Μπιλ Γκέιτς: Αυτές είναι οι 10 τεχνολογίες που θα αλλάξουν τη ζωή μας

Έρευνα για το blog Αργύρης Λέκκας 

Ο ιδρυτής της Microsoft, Μπιλ Γκέιτς, έγραψε τις 10 τεχνολογίες αιχμής που ο ίδιος θεωρεί πως θα βελτιώσουν τον κόσμο. Ο Αμερικανός μεγιστάνας τόνισε στο Technology Review του πανεπιστημίου MIT πως στόχος της τεχνολογίας είναι να προσφέρει συνεχώς περισσότερα και να το κάνει με όσο πιο αποτελεσματικό τρόπο γίνεται, ώστε να επωφεληθούν άμεσα περισσότεροι άνθρωποι. Έδωσε μάλιστα το παράδειγμα του αρότρου, μιας τεχνολογικής ανακάλυψης του  4000 π.Χ που άλλαξε για πάντα την ιστορία της ανθρωπότητας.

1. Ρομπότ με επιδεξιότητες Τα ρομπότ θα μαθαίνουν να χειρίζονται αντικείμενα του φυσικού κόσμου. Ένα ρομπότ του μέλλοντος θα μπορεί χωρίς επιπλέον προγραμματισμό, να αντιλαμβάνεται μόνο του τις φυσικές μεταβολές και να προσαρμόζεται σε αυτές. Έτσι θα μπορεί να είναι πολύ περισσότερο χρήσιμο μέσα στο χάος της καθημερινότητας.

2. Πυρηνική ενέργεια νέας γενιάς

Νέα πυρηνικά σχέδια υπόσχονται να κάνουν αυτήν την πηγή ενέργειας ασφαλέστερη και φθηνότερη. Προηγμένοι πυρηνικοί αντιδραστήρες θα μπορούν να εξοικονομήσουν χρήματα και να μειώσουν τους περιβαλλοντικούς και οικονομικούς κινδύνους.

3. Πρόβλεψη πρόωρων γεννήσεων

Με μία απλή εξέταση αίματος οι γιατροί θα μπορούν να διαγνώσουν εάν μια γυναίκα κινδυνεύει να γεννήσει πριν τους 9 μήνες. Οι πρόωρες γεννήσεις αποτελούν αυτήν τη
στιγμή τον μεγαλύτερο παράγοντα παιδικής θνησιμότητας παγκοσμίως.

4. Έλεγχος του εντέρου με ένα χάπι

Μία μικρή, καταπόσιμη συσκευή θα μπορεί να λαμβάνει λεπτομερείς εικόνες του εντέρου χωρίς αναισθησία, ακόμη και σε βρέφη και παιδιά. Η συσκευή θα διευκολύνει την παρακολούθηση και τη μελέτη ασθενειών του εντέρου, σαν αυτές που πλήττουν εκατομμύρια ανθρώπους της Αφρικής και δεν τους αφήνουν να αναπτυχθούν σωστά.

5. Προσωποποιημένα εμβόλια για τον καρκίνο

Η νέα θεραπεία θα ενισχύει τη φυσική άμυνα του οργανισμού προκειμένου να αντιμετωπίσει τα καρκινικά κύτταρα. Οι συμβατικές χημειοθεραπείες επιβαρύνουν σοβαρά και τα υγιή κύτταρα και δεν είναι πάντοτε αποτελεσματικές κατά των όγκων, η νέα αυτή τεχνολογία θα συντελέσει έτσι ώστε οι φυσικές άμυνες του οργανισμού μας να χρησιμοποιηθούν για να επιτεθούν και να καταστρέψουν μόνο τα καρκινικά κύτταρα, αναγνωρίζοντας τις μεταλλάξεις που είναι διαφορετικές σε κάθε όγκο.

6. Μπιφτέκια που δεν θα προέρχονται από μοσχαρίσιο κρέας

Τόσο οι εργοστασιακές όσο και οι φυτικές εναλλακτικές του κιμά θα πλησιάζουν τη γεύση και τη θρεπτική αξία του αυθεντικού μοσχαρίσιου. Στόχος είναι να περιοριστεί η κτηνοτροφία που αποτελεί μεγάλη πληγή για το περιβάλλον καθώς προκαλεί αποψίλωση των δασών, ρύπανση των υδάτων και εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου.

7. Έξυπνος συλλέκτης διοξειδίου του άνθρακα

>>>>>>>>>>>>

Άρθρο της κα Άννας Παπαδημητριου - Τσάτσου με θέμα - Η σημασία των ευρωπαϊκών εκλογών

e-mail  στο blog ....

Anna Papadimitriou
προς κρυφή κοιν.: εγώ

Καλημέρα σας,

Σας στέλνω ένα άρθρο μου  για τις ευρωεκλογές και θα επιθυμούσα, στα πλαίσια του εφικτού, να δημοσιευθεί.

Με εκτίμηση

Άννα Παπαδημητρίου Τσάτσου

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Η σημασία των ευρωπαϊκών εκλογών

Συνηθίζουμε ως πολίτες, σύμφωνα με την πρόσφατη εκλογική μας ιστορία, να μην δίνουμε σημασία τόσο στις ευρωπαϊκές εκλογές όσο στις εθνικές. Και αυτό δεν είναι μόνον ελλαδικό φαινόμενο. Επειδή ίσως και το πολιτικό σύστημα μέχρι σήμερα, από την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν φρόντισε να σηματοδοτήσει τη σημασία των ευρωεκλογών. Δεν φρόντισε δηλαδή να εξηγήσει πως σε αυτές τις εκλογές επιλέγουμε όλους εκείνους που θα μας εκπροσωπήσουν στις συζητήσεις και στις αποφάσεις που αφορούν ευρωπαϊκά θέματα, δηλαδή τη στάση της χώρας μας στις μεγάλες ευρωπαϊκές αποφάσεις, οι οποίες καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό την οικονομική και πολιτική ζωή του τόπου.

Σ’ αυτές τις εκλογές όμως η ανάγκη συνειδητοποίησης των παραπάνω είναι ακόμα μεγαλύτερη. Και αυτό γιατί η Ευρώπη εδώ και κάμποσα χρονιά βρίσκεται σε κρίση. Κρίση οικονομική, κοινωνική, περιβαλλοντική και πολιτική. Όλες απότοκες του επικρατούντος οικονομικού συστήματος. Αν λοιπόν δεν στείλουμε στην Ευρώπη δυνάμεις που πιστεύουν σοβαρά στην επανεκκίνηση της Ευρώπης και όχι στη διάλυσή της, αυτές οι κρίσεις θα οδηγήσουν στην κατάρρευση της δημοκρατίας στην Ευρώπη. Είτε επειδή θα κυριαρχήσουν οι λαϊκίστικες πολιτικές δυνάμεις είτε γιατί οι παραπάνω κρίσεις θα έχουν αποσταθεροποιήσει την ήδη πληγωμένη συνοχή της κοινωνίας μας.

Σήμερα στην Ευρώπη σχεδόν το ένα τρίτο των παιδιών διατρέχει τον κίνδυνο της φτώχειας ή βρίσκονται σε κατάσταση φτώχειας. Εκατομμύρια νέων ανθρώπων δεν μπορούν να βρουν δουλειά για να αρχίσουν να φτιάχνουν την ενήλικη ζωή τους. Πάνω από τους μισούς ευρωπαίους πιστεύουν πως οι νεότερες γενιές θα ζήσουν χειρότερη ζωή από τη δική τους.

Είναι επίσης πλέον όλο και περισσότερο αποδεκτό ότι οι οικονομίες μας, τι και πως παράγουμε και καταναλώνουμε  (και πώς διαθέτουμε τα απόβλητά μας) έρχονται σε ρήξη με τα όρια του πλανήτη, οδηγώντας μας σε μια περίπλοκη και οικολογική κρίση. Η ανθρωπότητα δεν μπορεί να συνεχίσει να εξαντλεί τους φυσικούς της πόρους.

Σύμφωνα με την έκθεση της ανεξάρτητης επιτροπής για την ευημερία και την ισότητα σε μια βιώσιμη Ευρώπη 2019-2024 του Progressive Society, γνωστή ως έκθεση της Επιτροπής Ράσμουσεν, στην οποία αντιπρόεδρος είναι η Λ. Κατσέλη, κάποια από τα κυριότερα σημεία για την κατάσταση ανισοτήτων στην Ευρώπη είναι τα εξής:

1.     Οι εισοδηματικές ανισότητες είναι μεγαλύτερες στην Ε.Ε. από ό,τι στις ΗΠΑ.

2.     Το 5% των πλουσιότερων Ευρωπαίων κατέχουν σχεδόν το 40% του συνολικού ιδιωτικού πλούτου.

3.     Το μισθολογικό χάσμα μεταξύ των δύο φύλων είναι ελαφρώς υψηλότερο στην ΕΕ απ’ ότι στις ΗΠΑ.

4.     Ο αριθμός των φτωχών εργαζομένων αφορά σχεδόν το 10% των Ευρωπαίων εργαζομένων στα χαμηλότερα μορφωτικού επιπέδου στρώματα.

5.     Πάνω από το 1/3 των Ευρωπαίων βιώνουν οικονομική ανασφάλεια.

6.     Περίπου το 10% των Ευρωπαίων δεν μπορούν να θερμάνουν το σπίτι τους.

7.     Σχεδόν 2 στους 10 Ευρωπαίου δεν έχουν αρκετό χώρο για να ζήσουν.

8.     Η ρύπανση του αέρα είναι ο μεγαλύτερος περιβαλλοντικός κίνδυνος υγείας στην Ευρώπη.

Συνοψίζοντας, είναι προφανές από τα παραπάνω πως μόνον όταν επιλέγουμε προοδευτικές πολιτικές λύσεις μπορούν να αντιμετωπισθούν όλα τα παραπάνω. Οι συντηρητικές και ακροδεξιές δυνάμεις έχουν τελείως διαφορετικές προσλαμβάνουσες για την Ευρώπη και την κοινωνία. Είναι βέβαιο άλλωστε πως αυτές οι πολιτικές όλα τα προηγούμενα χρόνια μας οδήγησαν στην παρούσα κατάσταση.

Πρέπει να κατανοήσουμε πως η οικολογική και κοινωνική πρόοδος πρέπει στο εξής να συμβαδίζουν. Δεν μπορούμε να τερματίσουμε τη φτώχεια και να οικοδομήσουμε μια δικαιότερη κοινωνία αφήνοντας το πρόβλημα στο έλεος της εκμετάλλευσης.

Επειδή επιθυμώ να δουλέψω για μια τέτοια Ευρώπη, γι’ αυτό συμμετέχω στο ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτικές Δυνάμεις.

Άννα Παπαδημητρίου – Τσάτσου

Παράσταση - «Δείπνο ηλιθίων» του Φρανσίς Βέμπερ, από την θεατρική ομάδα «Καββαδίας» στο Λυγουριό!

Εκεί Γιαννούλη Δημαράκη σύζυγε της προέδρου του Ι.Λ.Μ.Ε. (και όσοι έχετε την ίδια άποψη),  επιτρέπεται η φωτογράφιση στις θεατρικές παραστάσεις...  

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΚΙΟΛΑΣ

ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ    ΣΥΡΙΖΑ  ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ

ΑΣΚΛΗΠΙΟΥ    1      ΝΑΥΠΛΙΟ

ΤΗΛ - FΑΧ   27520-99454

Email    yiannispolitiko@hotmail.com                                   28- 3-19

                                               

                                               ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΕ «ΔΕΙΠΝΟ ΗΛΙΘΙΩΝ». ΜΙΑ ΞΕΚΑΡΔΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΘΕΑΤΡΙΚΗΣ ΟΜΑΔΑΣ «ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ» ΣΤΟ ΛΥΓΟΥΡΙΟ.

  Στο κατάμεστο Πνευματικό Κέντρο Λυγουριού, την Παρασκευή 22 Μαρτίου παίχτηκε η απολαυστική κωμωδία «Δείπνο ηλιθίων» του Φρανσίς Βέμπερ, από την θεατρική ομάδα «Καββαδίας».

  Ανάμεσα στους θεατές βρέθηκε και ο βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Αργολίδας, Γιάννης Γκιόλας.

  Το «Δείπνο ηλιθίων» αφορά τη ζωή του μεγαλοεκδότη Πιέρ, που ζει πλουσιοπάροχα στο Παρίσι. Αγαπημένο του χόμπυ είναι τα εβδομαδιαία δείπνα, που διοργανώνει με άλλους φαντασμένους φίλους του, στα οποία συναγωνίζονται ποιος απ’ όλους θα φέρει ως καλεσμένο του, τον πιο ηλίθιο άνθρωπο που γνωρίζει, για να σπάσουν πλάκα. Ο Πιέρ, λόγω ενός ξαφνικού λουμπάγκο δεν προλαβαίνει να ειδοποιήσει το ηλίθιο θύμα του για την αναβολή του δείπνου.

   Έτσι, ο «ηλίθιος» Φρανσουά, εφοριακός στο επάγγελμα, φτάνει στο σπίτι του Πιερ για το δείπνο όπως είχε συμφωνηθεί και αρχίζουν οι ανατροπές, κάνοντας την ζωή του Πιερ άνω –κάτω.

  Ο Πινιόν, το αθώο θύμα της εβδομάδας, αφελής και καλοπροαίρετα ηλίθιος, προκαλεί απανωτούς σεισμούς και σύντομα καταρρέει. Ο άτρωτος Πιερ γίνεται ένα αξιοθρήνητο ανθρωπάκι.

  Ο μοναδικός Τάσος Μερκούρης στο ρόλο του καλοκάγαθου Πινιόν ήταν χαριτωμένος και αξιαγάπητος, με σκέρτσο αλλά και δραματικότητα. Ο Γιάννης Σαρρής στο ρόλο του κακομαθημένου πλούσιου, ήταν απολαυστικός. Ο Τριαντάφυλλός Κρέτσης χειρίστηκε άριστα το υλικό του, δεν υπέκυψε στις ευκολίες της κωμωδίας και έδωσε έναν πολύ καλό ρυθμό στο έργο, ενσωματώνοντας το δραματικό στοιχείο.

   Η Ιωάννα Αναστασοπούλου και η Μαρία Λεβεντέλη επωμίστηκαν τους μικρότερους ρόλους  αλλά εξ ίσου σημαντικούς. Στάθηκαν επάξια δίπλα στους εξαιρετικούς συμπρωταγωνιστές ως  «τρελλή ερωμένη» και  αποφασιστική σύζυγος.

  Απολαυστικοί ήταν οι Γιάννης Λεβεντέλης και Γιώργος Ξυπολιάς ως φίλος και εφοριακός.

  Τα σκηνικά από τον Γιώργο Μάγκλαρη ήταν προσεγμένα και με λεπτομέρειες. Η επιμέλεια των κουστουμιών ήταν άρτια από την Καίτη Σταυροπούλου. Ο Ίωνας Ξυπολιάς φώτισε άψογα κάθε στιγμή της παράστασης και φρόντισε με μεγάλη επιτυχία την μουσική.

   Επόμενες παραστάσεις 29 και 30 Μαρτίου, 6, 12 και 13 Απριλίου στις 9.00 το βράδυ.

  Σας ευχαριστούμε όλους. Γελάσαμε μέσα απ’ την καρδιά μας. Εξάλλου, η Θεατρική ομάδα «Καββαδίας» έχει πλέον αποκτήσει «πτυχίο» και «διδακτορικό» στην κωμωδία.

Με αφορμή την αντικατάσταση του φαναριού στο Μπίστι - ακρωτήριο "Πωσείδιο" στην Ερμιόνη ...

Μια διαφορετική  προσέγγιση του θέματος από τη Βιβή Σκούρτη από αυτές που διαβάσαμε σε άλλα blogs και σελίδες κοινωνικής δικτύωσης ...

----------------------------------------------------------------------------------

Παρασκευή Σκούρτη

στη σελίδα της στο facebook

23 ώρες · 

Το φανάρι στο Μπίστι της Ερμιόνης ( ιστορικά στοιχεία )
Στην Ερμιόνη υπήρχαν δυο φανάρια, το μεγάλο,εκείνο του Μπιστιού που σωζόταν μέχρι χθες και το μικρό του Λιμανιού που δεν υπάρχει πια και στη θέση του υπάρχει ένας πετρόχτιστος σε σχήμα κώνου.
Η τοπική ερμιονίτικη ονομασία τα θέλει να λέγονται φανάρια και όχι φάροι. Η λέξη φάρος παραπέμπει σε ολόκληρη την κατασκευή, ενώ η λέξη φανάρι στο πάνω μέρος του φάρου, δηλαδή στη φωτεινή πηγή, στο φανό που έμοιαζε με φαναράκι σαν εκείνο που φτιάχνουν και κρατούν τα παιδιά.
Ο φαναριέρης – φαροφύλακας αναντικατάστατος και απαραίτητος για τη λειτουργία και συντήρηση του φάρου. Άναβε κάθε βράδυ στις 6 μέχρι τις 6 το πρωί της άλλης μέρας, όπου και τα έσβηνε για οικονομία. Τα Φανάρια μας λειτουργούσαν με πετρέλαιο. Ο φαναριέρης φορούσε μπλέ φόρμα χαρακτηριστική.
Για να ανάψει το φανό, έμπαινε μέσα στο φάρο από την πόρτα του, τον κατέβαζε, και στη συνέχεια τον ανέβαζε αναμμένο ψηλά.
Η συντήρηση και λειτουργία του Ελληνικού φαρικού συστήματος ανήκαν και εξακολουθούν να ανήκουν στο Γενικό Επιτελείο Ναυτικού (ΓΕΝ ).


Οι φαναριέρηδες ανήκαν στην υπηρεσία εκείνη απ’ όπου και πληρώνονταν.
Διευθυντής στο Γενικό Επιτελείο Στρατού είχε διατελλέσει και ο κ. Ψαρούδας, πατέρας της συνπατριώτισσάς μας, βουλευτού και Προέδρου κ. Άννας Ψαρούδα – Μπενάκη.
Πριν από το πόλεμο του 1940 φαναριέρης ήταν ο μπαρμπα- Γιάννης Σπετσιώτης, παππούς του Γιάννη Σπετσιώτη. Ήταν τυφλός (αόματος ) όπως συνηθιζόταν να λέμε. Το γαιδουράκι του εκπαιδευμένο τον μετέφερε στο φανάρι, ξεπέζευε, άναβε και όταν εκείνο άκουγε το κλείσιμο της πόρτας ζύγωνε, εκείνος ανέβαινε επάνω του και επέστρεφε στο σπίτι του.
Μετά από αυτόν ήταν ο Κωσταντής Ταρούσης παππούς του Κώστα Ταρούση. Κατόπιν κάποιος ξένος με το επίθετο Παπακυριακού.
Αργότερα, ανέλαβε ο Σταμάτης Σταμέλος που ήταν σιδηρουργός (από το 1945 μέχρι το 60 περίπου).
Κατόπιν ο Ανδρέας Παπαβασιλείου και στη συνέχεια ο αδελφός του Φώτης, και οι δυο κωφάλαλοι ( εδώ τους έλεγαν μουγγούς ).
Στις μέρες μας ο φάρος του Μπιστιού που απόμεινε, λειτουργούσε όπως και οι περισσότεροι φάροι με φωτοβολταικά ( εναλλακτική μορφή ενέργειας ).
Μια πολύ ωραία άποψη του φαναριού τυπώθηκε από τον Ερμιονικό Σύνδεσμο, ως χριστουγεννιάτικη κάρτα.Από χθες δεν υπάρχει πια στη θέση του!

Παρασκευή Σκούρτη 

διαβάστε ακόμα...
>>>>>>>>>>>>

Σαν σήμερα το 1827 πέφτει μαχόμενος στην Αττική γη η θρυλική φυσιογνωμία της Επανάστασης ο Ερμιονίτης οπλαρχηγός Γιάννης Μήτσας!! ...

[…]Τέτοιοι άνδρες πραγματικά πεθαίνουν όρθιοι! 

Γίνονται σύμβολα παντοτινά, που καθοδηγούν και εμπνέουν! ...

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ο Γιάννης Σπετσιώτης συνεχίζοντας την ιστορική (κι' όχι μόνο) έρευνά του, με ένα εκπληκτικό γλαφυρό λόγο και περιγραφή, συνυφασμένα με το υψηλό πατριωτικό αίσθημα, μας ενημερώνει μέσα από τις πηγές του, για το γεγονός της ηρωικής πτώσης... του "Καστρίτη Ήρωα "Γιάννη Μήτσα, αλλά και την επίσης ηρωική στάση του αδελφού του Σταμάτη όταν αντίκρισε το άψυχο κορμί του!! ...

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

      27 Μαρτίου 1827

192 χρόνια από τη θυσία του Γιάννη Μήτσα 

υπέρ Πίστεως και Πατρίδος

           

 

του Γιάννη Μ. Σπετσιώτη

α)Το παλικάρι

«Όστις δεν εγνώρισεν τον Ιωάννην Μήτσαν δεν εγνώρισεν τι σημαίνει γίγας. 
Ηρωική ήτο η καρδιά του και το ανάστημά του υπερφυές».¹

Ο καπετάν Γιάννης Μήτσας, ο Καστρίτης, γεννηθείς εις Ερμιόνη το 1794, ήταν μια θρυλική φυσιογνωμία των χρόνων της Επανάστασης… Η εξωτερική του εμφάνιση είχε κάτι το υπερβολικό. Η κορμοστασιά του επιβλητική και αγέρωχη με υπερφυσική σωματική δύναμη. Το μέτωπό του φαρδύ, νεανικό, ολοκάθαρο. Τα φρύδια του πυκνά, σε ευθεία γραμμή, τα μάτια του σπινθηροβόλα και άτρομα μέσα στις βαθιές κόγχες τους. Η μύτη του ευθεία, με ελαφρύ γύρισμα στο τελείωμά της, προεξείχε από το μεγάλο μουστάκι, που κάλυπτε ολόκληρο το πάνω χείλος. Το στήθος του αντρίκιο, έδινε την εντύπωση πως βόλι δεν τον άγγιζε...

…Πρώτος έφθανε στις μάχες και δεν δίσταζε να χτυπηθεί με πολλαπλάσιες εχθρικές δυνάμεις, καθώς διέθετε εκτός από ανδρεία και τεράστια αποθέματα ψυχικού σθένους. Η παρουσία του εμψύχωνε τους ραγιάδες και τ’ όνομά του, συνώνυμο της τόλμης, της αποφασιστικότητας και της λεβεντιάς, ενθάρρυνε τους Κατωναχαγιώτες, όταν απογοητευμένοι, ορισμένες φορές, κυριεύονταν από απελπισία…

β)Η τελευταία πράξη

…Οι μάχες που δόθηκαν τις επόμενες ημέρες ήσαν φονικότατες. Οι Τούρκοι του Κιουταχή και οι Έλληνες του Καραϊσκάκη πολεμούσαν με λύσσα και πολλές φορές πιάνονταν στα χέρια.

Στις 27 Μαρτίου -η ημερομηνία δεν επιβεβαιώνεται, όπως και κάποιες άλλες του αγώνα- γράφτηκε η τελευταία πράξη της ζωής του Γιάννη Μήτσα. Κατά τη διάρκεια νυχτερινής αντεπίθεσης των Ελλήνων για να ανακαταλάβουν τις θέσεις τους, αφού πολέμησαν ηρωικά μπούκα προς μπούκα, δηλ. σώμα με σώμα, έπεσε νεκρός κάτω από το ταμπούρι του ο γίγαντας! Βρισκόταν στο συγκρότημα Ταμπουρίων του Μπιν-Βασίρι ανάμεσα στο Κερατσίνι και τον Πειραιά, στην ονομαστή μάχη και σφράγισε με τη συγκλονιστική του θυσία τον αγώνα. «Την Ε^η της προ του τότε Πάσχα Μεγάλης Εβδομάδας εφονεύθησαν οι υπό τον Γενναίον οπλαρχηγόν, ο εξ Ερμιόνης Ιωάννης Μήτσας και ο εκ Στεμνίτσης Μηλιώνης, εις τα μεταξύ Πειραιώς και Κερατσινίου Ταμπούρια του Μπιν-Βασάρι, επιπεσόντες νυκτός να κυριεύσουν και κυριεύσαντες το μεγαλύτερον», γράφει ο Μ. Οικονόμου.

Γύρω από το άψυχο σώμα του ήρωα ακολούθησε ομηρική μάχη. Οι Τούρκοι επεδίωξαν να το λαφυραγωγήσουν και να το ατιμάσουν. Οι Έλληνες, ωστόσο, κατόρθωσαν να διασώσουν τον νεκρό και τα όπλα του.

Ο αδελφός του Σταμάτης, όταν πληροφορήθηκε το θλιβερό γεγονός, κατέφτασε σιωπηλός, για να παραλάβει το άψυχο κορμί. Με δυσκολία έκρυβε την ταραχή και τον μεγάλο του πόνο. Μόλις το αντίκρισε, ασκεπής σταυροκοπήθηκε και αγκάλιασε τον νεκρό. Ύστερα ευλαβικά τον τοποθέτησε σε ασφαλές μέρος μακριά από το πεδίο της μάχης, τον ασπάσθηκε με σεβασμό, σκούπισε τα δάκρυα που ανάβλυζαν απ’ τα μάτια του με τα δυο του χέρια και την άκρη της φουστανέλας, σταυροκοπήθηκε ξανά και κάνοντας ένα βήμα πίσω, έφυγε τρέχοντας για τη μάχη, που δεν είχε ακόμα τελειώσει!

Τον γενναίο Ερμιονίτη πολέμαρχο έκλαψε πικρά και ο αχώριστος συμπολίτης μπιστικός του, Θοδωράκης Μάλλωσης. Ένα ξεχωριστό παλληκάρι του αγώνα, που ακολουθούσε τον Μήτσα σε όλες τις μάχες. Έτσι βρέθηκε στο πλευρό του και την ύστατη στιγμή, όπως η μοίρα των πιστών ορίζει.

Το θρηνητικό φύσημα του αέρα, ο λυγμός των πουλιών, το μοιρολόγι των κυμάτων της ερμιονίτικης θάλασσας μετέφεραν το θλιβερό και αναπάντεχο άγγελμα του θανάτου στην Ερμιόνη πολύ γρήγορα. Ο γίγαντας Γεώργιος Μήτσας έπεσε! Σείστηκε ο Κουλάς συθέμελα! Η γυναίκα του και η μικρή μονάκριβη κόρη του παρέμειναν ασάλευτες, βουβές...²

γ) «Η θυσία του αντρειωμένου»

Πίνακας της Ανθούλας Λαζαρίδου - Δουρούκου

Πολλές φορές κρίνεται σκόπιμο να παρακολουθεί κανείς την Ιστορία μέσα από την Τέχνη. Έργα ζωγράφων, ποιήματα και πεζά λογοτεχνών «διδάσκουν με ευχαρίστηση», καθώς η αισθητική πλήρωση συνοδεύει τη γνώση.³ Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο πίνακας της Ανθούλας Λαζαρίδου – Δουρούκου, που παριστά με συγκλονιστικό τρόπο τον θάνατο του Γιάννη Μήτσα.

«Η ανδρεία του κληρονομιά μας», σχολίασε σχετικά η ζωγράφος εντυπωσιάζοντας και πρωτοτυπώντας στην παρουσίαση του ηρωικού πολέμαρχου την ύστατη ώρα. Ορθός, άφοβος, μοναχός, ήρεμος αντιμετωπίζει στωικά τον θάνατο, αψηφώντας τη φύση που στην πιο γλυκιά της ώρα, προσκαλεί και προκαλεί για ζωή.

«Στην κεφαλή του κρέμεται ο ήλιος μαγεμένος, ο ουρανός καμάρωνε κι η γη χεροκροτούσε»,⁴ θα έγραφε ο εθνικός μας ποιητής συμπάσχοντας με τον ήρωα.   

Τέτοιοι άνδρες πραγματικά πεθαίνουν όρθιοι! Γίνονται σύμβολα παντοτινά που καθοδηγούν και εμπνέουν.

δ) «Οι νεκροί του Φαλήρου» - «Ελεγείον επί του τάφου του στρατηγού Αναστασίου Μαυρομιχάλη»

Ποιήματα του Αχιλλέα Παράσχου

Η ηρωική θυσία των αγωνιστών στη μάχη του Φαλήρου συγκίνησε ιδιαίτερα τον ελληνολάτρη ποιητή Αχιλλέα Παράσχο. Στο ποίημά του «Οι νεκροί του Φαλήρου» (Η΄ μέρος) αναφέρεται και στον θρυλικό Γιάννη Μήτσα. Μια δεύτερη αναφορά υπάρχει και στο «Ελεγείον» (Γ΄ μέρος), που ειπώθηκε «Επί του τάφου του στρατηγού Αναστασίου Μαυρομιχάλη». Στους φλογερούς και πατριωτικούς στίχους του ποιητή συναντάμε όλους τους ήρωες της Επανάστασης, που τον ενέπνευσαν.

«Οι νεκροί του Φαλήρου», (Η΄)

…Τους ήρωας, που πρόφθασα παιδάκι, ξαναείδα!

Είδα του Γρίβα τη ματιά, τον πυργωτό Γκρηζιώτη,

το Βάσσο, τον Νικηταρά κοντά στο Γαρδικιώτη.

Ματιές αϊτών, στήθια πλατιά, κορμιά πλατάνια είδα,

πιστόλες μέσ’ στο μάλαμα, σπαθιών γερτή λεπίδα.

Είδα τον Κώστα Μπότσαρη, τον Κίτσο τον Τζαβέλλα,

είδα του Χατζή – Πέτρου μας την άσπρη φουστανέλλα.

Του Μακρυγιάννη το κορμί, στηλόνετο μπροστά μου

και του Πλαπούτα τ’ άρματα καμάρον’ η ματιά μου.  

Όλους εκείνους έβλεπα που πρόφθασα, κι ακόμα

το Μήτσα μας, που σκέπασε προχθές το μαύρο χώμα.

Τη λεβεντιά της Ρούμελης και του Μοριά τα κάλλη

εχόρτασε το μάτι μου, και ξαναείδα πάλι

εκείνους που ελάτρευσα, εκείνους που λατρεύω

και μέσ’ στο κοιμητήριο τη νύχτα τούς γυρεύω!

«Ελεγείον - Επί του τάφου του στρατηγού Αναστασίου Μαυρομιχάλη», (Γ΄).

…Φευ! Όσοι διεφύγατε του Χάρωνος το όμμα,

Μη έτι μας αφήνετε, ημίθεοι πολέμου.

Μένε, Κανάρη, με ημάς περίμενε ακόμα.

Μη αποθνήσκεις, Βέρη μου, μη φεύγεις, Βαλτινέ μου!

Μη, Γιάννη – Κώστα, τους νεκρούς συντρόφους σου ποθήσεις,

Και μένε, Μήτσα, με ημάς, Δαγκλή, μη μας αφήσεις!

1.  Αναφορά στον Γιάννη Μήτσα του εισηγητή του Νομοσχεδίου «Περί συντάξεως των χηρών και προικίσεως των ορφανών του αγώνος», στη διάρκεια της ΝΖ’ (57^ης) συνεδρίασης της Βουλής, στις 21 Απριλίου 1858.

2.  Γιάννης Μ. Σπετσιώτης, «Ιστορικές σελίδες της Ερμιόνης» - Ημερολόγιο.

3.  Δημήτριος Ιω. Κουκουλομμάτης, «Λογοτεχνία και Παιδαγωγική», Αθήναι 1990.

4.  Διονύσιος Σολωμός, «Ελεύθεροι πολιορκημένοι».