Οι ιστορίες σας πριν από ένα χρόνο Ανατρέξτε ξανά σε αυτές τις στιγμές από το αρχείο των ιστοριών σας.Κλικ στη φώτο και στο κείμενο...
24 Ιουλ
24 Ιουλ
Κεραυνός εν αιθρία ! - > Η αποστομωτική απάντηση της Αντεισαγγελέα Πρωτοδικών Ναυπλίου ! ...
ΚΛΙΚ ΣΤΗ ΦΩΤΟ -> Κεραυνός εν αιθρία ! - > Η αποστομωτική απάντηση της Αντεισαγγελέα Πρωτοδικών Ναυπλίου ! ...
Κυριακή 24 Ιουλίου 2022
Εμείς θα το πούμε ευθέως: - > Ο κ. δήμαρχος ενεργεί σαν Σουλτάνος, χωρίς να σέβεται τον κορυφαίο θεσμό του Δήμου, - > αυτό του Δημοτικού Συμβουλίου και των άλλων ψηλών οργάνων....
… Όσο για τις δωρεές των ιδιωτών, θα πούμε, τίποτα δεν είναι δωρεάν. - όλα αποβλέπουν κάπου, και γυρίζουν πίσω…
Το δώρο έχει αντίδωρο...
Το αργότερο, μέχρι στις εκλογές…
Stam.dam.d.
============================================================================================================================================
ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΣ ΠΟΡΤΟΧΕΛΙΟΥ:
ΠΟΙΟΣ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ΓΙΑ ΤΑ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΑ ΕΡΓΑ
ΔΗΜΑΡΧΕ;
Κυριακή 24 Ιουλίου 2022
ΜΕ ΠΟΙΑ ΑΠΟΦΑΣΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΥ ΟΡΓΑΝΟΥ ΕΝΕΡΓΕΙ Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ;
Η χθεσινή ανακοίνωση του Δημάρχου Ερμιονίδας για τον Περιφερειακό
Πορτοχελίου, αποδεικνύει αυτό που λέμε όλες οι παρατάξεις της αντιπολίτευσης,
ότι δηλαδή η σημερινή Δημοτική Αρχή ΅γράφει στα παλιά της τα παπούτσια΅ την
λειτουργία όχι μόνο του Δημοτικού Συμβουλίου, αλλά και των θεσμοθετημένων
οργάνων του Δήμου.
Νομίζοντας ο Δήμαρχος ότι ο Δήμος Ερμιονίδας είναι ΅δικό του οικόπεδο΅, καθορίζει τις τύχες αυτού του τόπου, την ανάπτυξή του και τον σχεδιασμό στρατηγικών έργων, χωρίς να δίνει λόγο. >>>>>>>>>
Δημήτρης Καμιζής -> με αυτά τα ιδανικά και τις αξίες ξεκινήσαμε και πορευτήκαμε !...
Άλλες αξίες της ζωής...Αλλιώτικος κόσμος...
Ήταν και τότε Ιούλιος, ένας καυτός Ιούλιος στα 1970 κι
εγώ στα 21 !
Φοιτητής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών
από το δεύτερο έτος, στο τρίτο. Κάποιοι φοιτητές τότε, όχι μόνο για να
σπουδάζουμε αλλά και για να ζούμε, έπρεπε να δουλεύουμε τα καλοκαίρια και όχι
μόνον, και μάλιστα σε βαριές και ανθυγιεινές δουλειές και διπλά οκτάωρα για να
βγάζουμε περισσότερα χρήματα να μας φτάσουν και τον χειμώνα.
Για εργάτης τότε έβρισκες εύκολα δουλειά πότε με ΙΚΑ πότε χωρίς ΙΚΑ.
Όλα τα καλοκαίρια δουλεύαμε μέχρι το πτυχίο, κι όποιος άντεχε.
Κι αντέξαμε, ο Θεός; η πίστη σε ιδανικά και οι αξίες; οι προσευχές των δικών
μας; ο Καζαντζάκης; ο Ελύτης; ο Σεφέρης; το πείσμα μας;
Εκείνο το καλοκαίρι του 70 βρήκα δουλειά στην Ελληνική
Βιομηχανία Ψύχους του ΦΙΞ. - Έτσι λέγονταν, στην οδό Πέτρου Ράλλη 24, ένα οκτάωρο
στο παγοποιείο και το άλλο από πάνω, στα ψυγεία συντήρησης τροφίμων.
Η κούραση απερίγραπτη έφτανε ως τα κόκαλο, την θυμάμαι
ακόμα.
Μα περισσότερο από όλα θυμάμαι έναν άλλον εργάτη, 50ρη
σε ηλικία, ψηλό και αδύνατο καχεκτικό σχεδόν, με μουστάκι, χαραγμένον από τα
βάσανα της ζωής του, που στο κουλατσιό κατά τις 12 άνοιγε με ιεροτελεστία μια
δεμένη στις τέσσερις γωνίες της καρώ μπλε πετσετούλα, που είχε ένα αλουμινένιο
κατσαρολάκι που περιείχε δυό αυγά βραστά, καμιά ντομάτα και κανά δυο ελιές και
πάνω από το κατσαρολάκι δυό φετούλες ψωμί! Έκανε πάντα τον Σταυρό του, έπαιρνε
με τα δυό του χέρια το ψωμί, το έφερνε με ευλάβεια στο στόμα του και το
ασπάζονταν!!!
Αυτός ήταν ο κόσμος τότε ...
ο Μικρός, ο Μέγας, κατά τον Οδυσσέα Ελύτη!!!
Δόξα στον Θεό!!!
===================================================================================================================
Αυτή την ιστορία ο πρώην Δήμαρχος μου την είχε διηγηθεί στο
γραφείο του στο δημαρχείο. Μού άρεσε πολύ γιατί έχει στοιχεία από τη δική μου
ζωή και του είπα να την γράψει για το blog και χαίρομαι πολύ τώρα που τη διαβάζω. Όμως, η μεγάλη
διαφορά είναι ότι αυτός δούλεψε σε ξένα
χέρια – κατά τη λαϊκή φράση – ενώ εγώ στην ψαρόβαρκα του πατέρα μου.
Τώρα θυμάμαι και την αείμνηστη μητέρα μου που μου’ λεγε –
αυτό: «δεν σας στείλαμε να δουλέψετε σε ξένα χέρια» τότε έφηβος και πιο μικρός, δεν καταλάβαινα
αυτή την ΑΞΙΑ! και την είχα παρεξηγήσει. Όταν μεγάλωσα και ανδρώθηκα κατάλαβα
τη φιλοσοφία που είχαν οι γονείς μας αγράμματοι άνθρωποι γιατί κουβαλούσαν
βιώματα με αξίες από Υγιείς κοινωνίες!! … Το θέμα προσφέρεται για περισσότερο
σχολιασμό, αλλά δεν θέλω να το πλατειάσω…
ΣΤΑΜ. ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ
Πάλι ήρθαν εκείνες οι θύμισες από τα χρόνια της πρόσκαιρης περιπέτειας με την Υγεία μου ...
.jpg)
Πάλι με επισκέφτηκαν σήμερα -> την ώρα που κολυμπούσα τρισευτυχισμένος μακρινή απόσταση! – εκείνες οι θύμισες που πριν δύο χρόνια και πλέον ήμουν σχεδόν παράλυτος και με θολό το μυαλό μου!!!...
Η περιπέτειά μου ήταν γνωστή σε όλη την Ερμιονίδα! Μάλιστα, μερικοί συμπολίτες
μου, είχαν προβλέψει... την μόνιμη αναπηρία μου ή το φευγιό μου! …
Και αυτές οι σκέψεις – πάντα κολυμπώντας- μου έφεραν και άλλες
στη συνέχεια, με την περιβόητη υπηρεσία του Δήμου μας «ΒΟΗΘΕΙΑ στο ΣΠΙΤΙ»
Δεν ξέρω αν ακόμα λειτουργεί αλλά τότε – Απρίλιος & Μάϊος 2020 λειτουργούσε και εδώ στη Δημοτική Ενότητα Ερμιόνης είχε έδρα στο Κοινοτικό μας κατάστημα, 80 μέτρα από το σπίτι μου.
Μάλιστα, με είχε επισκεφθεί στο σπίτι μου πάνω στη μεγάλη κρίση, πριν τη
σοβαρή εγχείρηση στον εγκέφαλο και ο πρόεδρος της Κοινότητας Ερμιόνης Ιωσήφ
Γανώσης.
Ωστόσο, όχι μόνο επίσκεψη από αυτή την υπηρεσία δεν είχα αλλά ούτε μήνυμα, ούτε γράμμα, παρά του ότι υπήρχαν ορισμένα κριτήρια όπως αναφέρονται πιο κάτω.
Ίσως, για τους αρμόδιους του Δήμου να υπάρχουν και άλλα κριτήρια που δεν
τα ξέρω, αλλά μπορώ να τα υποθέσω…
ΥΓ. Ένα αυτοκίνητο αυτής της υπηρεσίας τον τελευταίο καιρό το χρησιμοποιεί ένας αιρετός (και άλλοι) για δουλειές του Δήμου, αλλά και για «βοήθεια» στο… δικό του σπίτι…
ΣΤΑΜ. ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ
Τοπικός δημοσιογράφος
========================================================================================================================
Βοήθεια στο Σπίτι του Δήμου Ερμιονίδας
>>> διαβάστε στη συνέχεια την ενδιαφέρουσα ενημέρωση >>>
Η Ερμιόνη το καλοκαίρι με το μάτι του παρατηρητή …
Η εικόνα που βλέπουμε μπορεί να σχολιασθεί μόνο με το αρχαίο ρητό «ουδέν κακόν αμιγές καλού» και το αντίθετο...
Αλλά επειδή αυτό το σχόλιο είναι γενικόλογο, εμείς θα το προχωρήσουμε...
Ο τουρισμός έχει και τα καλά και τα κακά του...
Τα καλά είναι αυτό που είχαμε ακούσει κάποτε στις Κυκλάδες (Τήνος) πως -> «ο ξένος και τη σκόνη των παπουτσιών του να αφήσει στον τόπο που επισκέπτεται η φιλοξενία του θα αφήσει κέρδος»….
Για τη δική μας περίπτωση μετά από αυτή την πρωτόγνωρη προσέγγιση σκαφών αναψυχής στα δύο λιμάνια μας, που θα συνεχιστεί και όλο το καλοκαίρι - > σ’ αυτό βοήθησε και οι πολύ ισχυροί έως θυελλώδεις άνεμοι (Μελτέμια) που έπνεαν στις Κυκλάδες – ο κάθε απλός παρατηρητής της καθημερινής εικόνας στις προβλήτες και στα κρηπιδώματα, όσο και με πολλά σκάφη αρόδο, θα νομίζει πως όλοι αυτοί επιβαίνοντες σ’ αυτά ενισχύουν οικονομικά παρά πολύ την τοπική αγορά …
Όμως δεν συμβαίνει αυτό, διότι οι περισσότεροι τουρίστες που επιβαίνουν σ’ αυτά, άλλοι δεν εξέρχονται καθόλου, γιατί προφανώς έχουν γεμίσει τα ψυγεία τους και τις αποθήκες με τα χρειαζούμενα, άλλοι βγαίνουν για ένα περίπατο και οπωσδήποτε κάποιοι κάνουν τα ψώνια τους ή κάθονται για ένα φαγητό στα καταστήματα εστίασης.
Γενικά όπως αναφερθήκαμε υπάρχει κέρδος πολύ περισσότερο που ο ελληνικός τουρισμός είναι μουδιασμένος για τους γνωστούς λόγους...
Αυτή είναι η μια πλευρά της πρόχειρης ανάλυσής μας, γιατί ειδικοί δεν είμαστε....
Η άλλη πλευρά που πρέπει να σταθούμε με προβληματισμό είναι, ότι, αυτή η μεγάλη πληθώρα των επιβαινόντων στα σκάφη αναψυχής έχουν ανάγκη για να γεμίζουν τις δεξαμενές τους με νερό του Δήμου, πολύτιμο αγαθό σε μη επάρκεια(!) στην Ερμιονιδα....
Αυτός ο κόσμος στα ελλιμενισμένα σκάφη, έχει τις σωματικές τους ανάγκες, για την αφόδευσή τους κ.α. που εκβάλλεται στη θάλασσα των λιμανιών μας και απλώνεται σε διάφορες κατευθύνσεις, ανάλογα με τα θαλάσσια ρεύματα, επιβαρύνοντας το θαλάσσιο περιβάλλον, με ό,τι αυτό σημαίνει για τους λουόμενους…
Πάντως, η μόλυνση «κάνει βόλτες» και πότε τη βλέπουμε στην μια παραλία (μπανιέρα μας)
και πότε στην άλλη…
Βέβαια, υπάρχουν και άλλα θέματα για σχολιασμό, αλλά γι’ αυτά, κάποια άλλη φορά...
Θα κλείσουμε το μικρό μας σημείωμα, πάλι με τη γνωστή αρχαία ρήση – «Ουδέν κακόν αμιγές καλού» - και το αντίθετο…
ΥΓ. Για κάθε διαφορετική άποψη εδώ είμαστε να τη φιλοξενήσουμε
στον ίδιο χώρο. Θα στεναχωρηθούμε πολύ, αν και αυτή τη φορά, μας σχολιάσετε
ανεύθυνα με λόγια που τα παίρνει ο άνεμος, μάλιστα, πίσω από την πλάτη μας…
-> ΔΕΝ ΣΑΣ ΤΙΜΑ…
ΣΤΑΜ. ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ
Τοπικός δημοσιογράφος
Σάββατο 23 Ιουλίου 2022
Ο εθελοντισμός του Ιατρού Δημήτρη Καμιζή σε ανύποπτο χρόνο....
-> αιθεροβάμονες και ζηλόφθονες, πως αλλιώς να σας το πω...
stam.dam.d.
====================================================================================================================================================
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)