...Στις μέρες μας, πάμε να βρούμε μια γωνιά χωρίς κυκλώματα, αφού δεν μπορούμε να καθαρίσουμε το περιβάλλον μας από από τα τρωκτικά...
ΣΤΑΜ.ΔΑΜ.Δ.
================================================================================================================
Δεκανέας πεζικού Νικόλαος Κ. Δημότσης από το Κρανίδι.
(σε συνέχεια των τελευταίων μου δημοσιεύσεων)
Από τους Βαλκανικούς πολέμους 1912-1913 δεν μπορούσαν να λείψουν και οι
Κρανιδιώτες. Ένας από αυτούς ήταν και ο Νικόλαος Κ. Δημότσης ο οποίος ήταν
πατέρας του αείμνηστου φίλου μου , συμπατριώτη και ευεργέτη, Κωνσταντίνου Ν.
Δημότση ή Έλληνα.
Λίγο καιρό πριν να φύγει από αυτή τη ζωή, και μετά την ευγενική άρνησή μου
να αποδεχθώ ως δωρεές περιουσιακά του στοιχεία σημαντικής υλικής αξίας, και της
εξ αυτής σχετικής μεταστροφής της βούλησής του προς τον Δήμο Ερμιονίδας του
οποίου ήμουν δήμαρχος, μου προσέφερε ιδιοχείρως και προσωπικώς για μένα στο
σπίτι του , την φωτογραφία του Μακεδονομάχου πατέρα του και τα μετάλλια
ανδρείας που είχε λάβει για την δράση του από το Υπουργείο Στρατιωτικών κατά
διαταγή του τότε Βασιλέως Κωνσταντίνου..
Τα ξεκρέμασε με ιδιαίτερη συγκίνηση από τον τοίχο του σπιτιού του, μου τα
παρέδωσε τελετουργικά και αφού με ασπάσθηκε μου είπε ότι αφού δεν απέκτησε
παιδιά, επιθυμεί να τα κρατώ εγώ όσο ζω στη μνήμη του πατέρα του και να τα
διαθέσω κατά την βούλησή μου.Τα αποδέχθηκα θεωρώντας τα ως τα μεγαλύτερα αϋλα
δώρα που έχω λάβει πλην αυτών των γονέων μου (φυσικών και θετών)
Τα κρατώ και τα τιμώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου