Κεραυνός εν αιθρία ! - > Η αποστομωτική απάντηση της Αντεισαγγελέα Πρωτοδικών Ναυπλίου ! ...

Κεραυνός εν αιθρία ! - > Η αποστομωτική απάντηση της Αντεισαγγελέα Πρωτοδικών Ναυπλίου ! ...
ΚΛΙΚ ΣΤΗ ΦΩΤΟ -> Κεραυνός εν αιθρία ! - > Η αποστομωτική απάντηση της Αντεισαγγελέα Πρωτοδικών Ναυπλίου ! ...

Παρασκευή 25 Απριλίου 2025

Πολύτιμα ιστορικά ντοκουμέντα από τα οποία προβάλλει ανάγλυφα η κουλτούρα των Ερμιονέων μισό αιώνα και πλέον πριν...!!

ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ 

"ΕΡΜΗ ΕΡΜΙΟΝΗΣ"

Επιλογές από το προσωπικό μας αρχείο - αυτό που δεν διέγραψε ο χάκερ με τους μαυρόψυχους γνωστούς εντολείς του ...

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ

Την ιστορία τη γράφουν όσοι τη σέβονται και έτσι  πάντα συμβαίνει..

«Αυτοί που φυλάνε τα ιστορικά ντοκουμέντα σαν ιερά κειμήλια και ως κόρη οφθαλμού, θέλουν να τα  προβάλλουν άνθρωποι που τη σέβονται και με ανάλογα μέσα και τρόπο, να  την περάσουν με  ένα κλικ, στην αιωνιότητα»...

Έτσι μας είπε ο φίλος  που μας εμπιστεύθηκε τα πιο κάτω ντοκουμέντα, 
τα οποία θα κάνουν συντροφιά με τα δικά μας, 

μακριά από τη λήθη του παρελθόντος και τη λησμονιά...


===================================================================================


Το σχόλιό μας 

«67 χρόνια πριν, ενδυμασία περιπάτου στη χοροεσπερίδα»...
(Δηλαδή, με κουστούμι και γραβάτα οι άνδρες και με φορέματα - τουαλέτας οι γυναίκες. 
Με αυτή την ενδυμασία έβγαιναν  περίπατο στην παραλία μέχρι το φανάρι του Μπιστιού οι Ερμιονίτες και οι Ερμιονίτισσες εκείνων των χρόνων....)

STAM.DAM.D.

Πέμπτη 24 Απριλίου 2025

Ένα χελιδόνι μέσα στο σπίτι μας, αναστάτωσε το μέσα μας!!

-> άραγε, τι μήνυμα μας έφερε - τύχης ή ατυχίας...

Ό,τι και να σημαίνει η τυχαία επίσκεψή του, εμείς το ελευθερώσαμε για να πάει να βρει το ταίρι του! -> Κι’ όπως ήρθε, έφυγε…



Ευχόμαστε αυτό το γεγονός να φέρει τύχη στην οικογένειά μας …

Φώτο - Σταμ. Δαμ.

Τώρα που το Πάσχα πέρασε και οι επισκέπτες έφυγαν…

Σας το έχω πει πολλές φορές πως θέλω - και είμαι υποχρεωμένος, να ασκώ μέσα από τη δημοσιογραφία μου αμερόληπτη κριτική…

Και προλαβαίνω τους κακοπροαίρετους, που θα πουν πως «τώρα γλείφει» τον δήμαρχο και τους γύρω από αυτόν... για να γλυτώσει από τις μηνύσεις!!...

Ο λόγος αυτή τη φορά, για το πάρκινγκ που δημιούργησε η δημοτική αρχή  – προφανώς με την υπόδειξη της Κοινοτικής αρχής,  πλησίον του λιμανιού  σε ιδιόκτητο χώρο, -εξ όσων γνωρίζουμε- που οπωσδήποτε κάποια συμφωνία θα υπάρχει…



Αυτό το έργο μπορεί να θεωρηθεί μικρό, αλλά είναι πολύ σημαντικό (με τη μάστιγα των ατάκτων παρκαρισμένων αυτοκινήτων που βιώνουμε στην πόλη μας), και πιστώνεται στους διοικούντες το Δήμο μας - και διώκτες μου…     



Ωστόσο, ακόμα δεν αισθανθήκαμε καλά – καλά την ικανοποίηση και οι πρώτες σακούλες με σκουπίδια άρχισαν να καταφθάνουν στο χώρο…



«Αιδώς Αργείοι»…  

ΦΩΤΟ – ΡΕΠΟΡΤΑΖ

ΣΤΑΜ. ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ

Τετάρτη 23 Απριλίου 2025

Δήμαρχε Ερμιονιδας και πρόεδρε του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου Ερμιονιδας -> τα κρηπιδώματα κυρίως στη νότια παραλία της Ερμιόνης ΦΕΥΓΟΥΝ!!...

 

 …Χρόνια τώρα ακούμε από τον πρόεδρο του Δ.Λ.Τ.Ε. Μανώλη Φλωρή να μας μιλάει για υποβρύχιες έρευνες και μελέτες, αλλά το πρόβλημα παραμένει και έργο αποκατάστασης της ζημιάς - με ό,τι επικινδυνότητα εγκυμονεί... -  δεν βλέπουμε…

Βέβαια, όλα τα περίεργα, στη γη της φαιδράς πορτοκαλέας συμβαίνουν!...

Έτσι περιμένουμε, αφού όλα θα έχουν διαλυθεί, να ζητούν οι σημερινοί δημοτικοί άρχοντες εξηγήσεις, από τους επόμενους που θα τους αντικαταστήσουν …

ΦΩΤΟ = ΡΕΠΟΡΤΆΖ

ΣΤΑΜ. ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ     

Άνθρωποι που συνάντησαν το Θεό στην έρημο του Σινά!!

 -> Αφιέρωμα  στη μνήμη του αοίδιμου  Κρανιδιώτη Αρχιμανδρίτη 

Παύλου Μπουγιούρα...

Στην τηλεφωνική επικοινωνία που είχα μαζί του, εγώ του ευχήθηκα να του χαρίζει ο Θεός Ζωή στην δοκιμαζόμενη Υγεία του και αυτός, μου πρόσφερε με νόημα… ως δώρο, ένα  ανθάκι της ερήμου…

Θα τον θυμάμαι πάντα…

===================================================================================

Νοέμβριος 2006

ΡΕΠΟΡΤΑΖ

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ 



Τρίτη 22 Απριλίου 2025

Ιερές μνήμες και ευχαριστίες απογόνων των αγωνιστών της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας που εξορίστηκαν, φυλακίστηκαν και βασανίστηκαν στα ξερονήσια - > στην περίπτωσή μας στη Γιάρο …..

 Κώστας Τσεφαλάς   

Ένα ακόμη ευχαριστώ 


Αγαπητέ Σταμάτη

Θέλω και εφέτος να  ευχαριστήσω  εσένα αλλά και στο πρόσωπο σου εκείνους τους ναύτες του αρματαγωγού Χίος που προσπάθησαν να απαλύνουν το πόνο των πολιτικών κρατουμένων της χούντας των συνταγματαρχιών στο ταξίδια τους από το λιμάνι της Καλαμάτας στο τόπο εξορίας τους στη μαρτυρικη Γιαρο.

Να σε ευχαριστήσω γιατί βοήθησες τον πατέρα μου που τον συνέλαβαν το σούρουπο στις 21 Απρίλη του 1967.

Θυμοτανε με ευγνωμοσύνη μέχρι που πέθανε για τον τρόπο που τους συμπεριφερθήκατε και έλεγε να είναι πάντα καλά εκείνα τα παιδιά 

Σε ευχαριστώ Μάκη

===============================================================================================================================================


Διαβάστε παλαιότερες αναφορές μας...

Μαύρες θύμισες και εμπειρικές μαρτυρίες, που’χουν σαν στάμπα την ψυχή μας σημαδέψει αυτή την εποχή …

...Κάποιοι κουβαλούσαν το δικό τους Σταυρό του Μαρτυρίου, 

βαδίζοντας το δικό τους Γολγοθά…

Τότε εγώ, υπηρετούσα στο πολεμικό αρματαγωγό «ΧΙΟΣ»

 και ήμουν αυτόπτης μάρτυρας …

ΣΤΑΜ. ΔΑΜ. 

==================================================================================================================

ΚΑΛΑΜΑΤΑ 21 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1967




Γράφει ο Κώστας Διον. Τσεφαλάς

Από τις φυλακές ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΚΗ τη μέρα αυτή, ξεκινάει μια πομπή που διασχίζει την Αριστοτέλους με κατεύθυνση το λιμάνι.>>>>

Αφιέρωμα στη μνήμη του ...

 Η Εκκλησία της Ερμιόνης επί το φιλανθρωπικό έργο…

Δίπλα στους φτωχούς, ανήμπορους και άπορους συμπολίτες μας!!!

Απρίλιος 2009 - Ώρα 2 το μεσημέρι  και,

ο συμπατριώτης μας  Γιώργος Νταντής συνεπής στα καθήκοντα που έχει αναλάβει να μοιράζει το γεύμα που προσφέρει η Εκκλησία της Ερμιόνης στους φτωχούς, ανήμπορους και άπορους συμπολίτες μας,  ανηφόριζε για την επάνω μεριά της πόλης.

Καλόκαρδος όπως πάντα δέχτηκε να τον φωτογραφίσουμε…

«Τι καλό φαγητό έχει σήμερα Γιώργο» - τον ρωτήσαμε.

Και αυτός, με την καλοσυνάτη αφέλεια που τον διακρίνει μας απαντά:«Ειλικρινά δεν γνωρίζω. Μάλλον κρεατικό» 

Καλά εσύ δεν έχεις φάει ακόμα; Τον ξαναρωτάμε και η απάντηση μάς ήρθε σαν κεραυνός επάνω μας.

«Εγώ τρώω τελευταίος και αν περισσεύει....

Μερικές φορές τυχαίνουν περιπτώσεις, που δίνω το φαγητό μου και εγώ πηγαίνω στην ταβέρνα και τρώω…»

Έλεγε αλήθεια!!!

ΣΤΑΜ. ΔΑΜ.

========================================================================================================

Σκέψεις σημερινές για τον Γιώργο Νταντή…

Γράφοντας αυτά, σκέπτομαι τον Πάπα Φραγκίσκο που πριν λίγες ώρες τον κάλεσε ο Θεός κοντά Του…

Τον ανθρωπιστή Πάπα, τον Πάπα των φτωχών…

Τι θα έλεγε άραγε,  αυτός ο ελεήμονας και φιλάνθρωπος Ηγέτης της Καθολικής Εκκλησίας για τον Γιώργο Νταντή και την προσφορά του στους ανθρώπους;;... 

...τι διδάσκει το παράδειγμα του; ...

... τι η συμπεριφορά του και τι  το ήθος του;;

Ας έχει καλή ανάπαυση ο Γιώργος και η Ερμιόνη των φτωχών και των καταφρονημένων ας θυμάται στους αιώνες αυτόν «τον φύλακα άγγελο τους»..

Έτσι περνούν στην αιωνιότητα οι άνθρωποι, αναλογιζόμαστε …

Αύριο 23 του μηνός γιορτάζει και το ιστορικό εκκλησάκι τιου Αϊ Γιωργιού στον κάμπο της Ερμιόνης ...

 Επιλογές από το προσωπικό μας αρχείο -> Απρίλιος 2009

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ

Με μεγάλη κατάνυξη ο εορτασμός του Αη Γιώργη στον κάμπο της Ερμιόνης


Παρά τον χειμωνιάτικο καιρό - μέσα στην καρδιά της άνοιξης, αρκετός κόσμος προσήλθε στο ιστορικό εξωκλήσι του Αη Γιώργη στον κάμπο της Ερμιόνης, κοντά στο πολυθρύλητο φαράγγι «Καταφύκι» για να τιμήσει τη μνήμη του Αγίου την Πέμπτη 23 Απριλίου.

Η εικόνα στον κάμπο με δύο όψεις. Από την μια η λουλουδιασμένη φύση και από την άλλη ο βροχερός και μελαγχολικός καιρός.

Η Θεία Λειτουργία.



Χαρμόσυνα κτύπησε και φέτος η μικρή καμπάνα του εξωκλησιού και αντιλάλησε στο παρακείμενο φαράγγι, στις ραχούλες και σ’ όλο το μυρωδάτο ερμιονίτικο κάμπο, αναδεύοντας παλιές, γλυκές, πικρές ιστορικές θύμησες. 


Και ενώ ο παπα – Δημήτρης Αμπελάς και ο ψάλτης Παναγιώτης Χατζής με τους βοηθούς του έψαλλαν την Θεία λειτουργία, οι πιστοί προσερχόντουσαν με τα αυτοκίνητα τους γεμίζοντας με αυτά το αγρόκτημα και τον αγροτικό δρόμο, δημιουργώντας – σύμφωνα με τη δική μας αισθητική - τη μοναδική δυσαρμονία στο γύρω περιβάλλοντα χώρο, αναπολώντας εικόνες μεταφορικών μέσων των παλιών χρόνων...

Το ιστορικό του εξωκλησιού

Το εκκλησάκι σύμφωνα με χρονολογικά στοιχεία που αναγράφονται στα εικονίσματά του και βγήκαν στην επιφάνεια μετά από καθαρισμό που έγινε από ειδικούς εν όψει της ανακαίνισης του, κτίσθηκε το (1889) από έναν παλαιό κάτοικο και μεγαλοκτηματία της περιοχής τον Ελευθέριο Μερτύρη του Σταματίου μέσα στο κτήμα του. Κατά ομολογία γέροντος απογόνου του – με το ίδιο όνομα (!) που απεβίωσε πριν λίγο καιρό, το εκκλησάκι αφιερώθηκε στη μνήμη του Αγίου μετά από υπόδειξη κτηνοτρόφων Αρκάδων που έχουν εγκατασταθεί στην περιοχή, από τα μεταεπαναστατικά χρόνια και σήμερα είναι αφομοιωμένοι στη τοπική κοινωνία. Λοιπόν αυτοί οι κτηνοτρόφοι είχαν πει του Ελ. Σ. Μερτύρη πως Άγιος Γιώργης είναι προστάτης των αιγοπροβάτων και αυτός έχοντας προφανώς υψηλή πίστη στις θρησκευτικές μας παραδόσεις, έδωσε στο εκκλησάκι το όνομα του Αγίου. Όμως τα χρόνια πέρασαν και η ανελέητη υλική και ψυχική φθορά που δημιουργούμε όλοι μας με τις λογικές και τις συμπεριφορές μας, έφεραν και στην περίπτωσή μας τα πλήγματα που υπέστησαν όλες οι παραδόσεις μας..., που δεν άργησαν να κτυπήσουν και το πιο πάνω εκκλησάκι. Έτσι με αυτές τις συνθήκες, ήταν θέμα χρόνου η ερείπωσή του, όπως συνέβη και με άλλα εξωκλήσια στην περιοχή. 

Ωστόσο ένας άξιος απόγονος της οικογένειας Μερτύρη ο κ Γιώργος Κ. Νοταράς (του γένους Ζωής Σ. Μερτύρη) αποφάσισε να ανακαινίσει το εκκλησάκι που βρίσκεται σε μέρος του κτήματος που έχει κληρονομήσει από τη μητέρα του. Ήθελε με αυτή του την πράξη όπως μας είπε, να τιμήσει όλο το γενεαλογικό του δέντρο από την πλευρά της αείμνηστης μητέρας του και ειδικά του προπάππου του, - που συχνά μας μιλάει με υπερηφάνεια γι’ αυτόν. Ακόμα, τιμώντας τις οικογενειακές του παραδόσεις, προχώρησε στην αγορά των υπόλοιπων τεμαχίων του κτήματος, που με το πέρασμα του χρόνου είχαν βρεθεί σε άλλα χέρια.

Κλείνοντας, να πούμε κι' αυτό, - στους δύσκολους καιρούς που διανύουν οι ανθρώπινες κοινωνίες, πρέπει να αποκτήσουμε δύναμη – πνεύματος και ψυχής και να  μεταλαμπαδεύσουμε στα παιδιά μας τις όποιες θρησκευτικές και κοινωνικές μας παραδόσεις, που είναι οι ρίζες μας. Για να το πετύχουμε όμως αυτό, χρειάζεται και το καλό παράδειγμα των Πατέρων της Εκκλησίας μας.

Φώτο - ρεπορτάζ 

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ

Δευτέρα 21 Απριλίου 2025

Γεγονότα που χαράζουν αδρά τη μνήμη μας και την ψυχή μας …

 Δεν ξεθωριάζουν, μένουν για πάντα εκεί, γιατί αυτά είναι η ίδια η ύπαρξή μας,  όλη μας η ζωή ...

==========================================================================

Όταν μιλούν τα συναισθήματα και οι νοσταλγικές θύμισες… .

Από το προσωπικό μας αρχείο -16 Μαΐου 2011

Στην εκδρομή μας στο Βαλτέτσι και σε άλλες γωνιές της Αρκαδίας όπως αναφερθήκαμε, βιώσαμε και εμείς το σκίρτημα της ψυχής και της νοσταλγίας του συμπολίτη μας Αρκάδα Γιώργου Στάϊκου (ιδιοκτήτη καφέ-μεζεδοπωλείου στην παραλία της Ερμιόνης) που όταν αντίκρισε τα σγουρά... βραχώδη βουνά του Βαλτετσίου, πήγε στο μικρόφωνο του πούλμαν που μας ταξίδευε εκεί και ζητώντας την άδεια μας, άρχισε να τραγουδά με ένα ιδιαίτερο ηχόχρωμα στη φωνή του, ένα νοσταλγικό παραπονιάρικο(!) τραγούδι της ιδιαιτέρας του πατρίδας  αφιερωμένο στα βουνά του Βαλτετσίου.

Μαζί με την τρεμάμενη φωνή του τρεμόπαιξε και η δική μας ψυχή!! 

Ευτυχισμένοι όλοι αυτοί που αισθάνονται τόσο έντονα το αίσθημα της αγάπης και της νοσταλγίας για την ιδιαιτέρα τους πατρίδα, όπως αυτής του Γιώργου Στ. σκεφτήκαμε….


Το τραγούδι

Τα βαλτετσιώτικα βουνά τριγυρισμό δεν έχουνε.

Μόνο εγώ τα γύρισα πεζός και αρματωμένος.

Πέρασα από τον «Κούκουρα» και από την «Δημαρίτσα» και πήγα και ξελημέριασα στου «Κούκου» το λιθάρι και έχασα το τουφέκι μου, έχασα το σπαθί μου.

Σημ. «Δημαρίτσα» «Κούκουρας και «Κούκος» είναι τοποθεσίες του Βαλτετσίου.

Φώτο - ρεπορτάζ 

ΣΤΑΜ. ΔΑΜ. 

Κυριακή 20 Απριλίου 2025

Συνεχίζεται περεταίρω η υποβάθμιση της ιστορικής πόλις των Ερμιονέων, -> πρώην Δήμος και τώρα Δημοτική Κοινότητα…

 


Η κεντρική διοίκηση του Δήμου, τύπωσε πανό με πασχαλινές ευχές και το λόγγο του Δήμου και τα έδωσε στον πρόεδρο της Κοινότητας να τα αναρτήσει στην πόλη μας !!!...  

Θα μιλήσει και κάποιος άλλος συμπολίτη μας για τα κακώς κείμενα ή μόνο εγώ και θα μου κάνουν μηνύσεις οι άρχοντες;;;…

Περιμένω τις αντιδράσεις όλων  σας… για να συνεχίσω…

Φώτο – ρεπορτάζ

ΣΤΑΜ. ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ

Μάκης Κατσαΐτης ένας από τους πιο μοναδικούς αλληλέγγυους συμπολίτης μου στην Ερμιονίδα στο διάβα της δημοσιογραφίας μου….

 Του είμαι ευγνώμων από τα βάθη  της ψυχής μου …

Παράθυρο στον Κόσμο

Tag Archive

You are currently browsing the tag archive for the ‘Σταματης Δαμαλιτης’ tag.

Πάσχα 2025 στην νότια πλευρά της Ερμιόνης, με όλα τα αρώματα και τα χρώματα της άνοιξης στη θάλασσα και στη στεριά …

Αντιθέσεις... στην μπανιέρα «Συκιά» και στην ταβέρνα Αφων Τζιέρη…



Ο διαχειριστής του blog με περιβολή βατραχανθρώπου μετά την αθλητική του  κολύμβηση απαραίτητη για την ισορροπία της ψυχής, του πνεύματος και του σώματος, του φτάνει μόνο,  να βλέπει και να οσφρίζεται τον οβελία που ψήνεται…

Φώτο – Κυριάκος (Κούλης) Τζιέρης

Αληθινές ιστορίες σε περιοχές του πλανήτη Γη που ο Χριστός δεν Ανασταίνεται...

Γράφει ο Γιώργος Νοταράς (+) 

στο blog  του "Ο αλιβάνιστος"

ΝΕΛΣΟΝ ΜΑΝΤΕΛΑ Ο ΜΕΣΙΑΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΤΟΥ

1964 WALVIS  BAY Δεύτερη από αριστερά, η σύζυγος μου και η κόρη μου και τρίτος εγώ στο γιορτινό τραπέζι της Αναστάσεως.

=================================================================================================================

Ήταν το 1964 το τυραννικό καθεστώς του Απαρτχάιντ στη Νότιο Αφρική σφυρηλατούσε αλυσίδες, για τα πόδια των Ζουλού που είχαν φέρει από το SOWETO ως δούλους, για τις χειρωνακτικές εργασίες των λευκών Ευρωπαίων αφεντάδων!!!

Και ο Νέλσον Μαντέλα, φυλακισμένος στο νησί ROMPEN μετρούσε με αδημονία τις μέρες που τον χώριζαν, από την πολυπόθητη ελευθερία αυτού και του Λαού του....>>>

Από τα Πάθη μου … περιμένοντας τη δική μου Ανάσταση στις 26 Μαΐου και στις 2 Ιουνίου στο Δικαστήριο του Ναυπλίου…

… η εκδίκαση των μηνύσεων εις βάρος μου, από τον Δήμαρχο Ερμιονίδας Γιάννη Γεωργόπουλο…

… και δε υπάρχει τέλος των μηνύσεων αυτού και των ανθρώπων… του περιβάλλοντός του…

 Εσείς οι άλλοι εκεί έξω – και «κυρίαρχε Λαέ» της Ερμιονίδας, απολαύστε τον οβελία σας με τα συνοδευτικά αυτού…

ΣΤΑΜ. ΔΑΜ. 

=========================================================================

«Εικόνες απείρου κάλλους» στον κάμπο Κρανιδίου και Κοιλάδας!!!...

>>>ΚΛΙΚ ΣΤΗ ΦΩΤΟ
«Εικόνες απείρου κάλλους» στον κάμπο Κρανιδίου και Κοιλάδας!!!...

Σάββατο 19 Απριλίου 2025

Λιμάνι της Ερμιόνης τώρα δίπλα στη θάλασσα, μυρωδιές από ψητό αρνί στο γνωστό εστιατόριο…

Οξύμωρο… αλλά  το θέλει η παράδοση,
 κυρίως,  κατά τις ημέρες του Πάσχα….













 ==============================================================================================================

...Η δε εικόνα της σάλας του, απεριγραπτη! ...

=================================================================================================================

ΦΩΤΟ - ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ  

STAM. DAM.D. 


...«όποιου του μέλλει Ανάσταση, το Γολγοθά ανεβαίνει!»

 Οι ευχές του blog  δια του διαχειριστή του…

Οι δικές μας ευχές για την Ανάσταση του Χριστού μας είναι βασισμένες 
στη χριστιανική ρήση του ποιητή - 

«όποιου του μέλλει Ανάσταση, το Γολγοθά ανεβαίνει!» 

Το αναφέρει και στο πιο κάτω κείμενο  από το  βιβλίο του

 ο Γιάννης Σπετσιώτης. 

Το blog και ο διαχειριστής του, θα βιώσει και φέτος όπως κάθε χρόνο τέτοιες μέρες με το πιο δυνατό αίσθημα, το χαρμόσυνο γεγονός της Ανάστασης του Κυρίου, γιατί όλο το χρόνο ανεβαίνει το δικό του Γολγοθά, επειδή κάποιοι... ντόπιοι... «Ιουδαίοι», προσπαθούν να με σπιλώσουν και να με συκοφαντήσουν, (πάγια τακτική τους άλλωστε) μάταια όμως, γιατί η αλήθεια και μάλιστα η αποδεδειγμένη δεν σπιλώνεται... Δεν συκοφαντείται! Απλώς, διώκεται προσωρινά, ανεβαίνει το δικό της «Γολγοθά», αλλά στη συνέχεια τελικά, Ανασταίνεται...

«Χρόνια Πολλά»

 με οδηγό πάντα τα αληθινά αγωνιστικά  αισθήματα, 

για  ειλικρινείς κοινωνικές σχέσεις...

ΣΤΑΜ. ΔΑΜ. 

---------------------------------------------------------------------

 …Χαρμόσυνες πρωινές καμπανοκρουσίες 

θα αναγγείλουν την Πρώτη Ανάσταση…

 

 

Από τον επίλογο του βιβλίου του Γιάννη Σπετσιώτη 

 «Ω γλυκύ μου έαρ!»

«Η Μεγάλη Παρασκευή  στην Ερμιόνη χθες και σήμερα»

----------------------------------------------------------

ΠΡΟΑΓΓΕΛΜΑ

«Καθαρότατον ήλιο επρομηνούσε της αυγής 

το δροσάτο, ύστερο αστέρι…» Δ. Σολωμός

Λίγες ώρες απομένουν για να ξημερώσει η καινούργια μέρα που δεν θα θυμίζει σε τίποτα την προηγούμενη. Χαρμόσυνες πρωινές καμπανοκρουσίες θα αναγγείλουν την Πρώτη Ανάσταση, όπως ο λαός ονομάζει την κάθοδο του Ιησού στον Άδη. Το «μέγα σφόδρα λίθο» που μ’ αυτόν σφραγίστηκε ο τάφος του Ιησού θα τον δούμε «αποκεκυλισμένο». Συντρίμμια θα είναι οι σιδερένιοι μοχλοί και διαλυμένα τα κλειδιά των χάλκινων πυλών του Άδη, για τα οποία μίλησε ο προφήτης Ησαΐας και ο Ψαλμωδός. Ο Θεός «θα καταλύσει την εξουσία του», θα απελευθερώσει τους δεσμώτες του και θα φέρει την ελπίδα και το φως της ζωής.

Τις μωβ βιολέτες, τις πασχαλιές και την πένθιμη φτέρη θα αντικαταστήσουν οι ανθοί της νεραντζιάς και της πορτοκαλιάς, τα τριαντάφυλλα και τα γιασεμιά. Στις εισόδους του ναού οι κορδέλες θα έχουν αναστάσιμους χρωματισμούς. Με κόκκινα και άσπρα χρώματα θα ντυθεί η Αγία Τράπεζα. Στον ιστό του Ταξιαρχιού θα κυματίζει η ελληνική σημαία και η σημαία της Ανάστασης του Ιησού, προμήνυμα και της δικής μας ανάστασης…

Στην εκκλησία θα αρχίσει το γιορτινό «επιστέγασμα» των κατανυκτικών ακολουθιών της Μεγάλης Εβδομάδας.

Θυμάμαι τον παπα-Μιχάλη το πρωινό του Μεγάλου Σαββάτου, όταν «έμπαινα» στο ιερό, ντυμένο στα ολόλευκα, τ΄ανοιξιάτικα άμφιά του, που θα φορούσε στο εξής κάθε Κυριακή και μέχρι το τέλος του Σεπτέμβρη. Φάνταζαν όμορφα κι εντυπωσιακά στα παιδικά μου μάτια! Ήταν στολισμένα με τετράγωνα σε τρία διαφορετικά μεγέθη που διακρίνονταν πάνω στο ύφασμα, όπως ακριβώς τα υδατογραφήματα πάνω στο χαρτί. Στεκόταν ορθός, στ’ αριστερά, δίπλα από την αγία Πρόθεση, τυλίγοντας «επιμελώς» σε ολόλευκα, παραλληλόγραμμα χαρτάκια τα υψώματα, που είχε βγάλει με «χειρουργική ακρίβεια» από τα πρόσφορα, «τα προσκόμιδα», όπως τα λέμε. Τα είχαν φέρει οι πιστοί πρωί πρωί, πριν ακόμα χτυπήσουν οι καμπάνες, τυλιγμένα σε λινές, κεντητές πετσέτες για να τα «διαβάσει» και να τους δώσει στη συνέχεια, μετά τη θεία κοινωνία, το ύψωμα μαζί και το αντίδωρο.

Αξεπέραστος στην οργάνωση της λειτουργικής ζωής, ο αλησμόνητος ιερέας! Έδινε με την ψαλμωδία του, τα άμφια που φορούσε, ακόμα και με τον ιδιαίτερο τρόπο που χτυπούσε τις καμπάνες, το βαθύ νόημα και τη… βαρύτητα της Ημέρας!

Οι ψάλτες με «ταλαιπωρημένους λαιμούς» από τις καθημερινές πολύωρες ακολουθίες έψελναν τους πρώτους αναστάσιμους ύμνους σε χαμηλές βάσεις. Η φωνή τους κουρασμένη, κάποιες φορές βραχνή. Προσπαθούσαν να τη μαλακώσουν με καραμέλες ευκάλυπτου ή τις πράσινες, του λαιμού, όπως τις λέγαμε στην Ερμιόνη.

«Ανάστα ο Θεός κρίνον την γην!», αναφωνούσε ο ιερέας διατρέχοντας με γρήγορο βηματισμό το κεντρικό κλίτος του ναού και σκορπίζοντας δεξιά και αριστερά κλωνάρια με λεμονανθούς που ευωδίαζαν. Οι πιστοί, σε κλίμα χαράς και συγκίνησης, με υψωμένα χέρια τ’ άρπαζαν στον αέρα, ενώ οι ψάλτες επαναλάμβαναν πανηγυρικά το νικητήριο παιάνα!

Κατά τη διάρκεια της θείας λειτουργίας, έπαιρναν την αγία μετάδοση πολλά παιδιά που συνοδεύονταν από τους γονείς τους φορώντας καμαρωτά τα λευκά, ολοκαίνουργια παπούτσια, δώρο της «νουνάς». Ακόμα μεταλάμβαναν ασθενείς και ηλικιωμένα άτομα, που αδυνατούσαν να παρακολουθήσουν τη μεταμεσονύχτια ακολουθία της Λαμπρής.

Μετά την εκκλησία, οι Ερμιονίτες κατέβαιναν στα μαγαζιά στο Λιμάνι και στις μικρές πλατείες του Ταξιάρχη και της Παναγίας, για να κάνουν τα τελευταία ψώνια τους, κυρίως φαγώσιμα.

O χρόνος που απέμενε για το χαροποιό γεγονός φάνταζε ατελείωτος σε μικρούς και μεγάλους. Οι ώρες κυλούσαν αργά, βασανιστικά, γεμίζοντάς τους με ανυπομονησία και λαχτάρατις δυσκόλευαν ακόμα περισσότερο οι έντονες και γαργαλιστικές μυρουδιές από τις κουζίνες «που είχαν πάρει φωτιά» κι «έσπαζαν τις μύτες». Oι περισσότεροι αντιστέκονταν στους «γευστικούς πειρασμούς», όσο προ-κλητικοί κι αν ήταν, γιατί αυτή η μέρα «απαιτεί να περιμένουν...».

Επιθυμούσαν να ακούσουν πρώτα το ελπιδοφόρο σάλπισμα του ουρανού που σε λίγο θα ηχούσε! Να πληροφορηθούν το θαύμα της Ανάστασης και να το δουν ανταμωμένο με την άνοιξη που εκείνη την ώρα είχε το γενικό πρόσταγμα πάνω στη φύση που αναγεννιόταν! Να γεμίσουν το νου και την καρδιά τους από οιστρήλατους λόγους και ήχους φωτισμένων υμνωδών και μελωδών! Να προετοιμάσουν την ψυχή τους, με τις εικόνες των λέξεων, των χρωμάτων, των αρωμάτων, των ήχων που μυστηριακά δρώντας τη συγκλόνιζαν, να ζήσει την Ανάσταση Εκείνου αλλά και την προσωπική της ανάσταση! Στη νύχτα που ερχόταν ήθελαν να βρουν τη δική τους σωτηρία, να ζήσουν τη δική τους κάθαρση, γνωρίζοντας ότι «όποιου του μέλλει ανάσταση, το Γολγοθά ανεβαίνει!».20

-Πόσο γρήγορα άλλαξαν όλα τούτη τη μέρα! σκέφτομαι…

«Είθε το πανηγύρι,

οι κρότοι τα τρίγωνα, οι μπόμπες,

οι (σ)τρακα(σ)τρούκες, τα φούσια,

τα κλειδιά με το μπαρούτι και τα γαλλιφώτα

που θα ακολουθήσουν,

να αναγγείλουν μια μονιμότερη ανάσταση

και άνοιξη για τους ανθρώπους!»