ΑΦΙΕΡΩΜΑ του BLOG - Στην Εθνική μας γιορτή της 28ης Οκτωβρίου περασμένα χρόνια στην Ερμιονίδα και στην Ερμιόνη ....

…Η Εθνική, Ιστορική και Συλλογική Μνήμη, είναι η ίδια η Ύπαρξή μας!! 

– μια συμβουλή στους νέους, στα παιδιά μας …

 ΦΩΤΟ - ΡΕΠΟΡΤΑΖ -> ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ ΤΟΠΙΚΟΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ 

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Από τους χρόνους που είχαμε όνειρα και στόχο να σηκώσουμε τον ενιαίο Δήμο Ερμιονίδας σε ψηλό πολιτιστικό επίπεδο

28^η Οκτωβρίου 2011

Δήμαρχος Δημήτριος Καμιζής

Και ύστερα, μα δεν υπάρχει ύστερα...

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ο Δήμος Ερμιονίδας και ο Μουσικός Σύλλογος 

τίμησαν τους ήρωές μας και το Έπος του 40!!

Σε μια πολύ συγκινησιακά φορτισμένη ατμόσφαιρα

στην αίθουσα εκδηλώσεων του ΓΕΛ Κρανιδίου.

Πολύ απλοί δημότες παραβρέθηκαν σ’ αυτό το ιστορικό μνημόσυνο, για να αποτίσουν φόρο τιμής - τουλάχιστον με την παρουσία τους, σ’ αυτούς τους ήρωες,  που συνέχιζαν να πολεμούσαν λαβωμένοι, με πρησμένα πόδια, επιδέσμους  και με δεκανίκια και  τους έλεγαν αλήτες (!) -κατά τον ποιητή Οδυσσέα Ελύτη - οι άλλοι από τα πλουμιστά σαλόνια τους…!!

Άξιον Εστί- "Η μεγάλη έξοδος"  -- απαγγέλει ο Μάνος Κατράκης 

(βίντεο) Κλικ εδώ: https://www.youtube.com/watch?v=Xv9mVh8xJVk

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Θλιβερά απούσα θα λέγαμε από αυτή την ιερή μυσταγωγία, 

η αντιπολίτευση του δήμου με τους επικεφαλής της ……….

Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη το βράδυ 27 Οκτωβρίου 

στην αίθουσα του ΓΕΛ Κρανιδίου και χωριζόταν σε πέντε ενότητες.

• 28Η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ: Ημέρα μνήμης και τιμής

• Η κήρυξη του πολέμου

• Αφήγηση των γεγονότων από την κήρυξη του πολέμου στο Κρανίδι

• Ντοκουμέντα για τους πεσόντες της περιοχής μας

• «ΆΞΙΟΝ ΕΣΤΙ» Οδυσσέα Ελύτη – Μίκη Θεοδωράκη, από την ορχήστρα «Ερμιονίδα» και το Χορωδιακό Εργαστήρι του Μουσικού Συλλόγου Ερμιόνης

Η πρώτη ενότητα περιείχε ένα ντοκιμαντέρ με εικόνες από τα σημαντικότερα ιστορικά γεγονότα της εποχής, η δεύτερη - ομιλία με το ιστορικό και πολιτικό χρονικό από τον εκπαιδευτικό και δ.σ. κ. Νίκο Παπά, η τρίτη - αφήγηση  του π. Γκίκα Παπαδημητρίου  από αναμνήσεις δικές του αλλά και από διηγήσεις μεγαλυτέρων του που άκουγε στην ταβέρνα του πατέρα του στο Κρανίδι από την κήρυξη του πολέμου και τον μετέπειτα χρόνο, η τέταρτη ενότητα  και η πιο συγκλονιστική του δημάρχου κ. Δημήτρη Καμιζή ο οποίος μετά από έρευνα που συνεχίζει στο αρχείο του δήμου βρήκε και μας παρουσίασε έγγραφα αγγελτήρια θανάτου κρανιδιωτών στο πόλεμο του 40 και σε άλλες επιχειρήσεις που είχαν σταλεί στο δήμο αυτή την εποχή προς ενημέρωση των συγγενικών τους προσώπων

Από την ομιλία του κ. Ν. Παπά σας μεταφέρουμε τον επίλογο ο οποίος μας άρεσε  πολύ.

[…]«Η Επέτειος του ιστορικού ΟΧΙ αποκτάει στις μέρες μας ιδιαίτερη σημασία. 
Σήμερα σε πολύ διαφορετικές συνθήκες από το 1940 καλούμαστε να πούμε ΟΧΙ, στους νέους επίδοξους οικονομικούς κατακτητές. 
ΟΧΙ, στην επιτήρηση και εποπτεία της χώρας μας από «φίλους και συμμάχους».

ΟΧΙ, στην κηδεμονία και την εξάρτηση της πατρίδας μας από τους δανειστές. 
71 χρόνια μετά, τιμώντας τους αγωνιστές του 40, ας ενώσουμε τις δυνάμεις μας, για μια Ελλάδα ανεξάρτητη χωρίς προστάτες και κηδεμόνες. 
Ας αγωνιστούμε για μια Ελλάδα αντάξια της θυσίας του. Μνήμη του Λαού μου σε λένε ΠΙΝΔΟ……»

Η πέμπτη και τελευταία ενότητα περιελάμβανε απαγγελία αποσπασμάτων από το μεγαλειώδες έργο του νομπελίστα ποιητή «Άξιον Εστί» σχετικά με το Έπος του 40 ενώ ενδιαμέσως η χορωδία του Μουσικού Συλλόγου και η ορχήστρα του με σολίστα τον Ευτύχιο Χατζητοφή και στη δ/νση τον δικό μας μαέστρο Τάκη Μανιάτη τραγούδησαν τραγούδια από το πιο πάνω ποιητικό έργο σε μουσική σύνθεση του Μίκη Θεοδωράκη.

  

Η απαγγελία των κειμένων του εν λόγω έργου έγινε εναλλάξ από το δήμαρχο κ. Καμιζή και τον μαέστρο Τάκη Μανιάτη με μια πολύ καλή απόδοση αφού εκτός των άλλων σ’ αυτό βοηθάει και το ηχόχρωμα της φωνής τους.

Και με αυτό το μέρος έκλεισε η εκδήλωση, με το ακροατήριο εμφανώς συγκινημένο να χειροκροτεί παρατεταμένα τους συντελεστές! ....

Η περιβόητη υπόθεση με το φωτισμό στο Κρόθι Ερμιόνης αυτό κι' αν δεν είναι έργο του κ. δημάρχου που άλλαξε τις λάμπες ...

Την ανάρτηση μιας  όμοιας φωτογραφίας στο blog μου, την πλήρωσα με αγωγή αποζημιώσεως και μήνυση για το ποινικό μέρος από τον κ. Γεωργόπουλο....

Θα πληρώσει και αυτός πολλά περισσότερα (γιατί το άδικο δεν ευλογείται…)  από όσα μου έχουν στοιχήσει μέχρι τώρα σε δικηγόρους συμβολαιογράφος κ.α..  χωρίς να έχουν εκδικασθεί οι αγωγές ...

=====================================================================================================================================================

FACEBOOK

Σταμάτης ΔαμαλίτηςGiannhs Pallis

Γιάννη Πάλλη αυτή η φωτογραφία με το φωτισμό στο Κρόθι που έχεις στην προμετωπίδα της σελίδας σου στο facebook είναι όμοια με τη δική μου ( και με τις ίδιες ανταύγειες) που την είχα αναρτήσει στο blog μου και μου έκανε αγωγή αποζημίωσης και μήνυση ο κ. δήμαρχος!!!

Δεν θα σε ρωτήσω γιατί δεν κάνει μήνυση και σε εσένα ...

Θα σε ρωτήσω όμως, σαν ηλεκτρολόγος που είσαι, τι παρέμβαση έγινε στα φωτιστικά μετά τη μήνυση και ο φωτισμός έκτοτε είναι αμυδρός και πιο ωραίος κατά τη γνώμη μου από τον αρχικό...

Giannhs Pallis- > Σταμάτης Δαμαλίτης ξέρεις ότι λέω πάντα αυτό που θέλω. Εσύ όπως κ εγώ δεν κάναμε κάτι στην φωτογραφία απλά άλλες λάμπες ήταν ιωδινης άλλες led άλλες hqi κ διαφορετική θερμοκρασία κ άλλες είχαν κάτοπτρο κ άλλες οχι ( θερμές ψυχρές κλ). Μετά έβγαλαν όλα τα κάτοπτρα κ έβαλαν ίδιες λάμπες σε απόδοση κ χρωματισμό... Έτσι πολύ απλά το εξηγώ...

Πάνος Αποστόλου

Ο Δήμαρχος έχει κάνει καταγγελία στον εισαγγελέα για την λειτουργία των βιολογικών Κρανιδίου και Ερμιόνης την περίοδο που ήταν πρόεδρος της ΔΕΥΑΕΡ ο Γιάννης ο Πάλλης και έχει ζητήσει να ελεγθει η ΔΕΥΑΕΡ από τους ελεγκτές δημόσιας δοιηκησης την περίοδο που ήταν πρόεδρος ΔΕΥΑΕΡ ο Γιάννης ο Πάλλης. Άρα δεν πρόκειται να κάνει μυνηση αφου έχει γίνει κάτι παρόμοιο της μήνυσης ήδη!...

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Αθανασια Μητσιου

Κύριε Δαμαλιτη μου ...

Εγώ έχω καταγωγή από Εκεί ..

Όμως με Δυσανασχετεί Όλη Αυτή η Συμπεριφορά ......

Λυπάμαι Ειλικρινά.....

Τώρα αυτό είναι ΘΕΜΑ Ανθρώπου να πάρει Δόξα και χρήμα....

Αλλά κάνε και Έργα!!!!

Από ότι είπες κάνε τα Μισά κύριε Δήμαρχε......

Εγώ Δέχτηκα  το απόλυτο Μίσος από κάτι τσογλάνια της Ερμιόνης ούτε που τους ήξερα ....

Είμαι Καλός Άνθρωπος αλλά!!!!! Επειδή σας Εκτιμώ  σας Εύχομαι Μέσα από την Καρδιά Μου...Να βρείτε το Δίκιο σας !!!! Φιλιά Πολλά!!!

Λέμε ΟΧΙ στα παρατράγουδα...

Σταμάτης Δαμαλίτης - > Αθανασια Μητσιου Σας ευχαριστώ για τη συμπαράσταση και τα καλά σας λόγια ...

Κατεβάζω ανάρτηση με αναφορά μου στον πρόεδρο του Ν.Π. Ερμιονίδας Παναγιώτη Μέξη διότι έγινε εκ παραδρομής και ζητάω συγνώμη…

Εκ των υστέρων με ενημέρωσαν  πως πρόκειται για συνωνυμία...

Ως εκ τούτου ζητάω συγνώμη, για την αναστάτωση που προκάλεσα στον θιγόμενο!…

Οπωσδήποτε, καταδικάζουμε τέτοιες αναφορές και λογικές  δημόσια από συμπολίτες μας...

Ο Διαχειριστής του blog

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ

Τοπικός δημοσιογράφος  

 ======================================================================================================================================

Η επίμαχη ανάρτηση...

Ο χρήστης Panagiotis Mexis είναι με τους Nikos Georgiou και Aleks Shahaj.

8 Οκτωβρίου στις 10:35 μ.μ.  · 

...ρε η ζωή όπως κ η γυναίκα άλλωστε, θέλει καλό πηδημα... μπανακι ψαράκι, μπανακι συκωταριά στου μεγάλου Γιάννη, ταλλα είναι των του τίποτα, το φιλοσοφικό αφήγημα...!!!

Μια νέα δημοτική παράταξη γεννιέται ελπιδοφόρα στην Ερμιονίδα με υποψήφιο Δήμαρχο τον Γιάννη Μαργέτα - > Καλοτάξιδη ! ....

 

=================================================================

 

Παρασκευή 28-10-2022 Ώρα 19.00

Ξενοδοχείο Ερμιονίδα στο Κρανίδι.

Ξεκινά η νέα Δημοτική Παράταξη!

Συμμετέχουμε,

Συνδιαμορφώνουμε,

Χαράζουμε Μαζί την Πορεία του Τόπου μας!

Γιάννης Μαργέτας.

Υποψήφιος Δήμαρχος Ερμιονίδας.

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ -> παραμονές του εροτασμού της 28ης Οκτωβρίου 2019

 Οργασμός για την προετοιμασία εν όψει της Εθνικής μας γιορτής από την Κοινοτική αρχή Ερμιόνης…

…Την προσπάθεια πλαισιώνουν η Λιμενική αρχή (κυρίως),
 σε συνεργασία με τα αστυνομικά όργανα του Α.Τ. Κρανιδίου...

Τελικά μετά από πολλά χρόνια φαίνεται πως «καθάρισε η ήρα από το στάρι» σε ό,τι αφορά το νοικοκυριό της πόλης μας και την καλή διαχείριση των κοινών μας υποθέσεων…

Διαφαίνεται πως έχουμε πρόεδρο και κοινοτική αρχή! 
Ευχόμαστε να πάμε έτσι συνέχεια και καλύτερα, αλλά αυτό χρειάζεται συλλογική προσπάθεια και συμμετοχή... 

Πάντως, να το ξέρουν οι κρατούντες, πως εάν κάνουν την «γκέλα» δεν θα τους χαριστούμε...

Σχετικά με την προετοιμασία εν όψει των ημερών γιορτή ροδιού και Εθνική γιορτή γίνεται νοικοκυριό  σε όλες τις γραμμές... 

 Στο μνημείο των Ηρώων βαφτήκανε οι σκουριασμένοι ιστοί που χρησιμοποιούνται για την ύψωση σημαιών και συμβόλων και για πρώτη φορά εκτός από την ελληνική σημαία κυματίζουν υπερήφανα η σημαία του αγώνα τους χρόνους της Επανάστασης στην Ερμιονίδα με την ονοματοθεσία  της περιοχής αυτή την εποχή - «Κάτω Ναχαγιές»
  , η σημαία   με τα σύμβολα του Δήμου μας που είναι δυό δελφίνια και στη μέση ένα είδος πορφύρας και αυτή της Κοινότητας Ερμιόνης με το σύμβολό της που είναι η αρχαία ελληνική τριήρης και συμβολίζει τη συμμετοχή της αρχαίαςΠόλις των Ερμιονέων στον πόλεμο της Τροίας με τρεις τριήρεις…

Συζητώντας με τον λιμενάρχη Ερμιόνης Υποπλοίαρχο  Λ.Σ. Δημήτρη Παπά για το σοβαρό πρόβλημα που έχουμε όταν απειθάρχητοι οδηγοί Ι.Χ. αυτοκινήτων  κατακλύζουν κυκλικά το μνημείο των Ηρώων μας με τη στάθμευση,  παραβιάζοντας βάναυσα τον ΚΟΚ, πέρα από την ασέβεια που δείχνουν στους πεσόντες Ήρωές μας,  μάς είπε, πως έχουμε δώσει πολλές κλίσεις και είναι οι ίδιοι και οι όμοιοι που παρανομούν, αλλά σου υπόσχομαι πως τώρα θα λάβουμε αυστηρά μέτρα,  θα κάνουμε και άλλες κινήσεις για να αποτρέψουμε αυτή την κακή εικόνα που παρουσιάζει το κέντρο της παραλίας μας. 

Βλέπουμε και εμείς τη διαφορά και την προσπάθεια μας λέει ο κ. Λιμενάρχης του νέου προέδρου Ιωσήφ Γανώση και θα τον βοηθήσουμε  ως  τοπικά όργανα του Νόμου  να φτιάξουμε την Ερμιόνη μια  πόλη με πολιτισμένη εικόνα, να την χαίρονται τόσο οι ξένοι επισκέπτες, αλλά και οι ντόπιοι....

Κλείνοντας, εμείς θέλουμε να πούμε αυτό. Να μένει για πάντα ελεύθερος ο χώρος του μνημείου των Ηρώων μας από τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα και "να αφήσουμε ήσυχους του νεκρούς Ήρωές μας να αναπνέουν ελεύθεροι στον αιώνιο ύπνο τους", αφού για την Λευτεριά και την ανεξαρτησία της Ελλάδας μας δώσανε το αίμα τους και τη ζωή τους!! …

Φώτο – ρεπορτάζ 

ΣΤΑΜ. ΔΑΜ. Δ.

Τοπικός δημοσιογράφος

===============================================================================================================================================================

Στις μέρες μας όπου βρεθούν κι' όπου σταθούν φωτογραφίζονται για το φαίνεσται ...

Με αφορμή ανάρτηση στο facebook 

Δημοτικέ Σύμβουλε Γιάννη Πάλλη -> Γι’ αυτό λέμε πως τα καθήκοντά μας στις κοινές μας υποχρεώσεις είναι άθλημα και αγώνας σκυταλοδρομίας και όχι αυτός του φαίνεσται… και να φωτογραφιζόμαστε εμείς μπροστά από τις εργασιούλες ή κάποιο νοικοκυριό που κάνουμε και είμαστε υποχρεωμένοι, εκ της θεσμικής θέσεως που κατέχουμε ...

… Μη ξεχνάς Γιάννη Π. πως ο Μέξης Πάνος ο πρόεδρος (από το πουθενά και των πολιτικάντικων μαγειρεμάτων ….) του Ν.Π. Κ.Π.Α.Π.Π. που φωτογραφίζεται τώρα ήταν πρωτεργάτης και πρωτοπαλίκαρο του τ. Ερμιόνης και το μνημείο των Ηρώων μας το διατηρούσαν ως πάρκινγκ αυτοκινήτων και άλλα πολλά… .

Μετά  από τόσα χρόνια ο Ιωσήφ Γανώσης ως πρόεδρος της Κοινότητας το ανέδειξε ως μαυσωλείο!!!…

Και ήρθατε μετά εσείς και κατεβάζατε τις σημαίες κάτω από τους ιστούς που είχε βάλει αυτός, ανεβάζατε στο μνημείο καρότσια με δεμάτια σανό και άλλα … τα στυλίδια πέριξ του μνημείου ως εκ θαύματος πέφτανε κάτω και άλλα πολλά παράξενα...

 Δεν θα το πλατειάσω το σχόλιο Γιάννη Π. εκτός πια να με προκαλέσετε…

Πάντως, αυτό να ξέρετε -> όλη η παρέα ... πως όσο είμαι ζωντανός και έχω ανοικτά τα μάτια μου, θα προσέχετε πολύ καλά τι γράφετε, τι λέτε και τι κάνετε, γιατί εγώ τα βλέπω και τα γράφω όλα… 

Κυρίως, μακριά από λαϊκισμό κ.α…. γιατί η κοινωνία μας είναι πολύ μικρή και μεταξύ μας γνωριζόμαστε…

Κλείνοντας σας λέω πάλι, μη τολμήσετε και με προκαλέσετε με το φαίνεσται… και για τη ψευτομαγκιά σας, γιατί η εθελοντική δημοσιογραφία και η κριτική για μένα είναι τρόπος ζωής και κατά κάποιο τρόπο η δουλειά μου χωρίς να πληρώνομαι …

Αυτό σημαίνει ΑΓΑΠΗ για τον ΤΟΠΟ  που μας γέννησε  και όχι αυτό, όπως το καταλαβαίνετε εσείς …

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ
Τοπικός δημοσιογράφος

Κωσταντίνος Συμεωνίδης ένας ευαίσθητος - τρυφερός ποιητής και λογοτέχνης ...

Χρήστος Γιανναράς καθηγητής φιλοσοφίας - > στοχαστικός όσο ποτέ ...

[...]Όλα αυτά τα χρόνια μάλλον απέδειξαν ότι η περίπτωσή μας, περίπτωση του μεθοδικά αφελληνισμένου ελλαδικού κρατιδίου, ήταν και είναι μια κραυγαλέα περίπτωση συλλογικής αυτοχειρίας: Ένας μικρός λαός, με ιλιγγιώδη πλούτο πολιτικού πολιτισμού αιώνων, πρωτοπόρος κάποτε στο άθλημα κατάκτησης του «αληθούς», παραδίνεται πια, άνευ όρων, σε κάθε εφήμερη γυαλιστερή προστυχιά. -> Δεν είναι «μοίρα» ή «ατυχία», είναι παρακμή. ....

======================================================================================================================================================

Ποιος εμπαίζει ποιον

Christos Yiannaras | 24 Oct 2022

Ένας Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος, αυτονόητα πια πυρηνικός, είναι απειλή που παγώνει το αίμα και ακυρώνει κάθε λογική. Με ευχολόγια και εκκλήσεις αυτοκυριαρχίας, ψυχραιμίας και σύνεσης, δεν ακυρώνεται η ενδεχόμενη σύρραξη, ως εφιάλτης πυρηνικού ολοκαυτώματος. Η πανάρχαια, θεία υποτίθεται προστακτική, «ου φονεύσεις» σώζεται, σήμερα πια, σαν ρήση απλώς ρομαντική, άσχετη με οποιοδήποτε ρεαλιστικό ενδεχόμενο εφαρμογής της.

Ο μέγιστος στην ώς τώρα σοφία των ανθρώπων Ηράκλειτος συνδέει την πραγματικότητα του πολέμου με τη φύση (τον δεδομένο τρόπο της ύπαρξης) του ανθρώπου, τρόπο του γίγνεσθαι και του φαίνεσθαι: «Πόλεμος, λέει, πάντων μεν πατήρ εστί, πάντων δε βασιλεύς, και τους μεν θεούς έδειξε τους δε ανθρώπους, τους μεν δούλους εποίησε, τους δε ελευθέρους». Η ελευθερία, σε αυτή τη φράση, δεν αντιτίθεται νοηματικά στην αναγκαιότητα, είναι «οντολογική» (υπαρκτική) κατηγορία, ορίζει (φωτίζει) η ελευθερία έναν δεδομένο «τρόπο» της ύπαρξης, όπως φωτίζει και την ενδεχόμενη (επίσης νομοτελειακά δεδομένη) απουσία αυτού του τρόπου: την αναγκαιότητα.

Οι Έλληνες έχουμε το εκπληκτικό προνόμιο να σώζουμε στη γλώσσα μας σοφές αποφάνσεις για βασανιστικά αινίγματα, φτιάξαμε, μέσα στους αιώνες, μια γλώσσα που μπορεί να πει την αναγκαιότητα (υποταγή στη φυσική νομοτέλεια, στο ένστικτο), αλλά και να κατορθώσει τη «φιλία» (αγάπη): την ελευθερία από την απρόσωπη φυσική ορμή, την αποδέσμευση από τη νομοτέλεια.

Η λέξη σχέση για τους Έλληνες φωτίζει την ελευθερία, όχι απλώς των επιλογών, αλλά την ελευθερία ως αυθυπέρβαση, δηλαδή έμπρακτη αποδέσμευση από οποιαδήποτε αναγκαιότητα – και το αγώνισμα της αποδέσμευσης, της ελευθερίας από κάθε υποταγή σε αναγκαιότητες, τη λέμε αγάπη, έρωτα, φιλότητα.

Βέβαια, τα όσα κομίζει η γλώσσα των Ελλήνων, δεν είναι εύκολα προσιτό σε κάθε γλώσσα. Υπάρχει χαώδης διαφορά στη σημαντική των λέξεων – είναι κάτι άλλο, διαφορετικό, η «αλήθεια» από την veritas, άλλο ο «λόγος-λογική» και άλλο η ratio, άλλο ο «νόμος» και άλλο η lex, άλλο η «κοινωνία» και άλλο η societas, άλλο η «ελευθερία» και άλλο η libertas, άλλο η «δημοκρατία» και άλλο η res publica – και πάει λέγοντας. Αν εμπειρικά πιστοποιήσουμε (κυρίως με μακρά συμβίωση και επίμονη σπουδή) ότι οι διαφορές στη γλώσσα είναι και διαφορές στη νοο-τροπία και οι διαφορές στη νοο-τροπία αναιρούν τη γνωστική δυναμική της σχέσης, τότε χάνουμε αναπότρεπτα την εμπειρία της κοινωνίας και πειθαναγκαζόμαστε να υποτάξουμε τη σκέψη και τη συμπεριφορά μας στη σύμβαση.

Έτσι φτάνουμε στην τέλεια σύγχυση, αβεβαιότητα και ανασφάλεια, να αποκτούμε «φίλους» με σκόπιμες διεθνείς συμβάσεις, «συμμάχους» χρηστικής αποκλειστικά σκοπιμότητας, ισχυρούς «προστάτες» που μας διαφεντεύουν και μας ταπεινώνουν στο διεθνές πεδίο πειθαρχημένους σε εξωραϊσμένο, αλλά εξευτελιστικό ζυγό. Έτσι, νομίζουμε και οι Νεοέλληνες ότι ελευθερωθήκαμε, επειδή «μεταλλάξαμεν τυράννους, τους οποίους διά των εκλογών φανταζόμεθα ότι αντικαθιστώμεν τάχα συχνότερον» (Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, 1892).

Τρεις απόπειρες, ισχνότατες, πολιτικής αυτονομίας ξεμύτισαν στο χρονικό διάστημα της μεταδικτατορικής περιόδου κομίζοντας ελάχιστο ψήγμα ελπίδας για ενηλικίωση της πολιτικής μας συνείδησης: Η πρώτη πρωθυπουργία Σημίτη (κυρίως με τη στελέχωσή της), η ελάχιστη περίοδος Έβερτ στη Ν.Δ. και η εξωθεσμική, απειροελάχιστη ελπίδα που έμοιασε ότι γεννιόταν στη δεύτερη περίοδο της πρωθυπουργίας Τσίπρα, ερήμην του. Οι υπόλοιπες στιγμές, ώρες, μήνες, χρόνια, από το 1974 ώς σήμερα, κουβαλούσαν κατά περιόδους φορτίο καλών (ίσως) προθέσεων, αλλά και θλιβερής μικρόνοιας, ψυχοπαθολογικής οίησης, κωμικοτραγικής εκφραστικής.

Όλα αυτά τα χρόνια μάλλον απέδειξαν ότι η περίπτωσή μας, περίπτωση του μεθοδικά αφελληνισμένου ελλαδικού κρατιδίου, ήταν και είναι μια κραυγαλέα περίπτωση συλλογικής αυτοχειρίας: Ένας μικρός λαός, με ιλιγγιώδη πλούτο πολιτικού πολιτισμού αιώνων, πρωτοπόρος κάποτε στο άθλημα κατάκτησης του «αληθούς», παραδίνεται πια, άνευ όρων, σε κάθε εφήμερη γυαλιστερή προστυχιά.

Δεν είναι «μοίρα» ή «ατυχία», είναι παρακμή. Μελετήστε το βιογραφικό όσων διετέλεσαν υπουργοί Παιδείας.

Τα εγχώρια

28η Οκτωβρίου 1940: «ΖΗΤΩ το Έθνος των Ελλήνων!..»

Γράφει ο Καθηγητής Γιώργος Πιπερόπουλος*                        

     Εύχομαι Καλημέρα και καλή εβδομάδα προσβλέποντας στην ερχόμενη Παρασκευή 28η Οκτωβρίου 2022, ημέρα που οι Έλληνες θα γιορτάσουμε, ενώ συνεχίζει να μαίνεται και να επιδεινώνεται ο πόλεμος Ρωσίας- Ουκρανίας, με τις πατροπαράδοτες μαθητικές και στρατιωτικές παρελάσεις, το βροντερό ΟΧΙ του Μεταξά και των Ελλήνων ΚΟΝΤΡΑ στον Φασιστικό μεγαλοϊδεατισμό του Μουσολίνι που ακούστηκε στα πέρατα της γης την 28η Οκτωβρίου 1940!..

     Εκείνο το ιστορικό ΟΧΙ, θεωρείται πλέον έμπρακτη απόδειξη ότι το ΟΧΙ ως άρνηση στη συγκεκριμένη περίπτωση συνιστούσε ΝΑΙ ως βροντερή κατάφαση για επιβεβαίωση του Εθνικού καθήκοντος αποδεικνύοντας ότι οι Λαοί πρόθυμα πάντοτε ακολουθούν τον ηγέτη που θα χαράξει με χρυσά γράμματα την σελίδα του μεγαλείου τους στο διαχρονικό βιβλίο της Ιστορίας!... 

      «Τι είναι ένας επαναστάτης;» αναρωτιέται σε μια μεστή νοημάτων παράγραφο ο Albert Camus και συνεχίζει «εκείνος που λέει ΟΧΙ αλλά με την άρνησή του ΔΕΝ εννοεί αποποίηση. Γιατί είναι ταυτόχρονα το ίδιο άτομο που λέει ΝΑΙ στη συνέχιση του αγώνα του έχοντας ήδη κάνει συνειδητά την πρώτη κίνηση, αυτήν της άρνησης…». 

     Στους ακαδημαϊκούς κύκλους των επιστημόνων της συμπεριφοράς αλλά προφανώς και σε εμπειρικούς κύκλους όπου ασκείται η σύγχρονη πολιτική υπάρχουν οι συνάδελφοι που διατείνονται ότι ένα άτομο δεν μπορεί, δεν είναι εφικτό, να προσπαθήσει να είναι ταυτόχρονα και λογικό και συναισθηματικό. 

     Αν όμως σταθούμε για λίγο επικεντρώνοντας σε υποκειμενικό ο καθένας και η καθεμιά μας επίπεδο αξιολόγησης αυτή τη θέση μπορούμε να διαπιστώσουμε καλόπιστα ότι εμείς οι άνθρωποι διαθέτουμε την ικανότητα να αισθανθούμε αυτό που σκεφτόμαστε και να επεξεργασθούμε γνωστικά αυτό που αισθανόμαστε. 

     Με λόγια απλά το συναίσθημα ποτέ ΔΕΝ απέκλειε αναγκαστικά τη συνύπαρξή του με τη λογική και αντίστροφα θα δυσκολευθεί πολύ κανείς να εντοπίσει αξιόπιστη επιστημολογική μαρτυρία που να επιβεβαιώνει ότι λογική αποκλείει το συναίσθημα. 

     Ο κίνδυνος που υπάρχει για τον καθένα μας είναι συνυφασμένος με μια ανθρώπινη υποσυνείδητη τάση να παρουσιάσουμε κάποιες συναισθηματικές μας αντιδράσεις ως παράγωγα λογικής σκέψης γιατί τότε το αποτέλεσμα που θα προκύψει αποτελεί προπαγάνδα και ο αποδέκτης του μηνύματος που εκπέμπουμε οδηγείται να δεχθεί ως λογικό παράγωγο μια καθαρά συναισθηματική μας θέση. 

     Στην περίπτωση του Ιωάννη Μεταξά το ΟΧΙ που βροντοφώναξε στον Ιταλό πρέσβη και κατέθεσε με ειλικρίνεια, σαφήνεια και λογικά επιχειρήματα ήταν διανθισμένο και με εμφανή στοιχεία συναισθηματικής φόρτισης (και, χωρίς να παρεξηγηθεί η θέση μου και φυσικά, χωρίς να θεωρώ τα δύο ΟΧΙ ισότιμα, το ίδιο συνέβη και στην περίπτωση του Τάσσου Παπαδόπουλου προέδρου τότε της Κυπριακής Δημοκρατίας με το ΟΧΙ του 2004) οπότε περίτεχνα έγιναν αντικείμενα από πρόσωπα και ΜΜΕ, μιας ανίερης εκμετάλλευσης προπαγανδιστικού επιπέδου όπου οι επιτήδειοι αδυνατώντας να κατανοήσουν τη δύναμη της ιερής, θεραπευτικής, ελπιδοφόρας ΑΡΝΗΣΗΣ (δηλαδή του ΟΧΙ) τείνουν να παρουσιάσουν τις όποιες συναισθηματικές αντιδράσεις των δύο ανδρών ως στοιχεία αναίρεσης της εντυπωσιακά παραγωγικής, ελληνοπρεπέστατης αναλυτικό-συνθετικής τους σκέψης!…

     Ακριβώς επειδή είμαστε, όχι μόνο οι εντός Ελλάδος, αλλά οι απανταχού της γης Έλληνες και μαζί μας οι αμέτρητοι φιλέλληνες άνθρωποι που μας χαρακτηρίζουν (όπως συμβαίνει και με άλλους λαούς για να μην αποβούμε μυωπικά εθνοκεντρικοί) κάποια σημαντικά συναισθηματικά δεδομένα και τρόποι λογικής ανάλυσης και αξιολόγησης των ιστορικών μας καταβολών θα είναι χρήσιμο ο καθένας και η καθεμιά μας χωρίς την περίτεχνη, έστω και αν όχι πάντοτε ενδοτική η εκμεταλλευτική επίδραση των Κομματικών μας ταγών, να δούμε με νηφαλιότητα το ΟΧΙ του Ιωάννη Μεταξά (και γιατί όχι και του εκλιπόντος Ελληνοκύπριου Προέδρου Τάσσου Παπαδόπουλου που κατατέθηκε το βράδυ της Μεγάλης Τετάρτης 7ης Απριλίου του 2004). >>>>>>>