Σάββατο, 11 Μαΐου 2013
Το τελευταίο αντίο στην Καλλιρρόη Αγγέλου Καμιζή
Σήμερα το απόγευμα πολλοί συμπολίτες από όλη την Ερμιονίδα προσήλθαν στον Ι.Ν. του Χριστού στο Κρανίδι, να πουν το τελευταίο αντίο και να δώσουν τον τελευταίο ασπασμό στην Καλλιρρόη Αγγ. Καμιζή μητέρα του Δημάρχου Ερμιονίδας Δ. Καμιζή.
"Για την θανούσα επέλεξε ο Θεός ημέρα και εποχή: Άνοιξης - γιατί γιορτάζει η φύση!
Ανάστασης - γιατί γιορτάζουμε την Ανάσταση του Κυρίου μας!
Θερισμού - γιατί στο διάβα των 101 χρόνων του
βίου της, ο Θεός της χάρισε την ευτυχία και τη
χαρά, να θερίσει εκτός από τα στάχυα με το σιτάρι που θέριζε ως
αγρότισσα στο μεγαλύτερο μέρος της ζωή της, «να δρέψει και με το φευγιό
της, τους κόπους και τους μόχθους μιας ζωής»,
(τα στάχυα με τους καρπούς) εκτός των άλλων και αυτά της καλής
ανατροφής των παιδιών της!! "
Έτσι, πολύ εμπνευσμένος και συμβολικός ήταν και ο πρωτότυπος στολισμός του φέρετρού της με στάχυα και τους καρπούς των...
Μικρό επικήδειο λόγο για το κατευόδιο εκφώνησε με τρυφερά και γλυκά λόγια, ο γιος της θανούσης Δημήτριος Κ.. εκτός των άλλων και με θύμισες από τη ζωή της....
Αρκετοί συμπολίτες συνόδευσαν τη
θανούσα και στην τελευταία της κατοικία στο Δημοτικό
Κοιμητήριο Κρανιδίου.
Εκεί, ο κ. δήμαρχος θα μας πει, πως εδώ σε
δύο τάφους με όλα τα προηγούμενα μέλη της οικογένειας
μας, είναι θαμμένη και η ιστορία μας, χωρίς να παράλειψη και αυτή τη
φορά να αναφερθεί με σεβασμό και αγάπη στη δεύτερη μητέρα του (όπως την
αισθανόταν γιατί και αυτή τον αγαπούσε και τον φρόντιζε σαν παιδί της)
την Ρωσίδα Γρηγόρευνα, που είναι θαμμένη εκεί, όταν η
τύχη της την είχε φέρει τους παλιούς χρόνους στην Ερμιονίδα και είχε γίνει
μέλος της οικογένειάς τους....
Εμείς ευχόμαστε καλό και ειρηνικό
να είναι το τελευταίο της ταξίδι και ελαφρύ το χώμα που
τη σκεπάζει ...
Φώτο - ρεπορτάζ από το αρχείο μας ...
ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΔΑΜΑΛΊΤΗΣ
Τοπικός δημοσιογράφος
======================================================================
Υστερόγραφο: Διαβάστε ακόμα ->
14 ώρ. ·
Πριν από 9 χρόνια τέτοια μέρα έφυγε από κοντά μας η
μητέρα μας Καλλιρρόη, πλήρης ημερών και ευχαριστημένη, γιατί είχε χορτάσει την
αγκαλιά μας κι αυτή των εγγονών και δισεγγόνων της. Αισθάνομαι ακόμα αυτό το
σφίξιμο , με όλη της την δύναμη και με τα δυο της βασανισμένα χέρια , του
δεξιού μου χεριού που το αναζητούσε τις τελευταίες της μέρες κάθε που την
πλησίαζα.
Μας δίδαξε την θυσιαστική αγάπη ,την αλληλεγγύη την υπομονή και την επιμονή
στο σκοπό,την φιλαλήθεια την ταπεινότητα, την εργατικότητα ,την αισιοδοξία και
την χαρά και τη δύναμη της οικογένειας. "Να σέβεσθε τη ζωή των μυρμηγκιών
και τον ιδρώτα του εργάτη" μας έλεγε. Και στην ξεκούρασή της από τη σκληρή
αγροτική εργασία ,μας απήγγειλε στίχους από την "Κύρου Ανάβαση" του
Ξενοφώντα που είχε αποστηθίσει και θυμόνταν μέχρι τα τέλη της, από το
Σχολαρχείο της εποχής που είχε αποφοιτήσει!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου