Στην Ελλάδα είναι προστάτιδα του Πυροβολικού
μας αλλά και σε όλη την Ευρώπη και στη χώρα μας ΄έχει καθιερωθεί ως προστάτιδα
των μεταλλωρύχων …
Στην Ερμιόνη και τη γύρω περιοχή η Αγία
Βαρβάρα είναι συνδεδεμένη με τα παλιά μεταλλεία, γι’
αυτό άλλωστε στην περιοχή που βρέθηκαν τα πρωτα μεταλεύματα βόρεια –
ανατολικά του Ηλιοκάστρου είναι
εκκλησάκι κτισμένο στη μνήμη της και παλιός οικισμός που διέμεναν οι μεταλλωρύχοι με τις οικογένειές τους....
Ακόμα και το παλιό τρενάκι που μετέφερε τα μεταλλεύματα
στην παραλία της Δάρδιζας να φορτωθούν σε πλοίο έφερε το όνομα της Αγίας.
Αυτό καταδεικνύει την πίστη και τη λατρεία στην Αγία, των μεταλλωρύχων, λοιπού προσωπικού και των οικογενειών
τους …
======================================================================================================================
Παραθέτω παλαιότερο ρεπορτάζ μου σχετικό με τον εορτασμό της Αγίας Βαρβάρας με συνοπτικό σημείωμα για τα μεταλλεία της Ερμιόνης…
=================================================================================================================
Στην γιορτή της Αγίας Βαρβάρας 4 Δεκεμβρίου 1905
Στις αρχές του περασμένου αιώνα και
συγκεκριμένα το 1905, ο γάλλος βιομήχανος Κάρολος Σκέντε ο οποίος είχε και την
εκμετάλλευση των ιστορικών μεταλλείων του Λαυρίου, ήρθε στην Ερμιόνη για την
έρευνα μεταλλευμάτων στην περιοχή.
Μετά από σκληρή προσπάθεια ενός χρόνου και με τα μέσα της εποχής, τα συνεργεία του εντόπισαν τον κύριο όγκο μεταλλεύματος που αποτελείτο κυρίως από χαλκό και σιδηροπυρίτη, τρία χιλιόμετρα ανατολικά του Ηλιοκάστρου. Η ημέρα αυτή που έμελλε να γραφτεί η ιστορία των μεταλλείων της Ερμιόνης ήταν η 4η Δεκεμβρίου 1905 όπου η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη της Αγίας Βαρβάρας.
Έτσι η εν λόγω γιορτή καθιερώθηκε έκτοτε ως ημέρα εορτής για τα μεταλλεία της Ερμιόνης όχι μόνο διότι συνέπεσε αυτή την ημέρα να ανακαλύψουν τα μεταλλεύματα αλλά και γιατί η Αγία είναι προστάτιδα του Πυροβολικού, κατ’ επέκταση των εκρήξεων, που πραγματοποιούνται σ’ όλα τα μεταλλεία για την εξόρυξη του μεταλλεύματος.
Αργότερα περί το 1935 έκτισαν στο χώρο των μεταλλείων προς τιμή της Αγίας Βαρβάρας το ομώνυμο εκκλησάκι. Από τότε κάθε χρόνο μέχρι το 1978 που η εταιρεία έκλεισε το μεταλλείο, οι μεταλλωρύχοι και με άλλους παράγοντες του προσωπικού των μεταλλείων καθώς και πολλών κατοίκων της περιοχής, γιόρταζαν τη μνήμη της Αγίας και την ημερομηνία έναρξης των εργασιών του μεταλλείου με αξέχαστα πανηγύρια και γλέντια.
Αλλά και κατόπιν μέχρι τις μέρες μας η μνήμη της Αγίας Βαρβάρας γιορτάζεται με Θεία κατάνυξη από παλιούς μεταλλωρύχους τις γυναίκες και τα παιδιά τους τα οποία πολλά από αυτά έχουν γεννηθεί στον οικισμό που είχε φτιάξει η εταιρία των μεταλλείων πέριξ της εκκλησίας και κοντά στις στοές που έβγαιναν τα μεταλλεύματα τους πρώτους χρόνους.
Έτσι κάθε χρόνο τέτοια ημέρα στη μνήμη της Αγίας Βαρβάρας εκτός από τους ντόπιους μεταλλωρύχους έρχονται με πούλμαν και Ι.Χ. αυτοκίνητα από την Αθήνα όσοι απο τους παλιούς ακόμα ζουν με τις οικογένειες τους. Είναι συγκινητικό να τους βλέπεις με υγρά μάτια.... αναπολώντας παλιές θύμισες αντικρίζοντας τα χαλάσματα του οικισμού και τις εισόδους των στοών του παλιού μεταλλείου να χάσκουν παρουσιάζοντας μια μακάβρια εικόνα.
Είναι η στιγμή που αυτά τα μνημεία της ανθρώπινης ιστορίας λαβαίνουν σάρκα και οστά και αρχίζουν ένα διάλογο μαζί τους που μόνο οι παλιοί μεταλλωρύχοι, οι γυναίκες τους και τα παιδια τους, μπορούν να τον αφουγκραστούν και να επικοινωνήσουν μεταξύ τους....
Φώτο: Η εκκλησία της
Αγίας Βαρβάρας σήμερα προφανώς επισκευασμένη.
Στο βάθος χαλάσματα από τον παλιό οικισμό.
ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου