Γράφει ο Καθηγητής Γιώργος Πιπερόπουλος
Ξεκινώ, προς αποφυγή κάθε πιθανής παρεξήγησης, με τη διευκρίνιση ότι η αναφορά του τίτλου μου σε «νευρόσπαστα» δεν συνιστά νεύρο-ψυχιατρική διάγνωση για δρώντα πρόσωπα στα διεθνή πολιτικά παλκοσένικα, όπως φυσικά και στο Ελληνικό πολιτικό σύστημα, αλλά αφορά στον αρχαίο όρο για τις θεατρικές «κούκλες» που χρησιμοποιήθηκαν στο Αρχαίο ελληνικό θέατρο οι οποίες στη συνέχεια μετονομάστηκαν και έγιναν διεθνώς γνωστές ως «μαριονέτες»…
Πολλοί φίλοι και εχθροί, όχι μόνο στο παρελθόν, αλλά και τώρα, μας χαρακτηρίζουν ως έναν ιδιόμορφα «περίεργο» Λαό, ικανό να σκαμπανεβάζει ανάμεσα σε ναδίρ και ζενίθ εν ριπή οφθαλμού, να επιδείχνει συμπεριφορές που θυμίζουν ελβετικές αγελάδες ο οποίος διανύοντας μια τρισχιλιετή ιστορία συχνά πρωταγωνίστησε, πρωτοτύπησε και «έγραψε έπη» από τον Μαραθώνα και τη Σαλαμίνα, αναχαιτίζοντας τους Πέρσες, την Αλβανία και το οχυρό Ρούπελ, αναχαιτίζοντας τις φασιστικές δυνάμεις του Γερμανό-Ιταλικού Άξονα!...
Στα παιδικά μας χρόνια μάθαμε εμείς, μετά τα παιδιά μας και ευτυχώς συνεχίζουν να μαθαίνουν τα εγγόνια μας για τον «Χρυσό Αιώνα» του Περικλή, και τη γέννηση εδώ της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ως πολιτικό σύστημα που οι Λαοί του πλανήτη εφαρμόζουν ή αγωνίζονται για να φέρουν την ημέρα θα την εφαρμόσουν ως Πολίτευμα στις Πατρίδες τους.
Τον ίδιο εκείνο «χρυσό αιώνα» αναφέρεται ιστορικά ότι στην Αθήνα «εφευρέθηκαν» και τα αποκαλούμενα «νευρόσπαστα» (κούκλες ή αγαλματάκια που η κίνησή τους γινόταν με το τράβηγμα «νημάτων» δεμένων στα άκρα τους).
Από την Αθήνα και τη Ρώμη το σύγχρονο κουκλοθέατρο και οι μαριονέτες του έγραψαν λαμπρές σελίδες στη διασκέδαση παιδιών και ενηλίκων σε όλη την Ευρώπη και στον Νέο Κόσμο. Τα αρχαϊκά «νευρόσπαστα», στα οποία αναφέρομαι λοιπόν, είναι οι σύγχρονες «Μαριονέτες» του κουκλοθέατρου με παραστάσεις που συγκινούν μικρούς και μεγάλους.
Το κλασικό παιδικό κουκλοθέατρο με τα «νευρόσπαστα», δηλαδή τις μαριονέτες, και το γνωστό «ελληνικό πολιτικό θέατρο» (που μερικοί το χαρακτηρίζουν συχνά και ως «θέατρο του παραλόγου») έχουν τελικά ένα σημαντικό, λειτουργικό και εκ των «ων ουκ άνευ…» σημείο αναφοράς:
Τα «νευρόσπαστα» (μαριονέτες) δίνουν την παράσταση με χορό, περπάτημα, αγκαλιές και μαλώματα αλλά τις κινήσεις τους τις ελέγχουν και τις επιβάλλουν (χωρίς να γίνονται ορατοί) εκείνοι και εκείνες που κρατούν στα χέρια τους τα «νήματα» από τα οποία «εξαρτώνται» οι μαριονέτες!...
Δεν ξέρω εάν ήταν θέμα «ειρωνείας της Τύχης» ή απλά μια ιστορική σύμπτωση το γεγονός ότι τα «νευρόσπαστα» εμφανίστηκαν στην Αθήνα την εποχή της γέννησης και εφαρμογής της Δημοκρατίας ως καινοτόμο πολιτικό σύστημα διακυβέρνησης λαών.
Οι συνάδελφοι ιστορικοί και φιλόλογοι έχουν εντοπίσει αναφορές του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη που θεωρούσαν και εμάς τους θνητούς ως «νευρόσπαστα», ως κούκλες ή μαριονέτες, στα χέρια των Θεών που μας «έπαιζαν» για δική τους ικανοποίηση και με δικούς τους στόχους…
Από το «Μνημονικό έτος 2010» στην Ελλάδα της τρόικας και των θεσμών, στη σύγχρονη Αθήνα που είναι το Κέντρο ΟΛΩΝ των δρώμενων στην κοινωνική, πολιτική, οικονομική και πολιτιστική μας ζωή (το βιώνουμε οι απανταχού της Επικράτειας Έλληνες και Ελληνίδες και ας μας «δουλεύουν» οι επιτήδειοι δηλώνοντας ότι «Ελλάδα ΔΕΝ είναι μόνο η… Αθήνα»), ζήσαμε δύσκολες εποχές.
Σε κάθε χώρα του Πλανήτη, για την Ελλάδα δεν λέμε, υπάρχουν σενάρια που μερικοί τα κατατάσσουν στις θεωρίες της συνωμοσίας και στον κόσμο της παράνοιας, ενώ άλλοι «δείχνουν» ευεργετημένους με συμβόλαια, παροχές, μίζες και μυθικά πλούτη, που λένε ότι στο παλκοσένικο της Πολιτικής ζωής οι πολίτες ως θεατές βλέπουν τις κινήσεις και ακούνε φλογερούς διαλόγους αντιδικιών ανάμεσα στα σύγχρονα αυτά «νευρόσπαστα» (όπως τα παιδιά μας παρακολουθούν γοητευμένα κάποια παράσταση σε κουκλοθέατρο).
Ραδιοτηλεοπτικά παράθυρα και μπαλκόνια, πρωτοσέλιδα εφημερίδων και περιοδικών και κάμερες στα σύγχρονα Κοινοβούλια διαφόρων χωρών θυμίζουν σε πολλούς παραστάσεις σύγχρονου Πολιτικού κουκλοθέατρου.
Ένα μεγάλο τμήμα της Κοινής Γνώμης, καθοδηγούμενο από τα ΜΜΕ, πείθεται ότι οι διάλογοι, οι διαξιφισμοί, οι μεγαλοστομίες και οι βροντόφωνες αντιδικίες είναι «αυθεντικά», ενώ ένα άλλο τμήμα της Κοινής Γνώμης θεωρεί ότι «καθοδηγούνται» από κάποιους και κάποιες που ουσιαστικά είναι αυτοί που κερδίζουν από αυτές τις «θεατρικές» παραστάσεις.
Δεν είναι παρανοϊκοί πολλοί που πιστεύουν ότι υπάρχουν τα άτομα που ενώ κάθονται σε πανάκριβες μπερζέρες και πολυθρόνες chesterfield σε ακριβές σουίτες-ρετιρέ παίζουν στα δάκτυλά τους τα «νήματα» που ελέγχουν τις «μαριονέτες» που αγορεύουν και μαλώνουν στα Εθνικά Κοινοβούλια.
Τελικά οι πολίτες στα σύγχρονα Δημοκρατικά πολιτεύματα, καθώς παρακολουθούν στους τηλεοπτικούς δέκτες, ακούν στα ραδιόφωνα ή διαβάζουν στα έντυπα που αντιπροσωπεύουν τις Κομματικές τους προτιμήσεις τις παραστάσεις στα σύγχρονα πολιτικά κουκλοθέατρα, εμπλέκονται σε συναισθηματικές αντιπαλότητες με συμπολίτες που ανήκουν στις απέναντι τη δική τους όχθες..
Οι πολίτες αναλώνονται ακολουθώντας «ηγέτες» και εγκλωβίζονται στα κλασικά «μαντριά», ενώ εκείνοι και εκείνες που κρατούν τις άκρες των «νημάτων» απολαμβάνουν τα «λάφυρα» των επιδέξιων «κινήσεών» τους, που καθοδηγούν στρατηγικά τις συμπεριφορές των «νευρόσπαστων» στην πορεία ανέλιξης και μετά άσκησης της ΕΞΟΥΣΙΑΣ.
Όσο τα δικά τους «νευρόσπαστα», οι δικές τους «μαριονέτες», πρωταγωνιστούν, κάποιοι ανάβουν πούρα Αβάνας και ανοίγουν πανάκριβες Σαμπάνιες.
Οι πολίτες της Υφηλίου, «μαγεμένοι» από το Πολιτικό κουκλοθέατρο, απολαμβάνουν «αντί άρτου θέαμα» εισπράττοντας μειωμένους βασικούς μισθούς, κουτσουρεμένες συντάξεις και υποτιμητικά επιδόματα ανεργίας, ένώ αμέτρητοι απλά… ΠΕΙΝΑΝΕ!...
