Δεν είναι μόνο οι γλυκές θύμισες, είναι και τα συναισθήματα που αναδύονται αυθόρμητα από εκεί που είναι φωλιασμένα …

 

Για κάποιους άλλους… όλα αυτά…  μπορούν να περάσουν απαρατήρητα… 

ΣΤΑΜ. ΔΑΜ.

===============================================================================================================

 Christiana Konstantinidou

Καλημέρα!!!!

Η ιεροτελεστία της Κυριακής... 

Το φαγητό στον φούρνο της γειτονιάς... Στον φούρνο του κυρ Νίκου... Δίπλα στο σπίτι του παππού και της γιαγιάς ... 

Εκείνος ο μεγάλος πέτρινος φούρνος που με εντυπωσίαζε πάντα σαν ήμουνα παιδί .... Ο χώρος μέσα μεγάλος .... Το βλέμμα μου αιχμαλώτιζαν παντα τα μεγάλα ξύλινα δοκάρια στην οροφή... Μαυρισμένα από τον χρόνο και την κάπνα του φούρνου.... Αναρωτιόμουν πως μπορούσαν και βαστούσαν αυτόν τον τεράστιο χώρο.... Σαν ήμουνα πολύ μικρή φάνταζαν στα μάτια μου πελώριοι γίγαντες.... Εικόνες γνώριμες και λησμονημένες ... Ταξιδεμένες τώρα πια στην λήθη του χρόνου αλλά πάντα οικείες ... Πάντα εκεί για να μας θυμίζουν ότι ναι ... Μια φορά κι έναν καιρό υπήρχαν φούρνοι με ξύλα... Κι η πλακόστρωτη γειτονιά πλημμύριζε από μυρωδιές... Φρεσκοψημένο ζυμωτό ψωμί... Μαγειρευτό φαγητό .... Γνώριμες κι αγαπημένες κι οι φιγούρες με τα ταψιά στα χέρια στον δρόμο για τον φούρνο ... Ένα μικρό πολύβουο κυριακάτικο μελίσσι από γειτόνισσες αγαπημένες.... Πρόσωπα γελαστά και χαρούμενα ... Γέλια και φωνές... Κάπου κάπου κι ένα τραγούδι... Καθόμουν στο μεγάλο παράθυρο του σαλονιού με τις πλεκτές κουρτίνες.... Εκείνο που έβλεπε στο λιμάνι.... Τις έβλεπα και τις χάζευα ... Περνούσαν πάντα κάτω από το σπίτι μας ... Μοίραζαν καλημέρες και χωρατά .... Απαραίτητη η στάση στην μεγάλη αυλόπορτα της γιαγιάς... Η πρωινή κουβεντούλα .... Στα όρθια πάντα με τα σκεπασμένα ταψιά στα χέρια.... Να μαθευτούν τα νέα της γειτονιάς.... Τα νέα κι από τις άλλες γειτονιές .... Προσπαθώ τόσα χρόνια μετά να βρω τι απόμεινε από την αύρα εκείνων των ανθρώπων... Από τον τρόπο που ζούσαν την κάθε στιγμή.... Από την απλότητα, την γραφικότητα κι μια μοναδική αυθεντικότητα που αναδύονταν αβίαστα μέσα από την ίδια την ζωή τους.... Τις χαρές και τις λύπες τους .... Δεν βρίσκω τίποτα ... Προσπαθώ αλλά μάταια ... Τα πάντα άλλαξαν... Ο χώρος κι οι άνθρωποι... Οι συνήθειες... Η ίδια η ζωή.... Μένουν όπως έχω γράψει πολλές φορές οι αναμνήσεις ... Οι ξεθωριασμένες εικόνες στο μυαλό και την ψυχή.... Πρόσωπα λησμονημένα .... Που όμως είναι πάντα εκεί .... Για όλους εκεινους που αντιστέκονται στην δύναμη του χρόνου... Στην λήθη του ... Και πεισματικά τις κρατούν καλά φυλαγμένες στην ψυχή τους ... Σαν την αφεντιά μου .....

Σαν Σήμερα- στις 20 Ιουλίου 1974 στην Κύπρο…

[...] Η 20ή Ιουλίου δεν είναι μια ημερομηνία. 

Είναι μια κραυγή που δεν σώπασε ποτέ. 

Και όσο το νησί παραμένει διχοτομημένο, όσο οι νεκροί δεν έχουν δικαιωθεί και οι αγνοούμενοι δεν έχουν ταφεί, ο ελληνισμός της Κύπρου θα μετρά μισό αιώνα σκλαβιάς.

 Αλλά και μισό αιώνα άρνησης να ξεχάσει.....

Γονείς, τουλάχιστον αυτές τις μέρες, διηγηθείτε στα μικρά παιδιά σας, τι συνέβη σαν σήμερα στην Κύπρο.

Νέοι, ανοίξτε τις σελίδες του διαδικτύου και ενημερωθείτε για την θηριώδη τραγωδία στην Μεγαλόνησο και περάστε το αιματηρό γεγονός μετά βίας(!) στη συνείδησή σας, για να μη το ξεχάσετε ποτέ...

 Γιατί πρέπει να ξέρετε, πως Λαός χωρίς ιστορική μνήμη, είναι καταδικασμένος να εξαφανιστεί….  

ΣΤΑΜ.ΔΑΜ.

==============================================================================================================================================================

 Πηγή διαδίκτυο

Στις 20 Ιουλίου 1974, στις 5:30 το πρωί, ο κυπριακός ελληνισμός ξύπνησε μέσα στον εφιάλτη. Ήταν το ξημέρωμα που ξεκίνησε η τουρκική εισβολή, μια πράξη που έμελλε να χαράξει ανεξίτηλα την ιστορική μνήμη και να καθηλώσει για δεκαετίες τη μισή Κύπρο υπό ξένη κατοχή.

Πενήντα ένα χρόνια μετά, η πληγή παραμένει ανοιχτή. Η τραγωδία του '74 δεν περιορίζεται στο έδαφος που χάθηκε, αλλά στον βίαιο εκτοπισμό δεκάδων χιλιάδων προσφύγων, στους αγνοούμενους, στους νεκρούς φαντάρους, στις μάνες με τα μαυρομάνικα και στις γενιές που μεγάλωσαν με την ελπίδα της επιστροφής.

Η Κερκόπορτα δεν άνοιξε μόνη της. Προηγήθηκε ο αδελφοκτόνος σπαραγμός, η αποσταθεροποίηση που έστρωσε τον δρόμο στην Άγκυρα.

Η απόβαση στο Πέντε Μίλι και η πρώτη γραμμή αντίστασης

Λίγο πριν τις 6:00 το πρωί, τα τουρκικά στρατεύματα αποβιβάζονται στην παραλία Πέντε Μίλι, κοντά στην Κερύνεια. Ταυτόχρονα, αλεξιπτωτιστές πέφτουν γύρω από τον Άγιο Ιλαρίωνα και το Δίκωμο, με στόχο να καταλάβουν στρατηγικά σημεία και δρόμους. Η Άγκυρα επιχειρεί να εδραιώσει προγεφύρωμα και να ενώσει τις δυνάμεις της με τους Τουρκοκύπριους θύλακες, προωθούμενη ταυτόχρονα προς τη Λευκωσία.

Η ΕΛΔΥΚ και η Εθνική Φρουρά βρίσκονται απροετοίμαστες και χωρίς επαρκή συντονισμό. Το 251 Τάγμα Πεζικού προσπαθεί ανεπιτυχώς να ανακόψει την απόβαση. Η αεροπορική υπεροχή της Τουρκίας είναι σαρωτική. Το στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ βομβαρδίζεται από τις πρώτες ώρες, ωστόσο δεν καταλαμβάνεται. Οι μάχες που ακολουθούν είναι σκληρές και ηρωικές.

Η φωνή του Michael Nicholson: Το πρώτο τηλεοπτικό ντοκουμέντο

Ο Βρετανός πολεμικός ανταποκριτής Michael Nicholson, του δικτύου ITN, καταγράφει τις πρώτες στιγμές της εισβολής. Έμεινε από καύσιμα στα νότια της Λευκωσίας και έγινε αυτόπτης μάρτυρας στην πτώση των τουρκικών αλεξιπτωτιστών. Το εμβληματικό του σχόλιο, «I’m Michael Nicholson. Welcome to Cyprus», απευθυνόμενο στους εισβολείς, έμελλε να γίνει ιστορικό.

Τα πλάνα που μετέδωσε εκείνο το βράδυ έκαναν τον γύρο του κόσμου. Οι εικόνες της απόβασης κατέγραψαν με τον πιο ωμό τρόπο τη φρίκη ενός πολέμου που ξεκίνησε εν μέσω σιωπής και αιφνιδιασμού, για να μετατραπεί σε μόνιμο πολιτικό και ανθρωπιστικό τραύμα.

Σιωπηλή αντίσταση και μνήμη

Η τουρκική εισβολή δεν σηματοδότησε μόνο μια στρατιωτική επιχείρηση. Σήμανε την αρχή ενός αγώνα μνήμης, που δίνεται μέχρι σήμερα. Στο Λήδρα Πάλας, στην Κερύνεια, στον Άγιο Ιλαρίωνα, η αντίσταση των Κυπρίων καταγράφηκε σε κάθε πέτρα, σε κάθε αίθουσα που μετατράπηκε σε καταφύγιο.

Οι μάνες των αγνοουμένων, οι πρόσφυγες με τα κλειδιά στο χέρι, οι νεότερες γενιές που μεγάλωσαν με το "γιατί", είναι οι ζωντανοί φορείς αυτής της αντίστασης.

Η 20ή Ιουλίου δεν είναι μια ημερομηνία. Είναι μια κραυγή που δεν σώπασε ποτέ. Και όσο το νησί παραμένει διχοτομημένο, όσο οι νεκροί δεν έχουν δικαιωθεί και οι αγνοούμενοι δεν έχουν ταφεί, ο ελληνισμός της Κύπρου θα μετρά μισό αιώνα σκλαβιάς. Αλλά και μισό αιώνα άρνησης να ξεχάσει.

Σαν σήμερα το 2018 η Ερμιονίδα κατευόδωσε για τα επέκεινα το μαέστρο της Τάκη Μανιάτη…

 Αφιέρωμα στη μνήμη του, γιατί οι νεκροί πεθαίνουν, όταν τους ξεχνάμε… 

Από το προσωπικό μας αρχείο - Ιούλιος 2018 

ΚΛΙΚ ΕΔΩ >>> https://stamdamd.blogspot.com/

Ηλιοβασιλέματα, Τρίτη 19 Ιουλίου 2005 παραμονή του Προφήτη Ηλία στο Κρανίδι.

 

Ρεπορτάζ από τα χρονια που σκαρφαλώναμε στα όρη... και στα βουνά!! ....

Στην κορυφή του απότομου βουνού «κοντά στον Θεό...»

«Πιστεύω ότι η πρώτη πατρίδα των Κρανιδιωτών, είναι η κορυφή και οι πρόποδες του Προφήτη Ηλία και μάλιστα η ανάβαση των Κρανιδιωτών παραμονή της εορτής του προφήτη για την ολονυχτία, είναι κάτι σαν μυστική ώθηση να ανέβουν στο κάστρο των πολύπαθων προγόνων τους, στο δικό τους πρώτο Κρανίδι».
«ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΗΣ ΕΡΜΙΟΝΙΔΑΣ -7ος -8ος ΑΙΩΝΑΣ Κρανιδιωτών Πολιτεία»

Βασίλης Γκάτσος

..........................................................................................

Πρέπει να γνωρίζεις την ιστορία, να πιστεύεις στο Θεό και στους αγίους, να σέβεσαι τις παραδόσεις και να αισθάνεσαι την εσωτερική υποχρέωση να τιμάς τη μνήμη των προγόνων σου, για να αναβαίνεις κάθε χρόνο από μικρό παιδί – και μάλιστα με τέτοιες υψηλές θερμοκρασίες στη μέση του καλοκαιριού - μια τέτοια αναρρίχηση. 

Η κα Κατερίνα Κρητικού (ΦΩΤΟ) 79 χρονών  ανάμεσα στους τόσους πολλούς προσκυνητές που ανεβαίνουν το βουνό – παραμονή ηλιοβασιλέματα - για να τιμήσουν τη μνήμη του Προφήτη Ηλία στο Κρανίδι. Όταν την συναντήσαμε ανεβαίνοντας το ύψωμα, θα μας πει: « Κάθε χρόνο από μικρό κορίτσι ανεβαίνω εδώ» 

>>>>>>>

Αφιέρωμα του blog σε όσους τιμούν τις μνήμες των προγόνων τους και τις παραδόσεις μας!! ...

Από το έντυπο αρχείο μας Ιούλιος 2001

-> 24 χρόνια πριν -στον προφήτη Ηλία της Ερμιόνης

Κάθε καλοκαίρι τα τελευταία χρόνια αναρτούμε στο blog καταγγελίες κατοίκων του Λουκαϊτίου για το άλυτο πρόβλημα που έχουν με τη δημοτική ύδρευση …

 Αλλά είναι και τα πανηγύρια... βλέπετε, που η δημοτική αρχή τους καθησυχάζει …

==================================================================================================================================================

e-mail στο blog…

(Ο επικ. της μείζονος αντιπολίτευσης Γιάννης Μαργέτας σε ρόλο ρεπόρτερ....)

Καλοκαίρι στο Λουκαΐτι-νερό με το σταγονόμετρο. 

Οδοιπορικό προς την πηγή.

Ύστερα από έντονα παράπονα πολιτών για τις συνεχείς και παρατεταμένες  διακοπές νερού στο Λουκαΐτι, επικοινώνησα με τον Πρόεδρο της Δημοτικής Κοινότητας Διδύμων κ Μπουγιούρα Κώστα προκειμένου να επισκεφτώ τον οικισμό. 

Έτσι σήμερα 17 του μηνός  ήμουν στο Λουκαϊτι  και μαζί με τον Πρόεδρο επισκεφτήκαμε την πηγή στη θέση «Βγέθι» από την οποία υδρεύεται. Εκτός από την πηγή επισκεφτήκαμε τις τρείς (3) ενδιάμεσες δεξαμενές καθώς και την κεντρική δεξαμενή. Στη διαδρομή προς την πηγή, στο δύσβατο και ουσιαστικά εγκαταλελειμμένο δρόμο, αναγκαστήκαμε να αφήσουμε το αυτοκίνητο και να συνεχίσουμε με τα πόδια μέχρι τον προορισμό μας. 

Στη διαδρομή είδαμε τη βλάβη επί του δικτύου, που υπάρχει εδώ και 35 ημέρες, όπως με διαβεβαίωσε ο Πρόεδρος, κα το νερό τρέχει μέρα-νύχτα, δημιουργώντας ολόκληρο ποτάμι, μειώνοντας φυσικά το νερό που κατευθύνεται προς την κεντρική δεξαμενή.

Αβίαστα έρχεται στο μυαλό μας η ανακοίνωση της Δ.Ε.Υ.Α.Ερμιονίδας για τις αυστηρές ποινές προς του πολίτες σε περίπτωση αυξημένης χρήσης του νερού.

Το πρόβλημα όμως στο Λουκαΐτι δεν είναι μόνο αυτό. 

Το τμήμα του σωλήνα μεταφοράς του νερού από την τελευταία βοηθητική δεξαμενή προς την  κεντρική είναι βουλωμένο και χρήζει άμεσης αντικατάστασης. 

Το ίδιο συμβαίνει και σε τμήμα του σωλήνα εντός του οικισμού.

Για την αντικατάστασή του και τις εργασίες υλοποίησης έχουν υπάρξει δύο δωρεές από ιδιώτες.

Η Δ.Ε.Υ.Α.ΕΡ εκτός της υπερβολικής καθυστέρησης στην αποδοχή της μιας εξ αυτών (περίπου επτά (7) μήνες), καθυστερεί τώρα με παρελκυστικές τακτικές την παραλαβή του σωλήνα και την έναρξη των εργασιών. 

Οι πολίτες γνωρίζουν ότι οι πόροι υπάρχουν και η όποια καθυστέρηση είναι αποκλειστικά με ευθύνη της Δ.Ε.Υ.Α.ΕΡ.

Τους καλούμε να αναλογιστούν τις ευθύνες τους, να επισκευάσουν τη βλάβη και άμεσα να παραλάβουν τα υλικά για να ξεκινήσουν τα έργα, αφού καλοκαίρι χωρίς συνεχή ροή νερού είναι μαρτύριο.

Κρανίδι 17 Ιουλίου 2025

Γιάννης Μαργέτας  

 

Εμείς δεν είμαστε όργανα του Νόμου! - > Εμείς ενημερώνουμε τα όργανα του Νόμου και της Πολιτείας. Αν θέλουν, ας πράξουν το καθήκον τους…

 Αποθρασύνθηκαν εντελώς! ->Να νοικοικυραίοι, να μάλαμα...

ΚΛΙΛ ΣΤΗ ΦΩΤΟ ...

Νάργο Λ. θα σου φρεσκάρω εγώ τη μνήμη, για να σε βγάλω από το χρονοντούλαπο της ιστορίας …

Το πως εκλεγόσουν δήμαρχος το ξέρουμε όλοι.

-> ΡΟΥΣΦΕΤΙΑ – ΡΟΥΣΦΕΤΙΑ – ΡΟΥΣΦΕΤΙΑ!!!

Αυτά ήταν τα κριτήρια του «κυρίαρχου λαού» που επικαλείσαι…

Ωστόσο, Νάργο, κάνε τον κόπο να διαβάσεις  την καινούργια Νομοθεσία για τις εκλογικές διαδικασίες… - Κάτι μου λέει,  πως δεν υπάρχει δεύτερος γύρος….

Σε παρακαλώ μάθε το και ενημέρωσέ με…

Δεν ήξερα, ότι εκτός των άλλων είσαι  δημοσκόπος και κάνεις αναλύσεις…-. Μπράβο Νάργο και σ’ ανώτερα…

Και κάτι ακόμα: - Αυτές τις μπουρδολογίες που λες και γράφεις, μπορείς να βγεις στα τοπικά κανάλια (αν σε βγάλουνε…) να τα πεις για να γίνεις περισσότερο διάσημος και ανίκητος;;;

 Αλλά για το τι παρέδωσες  - με πρωτόκολλο παραλαβής –παράδοσης στον πρώτο Δήμαρχο Ερμιονιδας Δημήτρη Καμιζή που είναι και το θέμα μας – τσιμουδιά – μούγγα… - η μπάλα στην εξέδρα - με τον ποδοσφαιρικό όρο....

Τέλος, εγώ ψευτοδημοσιογράφος όπως με αποκαλείς και το   blog μου ψευτοblog …Και εσύ, - αφού το θέλεις έτσι, ψευτοδήμαρχος, σήμερα και ψευτοδημοσκόπος…

Νάργο, πάρτα όλα αυτά και κάντα κορνίζα και στο επανιδείν… - όπως σου αρέσει, να λές...

Μου έφτιαξες τη διάθεση πάλι...

ΣΤΑΜ.ΔΑΜ.

Ζούμε φιμωμένοι! -> «με το φερμουάρ κλειστό στο στόμα μας» ! – Τι υποκρισία Θεέ μου …

 Facebook 

Παρασκευή Σκούρτη

Πρίσμα Radio 90,2

Έφη Λάζου: Με κάλεσαν σε ΕΔΕ για την παράσταση 

«Η Άννα Φράνκ συνομιλεί με τα παιδιά της Παλαιστίνης»

/Ο φόβος δεν εντάσσεται στο δικό μου αξιακό σύστημα και οφείλω σαν παιδαγωγός να μιλώ στα παιδιά για την ελπίδα και για έναν πιο δίκαιο κόσμο

«Άσχετα με τα γραφειοκρατικά ζητήματα, θέλω να πω ότι τα τελευταία δύο χρόνια συντελείται κάτι τραγικό. Έχουμε μια παιδοκτονία λόγω των πολέμων. Υπάρχουν νεκρά παιδιά και οποιοσδήποτε που θέλει να λέγεται άνθρωπος, δεν μπορεί να μείνει ασυγκίνητος.

Η συγγραφή του κειμένου από την πλευρά μου αναφέρεται στις ηθικές αξίες της ζωής και στα δικαιώματα. Ένας παιδαγωγός οφείλει να μιλά στα νέα παιδιά για την ελπίδα.

Εκτός από εκπαιδευτικός στο δημόσιο, έχω και άδεια ιδιωτικού έργου, το οποίο παρέχω εδώ και 25 χρόνια νόμιμα, μέσω της ομάδας θεάτρου που διατηρώ. Η άδεια χορηγείται από τον προϊστάμενο εκπαίδευσης. >>>

Για μια ακόμα φορά η κα Μαρία Στάπα - που τυγχάνει και Αντιδήμαρχος Εθελοντισμού & Αλληλεγκύης - προμηθεύει από το κατάστημά της το Δήμο μας, με τροφές για αδέσποτα ζώα…

Θυμίζουμε, πως η συνεργασία – συναλλαγή αυτή με την κα Στάπα και  τη δημοτική αρχή άρχισε από την προεκλογική περίοδο, όπου τον ίδιο καιρό έθεσε και υποψηφιότητα... και συνεχίζεται μέχρι στις μέρες μας και άγνωστο μέχρι πότε…

ΣΤΑΜ.ΔΑΜ.

Απόφαση δημάρχου για πρόσληψη προσωπικού ορισμένου χρόνου στο Δήμο μας ..

 

==========================================================================

Σχόλιο στο facebook συνοδεία ντοκουμέντου 

– >  να πως βγαίνουν οι προεκλογικές υποχρεώσεις …. 

- > Πάμε να φύγουμε επ' εδώ! -> δεν μας χωράει ο τόπος που μας γέννησε...

ΣΤΑΜ.ΔΑΜ.

==================================================================================================================================================

Πάνος Αποστόλου

Τελικά από όλους τους συμμετέχοντες στην συνέντευξη για την επιλογή του προσώπου που θα πάρει την θέσει αυτή, υποψήφιος με την παράταξη του Δημάρχου ΚΡΊΘΗΚΕ ο ποιο κατάλληλος!

Βιώματα και παραδόσεις τιμής και μνήμης της Αγίας Μαρίνας που η Εκκλησία μας γιορτάζει σήμερα ...

ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΜΑΡΙΝΑΣ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ

του Γιάννη Μ. Σπετσιώτη

Στις 17 Ιουλίου η Εκκλησία μας εορτάζει τη μνήμη της Αγίας Μαρίνας της Μεγαλομάρτυρος.

Σύμφωνα με τον Συναξαριστή η Αγία γεννήθηκε το έτος 289 μ.Χ. στην Αντιόχεια της Πισιδίας της Μικράς Ασίας στα χρόνια του αυτοκράτορα των Ρωμαίων Κλαυδίου. Αμέσως μετά τη γέννησή της η μητέρα της πέθανε και ο ειδωλολάτρης ιερέας πατέρας της εμπιστεύτηκε την κόρη του σε μια παιδαγωγό που κρυφά τη μύησε στον Χριστιανισμό.

Όταν σε ηλικία 15 χρόνων η Μαρίνα αποκάλυψε στον πατέρα της ότι ήταν Χριστιανή, αυτός την έδιωξε από το σπίτι, αφού δεν κατόρθωσε να τη μεταπείσει. Αργότερα ο έπαρχος της περιοχής διέταξε να τη συλλάβουν. Την έκλεισε στη φυλακή και την υπέβαλε σε σκληρά βασανιστήρια, για να αρνηθεί την πίστη της, κάτι που δεν έγινε. Στη συνέχεια ο έπαρχος διέταξε τον αποκεφαλισμό της 19χρονης τότε Αγίας (308 μ.Χ).

Λέγεται πως ενώ βρισκόταν στη φυλακή, εμφανίστηκε στο κελί της ο σατανάς μεταμορφωμένος σε δράκοντα για να τη φοβίσει. Αλλά η Αγία τον έπιασε από το κεφάλι και τον χτύπησε με ένα σφυρί. Έτσι αυτός ταπεινώθηκε μπροστά της. Η εικόνα της Αγίας με τον δράκοντα παρουσιάζεται και στις αγιογραφικές της απεικονίσεις.

Η Αγία Μαρίνα θεωρείται προστάτιδα των άρρωστων παιδιών. Αυτό μου το έλεγε η μητέρα μου και στη συνέχεια διαπίστωσα πως είναι μια ευρύτερα διαδεδομένη αντίληψη στην Ερμιόνη. Πολλοί, επίσης, πιστεύουν ότι η Αγία προστατεύει από τα ζωύφια και το κακό μάτι. Σ’ αυτά βοήθησε και η παρετυμολογία του ονόματός της που ο λαός το συνδύασε με το ρήμα «μαραίνω». Έτσι η Αγία μαραίνει κάθε κακό μάτι και «ξεμαραίνει» τα άρρωστα και μαραμένα παιδιά.

Ο καθηγητής Φιλοσοφίας και Ιστορίας της Ιατρικής Σχολής Αριστοτέλης Ευτυχιάδης ανέφερε σε πρόσφατα δημοσιευμένη επιφυλλίδα του ότι η Αγία Μαρίνα θεωρείται προστάτιδα των νεφροπαθών και της Νεφρολογίας. Συνέδεε, μάλιστα, το γεγονός με τη φύση του μαρτυρίου και τις πληγές της στην περιοχή των νεφρών. Η άγνωστη ή μάλλον λησμονημένη με τον καιρό ιαματική ιδιότητα της Αγίας Μαρίνας, που ανήκει στη θαυματουργή θεραπευτική και που την έχει ανάγκη ο κάθε ασθενής, όπως υποστηρίζει ο συγγραφέας, «καθίσταται γνωστή πλέον στον σύγχρονο ελληνικό και διεθνή χώρο με το Διεθνές Συνέδριο», στο οποίο ανακοινώθηκε η μελέτη του. «Έτσι οι πάσχοντες από τα νεφρά και όλοι οι νεφροπαθείς που ταλαιπωρούνται με τις αιμοκαθάρσεις και τις μεταμοσχεύσεις των νεφρών έχουν μια ασφαλή πνευματική βοήθεια» επιπλέον της απαραίτητης και αναγκαστικής επιστημονικής ιατρικής.

Τα λείψανα της Αγίας Μαρίνας βρίσκονται στην Αθήνα στον ναό της Αγίας στο Θησείο. Το παλιό μικρό εκκλησάκι στον βράχο των Νυμφών έγινε μεγαλόπρεπος, ενοριακός ναός με πολλούς τρούλους κάτω από το Αστεροσκοπείο. Επίσης το χέρι της βρίσκεται στη Μονή Βατοπεδίου του Αγίου Όρους. Η Αγία είναι πολιούχος της Λέρου και της Ηλιούπολης στην Αθήνα ενώ εκκλησίες και μοναστήρια που τιμώνται στο όνομά της βρίσκονται σ’ όλη την Ελλάδα. Μάλιστα μερικά χωριά έχουν και το όνομά της.

Στην Ερμιονίδα υπάρχουν δύο εκκλησάκια της Αγίας Μαρίνας. Το ένα, πάντα ασβεστωμένο και νοικοκυρεμένο, το συναντάμε στον ομώνυμο λοφίσκο κάτω από το βουνό του Προφήτη Ηλία στην περιοχή της Μιλίντρας, στο Κρανίδι. Το άλλο βρίσκεται στους πρόποδες του όρους Δίδυμο στον δρόμο προς το Λουκαΐτι. Πρόκειται για έναν παλαιό ναΐσκο του 15^ου ή των αρχών του 16^ου αιώνα σε ρυθμό μονόκλινης βασιλικής που φέρει διπλό στρώμα τοιχογραφιών. Στη Β. Δ. γωνία του ναού είναι εντοιχισμένο τμήμα αρχαίου κίονα, με χαραγμένες τις λέξεις «ΦΑΝΤΑ ΑΡΙΣΤΟΜΗΔΑ ΔΑΜΑΤΡΙΤΑΝ ΔΕΚΑΤΑΝ». (Στον Φάντα τον γιο του Αριστόδημου που αφιέρωσε στη Δήμητρα το δέκατο της σοδειάς, Ησαΐας Ιωάννης).

Τέλος να σημειώσω πως η ελληνική λαϊκή σοφία έχει διασώσει παραδόσεις, ήθη, έθιμα, διάφορες διηγήσεις καθώς και παροιμίες που αναφέρονται στην Αγία Μαρίνα