Ταξιδεύοντας με εικόνες... της Ερμιόνης - έτος 2009

Κάθε Φώτο χίλιες λέξεις…

..
Σε αυτή την αναφορά μας θα δώσουμε μερικές εικόνες από την Ερμιόνη, από πράγματα και πρόσωπα του χθες και του σήμερα, κυρίως για τους ξενιτεμένους συμπατριώτες μας και για όσους συμπολίτες μας έχουν συνδεθεί με αυτό τον τόπο με μια μικρή ή μεγάλη χρονική διαμονή για επαγγελματικούς λόγους, ή ως περαστικοί ταξιδιώτες...

Φώτο1)Καλοκαιρινή εικόνα των Μαντρακίων με σκάφη αναψυχής στη νότια παραλία.

2) Ο Ι. Ναός Κοιμήσεως Θεοτόκου που εορτάζει το 15Αύγουστο και η περιφορά της εικόνας την παραμονή το βράδυ μετά τον Μεγάλο Θείο Εσπερινό.

3) Δεμάτια (μπάλες) από άχυρα μετά την επεξεργασία των σιτηρών σε σιταροχώραφο στο κάμπο της Ερμιόνης, μια γεωργική δραστηριότητα που τείνει να εξαφανιστεί… και μαζί της, τέτοιες εικόνες.

4) Τα παλιά πηγάδια στην έξοδο της πόλης αριστερά, στο δρόμο προς Ηλιόκαστρο και Θερμησία. Πρωτοπόρος ο «Ερμιονικός Σύνδεσμος» στα πλαίσια της προστασίας του λαϊκού μας πολιτισμού αποκατάστησε τα δύο πηγάδια και στη συνέχεια ο Δήμος, διαμόρφωσε τον περιβάλλοντα χώρο. 

Πρόκειται για το «μεγαλοπίγαδο» που πήρε το όνομά του από το βάθος του και το μεγάλο περίγυρώ του. Είναι άριστης κατασκευής και αρβανίτικα το λένε "πουσιμάδ". Δίπλα απ' το "μεγαλοπίγαδο" είναι το "μικρό πιγάδι", που πήρε το όνομά του διότι είναι μικρότερο σε βάθος. Έχει δύο κορίτες μεγάλες σκαλιστές σε πέτρα, όπου έπειναν νερό τα ζώα. Για το "μεγαλοπίγαδο" έχει κάνει σχετική αναφορά και ο αρχαίος ιστοριογράφος περιηγητής Παυσανίας στην περιήγησή του στην Ερμιονίδα.
=====================================================================================================

5)Παλιές πέτρινες ρόδες, πιεστήρια και άλλα εξαρτήματα του παλιού λιοτριβιού του Νίκου Λαζαρίδη στα Μαντράκια, προσφορά της Ανθούλας Λαζαρίδου και του συζύγου της Δημήτριου Δουρούκου στο Δήμο για μουσειακούς σκοπούς, εγκατεστημένα στον χώρο των πηγαδιών...

6) Το λεγόμενο φουγάρο του Μέξη. Σκοπό είχε ο ιδιοκτήτης του να λειτουργήσει εργοστάσιο τοματοπολτοποιίας κάτι που τελικά δεν επιτεύχθηκε και έτσι η καμινάδα της εικόνας μας δεν κάπνισε ποτέ… Τώρα είναι θέμα χρόνου η πτώση της, αφού κανείς δεν ενδιαφέρεται να συντηρηθεί για μουσειακούς λόγους και έχει αρχίσει από την κορυφή να γκρεμίζεται...

7) Εικόνες από την εκδήλωση - Αύγουστο μήνα στο Δ.Δ. Ηλιοκάστρου για την «Αναβίωση του τρύγου», από τον Δήμο Ερμιόνης. 

Είναι γνωστοί από την αρχαιότητα οι αμπελώνες στο οροπέδιο του Ηλιοκάστρου, κάτι που τα τελευταία χρόνια τείνουν να εξαφανιστούν… 

Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε και φέτος.

8) Η θρυλική σπηλιά της Βιτόριζας -μυθική γυναικεία μορφή- στο ακρωτήριο «Πωσείδιον»στο Μπίστι. Κατά άλλες φήμες η είσοδος στον Άδη...

9) Η τελευταία κατοικία των προγόνων μας, προφανώς και η δική μας, το Δημοτικό Κοιμητήριο Ερμιόνης «ξέφραγο αμπέλι…»

10) Ένα από τα λίγα έργα της Περιφέρειας Πελοποννήσου για το Δήμο Ερμιόνης ενταγμένο στα Ευρωπαϊκά Προγράμματα - η διαπλάτυνση της βόρειας κεντρικής προβλήτας του λιμανιού της Ερμιόνης, καθώς και όλη η παραλία, ένα απέραντο παρκινγκ αυτοκινήτων παράνομα σταθμευμένα, καλωσορίζει τον κάθε επισκέπτη της πόλης μας από τη θάλασσα. 

Το πιο κωμικοτραγικό απ’ όλα είναι, ότι ενώ η προβλήτα επεκτάθηκε κυρίως για την εξυπηρέτηση του επιβατικού κοινού που μετακινείται δια θαλάσσης και κυρίως των επιβαινόντων σε σκάφη αναψυχής, ωστόσο οι επιβαίνοντες σ' αυτά Έλληνες και ξένοι τουρίστες παραπονούνται, ότι δεν μπορούν να βγουν έξω από τα σκάφη τους, ή να εξυπηρετηθούν για την προμήθεια διαφόρων εφοδίων, εξ αιτίας των παρκαρισμένων στην άκρη της προβλήτας αυτοκινήτων!!! Αλλά «φωνή βοώντος εν τη ερήμω…» Ούτε οι καταστηματάρχες που έχουν συμφέροντα από τους θαλάσσιους τουρίστες αφουγκράζονται… το πρόβλημά τους. Τώρα για τη δημοτική αρχή, σας το έχουμε κάνει γνωστό πλέον, λειτουργεί "έτσι χύμα... - Η Ερμιόνη στα μεγαλεία της"…

11)Ο πιο ηλικιωμένος σαμαρτζής και πεταλωτής της Αργολίδας ίσως και της Ελλάδας, ο υπεραιωνόβιος Ερμιονίτης Σωτήρης Παπαηλίου 102 ετών σήμερα. +

.

12) Ο φιλόλογος καθηγητής για πολλά χρόνια πρόεδρος του «Ερμιονικού Συνδέσμου» και νυν επίτιμος πρόεδρός του κ. Απόστολος Γκάτσος σήμερα 96 χρονών, + στην ομιλία του πέρσι το καλοκαίρι στην εκδήλωση του Συνδέσμου στο κοσμικό κέντρο «Makis in” στη Θερμησία, προς τιμή του καθηγητή κ. Λίνο Μπενάκη για την προσφορά και τις υπηρεσίες του στον «Ερμιονικό Σύνδεσμο»΄΄

Με αυτά τα λίγα σ’ αυτό το Φωτορεπορτάζ, γιατί δεν υπάρχει τέλος...

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ -> Aλέξης Γρηγορόπουλος: 17 χρόνια από την εν ψυχρώ δολοφονία του...

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ

Αφιερωμένο εξαιρετικά στα παιδιά – μαθητές του Γυμνασίου και Γ.Ε.Λ. Κρανίδίου αυτών των χρόνων…

Ίσως κάποια από αυτά τα παιδια σήμερα να έχουν κάνει τις δικές τους οικογένειες και μεγαλώνουν παιδιά, για να συνεχίσουν τον αέναο αγώνα για ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ - ΙΣΟΤΗΤΑ στα ανθρώπινα δικαιώματα και άλλες αξίες στη ζωή μας…

===============================================================================================================================

Δεκεμβρίος 2008 η μαθητιώσα νεολαία της Ελλάδας βγήκε στους δρόμους με έντονες διαμαρτυρίες για το φονικό (!) 

- > το ίδιο και στο Κρανίδι…

Ο ιδιοκτήτης και διαχειριστής του  blog Σταμάτης Δαμαλίτης ήταν εκεί και πέρασε στην ιστορία της Ερμιονίδας το γεγονός …

==================================================================================================================

Διαδήλωση μαθητών Λυκείου- Γυμνασίου και στο Κρανίδι.

- Για το χαμό... του Αλέξη Γρηγορόπουλου!! ...

Επιλογές από το προσωπικό μας αρχείο - 11 Δεκεμβρίου 2008

Διατράνωσαν την οργή τους!! ...

Με διαδήλωση στους δρόμους του Κρανιδίου την Πέμπτη 11 του μηνός Δεκεμβρίου το πρωί, μαθητές του Λυκείου και του Γυμνασίου διατράνωσαν την οργή και την αγανάκτησή τους, για τον άδικο χαμό του μικρού μαθητή Αλέξη (όπως τρυφερά τον αποκαλούσαν), από σφαίρα αστυνομικού. 

Οι μαθητές, κάνοντας πορεία στους κεντρικούς δρόμους του Κρανιδίου κατέληξαν έξω από το Αστυνομικό Τμήμα Κρανιδίου κρατώντας ένα πλακάτ με το σύνθημα " Ένας στο χώμα, όλοι στον ΑΓΩΝΑ..."

Εγώ έφθασα λίγο καθυστερημένα στο χώρο αυτό και πληροφορήθηκα πως είχε γίνει ένα επεισόδιο εξ αιτίας του γεγονότος, ότι ένας πολίτης ο οποίος κατοικεί σε διαμέρισμα κάτω από τον Αστυνομικό Σταθμό από το μπαλκόνι του σπιτιού του, έκανε προς τους μαθητές ανήθικη χειρονομία!

Οι μαθητές νόμισαν αρχικά πως ήταν αστυνομικός με πολιτική περιβολή και αυτή η συμπεριφορά τούς ερέθισε περισσότερο και άρχισαν να εκτοξεύουν ντομάτες κατά των αστυνομικών που περιφρουρούσαν την εξωτερική είσοδο του Α.Τ. από την πλευρά του κεντρικού δρόμου, που ωστόσο είχε καλυφθεί από τους διαδηλωτές.

Στη συνέχεια στη συζήτηση που είχα με τον διοικητή του τμήματος, μου είπε πως εξήγησε στους μαθητές πως ο πολίτης που τους προκάλεσε δεν ήταν αστυνομικός αλλά κάτοικος του διαμερίσματος και ότι δεν μπορούσε να του κάνει τίποτα γιατί βρισκόταν στο σπίτι του!!!

(Αυτή τη δικαιολογία κύριε διοικητά, ούτε τα μικρά παιδιά δε την πιστεύουνε πόσο μάλλον οι σημερινοί έφηβοι. Διότι αυτός ο πολίτης κατά τη γνώμη μου είχε διαπράξει ποινικό αδίκημα. Και ύστερα αναρωτιόμαστε γιατί φτάσαμε εδώ που φτάσαμε και ο Θεός ξέρει πόσο πιο κάτω θα φτάσουμε ακόμα...)

Ωστόσο οι αστυνομικοί ήσαν μεν εξοργισμένοι, αλλά κρατούσαν την ψυχραιμία τους στα συνθήματα... που βροντοφώναζαν οι μαθητές « Μπάτσοι γουρούνια» κ.α.

Μετά από λίγο, αφού οι διαδηλωτές εξωτερίκευσαν όλα τα συναισθήματα αγανάκτησης και οργής με τον ένα η άλλο τρόπο, σιγά – σιγά άρχισαν να διαλύονται.

Παρ’ όλα αυτά υπήρξαν γονείς που ήσαν με το μέρος των παιδιών και άλλοι που καταδίκαζαν τη στάση και τη συμπεριφορά τους.

Να δούμε πότε εμείς οι μεγάλοι... και μονίμως ανεύθυνοι, θα βρούμε την «κοινή συνισταμένη» που θα μας οδηγήσει στο τελικό συμπέρασμα για τη λύση όλων αυτών των προβλημάτων που μαστίζουν την κοινωνία μας και κυρίως τα παιδιά μας.

Τα προβλήματα που εμείς δημιουργήσαμε, πότε με την εθελοτυφλία μας και πότε με την μη ενημέρωσή μας, δίνοντας έτσι το δικαίωμα σ’ αυτούς που μας κυβερνούν και μας εξουσιάζουν, να μας οδηγούν στον όλεθρο και στην καταστροφή...

Φώτο - ρεπορτάζ από την διαδήλωση

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ 

 

Ξεθωριασμένες θρησκευτικές και κοινωνικές παραδόσεις!...

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ

  Την 6η Δεκεμβρίου η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη του Αγίου Νικολάου  που κατά την παράδοση είναι προστάτης των ναυτικών. 

Η Ερμιόνη ως πόλη και τόπος με ναυτική παράδοση από τους αρχαίους χρόνους, τόσο με σκάφη ή πλοία επιβατηγά και μεταφορών εμπορικών ειδών   αλλά και με αλιευτικά σκάφη, πολλοί κάτοικοί της ασχολούντο   με αυτό το επάγγελμα ταξιδεύοντας σ’αυτή μακρινά ταξίδια, με ποντοπόρα πλοία αλλά και στις ελληνικές θάλασσες. 

Και επειδή και εγώ σ’ αυτή την τάξη ανήκω από μικρό παιδί (το πρώτο μου ταξίδι 6 χρονών παιδί! με ψαρόβαρκα με κουπιά και πανιά…) αυτή τη στιγμή που γράφω πολλές χιλιάδες σκέψεις και θύμισες κατακλύζουν και θολώνουν το μυαλό μου… 

Η ζωή του ταξιδευτή ναυτικού και ψαρά ακόμα και η μοναξιά του είναι εντελώς διαφορετική από αυτή του ξενιτεμένου μετανάστη στη στεριά. 

Ο άνθρωπος της θάλασσας όντας γαλουχημένος με αυτές τις σκληρές συνθήκες που αντιμετωπίζει στο υγρό στοιχείο (πόσο μάλλον στα μικρά αλιευτικά σκάφη) διαμορφώνει ένα χαρακτήρα σκληρό και συνάμα ευαίσθητο! ακριβώς, όπως είναι οι εναλλαγές των καιρικών συνθηκών στη θάλασσα. Αυτές οι μεταβολές των συναισθημάτων του μεγαλώνουν με το μισεμό από αγαπημένα του πρόσωπα, την νοσταλγία και το νόστο στην ιδιαιτέρα του πατρίδα και άλλα πολλά. 

Έτσι, αυτή η ψυχική του κατάσταση τον κάνει πιο ευάλωτο από τον άνθρωπο της στεριάς και κατά συνέπεια να αισθάνεται ανασφάλεια και την ανάγκη να έχει ένα προστάτη στα αβέβαια ταξίδια του ανώτερες επουράνιες δυνάμεις, όπως στην περίπτωση μας την προστασία του Αγίου Νικολάου, που κατά τη θρησκευτική παράδοση έχει καθιερωθεί ως προστάτης του.  

Οι φώτο είναι απο το αρχείο ...

Ωστόσο, στις μέρες μας παρατηρούμε, πως αυτές οι παραδόσεις έχουν ξεθωριάσει και οι λόγοι είναι πολλοί και κατά τη γνώμη μας κοινωνικοί!  

Σε ό,τι αφορά την τάξη των ναυτικών αυτό εξηγείται γιατί αυτοί έχουν λιγοστέψει πάρα πολύ, εξ αιτίας όλων αυτών των θεμελιωδών αλλαγών που έχουν γίνει στη ζωή μας, κυρίως τα τελευταία χρόνια με τη δομή της παγκοσμιοποίησης, που οδηγούν την ανθρώπινη κοινωνία οι ισχυροί της γης! ... 

Ωστόσο και φέτος η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη του Αγίου Νικόλα στην Ερμιόνη και εορταστικά ντυμένο είναι το ιστορικό εκκλησάκι του Αγίου  στο πευκοδασύλλιο  του Μπίστι.

Το σημείωμά μας είναι απλοϊκά γραμμένο αλλά από την καρδιά μας, έτσι για να πούμε Χρόνια Πολλά στη μνήμη του Αγίου, σε όλους τους εορτάζοντες, αλλά και στη μνήμη των προγόνων μας ναυτικών και ψαράδων και όλων εμάς των  ζώντων ανθρώπων της θάλασσας, που είναι η μοίρα μας και  «η αρμύρα της είναι ένα επιπρόσθετο  στοιχείο στο αίμα μας, ακόμα  και στο μεδούλι των οστών μας»…

Χρόνια Πολλά

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ

Άμεση απάντηση του κ. Γιάννη Μαργέτα στην πρότασή μας ως εξής: ->

 

κ. Δαμαλίτη καλησπέρα σας.

Η Εισαγγελία, μετά την επιβολή των κατασχέσεων από το Δήμο Ερμιονίδας, έχει δημιουργήσει φάκελο, ο οποίος ενημερώνεται με ό,τι καινούργιο προκύπτει.

Το ίδιο ισχύει και για την Δ.Ε.Υ.Α.ΕΡ.

Έχει δημιουργηθεί φάκελος για το θέμα του νοικοκυριού που παραμένει ακόμα χωρίς νερό.

Έτσι και το σημερινό δημοσίευμα με την απόφαση της Αποκεντρωμένης Διοίκησης θα αποτελέσει ένα επιπλέον στοιχείο του εν λόγω φακέλου....

Αντιπολίτευση – στην αντιπολίτευση….

 

Κύριε Γιάννη Μαργέτα επικ. της μείζονος αντιπολίτευσης, - όταν παραβιάζεται ο ΝΟΜΟΣ και μάλιστα στο κοινωνικό αγαθό που είναι το ΝΕΡΟ!

 -> ποιος είναι αρμόδιος να εφαρμόσει τον ΝΟΜΟ;;;

Εγώ κ. Μαργέτα αναρτώ το θέμα που μου στείλατε με e-mail για ευρύτερη ενημέρωση των δημοτών, αλλά όπως έχω αναφερθεί και άλλες φορές τις παρανομίες τις επιλαμβάνεται ο κ. Εισαγγελέας!!!...

          Κύριε Μαργέτα, «μη νίπτεται τας χείρας σας ως ο Πόντιος Πιλάτος»…

ΣΤΑΜ. ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ

=======================================================================================================================================

Κοινωνική αναλγησία από τη Δ.Ε.Υ.Α.Ερμιονίδας

Κοινωνική αναλγησία από τη Δ.Ε.Υ.Α.Ερμιονίδας, που φάνηκε ξεκάθαρα με την ψήφιση την υπ. Αριθμ 13/12 Μαΐου 2025 απόφασης σχετικά με τις ρυθμίσεις οφειλών των πολιτών προς τη Δ.Ε.Υ.Α.ΕΡ.  

Η Αποκεντρωμένη Διοίκηση στην οποία προσέφυγα κατά της απόφασης, απάντησε ότι «δεν έχει ληφθεί σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία» και σας καλεί «να επανεξετάσετε τις παραδοχές σας περί ρυθμίσεως οφειλών και να αποκαταστήσετε άμεσα τη νομιμότητα εφαρμόζοντας απαρέγκλιτα την σχετική νομοθεσία».  

Με την απόφασή του αυτή το Δ.Σ της Δ.Ε.Υ.Α.ΕΡ έδινε τη δυνατότητα ευνοϊκών ρυθμίσεως, ακόμα και με μηδενική προκαταβολή σε όσους «είχαν έως 5.000,00€ ετήσια έσοδα στο εκκαθαριστικό τους».  

Η πρότασή της παράταξής μας, ήταν στην κατηγορία αυτή να δύνανται να ενταχθούν όσα φυσικά πρόσωπα πληρούν τα κριτήρια του ευάλωτου οφειλέτη, όπως ορίζεται κάθε φορά από τη σχετική νομοθεσία. >>>>>>>

Ρεπορτάζ μου κάποτε, από τις σημαντικές εκδηλώσεις με ομιλητές φυσικούς επιστήμονες και άλλους από τη δ/νση του Γ.Ε.Λ. Κρανιδίου αυτών των χρόνων ....

 ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ

«Η έννοια του Θείου»...

Άγιοι, Θεολόγοι, και Αστροφυσικοί.

Θα σας παραθέσουμε ένα απόσπασμα από την ομιλία του Αστροφυσικού κ. Δ. Σιμόπουλου περί γενέσεως του σύμπαντος, που θεωρήσαμε σκόπιμο να το ξεχωρίσουμε από το  ρεπορτάζ μας.

Πιστεύουμε πως έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και είναι τα μοναδικά λόγια που καταλάβαμε οι περισσότεροι από τους παρευρισκόμενους, σ’ αυτή την επιστημονική  ομιλία.

Περί Θεού ο λόγος....

Ο ομιλητής κ. Δ. Σιμόπουλος:

[...] «Καλά όλα αυτά. Ωραία τα λέτε. Ο Θεός που είναι; Ποιος δημιούργησε τον κόσμο; 

- Ξέρετε, οποιαδήποτε κι’ αν είναι τα φιλοσοφικά, τα θεωρητικά ή τα οποιαδήποτε πιστεύω του καθενός ανθρώπου από εμάς, (είμαστε περίπου εξίμιση δισεκατομμύρια άνθρωποι σ’ αυτό το πλανήτη αυτή τη στιγμή που μιλάμε) κάθε ένας από εμάς έχει μια αντίληψη περί του Θείου. 

Άλλοι τον ονομάζουνε Αλλάχ, εμείς τον ονομάζουμε Θεό και ούτω καθ’ εξής. 

Αλλά οι περισσότεροι λαοί τις ιδέες, τα φιλοσοφικά πιστεύω που είχαν διαμορφώσει κατά καιρούς, είχαν την έννοια ενός δημιουργού. 

Ο Φυσικός ο σημερινός, ο σύγχρονος, δεν ανακατεύετε με αυτά. Τα αφήνει στους Θεολόγους, για να κάνουν αν θέλετε αυτοί την ανάλυση. Ο Φυσικός περιορίζει τον εαυτό του, σ’ αυτό που μπορεί να αποδείξει...

Ο Άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης, σύνταξε μια πραγματεία – ένα μικρό βιβλίο. Και έδωσε σ’ αυτό το βιβλίο χιλιάδες κυριολεκτικά επίθετα, με τα οποία προσαγορεύει κάποιος το Θεό. (Πανάκρατος, Πανάγαθος, Πανταχού παρόν, κ.α.) 

Με άλλα λόγια, ακόμα και ο Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης, ο Άγιος της Εκκλησίας μας, δεν είχε τη δυνατότητα να προσδιορίσει, να δώσει ορισμό της έννοιας του Θεού.

Γιατί αυτό. Διότι αν μπορούσαμε εμείς οι άνθρωποι να δώσουμε ένα ορισμό τού τι λέμε και τι είναι Θεός, τότε θα κατεβάζαμε κατά κάποιο τρόπο την έννοια του Θεού, στο επίπεδό μας. 

Εφόσον μπορούμε να ορίσουμε την έννοια του Θείου, τότε, τι είδους Θεός είναι αυτός; 

Παρ όλα αυτά, και η γυναίκα μου και η μάνα μου και όλοι μας, άλλος το ομολογεί, άλλος το κρύβει, αλλά όταν βρισκόμαστε σε δύσκολες στιγμές τι λέμε. Εμείς οι Έλληνες λέμε Παναγίτσα μου, οι Μουσουλμάνοι μπορεί να λένε Αλλάχ, οι Βουδιστές Βούδα, κτλ.

Εκείνο που ο Φυσικός δεν επιτρέπεται να κάνει, είναι να μπλέξει «στα χωράφια....» που δεν ξέρει. Και ποια είναι αυτά τα χωράφια; - αυτά «τα πρώτα τρισεκατομμυριοστά του τρισεκατομμυριοστού του πρώτου δευτερολέπτου!!»

Γι αυτό εμείς την κάνουμε από πλάι... και λέμε μπορούμε να σας πούμε, τι συνέβη στο σύμπαν από το πρώτο τρισεκατομμυριοστό του τρισεκατομμυριοστού του πρώτου δευτερολέπτου αλλά όχι νωρίτερα.

[...] Το τι πιστεύω εγώ, το τι πιστεύετε εσείς, το τι πιστεύουν οι Φυσικοί όλου του κόσμου, είναι άλλου παπά Ευαγγέλιο.... Δεν έχει να κάνει με το αντικείμενο της μελέτης της Φυσικής. Γι αυτό λοιπόν να μου επιτρέψετε να περιοριστώ στα πράγματα που μπορούμε να αποδείξουμε.»

Μετά το τέλος της ομιλίας στο μέρος των ερωτήσεων υπεβλήθη στον ομιλητή από τον γράφοντα η εξής ερώτηση: «Οι γνώσεις που έχετε εσείς και όλοι οι Αστρονόμοι και Φυσικοί όλου του κόσμου για τη δημιουργία του σύμπαντος, πόσο μπορούν να επηρεάσουν την πίστη σας σύμφωνα με τη θρησκευτική κατήχηση που έχετε λάβει στα παιδικά σας χρόνια, ανεξάρτητα με το θρήσκευμα του καθενός»

Η ερώτηση θεωρήθηκε δύσκολη από τον κ. Διον. Σιμόπουλο, αλλά ωστόσο απάντησε ως εξής: «Η πίστη μας είναι το ίδιο όπως και των υπόλοιπων εξίμιση δισεκατομμυρίων ανθρώπων πάνω στη γη. Δε διαφέρει σε τίποτα. Διαφέρουμε όπως και εσείς είπατε στις γνώσεις που έχουμε για το σύμπαν. Αυτό διαφοροποιεί εμάς από τους υπόλοιπους; Η απάντηση είναι όχι. Και ρομαντικοί είμαστε (παρ’ όλο που ξέρουμε πως το φεγγάρι είναι ένας κόκκος) όπως όταν είμαστε νεαρότατοι, κάνουμε και ευχές όταν βλέπουμε ένα πεφταστέρι στον ουρανό, έστω κι’ αν γνωρίζουμε αυτό το πεφταστέρι δεν είναι αστέρι αλλά στην πραγματικότητα κόκκος άμμου!!

Παρ’ όλες τις γνώσεις που έχουμε αποκομίσει, ο καθένας από εμάς, κουβαλάει μαζί του και τα ιδιαίτερα δικά του πιστεύω και δοξασίες. 

Υπάρχουν πολλοί Φυσικοί οι οποίοι είναι ιδιαίτερα θρησκευόμενοι είτε είναι Ορθόδοξοι, Καθολικοί, Διαμαρτυρόμενοι, ή άλλων θρησκειών, ή άλλοι που δεν είναι τόσο θρησκευόμενοι, ή άλλοι που δεν είναι καθόλου, δηλαδή δε διαφέρουμε σε τίποτα απολύτως. Και όπως είπα και προηγουμένως στην ανάγκη μας θα πούμε,« βοήθα Παναγιά μας»

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ

Σήμερα 4 του μηνός Δεκεμβρίου η εκκλησία μας τιμά τη μνήμη της Αγίας Βαρβάρας…

Στην Ελλάδα είναι προστάτιδα του Πυροβολικού μας αλλά και σε όλη την Ευρώπη και στη χώρα μας ΄έχει καθιερωθεί ως προστάτιδα των μεταλλωρύχων …

Στην Ερμιόνη και τη γύρω περιοχή η Αγία Βαρβάρα είναι συνδεδεμένη   με τα παλιά μεταλλεία, γι’ αυτό άλλωστε στην περιοχή που βρέθηκαν τα πρώτα μεταλλεύματα    βόρεια – ανατολικά του  Ηλιοκάστρου είναι εκκλησάκι κτισμένο στη μνήμη  της και παλιός οικισμός που διέμεναν οι μεταλλωρύχοι με τις οικογένειές τους....

Ακόμα και το παλιό τρενάκι που μετέφερε τα μεταλλεύματα στην παραλία της Δάρδιζας να φορτωθούν σε πλοίο έφερε το όνομα της Αγίας.

Αυτό καταδεικνύει την πίστη και τη λατρεία στην Αγία, των μεταλλωρύχων, λοιπού προσωπικού και των οικογενειών τους …

======================================================================================================================

Παραθέτω παλαιότερο  ρεπορτάζ μου   σχετικό με τον εορτασμό της Αγίας Βαρβάρας με συνοπτικό σημείωμα για τα μεταλλεία της Ερμιόνης…

=================================================================================================================

Στην γιορτή της Αγίας Βαρβάρας 4 Δεκεμβρίου 1905

Στις αρχές του περασμένου αιώνα και συγκεκριμένα το 1905, ο γάλλος βιομήχανος Κάρολος Σκέντε ο οποίος είχε και την εκμετάλλευση των ιστορικών μεταλλείων του Λαυρίου, ήρθε στην Ερμιόνη για την έρευνα μεταλλευμάτων στην περιοχή.

Μετά από σκληρή προσπάθεια ενός χρόνου και με τα μέσα της εποχής, τα συνεργεία του εντόπισαν τον κύριο όγκο μεταλλεύματος που αποτελείτο κυρίως από χαλκό και σιδηροπυρίτη, τρία χιλιόμετρα ανατολικά του Ηλιοκάστρου. Η ημέρα αυτή που έμελλε να γραφτεί η ιστορία των μεταλλείων της Ερμιόνης ήταν η 4η Δεκεμβρίου 1905 όπου η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη της Αγίας Βαρβάρας.

Έτσι η εν λόγω γιορτή καθιερώθηκε έκτοτε ως ημέρα εορτής για τα μεταλλεία της Ερμιόνης όχι μόνο διότι συνέπεσε αυτή την ημέρα να ανακαλύψουν τα μεταλλεύματα αλλά και γιατί η Αγία είναι προστάτιδα του Πυροβολικού, κατ’ επέκταση των εκρήξεων, που πραγματοποιούνται σ’ όλα τα μεταλλεία για την εξόρυξη του μεταλλεύματος.

Αργότερα περί το 1935 έκτισαν στο χώρο των μεταλλείων προς τιμή της Αγίας Βαρβάρας το ομώνυμο εκκλησάκι. Από τότε κάθε χρόνο μέχρι το 1978 που η εταιρεία έκλεισε το μεταλλείο, οι μεταλλωρύχοι και με άλλους παράγοντες του προσωπικού των μεταλλείων καθώς και πολλών κατοίκων της περιοχής, γιόρταζαν τη μνήμη της Αγίας και την ημερομηνία έναρξης των εργασιών του μεταλλείου με αξέχαστα πανηγύρια και γλέντια.

Αλλά και κατόπιν μέχρι τις μέρες μας η μνήμη της Αγίας Βαρβάρας γιορτάζεται με Θεία κατάνυξη από παλιούς μεταλλωρύχους τις γυναίκες και τα παιδιά τους τα οποία πολλά από αυτά έχουν γεννηθεί στον οικισμό που είχε φτιάξει η εταιρία των μεταλλείων πέριξ της εκκλησίας και κοντά στις στοές που έβγαιναν τα μεταλλεύματα τους πρώτους χρόνους.

Έτσι κάθε χρόνο τέτοια ημέρα στη μνήμη της Αγίας Βαρβάρας εκτός από τους ντόπιους μεταλλωρύχους έρχονται με πούλμαν και Ι.Χ. αυτοκίνητα από την Αθήνα όσοι απο τους παλιούς ακόμα ζουν με τις οικογένειες τους. Είναι συγκινητικό να τους βλέπεις με υγρά μάτια.... αναπολώντας παλιές θύμισες αντικρίζοντας τα χαλάσματα του οικισμού και τις εισόδους των στοών του παλιού μεταλλείου να χάσκουν παρουσιάζοντας μια μακάβρια εικόνα.

Είναι η στιγμή που αυτά τα μνημεία της ανθρώπινης ιστορίας λαβαίνουν σάρκα και οστά και αρχίζουν ένα διάλογο μαζί τους που μόνο οι παλιοί μεταλλωρύχοι, οι γυναίκες τους και τα παιδια τους, μπορούν να τον αφουγκραστούν και να επικοινωνήσουν μεταξύ τους....

Φώτο: Η εκκλησία της Αγίας Βαρβάρας σήμερα προφανώς επισκευασμένη. 

Στο βάθος χαλάσματα από τον παλιό οικισμό. 

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ

Το ρεπορτάζ μου δημοσιεύτικε και 

στην καθημερινή εφημερίδα "ΑΡΓΟΛΙΔΑ"

Εικόνες «που εμπνέουν καλλιτέχνες της εικαστικής τέχνης»…

…Τώρα στο κέντρο του λιμανιού της Ερμιόνης!...

 Το κάρο στα εξ ων συνετέθη  … 

- Το έφερε η δημοτική και η κοινοτική αρχή για να διανθίσει το ντεκόρ στη γιορτή του ροδιού και έκτοτε – 40 ημέρες μετά βρίσκεται εκεί... Ίσως για τους άρχοντές μας να ομορφαίνει περισσότερο την πόλη μας …

Η δεύτερη φωτο είναι χώρος αποθήκης αλλοδαπού που φυλάει τα επαγγελματικά του εργαλεία…

Κύριε δήμαρχε, τι άλλο να πούμε και να συζητήσουμε, οι εικόνες είναι πολύ εύγλωττες και αποκαλυπτικές(!) που μας δείχνουν τις ικανότητες των στενών συνεργατών σας…

 Κύριε Γεωργόπουλε, καλό είναι που αλλάζετε τους συνεργάτες σας στις καίριες θέσεις του Δήμου να βολεύονται όλοι –έτσι ή αλλιώς… - αλλά να είναι ικανοί για τις αρμοδιότητες που τους αναθέτετε και να μην εκτίθεστε και εσείς για τις επιλογές σας …

ΣΤΑΜ. ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ  

Το παράπονο του πρώην Δημάρχου Δημήτρη Καμιζή…

Σχόλια στο κοινωνικό δίκτυο, με αφορμή το μνημόσυνο τέτοιες ημέρες για τη θυσία του Κρανιδιώτη ήρωα παπαΑρσένη Κρέστα στον αγώνα της επανάστασης του 21

 

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΜΙΖΗΣ

Είναι εντυπωσιακή η συστηματική αποφυγή και η αναφορά τόσο από την Συμπολίτευση όσο και από την Αντιπολίτευση στην ιστορία και την απαρχή των θεσμικών εκδηλώσεων που καθιερώσαμε επί δημαρχίας μου τόσο στον Δήμο Κρανιδίου όσο και στον διάδοχό του Δήμο Ερμιονίδας ...

Σταμάτης Δαμαλίτης

Κύριε Δήμαρχε το σώμα των δε σε όλο ανθρώπων πλένεται...

Στο πνεύμα και στην ψυχή μένουν ανεξίτηλες ρυπαρές κηλίδες μέχρι το θάνατό μας

Δεν ανακαλύψανε αυτοί το ΔΗΜΟ! -> συνεχιστές είναι και θα κριθούν για το έργο τους και τις συμπεριφορές τους...

·     

Theodora Noni

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΜΙΖΗΣ Δυστυχώς η επιλεκτική μνήμη ειναι χαρακτηριστικό της εποχής μας!!εσείς ξεκινήσατε όλες τις εκδηλώσεις συνεχίζετε να θυμάστε κ κάνετε αναφορά τις εκάστοτε περιπτώσεις!!!