Ιστορικά ρεπορτάζ και γεγονότα που μαρτυρούν και τον θρησκευτικό πολιτισμό της Ερμιονίδας κι' όχι μόνο !! ....

Θα τα βρείτε  στο έντυπο δημοσιογραφικό μας αρχείο, καθώς και στο blog,
 που σας  ενημερώνει για το σήμερα και σας ταξιδεύει πίσω στο χρόνο … 

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ

Κυριακή, 21 Αυγούστου 2011

Τα προπύργια της Ορθόδοξης πίστης μας!

Η Ιερά Μονή των Άγιων Αναργύρων στην Ερμιόνη η διάλυση 
και η ανασύστασή της κατά τα έτη 1834-35.

Αφορμή αυτής της αναφοράς μας στάθηκε ένα παλιό γνήσιο έγγραφο του 1835, με το οποίο κάτοικοι Ερμιόνης διαμαρτύρονται κατά του Βασιλικού Διατάγματος που διέτασσε τη διάλυση της Μονής των Αγίων Αναργύρων. 
Αυτό το γνήσιο ντοκουμέντο φυλάσσεται τώρα στο Ιστορικό & Λαογραφικό Μουσείο Ερμιόνης (Ι.Λ.Μ.Ε.) και αισθάνθηκα μεγάλη υπερηφάνεια και συγκίνηση όταν μέσα στους τριάντα (30) περίπου υπογράφοντες κατοίκους της Ερμιόνης στο εν λόγω έγγραφο υπογράφει και ο προπάππος του πατέρα μου Αθανάσιος Δαμαλίτης. 

Επίσης μεταξύ των άλλων διαμαρτυρομένων κατοίκων είναι και ο γνωστός Ερμιονίτης οπλαρχηγός και ήρωας του 21 Σταμάτης Μίτσας, αλλά και άλλα ονόματα Ερμιονιτών οι οικογένειες των οποίων συνεχίζονται μέχρι σήμερα.

.
Τα άλλα στοιχεία για τη αναφορά μας αυτή τα δανειστήκαμε από το βιβλίο που έχει εκδώσει η πιο πάνω Μονή το έτος 1994 με τίτλο «Το Προσκύνημα της Ερμιονίδος – Ιερά Μονή Αγίων Αναργύρων Ερμιόνης»

Στο βιβλίο αυτό που είναι ένα τρίπτυχο –χρονικό, μεταξύ δύο άλλων ειδικών συγγραφέων που αναφέρονται στο «Καθολικό της Μονής» και στις «Τοιχογραφίες του Καθολικού», το ιστορικό μέρος της Ι.Μ. είναι έρευνα, μελέτη και συγγραφή του Ερμιονίτη φιλολόγου καθηγητού Απόστολου Θ. Γκάτσου.

Ο συγγραφέας στο κεφάλαιο σχετικά με τη διάλυση και την ανασύσταση της Μονής κατά έτη 1834-35 αναφέρει τα εξής: "Η Μονή, παρά τις μεγάλες οικονομικές δαπάνες στις οποίες υπεβλήθη κατά τη διεξαγωγή του αγώνος του 1821, αμέσως μετά τη λήξη του άρχισε και πάλι να αναλαμβάνει οικονομικά"

Σε έγγραφα του 1830 αναφέρονται, ηγούμενος ο δραστήριος και ονομαστός για τη φιλανθρωπία του Χη Γρηγόριος Μαρτζέλος και σύμβουλός του ο μοναχός Ιωσήφ Καλαράς.

Το 1832 η Μονή είχε 500 γιδοπρόβατα και 87 «χονδρά» ζώα και πλήρωνε τον κανονικό φόρο στο Διοικητικό τοποτηρητή του κάτω Ναχαγιέ Λογοθέτη Ζέρβα.(1)

Το 1833 επί αντιβασιλείας Όθωνος με εισήγηση του Θεόκλητου Φαρμακίδη(1) αποφασίζεται με διάταγμα της 7ης Οκτωβρίου 1833 να καταργηθούν όσα μοναστήρια έχουν λιγότερους από έξη μοναχούς. Πολλά ιστορικά μοναστήρια διαλύθηκαν τότε, όπως π.χ. η γνωστή μας Μονή Αυγού.(2)

Όσα έγγραφα περισώθηκαν την εποχή αυτή, βρίσκονται κυρίως στα Γενικά Αρχεία του κράτους με την ένδειξη « Μοναστηριακά»

Από τη δοκιμασία αυτή πέρασε και η Μονή. Έτσι στις αρχές του 1834 η Μονή με βασιλικό διάταγμα, ύστερα από πληροφορίες εσφαλμένες ότι δεν είχε τους απαραίτητους για τη συντήρηση έξι μοναχούς, διαλύεται και αρχίζει η εκποίηση της κινητής και της ακίνητης περιουσίας της και η αγορά της από μοναχούς, ιδιώτας και το δημόσιο. Ο ηγούμενος Χη Γρηγόριος Μαρτζέλος διορατικός και δραστήριος καθώς ήταν, αγόρασε «πολλά Μοναστηριακά είδη κατόπιν δημοπρασίας» αξίας 2271 δραχμών, για τις οποίες έμεινε εγγυητής ο Δημήτριος Βούλγαρης. (3)

Πρώτοι που αντέδρασαν στη διάλυση της Μονής ήσαν ο ηγούμενος και οι μοναχοί της.

Σε αναφορά τους προς «την Ιεράν Σύνοδο του Βασιλείου της Ελλάδος» της 14ης Φεβρουαρίου 1835 παρακαλούν να ανασταλή η διαταγή της διαλύσεως της Μονής «καθ’ ότι αύτη είχεν τον προσήκοντα αριθμόν των έξ μοναχών».

Αίτηση επίσης υποβάλλουν την 22 Φεβρουαρίου 1835 κάτοικοι της Ερμιόνης και ζητούν την αναστολή της διαλύσεως « καθ’ ότι η Μονή είχε τους έξ μοναχούς προ του Βασιλικού διατάγματος» το γνήσιον της υπογραφής τους βεβαιώνει ο δήμαρχος της Ερμιόνης Α. Οικονόμου.

Το έγγραφο διαμαρτυρίας των κατοίκων Ερμιόνης για τη διατήρηση της Μονής στο Ι.Λ.Μ.Ε.

>>>>>

Όταν καταλάβεις... -> η κοινωνία σου, η πατρίδα σου, θα είναι ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΕΣ...

 

Γράφτηκε το 1920 αλλά δεν μπορούσε να είναι πιο επίκαιρη, η φράση της Ayn Rand. (Εβραία δραπέτης από τη Ρωσία το 1920 που πήγε στις Η.Π.Α όπου ζήτησε και της δόθηκε πολιτικό άσυλο)

- Όταν καταλάβεις ότι, για να δημιουργήσεις κάτι, πρέπει να πάρεις άδεια από κάποιον που δεν δημιουργεί απολύτως τίποτα...

- Όταν αποδείξεις ότι τα λεφτά δεν τα παίρνεις εσύ που δουλεύεις τίμια, αλλά πάνε σε αυτόν που κάνει ύποπτες δουλειές ή έχει μια θέση με μέσον...

- Όταν καταλάβεις ότι πολλοί γίνονται πλούσιοι, όχι με τη δουλειά, αλλά με δωροδοκίες και κρατικά χρήματα επειδή ελέγχουν το πολιτικό σύστημα και ότι δεν τους προστατεύουν οι νόμοι, αλλά το αντίθετο και όμως, τους προστατεύεις εσύ ο ίδιος...

- Όταν καταλάβεις ότι η διαφθορά ανταμείβεται, ενώ η τιμιότητα μετατρέπεται σε θυσία...

Τότε μπορείς να βεβαιώσεις, χωρίς το φόβο να κάνεις λάθος ότι, 
η κοινωνία σου, η πατρίδα σου, είναι ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΕΣ...

Alissa Zinovievna Rosenbaum

 

ΕΡΩΤΗΣΗ -> τριών βουλευτών -> ΖΥΡΙΖΑ : «Γέμισε η Ευρώπη μαϊμού φέτα και η κυβέρνηση σφυρίζει αδιάφορα» !! ...

                           

 ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΚΙΟΛΑΣ

ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ    ΣΥΡΙΖΑ  ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ

ΑΣΚΛΗΠΙΟΥ    1      ΝΑΥΠΛΙΟ

ΤΗΛ - FΑΧ   27520-99454

Email    yiannispolitiko@hotmail.com      27-7-2021                                                                                                                     

                                                            ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ     

ΕΡΩΤΗΣΗ ΓΚΙΟΛΑ – ΑΡΑΧΩΒΙΤΗ- ΛΑΠΠΑ  ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ: «ΓΕΜΙΣΕ Η ΕΥΡΩΠΗ ΜΑΙΜΟΥ ΦΕΤΑ ΚΑΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΦΥΡΙΖΕΙ ΑΔΙΑΦΟΡΑ»

 Ερώτηση με αριθ. 8250/26-7-21 κατέθεσαν από κοινού οι βουλευτές ΣΥΡΙΖΑ Γ. Γκιόλας, Σ. Αραχωβίτης και Σ. Λάππας, η οποία μάλιστα συνυπογράφεται από άλλους 35 βουλευτές, σχετικά με την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί σε Ευρωπαϊκές αγορές όπου διατίθεται από Ελληνικές εταιρίες «λευκό τυρί» το οποίο βαφτίζεται «Ελληνική φέτα». 

  Οι ποινές που επιβάλλονται σε εταιρίες που έπεσαν στην αντίληψη ελεγκτικών αρχών του εξωτερικού (Σουηδία κ.α.) είναι τόσο μικρές που χαρακτηρίζονται δίκαια ως χάδι. Αποτέλεσμα αυτής της τακτικής είναι να εξωθούνται κι άλλοι στην παραπλάνηση των καταναλωτών με μοναδικό σκοπό το αλόγιστο κέρδος εις βάρος όμως των αιγοπροβατοτρόφων γαλακτοπαραγωγών.

  Η καταγγελία του Συνδέσμου Ελληνικής Κτηνοτροφίας για παραγωγή και διανομή φέτας «μαϊμού» σε αγορές της Ευρώπης και η αγωνία που εκφράζεται για το μέλλον των κτηνοτρόφων θα πρέπει να αφυπνίσει την Κυβέρνηση και να λάβει επιτέλους τα αναγκαία μέτρα.

Ακολουθεί το κείμενο της ερώτησης: >>>>

Προσβολή στον εορτασμό του θεσμού της Αποκατάστασης της Δημοκρατίας από την ΠτΔ –> Κάλεσε καταδικασμένη ακροδεξιά στην γιορτή της Δημοκρατίας!

 https://netakias.com/2021/07/26/

• 
  

Φέτος ήταν προσβολή για τον θεσμό, ο εορτασμός της αποκατάστασης της Δημοκρατίας, από την Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Εκτός από τον συνεργάτη του δικτάτορα Γεωργίου Παπαδόπουλου, φανατικούς ακροδεξίους της κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη, ορφανά του Σημίτη και την ακύρωση παρασημοφόρησης του ανθρώπου που έχει σώσει εκατοντάδες ανθρώπινες ζωές Ιάσονα Αναγνωστόπουλου, η Προεδρεία είχε καλέσει και τελεσίδικα καταδικάσμενη για χρηματική συναλλαγή στις Δημοτικές Εκλογές, ύψους 150.000 ευρώ! Το περίεργο είναι ότι η εν λόγω κυρία συμμετείχε σε ακροδεξίες συγκεντρώσεις κατά της ίδιας την Νεάς Δημοκρατίας και της επίσημης μεταναστευτικής πολιτικής της Ελλάδας από το Υπουργείο Μετανάστευσης. Τι «άκρες» είχε ώστε να την καλέσουν στο Προέδρικό ανάμεσα σε τόσους Ελληνες και αντιαστασιακούς;

Διαβάστε τι γράφει η Φωτεινή Λαμπρίδη στο tvxs.gr:

Ακροδεξιά με βεβαρημένο ποινικό μητρώο, τελεσίδικη καταδίκη φυλάκισης 18 μηνών και στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων, ήταν μία από τις καλεσμένες της προέδρου της Δημοκρατίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου και συμμετείχε στη χθεσινή γιορτή για την επέτειο της αποκατάστασης της δημοκρατίας στο Προεδρικό Μέγαρο. >>>>>>>>

Μια σύντομη διερεύνηση του «γιατί» στην αυτοκτονία...

     

Γράφει ο Καθηγητής Γιώργος Πιπρόπουλος

   Την αφορμή για τη σημερινή μου Άποψη μου την έδωσαν οι πρόσφατες αναφορές για την αύξηση των αυτοκτονιών στην Ελλάδα εξαιτίας και της δραματικής διόγκωσης των οικονομικών προβλημάτων που συσσώρευσε η πανδημία covid-19 και οδήγησαν στην καταστροφή αμέτρητους Έλληνες και Ελληνίδες επιχειρηματίες.

      Ο θάνατος βρίσκεται αναμφίβολα στο τραγικότερο σημείο στο ευρύ φάσμα των ανθρώπινων συναισθημάτων. Ο θάνατος, όμως, από αυτοκτονία, πέρα από την εγγενή τραγικότητά του εμπεριέχει και τα καταθλιπτικά στοιχεία που δημιουργούν οι υποκειμενικές ενοχές συγγενών και φίλων για την αδυναμία τους και να προβλέψουν και να αποτρέψουν το γεγονός!

     Επιπρόσθετα στην ευρύτερη κοινή γνώμη γεννάται και το φαινομενικά απλό, αλλά και φοβερά δύσκολο να απαντηθεί, μονολεκτικό ερώτημα του «γιατί;»

    Στην εποχή μας τα άτομα που αυτοκτονούν δεν το κάνουν μόνο για τους κλασικά γνωστούς λόγους της ερωτικής απογοήτευσης ή της  οικονομικής καταστροφής (στο σημείο αυτό θα πρέπει να υπογραμμισθεί με έμφαση το γεγονός ότι καθώς έχουμε βουλιάξει στην οικονομική δυσπραγία και ύφεση φοβάμαι ότι θα βιώσουμε και στη χώρα και διεθνώς μεγάλη αύξηση στα κρούσματα αυτό-αναίρεσης) αλλά επειδή αδυνατούν να προσαρμοσθούν στις απαιτήσεις της στρατιωτικής ζωής ή επειδή  απέτυχαν στις Πανελλήνιες Εξετάσεις...

    Μέσα στα πλαίσια του παρόντος προβληματισμού, ακριβώς επειδή η προσπάθεια απαιτεί ιδιαίτερη φροντίδα και ευαισθησία στην προσέγγισή της για να αποφευχθούν τυχόν παρερμηνείες, χρειάζεται να επισημάνω εμφαντικά ότι το άτομο που αποπειράται να αυτοκτονήσει, άσχετα εάν το κατορθώνει ή όχι σε τελική ανάλυση, πιστεύει ότι βρίσκεται αντιμέτωπο με δύο μόνο επιλογές δηλαδή: να συνεχίσει την υπαρξιακή του πορεία όπως έχει, ή να την αναστείλει τελεσίδικα.

     Ο/η αυτόχειρας πριν πραγματοποιήσει την τελική επιλογή του δίνει πολλά μηνύματα, προειδοποιεί τους γύρω του αναφορικά με τον περιορισμό των επιλογών του σε ότι αφορά την επικείμενη πράξη του.

    Δυστυχώς, μέσα στην πολύβουη, αγχωτική, καθημερινή μας ζωή όπου οι αντιξοότητες που είχαν πολλαπλασιαστεί μετά την άφιξη του ΔΝΤ και την επιβολή των Μνημονίων τώρα έφτασαν στο κρεσέντο με την πανδημία covid-19, οι πιο πολλοί από εμάς, γονείς, συγγενείς και φίλοι, ή αδυνατούμε να συλλάβουμε «τις κραυγές απόγνωσης του ατόμου» ή, ακόμη χειρότερα, όταν τις συλλαμβάνουμε τις εκτιμούμε περισσότερο ως «κενές απειλές» ή ακόμη ως παρατραβηγμένους θεμελιωμένους σε σκοπιμότητα «θεατρινισμούς»...

    Σε γενικές γραμμές, γιατί η κάθε περίπτωση αυτοχειρίας είναι αυτοτελής, μπορούμε να προσδιορίσουμε τα ακόλουθα ως ερμηνευτικά ψυχοκοινωνικά στοιχεία: >>>>

Χρήστος Γιανναράς καθηγητής φιλοσοφίας -> Ελληνισμός χωρίς ταυτότητα! ...

[...] Όταν λέμε: «πολιτισμός» (τρόπος του βίου, τρόπος της συλλογικότητας) σημαίνουμε τη μεταφυσική, μιλάμε για το νόημα (αιτία και σκοπό) της ύπαρξης και της συνύπαρξης των ανθρώπων. Όταν «νόημα» είναι η ψηλαφητή ελευθερία από τον θάνατο, τότε η συνύπαρξη είναι γιορτή, έμπρακτη βεβαιότητα για τη νίκη καταπάνω στον θάνατο. Οταν «νόημα» είναι η ατομική βεβαιότητα μηδενισμού των πάντων με τον θάνατο, τότε ύπαρξη και συνύπαρξη είναι η αλογία ενός μακάβριου «τυχηρού παιγνίου», διαμάχη άθλιων καναλιών και πανάθλιων κομμάτων, απανθρωπία κρετινικής αντιμαχίας μελλοθάνατων καραγκιόζηδων.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Christos Yiannaras

Ο Χρήστος Γιανναράς γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στα Πανεπιστήμια της Αθήνας, της Βόννης και της Σορβόννης. Επιφυλλιδογραφεί σε εφημερίδες παρεμβαίνοντας στην πολιτική και κοινωνική επικαιρότητα.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ελληνισμός χωρίς ταυτότητα

Christos Yiannaras | 26 Jul 2021

Κυκλοφόρησε, στις αρχές του καλοκαιριού (Ιούνιος 2021), από τις Εκδόσεις Πατάκη, βιβλίο με τίτλο: Ίων Δραγούμης – Τα «κρυμμένα» ημερολόγια Οκτώβριος 1912 – Αύγουστος 1913, Εισαγωγή – Επιμέλεια – Σχόλια Νώντας Τσίγκας, Πρόλογος Μάρκου Φ. Δραγούμη, σελίδες 446. Μαζί με το βιβλίο «Αναίρεσις», του Νικόλαου Σπηλιάδη, Γραμματέα Επικρατείας (πρωθυπουργού) του Κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια –απάντηση στην κατασυκοφάντηση του Αγώνα Ανεξαρτησίας των Ελλήνων από τον Βαυαρό Friedrich Thiersch (γραμμένη η απάντηση πρωτοτύπως στα γαλλικά και μεταφρασμένη αργότερα στα ελληνικά από τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη), Εκδόσεις «Ποταμός»– είναι τα δύο βιβλία που σώζουν, μέχρι στιγμής, γόνιμο σεβασμό για την επέτειο διακοσίων χρόνων από το 1821. Επιτέλους, κάτι άλλο, διαφορετικό από τις χρυσοπληρωμένες τηλεοπτικές γλυκεράδες της διατεταγμένης Ιστοριογραφίας. Κάποιοι ιδιώτες πάντοτε σώζουν το γελοιοποιημένο από την προχειρότητα και την Ευρωλαγνεία ελλαδικό κρατίδιο.

Κάποτε πιστεύαμε ότι, με το πέρασμα των χρόνων, το επίπεδο της κατά κεφαλήν καλλιέργειας στην κοινωνία μας θα βελτιώνεται, θα εξαλείφεται βαθμιαία η τυφλή εμπάθεια της κομματικής – ιδεολογικής μονοτροπίας – θα μπορούσε, κάποτε, να λειτουργήσει και στον δύσμοιρο τόπο μας η τίμια κριτική ιστοριογραφία. Προμήνυμα ελπίδας ήταν ελάχιστα βιβλία, όπως Η Ιστορία του Εθνικού Διχασμού, κατά την αρθρογραφία Ελευθερίου Βενιζέλου και Ιωάννου Μεταξά (Εκδόσεις Κυρομάνος) – όσα προλαβαίνουν να διασωθούν από την εκβιαστικά επιβεβλημένη βενιζελολατρεία. Ο πληθυσμός της σημερινής Ελλάδας, με μειωμένη δραματικά την ικανότητα ανάγνωσης και γραφής (κατανοεί μόνο εικόνες και ξέρει μόνο πληκτρολόγηση), αγνοεί ολοκληρωτικά την Ιστορία του, αλλά γεμίζει με ανδριάντες του Βενιζέλου και με μνημεία της «εθνικής αντίστασης» δρόμους και πλατείες.

Από τα «Κρυμμένα» (ώς τώρα) ημερολόγια του Ίωνος Δραγούμη γίνεται αμέσως φανερό το δραματικό πρόβλημα ταυτότητας του Νεώτερου Ελληνισμού, όπως βιώθηκε, από τις πρώτες κιόλας μέρες της επανάστασης του 1821: Η έννοια – ιδέα του «έθνους – κράτους» (η θεμελίωση της συλλογικότητας στη φυλετική ομοιογένεια), πρωταρχικής σημασίας δεδομένο στη μετα-μεσαιωνική Ευρώπη, ήταν κάτι άγνωστο και αδιανόητο για την εμπειρία των Ελλήνων. Γι’ αυτό και ο «μοντέρνος» εθνικισμός Βουλγάρων, Αλβανών και Βενιζέλου απωθούσε τον Ίωνα Δραγούμη, όπως και τον εγγύτατο φίλο του Αθανάσιο Σουλιώτη.

Την πολιτική οπτική του Δραγούμη οι αντίπαλοί του την ονόμαζαν «ανατολισμό»: Οι «Δραγουμικοί» δεν απέβλεπαν στην κατάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, αλλά στη διάσωση του πολυεθνικού – πολυφυλετικού χαρακτήρα της. Πίστευαν στην εκ των ένδον άλωση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας από τον Ελληνισμό, ανάλογη με την άλωση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, τον οργανικό εξελληνισμό της, χωρίς να αναιρεθεί ο πολυεθνικός – πολυφυλετικός χαρακτήρας της.

«Ο Βενιζέλος δεν θυμάται», γράφει ο Ιων. «Καμιά θύμηση δεν έχει. Ιστορία ελληνική δεν αισθάνεται μέσα του. Νοιώθει μονάχα ένα κράτος Ελλαδικό, που είναι το κέντρο κάθε του λογισμού» (έθνος – κράτος, όπως η Ευρώπη το όριζε). «Και που πρέπει να μεγαλώσει λίγο, τόσο, όσο να γίνει σαν το Βέλγιο!… Δεν ξέρει ο Βενιζέλος τι θα πει Μακεδονία και Ηπειρος και Θράκη, δεν ξέρει τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία, δεν ξέρει τους αγώνες που κάναμε σ’ αυτά τα μέρη πολεμώντας τους Σλαύους». >>>>

Ιάσωνας Αποστολόπουλος διασώστης προσφύγων -> [...] Εν προκειμένω, χαίρομαι που το κράτος μας επιδεικνύει ειλικρίνεια....

 Εδώ κτυπάει η καρδιά της Ελλάδας και πολλών ΕΛΛΗΝΩΝ!!

Facebook

Iasonas Apostolopoulos

2 ώρ.

 

 · 

Ένα μεγάλο ευχαριστώ και μια τεράστια αγκαλιά σε όλους και όλες για τα μηνύματα υποστήριξης. Τα λόγια από τον έξω κόσμο είναι ανάσα δύναμης όταν είμαστε στο καράβι, όπως τώρα.

Εν προκειμένω, χαίρομαι που το κράτος μας επιδεικνύει ειλικρίνεια.

Σε μια περίοδο που η διάσωση προσφύγων έχει καταστεί ποινικοποιημένη πράξη με βαριές συνέπειες (δεκάδες καράβια κατασχεμένα και αλληλέγγυοι υπό δίωξη), είναι απόλυτα λογικό ένας διασώστης να αντιμετωπίζεται ως πολιτικός αντίπαλος.

Σε μια περίοδο που τα ευρωπαϊκά κράτη κάνουν ότι μπορούν για να εξαφανίσουν τους μάρτυρες από τα σύνορα της Ευρώπης, ώστε να εφαρμόζουν ανενόχλητα τις δολοφονικές πρακτικές τους, είναι απόλυτα λογικό η αλληλεγγύη να αντιμετωπίζεται ως αδίκημα.

Μόνο τους τελευταίους 15 μήνες, οι ελληνικές αρχές έχουν πετάξει χιλιάδες άντρες, γυναίκες και παιδιά στη θάλασσα του Αιγαίου, εγκαταλείποντας τους ακυβέρνητους μέσα σε πλωτές σκηνές (liferaft).

Η μόνη απάντηση στα συνεχή βίντεο που βγαίνουν, είναι η έκδοση ενταλμάτων σύλληψης για τους ανθρώπους που τα δημοσιοποιούν.

Υπό αυτές τις συνθήκες, είναι αυταπόδεικτο ότι η ελληνική πολιτεία δεν μπορεί ποτέ να είναι αντικείμενο βράβευσης, πόσο μάλλον το υποκείμενο.

Όσο για μας.

Η μεγαλύτερη ανταμοιβή είναι τα χαμόγελα και οι αγκαλιές στο κατάστρωμα όταν η ζωή νικάει τον θάνατο, όταν η αλληλεγγύη νικάει την βαρβαρότητα.

Και αυτά τα κουβαλάμε πάντα μαζί μας.

Αυτά τα παράσημα αξίζουν όλες τις προσπάθειες του κόσμου.

Περήφανος “επιθετικός επικριτής” για πάντα.

4,1 χιλ.Ιόλη Αλ, Mania Dedea Roÿs και 4,1 χιλ. ακόμη

124 σχόλια

1.003 κοινοποιήσεις

124 σχόλια

Τα πιο σχετικά>>>

Ο Δημήτρης Καμιζής εξάρει το ερευνητικό - ιστορικό - συγγραφικό έργο του Γιάννη Σπετσιώτη...

 https://kamizis.blogspot.com/2021/07/

ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΠΕΤΣΙΩΤΗΣ : Ο καπεταν Αντώνης Σταματ. Μήτσας (1832-1897)

 ΕΥΓΕ  ΓΙΑΝΝΗ  ΣΠΕΤΣΙΩΤΗ!!!

 

Ο γνωστός σε όλους μας συμπατριώτης, παιδαγωγός και ιστορικός ερευνητής, Γιάννης Σπετσιώτης, προσφέρει με το έργο του τα μέγιστα στον εορτασμό των 200 χρόνων της Παλιγγενεσίας: 

Την διατήρηση άσβεστης της Ιστορικής Μνήμης για τον Τόπο μας και την Πατρίδα μας. 

Με κοφτερή διεισδυτική ματιά περνάει από τις χαραμάδες της νεώτερης Ιστορίας μας για να φωτίσει πρόσωπα και γεγονότα που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην απελευθέρωση της Πατρίδας μας. Δεν παραθέτει απλώς πρόσωπα και γεγονότα περασμένα και εν πολλοίς ξεχασμένα, τους δίνει ξανά ζωή και δράση με τον έξοχο αφηγηματικό γραπτό λόγο  που διαθέτει. Πέρα από την ιστορική ακρίβεια, διανθίζει την αφήγηση του και με τις προσωπικές και οικογενειακές πτυχές της ζωής του ήρωα αγωνιστή στον οποίο αναφέρεται αναδεικνύοντας το ήθος και τον χαρακτήρα του, πράγμα που ο "επίσημος ιστορικός" έχει παραλείψει και αυτό κάνει την διαφορά.

Ο Γιάννης Σπετσιώτης δεν γράφει για να ξαναγράψει την ιστορία,την ανασυνθέτει και γράφει για να ΠΑΙΔΑΓΩΓΕΙ ΗΘΙΚΑ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΑ όλους μας, μικρούς και μεγάλους. Μήπως όμως αυτό δεν είναι το κύριο ζητούμενο και ο σκοπός στους επετειακούς εορτασμούς των Πατριωτικών και Εθνικών αγώνων:

 

Βρε πως αλλάζουν οι καιροί μας …

 

Και ενώ εμείς συνεχίζουμε κάθε πρωί «να σφιχταγκαλιαζόμαστε με τη γαλάζια  θεά - τη μάγισσα Κίρκη» στις νότιες μπανιέρες μας,  οι εικόνες που βλέπουμε από εκεί, προς στη στεριά, εντυπωσιακές!!...  

Την ίδια ώρα καθημερινώς, το παιδί με το ηλεκτρικό ποδήλατο, μοιράζει από την καφετέρια τους καφέδες στα σπίτια! 

Το είδαμε και αυτό στις μέρες μας… -  Όπως είδαμε και την κυρία  σικ ντυμένη με περιβολή παραλίας και με τις σχετικές ανέσεις (ολόκληρη τελετουργία...) – στρωσίδια, πετσέτες, αντηλιακά, το βιβλίο της, το καπέλο και τα μαύρα γυαλιά της –τα φοράει ακόμα κολυμπώντας-  παραγγέλνει από το σύγχρονο κιν. τηλέφωνό της και τον καφέ,  να της το φέρουν στην τάδε μπανιέρα!!...

Και η εικόνα επαναλαμβάνεται…

Σε όλη την Ερμιόνη πλέον οι καφέδες παραγγέλλονται από τα σπίτια…

Και κάθε πρωί το παιδί με το ηλεκτρικό ποδήλατο μοιράζει τις παραγγελιές με τους καφέδες κ.α. στα σπίτια (και στις παραλίες), που τα γνωρίζει πλέον πιο καλά και από τον ταχυδρόμο του ΕΛΤΑ....

Όπως βλέπετε. ο λεγόμενος πολιτισμός έφερε αλλαγές στη ζωή μας.... 

Ο ψευδοπολιτισμός, η θολοκολτούρα κυριάρχησε! 

Και εμείς έκπληκτοι μπροστά στον άλλο τρόπο ζωής, παρακολουθούμε κουνώντας το κεφάλι μας…

STAM.DAM.D.

«ΑΝΑΒΟΛΗ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΕΝΗΣ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ»

Το Δ.Σ. του Ερμιονικού Συνδέσμου και οι συνεργαζόμενοι φορείς Κοινότητα Ερμιόνης, Καλλιτεχνική Ομάδα Ερμιονίδας και Χ.Ο.ΕΡ. καθώς και ο καθηγητής Μουσικής κ. Πέτρος Δασκαλοθανάσης, σε έκτακτη συνεδρίαση,

αποφάσισαν ομόφωνα:

ότι η προγραμματισμένη για τις 21 και 22 Αυγούστου 2021 Μουσικο-Ιστορικο-Φιλολογική εκδήλωση με θέμα: «Οι Μητσαίοι στην Εθνεγερσία του 1821» δεν θα πραγματοποιηθεί, λόγω της έξαρσης της πανδημίας. Για την νέα ημερομηνία πραγματοποίησής της θα ενημερωθείτε προσεχώς.

Οι συνεργαζόμενοι

ΕΡΜΙΟΝΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ

ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΕΡΜΙΟΝΗΣ

ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΕΡΜΙΟΝΙΔΑΣ

Χ.Ο.ΕΡ.

ΠΕΤΡΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΘΑΝΑΣΗΣ