Σήμερα το απόγευμα, λίγοι συμπολίτες - Κρανιδιώτες, σύντροφοι ομοΐδεάτες, αιρετοί του Δήμου Ερμιονίδας και φίλοι, συνόδεψαν «στην τελευταία μας κατοικία» - στο Δημοτικό κοιμητήριο Κρανιδίου, τον αγωνιστή των υψηλών ιδανικών των δημοκρατικών μας θεσμών και της ελευθερίας του ανθρώπου, Βασίλη Λαδά. Μεγάλη ήταν και η προσφορά του εκλιπόντος στα κοινά του τόπου ως αιρετός καθώς και στους συλλογικούς φορείς και τελευταία δωρητής όλων των μουσικών οργάνων της δημοτικής φιλαρμονικής. Έτσι, η παρουσία της δημοτικής μπάντας ήταν αυτή που τίμησε ιδιαίτερα το φευγιό του αείμνηστου συμπολίτη μας.
Η νεκρώσιμος ακολουθία εψάλλει στον μητροπολιτικό Ι.Ν. Ιωάννου Προδρόμου και στο τέλος της τελετουργίας εκ μέρους των συντρόφων του εκφώνησε μικρό επικήδειο λόγο ο σύντροφός του Στυλιανός Τσίχλας και κατόπιν η αντιδήμαρχος Κέλλυ Φωστίνη διάβασε ψήφισμα του Δημοτικού Συμβουλίου.
Στην έξοδο του Ναού ήταν παρατεταγμένη η δημοτική μπάντα
και παιάνιζε ανάλογα για το γεγονός μουσικά κομμάτια.
Η δημοτική φιλαρμονική παραβρέθηκε και στο κοιμητήριο, όπου μετά το τέλος της εκκλησιαστικής τελετουργίας την ώρα της μεταφοράς της σορού του νεκρού στο μνήμα του, τον συνόδεψε μουσικά με το κομμάτι «Αιωνία η μνήμη», σύνθεση του μαέστρου μας Τάκη Μανιάτη - αείμνηστος +....
Αυτή ήταν και η μόνη ιδιαίτερη τιμητική νότα (κατά τη γνώμη μας)
για το τελευταίο αντίο του αξιοσέβαστου συμπολίτη μας…
ΥΓ. Το πιο πάνω μουσικό κομμάτι είναι γραμμένο για πνευστά και κρουστά όργανα φιλαρμονικής και γράφτηκε από το μαέστρο μας Τάκη Μανιάτη (αείμνηστος+) μετά από επιθυμία (γραμμένη στη Διαθήκη) από τον άλλο αείμνηστο μαέστρο Γιώργο Παπαθανασίου με πολλές χορωδιακές συμμετοχές με τη χορωδία της Νίκαιας σε εκδηλώσεις στην Ερμιονίδα, τόσο με ευρωπαϊκή χορωδιακή μουσική και τραγούδια, όσο και με χορωδιακή βυζαντινή μουσική και εκκλησιαστικόυς ύμνους στους Ι. Ναούς της περιοχής.
Θεωρούμε πως αυτό ήταν και η καλύτερη τιμή που έγινε στον εκλιπόντα Βασίλη Λαδά, βαθύς γνώστης της μουσικής και της ιστορίας της ο ίδιος…
Δυστυχως τα εξαντλημενα βιβλια του Βασιλη Λαδα υπαρχουν (;) ακομα σε μια ντουλαπα κλειδωμενα στο σπιτι του Κρανιδιου. Επιθυμια του ηταν τα βιβλια του να μοιραστουν στον κοσμο. >>>>>>>
Οσο μπορεσα πριν απο οκτω χρονια το εκανα. Τα πηγα σε βιβλιοθηκες στην Ερμιονιδα την Αργολιδα και την Αθηνα και σε φορεις καθως και σε ανθρωπους που τα ζητησαν τηλεφωνικα . Μετα τελειωσαν τα λιγα εκεινα βιβλια που ειχα στα χερια μου απο τον ανηψιο του Γιαννη Πετρου που κι αυτος εφυγε πολυ συντομα απο δυστυχημα.
Και υπαρχουν παντα ανθρωποι που παιρνουν τηλεφωνο και τα ζητουν. Δυστυχως κανενας τοπικος φορεας δεν ενδιαφερεται να γινει πραξη η τελευταια του επιθυμια και τα βιβλια σιγα σιγα θα καταστραφουν απο την υγρασια μεσα στην ντουλαπα αν αυτο δεν εχει ηδη γινει.
Υπαρχει καποιος υπευθυνος στον Δημο να σκυψει πανω απο το προβλημα;
Ξερω τα βιβλια του Βασιλη θυμιζουν σε καποιους γογονοτα που θελουν να ξεχαστουν. Ξερω η γραφη του ειναι καποτε πολιτικα εντονη και συναισθηματικα φορτισμενη.Ομως τα τρια βιβλια του εχουν στοιχεια της τοπικης ιστοριας μοναδικα .
Στο κατω κατω ειχε βραβευθει απο τον Δημο ο Βασιλης («ενα μικρο δειγμα ευγνωμοσυνης») για την προσφορα του σε οργανα της φιλαρμονικης. Απο τοτε ολοι οι επισημοι τοπικοι φορεις τον ξεχασαν.
Οκτω χρονια χωρις τον Βασιλη . Δεν σε ξεχναμε συντροφε. Εισαι παντα μεσα μας .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου