ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ
– Σαν Σήμερα 30 Ιουνίου 2009
===================================================================================================================
Η Ιερά πανήγυρης της Μονής των Αγίων Αναργύρων στην Ερμιόνη.
«Μετατρέψατε τον Οίκον του Πατρός μου, εις οίκον εμπορίου…»
.Στα πολλά χρόνια έντυπης δημοσιογραφίας έχουμε αναφερθεί πολλάκις στα ρεπορτάζ μας, στην ιστορία της Μονής των Αγίων Αναργύρων, των εορτών και των πανηγύρεων αυτής.
Έχουμε αναφερθεί επίσης στις διάφορες
λαϊκές παραδόσεις που σχετίζονται με τους εορτασμούς και άλλα γεγονότα, καθώς
και στις σχέσεις και τους δεσμούς των κατοίκων της περιοχής με το μοναστήρι,
στο πέρασμα των χρόνων και άλλα πολλά.
Όμως, τα τελευταία χρόνια η Ιερά πανήγυρης των Αγίων στην 1η Ιουλίου έχει αλλάξει μορφή. Όχι οπωσδήποτε προς το χειρότερο. Απλά έχει αλλάξει μορφή...
Μια εμποροπανήγυρης με πληθώρα μικροπωλητών που προσέρχονται εκεί από την παραμονή του εορτασμού των Αγίων, κατόπιν άδειας και ενοικίασης από το συμβούλιο της μονής του προαύλιου χώρου και αμφοτέρων των πλευρών του δρόμου που οδηγεί στη μονή. Οι μικροπωλητές όλων των φυλών και των χρωμάτων, κατά συνέπεια και των θρησκειών.
Μήπως όμως θα μπορούσαμε να βελτιώσουμε λίγο την εικόνα, που όπως την καταγράφουμε αρκετά χρόνια τώρα πιστεύουμε, ότι δεν είναι και η καλλίτερη;
Αυτή η δραστηριότητα που παρατηρείται έξω από το ιστορικό μοναστήρι και μάλιστα την ημέρα μνήμης των Αγίων μας, δε συνάδει με την ορθόδοξη χριστιανική μας πίστη και παράδοση!
Γιατί Σεβασμιότατε, οι ενδεικτικές εικόνες που δημοσιεύουμε σ’ αυτό το ρεπορτάζ, κάθε άλλο παρά προετοιμασία της ψυχής δημιουργούν στους πιστούς, όταν μετά από λίγα λεπτά βρεθούν προσκυνητές στην εικόνα των Αγίων και Θαυματουργών Αναργύρων - Κοσμά και Δαμιανού.
Παρακολουθούμε κάθε χρόνο με μεγάλη προσοχή και σεβασμό, το Θείο Κήρυγμα την ημέρα της γιορτής των Αγίων μας.
Φέτος την παραμονή το βράδυ, στο κήρυγμα που εκφώνησε ο Αρχιμανδρίτης Κήρυκας Θείου Λόγου π. Νικόδημος Αεράκης τον οποίο σεβόμαστε για την πολύτιμη και πολύχρονη προσφορά του στην Εκκλησία της Ερμιονίδας, απευθυνόμενος στους πιστούς που είχαν κατακλύσει τον αύλιο χώρο της μονής είπε εκτός των άλλων: « […] Οι άγιοί μας είχανε απόλυτη και αταλάντευτη πίστη, εις τον Θεό… Και όταν πιστεύουμε, τα δίνουμε όλα στο Θεό …Αγάπησαν το Θεό, πάνω απ’ όλα, πάνω απ’ όλους … Αρνήθηκαν το Εγώ τους… Είχανε σαν στόχο στη ζωή τους να μείνουνε ανάργυροι… Ο άνθρωπος που θέλει τη δόξα του Θεού δεν πρέπει να τον ενδιαφέρουν τα επίγεια πλούτη…»
Μετά απ’ όλα αυτά και άλλα πολλά, κάλεσε τους πιστούς να υπερβούνε το Εγώ τους, να μη τους ενδιαφέρουν τα επίγεια πλούτη αν θέλουν τη δόξα του Θεού, όπως έκαναν και οι Άγιοι Αναργυροι των οποίων την μνήμη τιμούμε σήμερα.
Και όμως
σεβασμιότατε, με τον ίδιο προβληματισμό αποχωρούμε κάθε χρόνο τέτοια μέρα από
το χώρο της Ιεράς μονής, γιατί ο παρατηρητής και γράφων παρακολουθεί και
γίνεται μάρτυρας… εικόνων υποκρισίας, αθέμιτου κέρδους, προσβολής των
θρησκευτικών μας κανόνων και παραδόσεων και μιας θρησκευτικοκοινωνικής σύναξης
με σκοπό των περισσοτέρων από εμάς, την επιδίωξη της αυτοπροβολής και σε πολλές
περιπτώσεις το υλικό μας συμφέρον...
.
Τέλος
σεβασμιότατε, αναρωτιόμαστε, γιατί επιτρέπετε αυτό το εκτεταμένο εμπορικό
αλισβερίσι, αφού και ο Χριστός μας τη μοναδική φορά που εξοργίστηκε (σύμφωνα με
τις γραφές της Εκκλησίας μας) ήταν, όταν επισκέφτηκε το Ναό του Σολομώντος και
είδε να ήταν κατακλεισμένος από αυτούς τους εμπόρους. Τότε σύμφωνα με την
χριστιανική μας παράδοση πήρε κλαδιά από βάγια με τα οποία τον επευφημούσαν κατά
την είσοδό του στα Ιεροσόλυμα, αυτοί που λίγες μέρες μετά φώναζαν στην αυλή του
Πόντιου Πιλάτου «σταύρωσον» και έδιωξε αυτούς τους εμπόρους
λέγοντας τους, ότι μετατρέψατε τον Οίκο του Θεού σε οίκο εμπορίου…
.....................................................................
Το χρήμα διέφθειρε όσους ασχολούνταν με αυτό, κάνοντάς τους "ηγεμόνες", όπως αναφέρει ο Ησαΐας στο όραμά του (Ησαΐας 23:8). Μάλιστα έφθασαν στο σημείο να καταντήσουν τον ναό "οίκο εμπορίου", γεγονός που εξόργισε τον Ιησού, διώχνοντας τους (Ματθαίος 21:12-13, Λουκάς 19:45-46, Μάρκος 11:15-17, Ιωάννης 2:13-16) όπως ήδη αναφέραμε.
Σ' αυτό το
σημείο να αναφέρουμε ότι το εμπόριο είναι από τα πιο διαδεδομένα
επαγγέλματα από τα πρώτα χρόνια της ανθρώπινης ιστορίας. Ήταν συνδεδεμένο με την
ύπαρξη των ανθρώπων (Γένεση 34:21). Το εμπόριο ήταν από τα πιο επικερδή
επαγγέλματα. Γινόταν άλλοτε με ανταλλαγή ενός είδους με ένα άλλο (Α’ Βασιλέων
5:8-11), και άλλοτε με ανταλλαγή εμπορευμάτων με χρήματα.
Οι έμποροι πλήρωναν φόρους στους βασιλιάδες (Α’ Βασιλέων 10:15, Β’ Χρονικών 9:14). Το εμπόριο περιελάμβανε όλα τα είδη: κτήματα (Γένεση 23:13-16), ζώα (Α’ Βασιλέων 10:29, Ιεζεκιήλ 27:14,21), και άμαξες (Α’ Βασιλέων 10:29), καρπούς (Α’ Βασιλέων 5:11), λάδι (Α’ Βασιλέων 5:11), κρασί (Β’ Χρονικών 2:15), μέλι (Ιεζεκιήλ 27:17), πολύτιμους λίθους και μέταλλα (Β’ Χρονικών 9:21, Ιεζεκιήλ 27:16, Β’ Χρονικών 8:18), πανάκριβα υφάσματα (Ιεζεκιήλ 27:16), κεντήματα (Ιεζεκιήλ 27:16,24), αρώματα (άσμα Ασμάτων 3:6), είδη ένδυσης (Β’ Βασιλέων 1:16-17, Ιεζεκιήλ 27:12-24), ακόμα και ανθρώπους (Γένεση 37:28,36, Δευτερονόμιο 24:7, Ιεζεκιήλ 27:13), αφού το δουλεμπόριο ήταν διαδεδομένο εκείνη την εποχή. Το εμπόριο απαγορευόταν ασφαλώς το Σάββατο.
Πηγές: http://www.jesuslovesyou.gr/
ΦΩΤΟ - ΡΕΠΟΡΤΑΖ
ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου