Ιωάννης Ε. Μεσολωράς
(1851-1942)
(Μνήμες
και Τοπική Ιστορία)
.jpg)
Η εφημερίδα «ΕΣΤΙΑ» στο φύλλο του
Σαββάτου 2 Ιουλίου 2022 πρόσφερε στους αναγνώστες της το συλλεκτικό βιβλίο
«Ιερά Ιστορία της Παλαιάς Διαθήκης» του Ιωάννη Ε. Μεσολωρά, καθηγητή Θεολογίας
του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το ως άνω βιβλίο, που προοριζόταν ως βοήθημα των
μαθητών Ελληνικών Σχολείων και Παρθεναγωγείων, κυκλοφόρησε το έτος 1925 από τον
εκδοτικό οίκο Δημητράκου.
Ο συγγραφέας Ι. Μ. είχε στενούς
δεσμούς με το Κρανίδι, καθώς ήταν παντρεμένος με την κόρη του Κρανιδιώτη
Πρωτοπρεσβύτερου Παναγιώτη Ρομπότη, καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Ο Ιωάννης Μεσολωράς ήταν εκείνος που
κατά τον εορτασμό της 100/ετηρίδας στο Κρανίδι, εκφώνησε στον Ι.Ν.
Μεταμορφώσεως συγκινητικό πανηγυρικό λόγο εγκωμιάζοντας τον ηρωισμό και τη
γενναιότητα των αγωνιστών της Ερμιονίδας κατά την Επανάσταση του 1821.
Σημ.
Η φωτογραφία είναι από το hellenicaworld.com
Τέτοιες ανακοινώσεις με θέμα κοινωνικοεπαγγελματικού ενδιαφέροντος, πρέπει να στέλνονται για ανάρτηση σε όλες τις εημερωτικές σελίδες και να τις αναδημοσιεύουν και οι πολίτες στο facebook και όχι μόνο στη ΔΙΑΥΓΕΙΑ...
Γιατί, τελικά, θα ενημερωθούν όπως πάντα, οι ημέτεροι ....
stam.dam.d.
============================
.jpg)
Γράφει ο Καθηγητής Γιώργος Πιπερόπουλος*
Θα
σας ξαφνιάσω σήμερα φίλες και φίλοι αναγνώστες με ένα κείμενο που αφορά σε μια
μικρή σε αριθμό ομάδα, σε μια «χούφτα» κατοίκων του πλανήτη μας, που είναι
κάτοχοι περιουσιακών στοιχείων με
εξωπραγματικά μεγέθη.
Διευκρινίζω με Αριστοφανική και ειλικρινά
καλοπροαίρετη αίσθηση χιούμορ πρώτον, ότι ΔΕΝ γνωρίζω προσωπικά ΚΑΝΕΝΑΝ από τα
μέλη αυτής της απίστευτα μικρής ομάδας δισεκατομμυριούχων συνανθρώπων μας και
δεύτερον, ότι ΔΕΝ με προσέλαβαν ως εκπρόσωπο των Δημοσίων Σχέσεών τους...
Γονατίσαμε οι κάτοικοι του Πλανήτη από τον
Ιανουάριο του 2020 μέχρι σήμερα εξαιτίας
της πανδημίας covid-19 για την οποία όχι μόνο ακόμη ΔΕΝ απαντήθηκαν αλλά
φοβάμαι ότι ίσως ΔΕΝ θα απαντηθούν πριν την γνωστή διεθνώς περίοδο «προστασίας
δεδομένων» των 30 χρόνων, κάποια όχι μόνο χρήσιμα αλλά ΚΑΙ καθοριστικά κρίσιμα
σε ότι αφορά το πώς, το ποιοί και το γιατί σχετικά ερωτήματα.
Και ενώ σταδιακά είχαμε αρχίσει να
βγαίνουμε από τις απαγορεύσεις και τα λόκντάουν όχι μόνο στην Πατρίδα μας αλλά
και σε Ευρώπη και τον Δυτικό κόσμο, βιώνουμε από τις 24 Φεβρουαρίου τα τραγικά
γεγονότα εισβολής Ρωσικών στρατευμάτων στην ανεξάρτητη Δημοκρατία της
Ουκρανίας. Βιώνουμε μια, «απρόβλεπτη» για κάποιους και «αναμενόμενη» για
κάποιους άλλους, Πολεμική Σύγκρουση που ξεπέρασε τις αρχικές εκτιμήσεις για
τριήμερη ή επταήμερη διάρκεια και συνεχίζεται για 5ο κατά σειρά μήνα
χωρίς «πρόβλεψη τέλους» επιδεικνύοντας όλα τα χαρακτηριστικά ενός «πολέμου
φθοράς» (κατά την Αγγλοσαξωνική ορολογία “A war of attrition”).
Θα αποσπάσω τώρα την προσοχή σας από την τρέχουσα πραγματικότητα και θα σας μεταφέρω, καλοπροαίρετα, σε έναν άλλο κόσμο σχεδόν μυθικό, σχεδόν μαγικό και σίγουρα εξωπραγματικό: στον κόσμο ουσιαστικά μιάς «χούφτας» συνανθρώπων μας που οι περιουσίες τους δεν μετρώνται σε δεκάδες ή εκατοντάδες εκατομμύρια αλλά σε πολλά δισεκατομμύρια δολάρια... >>>>>>
E-MAIL στο BLOG
FW: έως και 15 αδέσποτα μεγάλα σκυλια στη παραλία Δαρδιζας Αργολίδος
 |
| Άλλες 7 φωτογραφίες με σκυλιά, - είναι στη διάθεση του blog... |
Εισερχόμενα
|
|
|
|
|
|
||||
Απευθυνόμαστε προς το Δήμαρχο και το
τοπικο διοικητικο συμβουλιο και στην πολιτικη προστασια του δήμου Ερμιονιδας.
Θελω να αναφερθω στο επισυναπτόμενο
παρακάτω αιτημά μου με Αριθμό πρωτοκόλου 3854/23-05-2022 στο
οποίο δυστυχώς δεν λάβαμε καμμία απάντηση εως τώρα (γραπτή ή προφορική) απο
κανέναν αρμόδιο της τοπικης αυτοδιήκησης.
Αφορά στα άγρια μεγάλα αδέσποτα σκυλιά
της Δάρδιζας τα οποια κατακλύζουν τον επαρχιακό δρόμο και την παραλία μεχρι τα
σπίτια μας.
Ο κίνδυνος υπάρχει και το δυστυχημα
ειναι αναμενομενο και νομικα θα θεωρηθείτε υπεύθυνοι εφ’οσον η κατάσταση αυτή
ειναι απο πολυ καιρο εις γνώσην σας και δεν εχετε ακομη λάβει κανενα μετρο.
Ηδη, προ δυο ημερών, αυτοκίνητο παρέσυρε
και σκοτωσε μεγάλο σκυλο μπροστα στην καντίνα κι απο τυχη η απώλεια περοριστηκε
στο θανατο του σκυλου και οχι και σε ανθρωπινη ζωή, οδηγου ή πεζου.
Παρακαλουμε πολυ ενημερώστε μας εαν εχετε προγραμματίσει ή δρομολογήσει καποια μετρα ως οφειλετε βαση του Ν. 4830/2021 (ΦΕΚ 169/Α’) και όπως εχει διαβεβαιωσει ο υπουργός κ. Στέλιος Πέτσας εχει εγκριθει χρηματικο ποσο στους δήμους για τη διαχειρηση των αδέσποτων ζώων.
Ευχαριστούμε εκ των προτέρων για την απάντησή σας.
Φιλία Σύρρου 6977999290
Γεωργιος Σερβετιάδης 6944305709
συντ/χος Πολιτικός Μηχανικός
Mobile: +30 6977
999 290
email: filiasyrou11@outlook.com
From: Filia Syrou [mailto:filiasyrou11@outlook.com]
Sent: Monday, May 30, 2022 1:16 AM
To: kranidi1@otenet.gr; m.ermionidas@gmail.com; pasialisbasil@gmail.com
Cc: 'Filia Syrou'; 'ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΕΡΒΕΤΙΑΔΗΣ'
Subject: FW: έως και 15 αδέσποτα μεγάλα σκυλια
στη παραλία Δαρδιζας Αργολίδος
Το παρακατω email/αίτημα πήρε Αριθμό πρωτοκωλου 3854/23-05-2022 και
Το προωθώ στο Δήμο Ερμιονίδος στο
Κρανίδι προς ενημέρωση με την ελπίδα για βοήθεια προς επιλυση του προβλήματος.
Ευχαριστω Φιλία Σύρρου
From: Filia Syrou [mailto:filiasyrou11@outlook.com]
Sent: Saturday, May 21, 2022 11:07 AM
To: 'protokolo.ermionida@gmail.com'
Cc: 'Filia Syrou'; 'ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΕΡΒΕΤΙΑΔΗΣ'
Subject: έως
και 15 αδέσποτα μεγάλα σκυλια στη παραλία Δαρδιζας Αργολίδος
Καλημέρα σας,
Απευθυνομαι προς το Δημαρχο και το τοπικο διοικητικο συμβουλιο ελπιζοντας σε μια απαντηση και ενεργειες το συντομοτερο δυνατον για το παρακάτω αναφερόμενο πρόβλημα. >>>>>>>>
Ο Panagiotis Mexis -> Φωτογραφικά για εμένα!
Ένα ακόμα «στελεχος» της δημοτικής αρχής, που ακολουθεί την πεπατημένη του κ. δημάρχου όπως και οι άλλοι συνεργάτες του ....
====================================================== =================================================
Μου γράφει εκτός των άλλων προσβλητικών στο πρσωπό μου, ότι πρέπει να παίρνω άδεια
από αυτούς που συνομιλούν δημόσια στο facebook ..
Ρε πάτε καλά ή «έχετε κόψει καπίστρι»;;;
Διοικείτε και το Δήμο!!
Ρε τι καιρός φυσάει εκεί ψηλά που είναι το
κεφάλι σου, -> υπάρχει μέσα μυαλό;;;
Αφού η σελίδα σου βρε "Παιδείας- Πολιτισμού κ.α... του Δήμου, ανοίγει σε εμένα και μου δίνει χώρο να γράφω σχόλια κ.α. .. τα οποία διαγράφεις εσύ! - επειδή δεν θέλεις να τα διαβάσουν οι "φίλοι σου"...
Ποιος είναι ανήθικος και
βλάκας εγώ ή εσύ;;;
Τελικά εσύ που πληροφορήθηκες για τις αναρτήσεις μου με αναφορά σε εσένα. Εσύ δεν έκανες μπανιστήρι;;;
Μαζέψτε τον κ. δήμαρχε...
- > η συνέχεια από χθες
...
Τέλος Παναγιώτη Μ. επειδή έχω να
ασχοληθώ με πολύ σοβαρά θέματα στη δημοσιογραφική μου ενασχόληση, θα το
τελειώσω εδώ για να σου πω: Η κοινωνία μας είναι πολύ μικρή και όλοι μεταξύ μας
γνωριζόμαστε. Γνωρίζουν πολύ καλά οι συμπολίτες μας, όπως και εμείς γι’ αυτούς,
από που προερχόμαστε… ποιος είναι ο κοινωνικός μας βίος και η περπατησιά μας… και που
πηγαίνουμε…
Γι’ αυτό, στην περίπτωση αυτή λέει
ο λαός τη φράση:
- > «Στο σπίτι του κρεμασμένου δεν
μιλάνε για σχοινί»
Όλα τα πιο πάνω πρόεδρε του
Ν.Π.ΚΠ.Α.Π.Π. Μέξη Π. πάρτα και κάντα κορνίζα και κρέμασε την στο δωμάτιό
σου για να με θυμάσαι, και πρόσεξε μη μου δώσεις άλλη φορά δικαίωμα να
ασχοληθώ μαζί σου, κατα τη θητεία σου ως δημόσιο πρόσωπο.
ΣΤΑΜ. ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ
Τοπικός δημοσιογράφος
Γλαφυρός με ντοκουμέντα σε λίγα λεπτά τα λέει όλα!
Εκτός από έγκυρη ενημέρωση, μέσα από το σαρκαστικό του λόγο, είναι και διασκεδαστικός...
=====================================================================================================================
Δείτε το εδώ, ή στο Facebook του koutipandoras.gr
...Ήρθε στην ώρα του, για να φύγουμε λίγο από τη μιζέρια και το ζόφο, της σημερινής μας ζωή! -> ας όψονται οι αίτιοι και οι αιτίες...
Stam. Dam.D
===============================================================================
ΠΕΡΙΠΛΑΝΗΣΕΙΣ
ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ
Γράφει η Βιβή Σκούρτη
«Κι εγώ μέσα στους αχινούς
στις γούβες στ’ αρμυρίκια…»
(Οδυσσέας Ελύτης)
Έχουμε το προνόμιο να έχουμε γεννηθεί σ’ έναν πανέμορφο σ’ έναν χαρισματικό τόπο, με φυσικό τοπίο που το αγκαλιάζει και το περιβάλλει η θάλασσα.
Σε έναν τόπο με συναρπαστική ιστορία, με παράδοση, με
γεύσεις, με προοπτικές πραγματικής και ήπιας ανάπτυξης.
Ωστόσο υστερούμε στην ικανότητα να διαχειριστούμε
τούτα τα προνόμια, αφού η δράση κάθε
ανθρώπου που βρίσκεται να κατέχει μια θέση εξουσίας είναι αποτέλεσμα της
εκπαίδευσής του, της παιδείας του, του περιβάλλοντος που ζει και η έκφανση
προφανέστατα της προσωπικής του δομής∙ με αποτέλεσμα να μην πρυτανεύουν ο
σεβασμός του περιβάλλοντος, της ανθρώπινης ύπαρξης, της αξιοπρέπειας.
«Βαρύς ο κόσμος να τον ζήσεις, όμως για λίγη περηφάνια το αξίζει.»
Οδυσσέας Ελύτης
Το καλοκαιράκι και στην πατρίδα μας για άλλη μια
χρονιά παρελαύνει ζεστό, ασυγκράτητο, αρωματισμένο, μεταφέροντας μηνύματα
αισιοδοξίας και μετά το μούδιασμα της ψυχής λόγω μακροχρόνιου εγκλεισμού, με την
φυσιολογική ζωή αχνοφαίνεται.
Κοιτάζοντας κάποιες παλιές ασπρόμαυρες
φωτογραφίες, έρχονται στο νου μας τα παιδικά και νεανικά μας καλοκαίρια που
είχαμε την τύχη να απολαμβάνουμε τις δροσιές της θάλασσας, τις χάρες του ήλιου
και τα πολύωρα θαλασσινά μπάνια, με τα ατέλειωτα παιχνίδια στη θάλασσα των
Μαντρακιών, με τα παιδιά να τουμπάρουν τις βουλιαγμένες βάρκες για να
στανιάρουν, να βουτούν, να γελούν.
Με τις βαρκάδες μας και τις βόλτες σε γραφικούς
απάτητους κολπίσκους και σε απόμερες αμμουδερές ακρογιαλιές.
Μαντράκια, ο δικό μας χαμένος παράδεισος!
Απογευματινές βόλτες μ’ ένα μαχαιράκι στο χέρι ή
μια μυτερή πέτρα και σκαρφάλωμα από βραχάκι σε βραχάκι, για θρουμπίλια και
πεταλίδες (λεπάδες στην αρχαιότητα). Κι
εκείνες σκληρές, κολλημένες στους βράχους, δυσκολοχώνευτες μεν, πολύ νόστιμες
δε, νερόβραστες με λάδι και λεμόνι.
Με το γέμισμα του φεγγαριού μαζεύαμε τους θηλυκούς
αχινούς που ήταν αυγωμένοι, εκείνους δηλαδή που είχαν μωβ και κοκκινωπό χρώμα,
μεζέδες μοναδικοί σε νοστιμιά και μυρωδιά.
Και τα «χάδια της κοιλιάς» κατά
Παπαδιαμάντη, ίδια και απαράλαχτα με τα δικά μας: «…οι άλλοι εμποροπλοίαρχοι
των παλαιών ημερών έδεναν τα καραβάκια τους, διά να παραχειμάσουν εις την
πατρίδα, διά ν’ απολαύσουν το θάλπος της εστίας και να μη χάσουν, κοντά εις
τους εχίνους και τα οστρείδια και τους αστακούς τους μαγειρευτούς με μάραθα,
και τα οχταπόδια τα τηγανιτά με όξος, και τόσα άλλα χάδια της κοιλιάς».
Δυστυχώς, «έχασαν» τα Μαντράκια τη γραφικότητά
τους. Τρόπος του λέγειν «έχασαν» γιατί εξακολουθούμε να μη βλέπουμε τη συνεχή
αλλοίωση του χώρου τους. Χώρος να περπατήσεις, χώρος να σταθείς; Πολύ δύσκολα!
Παντού σταθμευμένα και κινούμενα αυτοκίνητα. Κοινωνικό αίτημα θα έπρεπε
ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ να ήταν το κλείσιμό τους.
Λαβωμένη πατρίδα,
από παντού σου μπάζει πια η μπόχα...
Το ψόφιο της αξιοπρέπειάς σου
βρώμισε ανεπιστρεπτί...
(Εβίτα Κωνσταντίνου)
