Αντιστασιακά Προδρομάκια (Μνήμες της Κατοχής)

Γράφει η Αικατερίνη Παπαμιχαήλ- Ρήγα

Ένας δρόμος με πολλές ιστορίες. Παλιές, νέες, μεγάλες, μικρές. Ευχάριστες, δυσάρεστες όλες ενδιαφέρουσες κυρίως όταν απομακρύνονται στο χρόνο.

Ο δρόμος αυτή τη στιγμή είναι αυτός που από το λιμάνι οδηγεί στο Φανάρι του Μπιστιού της Ερμιόνης. Ένας χωματόδρομος με πολλά χαλικάκια που τη φθορά έφερνε στα ακριβά άλλοτε παπούτσια. Όμως ήταν ο δρόμος της χαράς, αφού η κύρια ψυχαγωγία ήταν ο περίπατος κι όχι οι πολυθρόνες της καφετέριας. Ήταν και δρόμος της ελπίδας και των προσδοκιών των νέων, κάτι σαν παρέλαση προσώπων και λειτουργιών των, κάτι που μερικοί το λένε νυφοπάζαρο, απόλυτο ή μη. 

Ο φάρος σημείο αναφοράς ήταν και ο σταθμός ανάσας, ξεκούρασης, ρομάντζας ή τραγουδιού για όσους το διέθεταν.

Οι αείμνηστοι - Π.Μήτσου, Ρούμπος, Αρ. Σπετσιώτης
 Μαν. Σταμέλος  1956

Οι παρέες ξεκίναγαν κυρίως τις Κυριακές για το πήγαινε έλα ή για το τουρ του Μπιστιού. Πολλές οι μικροϊστορίες και μια από αυτές είναι και τούτη που μου διηγήθηκε ο Μιχάλης ο Σχοινάς.

Αρχές της Κατοχής και οι δυο δεκαπεντάρηδες ο Παντελής Μήτσου και ο Μίμης Ρούμπος, έχουν φτάσει στο φανάρι. Η αγανάκτηση για την άδικη υποδούλωση της χώρας μας, με φλεγόμενη την εφηβική ψυχή και με αντιδραστική διάθεση, οδήγησε τα ταλαντούχα χέρια να σκιτσάρουν με κιμωλία  στο λαμαρινένιο τοίχωμα του φαναριού, σκηνές από τον Ελληνοϊταλικό πόλεμο. Εγγλέζικα αεροπλάνα να βομβαρδίζουν και να βυθίζουν τα Ιταλικά καράβια και Ιταλικά αεροπλάνα να ρίχνουν τις βόμβες άστοχα στη θάλασσα και ειρωνικό το επίγραμμα “ tuti Italiani boba el mare. Inglish de paporo”

Σ’ ένα τους περίπατο οι Ιταλοί τα είδαν και αναζήτησαν τους δράστες. Έκαναν ανακρίσεις και κάποιο παλληκαρόπουλο κάτω από την πίεση και την απειλή μαρτύρησε τους πραγματικούς ενόχους. Παντελής και Μίμης οδηγήθηκαν στο μπαλαούρο ξυλοκοπήθηκαν αγρίως «πάρε μια μπόμπα, δυο μπόμπες, τρείς..», που σε πονεί και που σε σφάζει.

Έτσι για να θυμόντουσαν για χρόνια οι μικροί πρόδρομοι της αντίστασης την τολμηρή τους έκφραση γελοιοποίησης των κατακτητών με το θεϊκό τους ταλέντο.  

Σημείωση: Το  κείμενο της Αικ.. Παπαμιχαήλ έχει δημοσιευτεί  στο 9ο φύλλο 

του περιοδικού " στην Ερμιόνη άλλοτε και τώρα"