Με την ταχύτατη ανάκληση αναμνήσεων από τα παλιά σ' αυτό το επάγγελμα του ψαρά (παιδιόθεν!)... συγκινηθήκαμε πριν λίγο στο βόρειο λιμάνι της Ερμιόνης βλέποντας αυτές τις εικόνες μέσα σε ψαράδικο τρεχαντήρι και με ένα κλικ της φωτογραφικής μας μηχανής, τις περάσαμε στην αιωνιότητα...
... και σκεφτόμαστε, τίποτα δεν τέλειωσε, η ζωή συνεχίζεται από τους επόμενους…
... το θέμα είναι να συνέλθουμε... να σεβαστούμε το φυσικό μας περιβάλλον - θαλάσσιο και στεριανό- , για να συνεχίζουν οι επόμενες γενεές, το αέναο ταξίδι τους σε τούτου τον κόσμο...
Φώτο - κείμενο
ΣΤΑΜ. ΔΑΜ.
31Εσείς, Σοφία Μέλλου, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΜΙΖΗΣ και 28 ακόμη
Δεν μπορώ να συνηθίσω σ' αυτή την αντίληψη των συμπολιτών - αναγνωστών να αποφεύγουν τα like και τις καρδούλες τους και αυτά τα τρίλεξα σχόλιά τους σε πολιτικά - δημοτικά θέματα και όταν δίνω τέτοια θέματα - ανώδυνα σαν το πιο πάνω να εμφανίζονται σαν τα σαλιγκάρια μετά τη βροχή...
Γι' αυτό σχολιάζω ξανά και ξανά την ανάρτηση (φωτογραφία) του Δημάρχου Δ. Καμιζή με τα φρέσκα αυγά από το κτήμα του που έγινε ορυμαγδός στη σελίδα του ->facebook.
(σ.σ. 28 σχόλια - 190 like και καρδούλες)
-> Αυτό ακτινογραφεί την πολιτική μας κουλτούρα και υπόσταση...
[...] Η αίτηση συγγνώμης στην πολιτική δεν είναι επιταγή κάποιου κώδικα συμπεριφοράς (savoir vivre), είναι μέτρο και ένδειξη ετοιμότητας για επανόρθωση των σφαλμάτων. Δηλαδή, «σημείο» ρεαλιστικής ελπίδας. Τέτοια ελπίδα δεν ξεμυτίζει στον ελλαδικό πολιτικό ορίζοντα...
Ο Χρήστος Γιανναράς γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στα Πανεπιστήμια της Αθήνας, της Βόννης και της Σορβόννης. Επιφυλλιδογραφεί σε εφημερίδες παρεμβαίνοντας στην πολιτική και κοινωνική επικαιρότητα.
Σε εποχές όχι πολύ μακρινές και σε
γενιές που ακόμα επιζούν, όταν μιλούσαμε για την πολιτική, την ταυτίζαμε
αυτονόητα με την ευθύνη και το προνόμιο διαμόρφωσης της Ιστορίας. «Κάνω
πολιτική» σήμαινε, περισσότερο ή λιγότερο, «γράφω Ιστορία»: διαμορφώνω όρους –
προϋποθέσεις («τρόπους») ικανοποίησης των κοινών αναγκών, κοινών στοχεύσεων,
ποθούμενης ποιότητας του συλλογικού βίου.
Σήμερα, στην Ελλάδα τουλάχιστον, η
σύνδεση της πολιτικής με την ευθύνη για την ποιότητα της ζωής στα πλαίσια
κοινού βίου, δεν θεωρείται καθόλου αυτονόητη – οι επείγουσες προτεραιότητες
είναι άλλες. Θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς ότι η πολιτική ασκείται
αυτονομημένη επιδεικτικά από την κοινωνία, επείγουσα προτεραιότητα είναι να
κερδηθούν οι εντυπώσεις στο παιχνίδι διεκδίκησης της εξουσίας – τίποτε άλλο.
Οι πολίτες – ψηφοφόροι είμαστε
ουσιαστικά αμέτοχοι στο παιχνίδι εξουσίας που παίζουν τα κόμματα. Ο ρόλος μας
και οι δυνατότητές μας να επηρεάσουμε το παιχνίδι, δεν διαφέρουν από τον ρόλο
και τις δυνατότητες παθιασμένων, ίσως, αλλά μόνο θεατών στο (επαγγελματικό)
ποδόσφαιρο. Και στις δύο περιπτώσεις, πανομοιότυπα, οι αυτουργοί (παίκτες)
διακυβεύουν κερδοφορία μυθώδη και τις συνακόλουθες προνομίες δημοσιότητας, ενώ
οι θεατές – χειροκροτητές μόνο ηδονίζονται με τις ψευδαισθήσεις «φαντασιακής ταύτισης»
που ανέλυσε ο Φρόιντ.
Η απόσπαση της πολιτικής από την
εξυπηρέτηση των κοινωνικών αναγκών και στοχεύσεων συντελέστηκε «ανεπαισθήτως» –
ακριβώς όπως ο Καβάφης το ορίζει. «Μεγάλα και υψηλά τείχη» χωρίζουν την
πολιτική από την κοινωνία («από τον κόσμον έξω»). Δεν ακούσαμε «κρότον κτιστών
ή ήχον», το διαζύγιο πολιτικής και κοινωνίας δεν ενοχλεί κανέναν. Ακόμα και το
μικρονοϊκά φασαριόζικο ΚΚΕ, άψογα συντεταγμένο σε ετοιματζίδικα συλλαλητήρια,
«μάχεται» με κονσερβαρισμένη συνθηματολογία, για την αυτοσυντήρησή του (φυσικά)
– όχι για την απάτη και αυθαιρεσία της πολιτικής. Αντίστοιχα αδιάφορος για την
κοινωνία είναι και εκείνος ο «πατριωτισμός», που όσους βουλευτές κι αν βγάλει,
κηραλοιφές θα πουλάει και κομπογιαννίτικα μαντζούνια – ώς εκεί μπορεί.
Βέβαια, η υπονόμευση της άλλοτε
εμπειρίας «κάνω πολιτική – γράφω Ιστορία», έστω και ασυνείδητη ή αθέλητη,
φτωχαίνει το κοινωνικό πεδίο, νομοτελειακά. Τα παραδείγματα τέτοιας πτώχευσης ή
και ευτελισμού της πολιτικής είναι πάμπολλα, θορυβωδώς επηρμένη είναι η περίπτωση
του σημερινού δημάρχου της Αθήνας. «Δενδροφύτευσε» ο θλιβερός με φοίνικες σε
γλάστρες (!! ύψιστε Θεέ) την κεντρικότερη λεωφόρο της κυκλοφοριακής κόλασης των
Αθηνών – σαν δήθεν «πεζόδρομο» για να ρομαντζάρουν οι (προφανώς ανεγκέφαλοι)
εντόπιοι ή οι μαζοχιστές τουρίστες, σε ακροβασία «περιπάτου» καταμεσής στον
εφιάλτη των επιθετικών οχημάτων.
Ανάλογη «πολιτική» με αυτή του
«εκσυγχρονιστή» δημάρχου προσπαθούν να επαγγελθούν όλα τα κόμματα του
κοινοβουλίου μας – δεν υπάρχει κόμμα που να ασκεί ή να υπόσχεται πολιτική
μαχητικής άρνησης του παιχνιδιού των εντυπώσεων, πολιτική που φιλοδοξεί «να
γράψει Ιστορία». Ακόμα και το ΠΑΣΟΚ, με όποια παρονομασία κι αν καμουφλάρει τις
πομπές του, δεν διανοείται την αυτοκριτική και τον αυτοέλεγχο, μιαν ελάχιστη,
έστω, αίτηση συγγνώμης για τα ανήκεστα και φρικώδη ιστορικά του εγκλήματα: τη
μονοτονική γραφή, το σημιτικό «γκρίζο Αιγαίο», την κατάλυση κάθε αξιοκρατίας,
λειτουργικής ιεραρχίας και κριτικού ελέγχου στον δημόσιο τομέα, τον λαϊκισμό ως
μονόδρομο προς την εξουσία. >>>>
…ζητείται επειγόντως
ψυχολόγος και ψυχίατρος ή άλλος ειδικός …
Ενδεικτική εικόνα -> βόρεια παραλία Ερμιόνης και το καλοκαίρι δεν έσφιξε ακόμα...
…Έρχονται και κλείνουν την είσοδο του σπιτιού μου με το αυτοκίνητό τους και δεν μπορώ να εισέλθω μέσα σ’ αυτό και όταν τους παρατηρώ, μου λένε, -> «και που να το βάλλω τ’ αμάξι μου»….
Εάν δείτε πως γυαλίζουν τα μάτια τους
αυτή στιγμή, καταλαβαίνεις, πως αισθάνονται για την περιουσία τους!! -> νομίζουν ότι έχουν
βρει, κοίτασμα χρυσού…
Μέσα σ’ αυτή τη δίνη και την οδύνη της λεγόμενης σύγχρονής
και «πολιτισμένης κοινωνίας μας» εμείς οι λίγοι και όχι σύγχρονοι και πολιτισμένοι…πάμε να φύγουμε απ’ δω, γιατί δεν μας χωράει
ο τόπος που μας γέννησε …
ΥΓ. Το θέμα προσφέρετε ποικιλοτρόπως και θα συνεχίσουμε…
…Έτσι ώστε οι
πυροσβέστες μας που περιπολούν στην περιοχή, να έχουν ένα στέγαστρο για όλες τις
εποχές του χρόνου και κυρίως για τις θερμές ημέρες του καλοκαιρού, -> όπως το ζητούν και οι ίδιοι ...
Σκέφθηκα κι' εγώ με αυτή την ανάρτηση, θα πάρω θετικά σχόλια από τους πυροσβέστες και τους φίλους τους... Αλλά δυστυχώς η σκέψη μου και τα συναισθήματά μου με διέψευσαν. ....
Περπατήστε 50- 100 μέτρα για να πάτε να πάρετε τον καφέ σας
καλό θα σας κάνει, για να είναι τα πόδια σας γυμνασμένα και να μπορείτε να
ανταπεξέλθετε στις δύσκολες πυροσβέσεις, -> δάση, βουνά λαγκάδια, ρεματιές και αλλού…
Έχουμε τους ασύδοτους Ι.Χ./δες να μην έχουμε και εσάς, με τα
πάρκινγκ του πυροσβεστικού οχήματος, όπως το δείχνουν οι εικόνες που παραθέτουμε
…
Εμπειρικά λόγω της ιδιότητας (συνάδελφος), θα παρατηρήσω ότι το πυροσβεστικό πρέπει να είναι κοντά (οπτική επαφή) γιατί έχει αξία πολλές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ. Επίσης πρέπει άμεσα αν δοθεί συμβάν να φύγουν και όχι να χάσουν χρόνο μέχρι να πάνε στο πυροσβεστικό, πρέπει να είναι δίπλα. Επίσης καφέ θα πάρουν και θα φύγουν. Είναι λίγο άστοχο το σχόλιο κατα τη γνώμη μου, δεδομένων των παραπάνω.
Alexandros KampouroglouΤην επόμενη φορά θα χρονομετρήσω πόση ΄ώρα!! παίρνουν τον καφέ τους... Είμαι σίγουρος πως δεν θα το ξανακάνουν ... -> διαβάστε τη συνέχεια - >>
Τις τελευταίες μέρες απολαμβάνουμε
τους αγώνες ποδοσφαίρου «Euro-2020» που μας στέρησε η πανδημία. Βλέπουμε συναρπαστικό
ποδόσφαιρο σε επίπεδο Εθνικών Ομάδων, βιώσαμε και θα δούμε και πολλές άλλες ατομικές
προσπάθειες κορυφαίων παικτών και θα χειροκροτήσουμε
τις συλλογικές προσπάθειες εκπληκτικών ομάδων, παραμερίζοντας την πικρία ότι
λείπει η δική μας Εθνική Ομάδα.
Είδαμε και θα βιώσουμε εκπλήξεις που
δημιουργήθηκαν καθώς οι παίκτες πειθάρχησαν στο «εμείς» και προσπάθειες που
χάθηκαν επειδή επικράτησε το ΕΓΩ!..
Στο γήπεδο, τελικά, τι προέχει,
πειθαρχία ή πρωτοβουλία;
Να ένα δίλημμα κάθε παίκτη, κάθε
προπονητή σε κάθε λεπτό του αγώνα σε κάθε ανοικτό ή κλειστό γήπεδο ποδοσφαίρου,
μπάσκετ ή βόλεϊ και κάθε άλλου ομαδικού σπορ…
Δίλημμα; Λάθος....
Όσο και αν σοκάρει η διαπίστωσή μου
πιστεύω ότι ουσιαστικά δεν υπάρχει τέτοιο δίλημμα, ότι βασικά πρόκειται για την
παρανόηση της πραγματικότητας που θεμελιώνεται στη συχνή επανάληψή
της....Μοιάζει δηλαδή με τη θέση του αρχαίου μας φιλοσόφου Ηράκλειτου ότι εάν
επαναλάβεις αρκετές φορές κάποιο ψέμα, στο τέλος πες, πες, πες θα το δεχτείς
και συ ο ίδιος ως...αλήθεια!...
Πειθαρχία, λοιπόν;
Σίγουρα η πειθαρχία είναι απαραίτητη
στα ομαδικά σπορ όπως το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ ή το βάλλει, τόσο απαραίτητη
όσο και η αγαστή συνεργασία μεταξύ παικτών που στοχεύει μόνιμα σε δύο σταθερούς
σκοπούς- την προστασία της δικιάς μας εστίας ή μπαγκέτας ή καρτ και την
παραβίαση της αντίπαλης!
Οι έντεκα ρόλοι που υποδύονται σε
κάθε ποδοσφαιρική αναμέτρηση οι παίκτες μιας ομάδας ή οι πέντε αντίστοιχοι στο
μπάσκετ δεν είναι απόλυτα κομμένοι και ραμμένοι ούτε τελεσίδικα στερεότυποι.
Οπωσδήποτε στο ποδόσφαιρο ένας αμυντικός παίκτης δεν είναι κυνηγός και
αντίστροφα, αλλά στο σύγχρονο ποδόσφαιρο με τις προϋποθέσεις καλογυμνασμένων
ανδρών που διαθέτουν τεχνικές γνώσεις και ικανότητες και την κατάλληλη
ψυχολογική "φόρμα" τα πάντα είναι δυνατά και βρίσκονται μέσα στους
κανόνες του παιχνιδιού!
Πειθαρχώντας στο συγκεκριμένο
σύστημα που υποδεικνύει ο προπονητής οι παίκτες κάθε ομάδας μπορούν και να
ολοκληρώσουν τους ρόλους τους και να υποχρεώσουν τον αντίπαλο να προσαρμοσθεί
στο δικό τους στυλ.
Στην εξέλιξη, όμως, κάθε παιχνιδιού συχνά,
πιο συχνά παρότι θα πίστευε κανείς αβίαστα, τα συστήματα εναλλάσσονται καθώς η
κάθε ομάδα στοχεύει να επιβληθεί του αντιπάλου της ή οι εξελίξεις των φάσεων
αναιρούν τη λογική του δικού μας συστήματος της προσυμφωνημένης στρατηγικής!
Πειθαρχία, λοιπόν, με εξαφάνιση κάθε
ίχνους πρωτοβουλίας;
Όσες ομάδες και όσοι τεχνικοί και παίκτες
το πιστεύουν και το εφαρμόζουν αυτό, συνήθως με το τελικό σφύριγμα...ψάχνονται! .>>>>
Ένας από τους χιλιάδες επιστήμονες ο Σταμάτης Ιω. Τσαμαδός, που κάνουν καριέρα στο εξωτερικό, επειδή η μάνα πατρίδα - και αυτοί που την κυβερνούν - διώχνουν τα παιδιά μας στην ξενιτιά!!
- Μια αιμορραγία ακατάσχετη, που η πληγή της δεν κλείνει ...
ΣΤΑΜ. ΔΑΜ.
Τα τρία παιδιά της οικογένειας Ιωάννη και Σοφίας Τσαμαδού. Από δεξιά ο Σταμάτης ----------------------------------------------------------------------------------
ΕΡΜΙΟΝΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Με
ιδιαίτερη χαρά και υπερηφάνεια ο «Ερμιονικός Σύνδεσμος» επιθυμεί να εκφράσει
και δημοσίως, τα θερμά συγχαρητήρια όλων μας, στο μέλος του Συνδέσμου μας,
ορθοπεδικό γιατρό Σταμάτη Ιω. Τσαμαδό.Ο
Σταμάτης, μετά από ένα εξαντλητικό εξεταστικό διήμερο, ενεγράφη από το Διοικητικό
Συμβούλιο Ορθοπεδικής Χειρουργικής του Βασιλικού Κολλεγίου Χειρουργών του
Εδιμβούργου (RCSI),
στα μέλη του Βασιλικού Κολλεγίου Χειρουργών (FRCS) της Αγγλίας και της Ιρλανδίας.
Ο
Σταμάτης, μετά από την αποφοίτησή του από την ιατρική σχολή, πήρε ειδικότητα ευρωπαίου
ορθοπεδικού (FEBOT) στο Λονδίνο, όπου και κατοικεί μόνιμα τα τελευταία χρόνια, εργαζόμενος
ως seniorκλινικός
ορθοπεδικός, στο RoyalFreeHospitalστο
Hampstead.
Στον
αγαπητό μας Σταμάτη, εκτός από τα θερμά μας συγχαρητήρια, μεταφέρουμε την ευχή όλων
μας να προοδεύει πάντα υγιής και ευτυχισμένος, τόσο στον ιδιαίτερα δύσκολο
τομέα της ειδικότητάς του, όσο και στην προσωπική του ζωή!
' xlink:href='%23b'/%3e%3cuse fill='black' filter='url(%23c)' xlink:href='%23b'/%3e%3cpath fill='white' d='M12.162 7.338c.176.123.338.245.338.674 0 .43-.229.604-.474.725a.73.73 0 01.089.546c-.077.344-.392.611-.672.69.121.194.159.385.015.62-.185.295-.346.407-1.058.407H7.5c-.988 0-1.5-.546-1.5-1V7.665c0-1.23 1.467-2.275 1.467-3.13L7.361 3.47c-.005-.065.008-.224.058-.27.08-.079.301-.2.635-.2.218 0 .363.041.534.123.581.277.732.978.732 1.542 0 .271-.414 1.083-.47 1.364 0 0 .867-.192 1.879-.199 1.061-.006 1.749.19 1.749.842 0 .261-.219.523-.316.666zM3.6 7h.8a.6.6 0 01.6.6v3.8a.6.6 0 01-.6.6h-.8a.6.6 0 01-.6-.6V7.6a.6.6 0 01.6-.6z'/%3e%3c/g%3e%3c/svg%3e){kind=small}
' xlink:href='%23b'/%3e%3cuse fill='black' filter='url(%23c)' xlink:href='%23b'/%3e%3cpath fill='white' d='M10.473 4C8.275 4 8 5.824 8 5.824S7.726 4 5.528 4c-2.114 0-2.73 2.222-2.472 3.41C3.736 10.55 8 12.75 8 12.75s4.265-2.2 4.945-5.34c.257-1.188-.36-3.41-2.472-3.41'/%3e%3c/g%3e%3c/svg%3e){kind=small}
