Κεραυνός εν αιθρία ! - > Η αποστομωτική απάντηση της Αντεισαγγελέα Πρωτοδικών Ναυπλίου ! ...

Κεραυνός εν αιθρία ! - > Η αποστομωτική απάντηση της Αντεισαγγελέα Πρωτοδικών Ναυπλίου ! ...
ΚΛΙΚ ΣΤΗ ΦΩΤΟ -> Κεραυνός εν αιθρία ! - > Η αποστομωτική απάντηση της Αντεισαγγελέα Πρωτοδικών Ναυπλίου ! ...

Δευτέρα 27 Ιουλίου 2020

ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ΤΗ ΓΝΩΡΙΣΑ....





Γράφει η Βιβή Σκούρτη


«Να σ’ αγναντεύω θάλασσα να μη χορταίνω
απ' το βουνό ψηλά
στρωτήν και καταγάλανη και μέσα να πλουταίνω
απ' τα μαλάματά* σου τα πολλά.»

(Κ. ΒΑΡΝΑΛΗΣ, από την ποιητική συλλογή «Το φως που καίει»)



Χιλιοτραγουδισμένη και γεμάτη θρύλους και παραδόσεις με σειρήνες, γυαλούδες, γοργόνες όλα πλάσματα του νερού.
Τη θάλασσα τη γνώρισα μέσα από κάθε όψη της∙ την έβλεπα ευμετάβλητη από το παράθυρο του πατρικού μου σπιτιού κι από τον ήχο της επίσης καθώς έφτανε τραχύς μέσα από τους τοίχους και τα παραθυρόφυλλα, όταν ο βοριάς φυσούσε δυνατός.


Η θάλασσα υπήρξε η επιβίωσή μας, ήταν ένα με τη ζωή μας. Μεγαλώσαμε  μέσα στη θάλασσα, οι μνήμες μας περιέχουν την υφή της, τη μυρωδιά της, τους καημούς της που ήταν και δικοί μας, τους καημούς του αποχωρισμού,  τις χάρες της και τις χαρές της, τις χαρές του γυρισμού.

Στα ρηχά νερά της θάλασσας των Μαντρακιών πλατσουρίζαμε όλη τη μέρα, ξυπόλητοι, μ’ ένα βρακί. Ήταν ο φυσικός μας χώρος. Στο χωμάτινο δρόμο παιχνίδια αυτοσχέδια, παιχνίδια οργανωμένα, κρυφτό ανάμεσα στις αραγμένες βάρκες και στο ερείπιο του Τροκαντερού. 
Και μορφές, μορφές αλησμόνητες! Ανεπανάληπτες!
Γέμιζαν τα καλοκαιρινά απογεύματα χρώματα και αρώματα. Απολαμβάναμε όλοι την  ομορφιά του ελάχιστου.

Είχα φαίνεται ανοιχτούς λογαριασμούς μαζί της κι έτσι έλαχε να ταξιδέψω στους υδάτινους δρόμους της για εννέα χρόνια συνεχώς και αδιαλείπτως. Έχωσα τα  χέρια μου στις φυλλωσιές του κυκλαδίτικου ανέμου και ταυτόχρονα απόλαυσα τη ζωντανή στεριά που ο πόθος χαίρεται ν’ ανοίγει...
Κι όπως γράφει ο φίλος μου Αντώνης Μπουντούρης: 
«Δεν ξεδιψάει η θάλασσα όσο και αν μας πίνει.
Έχει ένα στόμα μέσα της που κατοικούν ελπίδες»
(Η αλλαξιά της θάλασσας)

ΠΟΥ για κορονοϊό : Η χειρότερη παγκόσμια υγειονομική κατάσταση

https://www.ert.gr/
Η πανδημία του νέου κορονοϊού που έχει μολύνει πάνω από 16 εκατ. ανθρώπους χαρακτηρίζεται εύκολα η χειρότερη παγκόσμια υγειονομική έκτακτη κατάσταση που έχει αντιμετωπίσει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ), δήλωσε σήμερα ο γενικός διευθυντής του Τέντρος Αντανόμ Γκεμπρεγεσούς.
Μόνο με αυστηρή τήρηση των μέτρων για την υγεία, από τη χρήση μάσκας έως την αποφυγή συναθροίσεων, θα μπορέσει ο κόσμος να καταφέρει να την κερδίσει, πρόσθεσε ο Τέντρος σε διαδικτυακή συνέντευξη Τύπου στη Γενεύη
.«Όπου τηρούνται αυτά τα μέτρα, τα κρούσματα μειώνονται. Όπου δεν τηρούνται, τα κρούσματα αυξάνονται», είπε, επαινώντας τον Καναδά, την Κίνα, τη Γερμανία και τη Νότια Κορέα για το ότι έλεγξαν την επιδημία.
Η αναζωπύρωση του κορονοϊού σε διάφορες περιοχές, μεταξύ των οποίων και σε χώρες που είχαν θέσει υπό έλεγχο την ασθένεια, προκαλούν ανησυχία, με τους θανάτους να πλησιάζουν τους 650.000.
 >>>>>>>>>>

Ανάκληση σοκολάτας υγείας από τον ΕΦΕΤ

Την ανάκληση από την αγορά σοκολάτας υγείας στην οποία ανιχνεύτηκε παρουσία αλλεργιογόνου ουσίας (καζεΐνη γάλακτος), η οποία δεν δηλώνεται στην επισήμανση, ανακοίνωσε ο Ενιαίος Φορέας Ελέγχου Τροφίμων.
Συγκεκριμένα, ο ΕΦΕΤ και ειδικότερα η Περιφερειακή Διεύθυνση Κεντρικής Μακεδονίας του Φορέα, στο πλαίσιο επίσημου ελέγχου για αλλεργιογόνες ουσίες, διενήργησε δειγματοληψία σε σοκολάτα υγείας και σε συνέχεια εργαστηριακού ελέγχου του δείγματος που πραγματοποιήθηκε στην Α΄ Χημική Υπηρεσία Αθηνών (Τμήμα Β΄) του Γενικού Χημείου του Κράτους, ανιχνεύτηκε η παρουσία αλλεργιογόνου ουσίας (καζεΐνη γάλακτος), η οποία δεν δηλώνεται στην επισήμανση.
Πρόκειται για το προϊόν «Σοκολάτα υγείας ΠΟΛΥΧΩΡΟΣ ΓΕΥΣΕΩΝ ΧΡΥΣΟ» σε συσκευασία 100 γρ., με ημερομηνία ελάχιστης διατηρησιμότητας 12-2020.
Ο ΕΦΕΤ ζήτησε την άμεση ανάκληση / απόσυρση του συνόλου της συγκεκριμένης παρτίδας του προϊόντος από την αγορά και ήδη βρίσκονται σε εξέλιξη οι σχετικοί έλεγχοι.
Παράλληλα, καλεί τους καταναλωτές, που είναι αλλεργικοί στην καζεΐνη και έχουν ήδη προμηθευτεί το προϊόν, να μην το καταναλώσουν.

«Η μνήμη μας είναι ο πιο τέλειος κόσμος. Πιο τέλειος ακόμα κι απ’ το ίδιο το σύμπαν. Φέρνει πίσω στη ζωή εκείνους που δεν υπάρχουν πια» (Γκι ντε Μωπασσάν)

 [...] η μνήμη μπορεί να ματώνει τις ανεπούλωτες πληγές, αλλά είναι κι αγάπη, είναι η ζωή, είναι η αλήθεια...
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Γράφει η Βιβή Σκούρτη
Αλησμόνητη τραγωδία

Η μνήμη όπου κι αν την αγγίξεις πονεί
 (Γ. Σεφέρης)

Η Ντούλα Κατσογιώργη-Δημαράκη, ήταν η μικρή κόρη του Αποστόλη Κατσογιώργη. Την επισκεπτόμουν κάθε φορά, που επρόκειτο να της δώσω το περιοδικό μας «Στην Ερμιόνη άλλοτε και τώρα» και κάθε φορά κάναμε πολύ ενδιαφέρουσες κουβέντες, καθώς ως παιδική φίλη της κόρης της Βάσως έμπαινα σχεδόν καθημερινά στο σπίτι της. Όταν ο καιρός δεν μας επέτρεπε να είμαστε έξω, κι όσο εκείνη ήταν στο εμπορικό τους κατάστημα, στα παιχνίδια μας είχαμε ανακατέψει πολλές φορές τα φορέματα στη ντουλάπα της, είχαμε φορέσει τα τακούνια της, είχαμε κρατήσει τις τσάντες της. Κι άλλες πολλές φορές είχαμε κάνει τσουλήθρες επάνω στα στάρια στις αποθήκες του πατέρα και παππού Αποστόλη.
Την εύρισκα πάντα απασχολημένη, να μαγειρεύει, να ράβει ή να πλέκει. Στη διάρκεια της παραμονής μου και ανάμεσα στο χειροποίητο κέρασμα αναστάτωνα τη μνήμη της, αποζητώντας την αυθεντικότητα των αναμνήσεών της με θαλασσινές ιστορίες και συνήθειες που γνώριζε από πρώτο χέρι ως κόρης καραβοκύρη.
Αν και τα χρόνια είχαν περάσει παρέμενε αμείωτα πονεμένη από το χαμό του αδελφού της Χρήστου (Τάκη), στους θαλασσινούς δρόμους που έπλεε. Είχα ακούσει την ιστορία από τον πατέρα μου, αλλά ήθελα να την ακούσω από τα χείλη της και εκείνη, πρόθυμα μου την εξιστόρησε. Πρόσωπα του παρελθόντος πήραν σάρκα και οστά μέσα από την αφήγηση και την αναστοχαστική δραστηριότητα της μνήμης της.
«Ο  Τάκης, ο μικρός αδελφός μου, ήταν εξαιρετικός σφουγγαράς-καμακάς. Είχε τη δική του βάρκα και το δικό του πλήρωμα που τσουρμάριζε στη Μπαρμπαριά. Υπήρξε νέος κομψός και όμορφος, (όπως άλλωστε φαίνεται και από τη φωτογραφία). Φρόντιζε πολύ την εμφάνισή του, αγόραζε από τη Μπαρμπαριά όμορφα υφάσματα για κουστούμια και πουκάμισα. Τα πουκάμισα του τα ράβαμε εμείς, οι αδελφές του και πάντα ασορτί και το μαντηλάκι στο τσεπάκι του σακακιού.



Χάθηκε το 1945 στα 33 του, όταν το «ΑΓΙΑ ΜΑΡΙΝΑ», το εμπορικό καΐκι του, χτυπήθηκε από νάρκη καθώς επέστρεφε από την Καλαμάτα και με ρότα τον Πειραιά φορτωμένο σταφίδα.
Ο Αντώνης, ο μεγάλος μου αδελφός με τον «ΜΠΑΛΑΡΜΙΩΤΗ», είχε ξεφορτώσει λάδια στη Θεσσαλονίκη και έφερνε στάρι και ζωοτροφές. Και οι δυο τους σε ξεχωριστά πλοία είχαν επιδοθεί στο εμπόριο και θα συναντιόντουσαν στο λιμάνι του Πειραιά.
Ο πατέρας μας γιόρτασε την Παναγία στην Ύδρα προσκαλεσμένος από τον σφουγγαρέμπορα Δανάμπαση.  Την επομένη, ταξίδευε κι εκείνος για τον Πειραιά.
Στις 16 Αυγούστου λοιπόν το απόγευμα, ο αδελφός μου ξαπλωμένος πάνω στο ταμπούκιο του καϊκιού ταξίδευε με το περήφανο σκαρί του φορτωμένο τσουβάλια με τη μαύρη καλαματιανή σταφίδα. Ο Άγγελος Μήτσου καθόταν στο τιμόνι και οι υπόλοιποι ναύτες πάνω στα τσουβάλια, ανάμεσά τους και ο Στάθης Ζαραφωνίτης. Έξω από την Αίγινα έπεσαν σε βυθισμένη νάρκη και η πλώρη του «ΑΓΙΑ ΜΑΡΙΝΑ» έγινε συντρίμμια. Με τη δόνηση το πλήρωμα τινάχτηκε και βρέθηκε στη θάλασσα. Όλοι σώθηκαν, μόνο ο Τάκης μας χάθηκε.
Ο πατέρας στη διάρκεια του ταξιδιού του είδε στη θάλασσα τα ξύλινα συντρίμμια  που επέπλεαν και ζήτησε να τα ζυγώσουν. Έπιασε στο χέρι του ένα σανίδι και αναγνώρισε -από ό,τι είχε απομείνει- ότι επρόκειτο για το σκάφος τους. Κρατούσε τα κομμάτια στα χέρια του, έκλαιγε και μονολογούσε: «Ο Τάκης μου», «εγώ τα έχω χρωματίσει».
Ο Αντώνης έμαθε το θλιβερό γεγονός και ήρθε επιτόπου. Έψαξαν, έβαλαν δύτες αλλά δεν μπόρεσαν να βρουν τίποτα. Ίσως και να έμπλεξε στα συντρίμμια.
Εμείς με τη μητέρα και τις αδελφές μου τη Μαλάμω, τη Φουρίτσα και τη Μαρία είχαμε κυριολεκτικά τρελαθεί. Χάσαμε το παλληκάρι μας! Ο τόπος βουβάθηκε! Ο πόνος πολύ μεγάλος!
Φτιάξαμε ένα δίσκο με στάρι και βάλαμε δίπλα μια φωτογραφία του. Αυτή ήταν η κηδεία του».
Η Κυρα-Ντούλα όχι μόνο δέχτηκε να μου αφηγηθεί τον τραγικό χαμό του αγαπημένου αδελφού της που είχε αποθηκεύσει στη σωματοποιημένη μνήμη και στην τραυματισμένη από την απώλεια καρδιά της, αλλά δέχτηκε να μου δώσει και τη φωτογραφία του –οικογενειακό κειμήλιο-  που επετειακά βλέπει το φως της δημοσιότητας, ως το πάσχον κομμάτι ενός παρελθόντος γεγονότος. Γιατί η μνήμη μπορεί να ματώνει τις ανεπούλωτες πληγές, αλλά είναι κι αγάπη, είναι η ζωή, είναι η αλήθεια.
Γιατί, « Η μνήμη μας είναι ο πιο τέλειος κόσμος. Πιο τέλειος ακόμα κι απ’ το ίδιο το σύμπαν. Φέρνει πίσω στη ζωή εκείνους που δεν υπάρχουν πια» (Γκι ντε Μωπασσάν)

Υ.Γ. Την αφήγηση ανακάλυψα πρόσφατα στις πάμπολλες σημειώσεις μου και το κείμενο το αφιερώνω στην κόρη της και παιδική φίλη μου Βάσω Δημαράκη. Συντρόφευα ευκαιριακά τη μάνα της, όποτε και όσο μπορούσα, γιατί τα γηρατειά χρειάζονται κι αυτά το χρόνο και την αγάπη μας κι είναι σημαντικό να μπορείς να ακούς τις διηγήσεις τους, ν’ ακούς τις μνήμες των ευτυχισμένων στιγμών τους, αλλά κι εκείνες των τραυματικών.


«φτερό στον άνεμο» από τους αναγνώστες το κείμενο του Ιωσήφ Γανώση ως απάντηση στον «ασυμμόρφωτο» τέως Ερμιόνης …


Η ιστορία του βάρβαρου σπορ της ταυρομαχίας που αψηφά κάθε έννοια μέτρου

Στη διάρκεια των 12 χρόνων λειτουργίας του blog σπανίζουν οι περιπτώσεις (μπορεί και να μην υπάρχουν) που ένα θέμα γίνεται αστραπιαία δημοφιλή ανάρτηση και ανεβαίνει στην κορυφή. 
Αυτό συνέβη χθες το βράδυ με την επιστολή που μας έστειλε ο Πρόεδρος Ερμιόνης  Ιωσήφ Γανώσης, >>> ΕΔΩ... -  ως απάντηση στα ανυπόστατα (τουλάχιστον) σχόλια και δήθεν συμβουλές του Αν Λεμπ.. που του «περίσσεψαν» από την αποτυχημένη (κατά κοινή ομολογία) διαδρομή του, ως δήμαρχος επί 16 ολόκληρα χρόνια... 
Και εδώ είναι το περίεργο, πως οι πλειοψηφία του λαού της Ερμιόνης και των άλλων κοινοτήτων του Δήμου τον κατηγορούσε και εξέφραζε παράπονα για τον δήμαρχο και τον τρόπο που διοικούσε  κι’ όμως την τελευταία στιγμή «άλλαζε γνώμη»… και τον ψήφιζε!
ΣΤΑΜ. ΔΑΜ. 

Κυριακή 26 Ιουλίου 2020

Ιωσήφ Γανώσης «πρώτη και τελευταία φορά…»


Τέως Δήμαρχε του πρώην Δήμου Ερμιόνης και υποψήφιε Περιφερειακέ Σύμβουλε του νικηφόρου ψηφοδελτίου του 2010, καταλαμβάνοντας την εσχάτη θέση μεταξύ των συνυποψηφίων σας, αλλά και κατέχοντας τον αρνητικό αριθμό ψήφων όλων των έως τώρα Νομαρχιακών και Περιφερειακών υποψηφίων της περιοχής μας, ως επιβράβευση της πολιτικής και δημαρχιακής σας οντότητας στα Δημοτικά και Αργολικά δρώμενα, σας ενημερώνω για τα κατωτέρω λίαν συνοπτικά. 


(σχόλιο . blogger:
- ως υποψήφιος περιφερικός σύμβουλος ο Αν Λεμπ. 
 έλαβε  800 ψήφους από όλο το Δήμο Ερμιόνης 
και 700 ψήφους από το Δήμο Κρανιδίου 
- η έσχατη περιφρόνηση και κατάντια...) 

Η Κοινότητα μας επανειλημμένα σε διάφορα δελτία τύπου και ενημερώσεις έχει δηλώσει ότι σκοπός της κατά την διάρκεια της θητείας  της δεν είναι να ασχοληθεί με το χθες.

Το ΧΘΕΣ του τόπου μας με τα πάθη τα λάθη και τα μεγαλεία του έχει πρωταγωνιστές, ονοματεπώνυμο και ανήκει σε όλο το κοινωνικό μας σύνολο.
Η μάχη της Κοινότητας μας γίνεται με το σήμερα για να προετοιμάσει  το αύριο ώστε να το παραδώσει στις νέες γενιές  με ορίζοντες που αυτοί θα διαχειριστούν,   με τον τρόπο που δικαιωματικά τους ανήκει…
Προσωπικά είχα δημοσιεύσει κατά το παρελθόν τουλάχιστον 4- 5 χρόνια πριν ότι δεν έχω καμία διάθεση να ανοίξω δημόσιο διάλογο δια μέσου του διαδικτύου με εσάς προσωπικά παρά τις επαναλαμβανόμενες προκλήσεις εκ μέρους σας.
 Σεβόμενος της ηλικία σας και εκτιμώντας ιδιαίτερα την τρίτη ηλικία και τους μοναχικούς συνανθρώπους, οι οποίοι δεν θέλησαν να αποκτήσουν   απογόνους    για να διηγούνται ως καλοί παραμυθάδες τα παραμύθια τους, δεν έχω ούτε την διάθεση αλλά ούτε τον χρόνο να ανοίξω έναν δημόσιο διάλογο που αφορά το χτες.
Υπηρετώντας τον θεσμικό ρόλο του Προέδρου της Κοινότητας Ερμιόνης και του Κοινοτικού Συμβουλίου, η έως τώρα 11μηνη παρουσία μου ήταν και θα είναι άκρως διακριτική και χωρίς καμία ρεβανσιστική διάθεση απέναντι στους έως τώρα τέως Δημάρχους – Κοινοτάρχες ή Αντιδημάρχους  - ανεξαρτήτως  παράταξης και προσωπικής αντιπαράθεσης-  ως έχω υποχρέωση να υπηρετήσω με πολιτικό πολιτισμό το αξίωμα που μου πρόσφερε η κοινωνία και οι συμπολίτες μου.
Όμως πέραν της θεσμικής μου θέσης και του πολιτικού πρωτοκόλλου και του εθιμοτυπικού δικαίου, η οποιαδήποτε φυσική, προσωπική, οικογενειακή και γενικώς κοινωνική μου υπόσταση θα παραμείνει με ισχυρή μνήμη ξεκάθαρη και αταλάντευτη προς εκείνους οι οποίοι προσπάθησαν να βλάψουν την φυσική μου παρουσία στο κοινωνικό σύνολο, προσπερνώντας τους ως σκιές...
Η προσωπική σας επίθεση στην δεδομένη στιγμή είναι «ηλίου φαεινότερο» ότι γίνεται υπό το βάρος της πράγματι κοινής αποδοχής από το έως τώρα έργο της Κοινότητάς μας και των συμβούλων της που την υπηρετούν.
Γίνεται από την βοή της κοινωνίας μας, η οποία καθημερινώς επιβραβεύει την προσπάθεια μας!
Γίνεται από τα έως τώρα αποτελέσματα, τα οποία όμως εμάς καθημερινώς μας προβληματίζουν, γιατί οι υποχρεώσεις  και οι ευθύνες μας,  τις οποίες η κοινωνία μας ανέθεσε, είναι μεγαλύτερες.
Σας τονίζω  δε  ότι για την φυσική και πνευματική μου υπόσταση στα 58 μου χρόνια σύμβουλοι και καθοδηγητές υπήρξαν οι αείμνηστοι γονείς μου, οι εξαίρετοι διδάσκαλοι μου, οι αγαπητοί φίλοι μου και ο κόσμος που εγώ επέλεξα -εργάσθηκα - συνεργάστηκα και ταξίδεψα και σε όλα αυτά εσείς δεν ανήκετε.
Είναι βέβαια αντιληπτό από έναν καλό αναγνώστη και «παροικούντα στην Ιερουσαλήμ», γνωρίζοντας τον βίο και την πολιτεία καθενός μας, ότι προσπαθείτε με αυτήν την δημοσίευση σας, αλλά και με προγενέστερες, όχι μόνο «να πιάσετε στασίδι» στους χώρους της σημερινής Δημοτικής Αρχής, λειτουργώντας αυτοβούλως ως εκπρόσωπος τύπου της σημερινής Διοίκησης,  αλλά παράλληλα εκμεταλλευόμενος προσωπικούς εγωισμούς, απειρίες  και διαφωνίες  να δημιουργήσετε ένα αντίπαλο δέος φθοράς και υποτίμησης στο πρόσωπο του Δημάρχου και την νέα Δημοτική Αρχή.
Τον Δήμαρχο για τον οποίο εσείς εδώ και 10 χρόνια δεν ξέρατε ... πώς και τι αναφέρατε  για την καταγωγή του, την πολιτική του υπόσταση, την παραταξιακή του συνείδηση και την αυτοδιοικητική του κατάρτιση.
Τέως Δήμαρχε, εδώ και 10 χρόνια ως πολιτικός μετανάστης κινηθήκατε από Ανατολή και Δύση έως Βορρά και Νότο για να μπορέστε να επιβάλλετε τις δικές σας πολιτικές υστεροβουλίες.
Κάποιοι σας έκλεισαν την πόρτα (βλέπε Καμιζής) κάποιοι σας ανέχτηκαν και τους οδηγήσατε στα πολιτικά Τάρταρα.
Και αν κάποιοι  πληθωρικοί αλλά νέοι στην πολιτική θελήσουν να σας εμπιστευτούν τους πληροφορώ ότι «φίδι στον κόρφο τους …»
Με αυτόν τον τρόπο καταλήγουν όσοι δεν θέλησαν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και να αποχωρήσουν με αξιοπρέπεια από την Πολιτική σκηνή.
Το γεγονός ότι επικαλείστε διάφορα έγγραφα που  σας ζήτησαν από την νέα Δημοτική Αρχή, αυτό είναι κωμικοτραγικό για το αυτοδιοικητικό γίγνεσθαι.
Ο Δήμος μας και η Κοινότητα μας κατέχει όλα εκείνα τα έγγραφα και τα αρχεία που χρειάζεται, ώστε κατά οποιαδήποτε στιγμή χρειαστούν σε οποιονδήποτε να είναι προσβάσιμα και νομίμως επισκέψιμα.
Παρά ταύτα εσείς είστε απογευματινός και νυχτερινός επισκέπτης του Κοινοτικού Καταστήματος, μέσα σε Διοικητικά γραφεία, όπου, όπως γνωρίζετε, επανειλημμένα σας έχω αντιληφθεί, μαζί με υπαλλήλους να σκαλίζετε, αδιαφορώντας ότι εκθέτετε πρωτίστως  τους υπαλλήλους του Δήμου.
Κύριε Τέως, τέλος, ως προς την υπόθεση που αναφέρεστε για την εκποίηση του οικοπέδου και το Σχέδιο Πόλης, είναι ανεξήγητο όσο και να προσπαθήσετε να διαστρεβλώνετε τα πράγματα κατά τον συνήθη τρόπο σας, πώς ένα σχέδιο πόλης που ξεκίνησε το 1987 από την τότε Κοινοτική Αρχή, μεσολαβούντος της 16χρονης Δημαρχιακής σας θητείας, κατέληξε να εμποδιστεί από μία Δικαστική Απόφαση του 2009 υπέρ του Δήμου Ερμιόνης.
Όσο δε για την Κοινοτική έκταση της Κουβέρτας παρά  την  συγκεκριμένη Απόφαση παραμένει περιουσία της Κοινότητάς μας και των επόμενων γενεών και σήμερα απολαμβάνει την παραλία της πλήθος τουριστών – παραθεριστών και συμπολιτών, όταν άλλες παραλίες της Ερμιόνης με την δική σας ανοχή και πολιτική περιορίστηκαν ή αφανίστηκαν…
Τέως Δήμαρχε, όσο για τις προτάσεις και τις απόψεις μου που αφορούν την ανάπτυξη της πόλης μας και του τόπου μας προς τον κ. Δήμαρχο και την Δημοτική Αρχή, ΕΣΑΣ δεν θα έπρεπε να σας αφορούν καθόλου ή καλύτερα είστε πλέον ο τελευταίους που τον αφορούν…
Καιρός είναι να προσέξετε την υγεία σας και να προετοιμάζετε την σωτηρία της ψυχής σας.
Τέως Δήμαρχε, σίγουρα θα ανταπαντήσετε με τον συνήθη τρόπο που σας χαρακτηρίζει και σας χαρακτήριζε, θέλοντας πάντα να έχετε τον τελευταίο λόγο,  όμως η δική μου γραφή θα παραμείνει αδιάφορη στα παραμύθια και στις διηγήσεις σας με σεβασμό στην μοναχικότητα και την  απώλεια μνήμης λόγω της ηλικίας σας.
Τέως Δήμαρχε, σας υπενθυμίζω μέσα στην επιλεγμένη και γκρίζα μνήμη σας, όσα για τις δικές μου πολιτικές πράξεις και λόγου του παρελθόντος και του σήμερα, η Ερμιονίτικη κοινωνία και οι συμπολίτες  της αγαπημένης μας πόλης με εξέλεξαν και ως πρώτη επιλογή Δημάρχου έναντι  της δικής σας επανεκλογής και πάντοτε πρώτο Δημοτικό Σύμβουλο και σήμερα Πρόεδρο της Κοινότητας με αριθμητικές διαφορές που έως σήμερα παραμένουν αξεπέραστες.


Ο κεντρικός κόμβος Κρανιδίου -10 Οκτωβρίου 2011 - στην αδιαφορία και την εγκατάλειψη στις μέρες μας! ....


.
Οι εθελοντές της ομάδας «Φροντίδα Οικισμών» του Δήμου Ερμιονίδας αλλά και προσωπικό επιχειρηματιών – των φυτώριων της περιοχής έδωσαν ευγενικά το εθελοντικό παρών τους!!!
Σήμερα το πρωί οι εθελοντές της Ερμιονίδας γεμάτη αγωνία για την εξέλιξη του καιρού με τα επικίνδυνα καιρικά φαινόμενα (καταιγίδες κτλ) που εξέδιδαν τα μετεωρολογικά δελτία της ΕΜΥ προσήλθαν στο χώρο που είχαν αναγγελθεί οι εργασίες.
Ωστόσο ο καιρός συμμάχησε μαζί μας και παρά την βραδινή κακοκαιρία με βροχή είχαμε μια μικρή προσωρινή βελτίωση του καιρού.



«Τα ευλογημένα χέρια…»μακριά από «τα καταραμένα στόματα...»
και αυτή τη φορά άρχισαν το έργο και σε λίγες ώρες το τοπίο άλλαξε εικόνα!


Αυτή βέβαια είναι η πρώτη φάση του έργου στη συνέχεια σας έχουμε και άλλες εκπλήξεις.


Χιλιάδες φυτά φυτεύτηκαν και θα φυτευθούν στη συνέχεια και όλα αυτά προσφορά επιχειρηματιών που διατηρούν φυτώρια στην περιοχή και επιδίδονται στον καλλωπισμό διαφόρων χώρων.

Στην πρόσκληση της πιο πάνω εθελοντικής ομάδας από τους πολλούς που προσκλήθηκαν – συλλογικούς φορείς, μαθητιώσα νεολαία, αιρετοί και άλλοι πολίτες, προσήλθαν οι ίδιοι οι γνωστοί… Παρήγορη ήταν η συμμετοχή μικρών παιδιών, ικανοποιητική συγκριτικά με τους μεγάλους τα οποία παιδιά εργάστηκαν με κέφι και μεράκι.




Από τους αιρετούς παραβρέθηκαν ο δήμαρχος που ήταν έκδηλη η υπερηφάνεια του για τους εθελοντές δημότες του, οι αντιδήμαρχοι Σταύρος Κούστας και Παντελής Κολυμπάδης, οι πρόεδροι των Κοινοτήτων Κρανιδίου και Πορτοχελίου κα Δ. Μονά και Κ. Κόκκαλης και  o κ.σ. Κοινότητας  Ερμιόνης Μιχάλης Δρουγκάνης.

Τα ονόματα των εθελοντών δεν τα αναφέρουμε κατόπιν επιθυμία τους. 
Αρκετά έχουν ακούσει από τα «καταραμένα στόματα...» 
δεν θέλουνε άλλα σχόλια μας είπαν...

Φώτο - ρεπορτάζ 
ΣΤΑΜ.  ΔΑΜ.  

Ανησυχία επιστημόνων από εικόνες συνωστισμού-Συστάσεις του Υπ. Υγείας-ΝΟΤΑΜ για Βουλγαρία, Ρουμανία (video)


Την ανησυχία των επιστημόνων προκαλεί η μεγάλη συγκέντρωση κρουσμάτων κορονοϊού σε Αττική και Θεσσαλονίκη. Τα φαινόμενα συνωστισμού είναι η μεγαλύτερη έγνοια των ειδικών, ενώ δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στη χρήση μάσκας σε κλειστούς χώρους. Νέες συστάσεις από το Υπουργείο Υγείας για τη σωστή χρήση της μάσκας αλλά και της ασπίδας προσώπου, ώστε να είμαστε όσο το δυνατόν καλύτερα προστατευμένοι. Επίσης, όπως έγινε γνωστό, ένας ακόμη άνθρωπος έχασε σήμερα τη ζωή του από επιπλοκές του κορονοϊού. Πρόκειται για έναν 57χρονο που νοσηλευόταν στο νοσοκομείο «Σωτηρία».


Με αρνητικό τεστ COVID- 19 θα εισέρχονται στην Ελλάδα όσοι ταξιδεύουν αεροπορικώς από Βουλγαρία και Ρουμανία, σύμφωνα με την αεροπορική οδηγία (notam) που εκδόθηκε από την Υπηρεσία Πολιτικής Προστασίας μετά από ανακοίνωση της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας.
Η νέα οδηγία θα ισχύει από την ερχόμενη Τρίτη 28 Ιουλίου έως και την Τρίτη 4 Αυγούστου 2020. Οι ταξιδιώτες υποχρεούνται να επιδεικνύουν αρνητικό αποτέλεσμα μοριακού ελέγχου (PCR) για τον κορονοϊό, που να έχει διενεργηθεί μέχρι 72 ώρες πριν την άφιξή τους στην Ελλάδα. Εξαιρούνται οι Έλληνες πολίτες, οι κάτοχοι άδειας παραμονής και όσοι ταξιδεύουν για ουσιώδεις λόγους. Ταυτόχρονα, παραμένει σε ισχύ η υποχρέωση συμπλήρωσης του Passenger Locator Form (PLF) τουλάχιστον 24 ώρες πριν την άφιξη στην Ελλάδα.
Εν τω μεταξύ, πλήθος κόσμου συμμετείχε στις εκδηλώσεις για τον εορτασμό της Αγίας Παρασκευής, πολιούχου στη Χαλκίδα. Δεν κρατήθηκαν οι αποστάσεις κατά την περιφορά της εικόνας στην πόλη της Χαλκίδας.



Σε εγκύκλιο του Yπουργείου Υγείας με συστάσεις προς τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος επισημαίνεται πως οι ασπίδες προσώπου προσφέρουν χαμηλότερο βαθμό προστασίας σε σχέση με τις μη ιατρικές μάσκες και μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο ως εναλλακτική λύση.

Ρεπορτάζ: Ελίνα Κολύβα

Αφιερωμένο εξαιρετικά με πολλές θερμές ευχές στη γιορτή της Βιβής Σκούρτη - φίλη και συνεργάτιδα του blog ....


τριαντάφυλλο Δον Ζουάν

Κάποιος γιορτάζει

Καλλιτέχνης: Αστεριάδη Πόπη
Συνθέτης: Αργύρης Γιάννης
Στιχουργός: Παππάς Σπύρος
Έτος Κυκλοφορίας: 1965


Σαν να ‘ταν όνειρο απόψε γέλια χαρές με ξυπνήσαν
Λες και να γιόρταζε όλη η γη
Χρόνια πολλά ακουγόταν να ζήσεις χίλια χρόνια
Καθένας έλεγε μίαν ευχή
Νόμιζα πως ονειρευόμουν
Ψίθυροι μοιάζαν μακρινοί
Σαν να τραγούδαγαν ποτάμια
Πουλιά και ουρανοί
Κάποιος γιορτάζει που να ξέρω
Που να θυμάμαι τι να πω
Κάποιος γιορτάζει κι ησυχάζει, δε με νοιάζει
Κάποιος γιορτάζει μα το βρήκα είμαι εγώ
----------------------------------------------------------------------------------
σ.σ. - Κάποιος γιορτάζει μα το βρήκα, είσαι εσύ...

Αφιέρωμα σ' αυτούς που έδιναν μάχες για τη λευτεριά της Ελλάδας μας από την κατοχή των Γερμανών !....

H εισβολή και η πυρπόληση της Ερυμάνθειας από τους Γερμανούς 
στις 29 Ιουλίου 1943 
Μπαίνοντας κανείς στην Ερυμάνθεια Αχαΐας, από το δρόμο που τη συνδέει με την Ε.Ο. 111 του οδικού δικτύου, δύσκολα μπορεί να φανταστεί τι είχε συμβεί στην περιοχή κατά τη διάρκεια της γερμανοϊταλικής κατοχής. Άλλωστε το λιτό μνημείο για τους πεσόντες στην ιστορία της Ερυμάνθειας για την περίοδο 1940 – 1949 αναγράφει μόλις δύο ονόματα.
Κι’ όμως η Ερυμάνθεια είχε καταστραφεί ολοσχερώς από τις δυνάμεις του άξονα, που σαν Ούννοι σε επιδρομή την κανονιοβόλησαν, την έκαψαν, κατέστρεψαν σπίτια και αγροτικές εκτάσεις από τη λύσσα τους τόσο γι’ αυτά που είχαν προηγηθεί, όσο και γιατί ο τοπικός πληθυσμός είχε φύγει στα βουνά για να γλιτώσει τις εκτελέσεις.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Στην Ερυμάνθεια στάθμευε δύναμη 30 Ιταλών με αποστολή τον έλεγχο – αστυνόμευση της ευρύτερης περιοχής, που ονομάζεται τριταία Αχαΐας. Στις 11 Ιουλίου 1943 δυνάμεις Ελλήνων ανταρτών με επικεφαλής τον Καπετάν Ωρίωνα και σε συνεργασία με Ερυμανθιώτες, περικυκλώνουν το χώρο στρατωνισμού των Ιταλών που ήταν το σχολείο, καταφέρνοντας μετά από σύντομη μάχη να τους αιχμαλωτίσουν και να πάρουν τον οπλισμό τους, με αποτέλεσμα στις 28 Ιουλίου με αιχμαλώτους και λάφυρα να αποτραβηχτούν στα βουνά.
Η μη επικοινωνία με την ιταλική διμοιρία, υποψίασε τους Ιταλούς στην Πάτρα, που έστειλαν ισχυρές δυνάμεις για να διαπιστώσουν τι είχε συμβεί, ενώ στο χωριό είχε μείνει μόνο ο Καπετάν Ωρίωνας με επτά αντάρτες. Όταν έγινε αντιληπτό ότι οι Ιταλοί πλησίαζαν, ξεκίνησε μάχη, όπου με τέχνασμα οι λιγότεροι αντάρτες, έκαναν τους Ιταλού να πιστέψουν ότι ήταν περικυκλωμένοι από υπέρτερες δυνάμεις και τελικά να παραδοθούν, με απολογισμό 17 νεκρούς, 10 τραυματίες Ιταλούς και πλούσιο πολεμικό υλικό, ενώ η ελληνική πλευρά δεν είχε καμία απώλεια.
Η μη επαφή και με το δεύτερο απόσπασμα των κατακτητών, οδήγησε στην αποστολή αναγνωριστικού αεροπλάνου, που διαπίστωσε τα ίχνη τη μάχης (κατεστραμμένα οχήματα και πτώματα Ιταλών).
Έτσι στις 29 Ιουλίου ένα μηχανοκίνητο τάγμα Γερμανών ανέλαβε την καταστροφή του χωριού και την εκτέλεση όλων των Ερυμανθιωτών, που όμως έχουν προλάβει να εγκαταλείψουν το χωριό τους.

Περίπου 100 άρματα μάχης «μάχονται» εναντίον των άδειων σπιτιών της Ερυμάνθειας καταστρέφοντάς τα και πυρπολώντας τα. Η ναζιστική μανία στράφηκε και κατά των αγρών, που τους κατέστρεψαν. Αντίστοιχες επιδρομές έκαναν και άλλες φορές, αλλά πάντα οι Ερυμανθειώτες κατάφερναν να διασώζονται και πολλοί από αυτούς να δίνουν τη μάχη της λευτεριάς μέσα από τις ανταρτικές δυνάμεις.
Στην ιστορία έμεινε το παρακάτω τραγούδι ενός αντάρτη:
«Το μάθατε τι έγινε ένα γεγονός μεγάλο,
άφησε ο Ωρίων τα βουνά και ροβολάει στον κάμπο.
Ημέρα Τρίτη ήταν που ήρθε στο χωριό μας
και έπιασε τους Ιταλούς, τον άπιστο εχθρό μας.
Και την Τετάρτη ήρθανε ένας λόχος Ιταλιάνοι·
ο Ωρίων τους περίμενε και όλους μαζί τους πιάνει.
Η Πέμπτη εξημέρωσε μαύρη και αραχνιασμένη
και η ωραία Ερυμάνθεια εβρέθηκε καμμένη.
Η Ερυμάνθεια ήτανε του Δήμου το καμάρι
και τώρα εσκοτείνιασε και έγινε σαν τον Άδη»
Κείμενο & φωτο: Νάσος Μπράτσος
Μοιράσου το άρθρο: