Κεραυνός εν αιθρία ! - > Η αποστομωτική απάντηση της Αντεισαγγελέα Πρωτοδικών Ναυπλίου ! ...
ΚΛΙΚ ΣΤΗ ΦΩΤΟ -> Κεραυνός εν αιθρία ! - > Η αποστομωτική απάντηση της Αντεισαγγελέα Πρωτοδικών Ναυπλίου ! ...
Τρίτη 8 Φεβρουαρίου 2022
Ως μνημόσυνο στην αξιαγάπητη Υδραία Μαριανίνα Κριεζή
Με αφορμή την απώλεια της αξιαγάπητης συμπολίτισσας -από την Ύδρα - Μαριανίνας Κριεζή, αφιερώνουμε σε όλους τους δημότες της Ερμιονίδας το παρακάτω σκετς και άλλα σχετικά με το θέμα, που για εμάς λένε πολλά, για να προβληματιστούν και οι ανέμελοι... .
ΥΓ. Αυτός που παίζει στο σκετς το ρόλο του δημοσιογράφου, μου θυμίζει το ποντικάκι του "Εικονοθκοπίου ή Βρομοσκοπίου blog" -> αν θέλετε...
STAM.DAM.D.
Τοπικός δημοσιογράφος - ...της κόντρας... όπως με αποκαλούν, τα αρπακτικά και οι βολεμένοι...
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Μαριανίνα Κριεζή –Ρεγγίνα Καπετανάκη
Έκτακτα μέτρα στη Λιλιπούπολη για το νέφος O δήμαρχος Χαρχούδας δεν ενδιαφέρεται πραγματικά για τη Λιλιπούπολη. Το συμφέρον του είναι πάνω απ’ όλα. Ο Πρίγκιπας, μορφωμένος συνεργάτης και ακόλουθός του, είναι το ίδιο πονηρός και υποκριτής. Ο Σιδερομάσας, μια μηχανή ανακύκλωσης, έπειτα από μια κλοτσιά του δημάρχου για την κακή της απόδοση, και ύστερα από μια έκρηξη, καταστρέφεται και το νέφος κατακλύζει τη Λιλιπούπολη.
 Δήμαρχος Χαρχούδας: [βήχουν] Τι μαύρο σύννεφο είναι αυτό; Σκέπασε το νοτιά, όλη τη Λιλιπούπολη. Πρίγκιπας: Στα ’λεγα εγώ, δήμαρχε Χαρχούδα, στα ’λεγα εγώ πως ο Σιδερομάσας χωρίς φίλτρο είναι επικίνδυνος. Δήμαρχος Χαρχούδας: Θα σε πνίξω, βρε! Πού είσαι να σε πνίξω πια; Να ησυχάσω από σένα και τις ιδέες σου, που μου ’χουν καταστρέψει τη ζωή. Πού είσαι λέω; [βήχουν] Σκοτείνιασε και δε σε βλέπω. Τσούζουνε τα μάτια μου. Πρίγκιπας: Αντί να ψάχνεις εμένα [βήχει], ψάξε καλύτερα δρόμο να ξεφύγουμε και κρυψώνα να κρυφτούμε [βήχει], να εξαφανιστούμε πριν το πάρουν οι άλλοι μυρωδιά πως εμείς δημιουργήσαμε το νέφος [βήχει], γιατί θα μας γδάρουνε ζωντανούς. Δημοσιογράφος Μπρίνης: Εδώ Λιλιπούπολη, εδώ Λιλιπούπολη. Σας μιλάει ο δημοσιογράφος Μπρίνης. Γεια σας παιδιά. Τι γεια σας, που μας πλάκωσε το σύννεφο. Παπαγάλος: Θα σκάσω, πνίγομαι. Μπαίνει το νέφος… από τις χαραμάδες μπαίνει. Δημοσιογράφος Μπρίνης: Ακριβώς, αγαπητοί ακροατές. Από στιγμή σε στιγμή θα βρεθούμε αγκαλιά με το νέφος. Δήμαρχε Χαρχούδα, δήμαρχε Χαρχούδα, ξύπνα. Δήμαρχος Χαρχούδας: Τι έγινε, ρε παιδιά, μας πιάσανε; Δημοσιογράφος Μπρίνης: Δήμαρχε Χαρχούδα, οι κάτοικοι της Λιλιπούπολης περιμένουν εναγωνίως κάποια λύση.  Δήμαρχος Χαρχούδας: Α, για το νέφος πρόκειται; Φέρε εδώ το μικρόφωνο. Λιλιπουπολίτες, Λιλιπουπολίτισσες, τόσα χρόνια ρημάζατε τη φύση κι όποιον πάρει το νέφος. Ου να χαθείτε, να χαθείτε! Την κάνατε τη Λιλιπούπολη σαν τα μούτρα σας, αλλά ως γνωστόν ο Χαρχούδας είναι μεγαλόψυχος. Γι’ αυτό σας συγχωρώ και σας τα απαγορεύω όλα. Απαγορεύεται να ανάβετε καλοριφέρ, τζάκια, σόμπες, κεριά και σπίρτα. Απαγορεύεται να τρέχετε με τα πατίνια και να σηκώνετε σκόνη. Απαγορεύεται να πετάτε στρακαστρούκες άμα δεν είναι γιορτή. Επίσης, απαγορεύεται να τηγανίζετε ψάρια, για να μη μεγαλώσει το νέφος, διότι τώρα τι είναι, ένα συννεφάκι είναι εκεί χάμω, θα το συνηθίσετε. Γι’ αυτό μη με πιέζετε άλλο. Είναι ώρα κοινής ησυχίας [χασμουριέται]. -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Λαέ της Λιλιπούπολης,
σήκωσε πια παντιέρα, με το Χαρχούδα δήμαρχο
δε βλέπεις άσπρη μέρα. Κι αν ήσουνα
Χαρχουδικός, καιρός να μετανιώσεις, γίνε Δυστροποπιγκικός, αν θέλεις να προκόψεις. Εβγάλαν οι Χαρχουδικοί
δήμαρχο το Χαρχούδα και τη ζωή μας κυβερνά
μια αρκουδοπεταλούδα. Όμως στις άλλες
εκλογές η ρόδα θα γυρίσει κι όλη η Λιλιπούπολη εμένα θα ψηφίσει. ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Διαβάστε ακόμα >>>ΕΔΩ... |
Δευτέρα 7 Φεβρουαρίου 2022
Σοφά διδάγματα χρήσιμα στη ζωή μας, για να ανεβούμε λίγο ψηλότερα....
Γίνετε μέλος
Γίνετε μέλος
Το μόνο πουλί που τολμά να τσιμπήσει έναν αετό είναι το κοράκι.
Το κοράκι κάθεται στην πλάτη του αετού κ δαγκώνει το λαιμό του.
Ο αετός δεν ανταποκρίνεται, ούτε πολεμάει με το κοράκι. Αντίθετα ανοίγει τα φτερά του κι αρχίζει να ανεβαίνει ψηλά.
Όσο ψηλότερα είναι η πτήση τόσο πιο δύσκολα είναι να αναπνεύσει το κοράκι κ τελικά το κοράκι πέφτει λόγω έλλειψης οξυγόνου.
Μάθετε από τον αετό κ μην πολεμάτε τα κοράκια Απλά συνεχίστε να ανεβαίνετε..
«Μη σταματάς να γράφεις και να μας ενημερώνεις»…
Όσο και σεμνός να είσαι, αισθάνεσαι όμορφα, όταν ακούς τέτοια λόγια από συμπολίτες στις διάφορες
συναντήσεις μου.
Σήμερα το δειλινό στην καθιερωμένη πεζοπορία μου, εκεί
περίπου στο λόφο της «Μαγγούλας» συναντήθηκα με δύο άνδρες. Ο ένας έμοιαζε
ασιατικής καταγωγής – μάλλον Ινδός και ο άλλος όπως διαπίστωσα αμέσως ήταν
Έλληνας – ίσως και από την περιοχή μας, αλλά άγνωστος σε εμένα. Μόλις
συναντηθήκαμε ακούω τον δεύτερο να μου λέει: «Μη σταματάς να γράφεις και να μας ενημερώνεις»…
Του απάντησα πως αυτό κάνω , αλλά το αναγνωστικό κοινό είναι αχόρταγο και αδηφάγο!
Πάντως, αυτό που θέλω να πω μετά από μια ακόμα τέτοια
συνάντηση και μικρή συζήτηση, για το χατίρι τέτοιων αναγνωστών θα συνεχίσω
(εκτός σοβαρού απροόπτου) να γράφω προς ενημέρωση των συμπολιτών μου, μέχρι να
κλείσω τα μάτια μου και θα αποχωρήσω για
τα επέκεινα…
ΥΓ. Αυτοί που μας κυβερνούν σε όποιο πολιτικό – θεσμικό επίπεδο
αυτούς τους πολίτες να φοβούνται που διαβάζουν και ενημερώνονται και όταν
έρχεται η ώρα κάνουν τις σωστές επιλογές, μακριά από τα «τρωκτικά» και τους βολεψάκιδες
και είναι πολλοί! – Κάποιοι και πολύ κοντά μου …
ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΔΑΜΑΛΊΤΗΣ
ΤΟΠΙΚΟΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΆΦΟΣ
Δημήτρης Τουτουτζής -> επιλογές από το διαδίκτυο...
Σταμάτη
καλημέρα εύχομαι να είσαι καλά, δύναμη και κουράγιο στον πολύ δύσκολο αγώνα που
κάνεις κάθε εβδομάδα για την συνέχεια της ζωής.
Με αιτία ένα
μήνυμα που μου έστειλε κάποιος φίλος μου, το κείμενο το οποίο μπορείς να βρεις
στο διαδίκτυο στον τρίτο Ιστότοπο, αν πληκτρολογήσεις στο Google:
Χρήστος Α.
Σαρτζετάκης. Αμέσως πιο κάτω υπάρχει ο Ιστότοπος του Σαρτζετάκη, στον οποίο
βρήκα το κείμενο που σου διαβιβάζω για ανάρτηση.
Επειδή διαβάζοντας καθημερινά τις αναρτήσεις σου, πιστεύω ότι είσαι γνώστης των γεγονότων που αναφέρονται στις αναρτήσεις σου. Πιστεύω ότι θα το αναρτήσεις. Από το κείμενο θα διαπιστώσεις ότι πολιτικά είναι κεντρώος. Δεν διστάζω να σου ομολογήσω ότι δεν μου άρεσε η εκλογή του, μόνο από το λόγο των δίχρωμων ψηφοδελτίων που είχαν οριστεί. Καθαρή πίεση στους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ. Διαβάζοντας πρώτα το κείμενο που μου έστειλε ο φίλος μου, και μετά αυτό, που σου διαβιβάζω εγώ, ομολογώ ότι τον αδίκησα πολύ. Θα προσπαθήσω να βάλω το όνομά μου στο τέλος αναφέροντας ότι αναλαμβάνω την ευθύνη για την ανάρτηση. Ή αν νομίζεις ότι αυτό δεν σε καλύπτει, έμπα στον ιστότοπό του και από εκεί μετάφερέ το. Να είσαι πάντα καλά.
Δημήτρης
Τουτουντζής
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ΧΡΗΣΤΟΥ Α. ΣΑΡΤΖΕΤΑΚΗ
Πρώην Προέδρου τῆς Ἑλληνικῆς
Δημοκρατίας
*******
M N H M H E Θ Ν Ι Κ Η
(Ἐπὶ τῇ συμπληρώσει 56 ἐτῶν ἀπὸ τῆς
συντριβῆς
τοῦ κομμουνιστοσυμμοριτισμοῦ)
*****
>>>>
Υποτιμήσαμε τον άνθρωπο και υπερτιμήσαμε τα λεφτά!..
Γράφει ο Καθηγητής Γιώργος Πιπερόπουλος
Θα ξεκινούσα με το γνωστό
τραγούδι όπου κυριαρχεί η αγγλική «λέξη κλειδί» money, καθώς στο συγκεκριμένο άσμα ακούμε
επαναληπτικά το…Money, money, money, money! H, εάν προτιμάτε, παραμένοντας στο
πνεύμα του Αγγλοσαξονικού προσανατολισμού θα μπορούσα να επικαλεσθώ τη γνωστή
φράση που διατείνεται ότι «Money makes the world go round».
Το αποφεύγω όχι γιατί με
βρίσκει αντίθετο το συγκεκριμένο πνεύμα επιχειρηματικών δραστηριοτήτων και
χρηματοδοτικής υποστήριξής τους…
Το κάνω επειδή, στα
αυστηρά πλαίσια της ακαδημαϊκής δεοντολογίας και των απαιτήσεων της Επιστήμης,
της υπεύθυνης, συνετής, επίμονης και υπομονετικής αναζήτησης της Αλήθειας ΔΕΝ
επιθυμώ να παραβλέψω το γεγονός ότι εδώ και δεκαετίες τα πάντα ελέγχονται από
το ΧΡΗΜΑ και από αυτούς που το κατέχουν,
Στους Έλληνες «έχοντες»
θυμίζω το τραγούδι του Μαρούδα «τα λεφτά, τι θα τα κάνεις κάποια μέρα θα
πεθάνεις!..»
https://www.youtube.com/watch?v=czsA2m8oknw
Μήπω κάνω λάθος;
Εξαρτάται καθότι, όπως
έλεγε ένας σοφός καθηγητής μου:
«Τα λεφτά δεν είναι
Ευτυχία! Εάν όμως έχεις πολλά αγοράζεις όση και όποια ευτυχία θέλεις όποτε
θέλεις!,,»
Ο μάνατζερ-ηγέτης του
μέλλοντος, έγραψε πριν μερικές δεκαετίες ο David Lilienthal, «θα πρέπει να συνδυάζει στην
προσωπικότητά του τη ρωμαλέα, ρεαλιστική ποιότητα του ανθρώπου της δράσης με
την ενόραση του καλλιτέχνη, του θρησκευτικού ηγέτη, του ποιητή που έχει την
ικανότητα να ερμηνεύει τις πράξεις του στον εαυτό του. Μόνος του. ο άνθρωπος
της δράσης ή ο άνθρωπος του στοχασμού, δεν επαρκεί καθώς και τα δύο
χαρακτηριστικά απαιτούνται από τις προκλήσεις του μέλλοντος που έρχεται…»
Τώρα πια εκείνο το
«μέλλον» είναι αναμφισβήτητα…παρόν!
Στην αδυναμία των τότε
Συμμάχων της Αμερικής, κυρίαρχα της Αγγλίας, να φανούν συνεπείς στις
υποχρεώσεις τους απέναντι στους θεσμικούς χρηματοδότες για τα υπέρογκα έξοδα
του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου ο Calvin Coolidge, απευθυνόμενος στην Ένωση
Ιδιοκτητών-Εκδοτών Εφημερίδων στην Ουάσιγκτον το 1925 δήλωνε αποκαλυπτικά και
απροκάλυπτα “They hired the money, did n’t they? “
Σε ελληνική ελεύθερη
απόδοση είπε «Τα χρήματα τα δανείστηκαν, έτσι δεν είναι;»
Αυτό είπε σε εμάς η
«τρόικα» (τώρα οι Θεσμοί!..)
Ναι, έτσι γίνεται κάθε
φορά που κάποιος έχει μια ανάγκη και ζητά δάνειο ή μια καλή ιδέα και αναζητά
τον χρηματοδότη του. Αρκεί, φυσικά, και ο χρηματοδότης να διακρίνεται από την
απαιτούμενη ικανότητα ορθής εκτίμησης μιας καλής επιχειρηματικής δραστηριότητας
, ενός μελλοντικά παραγωγικού και κερδοφόρου επιχειρηματικού σχεδίου…
Αλήθεια, πόσο άσχημα
ένοιωσε τελικά ο Τραπεζίτης που κρατούσε στο συρτάρι του την ιδέα της
«ξηρογραφικής αναπαραγωγής γραπτών κειμένων» αδυνατώντας να εκτιμήσει τις
προεκτάσεις της πρωτοπόρου ανακάλυψης της XEROX για τα ΦΩΤΟΤΥΠΙΚΑ μηχανήματα
που, μέχρι σήμερα, (για το αύριο της ηλεκτρονικής αναπαραγωγής μηνυμάτων και
κειμένων θέλω να είμαι επιφυλακτικός ) αποτελούν αναπόσπαστα εργαλεία στην
καθημερινή μας πραγματικότητα;
Μήπως, όμως, ο Coolidge προσπέρασε άθελά του και ίσως
απρόσεκτα αυτό που με τόση κομψότητα είχε γράψει στον Α΄ Ολυνθιακό του ο
μεγάλος της δικιάς μας αρχαιότητας ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ κερδίζοντας και την πρωτιά σε ότι
αφορά την ιστορική νομοτέλεια της χρηματοδότησης αναγκαίων ή και πρωτοποριακών
εθνικών ή επιχειρηματικών δραστηριοτήτων-
«Δει δε χρημάτων και άνευ τούτων ουδέν εστί γενέσθαι των δεόντων…»
Γιώργος Ν. Μουσταΐρας - διηγήματα με ιδιαίτερη έμπνευση- μερικά βραβευμένα σε διαγωνισμούς!!
Ο Πορδαλαριάς
Όνομα: Κωνσταντίνος
Λιάπης του μάστρο Θωμά και της κυρά Γιαννούλας, ετών 48. Οικογενειακή
κατάσταση: Μόνος κι έρημος, κοινώς μαγκούφης.
Επάγγελμα, τελευταίο: Σερβιτόρος σε καφέ του Σιάτλ,
Πολιτεία Ουάσιγκτον, Βορειοδυτικές ΗΠΑ, σύνορα με Καναδά, Ειρηνικός. Το πώς
βρέθηκε εκεί; Μεγάλη ιστορία και μια ταινία: «Μόνος στο Σιάτλ».
Για να πάμε λίγο πιο πίσω την ιστορία, αυτός για το
Σικάγο ξεκίνησε, να βρει τον αδερφό της μάνας του, που ήταν μπίζνεσμαν,
«πιασμένος» καλά, ιδιοκτήτης τριών εστιατορίων και μιας κάβας με ποτά στα
«μαύρικα», όπως ήταν αποκαλούσανε τη συνοικία των μαύρων. Από Ουάσιγκτον, το
μόνο που είχε ακουστά μέχρι τότε ήταν η πρωτεύουσα. Περί Πολιτείας δεν γνώριζε.
Το Σιάτλ το ήξερε. Είχε δει την ταινία…
Στο Σικάγο έφτασε με πρόσκληση του θείου Στέλιου, που
τον βόλεψε σερβιτόρο σε ένα από τα μαγαζιά του, παραχωρώντας του και ένα
απάρτμεντ να μένει. Καλός ήτανε ο θείος απ’ το Σικάγο, χωρίς πολλές
διαχυτικότητες, βέβαια – άλλωστε είχε να τον δει από 5 χρονών, την τελευταία
φορά που κατέβηκε στο χωριό. Ούτε που τον θυμότανε αλλά είπαμε, παιδί της
αδερφής του, με προϋπηρεσία σε πατσατζίδικο, του έκανε για την δουλειά του.
Είχε πάρει και καλές πληροφορίες για το άτομό του.
Δεν γνώριζε, όμως, κάτι βασικό, που οδήγησε και στη
σύντομη λήξη της εργασιακής τους σχέσης. Αυτό που ήτανε και ο λόγος της
ξαφνικής επιθυμίας του να μεταναστεύσει σε τέτοια ηλικία. Ο Κωστάκης, ο Γκας,
που τον φωνάζανε, πλέον, είχε ευαίσθητο έντερο, ανεξέλεγκτο στους… εξαερισμούς
του. Γι’ αυτό και στην πατρίδα δεν τον φωνάζανε με το όνομά του αλλά ήταν
γνωστός με το παρατσούκλι «Πορδαλαριάς»! Άντε μετά να σταθείς στην κοινωνία, να
κάνεις οικογένεια και να προκόψεις με τέτοιο όνομα. Πήρε κι αυτός των ομματιών
του και αναζήτησε την τύχη του στα μακρινά τα ξένα.
Και το παράδοξο στην περίπτωσή του ήταν πως δεν είχε
γίνει αντιληπτό το κουσούρι του στο πατσατζίδικο, όπου δούλευε τα απογεύματα,
πλένοντας τις πατσές αλλά στην δεύτερη δουλειά, που έπιανε μόλις έφευγε από
‘κει, έχοντας καταναλώσει ήδη δυο πιάτα με πατσά. Κι αυτό είχε συμβεί πολλά
χρόνια πριν, όταν έκανε όνειρα να φτιάξει ένα καλό κομπόδεμα για να μπορέσει
κάποια στιγμή να νοικοκυρευτεί.
Είχε βρει δουλειά τότε σαν βραδινός ηχολήπτης σε
ραδιοφωνικό σταθμό, από τις δέκα το βράδυ μέχρι τη μία μετά τα μεσάνυχτα. Από
τις έντεκα και για δύο ώρες έπαιζε μουσική μόνος του. Ήταν ή ώρα που
επενεργούσαν τα δύο πιάτα με τον πατσά… Την πρώτη μέρα, που η πρωινή
ηχολήπτρια, η Πιπίνα, άνοιξε την πόρτα, βρέθηκε αντιμέτωπη με μιαν απίστευτη
αποφορά που εξέπεμπε ο αέρας μέσα από το κλειστό στούντιο. Σοκαρισμένη
πετάχτηκε έξω να ανασάνει και ξεκίνησε με εικοσάλεπτη καθυστέρηση το πρόγραμμά
της, αφού άνοιξε πόρτες και παράθυρα για να αεριστεί ο χώρος. Στην αλλαγή της
βάρδιας με τον Βαγγέλη, τον και «Τερλέγκα» αποκαλούμενο – λόγω μουσικών
προτιμήσεων – αναφέρθηκε στην πρωινή λαχτάρα της. Και ο Βαγγέλης δεν ήθελε
πολύ, του κόλλησε το πρώτο παρατσούκλι «ο Κωστάκης ο… κλασιέ». Αυτός ήτανε ευγενικός,
καθότι ακολούθησε άλλος ηχολήπτης, ο Αντώνης, που αγενώς επαύξησε:
«Ποιος, κλασιέ ρε, πέστε ο πορδαλάς να είσαστε μέσα!»
Αυτό κυκλοφόρησε και ο κόσμος της επαρχίας που βγάζει
εύκολα κακίες και κολλάει παρατσούκλια, το πήγε παραπέρα. Ο Κώστας έγινε πλέον
γνωστός ως… Πορδαλαριάς! Άντε μετά να περπατήσεις στην κοινωνία και να
προκόψεις με τέτοιο χαρακτηρισμό. Στην αρχή προσπάθησε ο φουκαράς να τον
αγνοήσει αλλά τα χρόνια πέρναγαν και αυτός, την κρίσιμη στιγμή, τον εύρισκε
μπροστά του. «Ποιος σου άρεσε κορίτσι μου; Ο Κωστάκης ο Πορδαλαριάς;» Πάει,
χάλαγε το αίσθημα. Έτσι, αφού είδε και απόκαμε πως… παραβρώμισε το πράγμα,
έψαξε να βρει τον μπάρμπα του, πριν τον πάρουνε κι άλλο τα χρόνια.
Στο εστιατόριο, στο Σικάγο, έμπαινε καλός κόσμος. Ο
Κώστας, σερβιτόρος πλέον, δούλευε φιλότιμα και ήταν αγαπητός. Τον πατσά του τον
έτρωγε αλλά κοίταγε να είναι βράδυ αργά, αφού σχόλαγε. Μόνο που εκείνη τη νύχτα
είχανε τραπέζι γερουσιαστή με την συνοδεία του και του ζήτησαν να βοηθήσει
υπερωρία. Αφού είχε… φάει και χώνευε.
Την άλλη μέρα, συνειδητοποιώντας τη μοίρα του,
θυμήθηκε την ταινία. Και έφυγε μόνος για το Σιάτλ, όπου αναζήτησε δουλειά σε
καφέ, πρωινός…
Γιώργος Ν. Μουσταΐρας
Κυριακή 6 Φεβρουαρίου 2022
Υπάρχει Δήμος, δημοτική αρχή, αντιδήμαρχος Δ.Ε. Ερμιόνης, πρόεδρος του Ν.Π. Π.Α.Π.Π. - Κοινοτικό Συμβούλιο;;; .....
Ο δημοτικός φωτισμός σ’ αυτή τη γειτονιά όπως μας ενημερώνουν με πικρό παράπονο οι γειτόνοι σε ορισμένα σημεία δεν λειτουργεί για πολύ χρόνο - προφανώς θα θέλουν άλλαγμα οι λάμπες...
Όπως δεν ανάβει και το φωτιστικό που είναι έξω από το πατρογονικό σπίτι, της Πρέσβειρας Καλής Θελήσεως και πολλαπλώς ευεργέτιδα και του Δήμου μας κας Μαριάνας Βαρδή Βαρδινογιάννη.
Έτσι, μέσα στο σκοτάδι που υπάρχει γύρω από την οικία της, μερικοί το επωφελήθηκαν και βρήκαν την ευκαιρία και έφτιαξαν γκράφιτι με ανήθικο περιεχόμενο, βγάζοντας τα χυδαία απωθημένα τους.
Και εμείς ρωτάμε: Υπάρχει δήμαρχος που ενδιαφέρεται για την ευπρέπεια της πόλης μας;;; - Υπάρχει αντιδήμαρχος της Δημοτικής Ενότητας Ερμιόνης;; Υπάρχει πρόεδρος του Ν.Π. Π.Α.Π.Π.;; - Υπάρχει Κοινοτικό Συμβούλιο;; - για να παρέμβουν στα όσα συμβαίνουν στο Δήμο μας να αποκατασταθεί, η τάξη και κυρίως ο σεβασμός στην ιδιωτική ή δημοτική περιουσία;;;
Γι' αυτό σας λέω πως το καράβι που λέγεται Δήμος Ερμιονίδας έχει κάτσει στα ρηχά και γενικώς πάμε κατά διαβόλου !!! ...
ΦΩΤΟ – ΡΕΠΟΡΤΑΖ
ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ
ΤΟΠΙΚΌΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΆΦΟΣ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)