Ο θείος μου Ανάργυρος Κασνέστη
Ο Ελληνοϊταλικός πόλεμος είναι μια περίοδος ηρωική που έχει καταγραφεί με
υψηλό πατριωτικό φρόνημα και μαχητικότητα από την πλευρά του Ελληνικού λαού.
Ο χείμαρρος της 28ης Οκτωβρίου
καταργούσε την 4η Αυγούστου και το καθεστώς της, με τον αντιφατικό δικτάτορα.
Σε αυτόν τον πόλεμο μνήμης βγήκε ηττημένος, καθώς η μελλοντική
ιστοριογραφία κατέγραψε τις αλήθειες.
Στη συνέχεια ακολούθησε ο Λαϊκός, απελευθερωτικός αγώνας και η αντίσταση
στον φασισμό.
Ημέρες θύμησης και μνήμης γιατί η Ιστορία με γιώτα κεφαλαίο γράφεται από
τις πολλές μικρές προσωπικές ιστορίες με γιώτα μικρό.
Σήμερα γράφω για τον θείο μου Ανάργυρο Κασνέστη του Λουκά και της
Αικατερίνης παντρεμένο με την αδελφή της μητέρας μου, την Πολυξένη.
Ερέθισμα με την ευκαιρία του γιορτασμού της Εθνικής μας Επετείου, με
γεγονότα από μνήμες του παρελθόντος στο ζωντανό παρόν της καθημερινότητας, με
απώτερο σκοπό να την βάλω στο παιχνίδι της γλώσσας και της επικοινωνίας.
Τη δημοσίευση του άρθρου αλλά και των πολύτιμων φωτογραφικών-αρχειακών
ντοκουμέντων της εποχής που έχω στην κατοχή μου, την θεωρώ πολύ σημαντική,
γιατί με αυτόν τον τρόπο βαθαίνει η γνώση της τοπικής ιστορίας και η κοινωνία
έρχεται σε επαφή με την ιστορία της∙ άλλωστε υπάρχουν πια ελάχιστοι οι
επιζώντες εκείνων των ημερών.
Θεώρησα λοιπόν χρέος μου να αναφερθώ στον συγγενικό μας άνθρωπο που
εκτιμούσε και τιμούσε η οικογένειά μου, κρατώντας ως μνήμη από αυτόν την
κοινωνική προσφορά του, την αμέριστη φροντίδα στην οικογένειά του στενότερη και
ευρύτερη, το χιούμορ του, τις ευφάνταστες κατά καιρούς φάρσες του.
Με τον θείο Ανάργυρο είχαμε διαφορετικές ιδεολογικές
προσεγγίσεις που ξεκίνησαν στη διάρκεια των φοιτητικών μου χρόνων μου, αλλά και
στα κατοπινά, με κάποιες φορές να γίνονται και συγκρουσιακές, μιας και οι απόψεις του απέκλιναν από τις
δικές μου κατά πολύ, καθώς προσέκρουαν στη διαφορετική «αλήθεια».
Ήρθε όμως το πέρασμα του χρόνου και η ειλικρινής επικοινωνία
αποκαταστάθηκε, εκτιμώντας από τη μεριά του τη στάση μου ως εκλεγμένη Δημοτική
Σύμβουλος σε αποφάσεις σημαντικές που αφορούσαν στα συμφέροντα του Δήμου μας
και που υπήρξε γνώστης, αφού είχε υπηρετήσει επί μακρόν ως Κλητήρας και
αργότερα ως εκλεγμένος Δημοτικός Σύμβουλος.
Έτσι λάμβανα συχνά τηλεφωνήματά τους
εκείνου και της θείας μου, με στοργή κι ενδιαφέρον για την υγεία μου, όσο
βρισκόμουν στις Κυκλάδες υπηρετώντας ως Σχολική Σύμβουλος, κυρίως τις ημέρες με
κακούς καιρούς.
Στις φωτογραφίες που παραθέτω εικονίζεται σε νοσοκομείο της Κοζάνης την
εποχή του Εμφυλίου που υπηρετούσε ως στρατιώτης έφιππος, υποχρεωμένος να πολεμά
αδελφός τον αδελφό.
Σε κάποια επιχείρηση χτυπήθηκε από όλμο στο αριστερό του πόδι και υπήρχε ο
κίνδυνος να του κοπεί. Το διέσωσαν ευτυχώς βάζοντας λάμα και αργότερα
νοσηλεύτηκε σε νοσοκομείο της Αθήνας που υπηρετούσε ως νοσοκόμα η ξαδέλφη του
Ματίνα Χατζησταύρου. Έκτοτε ήταν ένας ανάπηρος.
Τι μπορούμε λοιπόν να θυμόμαστε και τι να ξεχνούμε,
ώστε να έχουμε ασφαλή οδηγό στη ζωή μας; Έναν οδηγό υγιούς σκέψης και συλλογικής
υγιούς δράσης, γιατί μετά από το ηρωικό Έπος του 1940 ακολούθησαν δραματικά και
γκρίζα γεγονότα με τον ανθρωποκτόνο Εμφύλιο και στη συνέχεια τις φυλακίσεις,
τις διώξεις, τα βασανιστήρια, το όργιο των δολοφονιών και εκτελέσεων, τις
εξορίες των μαχητών της Εθνικής Αντίστασης που κατασυκοφαντήθηκαν, ατιμώθηκαν
και που σημειωτέων βρέθηκαν πρώτοι στις επάλξεις του αγώνα και στην πρώτη
γραμμή με δική τους βούληση, δείχνοντας την ανυπόκριτη αγάπη τους προς την
πατρίδα.
Όλα αυτά αποτελούν τη μελαγχολική μορφή μνήμης σε ό,τι αφορά το παρελθόν,
σε καταστάσεις που δίχασαν και εξέθρεψαν πάθη, που δημιούργησαν αθεράπευτα
σωματικά και ψυχικά τραύματα.
Γιατί συμπερασματικά ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ δεν είναι ιδεολογία, είναι ΕΓΚΛΗΜΑ!
Ευτυχώς σήμερα ακούστηκε από το στόμα του Προέδρου της Κοινότητάς μας το
προσκλητήριο εκείνων των νεκρών, που η μνήμη τους δεν έχει αποκατασταθεί. Είναι
οι δικοί μας συκοφαντημένοι Ερμιονίτες ήρωες που αναμένουν κάποιοι από αυτούς
να γραφούν τα ονόματά τους στο Ηρώο.
Βέβαια για όσους από εμάς γνωρίζουμε την προσφορά τους στην πατρίδα, στη συνείδησή μας μένουν ΑΘΑΝΑΤΟΙ!
Βιβή Σκούρτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου