Τα άδυτα της ανθρώπινης ψυχής και του πνεύματος…

«Ούτε ένα ευχαριστώ»…

Μόλις άνοιξα τα μάτια  πριν λίγο από τον βραδινό ύπνο μου και συνέλαβα τον εαυτό μου (μισοξύπνιος) να τραγουδάω  μέσα μου  αυτό το τραγούδι! Εδώ >>>  "Ούτε ένα ευχαριστώ" ερμηνεύει η Τζένη Καρέζη....
Και αμέσως μετά, ήρθε στη σκέψη μου, αυτή  η σκηνή στη Φωτο από διασκέδαση, στις λίγες στιγμές της ανάπαυλά μας (λόγω καιρού) σε ταβερνάκι νησιού των Κυκλάδων, εκείνα τα χρόνια... 

Αντί για καλημέρα

ΣΤΑΜ. ΔΑΜ.

ΥΓ. Ένας άλλος λόγος που με κάνει ευδιάθετο αυτή τη στιγμή  και σας μεταφέρω τις σκέψεις μου είναι και αυτός, -  ότι το blog διαβάζεται τώρα από πολλούς αναγνώστες…