Κεραυνός εν αιθρία ! - > Η αποστομωτική απάντηση της Αντεισαγγελέα Πρωτοδικών Ναυπλίου ! ...

Κεραυνός εν αιθρία ! - > Η αποστομωτική απάντηση της Αντεισαγγελέα Πρωτοδικών Ναυπλίου ! ...
ΚΛΙΚ ΣΤΗ ΦΩΤΟ -> Κεραυνός εν αιθρία ! - > Η αποστομωτική απάντηση της Αντεισαγγελέα Πρωτοδικών Ναυπλίου ! ...

Δευτέρα 4 Οκτωβρίου 2021

Ανοικτές επιστολές στον Νάργο -> Νο 17 ! ...

Νάργο - όσο και να θέλεις να παραπλανείς τους ανενημέρωτους συμπολίτες μας, -> τα ντοκουμέντα μας για τον Αγ. Γεράσιμο στο Κρόθι μιλούν από μόνα τους !...



------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
 Το παραχωρητήριο της Δ/νσης Δασών στον Δήμο Ερμιόνης του χώρου,
 για να κτιστεί η εκκλησία του  Αγίου Γερασίμου στο Κρόθι…




Και όμως τέως Ανάργυρε Λεμπέση παρά τους αυστηρούς  όρους που θέτει  η Δ/νση Δασών, εσύ,  όπως πάντα παρανόμησες και πέντε (5) μήνες μετά,  μεταβίβασες τον χώρο με συμβόλαιο και μάλιστα με τον χαρακτηρισμό του αγροτεμαχίου (!!) στην εκκλησία της Κοιμήσεως Θεοτόκου στην Ερμιόνη. 
Τώρα, πως γίνεται να παραχωρεί αλλά τετραγωνικά μέτρα η Δ/νση Δασών και άλλα να περιφράζονται  με κτιστό μαντρότοιχο και να αλλοιώνουν το περιβάλλοντα χώρο και τη βλάστησή του, το ξέρουν όλοι αυτοί που είχες κομματικά  και άλλα νταλαβέρια και σε εκλέγανε  δήμαρχο έμμεσα πλην σαφώς....

Το συμβόλαιο που έγινε η μεταβίβαση στην εκκλησία!...













Ωστόσο, εμένα Νάργο  μου δημιουργείς τις πιο κάτω απορίες και ερωτήματα. 
Α) Αφού το Κρόθι ήταν χαρακτηρισμένος βοσκότοπος  από το 1937 γιατί ζήτησες - ο Δήμος μας -  από την Δ/νση Δασών παραχώρηση έκτασης 400 τ.μ. (τελικά παραχωρήθηκε 350τ.μ) για να κτιστεί η εκκλησία, κάτι που δεν αναφέρεις στο συμβόλαιο;! (άσχετα πόση έκταση περιφράξατε με κτιστό πετρόκτιστο μαντρότοιχο...) 
Β) Στο συμβόλαιο μεταβίβασης (κάτι που σου απαγορεύει η Δ/Δ με αυστηρούς όρους!) δεν μεταβιβάζεις το κτήριο της εκκλησίας γιατί το 1997 δεν είχε κτιστεί αλλά η μεταβίβαση ιδιοκτησίας αναφέρεται στην έκταση που παραχώρησε στο Δήμο η εν λόγω δημόσια υπηρεσία, στην οποία δεν υπάρχει καμία αναφορά στο συμβόλαιο...

Και τελευταία για να μη κουράζομαι τέως, ποιος ήταν ο λόγος που χαρακτηρίσατε την έκταση  «αγροτεμάχιο» στο συμβόλαιο!;;;
Μπορείς να μας πεις ποιος έσπερνε  αυτό το αγροτεμάχιο και ποιος το  καλλιεργούσε;;
Απλώς είχες ξεθαρρέψει από την απάτη της δήθεν αναστήλωσης του ανύπαρκτου μύλου στο «Κρόθι» και ακάθεκτος  πλέον προχωρούσες για άλλες απάτες («ιερές» αυτή τη φορά), στηριζόμενος και προστατευόμενος(!!) από κομματικά, κυβερνητικά, και δημόσια όργανα -  επίορκα μίσθαρνα.... 


Στο σημερινό  βρομο - σχόλιό σου  στο blog με τα βοθρολύματα, ως άλλος Γκέμπελς, προσπαθείς να παραπλανήσεις και να εξαπατήσεις τους πολύ ελάχιστους αναγνώστες - της παρέας σου! "παλιά σου τέχνη κόσκινο".... 

Ακόμα, πιάνεις και άλλον  αγαπημένο  μας συμπολίτη στο στόμα σου συκοφαντικά, 
χωρίς να έχει ουδεμία ανάμιξη  στα ρεπορτάζ και στα άρθρα μου. 
Έχεις πάρει την ντροπή στα δόντια - όπως λέει ο λαός, αφού εσωτερικό φραγμό δεν έχεις! 
ΝΤΡΟΠΗ ΣΟΥ, ΝΤΡΟΠΉ ΣΟΥ, ΝΤΡΟΠΉ ΣΟΥ πρώην δήμαρχε! 
- Ούτε το θεσμό δεν σέβεσαι!! που κάποτε εκπροσώπησες
 - τι μπορούμε να περιμένουμε πλέον από εσένα;; ->ΤΙΠΟΤΑ!!!

Τώρα Νάργο ποιος είναι ο  ψευτοδημοσιογράφος και ποιος ο ψευτοδήμαρχος, 
οι συμπολίτες μας ας το κρίνουν...

Κλείνοντας  Νάργο, να σου θυμίσω και μια παροιμία  που σου αρέσει πολύ και την λες συχνά:
«Λαγός τη φτέρη έσειε κακό του κεφαλιού του».
..
ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ
ΤΟΠΙΚΟΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ 

Χρήστος Γιανναράς καθηγητής φιλοσοφίας - [...] Όλοι σκεπτόμαστε το ίδιο ερώτημα: ποιον κοροϊδεύει το Σύνταγμα;; !! ....

 [...] Όταν η ελευθερία – δημοκρατία μετατεθεί έξω από το πεδίο της προσωπικής ευθύνης, έξω από την αμεσότητα των σχέσεων που συγκροτούν την κοινότητα ή την πόλιν, όταν, δηλαδή, η ελευθερία – δημοκρατία γίνουν ατομικό δικαίωμα και όχι αυθυπερβατικό κατόρθωμα σχέσεων κοινωνίας, η εξουσία είναι οπωσδήποτε ανελευθερία – τυραννία....

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Christos Yiannaras | 04 Oct 2021

Από τότε που η λέξη Ελλάδα σηματοδοτεί κράτος, όχι πολιτισμό, ο εγχώριος πολιτικός λόγος είναι μονόλογος της εξουσίας. Κομπασμοί και αυταρέσκεια του κόμματος που κέρδισε τις εκλογές, αμυντικές μυθοπλασίες εντυπωσιασμού η αντιπολίτευση. Όσο πιο μικρονοϊκές οι στελεχώσεις των κομμάτων, τόσο η σπουδαιοφάνεια πλεονάζει, καμουφλαρισμένη με κενολογία διακηρύξεων, πομφόλυγες επαγγελιών.

Διακόσια χρόνια τώρα, κυβερνήσεις και αντιπολιτεύσεις, μιλάνε την ίδια, ανάλλαχτη, ναρκισσιστική και α-νόητη γλώσσα, που τρέφει την αντιδικία σαν αυτοσκοπό. Με τα χρόνια, η α-νοησία έχει φτάσει στο ζενίθ – πολιτικοί και πολίτες, άρχοντες και αρχόμενοι, γνωρίζουμε όλοι ότι τη χώρα μας την κυβερνάνε τα στρατηγεία των δανειστών μας, όμως αυτό το κατάντημα δεν το συζητάμε, τα αντανακλαστικά αντίδρασης στον διασυρμό έχουν νεκρωθεί.

Δεν συζητάμε. Ούτε καν διαμαρτυρόμαστε. Απεργούμε, διαδηλώνουμε, νεκρώνουμε κάθε τόσο δρόμους και πλατείες, γνωρίζοντας ότι καμιά έκρηξη της οργής ή του απελπισμού μας δεν μπορεί να αλλάξει τη μοίρα μας. Και μοίρα μας, δύο αιώνες τώρα, είναι η ατολμία, ο συμβιβασμός, ο ραγιαδισμός.

Αδιέξοδο στον συλλογικό μας βίο συνιστά η εισαγόμενη παγίδευσή μας σε καλοστημένες ψευδαισθήσεις. Νομίζουμε (ή προφασιζόμαστε) ότι διαθέτουμε κοινοβουλευτισμό, επειδή με τις εκλογές «μεταλλάσσομεν τυράννους» (Παπαδιαμάντης, ήδη το 1892!). Κοροϊδευόμαστε ότι έχουμε «δημοκρατία», όταν ο πρωθυπουργός διορίζει τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον Πρόεδρο της Βουλής, τους Προέδρους των Ανώτατων Δικαστηρίων, τους Αρχηγούς των Ενόπλων Δυνάμεων – κάθε αρχή και εξουσία στη χώρα, διορισμένη.

Βαυκαλιζόμαστε ότι έχουμε κράτος υπηρετικό της κοινωνίας, όταν η συντριπτική πλειονότητα των Δημόσιων Λειτουργών είναι διορισμένοι με κομματικό ρουσφέτι, η αδικία στον καθορισμό του ύψους των συντάξεων είναι ένας παγιωμένος παραλογισμός και οι εργολήπτες δημόσιων έργων η πάμπλουτη μειονότητα μιας κατ’ εξακολούθησιν πτωχευμένης και παρανοϊκά υπερχρεωμένης χώρας. Αναρίθμητα τα θεσμοποιημένα τεχνάσματα, με τα οποία η ελλαδική κοινωνία έχει μεθοδικά μετασχηματιστεί σε κλασικό μόρφωμα τριτοκοσμικής ανισότητας δικαιωμάτων, ενώ ταυτόχρονα (για λόγους αδιάντροπης ψηφοθηρίας) κάθε σχεδόν κεφαλοχώρι έχει προικοδοτηθεί με νεόκοπες, κωμικής ευτέλειας «πανεπιστημιακές» σχολές, προγραμματικά αναξιολόγητες.

Από καιρό σε καιρό, σε στήλες εφημερίδων και σπάνια από τηλεοπτικό κανάλι, κάποιες φωνές τολμούν διαμαρτυρία: Η δημοκρατία δεν είναι συνταγή θεσμική, είναι κοινωνικό κατόρθωμα: Δεν αρκεί ένα Σύνταγμα, που συντάχθηκε με τη λογική της δημοκρατίας και με τη γλώσσα – ορολογία της δημοκρατίας, για να υπάρξει, ένσαρκο στην πράξη, το θεσμικό κατόρθωμα της δημοκρατίας.

Αυτός είναι ο λόγος που το Σύνταγμά μας των Νεοελλήνων ορίζει στο ακροτελεύτιο άρθρο του: «Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται, με κάθε μέσο, εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία».

Στο σημείο αυτό (στο άκουσμα του ακροτελεύτιου άρθρου του Συντάγματος) είναι αναπότρεπτο να γελάει ο πολίτης. Όλοι σκεπτόμαστε το ίδιο ερώτημα: ποιον κοροϊδεύει το Σύνταγμα; Όταν ο πρωθυπουργός διορίζει, απολύτως ανεξέλεγκτος, τους Προέδρους της Δημοκρατίας, της Βουλής, των Ανώτατων Δικαστηρίων, την ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων, ποια περιθώρια «αντίστασης», δηλαδή υπακοής στο Σύνταγμα, απομένουν στον πολίτη; Πώς είναι δυνατό να ονομάζεται «δημοκρατία» ένα πολίτευμα απόλυτης μοναρχίας, με τους πολίτες παθητικούς θεατές της αυθαιρεσίας – παντοδυναμίας του πρωθυπουργού;

Σήμερα, καθεστώτα δικτατορίας, ανεξέλεγκτης μοναρχίας, υπάρχουν όχι πια συνδεδεμένα με μικρονοϊκά απομεινάρια ολοκληρωτικών ιδεολογημάτων. Η αυθαιρεσία της εξουσίας εξασφαλίζεται συνδεδεμένη με τον ατομοκεντρισμό του μοντέλου της «δημοκρατίας»: την ταύτιση της ελευθερίας με την κατασφάλιση όχι της κοινωνίας των σχέσεων, αλλά με τη θωράκιση των «ατομικών δικαιωμάτων».

Όταν η ελευθερία – δημοκρατία μετατεθεί έξω από το πεδίο της προσωπικής ευθύνης, έξω από την αμεσότητα των σχέσεων που συγκροτούν την κοινότητα ή την πόλιν, όταν, δηλαδή, η ελευθερία – δημοκρατία γίνουν ατομικό δικαίωμα και όχι αυθυπερβατικό κατόρθωμα σχέσεων κοινωνίας, η εξουσία είναι οπωσδήποτε ανελευθερία – τυραννία.

Είναι τουλάχιστον αφορμή μειονεξίας και ντροπής, να σε λογαριάζει η Ιστορία γεννήτορα της πόλεως – πολιτισμού – δημοκρατίας, και συ, ο προνομιούχος της Ιστορίας, να δουλεύεις, δυο αιώνες τώρα, στο κάτεργο της εξάρτησης, αλλοτρίωσης, κακομοιριάς.

Συνοπτική διαφοροποίηση Δημοσίων Σχέσεων, Μάρκετινγκ και Διαφήμισης

 Γράφει ο καθηγητής Γιώργος Πιπερόπουλος

     Το ευρύτερο κοινό όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά σε παγκόσμια κλίμακα και μαζί πολλοί πρωτοετείς φοιτητές και φοιτήτριες σε Πανεπιστημιακά τμήματα Διοίκησης Επιχειρήσεων, Μάνατζμεντ και Μάρκετινγκ εκφράζουν συχνά το θέμα προβληματισμού τους που σχετίζεται με τις ομοιότητες και τις διαφορές ανάμεσα στις ακαδημαϊκές έννοιες και τις πρακτικές εφαρμογές των Δημοσίων Σχέσεων, του Μάρκετινγκ και της Διαφήμισης. Είναι σχετικά κοινή η διαπίστωση ότι υπάρχει στην αντίληψη της κοινής γνώμης μια εμφανής θόλωση γραμμών που οριοθετούν τον τομέα και τις δραστηριότητες των τριών συναφών ακαδημαϊκών και πρακτικών τομέων.

     Το σημερινό μου άρθρο που φιλοξενείται στο αγαπημένο Blog στοχεύει στην εξοικείωση των αναγνωστών με μια συνοπτική στο μέγεθος αλλά απαραίτητη παρουσίαση των σχετικών ομοιοτήτων και διαφορών που υπάρχουν ανάμεσα στους ακαδημαϊκούς τομείς και τις πρακτικές εφαρμογές και επαγγελματικές δραστηριότητες  των Δημοσίων Σχέσεων, του Μάρκετινγκ και της Διαφήμισης. >>>>>

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΓΙΑΝΝΗ ΓΚΙΟΛΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΗΜΕΡΑΣ ΠΟΥΛΙΩΝ....

 

ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΚΙΟΛΑΣ

ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ    ΣΥΡΙΖΑ  ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ

ΑΣΚΛΗΠΙΟΥ    1      ΝΑΥΠΛΙΟ

ΤΗΛ - FΑΧ   27520-99454

Email    yiannispolitiko@hotmail.com                                                       4-10 -2021

                 ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ  ΓΙΑΝΝΗ ΓΚΙΟΛΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΗΜΕΡΑΣ ΠΟΥΛΙΩΝ ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΥΓΡΟΤΟΠΟΥ

                               

Παγκόσμια ημέρα πουλιών σήμερα, γι’ αυτό συναντηθήκαμε στο μυχό του Αργολικού κόλπου, όπου και σχηματίζεται ο εκτενέστερος  υγροβιότοπος της Ανατολικής Πελοποννήσου. Εκεί λοιπόν στον αλμυρό αλλά και υφάλμυρο βάλτο μας, που διασχίζεται από ρέματα και κανάλια που εκβάλλουν στον Αργολικό συναντηθήκαμε με πολλές δυσκολίες σήμερα. Ανταλλάξαμε απόψεις και προβληματιστήκαμε για το πώς πρέπει να προστατευθεί ο υγρότοπος αυτός που είναι ο μεγαλύτερος στην Ανατολική Πελοπόννησο και αποτελεί το σημείο διέλευσης και στάθμευσης πολλών ειδών αποδημητικών πουλιών τις περιόδους της Άνοιξης και του Φθινοπώρου.

  Παράλληλα μας απασχόλησε και το θέμα της ύπαρξης ρυπογόνων και άλλων οχλουσών  εγκαταστάσεων (Πυρηνελαιουργεία, βιολογικός καθαρισμός κ.α.)

  Στη σύντομη παρέμβασή του ο βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ Αργολίδας Γιάννης Γκιόλας υπενθύμισε την υπάρχουσα μελέτη του έργου κατασκευής ήπιου πεζόδρομου και ποδηλατόδρομου διατρέχοντος την παραλία του Αργολικού κόλπου, που συντάχθηκε με ανάθεση από την Περιφεριακή Διοίκηση Αργολίδας.

 Η μελέτη αυτή είναι σκόπιμο να επικαιροποιηθεί περιλαμβάνοντας και τα απαραίτητα και αναγκαία στοιχεία για να λειτουργεί και ως παρατηρητήριο πτηνών και επιβάλλεται να εξευρεθούν και δεσμευτούν οι αναγκαίοι πόροι για τη σύντομη κατασκευή του.

  Το έργο αυτό, πέραν της περιβαλλοντικής ωφέλειας και αξίας αναμένεται να προσφέρει και προστιθέμενη τουριστική και οικονομική αξία στην περιοχή.

Κυριακή 3 Οκτωβρίου 2021

Ο Δήμαρχος Κρανιδίου (1998-2006) και Ερμιονίδας (2011-31/8/2014) Δημήτρης Καμιζής θυμάται και αναπολεί το μεγάλο δημοτικό του έργο!....

 


"Η Καλή μέρα φαίνεται από το πρωϊ"
Από την πρώτη στιγμή που ανέλαβα τα καθήκοντα του Δημάρχου το 1999 και μέσα στον ίδιο χρόνο, παράλληλα με την αντιμετώπιση των μικρών καθημερινών προβλημάτων του Δήμου ασχολήθηκα με τον σχεδιασμό και την εκτέλεση μεγάλων και χρήσιμων έργων που άντεξαν και αντέχουν στο χρόνο όπως η ανόρυξη δημοτικής γεώτρησης στο κτήμα Παριώτη ,στο Δημοτικό Διαμέρισμα Διδύμων στα Βόρεια όρια του του Δήμου μας, και η κατασκευή επίσης του αγωγού μεταφοράς του νερού μερικών χιλιομέτρων, που λειτουργούν 22 χρόνια μετά ως και σήμερα.
Αυτός πίστευα πάντοτε ότι είναι ο ρόλος και η αποστολή του Δημάρχου , να εφοδιάζει τον τόπου του παράλληλα με τα μικρά και καθημερινά, με μεγάλα έργα πνοής και διάρκειας χρήσιμα στους δημότες για τους οποίους άλλωστε κατασκευάζονται. Και δεν ήταν το μόνο άλλωστε.
Εσείς, Φρίντα Καλλία, Θανασης Παριωτης και 10 ακόμη
2 σχόλια
Τέλειο!
Τέλειο!

  • Σταμάτης Δαμαλίτης
    Κύριε Καμιζή γράψτε για τη διένεξη που είχατε με τον Δήμαρχο Επιδαύρου για την γεώτρηση που ανοίξατε στα όρια του Δήμου μας στη ρεματιά δίπλα στο μαρμαράδικο του Σοφικήτη, επειδή ο γείτονας δήμαρχος ισχυριζόταν ότι κάνατε γεώτρηση στο χώρο του Δήμου του .Θυμάστε τότε που με ξεναγήσατε στο χώρο και έκανα το ρεπορτάζ. Γιατί όποια πέτρα κι' αν γυρίσεις στο Δήμο Ερμιονίδας και έξω από αυτόν από κάτω θα με βρείτε, - όπως λέει ο λαός, Και από την άλλη, κάποια χαμένα κορμιά προσπαθούν να αμαυρώσουν των 22 χρόνων εθελοντικό δημοσιογραφικό μου έργο... ρε ουστ ρετάλια ...

  •                                            - STAM.DAM.D. ->Τοπικός δημοσιογράφος 


  • Πάνος Αποστόλου
    Όπως επίσης και η γεώτρηση Θεοδωρόπουλου στο Λούφι από την άλλη μεριά του δρόμου καθώς και οι ενέργειες για την ενοικίαση της γεώτρησης του Θηβαίου και το δίκτυο έως την δεύτερη κίνηση έγιναν τότε δήμαρχε και από τότε λειτουργούν άψογα και έλυσαν το πρόβλημα ύδρευσης της Κοινότητας Διδύμων   μαζί με τις άλλες τέσσερις που έγιναν επί κοινότητας Διδύμων(τρεις επί Βασίλη Οικονομόπουλου, μία επί Αντώνη Μαλτεζου και η υδρομάστευση επί Αναργυρου Δαγρε  - Σας ευχαριστούμε.