα τροπάρι.
Κι έτσι καθώς θ’ ανεβαίνω
θείο μύρο θ’ ανασαίνω
απ’ του Αιγαίου το αγέρι
στα νησιώτικα τα μέρη
που σώμα ψυχή δροσίζει
κι επισκέπτες μαγνητίζει.
Γραφική η Αμοργός σου
κόσμημα και θησαυρός σου,
Και συ διαμαντόπετρά της
που θαυμάζει ο διαβάτης.
Αμοργός η γραφική
ομορφιά ελληνική.
Θέλγει όλους ντόπιους ξένους
φίλους και ερωτευμένους.
Κάποτε αν αξιωθώ
και σιμά σου και ‘γω ‘ρθω,
ωσάν άλλος Συμεών
θα κηρύξω «Δι’ ευχών».
==============================================================================================================
Με μέτρο χωρίς απαραίτητη την ομοιοκαταληξία;
ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΟΥ
Στον τόπο αυτό το μαγικό το
θαλασσοζωσμένο,
απ’ άγριους βράχους και σπηλιές
δαντελοκεντημένο,
μ’ ένα καθρέπτη τουρκουάζ των ζωογόνων
πεύκων,
απέναντι μαβιά νησιά και γύρω
τρεχαντήρια,
καρτέρι πάλι έστησα για να χαρώ τα
κάλλη
της γραφικής χερσόνησος με όρμους κι
ακρωτήρια
που σου πλουτίζουν την ψυχή, τα μάτια
,τα πνευμόνια
και δίνουνε παράταση για της ζωής τα
χρόνια.
Πάνω απ’ το κύμα στάθηκα τον ύμνο
να του πλέξω
που η θεΪκή η εύνοια τον προίκισε με
χάρες.
Αγάπης παραλήρημα,
ευγνωμοσύνης ύμνος
της πατριδολατρείας μου μιας φύσης που
αξίζει.
Ποιητική υπερβολή ή η πραγματικότητα;
Τα τρίτα μάτια θα το πουν κι εγώ θα
σιωπήσω.
ΚΑ-ΠΑ-ΡΗ 2019
Βιβλίο «ΑΣΥΝΔΕΤΑ»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου